(+ -) (qo`shish va ayirish)

Amallarni belgilash uchun maxsus belgilarning paydo bo`lishi bilan matematika vujudga keldi.

“Plyus” va “Minus” atamalari Fibonachining 1202-yilda yozgan “Ziber abasi” nomli asarida uchraydi.

“Musbat” va “Manfiy” atamalarini birinchi bo`lib Ali Qushchi “Hisob risolasi” (Kitobul Muhamadiya) nomli asari orqali 1425-yilda fanga kiritilgan.

Birinchi “qo`shish” va “ayirish” belgilarining yaratilishi Iogann Vidman kitobidan olingan. Qo`shish va ayirish belgilari “kosist” ya`ni “algebraistlar” nemis matematik maktablarida dastlab qo`llanilgan. Bu belgilar 1489-yilda yarayilgan Yann (Iogann) Vidmanning “Barcha savdogarlar uchun tez va chiroyli hisob” nomli darsligida ishlatilgan qo’shishga ifodalash uchun “p” harfi (plus) yoki lotincha et simvoli orqali, ayirish esa –“m” harfi (minus) orqali ifodalangan. Vidmanning plus simvoli nafaqat qo’shishni , balki “va” qo’shimchasini ham o’rnini bosardi. Bu simvollarning kelib chiqish tarixi ozgina tushunarsiz, lekin bu simvollar savdo-sotiq ishlarida foyda va zararni hisoblashda ishlatilgan. Tez orada bu ikkala simvol Italyadan tashqari butun Yevropa bo’yicha keng tarqalgan. Italiyada hali bir asr davomida yana eski simvollar ishlatilgan.