212
hodisalarning tasodifiy va oldindan aytib bo‘lmaydigan tabiati;
riskning o‘lchanuvchanligi;
yo‘qotishlarning cheklanganligi;
sug‘urta hodisasi sodir bo‘lishining nisbatan kichik ehtimolligi.
Hodisalarning tasodifiyligi va oldindan aytib bo‘lmasligi talabi riskning o‘ziga xos xususiyatlaridan kelib chiqadi. Bundan tashqari, sug‘urta kompaniyalari uchun bu shartga rioya etish hodisalarning o‘zi emas, balki zarar miqdori uchun muhimroq. Yil davomida yetarlicha yaxshi prognoz qilinadigan yo‘qotishlarga olib keladigan tez-tez uchrovchi va nisbatan bir xil hodisalar sug‘urta uchun nobop obyektlar sanaladi.
Riskning o‘lchanuvchanligi statistika yoki nazariy modellar asosida uning ehtimoliy tavsifini hisoblash imkoniyatini bildiradi.
Yo‘qotishlarning cheklanganligi sug‘urtalanadigan zararlarning maksimal miqdoriga muayyan shartlar qo‘yishni anglatadi. Odatda, bu talab shartnoma bo‘yicha belgilanadigan sug‘urta summasida o‘z ifodasini topadi. Sug‘urta hodisasining yuz berish ehtimoli ikki sababga ko‘ra juda ulkan bo‘lmasligi kerak. Birinchisi, sug‘urta hodisalari yuzaga kelishining real chastotasi o‘zining o‘rtacha ko‘rsatkichiga nisbatan fluktuatsiyaga moyil. O‘z navbatida, sug‘urta kompaniyasi uchun mazkur holatda maksimal yo‘qotishlar yuzaga kelishi ehtimoli mavjud. Ikkinchi sabab sug‘urta hodisalarining yuzaga kelishi ehtimolining yuqori bo‘lishi sug‘urtalanuvchi to‘lashi kerak bo‘lgan sug‘urta mukofotining katta miqdoriga to‘g‘ri kelishi bilan bog‘liq. Sug‘urta summasining 20-30 foizini tashkil etadigan mukofot sug‘urtalanuvchi uchun foydasizligi ayondir.
Odatda, sug‘urtaning har turida sug‘urtalashda qabul qilinadigan muayyan o‘ziga xos risklar to‘plami mavjud bo‘ladi. Bunda sug‘urtalanuvchilar bir nechta variantlardan birini tanlashlari mumkin. Risklar ro‘yxati cheklangan va barcha ehtimoliy holatlar hisobga olinmaydi. Masalan, sug‘urtalashda uchinchi shaxsning g‘arazli xatti-harakatlari bilan bog‘liq holda yuzaga keladigan zararlar ko‘pincha istisno qilinadi. Odatda, fors-major holatlar tufayli yuzaga kelgan hodisalar ham moliyaviy va investitsion risklar sug‘urtasidan chiqarib tashlanadi.
Sug‘urtalash uchun qabul qilinadigan risklar bo‘yicha cheklovlar ro‘yxati juda keng va turli sug‘urta shartnomalari uchun indivi-dualdir. Risklarni qabul qilish ehtimoli, shuningdek, sug‘urta
213
kompaniyasining ixtisoslashuvi, operatsiyalari va moliyaviy ahvoliga ham bog‘liq bo‘ladi. Sug‘urta turlarini tasniflash sug‘urta qilinayotgan risklar va ularni o‘tkazish shartlarini tavsiflovchi turli xususiyatlarga asoslangan bo‘lishi mumkin.
Misol uchun, Rossiyada davlat sug‘urta nazorati organlari tomonidan qabul qilingan tasnifga ko‘ra, uchta asosiy guruh yoki tarmoq ajratilgan: shaxsiy, mulk sug‘urtasi va fuqarolik javobgar-ligini sug‘urtalash. Iqtisodiy risklarni sug‘urtalash tizimida asosan mulk sug‘urtasi va javobgarlik sug‘urtasi ancha keng tarqalgan. Sug‘urta obyekti sifatida inson hayoti, salomatligi va mehnat qobiliyati namoyon bo‘ladigan shaxsiy sug‘urta hayot sug‘urtasi, baxtsiz hodisalardan sug‘urtalash va tibbiy sug‘urtaga bo‘linadi.
Mulk sug‘urtasi turli mulk shakllari himoya obyekti sifatida qatnashadigan sug‘urta tarmog‘i sifatida qo‘llaniladi. Sug‘urtalanuv-chining mulki hisoblanadigan, shuningdek, uning egaligida, foydalanishi va tasarrufida bo‘lgan mol-mulk sug‘urtalangan bo‘lishi mumkin. Bunda nafaqat mulk egalari, balki uning saqlanganligi uchun javobgar bo‘lgan boshqa yuridik va jismoniy shaxslar ham sug‘urtalanuvchi bo‘lishi mumkin.
Mulkiy manfaatlar foyda yoki daromad olinmay qolganda (boy berilgan foyda), mahsulot sotuvchisining hisobvarag‘i bo‘yicha to‘lovsizlik holati yuzaga kelganda, uskunalar bo‘sh turib qolganda, valuta kurslari o‘zgarganda va boshqa holatlar uchun sug‘urta qilinadi. Javobgarlik sug‘urtasi – bu sug‘urtalanuvchining (sug‘urta-langan shaxsning) aybi bilan zarar yetkazilishi mumkin bo‘lgan uchinchi shaxslar oldida sug‘urtalanuvchining (sug‘urtalangan shaxsning) fuqarolik javobgarligi himoya obyekti hisoblanadigan sug‘urta tarmog‘idir. Uning quyidagi turlari ancha keng tarqalgan: avtofuqarolik sug‘urtasi, shifokorlar, notariuslar, bojxona tashuvchilari, auditorlar va boshqa kasblarning kasbiy javobgarligini sug‘urta qilish, xavfli ishlab chiqarish obyektlarini sug‘urtalash.
Sug‘urtalanuvchi sug‘urtadan quyidagi foydalarni oladi: kutilmagan yo‘qotishlar yuz berganda zararni qoplash, noaniqliklarni kamaytirish, yanada samarali foydalanish uchun bo‘sh mablag‘larni yuzaga keltirish, sug‘urtalovchi tomonidan taqdim etilgan risklarni boshqarish bo‘yicha mutaxassislardan foydalanish.
Sug‘urta pul mablag‘larining kafolatlangan manbaini o‘zida aks ettirib, mavjud boshqa manbalar yetkazilgan zararlar natijasida cheklanishi mumkin. Kreditorlar qarzni to‘lash imkoniyati asosiy
214
fondlar kamayishi bilan bog‘liq bo‘lgan tashkilotni pul mablag‘lari bilan ta’minlashni xohlamasligi mumkin. Bunday holatlarda sug‘urta zararning korxona faoliyatiga ta’sirini minimallashtiradi. Sug‘urtalovchi tomonidan to‘lanadigan pul mablag‘lari korxona faoliyati va daromadliligini davom ettirish uchun ishlab chiqarishni tiklash davrida zarar ta’sirini yumshatadi.
Aksariyat hollarda sug‘urta polislarini sotib olish noaniqlikni kamaytiradi. Zararning turli qatlamlarida bo‘lgan yo‘qotishlarni qoplash uchun moliyalashtirishni tashkil qilish va mexanizmlariga bo‘lgan talablar turlicha bo‘ladi. Kichik muntazam yo‘qotishlar uchun mos bo‘lgan omil o‘rta va yirik hajmdagi zararlar uchun mos kelmaydi. Umumiy yillik yo‘qotishlarning jiddiyligi va chastotasini prognoz qilish mumkin bo‘lsa-da, bunday zararlar aynan qachon sodir bo‘lishini oldindan aytish deyarli mumkin emas.
Sug‘urta mukofoti uchun muayyan xarajatlarni nomuayyan xarajatlarga almashtirish. Bu sug‘urtaning asosiy xususiyati hisoblanadi, chunki sug‘urta barcha risklar integratsiyalanganligini anglatadi. Bu sug‘urtalovchiga individual sug‘urtalanuvchining o‘zi bajargan holdagiga nisbatan ko‘proq ma’lumotlar oqimini qayta ishlashga imkon beradi. Darhaqiqat, katta sonlar qonunini oldindan bilish mumkinligi noaniqliklarning umumiy darajasini pasaytiradi. Alohida sug‘urtalovchining foydasi shu bilan ta’minlanadiki, sug‘urtalashda u uchun ixtiyoriy yilda kutilmagan zararlar riski nafaqat pastroq risk bilan almashadi, balki sug‘urta badallari summasi bilan ham cheklanadi. Noaniqlikning kamayishi ham iqtisodiy foyda keltiradi. Kutilmagan zararlarni qoplash uchun likvid shaklda saqlanishi kerak bo‘lgan pul mablag‘laridan endi daromad olish uchun foydalanish mumkin.
Sug‘urtalanuvchi uchun sug‘urta kompaniyalarining qo‘shimcha xizmatlari, sug‘urta mukofotiga kiritilgan xizmatlarning qiymati juda muhim, chunki bu holda sug‘urtalovchining tajribasi ham qo‘llaniladi. Agar yong‘in xavfi, o‘g‘irlik ehtimoli yoki majburiyatlar riski tahlili, avvalgi zarar yoki talablar bo‘yicha statistikani qayta ishlash sug‘urtalanuvchi tomonidan amalga oshirilmagan bo‘lsa, buni o‘z mutaxassislariga tayanib yoki tashqi mutaxassislarni jalb qilish orqali sug‘urtalovchi bajarishi kerak.
Riskni qoplashning moliyaviy mexanizmi sifatida sug‘urta mexanizmidan foydalanish muayyan muammolar bilan bog‘liq. Birinchidan, sug‘urta zararlarni to‘liq moliyaviy kompensatsiyasini
215
ta’minlamaydi, ikkinchidan, ko‘plab amaliy muammolar ham mavjud.
10.5. Moliyaviy risklarni hejirlash
Mulkiy manfaatlarni sug‘urtalashning o‘ziga xos shakllaridan biri bo‘lgan hejirlash valuta kurslari, tovarlar narxi, foiz stavkalari va boshqalarning kelgusida salbiy o‘zgarishlari natijasida moliyaviy operatsiyalar riskini cheklash yoki istisno etishga imkon beradigan chora-tadbirlar tizimi sanaladi. Valuta shartlari, forvard operatsiyalar, optsion va boshqalar shunday choralar sirasiga kiritiladi.
Hejirlash – bu ehtimoliy yo‘qotishlar riskini kamaytirish jarayonidir. Kompaniya barcha risklarni hejirlash, hech narsani hejirlamaslik yoki nimanidir tanlab hejirlash bo‘yicha qaror qabul qilishi mumkin. Bundan tashqari, u ongli yoki aksincha tarzda spekulatsiya ham qiladi. Hejirlash yo‘qligining ikkita sababi bo‘lishi mumkin. Birinchidan, firma risklar haqida yoki ushbu risklarni yumshatish imkoniyatlaridan xabardor bo‘lmasligi mumkin. Ikkinchidan, u ayirboshlash kurslari yoki foiz stavkalari o‘zgarmas qolishi yoki uning foydasiga o‘zgarishini taxmin qiladi. Natijada kompaniya spekulatsiya qiladi: agar kutganlari to‘g‘ri chiqsa, u yutadi, aksincha holda zarar ko‘radi.
Barcha risklarni hejirlash – ularni butunlay chetlab o‘tishning yagona yo‘lidir. Biroq ko‘pgina kompaniyalarning moliyaviy direktorlari tanlanma hejirlashni afzal ko‘rishadi. Agar ular valuta kurslari yoki foiz stavkalari ular uchun salbiy tomonga o‘zgarishiga ishonadigan bo‘lsalar, u holda riskni hejirlaydi, agar bu harakat ularning foydasiga bo‘lsa – riskni e’tiborsiz qoldirishadi. Mohiyatan, aynan mana shu spekulatsiya. Qayd qilish joizki, professional prognozchilar, odatda, o‘z baholashlarida muntazam xatoga yo‘l qo‘yishadi, ammo kompaniyaning moliyaviy bo‘limlari xodimlari “havaskorlar” sanalsa-da, o‘zlarining oldindan ko‘ra olish qobiliyatlariga ishonishadi va bu ularga aniq prognoz qilish imkonini beradi deb o‘ylashadi.
Umumiy hejirlashning (ya’ni, barcha risklarni kamaytirishning) kamchiliklaridan biri brokerlarga komissiya va optsion mukofotlari uchun ancha salmoqli xarajatlardir. Tanlanma hejirlashni umumiy
216
xarajatlarni kamaytirishning usullaridan biri sifatida ko‘rib chiqish mumkin. Boshqa usul esa kurslar yoki stavkalar ma’lum darajagacha o‘zgarganidan keyingina risklarni sug‘urtalashdir. Kompaniya ma’lum darajada noqulay o‘zgarishlarga dosh berishi mumkin, ammo agar ular yo‘l qo‘yish mumkin bo‘lgan chegaraga yetib borsa, kelgusi zararlarning oldini olish uchun mavqeni to‘liq hejirlash kerak bo‘ladi. Bunday yondashuv ayirboshlash kurslari yoki foiz stavkalari barqaror bo‘lib qolavergan yoki maqbul yo‘nalishda o‘zgargan vaziyatlarda riskni sug‘urtalash xarajatlaridan qutulib qolishga imkon beradi.
Portfelni boshqarish holatida riskning bir qismini sug‘urtalashga urinish risk darajasini oshirish uchun risklarni boshqarish vositalaridan foydalangan holda takomillashtirilishi mumkin. Uzoq muddatli davlat obligatsiyalari yoki aksiyalarining bahosini ko‘paytirishni kutadigan fond boshqaruvchisi bu o‘sishdan foyda olish uchun fyuchers yoki optsion mavqelarni ochishi mumkin. Uning prognozi to‘g‘ri bo‘lsa, portfeldan daromadlar o‘rtadi. Bu valuta va foiz riskini boshqarishda qo‘llanilishi mumkin bo‘lgan spekulatsiyaning aniq shakli sanaladi. Spekulatsiyaning ta’rifidan barcha risklarni to‘lig‘icha hejirlamaslik to‘g‘risida qaror qabul qilingan holat istisno etilgan taqdirda ham, risk darajasini oshirish uchun risklarni boshqarish instrumentlari qo‘llanilgan holatlarni hisobga olmaslik mumkin emas.
Iqtisodiy munosabatlar ishtirokchilari aktivni zudlik bilan yetkazib berish bo‘yicha ham, kelgusida yetkazib berish bo‘yicha ham shartnomalar tuzadilar. Aktivni zudlik bilan yetkazib berish maqsad qilingan bitimlar kassa yoki spot bitimlari deb ataladi. Bunday bitimlar bozori spot (kassa) bozori degan nomga ega bo‘ladi. Ushbu bitimlar tuziladigan narx spot (kassa) narxi deb ataladi.
Aktivni kelgusida yetkazib berish bilan bog‘liq bitimlar muddatli bitimlar deb ataladi. Muddatli shartnomada kontragentlar uni tuzish paytida barcha shartlarini kelishib oladilar.
Muddatli bozor iqtisodiy konyunkturaning o‘zgaruvchanligi sharoitida narx risklarini sug‘urtalash mexanizmi sifatida xizmat qiladi. Shu munosabat bilan ushbu bozorning mavjudligi xo‘jalik subyektlariga moliyaviy risklarni istisno etish yoki kamaytirish imkonini beradi. Muddatli bozor jozibadorligi yana shundan iboratki,
217
uning instrumentlari bo‘sh moliyaviy mablag‘larni investitsiyalash-ning yuqori daromadli obyektlari sanaladi. Bu holat investitsiya-lashga portfelli yondashuv sharoitida ayniqsa muhim ahamiyat kasb etadi.
Muddatli bozor o‘zining ichki tuzilmasiga ega bo‘lib, uni turli baholash mezonlari bo‘yicha tasniflash mumkin. Eng umumiy yondashuvga ko‘ra muddatli bozorni birlamchi va ikkilamchi, birja va nobirja kabi turlarga ajratish kerak bo‘ladi. Bozorda savdo qilinayotgan instrumentlar turiga ko‘ra, uni forvard, fyuchers, optsion bozori va svop bozoriga ajratish mumkin.
O‘z navbatida, forvard bozorni klassik forvard shartnomalar, ya’ni, asosiy maqsadi bazaviy aktivlarni yetkazib berish va ishtirokchilar mavqeyini hejirlash (ya’ni, sug‘urta qilish) dan iborat shartnomalar bozori, shuningdek, repo bozori va ishlab chiqarish bozoriga ajratish mumkin. Ular alohida ajratilishi va ko‘rsatilishi kerak, chunki tashqi shakliga ko‘ra muddatli bozorning elementlari bo‘lishiga qaramay, o‘zining asosiy funksiyalari bilan bir qator boshqa vazifalarni hal etishadi. Masalan, repo bozori qisqa muddatli kreditga bo‘lgan ehtiyojni ta’minlashga mo‘ljallangan bo‘lsa, ishlab chiqarish bozori esa – birinchi navbatda qimmatli qog‘ozlarning kelgusi chiqarish narxini belgilash funksiyasini bajaradi. Bundan tashqari, o‘zining muddati jihatidan ushbu bozorlar juda qisqa muddatli hisoblanadi. Optsion bozorini ham xuddi shunday klassik optsion shartnomalari bozori va sozlangan optsionlar bilan instrumentlar bozoriga ajratish mumkin.
Muddatli bitimlar qat’iy va shartli turlarga ajratiladi. Qat’iy bitimlar ijrosi majburiydir. Ular forvard va fyuchers bitimlarini o‘z ichiga oladi. Shartli bitimlar (ular yana optsion yoki mukofotli bitimlar deb ham ataladi) shartnoma taraflaridan biriga shartnomani bajarish yoki bajarmaslik huquqini beradi.
Bitimlarda ikki tomon – xaridor va sotuvchi ishtirok etdi. Shaxs shartnomaga sotib olayotgan holatda u uzun mavqeni ochayotgani yoki egallayotgani aytiladi. Shartnomani sotayotgan shaxs qisqa mavqeni egallaydi (ochadi). Agar investor avval shartnomani sotib olgan (sotgan) bo‘lsa, u shartnomani sotish (sotib olish) yo‘li bilan o‘z mavqeyini yopishi mumkin. Ochiq mavqeni yopish bitimi ofset
218
bitim deb ataladi. U boshlang‘ich bitimga nisbatan qarama-qarshi sanaladi. Muddatli bozorda ishtirokchilarning bir nechta toifasi mavjud. Maqsadlari va amalga oshiradigan operatsiyalari nuqtayi nazaridan ularni uch guruhga ajratish mumkin: spekulyantlar, arbitrajyorlar va hejirlar.
Spekulyant – bu vaqt bo‘yicha yuzaga kelishi mumkin bo‘lgan moliyaviy instrumentlar kursidagi farq hisobiga foyda olishga intiluvchi shaxsdir. Spekulyant kelgusida yanada qulay narxda sotish (sotib olish) maqsadida aktivlarni sotib oladi (sotadi). Spekulyantning muvaffaqiyati tegishli aktivlar narxining o‘zgarish tendensiyalarini qanchalik mohirona prognozlashiga bog‘liq. Spekulyant muddatli bozorda kerakli shaxs sanaladi, chunki, birinchidan, u muddatli shartnomalarning likvidligini oshiradi, ikkinchidan esa, unga hejirlar o‘tkazadigan narxlar o‘zgarishi riskini o‘z zimmasiga oladi. Arbitrajyor – bu har xil bozorlarda ayni bir aktivga turlicha narx kuzatilayotgan bo‘lsa yoki o‘zaro bog‘liq aktivlar o‘rtasidagi paritet munosabatlari buzilgan bo‘lsa, bir vaqtning o‘zida ularni sotish va sotib olish hisobiga foyda oluvchi shaxsdir. Bunga misol tariqasida spot bozorida aktivni sotib olish (sotish) va tegishli fyuchers shartnomasini sotish (sotib olish)ni keltirish mumkin. Umuman olganda, arbitraj operatsiyasi – bu omonatchiga hech qanday risksiz daromad olish imkonini beruvchi operatsiya bo‘lib, undan qandaydir investitsiyani talab qilmaydi. Arbitraj operatsiyalarini amalga oshirish turli bozorlarda ayni bir aktivlar narxlarida yuzaga kelgan og‘ishlar muvozanatlashuviga va o‘zaro bog‘liq aktivlar o‘rtasidagi paritet tiklanishiga olib keladi.
Hejir – bu muddatli bozorda o‘z moliyaviy aktivlarini yoki spot bozorida bitimlarni sug‘urtalovchi shaxs. Masalan, investor aksiyalar paketini sotib oldi. Ularning kurs qiymati pasayishi natijasida katta yo‘qotishlarga uchradi. Muddatli shartnomalar bozori unga bunday yo‘qotishlardan sug‘urtalanish maqsadida bir qator bitimlar tuzish imkonini beradi. Boshqa misol sifatida hosil yig‘ib olish vaqtida o‘z tovarining narxi pasayib ketishidan xavotir olayotgan g‘allakorni tasavvur qilish mumkin. Muddatli shartnoma tuzish unga narx riskining oldini olishga imkon yaratadi. Yuqorida ta’kidlab
219
o‘tilganidek, ushbu bitimlardagi riskni ko‘pincha spekulyant o‘ziga olib, bunda u hejir kontragenti sifatida namoyon bo‘ladi.
Har gal ikki tomon oldindan kelishilgan narxlarda tovarlarning ixtiyoriy turini kelgusida almashish uchun bitim tuzganda, gap forvard shartnomasi haqida borayotgan bo‘ladi. Odamlar shunday deb atalishini hatto xayoliga keltirmagan holda ko‘pincha forvard shartnomalari tuzishadi.
Masalan, siz bir yildan keyin Londondan Tokioga borishni rejalashtirdingiz va samolyot chiptasini bron qilib qo‘yishga qaror qildingiz. Xizmat ko‘rsatuvchi aviakompaniya sizga ikki variantdan birini tanlashni taklif qilmoqda: hozir chiptani 1000 sh.b.ga teng kafolatlangan narxda sotib olishga kelishish yoki o‘sha paytda parvozdan oldin chipta narxi qancha bo‘lsa shuncha pul to‘lash. Har ikkala holatda ham to‘lov parvoz kuni amalga oshiriladi. Agar siz 1000 sh.b. kafolatlangan narx keltirilgan variantni tanlashga qaror qilsangiz, u holda aviakompaniya bilan forvard shartnoma tuzgan bo‘lasiz.
Forvard shartnomasi tuzib, siz chipta uchun 1000 sh.b.dan ortiq pul to‘lashga majbur bo‘lish riskini yo‘qotdingiz. Agar bir yildan keyin chipta narxi 1500 sh.b.gacha ko‘tarilsa, unda xursand bo‘lishingiz mumkin, narxni 1,000 sh.b.da fiksirlab oqilona qaror qabul qilgansiz. Boshqa tomondan, agar parvoz kuniga kelib, narx 500 sh.b.gacha pasayib ketsa, siz o‘sha vaqtda kelishilgan va to‘lashga rozi bo‘lgan 1000 sh.b. forvard narxni to‘lashingiz kerak bo‘ladi. Bu holatda o‘z qaroringizdan albatta afsuslanasiz.
Forvard shartnomasi – shartnoma predmetini kelgusida yetkazib berish to‘g‘risida ikki tomon o‘rtasida birjadan tashqarida tuzilgan kelishuv hisoblanadi. Bitimning barcha shartlari shartnomani tuzish paytida kontragentlar tomonidan kelishib olinadi. Shartnoma ijrosi ushbu shartlarga muvofiq belgilangan muddatda amalga oshiriladi.
Forvard shartnomasi – bu qat’iy bitim, ya’ni ijrosi majburiy bitimdir. Bitimning predmeti turli xil aktivlar, masalan, tovarlar, zaxiralar, obligatsiyalar, valuta va boshqalar bo‘lishi mumkin. Shartnomani tuzish kontragentlardan hech qanday xarajatlarni talab qilmaydi (bu yerda bitimni rasmiylashtirish bilan bog‘liq ehtimoliy
220
qo‘shimcha xarajatlar, agar u vositachi yordamida tuzilgan bo‘lsa, komissiya yig‘imi ham hisobga olinmaydi).
Forvard shartnomasi, odatda, tegishli aktivni real sotish yoki xarid qilish, shu jumladan yetkazib beruvchi yoki xaridorni narxning ehtimoliy nomaqbul o‘zgarishlaridan sug‘urtalash uchun tuziladi. Forvard shartnomasi aktivlarning kurs qiymatidagi farq uchun o‘ynash maqsadida ham tuzilishi mumkin.
Forvard shartnomasi qat’iy bitim bo‘lishiga qaramay, kontragentlar uning o‘z sherigi tomonidan bajarilmasligidan sug‘urtalanmagan. Agar kontragentlardan biri hatto jarima sanksiyalari to‘laganda ham kattaroq foyda olishi mumkin bo‘lsa, ushbu shartnomani bajarmaslik payiga tushib qolishi mumkin.
Forvard shartnomasi – bu birjadan tashqarida tuzilgan shartnoma. Odatda, ushbu bitim tegishli aktivni haqiqatda yetkazib berish yoki sotib olishni nazarda tutgani uchun, kontragentlar buning uchun qulay shartlarda kelishib olishadi. Shu bois, forvard shartnomasi standart shartnoma sanalmaydi.
Forvard shartnomasini tuzish paytida tomonlar bitim amalga oshiriladigan narxni kelishib oladilar. Ushbu narx yetkazib berish narxi deyiladi. U forvard shartnomasining butun amal qilish muddati davomida o‘zgarishsiz qoladi. Yetkazib berish narxi kontragentlarning mavqelarini muvofiqlashtirish natijasi sanaladi. Agar qandaydir vaqtdan so‘ng yangi forvard shartnomasi tuziladigan bo‘lsa, u holda unda yetkazib berishning yangi narxi fiksirlanadi va u birinchi shartnomadagi yetkazib berish narxidan farq qilishi mumkin, chunki investorlarning shartnoma asosida yotuvchi aktiv uchun bozorning kelgusi konyunkturasiga nisbatan kutishlari o‘zgargan.
Forvard shartnomasi bilan bog‘liq holda, narxning yana bir tushunchasi, aynan esa forvard narx yuzaga keladi. Vaqtning har bir oni uchun forvard narx – bu o‘sha vaqtda tuzilgan forvard shartnomasida fiksirlangan yetkazib berish narxidir. Shunday qilib, shartnoma tuzish paytida forvard narx yetkazib berish narxiga teng bo‘ladi. Yangi forvard shartnomalari tuzilganda yangi forvard narx ham belgilanadi. Fyuchers shartnomasi – bu, mohiyatan, xuddi o‘sha forvard shartnomasi bo‘lib, uning savdosi ayrim birjalarda amalga oshiriladi va uning shartlari muayyan tarzda standartlashtiriladi.
221
Fyuchers shartnomalari tuziladigan birja xaridor bilan sotuvchi o‘rtasida vositachi rolini o‘z zimmasiga oladi va shu tariqa ularning har biri birja bilan alohida shartnoma tuzgan bo‘lib chiqadi. Standartlashtirish fyuchers shartnomalarining shartlari (ya’ni, yetkazib berilgan tovarlar soni va sifati kabilar) barcha shartnomalar uchun bir xilligini anglatadi. Forvard shartnomasi ko‘pincha sotib oluvchi ham, sotuvchi ham duch keladigan riskni kamaytirishga imkon beradi. Bu qanday sodir bo‘lishini quyidagi misol asosida ko‘rib chiqamiz. Bug‘doy yetishtirish bilan shug‘ullanuvchi fermer bor deb tasavvur qiling. O‘rimgacha bir oy qolgan, hosil miqdori ham taxminan ma’lum. Fermer daromadlarining salmoqli qismi g‘allani sotish bilan bog‘liq bo‘lganligi sababli, fermer narxning kelgusi dinamikasi noaniqligi bilan bog‘liq riskdan chetlab o‘tishi mumkin. Shu maqsadda u kelgusida yetkazib berish sharti bilan hosilni hozir fiksirlangan narxda sotadi. Bundan tashqari, bir oydan so‘ng non yopish uchun un kerak bo‘lishini biladigan nonvoy ham bor deb taxmin qilamiz. Nonvoy daromadlarining salmoqli qismi uning biznesiga bog‘liq. Fermer ham, nonvoy ham bug‘doy narxining kelgusida qanday bo‘lishi noaniqligidan xavotir oladi, lekin narx riskini kamaytirish uchun unga bug‘doyni kelgusida yetkazib berish sharti bilan hozir sotib olish qulayroq hisoblanadi. Shunday qilib, nonvoy bilan fermerning xohish-istagi ustma-ust tushadi – axir fermer ham o‘z riskini kamaytirishni va kelgusida yetkazib berish sharti bilan bug‘doyini hozir sotishni xohlaydi.
Shuning uchun fermer bilan nonvoy muayyan forvard narx haqida kelishib oladi va kelgusida yetkazib berish paytida nonvoy bug‘doy uchun shu narxda pul to‘laydi. Forvard shartnomasi yetkazib berish paytida spot narxi qanday bo‘lishidan qat’i nazar, fermer nonvoyga muayyan miqdordagi g‘allani forvard narxda yetkazib berishini anglatadi. Bunday sharoitlarda ikkala sherik yetkazib berish kunida haqiqiy narx qanday bo‘lishiga bog‘liq noaniqlik riskini bartaraf etadi. Ularning har biri o‘z riskini hejirlaydi.
Fyuchers shartnomalari yuqori likvid bo‘lib, ular uchun keng ikkilamchi bozor mavjud, chunki ularning shartlari barcha investorlar uchun bir xil. Bundan tashqari, birja dilerlar instituti asosida mazkur shartnomalar bo‘yicha ikkilamchi bozorni tashkil qiladi va bu bilan u
222
tegishli shartnomalar bo‘yicha “bozor qilish”ni, ya’ni, ularni doimiy ravishda sotib olish va sotishni buyuradi. Shunday qilib, investor har doim fyuchers shartnomasini sotib olish yoki sotish imkoniyatiga ega bo‘lishiga ishonch hosil qiladi va keyinchalik offset bitim tuzib, mavqeyini osonlikcha tugatishi mumkin. Belgilangan muddat fyuchers shartnomasining egasiga forvard shartnomasi egasiga nisbatan ustunlik beradi. Shu bilan birga, shartnoma shartlarining standart xarakteri kontragentlar uchun noqulay bo‘lishi mumkin. Masalan, muayyan tovar uchun fyuchers shartnomasida boshqa narsa nazarda tutilganiga qaramay, ulardan o‘sha tovarni boshqa miqdorda, boshqa joyga va boshqa vaqtda yetkazib berish talab qilinadi. Bunga qo‘shimcha ravishda, birjada kontragentlar manfaatdor bo‘lgan aktivga fyuchers shartnomasi umuman yo‘q bo‘lishi mumkin. Shunga bog‘liq ravishda, fyuchers shartnomalarini tuzish, odatda, aktivni real yetkazib berish (qabul) emas, balki kontragentlar mavqeyini hejirlash yoki narxlardagi farq uchun o‘ynash maqsadiga ega bo‘ladi. Shartnoma muddati davomida ular tomonidan tugatilgan fyuchers shartnomalari bo‘yicha investorlar mavqelarining mutlaq aksariyati offset bitimlari yordamida shartnomaning amal qilish jarayonida ular tomonidan tugatiladi va dunyo amaliyotida faqatgina 2-5% shartnomalar tegishli aktivlarni real yetkazib berish bilan nihoyasiga yetadi. Fyuchers shartnomasining muhim ustunligi shundaki, uning bajarilishi birja hisob palatasi tomonidan kafolatlanadi. Shunday qilib, shartnoma tuzishda investorlar sheriklarining moliyaviy ahvolini aniqlashga hojat qolmaydi.
Forvard shartnomalarga o‘xshash ravishda fyuchers narxining kelgusi o‘sishi bilan shartnomani sotib oluvchi yutadi, sotuvchi esa yutqazadi. Aksincha, fyuchers narxi pasayganda, shartnoma sotuvchi yutadi, xaridor esa – yutqazadi. Forvard shartnomasi bo‘yicha yutuqlar (yutqizishlar) investorlar tomonidan faqatgina shartnomalar muddati tugagandan so‘ng, ularning o‘rtasida o‘zaro hisob-kitoblar amalga oshirilgan taqdirda qayd qilinadi. Fyuchers bitimlari bo‘yicha hisob palatasi har bir savdo kunining oxirida investorlar mavqeyini qayta hisoblashni amalga oshiradi, yutuq summasini yutqazgan tomon hisobidan yutgan tomon hisobiga o‘tkazadi. Ushbu summa variatsion (o‘zgaruvchan) marja deb ataladi.
223
Shunday qilib, har kunlik natijalarga ko‘ra shartnoma taraflari yutadi yoki yo‘qotishga uchraydi. Agar investorning marja hisobida marjaning palata tomonidan belgilangan quyi darajasidan ko‘proq summa to‘planib qolgan bo‘lsa, u holda ushbu ortiqcha mablag‘ni hisobdan chiqarib foydalanishi mumkin. Ayni paytda agar omonatchi yutqizishlari tufayli uning hisobdagi summasi o‘rnatilgan minimumdan kamayib ketsa, u holda broker qo‘shimcha bo‘nak kiritishi kerakligi haqida mijozni xabardor qiladi. Agar investor talab qilingan summani kiritmasa, broker offset bitim tuzish yo‘li bilan uning mavqeyini tugatadi. Ushbu bo‘limda funt sterling bo‘yicha fyucherslar ko‘rib chiqilgan, chunki ular bilan savdo hajmi boshqa barcha valuta fyucherslaridan sezilarli darajada yuqori.
Ayirboshlash kurslaridagi tebranishlar riskni yuzaga keltiradi. Masalan, ingliz eksportchisi AQSHda importchisiga tovar sotmoqda va bitim narxi AQSH dollarida ifodalanadi deb faraz qilaylik. Bitim tuzilgandan muayyan vaqt o‘tgach, Britaniya eksportchisi AQSH dollaridagi summani olishi kerak bo‘ladi. Eksportchi shu tariqa kurs riskiga moyil bo‘lib qoladi. Dollarning funt sterlingga nisbatan qiymatining pasayishi tushumning funt sterling qiymatini kamaytirgan bo‘lardi. Bu esa eksportning daromadliligini kamaytiradi yoki hatto uni zararli holga keltiradi. Agar eksportchi bunday riskdan qochishni xohlasa, u yo‘qotishlardan sug‘urtalanishi mumkin. Moliyaviy fyucherslar yordamida hejirlashni amalga oshirish orqali u o‘zi uchun funt sterlingni sotib oladigan valuta kursini kafolatlashga harakat qiladi. U funt sterlingda qancha pul olishini oldindan bilishi zarur. Kafolatlangan ayirboshlash kursi joriy kursga nisbatan noqulayroq bo‘lishi mumkin, lekin eksportchi har holda kurs riskidan xalos bo‘ladi, kurs qanchalik noqulay bo‘lishi mumkinligi, bitim zarar keltirishi haqida o‘ylab bosh qotirmaydi.
Hejir o‘z riskini valuta operatsiyalarining boshqa ishtirokchisiga o‘tkazadi. Agar u fyucherslar sotib olsa, boshqa kimdir uni sotishi kerak, ya’ni, hozir kelishilgan narxda kelgusida belgilangan muddatda valutani bir vaqtning o‘zida sotib olish huquqi va majburiyatini qo‘lga kiritish ushbu valutani belgilangan muddatda tegishli narxda sotish bo‘yicha boshqa shaxsning huquq va majburiyatlariga mos bo‘lishi kerak. Yuqorida keltirilgan misolda
224
dollar qiymatining pasayishidan yuzaga keladigan yo‘qotish riski funt sterling fyuchersi sotuvchisiga o‘tkaziladi. Agar dollar kursi chindan ham pasayib ketsa, u holda sotuvchi valutani haqiqatda ayirboshlash paytida spot narxidan pastroq narxda sotish majburiyatini o‘z zimmasiga olganligini ko‘radi. Sterling fyuchersi sotuvchisi yoki qarama-qarshi riskdan, ya’ni, dollar kursining funt sterlingga nisbatan oshishidan yo‘qotish riskidan qochishga harakat qiluvchi hejir bo‘lishi, yoki foydani kutish bilan bog‘liq riskni qabul qiladigan spekulyant bo‘lishi kerak.
Agar hejirlardan hech biri fyuchers bitimi bo‘yicha majburiyatlarni o‘z zimmasiga olmagan bo‘lsa, u holda ulardan birinchisi zarar ko‘rgan, boshqasi esa foyda olgan bo‘lar edi (albatta, kurs o‘zgarishsiz saqlanib qolmagan bo‘lsa). Joriy kursni fiksirlash orqali har ikkala tomon ham zarar ham, foyda ham yo‘qligini kafolatlaydi. Bir tomon kutilmagan yo‘qotishlarning oldini oladi, ikkinchisi esa kutilmagan foydadan voz kechadi. Shunga qaramay, har ikkala tomon ham o‘zlari uchun salbiy yo‘nalishdagi ehtimoliy kurs o‘zgarishidan yo‘qotish riskini kamaytirishi muhim sanaladi. (Agar fyuchers bitimi tuzilgan ayirboshlash kursi joriy kursdan farq qilsa, u holda oldi-sotdi fyucherslari muayyan kurs foyda va zararlarini kafolatlash maqsadiga ega bo‘ladi. Biroq kurs noaniqligining kamayganligi fakti o‘z kuchida qoladi va ayirboshlash kursidagi kutilmagan o‘zgarishlardan himoya ta’minlanadi.)
Hejirlash natijasida bir yo‘nalishdagi o‘zgarishda riskni qoplash uchun zarur bo‘lgan summa teskari yo‘nalishdagi kurs o‘zgarishida hejirlash uchun zarur bo‘lgan summaga ustma-ust tushmasligi ehtimoli mavjud. Masalan, funt sterling kursining AQSH dollariga nisbatan kursi oshib ketishidan zarar ko‘rmaslikka harakat qilayotgan bitim qatnashchilari funt kursi pasayishidan yo‘qotishlar riskidan qutilib qolishni xohlovchi yetarli miqdorda hejirlar topa olmasligi mumkin. Aynan shunday vaziyatda “bozorni yuzaga keltiradigan ”spekulyantlar zarur bo‘ladi. Spekulyantlar foyda olishni kutib fyucherslarni sotib oladi va sotadilar. Agar fyuchers narxi kutilganidan yuqori bo‘lsa, ular kelajakda sotishni boshlaydilar, chunki keyinroq ularni arzonroq narxda sotib olishlari mumkin. Kutilganidan pastroq fyuchers qarzi spekulyantlarni keyinchalik
225
yanada yuqori narxga sotish uchun fyucherslar xarid qilishga majbur etadi. Spekulyantlarning bunday faoliyati hejirlarga bitimlarini amalga oshirish imkoniyatini ta’minlaydi. Masalan, faraz qilaylik, hejirlar sterling fyucherslarini sotib olishdan ko‘ra ko‘proq sotishni xohlaydilar. Bu fyuchers narxi pasayishiga olib keladi. Fyuchers narxidagi pasayish spekulyantlarni shartnomalarni sotib olishga undaydi. O‘z navbatida, spekulyantlar taklif qilinayotgan ortiqcha fyucherslarni sotib olib, bu bilan eksportchi va importchilarga hejirlash bo‘yicha kerakli operatsiyalarni amalga oshirishga imkon beradi. Spekulyantlarning bunday xatti-harakati fyuchers bozorini likvid qiladi va fyuchers shartnomalar oldi-sotdisi bo‘yicha barcha maqsadlar amalga oshirishini ta’minlaydi. Spekulyantlarni ko‘pincha foydasiz va tartibsizlikni yuzaga keltiruvchi deb hisoblashadi. Biroq yuqorida keltirilgan tahlil, aksincha, ular juda foydali funksiyani bajarayotganligini ko‘rsatadi. Fyucherslar bozorini likvid qilgan holda ular eksportchilar bilan importchilarga riskni hejirlash imkonini beradi. Riskning birinchi jihati quyidagicha: riskni kamayish yoki ko‘payish nuqtayi nazaridan bitimlarga ta’siri u amalga oshirilayotgan muayyan holatga bog‘liq.
Fyuchers bozorlaridagi bitimlar ba’zan juda riskli bo‘ladi. Ammo farovonligi bug‘doy yetishtirish bilan bog‘liq bo‘lgan fermer uchun bug‘doyni sotish bo‘yicha fyuchers shartnomasini tuzishda qisqa mavqeni egallash shubhasiz riskni kamaytiradi. Farovonligi non yopishga bog‘liq bo‘lgan nonvoy uchun esa riskni kamaytiradigan xatti-harakatlar fyuchers shartnomasini tuzishda uzun mavqeni egallashdir.
Albatta, bug‘doyni yetishtirish yoki undan mahsulot ishlab chiqarish bilan shug‘ullanmayotgan odam uchun bug‘doy bo‘yicha fyuchers bozoridagi har qanday o‘yin juda riskli bo‘lishi mumkin. O‘z navbatida, fyuchers bozorida bug‘doyni sotib olish yoki sotish bo‘yicha operatsiyalar o‘z-o‘zidan riskli deb hisoblanmaydi. Vaziyatga qarab, u riskni kamaytiruvchi va oshiruvchi omil bo‘la oladi. Riskli bitimlarning ikkinchi jihatini quyidagicha ifodalash mumkin: garchi bir tomon boshqa tomonning hisobiga boyigandek tasavvur paydo bo‘lsa-da, riskni kamaytirishga yo‘naltirilgan bitimda qatnashayotgan har ikkala tomon ham shu tufayli yutuqqa erishishi
|
