O’zbekiston aloqa, axborotlashtirish va kommunikatsiya texnologiyalari davlat qo’mitasi toshkent Axborot Texnologiyalari Universiteti

Boshqarish usullari ishlab chiqarish yoki xizmat ko’rsatish jarayonidagi mavjud munosabatlardan ob'ektiv tarzda kelib chiqadi.

Tizimosti bo’limlar:

1. "Ishlab chiqarish" bo’limi

• 
  mahsulotning pishiq (ishonchli) ligini tahlil qilish;
  
• 
  mahsulot sifatini nazorat qilish;
  
• 
  omilli tahlil;
  
• 
  funktsional tahlil;
  
• 
  ishchi kuchi, uskuna va materiallardan foydalanishni nazorat qilish;
  
• 
  ishlab chiqarish operatsiyalarini o’rganish;
  
• 
  ishlab chiqarishni programmalashtirish, rejalashtirish va nazorat qilish;
  
• 
  harajatlarni hisob-kitob qilish va boshqalar.
  

- tovarlar bozorida korxonaning mavqeini diagnostika qilish;

- korxonaning bozorga chiqish imkoniyatlarini tahlil qilish;

- yangi mahsulot va yangi bozorlarga chiqish bo’yicha talab va ehtiyojlarni aniqlash;

- marketing kontseptsiyasini ishlab chiqish va h.k.

3. "Xodim" bo’limi

• 
  ishchi kuchini rejalashtirish;
  
• 
  xodimlar mehnatini va ish xaqini tashkil qilish;
  
• 
  xodimlar va ularning martabalarini boshqarish;
  
• 
  xodimlarni boshqarish tizimini shakllantirish, tahlil qilish va boshqalar.
  

Bu usullar boshqarish funktsiyalarini, ya'ni:

• 
  rejalashtirish;
  
• 
  tashkil qilish;
  
• 
  nazorat qilish;
  
• 
  muvofiqlashtirish;
  
• 
  motivatsiya (vajlar, isbotlar keltirish) kabilarni bajarish uchun qo’llaniladigan usullardir. Masalan, rejalashtirish funktsiyasini bajarishda mutaxassislar:
  
• 
  prognoz (oldindan aytish);
  
• 
  ekstrapolyatsiya;
  
• 
  regression tahlil;
  
• 
  modellashtirish;
  
• 
  hujum;
  
• 
  Delfa;
  
• 
  omilli tahlil;
  
• 
  Maqsadlar shajarasi va uni echish kabi usullarni qo’llaydi.
  

• 
  ish xaqi;
  
• 
  rag’batlantirish tizimi;
  
• 
  foyda taqsimotida qatnashish;
  
• 
  ma'naviy rag’batlar;
  
• 
  yuqori lavozimlarga tayinlash, malakani oshirish kabilarni o’z ichiga oladi.
  

• 
  muammoni qo’yish;
  
• 
  muammoni hal qilish;
  
• 
  qarorni tanlash;
  
• 
  qilingan qarorlarning bajarilishini ta'minlash.
  

- ma'lumotlarni yig’ish, saqlash, ularni qayta ishlash va tahlil qilish usullari;

- muhim voqealarni qayd qilish usullari;

- qiyoslash usullari;

- dekompozitsiya va modellashtirish usullariga muhim o’rin beriladi.

Muammoni hal qilish, ya'ni echim variantlarini ishlab chiqish bosqichida ham ma'lumotlarni yig’ishda qo’llaniladigan usullardan foydalaniladi. Ammo bu usullarni qo’llashga "Nima sodir bo’ldi" va "qaysi sabablar ta'siri ostida bo’ldi" degan muammoni hal qilishiga emas, balki "Muammoni qay tarzda hal qilish, qanday boshqaruv usulini qo’llash lozim" degan savolga javob topish nuqtai nazardan yondoshiladi.

Qarorni tanlash bosqichida, eng avvalo tanlash me'yor (kriteriya) larini shakllantirishga e'tibor beriladi. Bu erda so’z ko’pincha maqsimumlashtiradigan yoki minimumlashtiradigan maqsadli funktsiya to’g’risida boradi. Odatda bunday tanlovni optimallashtirish deb ataladi. Optimallashtirish kriteriyalariga quyidagilar misol bo’la oladi:

• 
  foydani, daromadni, mehnat unumdorligini, samaradorlikni maksimumlashtirish;
  
• 
  harajatni, qo’nimsizlikni, unumsiz ish vaqtlari va hokazolarni minimumlashtirish.