|
PON (passiv optik tarmoq)
|
| bet | 2/2 | | Sana | 27.05.2024 | | Hajmi | 0,68 Mb. | | #255368 |
Bog'liq Passiv optik tarmoq tuzilishi va vazifasiPON (passiv optik tarmoq)
PON (passiv optik tarmoq). PON (passiv optik tarmoq) (optik tarqatish tarmog'ida) hech qanday elektron qurilmalar va elektron quvvat manbalarini o'z ichiga olmaydi degan ma'noni anglatadi. ODNlarning barchasi passiv qismlardan tashkil topgan, masalan splitterlar va qimmat elektron elektron qurilmalarni talab qilmaydi.
PON (passiv optik tarmoq). PON (passiv optik tarmoq) (optik tarqatish tarmog'ida) hech qanday elektron qurilmalar va elektron quvvat manbalarini o'z ichiga olmaydi degan ma'noni anglatadi. ODNlarning barchasi passiv qismlardan tashkil topgan, masalan splitterlar va qimmat elektron elektron qurilmalarni talab qilmaydi. Passiv optik tarmoq markaziy boshqaruv stantsiyasida o'rnatilgan optik chiziqni tugatish (OLT) va mijozlar binolarida o'rnatilgan tegishli optik tarmoq birliklari (ONU) to'plamidan iborat. OLT va ONU orasidagi optik tarqatish tarmog'i (ODN) tarkibida optik tolalar, shuningdek passiv optik ajratuvchilar yoki ulagichlar mavjud.
PON tizimi asosan markaziy ofisning optik liniya terminali (OLT: Optik chiziq terminali), passiv optik qismlarni o'z ichiga olgan optik tarqatish tarmog'i (ODN: Optik tarqatish tarmog'i) va optik tarmoq birligi / optik tarmoq terminali (ONU) dan iborat. / ONT Optical) foydalanuvchi oxirida. Tarmoq birligi / optik tarmoq terminali), farq shundaki, ONT to'g'ridan-to'g'ri foydalanuvchi oxirida joylashgan bo'lib, ONU va foydalanuvchi o'rtasida boshqa tarmoqlar mavjud, masalan, Ethernet) va tarmoq elementlarini boshqarish tizimi (EMS), bu odatda ko'p nuqta. Daraxt topologiyasi.
PON tarmog'ining ajoyib ustunligi tashqi faol qurilmalarni yo'q qilishdir, barcha signallarni qayta ishlash funktsiyalari kalitda va foydalanuvchi&# 39 uy jihozlarida amalga oshiriladi. Bundan tashqari, ushbu kirish usulining dastlabki sarmoyasi kichik bo'lib, mablag'larning aksariyati foydalanuvchi haqiqatan kirguncha qoldiriladi. Uning uzatish masofasi faol tolaga kirish tizimiga qaraganda qisqaroq va qamrov doirasi kichik, ammo uning narxi past, alohida mashina xonasini tashkil qilishning hojati yo'q va texnik xizmat ko'rsatish oson. Shuning uchun ushbu tuzilma uy foydalanuvchilariga iqtisodiy jihatdan xizmat qilishi mumkin.
Passiv optik tarmoq (PON) quyidagi rasmda sxematik tarzda ko'rsatilgan. Markaziy idoradan (CO) oziqlantiruvchi tola passiv optik quvvat splitterkombineri joylashgan Uzoq tugunga (RN) o'tadi. U erdan 32 taga yaqin tolalar abonentlarga tarqatiladi. Agar ushbu tolalar, rasmda ko'rsatilgandek (H) uylargacha yo'lni kengaytirsa, bu tizim Fiber-to-The-Home (FTTH) tizimi sifatida tanilgan. Shu bilan bir qatorda, agar tolalar chekkada to'xtasa, tizim Fiber-To-The-Curb (FTTC) tizimi sifatida tanilgan. Yo'l chetidan uylarga oxirgi taqsimlash, masalan, o'ralgan mis simlar yoki radio orqali amalga oshiriladi. Abonentni tolaga nisbatan yaqinlashtiradigan barcha tizimlar FTTx tizimlari deb nomlanadi.
An'anaviy telefoniya kirish tarmog'ida, CO va masofadagi tugun o'rtasidagi aloqa raqamli, ehtimol optik liniya hisoblanadi. Uzoq tugundan abonentlarga yakuniy taqsimlash, mis simli simlar orqali analog signallar bilan amalga oshiriladi. Shunday qilib, masofadagi tugun faol bo'lishi kerak; ya'ni yuqori tezlikdagi raqamli signaldan analog signallarga o'tishni amalga oshirish uchun uni quvvatlantirish kerak. Bunga javoban PON tizimi barcha optik va passivdir. PON tashqi quvvat manbalarini talab qilmaydiganligi sababli, u arzon, texnik xizmat ko'rsatish oson va ishonchli.
PON - nuqta-ko'p nuqtali tarmoq, chunki optik vosita abonentlar o'rtasida taqsimlanadi. CO-dan obunachiga quyida quyida keltirilgan ma'lumotlar barcha obunachilar tomonidan qabul qilinadi va yuqoridan, abonentlardan CO-ga uzatiladigan ma'lumot CO ning qabul qilinishidan oldin passiv kombinatorga o'rnatiladi. yo'nalishda, abonent ma'lumotlari buferlanishi va qisqa vaqt ichida uzatilishi kerak. ShK qaysi abonent qaysi vaqtda portlashni yuborishi mumkinligini muvofiqlashtirishi kerak. Ushbu usul Time Division Multiple Access (TDMA) deb nomlanadi va burst rejimida uzatishni talab qiladi. Pastki oqim yo'nalishi yanada sodda: CO ma'lumotlar manzillarini teglar va ularni barcha abonentlarga ketma-ketlikda tarqatadi. Har bir abonent ma'lumotni tegishli manzil yorlig'i bilan tanlaydi. Ushbu usul Time Division Multiplexing (TDM) deb nomlanadi va an'anaviy uzluksiz uzatish usulidan foydalanish mumkin. Yuqori va pastki oqim translyatsiyalari odatda ikki xil to'lqin uzunligi (WDM ikki tomonlama uzatish) yordamida ajratiladi.
PON texnologiyasining printsipini tushunish bizga ushbu texnologiyani elektr dizaynida, ayniqsa uning optik tarqatish tarmog'ining passiv (quvvat manbai) xususiyatlarini mohirona qo'llashimiz uchun yordam beradi, ayniqsa farq bilan kelib chiqadigan nuqta taqsimlash dizaynidagi nuqta. an'anaviy kalit. Ikkita yo'nalishli trafik paketlarini bitta yadro tolasiga uzatishni ta'minlash uchun PON to'lqin uzunligini taqsimlash rejimini qabul qiladi; 10 Gigabit PON gacha bo'lganidan so'ng, to'lqin uzunligining to'rtta segmenti optik tolali multipleksatsiyalash uchun ishlatiladi.
Insoniyat taraqqiyotida aloqa, xususan, optik aloqa (OA)ning roli katta boigan, bunga sabab yorugiik nurining tarqalish tezligining juda yuqoriligi (3 I0 8 m/s), to‘g‘ri chiziqli tarqahshi va boshqa xususiyatlaridir. Axborotlarni uzatish uchun yorugiik nurining qoilanilishi uzoq tarixga cga. Dengizchilar axborotlarni uzatish uchun signal lampalarini qoilaganlar, mayoqlar esa ko‘p asrlar davomida dengizchilami xavf-xatardan ogohlantirgan. XVIII asrning 90-yiharida I.P. Kulibin (Rossiya) va K. Shapp (Fransiya) bir-biridan bexabar optik telegraf ixtiro qilishgan. Bu optik telegraf quyosh nurini ko‘zguIar yordamida qaytarish asosida ishlagan. A xborotlarni masofaga uzatishda yorug'lik nurining qulayligini sezgan amerikalik ixtirochi Aleksandr Grexem Bell 1882-yilda fokuslantirilgan quyosh nurini qo‘llab, Vashingtonda ikki bino tomi o‘rtasida optik telefon (fotofon) aloqasini o‘matgan. U o‘zining qurilmasi yordamida ovozni nur orqali 200 metr masofaga uzatgan. Bu tizimlar atmosfera orqali to ‘g‘ri uzatishni ta’minlangan. Axborotlami ochiq atmosferada uzatish yaxshi natija bermadi. Bunga sabab atmosferadagi harorat, havo oqimi, changlar, tuman va hakozolar tinimsiz o‘zgarib turganhgi sababli ochiq havo yorug‘lik uzatuvchi muhit sifatida ishlashga yaroqsizligi va bu muammoning yechimi - axborotlami yorug‘lik uzatkich bo'ylab uzatish g‘oyasi olimlar tomonidan XX asming 60-yillarida aniqlandi. Bu g‘oya yaratilgunuga qadar olimlar bu borada tinimsiz ilmiy izlanishlar olib bordilar. Birinchi yorug‘lik uzatkichlar — XIX asming 70-yillarida (1874— 1876-yillar) Rossiyada yaratilgan. Rus elektrotexnigi V.N. Chikolev 7 www.ziyouz.com kutubxonasi bir necha xonalarni bitta lampa biian yoritish uchun ichi oynali metall trubalarni ishlatgan. 1905-yilda R. Vud «fizik optikada shisha yoki eng yaxshisi kvars tayoqcha devorlaridan «ichki qaytishni» qo'llab, yorug'lik energiyasini katta yo‘qotishlarsiz bir nuqtadan ikkinchi nuqtaga o‘tkazish mumkin, deb yozgan. 1920 — 1930-yillari Germaniyada elektromagnit to'lqinlarni shaffof yorug‘lik o‘tkazgichlar orqali uzatish bo‘yicha ishlar olib borildi (O. Shriver, U. Bregg). 1927-yili Bayrd (Angliyada) va Xanzell (AQSHda) televideniyeda tasvirlarni uzatish uchun juda ko‘p tolalar ishlatish kerak, degan g‘oyaga keldilar. Shu tarzda, o‘tgan asrning 50-yillarigacha tasvirlarni ingichka yorug'lik uzatkich orqali uzatish g‘oyasi, ya’ni tolali optika g‘oyasi rivojlanib bordi. 1951-yilda tolali optik aloqa rivojlanishining yangi bosqichi boshlandi: Van Xiil (Gollandiyada), Kapani va Xopkins (Angliyada) bir-biridan bexabar tasvirlarni uzatish uchun shisha tolalarning mustahkam sozlanuvchan jgutlarini yaratish va ular yordamida tasvirlarni uzatish qonuniyatlarini tadqiq etish bo‘yicha ish boshladilar. Bunday uzatishda juda ko‘p ingichka tolalar talab etilgan, ularni zich joylashtirish esa yorug‘likning bir toladan boshqasiga o ‘tib ketishiga olib kelgan. Bunday yorug‘lik uzatuvchi tolalarda yorug‘likning izolyatsiyasi masalalarini hal etishida Van Xiilning xizmatlari katta bo‘ldi. 1953-yili Van Xiil plastikdan tayyorlangan sindirish ko‘rsatkichi 1,47 bo‘lgan yorug‘likni izolyatsiyalovchi qobiqli shisha tolani yaratdi (shishaning sindirish ko‘rsatkichi 1,5 — 1,7). Uning g‘oyasi shundan iborat ediki, yorug‘lik uzatkichning sindirish ko‘rsatkichi qobiqnikidan katta bo‘lishi kerak, shundagina yorug‘lik nurining to‘liq ichki qaytishiga erishish mumkin. 1958 — 1959-yillarda Kapani va Xirshovis tomonlaridan bu g‘oya mukammalashtirildi. Ular kichik sindirish ko‘rsatkichga ega bo‘lgan shisha qobiqli shisha tola yaratdilar. Bu tolada yo‘qotishlar plastik qobiqli tolaga nisbatan kamaygan, qobiqning sayqallangan tola yuzasini tashqi mexanik ta’sirlardan himoyalovchi boshqa vazifasi ham yuzaga keladi.
|
| |
