Kompazitsiyani bajarishdagi bosqichlar haqida umumiy ma`lumot

Natyurmortning turli millat va elatlarning turmush tarzi haqida ma`lumotlar berishi ham o`ta muhimdir. Mutaxasislar natyurmortning kishilarga ikki xil ta`si- rini qayd qilishadi. Birinchisida, natyurmort kishilarni go`zallika oshno etib ,ularni hayotdan zavqlanishga chorlaydi. Agarda u meva-sabzavot va oziq-ovqatlar tas- viridan tashkil topgan bo`lsa, tomoshabinga yaxshi kayfiyat va ishtaha baxsh etadi.

Ikkinchisida natyurmort o`zi haqida emas, balki u bilan bog`liq shaxs uning egasi haqida ma`lumot beradi. Bunday natyurmortlarda kishilar aks etmasa-da, biroq uning didi, ishtimoiy mavqey ifodalanadi.

Natyurmortlarning bu ikki xili yaxlit holda ifodalanishi ham mumkin. Bu janrlarda ijod qilgan rassomlardan J.Sharden, F.Snayders,I.Mashkov, P.Koncha- lovskiy, L.Salimjonovlar katta shuhrat qozonganlar.

Agar insonda xoxish – istak qattiq bo`lsa, atrofdagi barcha narsalarni aniq ko`chirib chizishni o`rganish mumkin. Ammo borliqni faqatgina ko`chirib chizish, bu rassom bo`ldim degani emas.

Kompazitsiyani o`rganish yosh rassomdan ko`p harakat, tinimsiz izlanish talab qiladi. Donolar aytganidek, yurgan qir oshar singari.

Rassomlar, yozuvchilar, shoirlar, haykaltaroshlar ijod jarayonida o`z fikr, hissiyotlarini turlicha: yozuvchilar-o`tkir so`z, bastakorlar- ohang uyg`unligi, rassomlar chizgi, shakl, rang orqali ifodalaydilar.

Rassom bo`lish qiyin. San`at insondan butun umrga o`zini baxshida etishni talab qiladi. Ichki ijodiy ruh rassomni bir daqiqaga ham tark etmaydi, doimo unga hamroh bo`ladi. U na dam olish kunlarni, na ta`til biladi. Rassom ko`chadami, tramvaydami,odamlar bilan gaplashayotgandami yoki tabiatni kuzatayotgan dami, qaerga bo`lishidan qat`iynazar ijod qilishdan to`xtamydi. Xuddi mehnatsevar R.Hasanov. Tasviriy san’at asoslari G`.G`ulom nomidagi nashriyot. T-2009y(6-20 betlar)

asalareidek doimo va hamma erda o`zining bo`lajak asarlari uchun material to`plab yuradi.

Ish jarayonida rassom zarur bo`lganda anchadan beri yig`ib kelingan kuzatuvlari va ta`surotlaridan o`ziga kerakligisini ajratib oladi. Ani paytda bu bo`lajak asar materiali hisoblanuvchi obrazlardir.

Kartinaning yaxshi yoki yomonligini har kim o`z fikrlash doirasidan kelib chiqqan holda aniqlaydi. Lekin asar kompazitsiyasining qandayligini faqat yaxshi mutaxasis yoki san`at shunos ayta olishi mumkin. Ular asarning nimasi yaxshi-yu, nimasi yomonligi, kamchiliklari yoki xatolari yillar davomida ortirib kelgan ijodiy tajribasidan, badiiy ichki hissiyotidan, dididan kelib chiqqan holda aniqlaydilar. Ammo ular ham ayrim hollada asarni biror so`z bilan ta`riflasahga ojizlik qiladilar. Rassom ustalar bilan suhbatlashgan chog`larimda, so`z bilan tushintirishga qiynalishganidan, beixtiyor majoziy so`zlarga o`tib ketishadi. Menimcha bu avvalo, san`atning hissiyot bilan bog`likligidadir. Juda ko`pgina rassomlar uchun kompazitsiyani bilish alohida o`rin tutadi. Ularning o`zlari ko`pincha “kopazitsion his etish” qobiliyatiga ega bo`ladilar. Shu sababdan ham tasviriy san`atni sirtdan o`rganish juda qiyin, chunki ko`pgina masalalar faqat ko`rish orqali yechiladi.

Hech kim me`morai kompazitsiyada badiiy obrazni inkor eta olmaydi. Jumladan, natyurmort kompazitsiyasida ham. Rassom ishini boshida qulay bo`lishi uchun o`ta umumiylashtirilgan shakllar bilan ishlasa-da, ularning haqiqiy hahotiy ifodasini va mazmunini nazardan chiqarmaydi.

Yuqorida eslab o`tilgandek, naryurmort kompazitsiyasi bu murakkab va ko`b ma`noli tushuncha. Qisqacha qilib aytganda, bu barcha tasviriy material, ya`ni kartina komponentlarining qahramonlar, manzara, buyumlar, makon, rang va yorug`likning matoda teng taqsimlanishidir. Bu degani faqat taqswimlab chiqish emas, balki ularni tartibga solish, har bir komponentni o`zaro bog`lash ular oasida turli xil-psixologik, plastic bog`liqlikni o`rnatishdir. Shu bilan birga kompazitsiya-bu asosiy maqsadi asarning asl mohiyatini ochib beruvchi, alahida bo`lgan kompo- nentlarning joylashuvidir.

Kartina ta`sirchan, yodda qoladigan bo`lishi uchun unda asosiy g`oya aniq yoritib berilgan bo`lishi kerak.

Ma`lumki, naturalizim-bu hayotni yuzaki, tashqi tushinishdir. Keng qam- rovli ishlangan kartina ham naturalistik bo`lishi mumkin, qachonki unda kompa- zitsion timsoliy yechim topilmagan bo`lsa.

Tasodifiy olingan predmet va qahramolarni ko`cherish yoki mazmunsiz tasvirlash naturalizim deyiladi.

Tomashabin ucnun kartinaning barcha shakl va qismlari aniq, konkret bo`lib hisoblasa, rassom uchun ular ish avvalida-siluet, rangli dog`dir. Keyinchalik kom- ponentlar birikib uyg`onlashib, ma`lum bir g`oya, mazmunini ifodalaydi.

Talabalarda hayotga, tabiatgsa mehr-muhabbat uyg`otish, asrga ijodiy yondoshishini o`rgatish uchun natyurmort va manzaran aniq g`oyaviy mazmunga ega bo`lishi kerak.

Eng to`g`ri tuzilgan komponovka ham, agar mazmunsiz, g`oyasiz, bo`lsa kartinani badiiy asarga aylantira olmaydi. Yosh rassom buni doimo yodda tutmog`i darkor. Kartina kompazitsiyasini ishlashdan avval g`oya o`ylangan bo`lishi lozim.

Aynan g`oya kompazitsion izlanishdagi yetakchi asos hisoblanadi. U asar- ning mavzusi, syujeti hamda kompazitsion va rangtasvir uslublarini aniqlab beradi.

Asarning g`oyasi tajribalardan, ichki kechinmalar, hissiyotlardan kelib chiqadi. Toki hayotdagi qiziq va ahamiyati hodisalarga, tabiat go`zalligiga e`tabor berilmas ekan, kompazitsiyani tushinish qiyindir.

Obraz ustida ishlash odamning fikrlash qobiliyati bilan bog`liq. Kartina mavzusi ham, badiiy tasavvur ham hayotni chuqur bilish natijasida paydo bo`ladi. Aynan u asar kompazitsiyasini qanday qurish, qaysi ranglardan foydalanish, figuralarni qanday joylashtirishda yordam beradi. Kartinani g`oyasiz yaratish-nima haqida so`zlashni bilmay turib, gapirishga urunish bilan tengdir.

Toki talabalar natyurmort kompazitsiya syujeti va mavzusini hayotiy tushunchasiz yaratar ekanlar, kartina ishonarsiz chiqadi. Obrazlar esa psixologik xarakter va shaxsiy fazilatlardan mahrum bo`ladi.

Ayni damda kompazitsiya ko`pincha eski kartinalar asosida qurilmoqda. Bugungi kunda kartinalarda to`ylarni, qishloq tandirlarini, milliy libosdagi qariya- larni tasvirlash takroriy holat bo`lib qolmoqda. Asarlardagi obrazlar esa, umuman xaraktersiz, ya`ni hayotiy emas, balki yosh rassom tomonidan o`ylab chiqilgandir. Bu esa ularning hayotiy tajribasi yo`qligi natijasidir.

Yana juda muhim bir narsaga e`tabor berish kerakki, u ham bo`lsa talaba- larning umumiy ta`limb o`yicha, ya`ni falsafa, adabiyot va boshqa fanlarni qay darajada o`zlashtirganliklaridir. Shu bilan birga talabalar o`z ustida ham ishlashlari lozim.

Ijodiy isshlash uchun ko`rish xotirasi, eda qolish hamda kuzatuvchanlik qobiliyati kuchli rivojlangan bo`lishi lozim. Kuzatuvchanlikka ega bo`lmagan talabalar ko`pincha qiziqarli hayotiy hodisalarga e`tabor berishmaydi .

Diplom ishi himoyalaridagi kartinalarda ko`pincha primitivlik, harakat va imo-ishoralarning shartli qilib olinganligi ko`zga tashlanadi. Odam harakati “umumlashtirib” olingan. Aniq harakat, holatga doir imo-ishoralar ko`rsatilmagan. Bunga sabab, rassomning kuzatuvchan emasligidir. Ko`p figurali murakkab kompazitsiyaga o`tishdan avval studentlarga aynan mana shu kuzatuvchanlikni kuchaytirish va o`stirish lozim. Ularga hamma vaqt va har erda o`z kuzatuvlartini hamda etyudlarni chizdirish kerak.

Ular qayerda bo`lmasinlar-transpordami, ko`chadami, doimo yonlarida qalam olib yurishlari lozim. Har qanday vaziyat va holatda odamlarning harakat- lari, ishoralarini ko`rsata bilishlari kerak.

Talabalar dam olayotgan va kutayotgan, tinglayotgan va kuzatayotgan, aylanib yurgan yoki shoshayotgan odam o`rtasidagi farqni ajrata bilishi hamda tasvirlay olishi lozim.

Birinchi va ikkinchi kurslarda talabalardan murakkab eskizlarni talab qilmaslik kerak. Murakkab kompazitsiyalarni bajarishda asta-sekin maxsus mashq- lar orqali o`tish lozim .

Bunday mashqlarni oddiy jismoniy harakatlardan boshlab, ularni tobora ishtirok etuvchilarning psixologik holati, kayfiyatini tasvirlash orqali murakab- lashtira borish kerak.

Tyrli holatdagi ishoralar tasviri: bahslashuv, inkor etish, o`tinch, so`rash. Turli xil psixologok holatlar tasviri: shodlik, qug`u, hayratlanish, qo`rquv, toliqish. Turli xarakterdagi odamlar tasviri: mehribon, jahldor, mard, qo`rqoq. Bir turdagi rasmlarni chizib bo`lgach, asta-sekin studentlar hayotidan hamda, tevarak-atrofdagi voqealardan lavhalarni tasvirlash mumkin.

Naturadan chijish va kopazitsiya mashqlaridan tashqari, yoddan chizishni ko`p mashq qilish kerak. Buning uchun tanish bo`lgan odamlar, o`qituvchilar, talabalar qiyofasini chizishni vazifa qilib bersa bo`ladi. Bunday mashqlar odamlar tashqi qiyofasining xarakterli qirralarini, imo-ishoralarini, yurish—turishini eslab qolishga va tasvirlanayotgan obrazga ijodiy yondoshishga o`rgatadi.

Kuzatuvchanlik va tasavvurni shakllantirishga qaratilgan mashqlar bir-birini to`ldirib borishi kerak. Kuzatishlar fantaziyani joylashtirishga yordam beradi. Kuzatuvchanlik va tasavvurni shakllantiruvchi mashqlarning ahamiyatli tomoni yana shunda-ki, ular talabalarni o`z g`oyalarini amalga oshirish uchun materiallarni to`plash va izohlashga o`rgatadi. Bu esa kopazitsiyada ijodiy mashqlarga o`tish- ning eng asosiy shartidir.

Asar kompazitsiyasida taqqoslash kontrast muhim rol o`ynaydi. Agar kom- pazitsiya qiyosiy tarzda (masalan, katta va kichik, dinamik va harakatsiz, yorqin va bosiq ranglar, chiroyli va xunuk, mehribon va jahldor va hokazo.) qurilgan bo`lsa yanada jonli ko`rinadi. Bu haqda buyuk rassom Leonardo da Vinchi ham aytib o`t- gan:“Tarixiy mavzularda tasvirlanayotgan narsani yanada kuchaytirib ko`rsatish uchun qarama-qarshilik (kontrast), albatta, qo`llanilishi lozim. Ya`ni go`zalni doi- mo mo xunuk bilan, yoshni qari bilan, kuchlini nimjon bilan, yonma-yon tasvirlash o`rinlidir”.

Asar kompazitsiyasini allaqanday geometrik sxemalar asosida qurish (figu- ralarni uchburchak, aylana yoki diagonal bo`yicha joylashtirish) noto`g`ri .

Qiziqarli mavzu topilmagunga qadar kompazitsiyani tuzib bo`lmaydi. Mav- zu ham topildi deylik, endi syujet kerak. Har bir rassom g`oyani ta`sirchan qilib yetkazuvchi syujet topadi.

Syujet aniqlangandan so`ng, kompazitsiya eskizi ustida ishlash boshlanadi. Birinchi eskizlarni yaxshisi, kichik o`lchamda bajargan ma`qul. Chunki kichik o`lchamda asosiy kompazitsion qurilishni joylashtirish osonroq. Undan keyin katta hajmdagi eskizni bajarishga o`tish mumkin.

Eskiz-bu kartina loyihasi, asar ishlash jarayonidagi birinchi bosqichdir. Eskizda mato o`lchami, gorizont balandligi aniqlanadi. Asarning yanada jonli, mazmunli chiqishi uchun eskiz bir necha variantlarda ishlanishi kerak. Unda ob`ektlarni, predmetlarni, figuralarni to`g`ri joylashtirish, g`oyaviy echimini aniq toppish lozim. Ishlanmada ortiqcha figuralar, umuman, ortiqcha narsalar bo`lmas- ligi kerak. Chunki ular asarning g`oyaviy mazmunini ochib bertishga to`sqinlik qiladi

Birinchi qarashdanoq mazmunini, g`oyasini tushinsa bo`ladigan eskiz mukammal eskizdir. Aynan mana shunday taasyrot qoldirishga intilish kerak.

Rangli eskiz ustida ustida ishlash jarayonida koloritni to`g`ri tanlay olish lozim. Chunki u chizilayotgan narsalarni hayotiy qilib ko`rsatishga, mavzu maz- munini ochib berishga yordam beradi. Ob`ekt va narsalarga o`ylamayn turib rang berish noto`g`ridir.

Kartinaga etyud ishlashdan avval, eskizdagi kompazitsion echim, figuralar holati, ularning xarakteristikasi, haqmda voqea sodir bo`layotgan muhit topilgan bo`lishi kerak. Buni bajarish uchun esa asarda mos keladigan tipaj, yorug`lik tanlanadi.

Kartinadagi voqea sodir bo`layotgan joy qayisi holat, muhitga tasvirlansa, etyudlar ham xuddi shu sharoit va yorug`likda ishlanishi lozim.

Mashhur rassom, Surikov, agar do`zaxdagi gunohkorni chizish kerak bo`la- digan bo`lsa, o`zi ham naturani ham olov ustiga o`tirg`izib ishlashni aytib o`tgan edi. Ma`lumki, u qishda “Telba” asariga etyud ishlash uchun, oyoqyalang naturani qorga o`tqizib chizgan edi.

Natyurmortda ko`p material va asboblar ishlatiladi. Natyurmortni chizishda qalam, o`chirg`ich, va boshqalar ishlatiladi. Bo`yash uchun guash, akvarel, tempe-ra va boshqa bo`yoqlar, mo`yqalamlar, kumush va tilla hallar solihadigan har xil idishchalar ishlatiladi.

Ular rassomchilikda, naqqoshlikda va bo`yoqchilikda qo`llaniladi. Uzun qilli mo`yqalamlar esa freska hamda teatr dekoratsiyalarini tayyorlashda islilatiladi. Qadimgi ustalar mo`yqalamlarni o`zlari tayyorlaganlar yoki, maxsus mo`yqalam tayyorlaydigan ustalarga buyurtma berganlar.

Akvarel va guash uchun tayyorlangan mo`yqalamlarni ishga yaroqli yoki yaroqsizligini bilish uchun mo`yqalam suvga botiriladi va suvdan olib silkitilsa, shunda, uchlari to`planib qolsa, bu mo`yqalam ishga yaroqli, aksincha, tuklari to`zib tursa, ishga yaroqsiz hisoblanadi.

Akvarel mo`yqalamini ishlatishda va uni saqlashda quyidagilarga alohida e`tibor berish kerak:

1. Mo`yqalamni suvda qoldirmaslik.

2. Mo`yqalamni bo`yoq bilan qotib qolishiga yo`l qo`ymaslik.

3. Ho`l holida mo`yqalamni saqlash mumkin emas.

4. Mo`yqalamni changdan, yoki narsalardan saqlash.

5. Mo`yqalamning mo`y qismining uchini qiyshiq va tarqoq bo`lib qolishiga yo`l qo`ymaslik, chunki keyin to`g`rilash juda qiyin bo`ladi.

6. Akvarel ishlashda moyli moybo`yoq mo`yqalamini qo`llamaslik.

7. Mo`yqalamni quruq joyda, uchi qog`ozga o`ralgan holda maxsus qalamdonda saqlash kerak.

Belcha - (shpatel) buyum yoki boshqa narsalar yuzasini maxsus qorishma surtib tekislash (silliqlash)da ishlatiladi. Asosan, uch xil: katta, o`rtacha va kichik belchalar bo`ladi. Katta belchaning uch tomoni kengligi 15-20, o`rtacha belchaniki 8-10, kichik belchaniki 3-4 sm bo`ladi. Ular yuzaning katta-kichikligiga qarab ishlatiladi.

Qog`ozlar - Natyurmortda chizmachilik qog`ozlari ishlatiladi. Ayrim hollar- da katta eskizlar tayyorlashda millimetrovka qog`ozidan ham foydalaniladi. Chizma qog`ozlari qalamda, tushda, akvarelda, guashda ishlash uchun mo`ljal- langan bo`ladi. Qog`oz turlari ko`p. B va O markali oq chizma qog`ozlar toboq va o`rama holida ishlab chiqiladi. B markali qog`ozda eng muhim chizma va naqshlar ishlanadi. O markali qog`oz oddiy qog`oz bo`lib, chizmachilik, naqqoshlik va mazarada keng qo`llaniladi. Odatda, uning bir tomoni silliqroq bo`ladi, o`sha tomoniga naqsh ishlanadi.

Qalam - Natyurmortni sifatli chizish uchun qalamlarni to`g`ri tanlash va ulardan to`g`ri foydalanish katta ahamiyatga ega. Chizmalar va naqshlar chizish uchun «konstruktor» markali har xil qattiqlik va yumshoqlikdagi qalamlar juda qulay. Naqqoshlikda asosan, o`rtacha qattiqlikdagi «TM» qalamlar ishlatiladi. Qattiqlik darajasiga qarab qattiq, o`rtacha qattiq va yumshoq qalamlar bo`ladi. Ular tegishlicha T, TM va M harflar bilan belgilanadi. Qattiq va yumshoq qalamlar oldiga sonli ko`rsatkichlar ham qo`yiladi. Chunonchi, 2T, ZT, 4T yoki 2M, ZM, 4M va boshqalar, T harfi oldidagi, son qancha katta bo`lsa, u shuncha qattiq bo`ladi, M harfining oldiga qo`yilgan raqam qancha katta bo`lsa, u shunchalik yumshoq bo`ladi. Chet el qalamlarini H (qattiq), yumshog`ini B markalar bilan belgilanadi. O`rtacha qattiqlikdagi harflar esa HB harflar bilan belgilanadi.

Qalam uchining grafit qismi 6-8mm, yog`och qismi 15-25 mm atrofida qilib yo`niladi. Qalamlar konus holida yo`niladi. Ularni yo`nish uchun bir bo`lak karton, faner va yog`och parchasiga shirach yordamida jilvir qog`oz yopishtiriladi. Qalam- lar bilan naqsh chizishda bosmadan, qalamni yo`nilgan uchidan sal balandroqdagi uch barmoq bilan ushlanib chiziladi. Qalam bilan chizishda puxtalik, aniqlik hamda malaka bo`lishi kerak.

Lok - yog`och, faner yuziga ishlangan naqsh yoki biror tasvirning bo`yoqlari uchib va surkalib ketmasligi uchun yog`li lok beriladi. Naqqoshlikda rangsiz yog`li damar 4c, 6c, 7c markadagi smolali loklar ishlatiladi. Bu loklar paxta yog`iga o`xshash bo`lib, bo`yoq rangini deyarli o`zgartirmaydi. Buyumlar 18-22 darajali haroratda quruq changsiz joyda loklanadi va quritiladi.

Moybo`yoq - bo`yoqlarning bir turi bo`lib, o`ziga xos tomonlari bilan farq- lanadi. Moybo`yoqlar bilan ishlashdan avval ularning o`ziga xos xususiyatlarini puxta bilib olish zarur.

Moybo`yoqlar bilan ishlashni puxta bilgan talaba tasvirlash tilining o`ziga xos tomonlarini bilib oladi. Moybo`yoq turlari 6-jadvalda berilgan.

Moybo`yoq va loklar XV asrdan boshlab ishlatib kelinadi. Rangtasvirda qo`llanishini esa Niderlandiyalik aka-uka rassom, Van Deyklar boshlab berganlar. Ular zig`ir moyi juda tez qotishini bilib qolganlar va keyinchalik bo`yoq kukunini shu moyda qorishtirib, juda tiniq va yorqin bo`yoqlar hosil qilishga muvaffaq bo`lganlar. Ular moybo`yoq texnikasini rivojlantirishga ham katta hissa qo`shgan- lar.

XVI asr rangtasvir san`atida moybo`yoq rangtasviri asosiy o`rinni egalla- gan. Moybo`yoq bilan ishlash, 1920-yillardan so`ng rivojlana boshladi. Keyingi vaqtlarda moybo`yoq bilan tasvir ishlash keng miqyosda tarqaldi. Moybo`yoq uncha suyuq bo`lmagani uchun, akvarel kabi mo`yqalamdan va tasvir tekisligi yuzasidan oqib ketmaydi. Uning asta-sekin qurish xususiyati esa matoga yoki biror yuzaga qo`yilgan bo`yoq birikmasiga ancha uzoq vaqt mobaynida, ishlov berish imkoniyatini yaratadi. Moybo`yoqlarni ishlatish akvarel bo`yoqlarga nisba- tan qulaydir. Ularning yana qulayligi shundaki, mabodo rang tusi noto`g`ri topilgan bo`lsa, uni qaytadan ishlash imkoniyati bor. Moybo`yoq matoga yoki biror yuzaga qo`yilgan bo`yoq qurigach, o`zining dastlabki rangini o`zgartirmaydi. Akvarel yoki guash bo`yoqlari kabi oqarmaydi.

Moybo`yoq suyuq va quyuqroq holda, yupqa tiniq qatlam tarzida yoki quyuq holda ishlatilishi mumkin. Lekin, boshqa bo`yoqlarga, ya`ni akvarel, guash va hokazoga nisbatan moybo`yoqni ishlatish uchun zarur jihozlar ancha murakkab.

Moybo`yoqlarni ishlatishda ularni suyultirish uchun erituvchi moddalardan foydalaniladi. Buning uchun maxsus tayyorlangan erituvchilar - penin, 1 va 2 raqamli suyultirgich loklar, yong`oq moyi, kanop yog`i ishlatiladi.

BO`YOQLAR TAYYORIASH TEXNOLOGIYASI RANGLAR HAQIDA MA`LUMOTLAR

«Qora bo`yoqlar asosan, anor po`stlog`i va yong`oq mevasining po`stidan tayyorlanganligi sababli ham 100 yildan ortiq muddatda qora iplar to`qila bosh- lashi bilan bunday kashtalar yoshi 100 dan ortiq ekanligini bilib olish mumkin bo`ladi».

«Rangrezlan» - bo`yoq tayyorlovchilar tomonidan tabiiy o`simliklar va turli xil meva hamda gullardan olingan bo`yoqlar yordamida «bo`yoqchilar» tomonidan bo`yalardi. Buxoro «rangrez» chilarining ko`pchiligi yahudiylar bo`lishgan. Rang- lardan faqat indigo - nil - ko`k rang chetdan, Hindistondan keltirilgan, qolganlari esa mahalliy o`simliklardan tayyorlangan.

Jaydari yo`llar bilan tayyorlangan tabiiy bo`yoqlar achchiq sirka yoki «zok» achchiq tosh eritmasida mustahkamlangan.

Shundan keyin u uzoq muddat yorug`likda rangi o`chmaydigan, yuvilganda esa rangi suvga chiqmaydigan bo`lgan.

G`ijduvon kashtalarining ranglarini «rangrezlar» mahalliy o`simlik va meva- lardan olganlar. O`smadan - yashil rang, hazorispanddan - sariq rang, shotutdan- jigarrang, xasaki qora tutdan - kulrang, yong`oq po`stidan- to`q yashil rang, qizil piyoz po`stidan - to`q sariq rang, gilosdan - qizil rang, anor po`stlog`idan - qora rang, gultojixo`rozdan - qirmizi, qizil rang, o`sma suviga, hazorsanband suvini quyib, qaynatib – feruza ranglar tayyorlashgan.

Ipak iplarni tabiiy bo`yoqlarga bo`yash uchun ip kalavalari achchiq tosh eritilgan suvga solib qo`yilgan, keyin tozalab olinib, bo`yoqli suvga solib qaynatil- gach, sirkali suvga chayib quritilgan.

G`ijduvonlik chevarlar ranglami mahalliy tilda quyidagicha nomlaganlar: pistoqi - yashil rang, nafarmon - siyoh rang, nilobi - ko`k rang, shirchoyi - gulobi rang, gilosi - to`q qizil rang, jigari - to`q qo`ng`ir rang, kabuti - och yashil rang, siyoh - qora rang, zard - qizil rang, xokistar - kulranglar shular jumlasidan.

XX asrning boshlariga kelib, tabiiy ranglar o`rnini anilin bo`yoqlar egalladi. G`ijduvon kashtachilari ham o`zining mayin ranglarini yo`qotib, tez, yorqin, oftob- da oqaradigan kimyoviy ranglarni ishlata boshlashdi.