|
Oltin fond 2021, 1-sonBog'liq OLTIN FOND JURNALI 1-SON oxirgi Farhod Sultonov, Farruh Bozorboyev. O\'zbekiston hukmdorlari, 1. Tadbirkorlik turlari va shakllari, yarimo-tkazgichli-lazerlarOLTIN FOND
2021, 1-son
22
Uzoq kutilgan tadbir boshlandi. Direktor so‗zga chiqdi. Bugun mamlakatimizda
o‗quvchilarning bilim olishlari, iqtidorini har tomonlama namoyish etishlari uchun
barcha eshiklar ochiqligini qayta-qayta takrorladi. Maktabning ana shunday
o‗quvchilar orasida... ―Zafar ham bor...‖ bo‗lsa edi, qaniydi. Bechoraning
peshonasidan sovuq ter chiqib ketdi. Axir ro‗yxatda Sobitjonning ismi-sharifi birinchi
o‗qildi. Shundan so‗ng maktab sahnasida bir-biridan qiziqarli ertak tomoshalari
boshlandi. Jajji qizaloqlar sho‗x raqslarga tushishdi. Qorbobo-Qorqiz she‘r aytgan
bolalarga sovg‗alar ulashdi.
Nihoyat, ―ajoyib ―syurpriz‖ e‘lon qilinadigan vaqt yetib keldi. Zalda jimjitlik.
Direktor sahnaga salmoqlab chiqib keldida, tomog‗ini qirib, 5-―A‖sinflar rahbarini
davraga taklif etdi. Unga shahar xalq ta‘limi bo‗limining faxriy yorlig‗ini topshirdi.
Mamnuniyat bilan maktab jamoasini qutladi. So‗ng birdan jimib qoldida, armon bilan
so‗zboshladi:
— Mening bolaligimdagi armonim hanuz ko‗ksimni g‗ijimlaydi. Bolaligimda ona
tabiatni boshqacha sevardim xuddi tengdoshingiz Sobitjonday. She‘rlar yozardim.
Kitob qilish qayoqda edi o‗shanda o‗quvchining ijodini. Bir kuni maktabimizga
tekshirish kelib, sumkamdagi she‘rlarni ko‗rib, muallimimizni ishdan olgan edi... Va
meni ham maktab haydab yuborishdi. Bu nomusga chidolmagan dadam shahardan
qishloqqa ko‗chib ketgan edi. O‗shanda mening iqtidorim quvilgan edi... Direktor
chuqur nafas olib so‗zini davom ettirdi:
— Shukrki, sizlar bizlar ko‗rmagan imkoniyatlarni, qo‗llab-quvvatlashlarni
ko‗rdingiz, baxtingizga ilohim ko‗z tegmasin! Bugun men baxtliman! Mana,
tengdoshingiz Sobitjon mening armonimni yuzaga chiqardi. ―Quyosh va men‖ nomli
ilk kitobi nashrdan chiqdi. Uni barchamiz tabriklaymiz!
Davrada gulduros qarsaklar chalindi. Zafar yugurib borib, Sobitjonni mahkam
bag‗riga bosib:
— Oshnajon, menga ham quyosh bilan sirlashishni o‗rgat, men ham senday buyuk
ishlar sari qadam tashlayin! — dedi. Sobitjon, ―albatta, do‗stim, bu — boshlanishi,
bizlarni oldinda bundan ulug‗vor ishlar kutmoqda‖ deya oldi hayajon ichida.
|
| |