3.3. Ishlab chiqarish operatsiyasi va uning tarkibiy qismlari
Texnologik jarayonning asosiy qismi operatsiyadir. Operatsiya
deganda, muayyan mehnat predmeti ustida bir yoki bir necha xodimlar
(brigada) tomonidan bir ish joyida jihozlarni qayta sozlamay hamda
ishlanadigan buyumlar joyini o‘zgartirmasdan amalga oshiriladigan
ishlab chiqarish jarayonining bir qismi tushuniladi. Demak, operatsiya
mehnat predmeti, ish joyi va ijrochi doimiy, o‘zgarmasligi, shuningdek,
mahsulot, xizmat yoki jarayon bosqichining tugallanganligi bilan
xarakterlidir. Masalan, tokar jihozini qayta rostlamay va ish joyini qayta
o‘zgartirmay qismlarga ishlov berish, qismlarni shtampovka qilishi,
ekskavator
temir
yo‘l vagonlariga, avtomashinalarga foydali
qazilmalarni ortishi, marten pechlarida po‘lat eritish va h.k.
Buni misol bilan tushuntiramiz. Tokarlik jihozida detallar avval
xomaki, keyin toza qilib ishlanadi, bu ikkala ish bitta jihozda, bitta
ijrochi tomonidan bajariladi. Bu ishlov berish bitta operatsiyani ifoda
qiladi. Agar xomaki ish bilan toza ish o‘rtasida metallga termik ishlov
berilsa yoki bu ishlarni turli ishchilar bajarsa, bu ish uch operatsiyadan
iborat bo‘ladi.
Operatsiya ishlab chiqarish jarayonining bir qismini tashkil
qilganligi uchun mehnat predmetidagi, unga ta’sir ko‘rsatadigan
xodimning harakatlaridagi va u xizmat qiladigan jihozlardagi
31
o‘zgarishlarni birga qo‘shib o‘rganish kerak. Demak, mehnatni tashkil
etish va normalash uchun operatsiyaning asosini tashkil qiluvchi bu
o‘zgarishlarni bir-biridan ajratib, alohida-alohida o‘rganilganda,
mehnatni tashkil etish va normalashda ko‘zlangan maqsadga erishib
bo‘lmaydi.
Operatsiya
texnologik
jarayonlarni
rejalashtirishning,
tuzib
chiqishning va mehnatni normalashning asosini tashkil qiladi. Chunki
jihozlarning butun imkoniyatlaridan to‘liq foydalanish, ularning
to‘xtovsiz ishlashiga erishmoq va bu jihozlarda ishlashga qancha ishchi
kerakligini bilish uchun operatsiyani bajarishga ketadigan vaqt
miqdorini hisoblab chiqish kerak.
Ishlab chiqarish jarayonida quyidagi operatsiyalar: qo‘l bilan, qo‘lda
bajariladigan, mexanizatsiyalashtirilgan, mashina aralash-qo‘l bilan,
mashina
bilan
bajariladigan,
avtomatlashtirilgan
va
apparatli
operatsiyalar bo‘lishi mumkin.
Odatda, xodim bir ish kuni (smena) davomida birkitilgan ish
usullarini bajarish, bir ish joyidan ikkinchisiga o‘tish va jihozlar
(mashinalar)
ishlashini
faol
kuzatish
bilan
bog‘liq bo‘lgan
operatsiyalarni bajaradi.
O‘z navbatida, jihozlar ishlashini kuzatish ham faol, ham passiv
bo‘lishi mumkin.
Faol kuzatish – jihozlarni ishlash jarayonida sodir bo‘ladigan
buzilishlarini yoki jihozlarning pasportida berilgan parametrlardan
chetga chiqishni bartaraf qilish yoki uning oldini olish maqsadidagi
kuzatishdir (masalan, pilik uzilganda xom ashyo nobud bo‘lishiga yo‘l
qo‘ymaslik uchun pilikchi mashinani kuzatishi).
Passiv kuzatish esa, bu jihozlarga xizmat ko‘rsatish bilan bog‘liq
bo‘lgan ishlar bo‘lmasa ham, ish joyini tashlab ketishi mumkin
bo‘lmagandagi kuzatish (masalan, ko‘p jihozlarga xizmat ko‘rsatuvchi
xodim ixtiyoridagi hamma jihozlar ishlab turib, xizmat ko‘rsatishga
ehtiyoj bo‘lmaganda).
Texnologiya jihatidan operatsiyalar perexodlarga (fazalarga)
bo‘linadi. Perexod – operatsiyaning bir qismi bo‘lib, bitta kesuvchi
asbob (keskich, freza va h.k.) bilan har bir yangi yuza va yuzalar hosil
qilish uchun bir tartibda amalga oshiriladigan ishlov jarayonining
tugallanishidir.
Binobarin,
perexod
mehnat
predmetiga
ishlov
berilayotgan yuzaning, qo‘llanilayotgan asbob-uskunalarning va ishlov
berishdagi ma’lum tartibning o‘zgarmas birligini taqozo qiladi. Bu
shartlarning (ishlov beriladigan yuzami, kesuvchi asbobmi, dastgohni
32
moylash jarayonimi) birortasi o‘zgarishi bilan yangi perexod (faza)
boshlanadi. Masalan, mehnat predmetining (biror detalning) yuzasi
pog‘onali bo‘lsa, unga bir tekisda ishlov berish(yo‘nish) mumkin emas,
har pog‘onaga yaqinlashganda moslama harakatini bir daqiqa to‘xtatib,
ikkinchi pog‘onaga o‘tish kerak, mana shu o‘tish – perexod (faza) deb
ataladi. Buni tushunib olish uchun yana bir misol keltiramiz. Aytaylik
tokar tokarlik stanogida shesternya tayyorlayotganda ingichka temir
g‘o‘lani qirqadi, parmalaydi, yo‘nib kertadi (o‘yadi) va kerakli
diametrga keltiradi, mana shu ish to‘rt perexod (o‘tish-faza)dan tashkil
topgan bitta operatsiyani ifoda etadi.
Ishlab chiqarish jarayonining faol elementi hisoblangan texnologik
jarayonni (operatsiyani) perexodlarga ajratish (bo‘lish) operatsiyaning
texnologik mazmunini tashkil etadi. Ammo o‘sha texnologik jarayonni
bajaruvchi, xodimning mehnat samaradorligini oshirish imkoniyatlarini
qidirib topish va uni har tomonlama hamda batafsil o‘rganish, tahlil
qilish uchun, ayniqsa, mahsulotni ko‘plab va yirik seriyalab ishlab
chiqarish turlaridagi mehnatni tashkil etishda va normalashda har bir
perexodni ham tarkibiy qismlarga bo‘lish foydadan holi emas.
Perexodlar ko‘pincha bir necha proxodlardan iborat bo‘ladi.
Perexodlarning, o‘z navbatida, tartib bilan o‘zgarmasdan takrorlanishiga
proxod deyiladi.
Proxodlar – bu, boshqacha qilib aytganda, mehnat predmeti
yuzasiga qayta - qayta ishlov berishdir. Metall kesish jihozlarida
kesuvchi asbobning zagotovkani bir necha marta kesib o‘tishi, ya’ni
yangi-yangi yuza hosil qilish jarayoni bunga misol bo‘la oladi.
Ayniqsa, detallarga mexanik jihatdan qayta ishlov borish jarayonida
ko‘p proxodli perexodlar uchraydi. Bunday operatsiyalardagi har xil
proxodlarda detallarga beriladigan ishlov maqsadlarini amalga oshirish
uchun operatsiyalarni bunday bo‘laklarga bo‘lish yetarli emas. SHuning
uchun unga ishlov berish jarayonini alohida olingan yoki bir guruh
usullarga bo‘lish zarur. Demak, operatsiyaning texnologik jihatdan
bo‘linishi, o‘z navbatida, mehnat sarfi jihatidan ham bo‘linishini talab
qiladi. Bu yerda operatsiya ayrim elementlarining izchilligi, mazmuni,
bajarish usuli, sarflangan vaqt miqdori va ularning tarkib loyihasi
o‘rganiladi va tahlil qilinadi. Mehnatni normalash ham shunga qarab
tuziladi. Operatsiyalarning qismlarga bo‘linishi darajasi mehnat
normalarining tahlili va hisob-kitobi qanchalik aniqlikda bo‘lishi
kerakligiga bog‘liq.
33
Operatsiyalarning mehnatga nisbatan yoki mehnat jihatidan mayda
elementlarga bo‘linishi bir qancha maqsadlarga erishish uchun amalga
oshiriladi. Ulardan eng asosiylari quyidagilardan iborat:
birinchidan, har bir ishlab chiqarish yoki xizmat ko‘rsatish bilan
bog‘liq bo‘lgan operatsiyada mavjud bo‘lgan elemetlarning haqiqiy
miqdorini aniqlash uchun, odatda, bir xil operatsiyani, bir xil malakali
bir nechta xodim ijro etsa ham, ular tomonidan sodir etilgan elementlar
miqdori bir xil emas, har xil bo‘ladi;
ikkinchidan, har bir operatsiyani bajarishda uchraydigan ortiqcha
elementlarni aniqlab, ularni yo‘qotish, hech iloji bo‘lmasa, kamaytirish
yo‘l va imkoniyatlarini topish uchun;
uchinchidan, operatsiyani bajarish uchun zarur bo‘lgan elemenlar
miqdorini aniqlash uchun;
to‘rtinchidan, ishlab chiqarish ilg‘orlari tomonidan operatsiyani
bajarishda qo‘llanadigan usul va uslublarni topish, har tomonlama tahlil
etish, o‘rganish va ularni hayotga tatbiq etish uchun;
beshinchidan, operatsiyani bajarish davomida xodimning ikkala –
o‘ng va chap qo‘li, balki ikkala oyog‘i bilan bajarish imkoniyatlari
bo‘lgan usullar majmui, usullar, harakatlar va qimirlashlar kabi
elementlarini topish, ularni bajarish tartiblari va yo‘llarini aniqlash
hamda ishlab chiqarishga keng joriy etish;
oltinchidan, zarur deb tanlangan elementlarni (yuqorida qayd etilgan
usullar majmui, usullar, harakatlar va qimirlashlarni) mantiqiy ketma-
ketlikda bajarilish tartibini, yo‘lini aniqlash va loyihalashtirish uchun,
yettinchidan, mantiqiy ketma-ketlik bajarilish tartibi va yo‘li bilan
to‘g‘ri deb topilgan elementlardan iborat bo‘lgan operatsiyani nisbatan
ilg‘or bo‘lgan (o‘ta ilg‘or xodimlar emas) tomonidan amaliyotda
bajartirib ko‘rish uchun va loyihalashtirish operatsiyaga tegishli
o‘zgartirishlar kiritish uchun;
sakkizinchidan, amaliyotda sinab ko‘rish natijasida operatsiyaning
ayrim elementlar bir vaqtning o‘zida (birdaniga ayni zamonda, bir
yo‘la) qimirlashlar ni bajarish tartiblarini izlab topish evaziga
loyihalashtirilgan operatsiyaga, uning tarkibiga va bajarilish tartibiga
tegishli o‘zgaritirishlar uchun;
to‘qqizinchidan, to‘g‘riligini isbotlangan birin-ketin bajarilish
tartibiga yanada saqlab borish natijasida unga haqiqiy sarflanish kerak
bo‘lgan va har tomonlama asoslangan vaqt normasini hisoblash
uchun.
34
Ishlab chiqarish jarayonining bir qismi bo‘lgan har bir operatsiya
mehnat sarfi jahatidan yoki mehnatga nisbatan asosan to‘rtga – usullar
majmuiga, usullarga, harakatlarga va qimirlashlarga bo‘linadi.
Usullar majmui asosan ikki va undan ortiq usullar yig‘indisidan
iborat. Masalan, ishlov berilishi zarur bo‘lgan qism (detal) tokarlik
jihoziga o‘rnatish va undan bo‘shatib olish usullari majmui, ikkita
usuldan: a) ishlov berilishi oldidan qism (detal)ni tokarlik jihoziga
mahkamlab o‘rnatish; b) ishlov berib bo‘lingandan keyin detalni
jihozdan bo‘shatib olishdan iborat.
Har bir usul, o‘z navbatida, tugallangan harakatlar yig‘indisidan
iborat. Masalan, jihozni yurgizish usuli ikkita harakatlar yig‘indisidan,
ya’ni: a) jihozni yurgizadigan dastakni qo‘lga olish; b) dastakni kerakli
tomonga burash harakatlaridan iborat. Yoki bo‘lmasa, jihozni to‘xtatish
usuli ham ikkita harakat yig‘indisidan iborat, ya’ni: a) jihozni
to‘xtatadigan rukoyatkani qo‘lga olish; b) dastakni kerakli tomonga
burash. Odatda, har bir usul bajarilayotgan operatsiyaning tugallangan
bo‘lagi yoki qismi hisoblanadi.
Usullar asosiy texnologik, mehnat predmetiga bevosita o‘zgarish
kirituvchi va yordamchi, ya’ni asosiy texnologik jarayon amalga oshishi
uchun yordam beruvchi usullarga bo‘linishi mumkin. Masalan, perexod,
mashinaning aylanuvchi qismi bo‘lgan valni xomaki yo‘nib, tekislash
quyidagi usullarga bo‘linadi: 1) detalni patronga yaqinlashtirish; 2)
detalni patronga qo‘yish; 3) detalni patronga mahkamlash; 4) jihozni
yurgizib yuborish; 5) tokarlik kesish asbobini yaqin keltirmoq; 6) yo‘nib
tekislash; 7) kesish asbobini chetga olish; 8) jihozni to‘xtatish; 9) detalni
bo‘shatib ajratib olish; 10) detalni patrondan chiqarib olish; 11) detalni
bir chetga olib qo‘yishdan iborat.
1,10 va 11-usullar joydan joyga ko‘chirish: 2-usul o‘rnatish: 3- va
9-usullar mahkamlash va ajratib olish: 4,5,7,8-usullar jihozni
boshqarish. Bular hammasi yordamchi usullar, deb ataladilar. 6-usul
texnologik, ya’ni, mehnat predmetiga bevosita o‘zgarish kirituvchi
usuldir. Perexodlarni usullarga bo‘lish ishlab chiqarish turiga va
tahlilning batafsil olib borilishiga qarab yoki tarkibiy elementlarga
bo‘lingan (differensiatsiya qilingan) yoki yaxlitlashtirilgan perexodlar
(fazalar) butun bir usullar majmuiga bo‘linadi. Bu majmualar esa butun
bir usullar yig‘indisini o‘z ichiga olib, bir aniq maqsadga qaratilgan
bo‘ladi. Differensiatsiya qilingan perexodlar (fazalar) esa oddiy
usullardan iborat bo‘ladi.
35
Ma’lum bir mehnat predmetini olish, uning joyini o‘zgartirish,
undan qo‘lni uzish kabi elemetlarni bajarish uchun ishchining gavdasini,
uning o‘zini, oyog‘ini, qo‘lini, qo‘lining panjasini, barmog‘ini bir marta
(bir karra) harakatga kelishi qimirlash deb tushiniladi. Masalan, qalamni
qo‘lga olish harakati quyida ko‘rsatilgan ikkita qimirlash yig‘indisidan
iborat: a) qo‘lni qalamga uzatish; b) barmoqlar bilan qalamni qisib
ushlash. Ommaviy ishlab chiqarish yoki xizmat ko‘rsatish turlarida har
bir qimirlash, o‘z navbatida, mikroelementli qimirlashlarga ham
bo‘linishi mumkin. Masalan, qo‘lni qalamga uzatish qimirlashi gavdani
rostlash, qo‘lni ko‘tarish va nihoyat, qo‘lni qalamga uzatish kabi mikro
qimirlashlar yig‘indisidan iborat.
Operatsiyalarni mehnat jihatidan bunday uzviy elementlarga bo‘lish
ishlab chiqarish jarayonini tahlil qilish va undagi elementlar tarkibini
yaxshilash uchun keng imkon yaratadi, shu bilan birga, ishlab chiqarish
ilg‘orlarining ishlab chiqarish yoki xizmat ko‘rsatish sohasidagi
maqsadga muvofiq va bajarish uslublarini o‘rganish uchun xizmat
qiladi.
Ish kuni davomida xodimning mehnati minglab harakatlar va o‘n
minglab qimirlashlarni o‘z ichiga olgan harakatlardan va ularning
majmuidan tashkil topadi. Masalan, charxli tokar stanogida ishlovchi
tokar, silliqlovchi jihozlar yordamida mayda qismlarga ishlov berish
jarayonida bir ish kuni (smena) davomida 15 mingga yaqin,
qayroqchi(zatochnik) 20 mingga yaqin takrorlanuvchi qimirlashlarni o‘z
ichiga olgan harakatlarni bajaradi.
Operatsiyaning har bir elementini bajarishning maqsadga muvofiq
yo‘llarini topish, o‘z navbatida, ish vaqti sarfini qisqartirishga,
binobarin, mehnat samaradorligini oshirishga imkoniyat yaratadi.
Shunday qilib, ishlab chiqarish jarayonining bir qismi yoki bo‘lagi
bo‘lgan har bir operatsiyani bu xilda texnologik va mehnat jihatidan
tarkibiy qismlarga bo‘lib qarash mehnatni tashkil etish va normalash
sohasida olib boriladigan ishlarning eng muhim yo‘nalishlaridan biridir.
|