11
2- mavzu.
QASHQADARYO VILOYATI HUDUDINING PALEOGEOGRAFIK
TARAQQIYOTI, GEOLOGIK TUZILISHI VA TEKTONIKASI
Qashqadaryo viloyatining hududi O‗rta Osiyoning tekislik va tog‗li qismlari tarkibida
murakkab paleogeografik taraqqiyotni kechirgan. Ammo butun O‗rta
Osiyo hududi kabi
Qashqadaryo viloyatining hududi ham paleogeografik jihatdan juda kam o‗rganilgan. Geologik
adabiyotlarda va kartalarda asosan mezozoy erasi va paleogen davrining paleogeografik taraqqiyoti
birmuncha batafsilroq va mufassalroq bayon qilingan.
O‗rta Osiyoning janubidan tashqari mutloq katta qismida geosinklinal rejim paleozoyda
tugaydi va platforma hosil bo‗ladi. Platformaning bir qismida kontinental,
boshqa qismida esa
epikontinental dengiz sharoitlari mavjud bo‗lgan. Bu paytdagi yotqiziqlar burmali poydevorda
qoplam ko‗rinishida to‗plana boshlagan.
Topaleozoy davlarida yotqiziqlarning to‗planishi sodir bo‗lgan, ba‗zi joylarda burmalarning
hosil bo‗lishi va intensiv magmatizm kuzatilgan. Umuman, geologik tarixning bu bosqichlarida
butun O‗rta Osiyo hududi tipik geosinklinal oblast bo‗lgan.Geosinklinal sharoitda juda katta
qalinlikdagi cho‗kindi jinslar qatlami hosil bo‗lgan Topaleozoy jinslari gneyslar, kristalli slanetslar,
marmar, porfiroidlar, fillitlar, kvartsitlar va boshqa jinslardan tashkil topgan.
Paleozoy erasi. Paleozoy akkumlyativ sikli ancha uzoq davom etgan tanaffusdan so‗ng
boshlanadi. Bu erada intensiv burmalanish va yuvilish oqibatida paleozoy jinslari to
paleozoy
jinslariga o‗ta nomonand holda joylashadi.
Kembriy davrining o‗rtalaridan boshlab to devon davrining so‗ngi asrigacha O‗rta Osiyo
hududida
kaledon tog‘ paydo bo‘lishi (burmalanishlar) bo‗lib o‗tgan va bu burmalanishlar butun
orografiyaning kuchli o‗zgarishiga olib keladi va antiklinal hamda sinklinal mintaqalarning vujudga
kelishi sodir bo‗ladi. Intensiv vulkan faoliyati katta miqdordagi
effuziv jinslarni hosil qiladi, tog‗
yonbag‗irlaridan yuvilgan g‗ovvak jinslar yotqiziladi. Marjonlarning keng tarqalganligi hamda
arkoz qumtoshlarining to‗planganligi iqlimning iliq hamda ancha quruq bo‗lganligidan dalolat
beradi.
Toshko‗mir davrida O‗rta Osiyoda tektonik harakatlar yana faollashadi va g
ertsin
burmalanish davri boshlanadi. Burmalanish paytida vulqonlarning otilishi ham bo‗lib turgan. Bu
jarayonlar yuqori paleozoyda ham davom etgan. Gertsin burmalanishlari Oloy – Hisor tog‗
tizmalarida ayniqsa kuchli bo‗lgan va Zarafshon hamda Hisor tizmalari paydo bo‗lgan. Gertsin
burmalanishlari sodir bo‗lgan o‗rta paleozoyning cho‗kindi tog‗ jinslari keng tarqalgan. Ammo
yuqori paleozoydagi harakatlar juda katta maydonni ishg‗ol etgan
va topaleozoy hamda kaledon
tuzilmalarida ham o‗z aksini topgan. Barcha joylardagi cho‗kmalarda yuqori paleozoy dag‗al
kontinental, asosan qizil rangli qumtosh jinslar to‗plangan. O‗rta Osiyoning janubiy qismida yuqori
paleozoyda ham dengiz rejimi davom etadi va uqori permning dengiz yotqiziqlari sekin-asta
mezozoy yotqiziqlariga otadi.
Hisor tog‗larining negizi paleozoy erasigacha bo‗lgan metamorfik jinslar majmuasidan
iborat. Juda qattiq kristallashgan bu jinslarning yoshi taxminan 1 mlrd. yilga teng. Qashqadaryo
havzasini shimolda va simoli-sharqda o‗rab turgan Zarafshon va Hisor tog‗
tizmalari paleozoy
erasining cho‗kindi magmatik va metamorfik jinslaridan tuzilgan. Ordovik, silur va devon
davrlarida bu hudud dengiz bo‗lgan, uning ohaktosh, qumtosh, giltosh tarkibli hosilalari bu davrdan
keyin ro‗y bergan gertsin to‗ burmalanishi natijasida metamorflashgan.
Hisor tog‗larining negizi paleozoy erasigacha bo‗lgan metamorfik jinslar majmuasidan
iborat. Juda qattiq kristallashgan bu jinslarning yoshi taxminan 1 mlrd.yilga teng. Qashqadaryo
havzasining shimol va shimoli – sharqda o‗rab turgan Zarafshon va Hisor tog‗lari paleozoy
12
erasining cho‗kindi, magmatik va metamorfik jinslaridan tuzilgan. Ordovik, silur va devon
davrlarida bu hudud dengiz bo‗lgan, uning ohaktosh, qumtosh, giltosh tarkibli hosilalari bu davrdan
keyin ro‗y bergan tertsin tog‗ burmalanishi natijasida metamorflashgan.
Shertog‗ va Sumsar tog‗lari Jinnidaryo bilan Oqsuv daryosi orasida yastangan bo‗lib, ular
paleozoy erasining deyarli barcha davrlariga mansub bo‗lgan umurtqasiz hayvonlarning qoldiqlari
g‗oyat yaxshi saqlangan cho‗kindi va ohaktosh qatlamilaridan tuzilgan. Dengiz umurtqasiz
hayvonlarining bunday bus – butun saqlanishi jahon stratigrafiyasida favqulodda noyob hodisadir.
Endilikda
Kitob geologiya qo‘riqxonasiga aylantirilgan bu geologik maydon paleozoy erasining
taraqqiyot tarixi uchun andoza sifatida tan olingan.
Zarafshon tizmasi tog‗larida intruziv magmatizm hosilasi bo‗lgan
granit va granitsimon
jinslar cho‗kindi va metamorfik jinslar o‗zaro aralashib ketgan qirrali qoyalar va geologik
ochilmalarda muhrlangan.
Hisor tizmasining janubi–g‗arbiy tarmoqlari bo‗lgan Osmontalash tog‗lari karbon va perm
davrlarining intruziv va effuziv magmatik jinslaridan tarkib topgan. Osmontaroshdan shimoli–
sharqdagi Hazrati - Sulton
tog‗ massivi silur va devon
davrlarining kristallashgan
ohaktoshlaridan tuzilgan. Viloyatning tog‗ va tog‗ oldi hududlari yura va bo‗r davrlarining dengiz
yotqiziqlaridan iborat.