Kompyuter injiniringi
210-21 guruh talabasi
Rajabov Azizbek
KOMPYUTER ARXITEKURASI FANIDAN
3-TOPSHIRIQ
MAVZU: VIRTUAL YADROLI PROTSESSOR ISH TARTIBINI
O‘RGANISH VA SHAXSIY KOMPYUTERDA VIRTUAL YADRO HOSIL
QILISH
Ishdan maqsad: Protsessor yadrolari va virtual yadrolar arxitekturasini o‘rganish
va tahlil qilish. Shuningdek kompyuterda virtual yadro yarata olish va undan
foydalanish ko‘nikmalariga ega bo‘lish.
Virtual yadro protsessorlari (virtual CPU yoki vCPU) odatda virtual masina
(VM) yoki bulut hisoblagichida (cloud computing platform) jismlanib
ko'rsatiladigan yadro protsessorining virtual namunasi hisoblanadi. Ushbu virtual
yadrolar hypervisor yoki virtualizatsiya dasturi tomonidan boshqariladi va ular
virtual masinalarga tashkil etilgan hosilatlarni o'zlashtirish maqsadida
ommalashtiriladi. Ular asosan real kompyuterda fizikaviy yadro protsessorlari
mavjudligiga va resurslariga asoslangan virtual masinalarga tayyorlanadi.
Virtual yadro protsessorni ish tartibini o'rganish va shaxsiy kompyuterda
virtual yadro hosil qilish uchun quyidagi ma'lumotlarga ega bo'ling:
1. Hypervisor Ishtiroki : Hypervisor yoki virtualizatsiya boshqaruvchi,
virtual yadro protsessorlarini ishga tushirishdan mas'ul bo'ladi. U virtual
masinalarga berilgan vCPU-larini ta'minlaydi va ularni samarali bajarish
maqsadida boshqaradi.
2. Taqsimot Sohasi : Hypervisor odatda vCPU-lar uchun taqsimot sohalarini
sozlashga imkon beradi. Obyektlar "ketgan", jumladan, har bir VMga biron-bir
taqsimlangan vCPUni bermaydi va "adil o'ylik", jumladan, vCPU-lar talab va
umumiy tizim yuklanishiga asoslangan olib boriladi.
3. Protssessor Afilligi : Ba'zi hypervisorlar protssessor afilligini aniqlashga
imkon beradi, bu biron-bir vCPU-larni ma'lum virtual masinaga asoslash uchun
ajratadi. Bu, mahsus VM-lar biron-bir protssessor yadroga bo'lgan maksimal
kirishni ta'minlash uchun foydali bo'ladi.
4. Vaqt Kesimi : Hypervisor odatda vCPU-larni vaqt kesimlarida, yoki vaqt
oraliqlarida ishga soladi, har bir virtual mashinani qisqa muddat ichida ishga solib,
so'ng boshqa mashina o'tishga ruxsat beradi. Bu, resurs taqsimotida adolatni
ta'minlashda yordam beradi.
5. Ommaboplik : Ba'zi hypervisorlar, ommaboplikni ta'minlashni oshirish
uchun tashqi boshqarish vositalarini o'z ichiga oladi, fizikaviy protssessor
yadrolarini va resurslarni to'liq foydalanishni ta'minlash maqsadida ish olib
borishni o'rnatish maqsadida.
6. Odatda tasdiqlovchi : Hypervisorlar odatda tasdiqlovchi protssessorlarni
qo'llashga imkon beradilar, boshqaruvchi protssessorlar va qo'shimcha resurslar
uchun ta'minlangan odamlar boshqarish maqsadida foydalanish uchun.
7. NUMA Bilimlari Non-Uniform Memory Access (NUMA) strukturaga
ega tizimlarda, hypervisor bu haqda o'ylaydi va yadro protsessorlarini virtual
masinalarga atrofda yotiruvchi xotira kirish kechikishini engpast shakllash
maqsadida taqsimlashga urinish qiladi.
8. Resurs Monitoring : Hypervisorlar odatda virtual mashinalar, ularning
vCPU-lari va resurslar foydalanishini monitor qilish uchun vositalarni taqdim
etadi. Administratorlar, resurslar taqsimoti va ish tartibi haqida ma'lumotlar bilan
tanishib, resurslarni taqsimoti va ish tartibini boshqarish uchun ma'lumotlarni
foydalanishlari mumkin.
9. Dinamik Moslashtirish : Ba'zi hypervisorlar vCPU taqsimotini
o'zgarishsiz yoki avtomatik tarzda o'zgartirish imkoniyatini taqdim etadi, bu
o'zgarayotgan yuk va resurslar mavjudlikiga asosan.
Virtual yadro protsessorni taqsimoti va boshqarish vaqti o'zingiz ishlatgan
virtualizatsiya dasturi yoki virtualizatsiya platformasi, masalan, VMware, Hyper-
V, KVM yoki Xen kabi, ishlatilayotgan platformaning mahsulotining
xususiyatlariga bog'liq o'zgaradi. Biron bir platformani qanday ishlab chiqilishini
va virtual yadro protsessorlarini qanday ishlashini o'rganish uchun ushbu
platformaning hujjatlariga murojaat qilish juda muhimdir. Kompyuterimizning
protsessorini mantiqiy yadrolarini hosil qilish usulini ko’rib chiqamiz. Buning
uchun
1-qadam: Панель управления (Boshqaruv panelini) ochamiz va
Программы и компоненти bo’limiga kiramiz.
2-qadam: Программы и компоненты (dasturlar va xususiyatlar) bo’limiga
kiramiz va hosil bo’lgan oynaning chap tomonida joylashgan Включение или
отключение компонентов (windows xususiyatlarini yoqish yoki o‘chirish)
bo’limiga kiramiz
3-qadam: Hosil bo’lgan oynadan Hyper-V bo’limini topamiz va Hyper-v
menejerini o’rnatish uchun unga yoqish belgilarini qo’yib “OK” tugmasini
bosamiz va qurilmamizni qayta ishga tushiramiz
4-qadam: Bajarilgan ketma-ketliklar asosida biz qurilmamizga Hyper-V
menejerini yoqib oldik. Endi ushbu dastur yordamida biz kompyuterimizga virtual
yadrolar yaratishni ko’rib chiqamiz, buning uchun qidiruv (menu) bo’limidan
Hyper-V menejiriga kirib olamiz.
5-qadam: Ushbu qadamda biz Hyper-V menejerida quyidagi ketma-ketlikda
Virual Mashina (VM) yaratib olamiz.
6-qadam: Keyingi qadamda biz yaratilgan VM ni sozlamalar bo‘limiga tashrif
buyiramiz va unga quyidagi rasmda keltirilgan ketma-ketliklar asosida virtual
yadro hosil qilib olamiz
7-qadam: Ushbu qadamda yuqoridagi qadamlar orqali yaratilgan Virtual
Mashinani ishga tushiramiz
8-qadam: So‘ngi qadamda biz yaratgan Virtual Mashinamizni ishlash holatini
va versiyasini Shaxsiy Kompyuterning PowerShell oynasiga get-vm (3.9-rasmda
keltirilgan), hamda uning virtual yadroalrini GetVMProcessor (3.10-rasmda
keltirilgan) buyruqlarini yozish orqali ko‘rishimiz mumkin.
Hyper-V yordamida yaratilgan VM ni ishlash jarayoni va uning versiyasi ,
pasida Hyper-V yordamida yaratilgan VM ni virtual yadrolar soni.
Xulosa:
Biz bu labaratoriya ishini bajarish jaroyonida Protsessor yadrolari va virtual
yadrolar arxitekturasini o‘rganik va ularni tahlil qildik , virtual yadro hosil qilishni
o’rgandik.
Foydalanilgan adabiyotlar:
1.
http://dasturchi.zn.uz
2. Chatgpt.com
3. Fayllar.org
| 