WYKONANIE ĆWICZENIA
Pomiar polega na wyznaczeniu przyrostu masy katody miedzianej podczas elektrolizy wodnego roztworu CuSO4. Natężenie prądu elektrolizy I jest stałe dzięki użyciu zasilacza w trybie pracy źródła prądowego. Pozwala to w łatwy sposób określi
ładunek elektryczny q, który przepłynął przez elektrolit (q=I∙t, gdzie t - czas elektrolizy) i obliczy
wartość równoważnika elektrochemicznego miedzi.
Obwód zasilany jest napięciem stałym z zasilacza laboratoryjnego. Elektrolizerem jest zlewka wypełniona elektrolitem, w której umieszczone są anoda i katoda. Elektrodami są blaszki miedziane o grubości ok. 0.3 mm i powierzchni około 3x3 cm2 zamocowane w odległości około 1 cm od siebie. Elektrolitem jest roztwór jonów miedzi (II) o składzie: 150g CuSO4·5H20, 50g stężonego H2SO4 i 50g alkoholu etylowego na 1dm3 wody destylowanej.
Blaszki miedziane przed przystąpieniem do elektrolizy należy oczyścić drobnym papierem ściernym, następnie umyć detergentem i opłukać pod bieżącą wodą. Przed samą elektrolizą elektrody miedziane należy zanurzyć w roztworze kwasu chlorowodorowego na kilkanaście sekund i opłukać wodą destylowaną.
Elektrolizę prowadzimy dla dwóch różnych gęstości prądu. Czas elektrolizy powinien wynosić około 30 minut. Dokładną wartość tego czasu należy zmierzyć przy pomocy zegarka z sekundnikiem.
Pomiaru natężenia prądu dokonujemy odczytując wartość wskazywaną na mierniku zasilacza. Czas elektrolizy mierzony jest ręcznie przy użyciu stopera. Masy elektrod przed i po elektrolizie mierzone są na wadze analitycznej.
| 