Mavzu: Migrasion polimerlanish

Integral detektorlar ma'lum vaqt orasida chiqqan moddaning umumiy miqdorini qayd etadi (1-rasm, b). Differensial detek­torlar, o'z navbatida, ikki turga bo'linadi: konsentratsion detektorlarkolonkadan chiqayotgan modda konsentratsiyasini, oqim detektorlari esa, modda konsentratsiyasining oqim tezligiga ko'paytmasini qayd qiladi.

• Integral detektorlar ma'lum vaqt orasida chiqqan moddaning umumiy miqdorini qayd etadi (1-rasm, b). Differensial detek­torlar, o'z navbatida, ikki turga bo'linadi: konsentratsion detektorlarkolonkadan chiqayotgan modda konsentratsiyasini, oqim detektorlari esa, modda konsentratsiyasining oqim tezligiga ko'paytmasini qayd qiladi.
• Eng ko'p tarqalgan differensial detektorlardan biri katarometr bo'lib, uning ishlash prinsipi qizdirilgan platina yoki volfram tolaning qarshiligini o'lchashga asoslangan. U yuvib o'tuvchi gazning issiqlik o'tkazuvchanligiga bog'liq bo'ladi. Bir xil sharoitda qizdirilgan toladan ajraluvchi issiqliq miqdori gaz tarkibiga bog'liq. Aralashmadagi aniq-lanuvchi komponentlaming issiqlik o'tkazuvchanligi tashuvchi-gazning issiqlik o'tkazuvchanligidan qancha katta farq qilsa, katarometrning sezgirligi shuncha katta bo'ladi. Shu nuqtayi nazardan eng qulay tashuvchi-gaz vodoroddir, chunki uning issiqlik o'tkazish xususiyati ko'pchilik boshqa gazlarning issiqlik o'tkazishidan ancha katta.

• Gaz xromatografiyasi — analitik kimyoda parchalanmasdan bugʻlanishi mumkin boʻlgan birikmalarni ajratish uchun ishlatiladigan xromatografiyaning keng tarqalgan shakli. GC koʻpincha maʼlum bir moddaning tozaligini tekshirish yoki aralashmaning turli komponentlarini ajratish uchun ishlatiladi (bunday komponentlarning nisbiy miqdori ham aniqlanishi mumkin). Baʼzi hollarda GC birikmani aniqlashga yordam beradi. Preparativ xromatografiyada GK dan aralashmalardan toza birikmalar tayyorlash mumkin.
• Gaz xromatografiyasida mobil faza odatda geliy kabi inert tashuvchi gaz yoki azot kabi reaktiv boʻlmagan tashuvchi gazdir. Vodorod gazini ajratish uchun samarali boʻlsa-da, geliy asboblarning 90 % da ishlatiladigan eng keng tarqalgan tashuvchi gazdir. Statsionar faza sifatida koʻpincha ustun deb ataladigan shisha yoki metall naychaning ichki devoridagi inert qattiq tayanchda suyuqlik yoki polimerning mikroskopik qatlami ishlatiladi. Gaz xromatografiyasi uchun ishlatiladigan asbob gaz xromatografi (yoki „aerograf“, „gaz separator“) deb ataladi.

• Tahlil qilingan gaz birikmalari statsionar faza bilan qoplangan ustun devorlari bilan oʻzaro taʼsir qiladi. Aralashma tarkibidagi har bir birikma maʼlum vaqt oraligʻida elute qilinadi (yuviladi), uni ushlab turish vaqti deb ataladi. Kechiktirish vaqtlarini taqqoslash GC ning analitik samaradorligini beradi.
• Gaz xromatografiyasi printsipial jihatdan ustunli xromatografiyaga oʻxshaydi (xromatografiyaning boshqa shakllari, masalan, HPLC), lekin bir qancha muhim farqlarga ega. Birinchidan, aralashmadagi birikmalarning ajralish jarayoni suyuq statsionar faza va koʻchma gaz fazasi oʻrtasida sodir boʻladi, ustunli xromatografiyada esa statsionar faza qattiq, harakatchan faza esa suyuqlikdir. Shuning uchun protseduraning toʻliq nomi — „Gaz-suyuqlik xromatografiyasi“ mos ravishda mobil va statsionar fazalarni bildiradi. Ikkinchidan, ustun gaz haroratini nazorat qilish mumkin boʻlgan pechga joylashtiriladi, anʼanaviy ustunli xromatografiya esa haroratni nazorat qilmaydi. Uchinchidan, gaz fazasidagi birikmaning kontsentratsiyasi faqat gazning bug 'bosimi funktsiyasidir.
• Gaz xromatografiyasi baʼzan bug 'fazasi xromatografiyasi (VPC) yoki gaz-suyuqlik boʻlinish xromatografiyasi (GLPC) deb ataladi. Ushbu muqobil nomlar, shuningdek, ularning qisqartmalari koʻpincha ilmiy adabiyotlarda qoʻllaniladi. Aniqroq qilib aytadigan boʻlsak, GLPC bu toʻgʻri atama, shuning uchun koʻplab mualliflar uni tanlaydilar.

• Avtosampler oʻrnatilgan gaz xromatografi

• Rus olimi Mixail Semenovich Tsvetning xromatografiyasi[3] U 1903-yilda oʻsimlik pigmentlarini suyuq xromatografiya yordamida ajratish tajribalariga asoslangan. 1947-yilda nemis kimyogari Erika Kremer avstriyalik doktorant Fritz Prior bilan birgalikda GK ning nazariy asoslarini ishlab chiqdi va birinchi suyuq gazli xromatografni qurdi, ammo uning ishi ahamiyatsiz deb topildi va uzoq vaqt eʼtiborga olinmadi.. Archer Jon Porter Martin suyuqlik-suyuqlik (1941) va qogʻoz (1944) xromatografiyasini ishlab chiqishdagi faoliyati uchun Nobel mukofotiga sazovor boʻlgan va shuning uchun gaz xromatografiyasining asoschisi hisoblanadi. Olovli ionizatsiya detektori (FID) ishlab chiqilgandan soʻng, gaz xromatografiyasidan foydalanish tez sur’atlar bilan oʻsdi.

• 
  
  Download 0,71 Mb.