2)
makrobuyruq (qism dastur) – dastur matni konstruktsiyaning aniq bir ko’rinishida
rasmiylashtirish qaysiki dasturnu bajarish jarayonida almashtiriladi.
3)
direktiva – assembler translyatoriga qandaydir amallarni bajarishni ko’rsatkichi
hisoblanadi
va u mashina ko’rinishida ifodalab bo’lmaydi, ya’ni analogi mavjud emas.
4)
izoh qatori – har qanday belgilardan topgan majmua. Izohlar translyator tomonidan inkor
qilinadi.
Assembler dasturlash tilining sintaksisi.
1.–rasm. Assembler dasturining gap-qator sintaksis diagrammasi
2.–rasm. Direktiva formati
3.–rasm. Buyruq va makrobuyruq formati
Nishon – bu identifikator, qaysi kirish dastur matni qatorining birinchi bayt hotira manzili
qiymati
anglatadi;
Ism – identifikator, qaysi bir hil nomli direktivalarning ushbu direktivaning farqli
belgisidir;
Operatsiya kodi(OPK) va direktiva – bu mashina buyrug’ining, makrobuyrug’ining va
translyator direktivasining mos mnemonik belgilanishidir;
Operand – buyruq, makrobuyruq va assembler direktivasining qismi bo’lib,
ular ustuda
amal bajarish ob’ektlarni anglatadi. Assembler operandlari sonli ifoda, matnli konstanta,
o’zgaruvchi
identifikatori, nishon yoki tilning rezervli kalit so’zlari sifatida tavsiflanadi.
Assembler tilining dastur matnini kiritish uchun quyidagi belgilardan foydalanish mumkin:
1.
Lotin alifbosining harflardan (
A–Z, a–z). Ammo kompilyatorlar uchun katta va kichik
harflar farqlanmaydi.
2.
Arab raqamlari (
0,1,2,3,4,5,6,7,8,9).
3.
Maxsus belgilar (
?,
@,
$,
_,
&).
4.
Ajratgichlar (
, . ; : [ ] ( ) < > { } + / * % ! ' " ? \ = # ^).
