|
Kirish i-bob I. I. Kimyo fanida oddiy va murakkab masalalar yechishning ahamiyati
|
| bet | 3/5 | | Sana | 13.05.2024 | | Hajmi | 56,15 Kb. | | #229320 |
Bog'liq dilnozaSifatga oid masalalar.
1. Moddalarni bilib olish: ayni moddaga xos reaksiyalar, moddaning qanday elementlardan tashkil topganlanligi.
2. Moddalarni tozalash: aralashmadan aytilgan moddani topish va isbotlash, aralashmadan moddaning o‘ziga xos fizik va kimyoviy xossalariga asoslanib ajratish.
3. Moddani hosil qilish: bir yoki bir necha moddadan, dastlabki moddalarni ketma-ket o‘zgartirish yo‘li bilan, maxsus asbobdan foydalanib modda hosil qilish.
4. Moddalarning klassifikatsiyasi: ayni bir sinfga kiradigan moddalarning A) empirik B) struktura formulalari, ayni bir sinfga kiradigan moddalar uchun xos reaksiyalar.
1. Kimyoviy tushunchalar, masalan: hodisalar, aralashmalar va toza moddalar, oddiy va murakkab moddalar; molekula va atom, oksidlanish-qaytarilish, ekzotermik-endotermik va hokazo.
2. Davriy qonun va atomlarning tuzilishi: kimyoviy elementlarning xossalarini davriy sistemadagi o‘rniga qarab aniqlash.
Masalalarni kimyoviy o‘lchovlardan foydalanib yechish. Kimyoviy masalardan moddaning miqdori, odatda maxsus kimyoviy o‘lchovlar: gramm-molekula va gramm-atomlarda emas, balki og‘irlik yoki hajm birliklarida ifodalanadi. Ammo reaksiyaga kirishuvchi moddalarning bir-biriga nisbati to‘g‘risidagi tasavvurni faqat kimyoviy o‘lchovlargina beradi:
1kg NaOH va 1kg KOH kimyoviy nuqtai nazardan olganda bir xil miqdorlar emas, bu og’irlik miqdor moddalardan NaOH dan 25 gramm molekulasi (1000/40=25), KOH dan 18gramm molekula (1000/56=18) kimyoviy reaksiyaga kirishadi. O’quvchilarda kimyoviy tafakkur tarbiyalash maqsadida masalalarni yechishda kimyoviy o’lchovlardan foydalanishni talab qiladi.
1. Kimyoviy formulalar bo‘yicha hisoblash . Masala: 40 gr Fe2O3 da necha gramm temir bor? Fe2O3 ning og‘irligi: =28gr. Demak; oksid tarkibida 28gr Fe bor.
2. Kimyoviy tenglama bo‘yicha hisoblash. Masala: 50gr CaCO3 parchalanganda necha gramm CaO chiqadi?
CaCO3CaO+CO2
Kimyoviy masalalarda matematikadan foydalanish. Kimyoviy masalalar yechishda ko‘pgina hollarda shunday matematik usullardan foydalaniladi, bu usullar hozirgi zamon matematikasiga zid bo‘ladi. Masalan: kimyo darslarida murakkab moddaning % bilan ifodalangan tarkibini aniqlashga oid hisoblar qilinadi. Masalan: Fe2O3 birikma tarkibidagi Fe ning % ulushini topish uchun quyidagi proporsiya ―krest qoidasi‖ ga asoslanib yechiladi.
160 — 100 %
112 — x %
Matematiklar esa % ni topish uchun , ma’lumki ayni son hamma sonning qanday qismini tashkil etishini topadilar. Moddalar massasining saqlanish qonunini dastlab, rus olimi M.V.Lomonosov kashf etdi (1748-56 y) va uni keyinchalik Lavuazye rivojlantirdi. Bu qonun shunday ta’riflanadi: kimyoviy reaksiyalarda qatnashuvchi dastlabki moddalar massalarining yig‘indisi reaksiya mahsulotlari massalari yig‘indisiga tengdir. Katta miqdorda energiya ajralib chiqishi bilan sodir bo‘ladigan jarayonlar moddalar massasining saqlanish qonuniga emas, balki materiyaning saqlanish qonuniga bo‘ysunadi Masalan, radiaktiv moddalarning yemirilishi, atom hamda vodorod bombalarining portlashi ana shunday jarayonlardan hisoblanadi. Agar jarayonning issiqlik effekti Q bo‘lsa, jarayon davomida massaning o‘zgarishi Eynshteyn tenglamasi bilan ifodalanadi:
2 m Q / C
Bunda, C 2 –nihoyatda katta son (9 . 1016m . s -1 ) bo‘lganligidan odatdagi reaksiyalarda massa o‘zgarishi nihoyatda kichiq bo‘ladi va uni tarozi yordamida ham payqash qiyin.
Kimyodan masalalar yechishni tashkil etish hamda bajarishda individual va differensial yondashuv o‘qituvchi bir vaqtning o‘zida sinfning barcha o‘quvchilari bilan ish olib borganda o‘rtacha bilimga ega bo‘lgan o‘quvchiga qarab yo‘l tutadi. O‘qitishning bunday tizimida ba’zi o‘quvchilar bilimining ortishi sekinlashadi va boshqa o‘quvchilar uchun yengib bo‘lmaydigan darajada qiyinchiliklar yuzaga keladi. Shuning uchun o‘qituvchi oldida har bir o‘quvchining imkoniyatini bilish vazifasi turadi. O‘qituvchi dars o‘tish davomida har bir o‘quvchining moyilligi, qobiliyati, qiziqishi, xotirasi va fikrlashidagi xususiyatlarini bilib oladi.Bu turli o‘quvchilarga individual yondashish uchun harakat qilish va butun sinf jamoasini tarbiyalash, differensial o‘qitish metodini tashkil etish imkonini beradi. Differensial (tabaqalashtirilgan) yondashish deganda o‘quvchilarning bilish faoliyatini boshqarishning shunday tizimi tushuniladiki, bunda o‘quvchilarning individual xususiyatlari ham, shuningdek, ayrim guruhlarning asosiy xususiyatlari ham hisobga olib boriladi. Differensial o‘qitish-bu o‘quvchining bilish faoliyatini mazkur tizimda boshqarish bilan boradigan o‘quv-tarbiyaviy jarayon. O‘qitishda individual yondashish deganda, har bir o‘quvchining individual psixologik xususiyatlarini hisobga olgan holda o‘quvchilarning bilish faoliyatini boshqarish tizimi tushuniladi. Shunga mos ravishda o‘qitishni tashkil etish individuallashtirilgan o‘qitish deyiladi. Falsafaning yakkalik, xususiylik va umumiylik kategoriyalari, dialektikaning spiralsimon xususiyatga ega ekanligi, har bir tirik individning o‘sish va rivojlanish jihatlarining o‘ziga xosligi va o‘quvchilar jamoasini tashkil etuvchi shaxslarni inkubator jo‘jalariga qiyos qilib bo‘masligi nazarda tutilsa, kimyo o‘qitishda ham tabaqalashtirilgan yondashuv naqadar muhim pedagogik tadbir ekanligi ayon bo‘ladi. Kimyo o‘qituvchisi o‘z o‘quvchilarining aqliy va jismoniy imkoniyatlarini hisobga olgan holda ularni mustaqil ishlarga turli darajada jalb etishi tabiiy jarayondir.Ushbu yondashuvni tadqiq etish mazkur dissertasiyaning maqsad va vazifalarida asosiy komponent emas, shu bois, mustaqil ishlarning barcha o‘quvchilar bajarishi shart yoki maqsadga muvofiq bo‘lgan turlari va shakllariga asosiy e’tiborni qaratishni lozim topdik. O‘qituvchi o‘qitish metodlarini optimal tanlashni amalda ro‘yobga chiqarar ekan, ayni bir yosh guruhning o‘zidagi o‘qish imkoniyatlari turlicha rivojlangan o‘quvchilarning o‘qish-bilish faoliyatlari xususiyatlarini nazardan qochirmasligi kerak.Bo‘sh o‘zlashtiruvchi o‘quvchilarda mavzu ichida eng asosiy o‘rinlarni ajrata olish qobiliyati, tafakkurning mustaqilligi, rejalashtirish, o‘z-o‘zini nazorat qilish malakalari ancha bo‘sh rivojlangan bo‘ladi. Shunday bo‘lgach, o‘z –o‘zidan ma’lumki, ularda o‘qish, yozish, hisoblash sur’ati nihoyatda past bo‘ladi. O‘qishga nisbatan salbiy munosabat ularda tez-tez uchraydi, ko‘pincha ularda ongli o‘quv intizomi ham bo‘lmaydi.Tabiiyki, o‘qituvchi darsda bo‘sh o‘zlashtiruvchilarga differensial yondashish vazifasini aniqlanayotganida bu holatlarning hammasini maxsus hisobga olishi kerak bo‘ladi. Bunday o‘quvchilarni amaliy mashg‘ulotlar nazariy mashg‘ulotlarga qaraganda ko‘proq qiziqtiradi.Tajribali pedagoglar ana shu imkoniyatdan foydalanib, ularni amaliy ishga kengroq jalb qilishadi. Buning uchun ularning o‘quv faoliyatini faol boshqarish, yangi materialni tushuntirishda ularni qar tomonlama qo‘llab quvvatlash, mavzuning qiyin joylarida tushuntirish sur’atini biroz sekinlatish, o‘zlashtirishda qiyinchilik tug‘ilganda o‘quvchilar tomonidan savollar berilishini rag‘batlantirish zarurdir. Sinfdagi ko‘pchilik o‘quvchilarga beriladigan ayni bir topshiriqni bajarishda bo‘sh o‘zlashtiruvchilarga beriladigan yordamni differensiallash foydali. Bunday yordamning turlari juda xilma-xil bo‘lishi mumkin. Masalan, mashq, test va masalalarni yechishda muammoli hal etish yo‘lini “qismlarga bo‘lish”, “proporsiyalarga ajratish” va hokazolarni ko‘rsatish, ayni vazifaga rasm, sxema ilova qilish, agar masalalar to‘plamida uning javobi yo‘q bo‘lsa, o‘z-o‘zini nazorat qilish uchun uning javobini berish, o‘ylovchi savollar berish, xatolarni ko‘rsatish yoki masalani yechishdagi boshlang‘ich qadamlarning to‘g‘riligini ma’qullash, ruhlantirish, masalani yechishda tayanilishi kerak bo‘lgan qoidani ko‘rsatish, masaladagi dastlabki harakatlarning rejasini berish, o‘xshashlarini ko‘rsatish va shunga o‘xshagan masalaning yechimi bilan tanishishga ruxsat berish va kerak. Tayyorgarligi kuchli o‘quvchilar bilan ishlashga kelganda shuni aytish kerakki, darsdagi mashqlar hajmini oshirish, ularga ma’lum vaqt ichida bajarish uchun ko‘proq miqdorda masala va mashqlar yoki murakkabroq topshiriqlar berish, izlanish metodlari va mustaqil ishlash metodlarini keng qo‘llash kerak. Differensial yondashish tayyorgarligi yaxshiroq o‘quvchilar guruhiga ham bir vaqtda e’tibor berishni talab qiladi. Ma’lum sohadagi qobiliyatlarni rivojlantirishga doir individual uy vazifalari mazmun jihatdan endi boshqacha ahamiyat kasb etadi: masalalarni mustaqil ishlash uchun bu individual topshiriqlar darslikdagi “qo‘shimcha o‘qish uchun” deb ko‘rsatilgan maxsus yozuv ostida berilgan materiallarni mustaqil o‘qishni nazarda tutadi. Bunday o‘quvchilarga o‘qish uchun tushunarli ilmiy - ommabop adabiyot yangiliklarini o‘qishni tavsiya etish maqsadga muvofiqdir; “Mazkur masalani ikki usulda yeching”, “ana shunday masalani mustaqil tuzing” tipidagi topshiriqlar ular uchun, ayniqsa, qimmatlidir. Shuningdek, o‘quvchining ma’lum mavzu bo‘yicha bilimlaridagi kamchilikni bartaraf etishga yo‘llangan qo‘shimcha mashg‘ulot o‘tkazishni uning sinfdosh o‘rtog‘iga topshirish ham foydalidir. Yordam ko‘rsatayotgan o‘quvchining bunday pozisiyasi bo‘sh o‘zlashtiruvchi o‘quvchi uchun ham, muvaffaqiyatli ulgurayotgan o‘quvchi uchun ham o‘qishni faollashtirishning o‘ta samarali vositasi hisoblanadi. Bunda yozma ishlarni bajarish, yozma mashqlar, masalalar yechish va laboratoriya ishlari kabi individual ishlarni darsda yo‘lga qo‘yish taklif etildi. Ayrim mualliflar esa o‘quvchilarning laboratoriya ishlarini bajarishida, masalalar yechishda darslik bilan ishlashdagi individual ishlari yaxshi natija beradi deb hisoblaydilar. O‘quvchilarning kimyodan masalalar yechishni ilmiy-ommabop usullarini tashkil qilishda topshiriqlarning muhimligi ko‘plab adabiyotlarda yoritilgan. Ularning aksariyatida o‘quvchilar individual xususiyatlaridagi farqlarga ko‘ra o‘qitishda uchta dinamik guruhga bo‘linadi - quyi, o‘rtacha va yuqori bilimli o‘quvchilar (tegishlicha I, II va III guruhlar).T. V. Cheremuxinaning ta’kidlashicha, o‘qitish jarayonida guruh tarkibi o‘zgaradi, biroq o‘qituvchi oldida doimo yagona vazifa u ham bo‘lsa, har bir o‘quvchini o‘qitishning ayni bosqichida o‘zining eng maksimal imkoniyatlaridan foydalanishdek maqsadga yo‘naltirishdir. U uchta dinamik guruhni quyidagicha ta’riflaydi . I guruh hatto eng sodda analiz qila olish uquviga ham ega bo‘lmagan, kimyoviy fikrlay olmaydigan, moddaning ichki tuzilishini uning kimyoviy va fizik xossalari bilan mantiqiy bog‘lay olmaydigan o‘quvchilarni birlashtiradi. Sinf uchun berilgan masalani ular yecha olmaydi, chunki uning mazmuni va bajarish usullari bu guruh o‘quvchilari uchun tushunarsiz bo‘lib ko‘rinadi. II guruh berilgan kimyoviy masalani yechishda reproduktiv xarakterli fikrlash va harakat qilish qobiliyatiga ega bo‘lgan o‘quvchilarni birlashtiradi. Ularning ishlaridagi asosiy metod - avvalgi tajribaga suyanish: undan yangi vaziyatda shablon sifatida foydalanish istagi sezilib turadi. III guruhga bilishga doir berilgan masalaga ma'lum ma’noda ijodiy yondashishi bilan ajralib turadigan o‘quvchilar kiradi. Ular yuqori darajada faolligi va masala variantlarini egallashi hamda bajarishining ko‘p qirraliligi, berilgan kimyoviy masalalarni yechish uchun eng samarali usulni topishda yuqori darajada faollikni namoyon etishi bilan ajralib turadi. Bu guruh o‘quvchilari I va II guruh o‘quvchilariga nisbatan materialni keng va chuqur qabul qilish qobiliyatiga ega. Qo‘yilgan masalaga maksimal darajada yaqinlashish - darsda yangi bilim berish uchun ayni sinf jamoasi qanaqa ekanligini, ba’zi o‘quvchilar guruhlarining intellektual rivojlanish darajasi qandayligini, ularning bilim, uquv, ko‘nikma va malaka darajalari qay tariqa shakllanganligini bilish kerak. Kimyoviy ta’lim-tarbiya jarayonining barcha tashkiliy shakllarida ommaviy, guruh holidagi va individual ishlarni birga qo‘shib olib borish maqsadga muvofiqdir. Kimyo ta’limi jarayonida va o‘quvchilarning mustaqil ishlari davomida maxsus ishlab chiqilgan didaktik materiallar kompleksidan foydalanish katta ahamiyat kasb etadi. Bu kompleks o‘quvchilarning individual-psixologik xususiyatlariga qarab, ta’limni differensiallashga yo‘naltirilgan va o‘quvchilar bilim olish qobiliyati turlicha rivojlanganligini hamda bilimlarni idrok qilish va tushuntirib berishga tayyorgarligi har xil ekanligini e’tiborga olib ishlab chiqilgan. Mustaqil ishlovchi I guruh o‘quvchilariga o‘qitishning birinchi bosqichida faqat aniq umumlashmagan bilimlarni qo‘llashga doir yengillashtirilgan topshiriqlar beriladi. II guruh o‘quvchilariga oldingi darsdagi olingan bilim va yangi materialni analiz qilishga doir o‘rtacha murakkablikdagi topshiriqlar beriladi. III guruhga esa umumlashtirishga va undagi asosiylarini ajratib ko‘rsatishga doir murakkablashtirilgan topshiriqlar beriladi.
1.O‘quvchilarning o‘quv faoliyatini tashkil etishda masalalar yechishning roli. Hozirgi paytda pedagog va psixologlarning diqqat markazini o‘quv predmetlarining nazariy asoslari va ularning tuzilishi bilan bir qatorda o‘quvchilar faoliyati, unga dahldor psixologik va pedagogik qonuniyatlar hamda o‘quv faoliyatini samarali boshqarish omillari ham band etib turibdi.O‘quvchilarning kimyodan masalalar yechish usullarini bilish faolligini oshirish, ularni o‘qishga qiziqtirish va ularda kimyodan mustaqil mashq, test va masalalar yechish bilim olish ko‘nikmalarini shakllantirish dolzarb muammodir. Ma’lumki, bilish faoliyati, bilish faolligi va bilish tashabbuskorligi kabi tushunchalar bilan bir qatorda bilish mustaqil bilim olish ham katta ahamiyat kasb etadi. Faollik faol, tezkor faoliyat bo‘lsa, tashabbuskorlik-topqirlik, tadbirkorlik, mustaqil va faol harakatlar yig‘indisidir. Mustaqillik-erkin hatti-harakat, fikr yuritish, tashabbuskor bo‘lish va qat’iy qaror qabul qilish qobiliyatidir. O‘rganish-o‘quvchilarning yangi bilimlarni o‘zlashtirish jarayonidir. O‘rganish o’quv faoliyati darajasiga ko‘tarilishi uchun o‘quvchilar bilimlarni egallash davomida ularni boyitadigan, o‘quv harakatlarining yangi usullarini o‘zlashtirishi, mustaqil ravishda o‘quv topshiriqlarini belgilashi, o‘z-o‘zini nazorat qilish va o‘z xususiy faoliyatini baholash mezonlarini bilishlari kerak. Ta’lim-tarbiya jarayonlari o‘quvchilarning o‘quv faoliyati yordamida amalga oshiriladi. Bunday faoliyat dars va darsdan tashqari tadbirlarda ishtirok etish, o‘qituvchi va boshqa shaxslar bilan muloqat, mustaqil ishlar, mustaqil fikrlash, turli vaziyatlarga shaxsiy munosabat bildirish, o‘quvchi xulqiga va uning psixik faoliyatiga ta’sir etuvchi omillar yordamida amalga oshadi, bular ichida mustaqil ishlar alohida ahamiyat kasb etadi. Mustaqil ishlash tafakkur, ko‘nikma va malakalarning rivojlanishiga yordam beradi, shaxsning irodasini chiniqtiradi. O‘qitishning bu metodlari o‘quvchilarni mustaqil mehnat faoliyatiga va maktabni bitirgandan so‘ng o‘qishni, masalalar yechishning ommabop usullarni qo‘llash mezoni o‘quv materiali mazmunining tushunarliligi va mazkur bosqichda o‘quvchilarning undan foydalanishga tayyorliklari birligida bo‘lishi kerak. O‘quvchilar, hatto etarli darajada tayyorgarlikka ega bo‘lmagan hollarda ham mustaqil ishlash metodlaridan voz kechmaslik, aksincha o‘quvchilarga faol yordam bera borib, mustaqil ishlash elementlarini sekin-asta kiritish lozim.Bu ishning keyingi bosqichlarida esa o‘qitish metodlari tizimidagi mustaqil ishlash salmog‘ini sekinasta oshirish kerak. Barcha o‘quvchilarda bilish mustaqilligini rivojlantirish, mustaqil ishlashni qo‘llash darajasini sinfdan - sinfga oshira borish zarur. Masala yechishni ayrim mashqlarni bajarish jarayonida mashqlar, topshiriqlarni yo‘l-yo‘lakay bajarib, tekshirish savollariga javob berib, butun boblarni mustaqil o‘rganish jarayonida ham foydalaniladi. Masalalar yechishning ommabop usullaridan foydalanish doirasini mumkin qadar kengaytirish, o‘quvchilarni mustaqil bilim olishga bajarishlariga imkon yaratish uchun quyidagilar zarur: - o‘quvchilarning darslik, kitob, ma’lumotnomalar bilan ishlash ko‘nikma va malakalarini shakllantirish; - o‘quvchilarning o‘qish, yozish, hisoblash va boshqa faoliyatlari sur’atini oshirish ularda asosiy tushunchani asosiy bo‘lmaganidan farqlash va o‘z-o‘zini nazorat qilish malakasini hosil qilish; -o‘quvchilarga uy vazifalarini bajarish hamda hisobotlar tuzishning tartib va qoidalari haqida ko‘rsatma berish; masalalar yechishning ommabop usullarini bajarishda o‘quvchilarga tezkor yordam ko‘rsatishning maxsus metodalarini o‘ylab topish; -masala yechishning bajarilish dinamikasi va tipik xatolar hamda qiyinchiliklarni aniqlashni tezkor nazorat qilish; masalalar ishlashni muvaffaqiyatli bajargan o‘quvchilarni rag‘batlantirish, qiziqtirish va tanqidiy baholash. Mustaqil holda masala yechishni tashkil etishda differensial hamda individual yondashish zarurligini unutmaslik kerak. Bu maqsadlarda tayyor va o‘quvchilar ko‘magida mustaqil tayyorlangan didaktik materiallardan ham foydalanish o‘rinlidir. O‘qituvchilar mashqlar miqdorini optimal tanlashga alohida e’tibor berishlari zaruriyat tug‘ilganda yuzaga keluvchi qiyinchiliklarni tabaqalashtirish yo‘li bilan yo‘qotishga harakat qilishlari lozim. O‘qituvchining darsdagi faoliyati asosan barcha o‘quvchilarni yangi bilimlar bilan qurollantirishdan iborat bo‘lsa ham ma’lum vaqt davomida individual tarzda ishlaydi. O‘quvchilarning dars davomidagi faoliyati mustaqillikdan iboratdir. Dars samarasi yangi materialni bayon qilish bilan bir qatorda o‘quvchilarning mustaqil topshiriqlarni olishi va uni hal qilish faoliyati orqali orttiriladi. Kimyodan mustaqil masalalar ishlash darsdan so‘ng davom ettirilishi bilan ham diqqatga sazovordir.
|
| |
