Маvzu: Zamonaviy shaxs tarbiyasi
MUHAMMAD AL-XORAZMIY NOMIDAGI
TOSHKENT AXBOROT TEXNOLOGIYALARI UNIVERSITETI
Pedagokika. Psixologiya
MUSTAQIL ISH
Маvzu: Zamonaviy shaxs tarbiyasi.
Bajardi:032-19 guruh talabasi
Karimov Azamat
Tekshirdi:Yusupova Z.
2023-yil
Zamonaviy shaxs tarbiyasi
Reja:
1. SHaxs rivojlanishi haqida tushuncha. Individ, shaxs, individuallik.
2. SHaxs tarbiyasiga ta’sir etuvchi omillar.
3. SHaxs rivojlanishida faoliyatnig o’rni.
4. SHaxs rivojlanishining yosh va individual xususiyatlari.
5. SHaxsning ijtimoyilashuvi.
SHaxs rivojlanishi haqida tushuncha. Individ, shaxs, individuallik. Pedagogika “shaxs” va “shaxsning rivojlanishi” tushunchalari ham tayanch tushunchalardan biri sanaladi.
Go’dak tug’ilganidan ma’lum yoshga qadar, ya’ni borliqni eng oddiy tarzda anglaguniga qadar individ sanaladi. Bu davrda ham bola atrofdagi turli kishilar bilan o’zaro munosabatda bo’ladi, istaklarini xatti-harakatlari, ovozi yordamida ifodalashga intiladi. Biroq, uning bu harakatlari ongli tarzda emas, balki shartli reflekslar yordamida tashkil etiladi. Demak, biologik mavjudot sanaladigan individ shaxs bo’lishi uchun psixik jihatdan rivojlanishi, o’zini anglashi, shuningdek, o’z xususiyatlari va sifatlari bilan boshqalardan farq qilmog’i kerak.
Har bir shaxs o’zgalardan farq qiladi. SHaxsni o’zgalardan farqlovchi jihatlar individuallik sanaladi. Individuallik shaxsning o’ziga xos xususiyatlarning aks etishi sanaladi.
Tarbiya jarayonini tashkil etishda bola shaxsini puxta o’rganish, uning yashash sharoitlaridan yetarli darajada xabardor bo’lish va uning individual xususiyatlarini hisobga olish talab etiladi.
Individual yondashuv o’quvchining aqliy qobiliyati, bilishga bo’lgan qiziqishi va iste’dodini namoyon etishda muhim ahamiyatga ega. Bolaning harakatlari uning ijtimoiy munosabatlar jarayonidagi ongli ishtiroki natijasida shakllana boradi.
Kadrlar tayyorlash sohasidagi davlat siyosati insonni intellektual va ma’naviy-axlohiy jihatdan tarbiyalash, uning har tomonlama rivojlangan shaxs sifatida namoyon bo’lishiga erishishni nazarda tutadi. Bu ijtimoiy talabning amalga oshirilishi har bir fuharoning bilim olish, ijodiy qobiliyatini namoyon etish, intellektual jihatdan rivojlanishi hamda muayyan kasb yo’nalishi bo’yicha mehnat qilish huquqni kafolatlaydi.
Individning ijtimoiy mavjudot sifatida shaxsga aylanishida irsiyat, ijtimoiy muhit va tarbiya muhim ahamiyat kasb etadi. Ular ta’siridagina individ shaxs sifatida rivojlanib boradi.
Rivojlanishning o’zi nima?
Rivojlanish manbai qarama-qarashliklar o’rtasidagi kurash sanaladi.
Bola shaxsining rivojlanishi shaxs ijtimoiy mavjudotdir degan falsafiy ta’limotga asoslanadi. Ayni vaqtda inson tirik biologik mavjudot hamdir.
SHaxs bir butun mavjudot sifatida baholanar ekan, uning rivojlanishiga biologik (tabiiy) va ijtimoiy qonuniyatlar birgadek ta’sir etadi, shu bois ularni bir-biridan ajratib bo’lmaydi. SHaxsning rivojlanishiga uning faoliyati, hayot tarzi, yoshi, bilimi, turmush tajribasi, hatto fojiali vaziyatlar, turli kasalliklar ham ta’sir etadi tajribasi, hatto fojiali vaziyatlar, turli kasalliklar ham ta’sir etadi.
.
Inson hayoti davomida doimo o’zgarib boradi. U ham ijtimoiy, ham psixik jihatdan kamolga yetadi, bunda bolaga berilayotgan tarbiya maqsadga muvofiq bo’lsa, u jamiyat a’zosi sifatida kamol topib, murakkab ijtimoiy munosabatlar tizimida o’ziga munosib o’rin egallaydi. Zero, rivojlanish tarbiya ta’siri ostida boradi. SHu sababli shaxsga xos fazilatlarni to’g’ri va ob’ektiv baholash uchun uni turli munosabatlar jarayonida kuzatish lozim. SHaxsni rivojlantirish vazifasini to’g’ri hal etish uchun uning xulqiga ta’sir etuvchi omillar va shaxs xususiyatlarini yaxshi bilish zarur.
Ta’lim muassasalarida tashkil etiladigan tarbiya jarayonida uning shaxs rivojlanishiga samarali ta’sir ko’rsata olishi uchun ta’lim oluvchining o’sishi va rivojlanishiga xos xususiyatlardan xabardor bo’lish va inobatga olish maqsadga muvofiq. Binobarin, rivojlanish va tarbiya o’rtasida ikki tomonlama aloqa mavjud.
SHaxs tarbiyasiga ta’sir etuvchi omillar. Pedagogika, psixologiya va faosafa fanlarida individning shaxs sifatida rivojlanishiga irsiyat (biologik omillar), muhit (ijtimoiy omillar) hamda tarbiya kabi omillarning ta’siri o’rtasidagi munosabatni belgilashga oid munozara ko’pdan buyon davom etadi.
Insonning shaxs sifatida rivojlanishida ijtimoiy hodisalarning ta’siri kuchli bo’ladimi yoki biologik (tabiiy) omillar yetakchi o’rin tutadimi? Balki tarbiyaning ta’siri yuqoridir?
O’z davrida ulug’ mutafakkir Abu Rayhon Beruniy ilk bor ilgari inson kamolatida uch narsa – irsiyat, muhit hamda tarbiya muhim rol o’ynaydi degan qarashni ilgari surgan bo’lsa, Aristotel, Platonlar tabiiy-biologik omillarni yuqori qo’yadi. Ular tug’ma xususiyatlar, taqdir, tole har kimning hayotdagi o’rnini belgilab bergan, deydilar.
Biologik oqimga qarshi falsafiy oqim vakillari shaxs rivojlanishini ijtimoiy omil bilan belgilaydilar. Bu oqim vakillari bola shaxsining jismoniy, ruhiy rivojlanishi u yashaydigan muhitga bog’liq deb ko’rsatadilar. Muhit deganda odam yashaydigan sharoitdagi barcha tashqi ta’sir tushuniladi. SHu nuqtai nazardan tarbiya tufayli bolani o’zi yashaydigan ijtimoiy sharoitga moslashtirish mumkin, degan xulosa kelib chiqadi. Ular ijtimoiy muhitning rolini hal qiluvchi omil deb hisoblaydilar. Demak, odam bolasining shaxs sifatida rivojlanib, taraqqiy etib borishi, uning shaxs bo’lib kamolga yetishida nasl (biologik omil), ijtimoiy muhit (bola yashaydigan sharoit), shuningdek, maqsadga muvofiq amalga oshadigan tarbiya ham birdek ahamiyatga ega. Bu omillarning ta’sirini aniqlashda ilg’or pedagogik olimlar, psixolog va faylasuflar ta’limotiga suyaniladi.
SHaxs mehnat faoliyati zaminida rivojlanadi, kamolga yetadi. Inson sharoitni, sharoit esa shaxsni yaratadi. Bu esa o’z navbatida inson faolligini namoyon etadi. SHaxs ma’lum ijtimoiy tuzum mahsulidir.
Faylasuflar shaxsni tabiatning bir bo’lagi deb baholaydilar. Bu insondagi layoqat kurtaklari bo’lib, uning rivojlanishi uchun tarbiya kerak, degan g’oyani ifodalaydi. Jamiyat taraqqiyoti shaxs rivojlanishi uchun keng imkoniyatlarni yaratadi. Demak, shaxs va jamiyat o’rtasida uzviy aloqa mavjud.
SHunday qilib, shaxsning jamiyatdagi rivojlanishi tabiat, muhit va inson o’rtasidagi murakkab aloqa ta’siri ostida ro’y beradi; inson ularga faol ta’sir etadi va shu yo’l bilan hayoti va o’z tabiatini o’zgartiradi.
SHaxs rivojlanishini ta’minlashda ijtimoiy muhit tomonidan ko’rsatiladigan ta’siri tarbiya tizimi orqali amalga oshiriladi. Ya’ni: 1) tarbiya ta’sirida muhit bera olmagan bilim, ma’lumot egallanadi, mehnat va texnik faoliyat bilan bog’liq ko’nikma va malakalar hosil bo’ladi; 2) tarbiya tufayli tug’ma kamchiliklar ham o’zgartirilib, shaxs kamolga yetadi; 3) tarbiya yordamida muhitning salbiy ta’sirini ham yo’qotish mumkin; 4) tarbiya kelajakka qaratilgan maqsadni belgilaydi.
SHaxsning shakllanishida quyidagi omillarning ta’sir katta:
Demak, tarbiya bilan rivojlanish o’zaro aloqador bo’lib, shaxsning rivojlanishida tarbiya doimiy va uzluksiz xarakter kasb etadi. Bola shaxsining rivojlanishida tarbiya ham yetakchi o’ringa ega bo’lib, tarbiya tufayli nasl-nasabi, oila muhiti, ijtimoiy muhit ta’sirida har tomonlama rivojlanishga qodir, degan xulosani chiqarish mumkin.
bilan bir qatorda inson faoliyati ham muhim ahamiyat kasb etadi. Bu degani inson qanchalik mehnat qilsa, uning rivojlanishi shunchalik yuqori bo’ladi. Faoliyat o’zi nima?
Faoliyat jarayonida inson shaxsi, har tomonlama va bir butun, yaxlit holda rivojlanadi. Lekin faoliyatni maqsadga muvofiq amalga oshirishi uchun uni to’g’ri tashkil etish lozim. Insonning qobiliyati va yoshi u tomonidan tashkil etilayotgan faoliyat mohiyatiga ko’ra belgilanadi. Lekin ko’p holatlarda shaxsning rivojlanishi uchun imkoniyatlar yaratilmaydi, tarbiyalanuvchilarning ijtimoiy mehnat, bilish faoliyatlari cheklangan bo’ladi.
SHaxsni shakllantirishda faoliyat samaradorligiga erishish uchun mazkur jarayonini pedagogik jihatdan to’g’ri uyushtirish talab etiladi.
Faoliyat faol va sust (passiv) bo’lishi mumkin. O’smir faoliyati muhit va tarbiya ta’sirida faollashishi yoki susayishi mumkin. Inson shaxsining rivojlanishida uning butun vujudi bilan sevib, o’z imkoniyatlarini namoyon etib, mehnat qilish, o’zini shaxs sifatida ko’rsata olishi unda o’z faoliyatidan qoniqish hosil qiladi. Uning ijtimoiy mehnatdagi ishtirokida faollik ko’zga tashlanadi.
Ta’lim jarayonida faollik o’quvchiga bilimlarni chuqur va mustahkam egallashga, o’z qobiliyatini namoyon etishga yo’llaydi. Bilishga bo’lgan faollik o’quvchining intellektual rivojlanishini ta’minlaydi.
Faollik ko’rsatishning asosini esa hamma vaqt ehtiyoj tashkil etadi. Ehtiyojlarning xilma-xilligi faoliyatining ham turlarini kengaytiradi. SHunga ko’ra, o’quvchining turli yosh davrlarida ularning faoliyati turlicha bo’ladi. Ta’lim muassasasida hamma vaqt bir xil talab shaxs rivojlanishida ijobiy natija beravermaydi. Turli yosh davrlarida faoliyatning turlari va mohiyati o’zgarib turishi kerak.
SHaxsning ijtimoiy faolligi, qobiliyati barcha muvaffaqiyatlarining garovidir. CHunki har bir inson o’z mehnati, g’ayrati, intilishi bilangina faollashadi. O’qituvchi qanchalik yaxshi o’qitmasin yoki tarbiya bermasin, tarbiyalanuvchining o’zi harakat qilmasa, rivojlanish muvaffaqiyatli kechmaydi. Zero, ta’lim oluvchi shaxsida kuzatiladigan kamchilik va xatti-harakatlarida ko’zga tashlanadigan barcha kamchiliklarning asosiy sababi faoliyatning to’g’ri yo’lga qo’ymaganligi bilan belgilanadi. SHuning uchun ham shaxs faoliyati uning rivojlanishi natijasi sanaladi. SHaxs faolligi asosida ijtimoiy faollik, tashabbuskorlik, ijodkorlik xislatlarini shakllantirish (shaxslik imkoniyatlarini namoyon etishi) orqali faoliyatni rivojlantirish muhim sanaladi.
O’smir va o’spirinlar faoliyatining asosiy turlari o’yin, o’qish va mehnatdan iborat bo’lib, faoliyatga kirishishning asosiy shakli muloqot sanaladi. Faoliyat yo’nalishlari shaxs o’quvchilar tomonidan o’zlarining qiziqish va ehtiyojlariga ko’ra tanlanadi. Ayni vaqtda ta’lim muassasalarida o’quvchilar bilish (o’quv fanlari asoslarini o’zlashtirish), ijtimoiy, sport, badiiy, texnik hamda hunarmandchilikka bo’lgan shaxsiy qiziqish va ehtiyojlariga ko’ra turli to’garak, klublarga jalb etilgandirlar.
SHaxs rivojlanishining yosh va individual xususiyatlari. Bolalarning tarbiyasiga to’g’ri yondashish, uni muvaffaqiyatli o’qitish uchun bola rivojlanishidagi turli yoshdagi davrlariga xos xususiyatlarni bilish va uni hisobga olish muhimdir. Zero, bola organizmining o’sishi, rivojlanishi hamda psixik taraqqiy etishi turli yosh davrlarida turlicha kechadi. Abu Ali Ibn Sino, Yan Amos Komenskiy, Konstantin Ushinskiy va Abdulla Avloniylar ham bolani tarbiyalash zarurligini uqtirib o’tganlar.
Bolaning o’ziga xos xususiyatini hisobga olish juda qiyin. CHunki bir xil yoshdagi bolalar ham psixik jihatdan turlicha bo’lishi mumkin. Masalan, ko’rish va eshitish qobiliyati, faolligi, anglash tezligi, sust fikr yuritishi, hovliqma yoki vazminligi, sergap yoki kamgapligi, serg’ayrat yoki g’ayratsizligi, yalqov yoki tirishqoqligi, tartibsiz ishlashi, yig’inchoqligi yoki ishga tez kirishib ketishi, qobiliyati kabilar nerv faoliyati tizimining ta’siri bo’lib, o’qituvchi yoki tarbiyachi ularni bilishi zarur.
Ta’lim-tarbiya yosh xususiyatlarni hisobga olgan holda tashkil etiladi. Bu bola rivojlanishiga kuchli ta’sir ko’rsatadi. SHaxs, shuningdek, individual, shaxsiy, o’ziga xos xususiyatlarga ham ega bo’ladi.
SHaxsning individual xususiyatlarini aniqlash uchun insonga xos temperamentning umumiy tiplari hamda bolaning o’ziga xos xususiyatini o’rganish metodikalaridan xabardor bo’lish lozim. Temperament (lotinchadan “temperamentum” qismlarning bir-biriga munosabati) shaxsning individual psixologik xususiyatlari majmuidir. Turli yosh davrlarining o’ziga xos rivojlanish qonuniyatlari mavjud. Masalan, V sinf o’quvchici bilan IX sinf o’quvchisini tenglashtirib bo’lmaydi.
SHu sababli pedagogik-psixologik nuqtai nazardan ta’lim oluvchilarning yoshi ularning aqliy, axloqiy, jismoniy va ruhiy kamolotiga ko’ra quyidagi davrlarga bo’linadi:
Go’daklik davrida bola bir qadar faol bo’ladi. Bu faollik qo’l-oyoqlarning shartli refleks asosida harakatlanib turishi bilan ifodalanadi. Harakatchanlik va faollik bolaning dastlabki chinqiriqlarida ham kuzatiladi. Bola tomonidan shartli reflekslar asosida tashkil etilayotgan harakatlar u besh-olti haftalik bo’lganda yaqqol ko’zga tashlanadi. Bu davrga kelib u o’z onasini taniydi, uning ovozini eshitganda tinchlanadi, boshqalarning ovozlarini eshitganda xushyor tortadi. Go’daklik davrida idrok va tasavvurlari tarkib topa boshlaydi. U ko’zga tashlanadigan barcha narsani ushlay ko’rishga, ozg’iga solishga, mazasini totishga intiladi. Besh-olti oylik bola o’tiradigan bo’ladi, so’ngra emaklab, tik yurishga ham harakat qiladi. Ba’zan bir yoshga, gohida ikki yoshga to’lganda mustaqil yura boshlaydi.
bo’lgan davrda bolaning harakatchanligi, idroki va nutqi zo’r berib taraqqiy qiladi. Unda tafakkur yuzaga keladi. Uning tafakkuri dastlab “predmetli (obrazli) tafakkur” sanaladi, unga ko’ra bola o’zi idrok qilgan narsalar, shuningdek, atrofdagi narsalar haqida fikrlay oladi. Mazkur yosh davridagi tafakkur bolaning predmetlarga bo’lgan munosabatida ifodalanadi. Uning nuqti tafakkuri bilan uzluksiz holda o’sadi. Uch yoshda kundalik turmushda ishlatiladigan so’zlarni, nutqning oddiy grammatik shakllarini o’zlashtirib oladi.
Mazkur davrda sezgilar, atrofdagilarga munosabatni ifodalovchi tuyg’ular ko’zga tashlana boshlaydi.
Maktabgacha ta’lim yoshidagi bolaning hissiyotga berilauvchanligiuning faolligida, katchanligida ko’rinadi. Bu yoshda bola o’ynay boshlaydi, uning o’yinlari asosan katta yoshdagi kishilar hamda o’zidan katta bolalarning harakatlariga taqlid qilishdan iborat bo’ladi. Uni o’yinning mazmunidan ko’ra o’ynalayotgan narsalar (qo’g’irchoqlar, o’yinchoqlar) ko’proq zavqlantiradi.
Maktabgacha ta’lim davrida bola bog’cha va oila muhitida o’ziga yarasha ijtimoiy munosabatlarda ishtirok eta boshlaydi. Kattalar va tengdoshlari bilan ko’proq so’zlashayotganligi sababli bolaning nutqi va tafakkuri o’sadi. O’zi ko’rgan, eshitgan voqea-hodisalar to’g’risida ancha batafsil hikoya qiladi.
Atrofdagilar bilan muloqot va munosabatda kirishayotganligi bolada xulq-atvor shakllanishiga ijobiy ta’sir ko’rsata boshlaydi. Buning natijada unda ma’naviy-axloqiy hukmlar tarkib topadi. Bola endilikda atrofdagilarning xatti-harakatlari, boshqalarga nisbatan yondashuvlari asosida “yaxshi” va “yomon”ni farqlaydi. Bu yoshda bolalar “sen yaxshisan (yomonsan)” degan so’zlarning ma’nosini yaxshi anglaydilar.
Maktabgacha ta’lim yoshidagi bola faoliyatining asosiy turi o’yin sanaladi. U o’yin orqali tevarak-atrofni, unda kechayotgan voqea-hodisalar mohiyatini bir qadar bilib oladi.
Mazkur yosh davrida bola o’z kuchi va egallagan ko’nikmalariga tayangan holda rasm chizadi, turli narsalarning loyiha (konstruktsiya)larini, shuningdek, turli materiallardan, loydan, plastilindan buyumlar yasaydi. Olti-etti yoshga to’lganda bolada o’qishga bo’lgan qiziqish, intilish yuzaga keladi. Maktab hayoti uning uchun qiziqarli, maroqli tuyuladi, o’qishga boradigan birinchi kunni intiqlik bilan kutadi.
Biroq, bu davrda ham bolaning diqqati hali beqaror bo’ladi. Ta’limning dastlabki vaqtida qat’iy talablarning qo’yilishi tufayli endilikda u darsda o’qituvchini tinglay olishi, ko’rsatilayotgan narsalarni diqqat bilan qarashi, tengdoshlari so’zlayotganda e’tibor berishi, yozuv taxtasi yoki kitobdan ko’chirib olinayotgan matnga diqqatni qaratishi lozim. SHu asosida o’quvchida ixtiyoriy va barqaror diqqat o’sadi, kuzatuvchanlik qobiliyati rivojlanadi.
Boshlang’ich sinfda o’quvchi xotirasida ham o’zgarishlar ro’y beradi. O’quvchi birinchi sinfdan boshlab, ta’lim jarayonida o’quv materialining ko’p qismini ixtiyoriy ravishda eslab qoladi. SHu bilan birga o’z-o’zini doimo nazorat qilib borishi lozim. Buning natijasida o’quvchi xotirasi takomillashadi.
Bu yoshda o’quvchilarning ko’pchiligi o’quv materialini yodlab olishga intiladilar. Buning sababli birinchi va ikkinchi sinflarda o’quvchilarning “o’z so’zlari” kam bo’ladi, grammatik nutq hali takomillashmagan bo’ladi, shu sababli materialni yodlab olishga intiladilar.
Bilimlarni muntazam o’zlashtirish, yozma nutqni bir qadar bilib olish va ta’lim jarayonining o’zi o’quvchilar tafakkurini yanada o’stiradi. 7-8 yoshli bolalarda ham tafakkur hali konkret xarakterda bo’ladi. Ular o’zlari idrok etgan yoki tasavvur qilgan narsalar haqidagina fikr yuritadilar.
Ta’lim jarayonida birinchi sinfdan boshlab o’quvchilarda mantiqiy tafakkurning dastlabki ko’rinishlari shakllana boshlaydi. Ona tili va matematika fanlarini o’rganish ushbu tafakkur shaklini rivojlanishiga yordam beradi. Uchinchi va to’rtinchi sinflarda o’quvchilar ilmiy bilimlarga oid ayrim tushunchalarni ham o’zlashtirib oladilar. Masalan, orol, yarim orol, dengiz, ko’l, daryo, yomg’ir, chaqmoq, tog’, tekislik kabi geografik, qo’shish, ayrish, ko’paytirish, bo’lish kabi matematik, ot, sifat, fe’l kabi grammatik, davlat, davlat ramzlari, bayroq, gimn, gerb kabi ijtimoiy-huquqiy, sotish, sotib olish, miqdor, mahsulot kabi iqtisodiy tushunchalarni egallaydilar. SHunday bo’lsa-da, mazkur davrda o’quvchilar aniq misollarni, ya’ni idrok qilinadigan va tasavvur etiladigan narsalarni ko’rmasdan turib qandaydir ta’rif va ifodalarni o’zlashtira olmaydilar, ularning ma’nosini tushunmaydilar. SHu sababli, boshlang’ich sinf o’quvchilariga mavhum xarakterdagi biror qoidani tushuntirganda aniq hayotiy misollar yordamida bayon qilish maqsadga muvofiqdir.
SHu bilan birga mazkur davrda o’quvchilarning ruhiyatida hissiy kechinmalar yuz beradi. Boshlang’ich sinf o’quvchilarida biror fanga, darsga nisbatan qiziqish yuzaga keladi. Ular ta’lim olishni burch ekanligini anglab yetadilar. Dars vaqtida o’quvchi faoliyatiga qo’yilgan yuqori baho o’quvchilarda ruhiy tetiklik, shodlikni, iftixor kabi ijobiy hissiy kechinmalarni tug’diradi. Ularda darslarni yaxshi o’zlashtirishga intilish yuzaga keladi. Yomon baho olganda esa o’zidan norozi bo’lish, pushaymon qilish kabi salbiy kechinmalar sodir bo’ladi. Ayrim o’quvchilar yomon bahoni tuzatishni. Yaxshi o’qishni istaydilar, ammo ayrimlar yomon baho tufayli o’ziga ishonmay qoladi, umidsizlik va tushkunlikka tushadi. Bu esa o’qituvchidan xushyorlikni talab qiladi.
Boshlang’ich sinf o’quvchilari jismonan nisbatan tekis o’sadilar, o’g’il va qiz bolalar tashqi ko’rinishidan bir-birlaridan kam farq qiladilar.
Jismoniy o’sishiga xos bu xususiyatlar tarbiyachidan ehtiyotkorlikni talab etadi. Bu yoshda bola bilim olish va o’rganishga qiziquvchan bo’ladi.
Bolalar qiziqishini qanoatlantiruvchi qiziqarli uchrashuv, sayr, tomosha va ekskursiyalarni tashkil etish zarur. Mazkur yosh davri o’quvchilariga emotsionallik xos, ularning fikrlashi obrazli bo’ladi, his-tuyg’ulari mazmuni o’zgaradi.Ular odamlar bilan aloqa qilishga qiziqadilar.
O’smirlik (12-15 yoshlar). O’smirlikning murakkabligi anotomik-fiziologik va psixologik xususiyatdagi kuchli o’zgarishlar bilan bog’liqdir. Bolaning o’sishi tezlashadi. Bu davr “o’tish davri” ham deb yuritiladi. “O’tish davri” hisoblangan o’smirlik yoshi uchun xarakterli bo’lgan xususiyat – bu jinsiy yetilish va intensiv (tezkor) rivojlanishning kuzatilishi, mustaqillik hamda o’zini namoyish qilishga intilishdir. Ushbu yosh davrida kuzatiladigan jinsiy yetilish o’smirning fe’l-atvoriga ta’sir etadi. SHu sababli o’smirlar bilan ishlashda ularga nisbatan ehtiyotkorona yondashuv talab qilinadi.
O’smir hayotida mehnat, o’yin, sport va jamoat ishlari katta rol o’ynaydi. Ba’zilarining o’zlashtirishi pasayadi, intizomi bo’shashadi.
Ammo yuqoridagilar bilan bir qatorda o’smir xarakterida murakkab qarama-qarshiliklar ham mavjud bo’ladi. Bu o’smir faoliyati, xulqida yangi xislatlarning shakllanishida ko’rinadi.
Lekin o’smirlarnig hammasida ham bilishga qiziqish darajasi yuqori emas. 38 foiz o’smir hech qaysi o’quv fanlarini o’qishga qiziqmaydi. Boshqalarining uchta yoki ikkita o’quv fani, aksariyat holatlarda esa bitta o’quv faniga qiziqishi aniqlangan. Kichik yoshdagi o’smirlar qiziqishi o’qituviga bog’liq. Lekin ularning qiziqishlari, shuningdek, kitob o’qishlari ham barqaror emas.
Turli to’garaklarga 21 foiz o’smir qatnashadi, qolganlari sport yoki musiqa bilan shug’ullanadi. 40 foiz o’quvchida sinfdan tashqari ishlarda qatnashishda ham barqarorlik yo’q. Eng muhim qiziqish – teleko’rsatuvlarga qaratilgan. Televizorni har kuni 88 foiz o’smir tomosha qiladi.
O’smirlar kunni o’z ixtiyorlari bilan qanday o’tkazadilar, degan savolga javob topish uchun o’tkazilgan tadqiqot natijalari quyidagilarni ko’rsatdi: 85 foiz o’smir vaqtini o’z holicha o’tkazadi, 70 foizi kino yoki televizor ko’radi, 50 foizi sport bilan shug’ullanadi, 45 foizi dam oladi. SHuningdek, yomon baho olmaslik uchun maktabga bordigan o’smirlarning soni 15 foizni tashkil etadi.
O’smirlarda biror narsaga erishishga nisbatan talab rivojlanadi. Ular tomonidan ijtimoiy talablarning bajarilishi asab tizimining rivojlanishiga ta’sir etadi. SHuning uchun maktab hayoti “qiyin” vazifalarga to’liq bo’ladi.
Bu yoshda o’smirlar kattalar oldida o’zlarining erkinliklarini namoyish etishga harakat qiladilar. O’z-o’zini tarbiyalashga bo’lgan talab o’sadi. “Dangasa”, “qo’pol”, “bee’tibor”, “qobiliyatsiz” degan kattalarning baholarini ular og’rinib qabul qiladilar.
O’smir yoshida o’g’il va qiz bolalar o’rtasida farq kuchayadi. VII sinfdan intellektual malakalar pasayadi. SHuning uchun bu davrda o’quvchilarning
rivojlanishlariga katta e’tibor berish lozim. O’z-o’zini tarbiyalash natijasida o’g’il bolalar kuchli, erkin, e’tiborli, jasur; qizlar esa o’ta ko’nikuvchan, kamtar va jiddiy bo’la boshlaydilar. O’smirga o’z vaqtini rejalashtirishda yordam berish zarur. 13-14 yoshgacha o’smirda burch hissi, mas’uliyatni his etish, vazminlik paydo bo’la boshlaydi. Muhimi, o’smirni hurmat hilish, kamsitmaslik, katta bo’lib qolganligini tan olish zarur.
O’spirinlik (15-18 yoshlar). Bu davr o’spirinlar kasb-hunar kollejlari, akademik litseylarning o’quvchilari sanaladilar. Mazkur davr o’spirinlarning ilk balog’atga yetgan davridir. Bu davrda jinsiy yetilish tugaydi. Ularda mustaqillik sezila boshlaydi. O’spirinlar hayotga kelajak nuqtai nazaridan qaray boshlaydilar. Madaniy darajasini orttirishga intilish kuchaya boradi. his-tuyg’ularida ham o’zgarish yuz beradi. O’z-o’zlarini tarbiyalashga kirishadilar. Ideal tanlash va unga ergashish kuchayadi. Bu davrda ular o’rtasida munozaralar o’tkazish yaxshi natija beradi. O’spirinlar o’z guruhiga intiladi. SHuning uchun ham o’spirinning barcha intilishlari ma’lum maqsadga yo’naltirilgan bo’lishi zarur. Ularda o’quv fanlarini tanlashga nisbatan ehtiyoj kuchaya boradi.
Bu yosh davri aqliy faoliyatning rivojlanish davri ham sanaladi. O’quvchilar o’z fikrlarini mustaqil ifodalab, shaxslik xislatlarini namoyish eta boshlaydilar. O’quvchilar o’zlarini kattalardek tutishga, o’ziga xosligini namoyon etishga va boshqalarning diqqatini o’ziga qaratishga harakat qiladi. Axloqiy muammolarni o’z qarashlari nuqtai nazaridan hal eta boshlaydi. Hayot mohiyati, baxt, burch, shaxs erkinligini o’z qiziqishlari bilan o’lchaydilar. SHu bois ularga kattalarning beg’araz, to’g’ri yo’nalish berishlari muhim sanaladi.
Bu davrda yoshlar xulqi ham tarkib topa boshlaydi. SHaxsning jamoadagi mavqei, jamoa a’zolari bilan muloqotga kirishishlari, turli sohalar bo’yicha munosabatni samarali tashkil etishlari yetuk shaxs bo’lib shakllanishlarida o’ziga xos ahamiyat kasb etadi. Bunda ta’lim muassasasida faoliyat ko’rsatayotgan Respublika “Kamolot” yoshlar ijtimoiy harakatining ta’siri beqiyos. Zero, o’spirinlar mustaqil hayotga qadam qo’yayotgan bo’lib, bu jarayonning to’g’ri, samarali kechishi ularning faol fuqaro bo’lib shakllanishlari uchun poydevor yaratadi.
SHaxsning ijtimoyilashuvi. SHaxs ijtimoiy munosabatlar jarayonida shakllanadi. Binobarin, ta’lim jarayonida o’quvchilarga jamiyatda birga yashash bilan bog’liq bo’lgan holat va hodisalar o’rgatiladi. Bu jarayonda o’quvchi ijtimoiy munosabatlarga kirishadi, jamiyat a’zolari bilan o’zaro munosabatda bo’ladi.
SHaxsning ijtimoiylashuv uzoq davom etadigan murakkab jarayondir. Har qanday jamiyatning rivojlanish jarayonida ijtimoiy-axloqiy qadriyatlar, ideallr, axloqiy me’yorlar va qoidalar tizimini ishlab chiqiladi. Ijtimoiylashuv davrida har bir jamyat a’zosi mazkur qadriyat, ideal, me’yor va qoidalarning mohiyatini anglaydi, ularga rioya qilish asosida faoliyat yuritadi.
Ijtimoiylashuv jarayoni ichki qarama-qarshiliklarga ega. Ijtimoiylashgan shaxsning xatti-harakatlari, xulq-atvori jamiyat talablariga mos kelishi, u bilan o’zaro uyg’unlasha olishi, salbiy ijtimoiy hodisalarga, individual rivojlanishiga to’sqinlik qiluvchi hayotiy holatlarga qarshi turishi kerak. Lekin hayotda ba’zan aksi ham bo’ladi: to’liq ijtimoiylashgan, jamiyatga kirishib ketadigan, ammo muhitda ba’zi salbiy holatlarga qarshi kurashishda faollik ko’rsatmaydigan odamlar ham mavjud.
Bu holat ko’p jihatdan butun jamiyat, tarbiya muassasalari, o’qituvchilar hamda ota-onalarga ham taalluqli. Tarbiyada qarama-qarshilik insonparvarlik g’oyasi yordamidagina bartaraf etilishi mumkin.
Zero, O’zRning “Kadrlar tayyorlash Milliy dasturi”da ham ta’kidlab o’tilganidek, uzluksiz ta’limni tashkil etish, rivojlantirish hamda ta’limning ijtimoiylashuviga erishish dolzarb masaladir. Ta’lim oluvchilarda estetik boy dunyoqarashni shakllantirish, ularda yuksak ma’naviyat, madaniyat va ijodiy fikrlash qobiliyatini rivojlantirish kabilar muhim ijtimoiy talablar hisoblanadi.
Adabiyotlar:
1. Barkamol avlod – O’zbekiston taraqqiyotining poydevori. – Toshkent: SHarq nashriyot-matbaa kontserni, 1998.
2. Tursunov I., Nishonaliev U. Pedagogika kursi. –T.: O’qituvchi, 1997.
3. G’oziev E. Psixologiya (Yosh davrlari psixologiyasi). – T.: O’qituvchi, 1994.
4. Podlasыy I. Pedagogika. V 2 kn. Kn. 1. – Moskva: Vlados, 1999.
5. Almetov N. Pedagogika: savollar va javoblar // O’quv qo’llanma. –Almatы: Ыlыm, 2001.
1. 6. Pedagogika nazariyasi va tarixi. 1-qism. Pedagogika nazariyasi / M.X.Toxtaxodjaeva va boshqalar. Prof. M.X.Toxtaxodjaevaning umumiy tahriri ostida. – Toshkent: “Iqtisod-moliya”, 1996.
2. Pedagogika nazariyasi va tarixi. 1-qism. Pedagogika nazariyasi / M.X.Toxtaxodjaeva va boshqalar. Prof. M.X.Toxtaxodjaevaning umumiy tahriri ostida. – Toshkent: “Iqtisod-moliya”, 1996.
http://fayllar.org
|
