Innovatsion yondashuv asosida hamkorlikda tarbiyalash texnologiyalari sohasida olib borilgan ishlar tahlili

Innovatsiyaning turli ta’riflari mavjud: innovatsiya (lotincha inovatis)-bu yangilik, yangi tartib qoida, o‘zgarish degan ma’noni anglatadi.

Yangilik va o‘zgarish?

Yunesko hujjatlaridan birida « Yangilik albatta yangi bo‘lishi shart emas, biroq u albatta nimasi bilandir yaxshiroq va o‘z-o‘zidan namoyon etilishi mumkin bo‘ladi»-deb ko‘rsatilgan.

Innovatsion muammolari bilan bog‘liq bir qator tadqiqotlarda o‘zgarishlar yangilik bo‘lishi, biroq har doim butunlay yangi g‘oyalar yoki shakllar bo‘lmaslik mumkinligi faraz qilinadi.

Pedagogikada innovatsion muammolarni hal etishda tarbiyachining ijodiy faoliyati eng dolzarb muammo bo‘lib qolmoqda. (eng zarur pedagogik texnikani egallash, tarkibiy qismlari).

Avvalo nega bugunga kelib pedagogik texnologiyaga qiziqish shunchalik kuchaydi, degan savol tug‘iladi. Aytish mumkinki, rivojlanayotgan davlatlarda odatda birinchi navbatda pedagogik texnologiyaga ta’lim sohasidagi siyosatning bosh vazifasi sifatida qarab kelingan. Bunday yondashish YUNESKO tomonidan ham ma’qullandi va 1972 yilda «Ta’limni-tarbiyani rivojlantirish masalalari» bo‘yicha Xalqaro Komissiya tashkil topdi: Bu komissiya zamonaviy texnologiya ta’limni modernizatsiyalashda harakatlantiruvchi kuchdir deb baholadi.

Muhimi shundaki, Prezidentimiz I. Karimov tomonidan milliy Dasturini ro‘yobga chiqarish bosqichlari har jihatdan ilmiy asoslab berildi va uning ikkinchi bosqichida «o‘quv-tarbiyaviy jarayoni ilg‘or pedagogik texnologiyalar bilan ta’minlash» muhim vazifalardan biri sifatida belgilandi.

Hamkorlikka asoslangan tarbiyalanuvchilarning faolligini oshirishga mo‘ljallangan, tarbiyalanuvchilarni boshqalarning fikrini eshitish, tushunish, hurmat qilish, o‘zgalar manfaatlari bilan hisoblashish, ulardan o‘rganish, ularga o‘rgatish, ta’sir qila olish, o‘zining va boshqalarning “men”ligini sezish, his qilish, o‘zini boshqarish, fikrini lo‘nda, puxta va aniq bayon qila olishga o‘rgatishga qaratilgan interfaol o‘qitish usullari tez rivojlanib, ijobiy samara bermoqda.

Bunday interfaol usullardan biri “bahs-munozara” usuli hisoblanadi. Bu haqda Prezidentimiz I.A.Karimov quyidagicha fikr yuritgan: “Faqat bahs, munozara, tahlil mevasi bo‘lgan xulosalargina bizga to‘g‘ri yo‘l ko‘rsatishi mumkin”³ Interfaol usullar guruhlar o‘rtasida raqobat muhitini vujudga keltirib, tarbiyalanuvchilarni harakatchanlikka boshlab, ruhlantiradi, natijada tarbiyalanuvchilar hamkorlikka o‘rgata boshlaydilar.

Bahsli, muammoli vaziyat – insonning faoliyati davridagi fikrlash natijasiga bog‘liq bo‘lib, qoladigan murakkab holatga yoki sharoitga tushib qolishidir. Bunday holatda u hodisa yoki jarayonni qanday izohlashni bilmaydi. Bahsli, muammoli vaziyatlar tarbiyalanuvchilarning aqliy kuchini zo‘riqtiradi, u vaziyatni oydinlashtirish uchun yo‘llar qidira boshlaydi, qiyinchiliklar bilan to‘qnashadi.

Odam muammo bilan yuzma-yuz (to‘qnash) kelgandagina fikrlay boshlaydi. O‘zida mavjud bilimlar bilan fikrlab amallar bajara boshlab, saviyaga mos darajadagi xulosalarga kela boshlaydi.

Tarbiyalanuvchilar o‘zlari bajargan topshiriqlarni qanday qilib bajarganliklarini aytib, tushuntirib bera olishlari lozim.

Bola faoliyati erkin bo‘lsa, hurligiga dahl qilinmasa, unda shaxsga hurmat tuyg‘usi paydo bo‘ladi.

Bahs jarayonida tarbiyachining tarbiyalanuvchilar bilan hamkorligi bolani mutelikdan, ko‘r-ko‘rona itoatdan qutqaradi. Mashg'ulot bir maqsad sari intilayotgan hamkorlikning yagona faoliyatiga aylanadi.

Pedagogik texnologiyalar sohasidagi yangi izlanishlar bilan tanishish, o‘qitishning faol usullarini bilish va qo‘llay olish har bir pedagog va muhandis-pedagogning oldiga qo‘yayotgan zamon talablarining asosiylaridandir. Keyingi davrda matbuotda e’lon qilingan axborotlarni tahlil etgan holda quyidagi ta’lim jarayonida qo‘llanilayotgan interfaol usullar haqida tushunchalar beriladi.