|
-mavzu: Jahon media va axborot makonidaraqobat muhiti (2 soat)
|
| bet | 14/73 | | Sana | 21.05.2024 | | Hajmi | 37,34 Mb. | | #248646 |
Bog'liq Media savodxonlik umk 04 09 2023 063-mavzu: Jahon media va axborot makonidaraqobat muhiti (2 soat)
Reja:
1. Bosma va ommaviy axborot vositalari: Gazeta, jurnal, radio, televideniye va internet jurnalistikasida o‘zaro raqobat muhiti.
2. Matbuotda so‘z va axborot olih erkinligi.
3. Bloger va vaynerda kasbiy etiket.
M a’lumki, jurnalistika yoki ommaviy axborot vositalari asosan gazeta, jurnal hamda jumalistikaning elektron texnikaga asoslangan radio va televideniye, internet kabi ko‘rinishlaridan iborat.
Gazeta - jamiyatning shu kundagi, ayni zamondagi ijtimoiy - siyosiy, iqtisodiy - ishlab chiqarish va madaniy - ma’naviy hayotini aks ettiruvchi ommaviy axborot turi. Uning asosiy vazifasi o‘quvchini jamiyatning shu kundagi, ayni zamondagi hayoti haqida axborot berish, bo‘layotgan voqea va hodisalardan xabardor qilishdir. Gazeta jamiyat hayotining barcha sohalarini qamrab olarkan, shu kunning tarixini butun to‘la1igi bilan aks ettiradi. Gazeta o`quvchiga dunyoni bildiradi, uning ongini oshiradi, ma’naviy oziq beradi, ijtimoiy faoliyatini yoiialtiradi va laollashtiradi. Gazeta umuminsoniy madaniyatning hosilasi va uni taraqqiy ettiruvchi muhim omildir. Gazeta jamiyatdagi uch ijtimoiy tuzilma — qonun chiqaruvchi, ijro va sud hokimiyatidan keyin to‘rtinchi hokimiyat sanaluvchi jumalistikaning asosiy o`zagi hisoblanadi. Jamiyatdagi turli tabaqalar, sinflar, partiyalar o‘zlarining shu kundagi, ayni zamondagi manfaat va qarashlarini ishlab chiqish, ommaga yetkazish va muxolif guruhlarga qarshi kurashda gazetadan keng foydalanadilar. Gazeta vaqtli jumalistikaning eng asosiy, eng qulay turidir. Shunmg uchun ham u ommaviy axborot vositalari orasida eng asosiy, bosh o'rinm cgallaydi. Uni qayta — qayta o`qish, qo‘ldan — qo`lga o‘tkazish, saqlab qo‘yish mumkin, zero, u moddiydir, ya’ni, hujjat xususiyatiga egadir. Bu jihatdan u oniylik xususiyatiga ega bo‘lgan radio va televideniyedan oldinda turadi. Gazetaning chiqarilishi va tarqatilishi ham boshqa ommaviy axborot vositalariga qaraganda qulay va osonroqdir. Uning jurnalistika tasnifida bosh o‘rinni egallashi faqat shundagina emas, balki gazetaning hayotning barcha sohalariga aralashishi va chuqur kirib borishida hamdir. Unda ijtimoiy hayot jurnalistikaning boshqa koiinishlariga qaraganda tezkor va har taraflama o‘z aksini topadi.
Gazetaning jurnalistika tasnifida birinchi o‘rinda turganligi uning tarixidan ham kelib chiqadi. Ya’ni, gazeta jurnalistikaning eng qadimgi, eng ilk turidir.
U o`zidan oldingi jurnalistikaning ilk kurtaklari - sopol va gipsdan yasalgan taxtachalar yoxud keng ommalashgan qoiyozma varaqalaming qonuniy vorisi sifatida paydo boidi. Uning nomi ham o‘zidan oldingi qo`lyozma varaqalar (Venetsiyada chiqarilgan va «gatsetta» degan tangaga sotilgani uchun «gazeta» deb nom olgan) dan olinganligi ham buni isbotlaydi.
Gazetalarning paydo boiishida jurnalistikaning texnik asosi - bosma dastgohning ixtiro qilinishi asosiy rol o'ynaydi. Birinchi bosma gazetalar XVII asrning boshlarida Yevropada paydo boidi. Bular - 1609-yilda Germamyada nashr etilgan «Aviso», «Oder Zeitung» gazetalari, 1622- yilda Angliyada dunyo yuzini ko‘rgan «Weekly News from», 1631-yildan e’tiboran Parijda chiqa boshlagan «La gazette» gazetalari edi. AQShda birinchi bosma gazeta 1690-yiIda chiqdi. Rossiyada nashr etilgan birinchi bosma gazeta rus podshosi Petr I tomonidan chiqarilgan «Ведомости» gazetasidir. Turkistonda paydo boigan ilk gazeta esa 1870-yildan e’tiboran chiqa boshlagan rus tilidagi «Туркестанскиеведомости» va uning o‘zbek tilidagi ilovasi — “Turkiston viloyatining gazeti” edi.
Insoniyat tarixida vujudga kelgan har bir gazetaning dunyo yuzini ko`rishi uchun bir tomondan kishilarning axborotga boigan talabi asos bo`lib xizmat qilgan boisa, ikkinchi tomondan biror yakka hukmdoming yoki guruhning ijtimoiy-siyosiy, g‘oyaviy va iqtisodiy ehtiyoji turtki boigan. Yakka hukmronlik orniga kelgan erkin ish ko‘rish jamiyati davrida gazetachilik misli ko‘rilmagan darajada taraqqiy etdi, chunki, u davrda ijtimoiy - siyosiy manfaatlar qatorida iqtisodiy manfaatlar - foyda olish y o iid a ham xizmat qila boshladi. Ammo u yoki bu mamlakatda faoliyat ko‘rsatgan ilg‘or fikrli, taraqqiyparvar kuchlar gazetadan 50 o‘zlarining ijtimoiy qarash va g‘oyalarini shakllantirish va ommaga yetkazish uchun foydalandilar. Bunga misol sifatida XX asr boshlarida Turkistonda vujudga kelgan taraqqiyparvar jadidchilik harakati va uning jumalistikasini olib ko‘rishimiz mumkin. Turkistonning ilg‘or fikrli ziyolilari boigan jadidlar о ‘zlarming ma’rifatparvarlik g‘oyalarini xalqqa yetkazish uchun «Taraqqiy», «Xurshid», «Sadoyi Turkiston», «Sadoyi Farg‘ona», «Samarqand» kabi gazetalami nashr etdilar. Bu gazetalarning boshida xalqimizning asl farzandlari M.Abdurashidxonov, M.Behbudiy, A.Avloniy, Fitrat, Cho‘lpon va boshqalar turdilar.
XIX asrning o‘rtalaridan boshlab, jahon mafkura maydoniga kirib kelgan kommunistik ta`limot tarafdorlari ham gazetadan o‘z g‘oyalarini ommaga yoyish uchun foydalandilar. K.Marks va F.Engels tomonidan 1848-yilda Germamyada nashr etilgan «Yangi Reyn gazetasi», V.l.Lenin boshchiligida chiqarilgan «Искра», «Правда» va boshqa gazetalar shular jumlasidandir. Kommunistik gazetachilik 1917-yil rus proletar o‘zgarishidan keyin juda keng y o ig a qocyildi. Bu hoi Rossiyaning mustamlakasi sifatida qolgan O`zbekistonda ham yuz berdi. Ammo insoniyat yetmish yildan ortiqroq davom etgan yakka g‘oya hukmronligiga asoslangan kommunistik tuzum va uning jumalistikasini rad etdi. Kommunistik jurnalistikaga qarama-qarshi ravishda dunyoning erkin mamlakatlarida erkin jurnalistika ham faoliyat ko‘rsatib keldi va uning asosiy qismini gazetalar tashkil etdi. Hozirga kelib, dunyoda qariyb o‘n mingga yaqin nomda kundalik gazetalar nashr etiladi.
O‘z milliy mustaqilligiga erishgan respublikamizda gazetachilikka katta e’tibor berilmoqda. Hozirga kelib respublikamizda bosma nashrlar soni mingdan ortib ketdi. O`zbek gazetachiligi ham son, ham sifat jihatidan o`sdi, takomilga erishdi. O`zbekiston ommaviy axborot vositalarining ajralmas tarkibiy qismi boigan respublika gazetalari ommaga keng miqyosda axborot yetkazib bermoqda, mamlakatimizda katta jabhada olib borilayotgan ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy va madaniy-ma’naviy islohotlami amalga oshirishda muhim rol o`ynamoqda.
Gazeta ommaviy axborot vositalari tasnifida bosh o'rinni egallaydi va ijtimoiy hayotning barcha tomonlari unda o‘z ifodasini topadi. Shunday bo‘lishiga qaramasdan gazeta jamiyat hayotining hamma tomonlarini mufassaL keng va chuqur yoritishga ulgura olmaydi. Chunki, kishilik jamiyati hayoti, undagi ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy-ishlab chiqarish, madamy-ma’naviy muammolar shu qadar keng va chuqurki, bularning barchasini yoritishda gazeta sahifalari torlik qilib qoladi. Shunda unga har jihatdan gazetaga oxshagan, ammo gazetadan farqli ravishda jamiyat hayotining chuqur qatlamlariga kirib borib, insoniyatga keng va chuqur ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy-ishlab chiqarish, madaniy-ma’naviy axborot yetkazib bera oladigan boshqa bir jurnalistika turi yordamga keladi. Gazeta bilan yonma-yon turuvchi bu jurnalistika turi jurnal deb ataladi.
Jurnal so‘zi fransuzcha bo‘lib, “kundalik” degan ma’noni bildiradi. Lekin bu atama o‘z mazmunidan uzoqlashib, kundalik emas, balki gazetaga qaraganda ko‘proq muddatlarda — asosan bir oyda bir marta chiqadigan jurnalistika turini bildiradi. Shunday qilib, jurnal vaqtli jurnalistikaning asosiy turlaridan biri bo‘lib, jamiyat ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy-ishlab chiqarish va madaniy-ma’naviy hayotining chuqur qatlamlarini aks ettiradi. Jurnal insoniyatga juda keng jabhada va boy ma’naviy ozuqa yetkazib beradi, ijtimoiy borliq bilan ijtimoiy ong o‘rtasida mutanosiblikni chuqurlashtiradi, inson aqlu tafakkurining yanada o^sishi yoiida xizmat qiladi. Jurnal orqali kishilar jamiyat hayotining chuqur masalalarini anglaydilar, ilm-fan, adabiyot va san’at mahsulaiaridan bahramand bo‘ladilar, ijtimoiy borliqni biladilar, o`z hayotiy tajribalarini takomillashtiradilar, kasb va hunar o`rganadilar. Jurnal inson sivilizatsiyasining mevasi va uni rivojlantiruvchi g‘oyat muhim omildir. Shu bilan-birgalikda jamiyatdagi sinflar, tabaqalar, guruhlar, partiyalar jurnal orqali o`zlarrung ijtimoiy-siyosiy, ilmiy-nazariy, huquqiy, estetik va boshqa qarashlarini ishlab chiqadilar, ommaga уetka/adilar va muxolif sinflar, partiyalaming qarashlariga qarshi zarba beradilar. Binobarin, jurnal ham g‘oyaviy kurash vositasi bo`lib xizmat qilishi mumkin. Ammo, jurnallarning ilmiy texnikaga, adabiyot va san’atga oid ko‘pgina turlari hamisha umuminsoniy maqsadlarga xizmat qilib, umumbashariy xususiyatga ega bo‘ladilar.
Jurnallarning paydo bo‘lish tarixi kishilik jamiyatining rivojlanish tarixi, sivilizatsiyaning vujudga kelishi va boshqa ijtimoiy-siyosiy ehtiyojlar bilan bog‘liqdir. Insoniyat tanxining ma’lum bir davriga kelib jamiyat hayotini aks ettirishda gazetadan ham kengroq va chuqurroq yorita oladigan jurnalistika turiga zarurat paydo bo‘lgan. Kishilikning dunyoni yanada chuqurroq bilish, jamiyat hayotining barcha sohalarida mufassal axborotga ega bo`lish ehtiyoji bunga asos bo4gan. Shuningdek, ayrim sinflar, tabaqalar, guruhlar o‘zlarining ijtimoiy-siyosiy, ilmiy-nazariy va boshqa sohalardagi qarashlarini kengroq va chuqurroq ishlab chiqish va ommaga yetkazish ehtiyojini sezganlar. Fan va texnikaning o‘sishi, adabiyot va san’atning kamol topishi ham jurnallarning kelib chiqishida asosiy sabablardan biri boMgan. Shuboisdan ham birinchi jurnallar ilm-fan va adabiy ot-sarfatga doir boigan. Ma’lumotlarga ko‘ra, dastlab vujudga kelgan jurnal
1655-yilda Parijda nashr etilgan «Journal des Savans» boiib, u adabiyot, san’at, falsafa va tabiiy fanlar bo‘yicha kitoblarga sharhlar berishga bag‘ishlangan. Xuddi shu yili Londonda «Filosofikal tranzekshne of royyal sosyate» degan ilmiy jurnal chiqa boshlagan. italiyada 1688- yilda «Djornal de lettarati» degan adabiy jurnal, Germaniyada 1682-yilda «Aktum eruditorum» degan ilmiy-ommabop jurnal chiqarilgan. Rossiyada birinchi jurnal 1728-yilda chiqqan. U «Санкт-Петербургведомости» gazetasining nashri boiib, «Vedomostlarga oylik tarixiy, geografik va boshqa ilovalar» deb atalgan. Bu ilmiy-adabiy jurnal faoliyatida atoqli rus olimi M.V. Lomonosov asosiy o`rin tutgan.
Ko‘rinib turibdiki, birinchi jurnallar ilmiy, adabiy yo'nalishda boigan. Rus jurnalistikasi tarixida asosiy o`rin tutgan boshqa nashrlar A C. Pushkin asos solgan «Современник», N.A. Nekrasov nashr etgan «Отечественныезаписки» va boshqa jurnallar ham adabiy-badiiy jurnallar boiib, rus adabiyoti va ijtimoiy fikrining o`sishida muhim rol o‘ynagan. Kommunistik ta’limot tarafdorlari esa jumallardan ocz siyosiy qarashlarini ishlab chiqish va ommaga yoyishda foydalanganlar.
Turkistonda ilk jurnallar XX asrning boshlarida paydo bo Idi. Bular 1913-yilda Samarqandda dunyo yuzini kocrgan “Oyina” va 1915-yildan Toshkentda chiqa boshlagan «Al-Isloh» jurnallari edi. “Oyina” jurnali o‘sha davrda Turkistonda dunyoga kelgan taraqqiyparvar jadidchilik harakatining atoqli namoyandasi, otashin ma’rifatparvar Mahmudxo‘ja Behbudiy tomonidan chiqarilgan boiib, turkiy tildagi ilk ijtimoiy, ilmiy, adabiy nashr edi. «Oyina» jurnali ommaga ilm - ma’rifat, taraqqiyot g‘oyalarini keng yoydi, qoloqlik va jaholatga qarshi kurashdi. «Al-Isloh» jurnali esa asosan diniy jurnal boiib, islom dinini isloh qilish y o li bilan ma’rifat va taraqqiyotga erishishni targlb qildi. 1917-yil fevralida Qo‘qonda shoir H.H. Niyoziy rahbarligida nashr etilgan “Hurriyat” jurnali ham ijtimoiy-siyosiy jurnal edi. Bu davrda Toshkentda “Chayon” va “C h o i chayoni” degan hajviy jurnallar ham chiqdi va ular ham milliy taraqqiyot uchun kurashda muhim o‘rin tutdi. 1917-yil oktyabr o‘zgarishidan so‘ng O`zbekistonda “Inqilob”, “Er yuzi”, “Mushtum” va boshqa ko'plab jumallar nashr etildi. Keyinchalik “Sharq yulduzi”, “Yoshlik”, “Guliston” kabi jumallar chiqarildi. Bu jurnallar ommaga ilmfan, adabiyot-san’at masalalarini targ‘ib etishda xizmat qildilar. Shu bilan birgalikda, sovet davri jumallari kommunistik yakka mafkura ta’sirida ish ko‘rdilar. O`zbekiston o‘z milliy mustaqilligiga erishgach, jurnalistikamng barcha sohalaridagi singari jurnalchilik sobasida ham katta ijobiy o‘zgarishlar yuz berdi, ko‘plab yangi jurnallar chiqarila boshlandi. “Tafakkur”, “Muloqot” kabi ijtimoiy-siyosiy jurnallar, “Jahon adabiyoti” nomli adabiy-badiiy, “Teatr” nomli adabiy-badiiy, axborot-reklama jurnallari va boshqalar shular jumlasidandir. Shu kunda respublikamizda yuzdan ortiq jurnal nashr etiladi. O`zbek jurnallari ham respublikamiz ijtimoiy-siyosiy, madaniy-ma’naviy hayotining chuqur qatlamlarini yoritishda, ilm-fan, adabiyot va san’atimizning rivojida, xalqimizga milliy qadriyatlarimiz, istiqlol mafkurasini singdirishda muhim vazifani bajarib kelmoqdalar. Jurnallar jurnalistika-ommaviy axborot vositalari tasnifida alohida, bosh o`rinlardan birini egallaydi. Jurnallar o`z xususiyati bilan gazetalarga juda yaqin turadi, chunki, ular gazetalar singari so‘zni bosma usulda ko‘paytmsh asosida ish ko‘radilar. Ammo, jurnal gazetani takrorlamaydi, balki, uni to‘ldiradi. Ya’ni, gazeta jamiyat ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy, madaniy-ma’naviy hayotining shu kundagi, ayni zamondagi holatini aks ettirsa, jurnal esa jamiyat hayotining chuqur qatlamlarini aks ettiradi. Jumal ommaviy axborot vositalarining radio, televideniye kabi turlaridan o‘zining moddiyligi bilan ustun turadi.
Gazeta va jumallar deyarli to‘rt asrdan buyon insoniyatga xizmat qilib kelmoqda. XYII-XIX asrlar davomida esa jurnalistika tasnifi faqat gazeta va jurnallardan tashkil topdi. Lekin, jurnalistikaning jamiyat hayotidagi ahamiyati shu qadar katta-ki, insoniyat faqat gazeta va jumal bilan kifoyalanib qolmadi. XIX asming oxiri va XX asming boshlariga kelib, ommaviy axborot vositalari tasnifida katta bir yangilik, beqiyos bir o‘zgarish yuz berdi, unga jurnalistikaning butunlay yangi bir turi - radio kirib keldi. Radio so‘zi, yunoncha boiib, «radius» - nur, «radio» - nur tarataman, degan ma’noni bildiradi, hamda, bu o‘rinda elektromagnit tolqmlari orqali ovoz tolqmlarini uzoq masofa va katta hududga simsiz tarqatish usuliga, bu usulni amalga oshiruvchi asbobga aytiladi.
Radio — OAVning o‘ziga xos elektron texnikaga asoslangan turidir. Radio, tub ma’nodagi jurnalistika emas, ya’ni u so‘zni bosma usul bilan ko‘paytirmaydi, balki uni maxsus asboblar vositasida og‘zaki ko‘paytiradi, shu jihatdan u jumalistikaning, to‘g‘rirog‘i ommaviy axborot vositalarining bir turi hisoblanadi. Radio ommaviy axborot vositalari tasnifida alohida o‘rin tutadi, gazeta va jumal ko‘rish, bosma so‘zlarni o‘qish orqali inson ongiga yetib borsa, radio esa ovozni quloq bilan eshitish orqali ta’sir ko‘rsatadi. Bu esa insonning eng asosiy sezuv a’zosi bo`lmish quloq orqali axborot qabul qilishdek eng qadimiy va tabiiy imkoniyatidan kelib chiqadi.
Bu jihatdan uni jurnalistika hali vujudga kelmagan paytlarda uning vazifasini bajargan og‘zaki nutq, jarchilik, notiqliq san’atining davomi, boshqacha qilib aytganda yuqoridagi vositalarniig texnikaga asoslangan qaytarilgan ko‘rinishi deyish mumkin. Garchi yozma (bosma) so‘z qanchalik muhim va mo‘tabar bolmasin, og‘zaki so‘z, nutq bevosita eshituvchiga yo‘naltirilgan boiadi, uning ta’sir kuchi kattaroqdir. Shu boisdan ham radio jumalistikaning o`ziga xos, og‘zaki, eshituvchiga bevosita qaratilgan turi sifatida insoniyat hayotiga dadil kirib keldi va undan o`z munosib о i n ini oldi. Radio paydo boigach kishilar ijtimoiy hayot yangiliklarini tezroq eshitadigan boldilar, dunyodan yanada kengroq xabardor bo`la boshladilar, ijtimoiy tafakkur ufqlari yanada kengaydi. Kishilik yuksak madaniy bosqichining mevasi boigan radio bu bosqichning yanada rivojlanishiga ta’sir ko‘rsatuvchi muhim omil boldi. Radio paydo boiishi bilan insoniyatning nutq san’ati yanada takomillashdi, tovush - ohang sifatida insonga yetib borib, unga zavq - shavq, orom bag1 ishlovchi musiqa san’ati yanada rivojlandi, inson ongidagi olam rang - baranglashdi. Turgan gapki, jamiyatdagi tabaqalar, guruhlar, sinflar jumalistikaning boshqa turlari kabi radiodan ham o‘zlarming ijtimoiy-g‘oyaviy, iqtisodiy va ma’naviy maqsadlari yolida foydalana boshladilar. Ular radioni kishilarga, keng ommaga, faqat ayrim mamlakat miqyosida emas, balki butun dunyo miqyosida o`z qarashlari, g‘oyalarini yetkazish, targ‘ib va tashviq qilish va o`zlariga muxolif bo‘lgan kuchlarning g‘oya va qarashlariga zarba berish uchun vosita sifatida qo‘llay boshladilar. Radio toiqinlarining sarhad bilmasligi, butun dunyoga ham tarqala olishi bu ishda juda qo‘l keldi. Turli xil axborotlar, qarashlar, g‘oyalar radioning turli o`lchamdagi to‘lqinlari sifatida yer kurrasini o'rab oldi va kunu tun, bir zum tinmasdan taralib turadigan boidi. Endi insoniyat o`z hayotini radiosiz tasavvur eta olmaydi. Radio jurnalistikaning, ommaviy axborot vositalarining chegaralarini, imkoniyatlarini misli ko‘rilmagan darajada kengaytirdi, dunyo xalqlarini bir-biriga yaqinlashtirdi, insonning olamaro mas’uliyatini oshirdi.
Radioning tarixiga nazar tashlasak uning ko'pchilik ijodi ekanligmi ko‘ramiz. XIX asming o‘rtalarida italyan olimi K.Markoni radio bo‘yicha jiddiy tadqiqotlar olib bordi. Bu ishga jahondagi boshqa olimlar qatori rus ixtirochilari ham o‘z hissalarini qo‘shdilar. Birinchi bor radio rus olimi A.S.Popov tomonidan 1895-yil 7 may kuni Peterburgdagi rus fizika — ximiya jamiyati yig‘ilishida sinab ko‘rildi. Ammo у ishlab chiqqan elektr signallami uzoq masofaga simsiz uzata oladigan radiotelegraf asosan aloqa vositasi sifatida ixtiro qilingan edi. Mazkur simsiz telegrafhi ommaviy axborot vositasi bo‘lib shakllanganicha m a’lum vaqt o‘tdi. Buning uchun esa jurnalistikaning paydo boiishida asosiy ocrin tutgan ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy va ma’naviy ehtiyojlar zarur bo ldi. Ya’ni, ayrim tabaqa va guruhlar radiodan bir joy da turib juda katta hudud va keng masofadagi kishilarga o‘z g‘oyalarini yetkazish mumkinligini tushunib yetdilar va bu muhim ehtiyoj oddiy aloqa vositasini ommaviy axborotning muhim turiga aylanishiga olib keldi. Jumladan, 1917-yilda Rossiyada hukumat tepasiga kelgan bolsheviklar radio orqali targ‘ibot va tashviqot olib borish uchun uni takomillashtirish bo‘yicha maxsus ilmiy-tadqiqot laboratoriyasi tashkil etishdi va 1920-yilning boshida radioeshittirishlar yuzaga keldi. Radioning ommaviy axborot vositasi sifatida ixtiro etilishida toshkentlik mutaxassislar ham ishtirok etishgan. Masalan, 1920-yil 17-noyabr kuni Toshkent radiosi mudiri markazga yuborgan maxsus radiogrammasida Moskva radiosining ovozi Toshkentga ham yetib kelganligini ma’lum qilgan edi. 1922-yildan boshlab esa Moskvada dastlabki radio eshittirishlar boshlandi. Moskva radiosi orqali eshittirilgan maxsus «radiogazeta»larda bolshevistik targ‘ibot va tashviqot asosiy o`rin egallagan edi. Amerikada muntazam radioeshittirishlar 1920-yildan «Key Di Key Ey» radioslansiyasining prezidentlik saylovlari haqidagi reportajini efirga uzatish bilan boshlandi. 1922-yildan boshlab ingliz radiosi (keyinchalik «Bi-Bi-Si» deb nom olgan) ning muntazam eshittirishlari boshlandi.
Umuman olganda, ommaviy axborot vositalarining yangi bu turi bo‘lmish radio o‘z faoliyatini siyosiy-g‘oyaviy vazifalarni amalga oshirishdan boshladi. Yana shu narsa ham ko‘rinib turibdi-ki, dastlabki davrlarda radiodan faqat jurnalistika (gazeta) materiallarini o`qib eshittirish vositasi sifatida foydalanilgan, keyinchalik u asta-sekin o‘z xususiyatlariga ega bo‘la borib, ommaviy axborot vositalarining toTaqonli bir tunga aylana borgan. Toshkentda birinchi radioeshittirishlar 1927- yilning 11- fevralida boshlangan. O`zbekistonda radioeshittirishlaming yo'lga qo`yilishi xalqimiz tarixida katta ljobiy-ma’naviy voqea bo`lgan edi.
Hozirga kelib radio misli ko‘rilmagan darajada taraqqiy etdi va butun jahon kishilik jamiyati ma’naviy hayotidan mustahkam o‘rm oldi. Dunyodagi barcha rivojlangan mamlakatlar o‘z radiostansiyalariga ega. Dunyoda Amerika Qo‘shma Shtatlariga qarashli «Amerika ovozi», «Ozodlik», Angliyaning «Bi-Bi-Si», Germaniyaning «Nemis to‘lqinlari» va boshqa o`nlab radiostansiyalar ishlab turibdi. O`z milliy mustaqilligiga erishgan respublikamiz ham rivojlangan radio tarmog‘iga ega. O`zbekistonda 5 ta radiostudiya faoliyat ko‘rsatmoqda. Ular orasida O`zbekiston televideniyesi va radiokompaniyasiga qarashli Toshkent radiosi yetakchi o`rinni egallaydi. O`zbek radiosi doimiy ravishda to‘rt dasturda eshittirishlar olib boradi. Shuningdek, Toshkentdan rus, o‘zbek, tojik, qozoq tillaridagi eshittirishlardan tashqari chet eldagi radiotinglovchilar uchun ingliz, hind, arab, fors, afg‘on, pushtu, uyg‘ur va boshqa tillarda eshittirishlar olib boriladi.
Respublikamiz o‘z milliy mustaqilligini qo‘lga kiritgandan so‘ng mamlakatimizda davlat radioeshittirishlari bilan bir qatorda nodavlat, ya’ni xususiy radioeshittirish tarmoqlari ham vujudga keldi. «Navruz», «Poytaxt», «Grand», «Hamroh», «Vodiy sadosi», «Oriyat-dono» va boshqa nomlardagi bu radioeshittirishlar har kuni efirga turli tezkor xabarlar, qiziqarli eshittirishlarni uzatmoqdalar. Bunday radiostansiyalarning paydo bo‘lishi radio eshittirishlarning rang-barang boiishiga, hamda ommaviy axborot vositalarining bu sohasida ham o`zaro ijodiy raqobatning vujudga kelishida muhim ahamiyatga ega bo‘ldi.
XX asrning o‘rtalariga kelib jurnalistika tasnifi yana bir ko‘rinish, yana bir shakl bilan boyidi— uni televideniye (tele — yunoncha — uzoq, videnie — ruscha-ko‘rish) deb nomlandi. Televideniye jumalistikaning elektron texnikaga asoslangan bir turi bo‘lib, elektromagnit toiqinlari orqali ovoz va tasvirni uzoq masofaga, keng hududga yoyish orqali ish ko‘radi. Televideniye OAV tasnifming alohida ahamiyatga va o`ziga xos xususiyatga ega bo‘lgan turi hisoblanib, ijtimoiy hayotni so‘z bilan tasvirlash (gazeta va jumal), ovoz bilan eshittirish (radio)gina etnas, balki, bevosita ko‘rsatish imkoniga ham egadir. Televideniye ixtiro etilishi bilan jurnalistika tasnifida juda katta sifat o‘zgarishi, haqiqiy inqilob yuz berdi: kishilar ijtimoiy hayot voqealarini bevosita ko‘ra olish imkoniyatiga ega bo‘ldilar, ijtimoiy ong bilan ijtimoiy borliq o‘rtasida eng qisqa yo‘l, eng qulay ko‘prik barpo etildi, inson ongiga ta’sir etishning eng ishonchli, eng qiziqarli usuli topildi.
Televideniye faqat inson ongiga emas, uning his-tuyg‘usiga ham faol ta’sir ko‘rsatadigan jurnalistika turi boidi. Televideniye inson aqlzakovati, tafakkurining bemisl mevasi, fan-texnikaning buyuk yutug‘i, inson madaniyati erishgan olamshumul natija, hamda uni yanada taraqqiy etishida tengsiz omil bo‘lib qoldi. Ana shu buyuk kashfiyot tufayli XX asr — televideniye asri deb nomlanadigan boidi.
Shuni aytish kerakki, odamzod qadim zamonlardan beri uzoquzoqlardagi manzaralami, olamda boTayotgan voqealami yaqindan ko‘rishni orzu qilib kelgan, shunday bir asbob “oynai jahon” to‘g ‘risida ertak va afsonalar to‘qigan. Ulug‘ mutafakkir shoir Alisher Navoiy xalqning orzu-umidi bo‘lgan bu afsonani o'zining mashhur “Xamsa” asaridagi “Farhod va Shirin” dostonida tasvirlab, bu xayoliy asbobni “jahon holatini ravshan” ko‘rsata olishini tasvir va tavsif etib o`tgan edi.' Bu g‘oyalar zamonlar o‘tib bizning davrga kelib haqiqatga aylandi.
Televideniyeni yaratish bo‘yicha haqiqiy ilmiy-tadqiqot ishlari olb borgan XIX asrning oxirlari va XX asming boshlarida boshlandi. Bu davrda turli mamlakatlarda bu sohada o`nlab ilmiy loyihalar ham taklif qilindi. Peterburg universitetining professori B.L. Rozing birinchi bo`lib nur taratuvchi elektron trubkani yaratdi va 1911- yilning 9-mayida sinab ko‘rdi. Bu bilan u hozirgi zamon televideniyesiga nazariy asos soldi. Televideniyeni ixtiro qilishda Rossiyaning Nijegorod shahrida rus olimi M.A. Bonch-Bruevich boshchiligida radioni takomillashtirish sohasida ish olib borgan guruhning ham xizmati bor edi.
Albatta to‘la ma’nodagi, mukammal televideniyening vujudga kelishi uchun juda ко‘plab olimlar, mutaxassislar uzluksiz izlanishlar olib bordilar. Ular orasida toshkentlik tadqiqotchilar B.P.Grabovskiy va I.F.Belyanskiylar ham bor edilar. Grabovskiy Turkiston davlat universitetining xodimi, Belyanskiy esa Ocrta Osiyo aloqa ilmiy-tekshiruv idorasining xodimi edi. Ularga professor N.N.Zlatovratskiy va V.I.Popovlar yordam berishdi. Tadqiqotchilar 1923-26- yillarda harakatdagi tasvirni uzatuvchi va qabul qiluvchi asbobni yaratish ustida tinmay ish olib borishdi. Ixtirochilar o‘zlari yaratgan trubkani Sankt-Peterburgga olib borib B.L.Rozingga ko‘rsatishadi, olim tadqiqotchilarning ishim ma’qullab, tegishli maslahatlar beradi. O`zbekiston hukumati yosh tadqiqotchilarning ishini qoilab-quvvatlaydi va moddiy-ma’naviy ko‘mak berib turadi. Nihoyat, 1928-yilning 28- iyulida ular yaratgan apparat sinovdan muvaffaqiyatli o‘tadi.
Grabovskiy va Belyanskiylar yasagan mo'jazgina ekranda Belyanskiyning yurib turgan holati, bosh kiyimini bir necha marta yechib kiygani ham ko‘rinadi. Binobarm, televideniyening dastlabki ko‘rinishi ixtiro etilgan edi. Ixtirochilarning Xalqaro konvensiyasi tomonidan Grabovskiy va Belyanskiylarning mazkur ishiga berilgan hujjatlar O`zbekistonning televideniye vatanlaridan biri, Toshkent esa televideniyening tug‘ilgan joyi deyishimizga asos beradi.
Televideniyening muntazam ko‘rsatuvlari asosan 1930-yildan keyin boshlandi. 1931-yili Parijda, xuddi shu yili Moskvada teleko‘rsatuvlar yo‘lga qo‘yildi. 1936-yilda esa Angliya radioeshittirish korporatsiyasi-“BiBi-Si” o`zining muntazam televizion ko‘rsatuvlarini namoyish eta boshladi. Bu orada avj olib ketgan ikkinchi Jahon urushi televideniye sohasida olib borilayotgan tadqiqotlarning borishiga to‘sqinlik qildi. Urushdan keyin Yevropaning barcha yirik mamlakatlarida, 1946-yil Moskvada ommaviy teleko‘rsatuvlar boshlandi.
Toshkent televizion markazi qurilishi 1954-yil may oyida boshlanib, 1956-yil 5-noyabrda ishga tushirildi. Shu kuni kechqurun Toshkentda zangori ekranning chirog‘i yondi va birinchi televideniye diktor Bu haqda Karimovning “Bu ko`zguki erur hikmat jaboni'’ maqolasida (O'zbekiston matbuoti. 1998. 4-son. 34 b.) mufassal ma'lumot keltirilgan. (suxandon)lari Iqbol Olimjonova (o‘zbek tilida) va Yunona Stolyarova (rus tilida) te1eko‘rsatuvlarni olib bordilar.
1962-yildan boshlab Toshkent telestudiyasi ikki dasturda ko‘rsatuvlar bera boshladi. 1967-yildan boshlab Moskva televideniyesi va 1971-yildan boshlab Toshkent televideniyesi rangli tasvirga o‘tdi.
Hozirgi dunyoda televideniye yuksak darajada rivoj topdi va insoniyat ma’naviy hayotining ajralmas qismiga aylandi. Barcha rivojlangan mamlakatlar o`z televideniyesiga ega. Masalan, AQShda uchta umummilliy teletarmoq. “Ey-Bi-Si”, «Si-Bi-Es» va «Еn-Bi-Si» faoliyat ko‘rsatmoqda. Angliyada «Bi-Bi-Si», Fransiyada TF, Rossiyada OPT, РТР, НТВva boshqa yirik telestudiyalar mavjud. O‘zbekistonda Toshkent telestudiyasidan tashqari ellikdan ortiq telestudiya ish olib bormoqda. O`zbek televideniyesi o‘z salohiyati, milliy qiyofasi bilan jahonning yetakchi televideniyelari qatorida turadi. Televideniye jahon taraqqiyoti bilan qadamba-qadam rivoj lamb, taraqqiy etib bormoqda. Kabelli televideniyening vujudga kelishi hamda televizion signallarni tarqatish va qabul qilishda yer sun’iy yo'ldoshlaridan foydalanish televedeniening texnik imkoniyatlarini yanada kengaytirdi. Fan-texnikaning o‘sishi, lazer nurlaridan foydalanishning yangi usullari ixtiro qilinishi natijasida televideniyeni yanada takomillashtirish, hajmli ko‘rsatish usullarini yo‘lga qo‘yish mumkinligini ko‘rsatmoqda. Insoniyatga ijtimoiy hayotni bevosita ko‘rsatib beruvchi bu ommaviy axborot vositasi turining kelajagi porloqdir.
Televideniye garchi tub ma’noda jurnalistika boimasa-da, ya’ni, so‘zni bosma usul bilan ko‘paytirmasa-da (ya’ni, u ijtimoiy hayotni og‘zaki so‘z va tasvir vositasida aks ettirishi ma’lum), u ommaviy axborot vositalarining bir turi hisoblanadi va jurnalistika qonun-qoidalari asosida ish ko‘radi.
|
| |
