Oracle VirtualBox virtual mashinasini sozlash va unga operatsion tizimni o'rnatish (Linux Ubuntu 16.04 LTS)
2.10-rasm. Operatsion nomini va tipini ko’rsatish.
2.11-rasm. Xotira hajmini ko’rsatish.
2.12-rasm. Yangi virtual qattiq disk yaratish.
2.13-rasm. Fayl tipini tanlash.
2.14-rasm. Saqlash formatini ko’rsatish.
2.15-rasm. Faylning nomini va hajmini ko’rsatish.
2.16-rasm. Virtual mashina yaratilgan holati.
2.17-rasm. Virtual mashina sozlamalarini sozlash.
2.18-rasm. Tizim uchun tilni tanlash.
2.19-rasm. Ubuntuni o’rnatish uchun tayyorlash jarayoni.
2.20-rasm. O’rnatish tipini tanlash.
2.21-rasm. Hududni belgilash.
2.22-rasm. Klaviatura til sozlamalarini sozlash.
2.23-rasm. Foydalanuvchi ma’lumotlarini kiritish.
2.24-rasm. Tizim bilan tanishish xabarnomasi.
2.25-rasm. Ubuntu ishchi oynasi.
Distributivlarning farqlarini o’rganish va imkoniyatlaridan kelib chiqqan holda kerakli distributivlarni tanlash.
Foydalanuvchilarning ko'p qismi GNU/Linuxni o'rnatish uchun distributivlardan foydalanishadi. Distributiv — bu nafaqat dasturlar to'plamidir, balki foydalanuvchilarning bir qator masalalarining yechimi, birlashtirilgan yakka tizimlar markaziy o'rnatgichi, boshqarish va yangilash paketlari, moslashtirishlar va texnik yordamlar majmuasidir. Dunyoda eng ko'p tarqalgan distributivlar:
amerikaliklarning Red Hat va uninig bepul vorisi Fedora Core;
nemislarning SuSE;
fransuzlarning Mandriva (eski nomi Mandrake);
ayni bir xalqqa taalluqli bo'lmagan Debian GNU/Linux;
keksa distributivlardan biri bo'lmish Slackware;
nisbatan yosh va aktiv rivojlanuvchi Gentoo;
juda yosh, lekin istiqbolli Ubuntu Linux.
Ubuntu – keng tarqalgan zamonaviy, o’rnatish oson bo’lgan operatsion tizim.
2.26-rasm. Ubuntu distributivi interfeysining ko’rinishi.
2.27-rasm. Debian distributivi interfeysining ko’rinishi.
2.28-rasm. Linux Mint distributivi interfeysining ko’rinishi.
2.29-rasm. Manjaro distributivi interfeysining ko’rinishi.
2.30-rasm. Arch distributivi interfeysining ko’rinishi.
| 