Sxem 2.Geyimin funksiyası
Geyimlər aşağıdakı siniflərə bölünür.
Məişət geyimləri-məişətdə istifadə edilən bütün geyimlər (gündəlik,gəzinti,istirahət üçün və s.)daxildir.
Xüsusi geyimlər-xüsusi işlərdə insan bədəninin qorunması üçün istifadə edilən geyimlər (yanğın söndürənlərin,neftçilərin və s.)daxildir.
İstehsalat geyimləri – istehsalatda işçilərin geyimlərinin qorunması üçün istifadə edilən geyimlər(xalatlar,önlüklər,kombinezonlar və s.)daxildir.
Mülki geyimlər – hərbiçilərin,dəniz donanması işçilərinin,polislərin təyyarəçilərin və s. geyimləri daxildir.
Geyimlər görünüşlərinə görə - qış,yay və mövsümü,təyinatına görə isə ziyafət üçün,gündəlik,istirahət və idman üçün olur.
Geyimlər çiyinli və kəmərli məmulatlara bölünürlər.Çiyinli məmulatlara paltar,palto,pencək,jaket və s.kəmərli məmulatlara isə şalvar,yubkavə s.daxildir.
Mütəxəssislər geyimin meydana gəlməsinin üç əsas amilini qeyd edirlər:
- Təbiətin iqlim təsirlərindən qorumaq zərurəti ilə;
- Etik normalara əməl edilməsi məqsədilə;
- İnsanların zamn keçdikcə inkişaf edən estetik zövqlərini təmin etmək məqsədilə.
Geyimin konstruksiyasının qurulmasında əsas məqsəd stil və modanın istiqamətlərinə uyğun olan bədii modellərin tərtib edilməsindən ibarətdir.
Stil-obraz sisteminin ümumiliyini,bədii ifadə üslubunu və ideya tərkibini özündə birləşdirən bir anlayışdır.
İdman stilində olan məmulatların əksəriyyətinə xas olan xassələrdən təmiz utilitar detalların olması,istismar edilməsinin rahatlığı və çox funksionallığını göstərmək olar.
Romantik stildə hazırlanmış modellərin əksəriyyəti dekorativ detallı və bəzəkli olur.
Məmulatların bədii modelləşdirilməsində yeni stil həllinin axtarışı modanın perspektivli istiqamətinə əsasən həyata keçirilir.Stildən fərqli olaraq modanın dəyişməsi qısa vaxt ərzində məmulatın xarici formasının səthi dəyişməsi ilə xarakterizə olunur.Modanın proqnozlaşdırılması yüksək tələbatı olan məmulat çeşidinin formalaşmasına kömək edir.
Müasir modanı xarakterizə edən əsas kriterilər məmulatın komplektliliyi,çoxsaylı funksionallığı və səmərəli olmasıdır.
Məmulatın komplektliliyi geyim ansamblına uyğun gələn,vahid stildə modelləşdirilməsi deməkdir.
Məmulatın çoxfunksionallığı və onun modelinin bir neçə geyim ansambılları ilə uyğunluğu və bu məqsədlə müxtəlif məqamlarda istifadə edilməsinin mümkün olmadırı.
Məmulatın səmərəliliyini onun utilitar funksiyası ilə müəyyən edirlər.Səmərlilik məmulatın əsas və köməkçi materiallarının qənaətlə istifadə edilməsidir.
Texniki tapşırıqlarda yeni tərtib edilən məmulata verilən texniki tələbləri iqtisadi göstəricilər və tərtib edilmə mərhələləri konkretləşdirir.
Hazırda istehlakçıların yüksək səviyyəli tələbləri,yeni çeşidin tərtib edilməsi üçün texniki tapşırığın birinci dərəcəli əhəmiyyəti vardır.Texniki tapşırığın obyektivliyi yalnız müasir üsullardan istifadə edilməsi sayəsində təmin oluna bilər.Texniki tapşırığın tərtib edilməsi üçün əvvəlcədən modanın perspektivli istiqamətini,istehsalın material-texniki təminatını,bazarın konyukturunu və məmulata olan tələbata dair tədqiqat işləri aparılır.
Perspektivdə məmulatların bədii modelləşdirilməsi və istehsal edilməsi məqsədilə avtomatik layihələndirilmə sistemindən (ALS) istifadə edilə bilər.
Texniki tapşırıq rəssamı müəyyən məmulatın tərtib edilməsi üçün onun fikrinin bu məsələnin həll edilmısinə istiqamət verən əsas mənbədir.
Modelin eskizində məmulat modelinin bədii tərtibi,onun xarici görünüşünü əks etdirən (tənasüblük,forma,dekar,faktura,material)əsas elementləri göstərilir.
Eskizin yerinə yetirilməsi texnikası üçün qrafik,bədii,aplikasiya və s. sərbəst üsullardan istifadə edilə bilər.Eskizi maştab üzrə və ya təbii ölçüdə tərtib etmək olar.
Eskizin tərtib edilməəsi yaradıcı prosesdir.Modelçi-rəssam məmulatın geyimin ansamlında tutduğu rolu və məmulatın bədii tərtibatının əsaslarını yaxşı dərk etməsidir.
Eskizin ən yaxşı tərtib variantı 1:1 miqyasında,iki və ya üç proyeskiyalarda və ya izametriyada çəkilməsi məqsədə uyğun hesab edilir.Belə tərtib edilmə sayəsində məmulatın konstruktiv elementləri,detallarının forma və ölçüləri nisbətən yaxşı və dəqiq əks olunur.
Rəssam tərəfindən tərtib edilən eskizdə məmulatın ölçülərinə əməl edilməsi məqsədilə əsas və köməkçi (uzunluq,en,hündürlük) ölçülər göstərilir.
Tamamlanmış,sonuncu eskizin tərtibin tərtib edilməsi üçün onun yeni forması olan modul torundan istifadə edirlər.
Funksiya nöqteyi-nəzərincə eskizlər müxtəlif ola bilər.Hər hansı bədii vasitəsilə çəkilmiş qaralama eskizləri-foreskizlərindən formanın yaradılma prosesində istifadə olunur.Foreskizdən eskizə keçid birdən-birə olmur.Bunun üçün çoxlu ideyanı tam aydınlaşdırmaq,çoxlu sayda foreskizlər çəkmək lazımdır.
Tapşırıqdan asılı olaraq eskizdə layihənin funksional tərəfləri müəyyənləşdirilə bilər.Belə ki,əgər eskiz məmulatın hazırlanmasına xidmət edirsə,onda rəssam xətti-konstruktor tərəfinə xüsusi fikir verməli,yəni,fikrini modelin daxili siluetinə yönəltməlidir.Bu eskiz işçi eskiz sayılır və modelin konstruksiyasını,onun ayrı-ayrı detallarını əks etdirir.
Bəzi eskizləri yeni nümunələrin aşkar edilməsi,axtarılması məqsədilə tərtib edirlər.Bu halda eskizlər rəngli olur və bunun ifadəli olması üçün qrafiki qaydalardan istifadə edirlər.Nəyahət,reklam funksiyasını daşıyan,qrafiki yollarla yerinə yetirilən eskizlərdən istifadə edilə bilər.
Eskiz üzərində işlənməsi müəyyən ardıcllığı olan mərhələlərdən ibarətdir.Formanın axtarışı müxtəlif yollarla həyata keçirilə bilər.Lakin bu eskizin əvvəlində qarşıya qoyulan ideyadan asılı olaraq həll olunmalıdır.
Tərtibatçı məmulatın tərtibatına başlamazdan əvvəl görülənişlərin əsas istiqamətini müəyyən etməlidir.Etalon axtarışlarını bir çox eskizlərdə,sxemlərdə əks etdirərək modelin obrazını,bunlardan ən yaxşısını onun üzərində gələcəkdə işləmək üçün seçib ayırır.
Axtarışlar iki istiqamətdə aparılır.Bunlardan biri funksional(funksiya təhlili) və forma nöqteyi-nəzərincə(formanın təhlili)aparılır.Funksiyanın təhlilinin məqsədi məmulatın təyinatının uyğunluğu və onun funksiyasının müəyyən edilməsinə imkan verir. Burada məmulatın həcminin fəzada quruluşu,mütənasibliyi,miqyası təhlil edilir.
Məmulatın tərtibatından əvvəl rəssam-konstruktor tapşırığa əsasən məmulatın dünya bazarına çıxarılması üçün analoji məmulatın yeni formasını,onun istismar xassəsinin yaxşılaşdırılmasını,əmək və material sərfinin aşağı salınmasını göstərməlidir.
Bu məsələlərin həlli üçün məmulatın xassəsi hərtərəfli təhlil olunmalıdır.Təhlil nəticəsində ölkəmizdən və xarici dövlətlərdən texniki və iqtisadi cəhətdən fərqli olan,konstruksiyasının informasiyalarından istifadə edilməlidir.
İnformasiyanın öyrənilməsi,onun yalnız mexaniki olaraq qeydə alınması deil,həm də yaradıcılıq fikrini formalaşdıran bir əsas kimi qəbul edilməlidir.İnformasiyanın öyrənilmə mərhələsindən sonra analoji məmulatın xassələri analitik təhlil edilməlidir. Bu təhlil mərhələsində bədii tərtibat prosesinbin mahiyyətindən irəli gələn,məmulatın funksional–texniki xassələri müəyyən edilir.
Bədii tərtibatın müxtəlif mərhələlərində layihəçi-rəssam mühəndis-konstruktorla,texnoloqla və iqtisadiyyatçı ilə sıx əlaqədə olmalıdır.Bu əlaqə modelin qarşısında qoyulan bütün məsələrin həll edilməsində kimi davam etdirilməlidir.
Bədii tərtibatın tamamlama mərhələsində məmulatın təcrübə nümunəsinə uyğun olmasına nəzarət edilməlidir.
İstehlakçı tərəfindən müasir geyimə,ayaqqabıya və digər çox işlənən istehlak predmetlərinə getdikcə yüksək tələblər verildiyindən bunlar gözəlliyi və yüksək dərəcədə rahatlıqları ilə seçilməlidir.Sənayedə kütləvi istehsal edilən məmulatların keyfiyyətinin yaxşılaşdırılmasına,çeşidinin genişləndirilməsinə,tərtib edilmə vaxtının qısqaldılmadına,əhalinin bu məmulatlara olan tələbatlatınn ödənilməsinə dair mühüm işlər görülür.
Hazırda bədii tərtibat sənaye məmulatlarının keyfiyyətini təmin edən üsul kimi öz geniş tətbiqini tapmışdır.
Dizayndan bütün predmet aləminin tərtibatfəaliyyətində istifadə edilir.Tərtibatçının əsas vəzifəsi predmetləri ardıcıl qaydasına salmaq,bunları nisbətən yüngülləşdirmək və istifadəsinin rahatlılığını təmin etmək üçün,maşın və avadanlıqların idarə edilməsini yüngülləşdirmək,ətraf mühit ilə estetik təsirini təmin edilməsindən ibarətdir.Bununla əlaqədər olaraq sənaye istehsalı layihəçi-rəssamın şəxsiyyətini ön plana çəkir.
Dizayn məhsullarının yaradılmasında istehlak və istehsal ənənəainin öz yeri vardır.Hər iki fəaliyyət növündə texniki və bədiiyaradıcıclıq hökmranlıq edir.Sənayeyə tətbiq edilən bədii tərtibat üsulunun yeni əhatə sahəsi özünə mıxsus dəsti xətti vardır.Bu dəsti xətti sənaye məmulatlarının səmərəli layihələndirilməsinin ümumilikdə vahid prosesini əmələ gətirən texniki və bədii tərtibatının ümumilikdə vahid prosesini əmələ gətirən texniki və bədii tərtibatı ilə izah etmək olar.Bu kompleks prosesdə texniki tərtibat predmetin məqsədəuyğunluğunu əmələ gətirir.Bədii tərtibatda isə əsas predmet rahat və gözəl etməklə ictimai təkibini tamamlayır.
Geyimin bədii tərtibatı layihə qabağı təhlildən başlayır.Layihəqabağı təhlil ölkə və xaricdə istehsal edilən geyim nümunələrinin ən yaxşısının öyrənilməsi məqsədi ilə təhlil edilir.Burada nümunənin ictimai zərurəti,yəni,bunların sosioloji keyfiyyəti qiymətləndirilir.Həm də ictimai tələblərin öyrənilməsi üçün məmulatın buraxılışının həcmi müəyyən edilir.
Bu problemin həll edilməsinə ictimaiyyətin rəyi kömək edir,bunun üçün sənaye modelləri istehsala tətbiq edilməzdən əvvəl geniş təhlil olunmalıdır.Tələblərə ən çox uyğun gələn kütləvi istehlakçıda moda haqqında ümumiləşdirilmiş təsəvvürə uyğun olur.
Müasir tərtibat prosesinin xüsusiyyəti hər bir predmetin,eyni zamanda geyimin iki ictimai dəyəri (aksioloji )və morfoloji tərəflərindən baxılmalıdır.
Göstərilən hər bir modelləşdirmə üsulu ilə bağlıdır.Birinci üsul A aksioloji sahənin istifadə edilməsi ilə bağlıdır,yəni çox sayda ictimai dəyərlərin elementləri ilə təyinatı,funksiyası,əhəmiyyətliliyi,dəyəri,bu və ya digər morfoloji kombinasiya ilə bağlıdır.
İkinci üsul M morfoloji sahənin istifadə edilməsi ilə bağlıdır,yəni əşyanın maddi-fəza aləminin təşkilinə aid olan çox sayda müxtəlif elementləri daxildir.A və M elementlərinin sahələri ya uyğun dəlillərlə və ya tədqiq edilən strukturlarda,çertyojlarda,sxemlərdə,qrafikalarda dizayner tərtibinin xəyalən abstraksiyasıdır,yəni analoji vəziyyətlərdə müəyyən məlumat və obraz haqqında təsəvvür alınmasından ibarətdir.Bu abstraksiyalar layihəsinin predmet dünyasının əhatəsində olan spesifik münasibətlərinə əsasən yaranır.
Tərtibatçı fəaliyyətinin sferasına nə düşürsə bunlar polyarizasiyaya məruz qalaraq iki hissəyə bölünür.Bunların biri məmulatın faydalı funksiyası və sosial dəyəridir.Dəyər hissəs dəyərin maddi-fəza substraktını – məmulatın M morfologiyasını ifadə edir.
Belə əşyalardan olan geyim təhlil edilir,sonra isə yalnız xüsusi layihə vasitələrindən istifadə edilməsi sayəsində sintez edilə bilər;A tipli abstraksiyaya-təyinata uyğun,texniki tərəqqi,istifadədə rahatlığı,erqonomik tələblərə uyğun və digər dəyərlərini göstərmək olar.
M tipində olan abstraksiyaya – material,konstruksiya və digər qeyri-dəyərli xassəsi olanları göstərmək olar.
Tərtibatçı bir tərəfdən aksioloji sahənin elementləri ilə əməliyyat apararaq müxtəlif nümunələri yarada bilər.Məsələn,geyimin optimal forması və bunların uzunluğu,qolluğun qol dibi ilə optimal birləşdirilməsi,materialla məmulatın rənginin optimal həlli və b. Aksioloji sahədən alınmış bu bütöv nümunələr a “aksiolojimlər” adlanır.
Obyektin birinci tərtibat mərhələsinin qarşısında duran əsas məqsəd əvvəlki çıxış vəziyyətinin hansı tipoloji tərtibat qrupuna aid olduğunu,bunların hansı elementlərə və əməliyyatlara daxil olmasını,bu əməliyyatların necə yerinə yetirilməsini,istehlak tələblərinə uyğun gəlməsi nöqteyi-nəzərincə bunların qiymətləndirilməsini müəyyən edir.
Belə təhlilin məqsədi tərtibatın sintezləşdirmə mərhələsində real vəziyyətin “müavini” kimi iştirak edən,vəziyyəti ilə fəaliyyətli tanış olmaq və onun modelinin qurulmasından ibarətdir.
Ümumi dəlillər (məsələn, fəaliyyətdə olan məmulat əyinə rahat deyildir) tərtibatçıya lazımi qədər məlumat verilə bilməz. O,ilk növbədə müəyyən etməlidir ki,söhbət geyimin hansı tipi haqqında gedir,bununla əlaqədar olaraq məmulatın strukturu,funksiyası,konstruksiyası haqqında lazım olan bütün dəlilləri dəqiqləşdirməli,istismar proseslərini,həm də morfoloji strukturunun,funksional proseslərinin və dəyərlərinin məlumat toplusu olmalıdır.Bundan əlavə tipləşdirilmiş çıxış(əvvəlki)vəziyyətini qiymətləndirmək üçün situasiyasının əhəmiyyətinə görə sırasını təyin etmək lazımdır.
Əvvəlki vəziyyəti,məsələn paltonu etalonla müqayisə edərək tərtibatçı bir tərəfdən bunun nümunədən pis və ya yaxşı olmasını,digər tərəfdən isə onun forma və tipinin xüsusiyyətlərini müəyyən edir.
Nəticədə,müəyyən edilir ki,xəz palto köhnəldiyinə görə istehsaldan çıxarılaraq istismar üçün nisbətən rahat,istehsal edilməsi sadə olan yenisi ilə əvəz olunmalıdır.Bununla belə tərtibatçı yaxşı nümunə formaları və kompozisiyaları haqqında məlumat əldə edərək istismarın komfortluğunu və rahatlığını təmin edir.
Tərtibatçı obyektin layihələndirilməsini (əvvəlki vəziyyəti modelləşdirilməsini)məmulata iki müxtəlif vaxtdan asılı olaraq iki üsulla yerinə yetirilir:birincidə hərəkəti funksiyadan (mənfəət) formaya (morfologiyaya)doğru təsbit edir.Bu metodiki gedişin hər birinin öz xüsusiyyəti və üstünlüyü də vardır.
Bədii tərtibat prosesində tərtibatçının özünəməxsus təfəkkürü aşkar olunur.
Tərtibatçının qabiliyyəti nəticəsində obyektin strukturunun təşkilindən ,bunların uyğun formalara və obyektin ictimai-dəyəri səviyyəsinə və əksinə verilən funksiyalardan və faydalılıq dərəcəsindən predmetin əyani formalarına sərbəst keçmək qabiliyyətinə malikdir.
Tərtibatçı yaradcılıq prosesində hər bir predmetə uyğun səviyyədə yanaşaraq gözəllik qanununa əsasən ətraf mühiti formalaşdırmaq qabiliyyətinə malikdir.
Rəssam perspektivli modanın istiqamətinə uyğun geyimi,ayaqqabını,akssesuarların yaradılmasında sənaye məmulatının keyfiyyətinin qiymətləndirilməsi üçün obyektiv əsas olan bir neçə prinsipləri nəzərə almalıdır.
a) Utilitar keyfiyyətlərin formalaşdırılmasının effektivliyi(işləmə qabiliyyəti,etibarlılığı),erqonomikliyi (insanla əşya arasındakı qarşılıqlı əlaqəsi rahatlığı,insan orqanizminə və bədənə uyğunluğu,rəftar edilməsini yüngülləşdirə bilən konstruksiyasının sadəliyi),texnolojililiyi(səmərəli emal üsulunun seçilməsi),konstruktivliyi(konstruksiya ilə materialın forma təşkilinin qaydaları ilə qarşılıqlı əlaqələrinə doğru yönəlmişdir);
b) Estetik keyfiyyətlərin formalaşdırma prinsipləri(bədii formanın əmələ gəlməsi),obrazlıq (formanın bədii tərkibinə uyğunluğu),kommunikativliyi (formanın insanın mənəvi və istehlak tələblərinə uyğunluğu),plastikliyi (formanın materiallarla qarşılıqlı qarşılıqlı əlaqəsi),tektonikliyi(formanınn texnologiya ilə qarşılıqlı əlaqəsi),təşkilliyi (formanın materialın fəza üsulunun təşkilinin qaydaları ilə qarşılıqlı əlaqəsi –kompozisiyası ilə);
c) Bədii tərtibat üçün spesifik olan məzmunu (itilitar və estetik funksiyaların vahidliyi),tektonikliyi(konstruksiya ilə formanın vahidliyi),iki keyfiyyətin birləşməsi,nümunələr tirajının artırılması,nəzərə alınan bütün keyfiyyətlər bütövlükdə məmulatın bədii-estetik keyfiyyətlərini yaradır.Bu keyfiyyətlər modelin ifadəlik göstəricilərinin struktur sxeminə kifayət qədər ətraflı daxil edilməlidir.
Tərtibatçı yaradıcılıq prosesində hər bir predmetə uyğun səviyyədə yanaşaraq gözəllik qanununa əsasən ətraf mühiti formalaşdırmaq qabiliyyətinə malikdir.
| 