Klassik hisoblash tizimlari arxitekturasi va ularni rivojlantirish muammolari. Ko'p yadroli mikroprotsessor arxitekturasining o'ziga xos xususiyatlari

50. Klassik hisoblash tizimlari arxitekturasi va ularni rivojlantirish muammolari. Ko'p yadroli mikroprotsessor arxitekturasining o'ziga xos xususiyatlari.

1. 
   Ijro bloklari (Execution Units): Bu bloklar arxitektura ichidagi amalga oshirish uchun kerakli hisoblash, mantiqiyani bajarish va boshqarish qismlarini o'z ichiga oladi. Bu bloklar odatda arifmetik, mantiqiy, xotira va boshqa xizmat funktsiyalarini bajarish uchun moslashtirilgan.
   
2. 
   Registrylar: Registrylar dastur ma'lumotlari, vaqtning amaliy ma'lumotlari, qatnashuvchi xotirani va boshqa muhim ma'lumotlar uchun saqlash joylaridir. Registrylar tez va halqalar bo'yicha foydalanish uchun optimallashtirilgan.
   
3. 
   Tizim taktlari (System Clock): Tizim taktlari asosan kirish (input) va chiquvchi (output) qurilmalarga takt hisobida impulslar ta'minlaydi. Takt impulslariga bog'liq sinalar hisoblangan tizimning harakat va ishlashining keyingi bosqichlarini belgilaydi.
   
4. 
   Sahifa xotirasi (Cache Memory): Sahifa xotirasi, tezlik va ish jarayoni optimallashtirish maqsadida to'g'ridan-to'g'ri ishlab chiqilgan xotira yotg'ichidir. Bu xotira kirish va chiquvchi jarayonlarga nisbatan tez ishlaydi va kerakli ma'lumotlarni saqlaydi.
   
5. 
   Har bir yadro (Core) uchun ijro jeddi: Ko'p yadroli mikroprotsessorlarda har bir yadro o'zining o'ziga xos ish jarayonlarini bajarish uchun zarur bo'lgan xotira, registrylar va ijro bloklariga ega. Yadro o'zining iste'mol qilish resurslariga (energiya, xotira, registrylar) egadir
   

34
va birlashgan holda tizimning barcha yadrolari koordinatsiyalangan ishlarni bajarish uchun hamkorlik qiladi.

1. 
   Paralellik va parallel ishlash muammolari: Ko'p yadroli mikroprotsessorlarda paralellikni ta'minlash, ishlarini parallel ishlash, ma'lumot almashish va sinxronizatsiya qilishning muhim muammolarini yechish zarur.
   
2. 
   Energia sarflanishi: Ko'p yadroli mikroprotsessorlarning bir vaqtning o'zida ko'plab yadrolarga ega bo'lishi energiya sarflanishini oshiradi. Shuning uchun energiya ta'minoti va ishlab chiqish tezligi muammolarini hal qilish lozim.
   
3. 
   Isitish muammolari: Ko'p yadroli mikroprotsessorlar kuchli isitish asosida ishlaydi.
   

4. 
   Sinxronizatsiya va kommunikatsiya: Yadrolar o'rtasidagi ma'lumot almashish va sinxronizatsiya, xotira almashish, bog'lanishlardan kelib chiqadigan kommunikatsiya muammolari rivojlanishi kerak.