Teknolojik Araştırmalar: TTED 2011 (2) 77-82
Haşıl Maddesi Olarak Polivinilalkoller
78
1.
G
İRİŞ
Beyaz toz şeklinde sentetik polimer bir reçine
olan polivinilalkol, ilk olarak 1939 yılında Amerika da
üretilmiş, fakat tekstil de haşıl maddesi olarak kullanımı 1960’larda başlamıştır[1]. Polivinilalkolün
kısaltmaları da PVA, PVOH, PVAL şeklindedir. Hem kesikli hem de kesiksiz çözgü ipliklerinin
haşıllanmasında tek başına ya da diğer haşıl maddeleriyle karıştırılarak kullanılabilirler[2].
2.
PVA
’NIN ELDE EDİLMESİ
Etilen ve asetik asitten üretilen vinilasetatın polimerizasyonu sonucu polivinilasetat ve polivinilasetatın
hidrolizi ile polivinilalkol elde edilir[2].
Şekil 1’de PVA’nın kimyasal oluşum reaksiyonu görülmektedir.
Polimerizasyon ve hidroliz derecelerine göre pek çok farklı PVA polimerleri üretilebilir. Uzun polimer
zincirleri ile molekül ağırlığı yüksek polivinilasetat ve bunun sonucu olarak da yüksek viskoziteye sahip
polivinilalkol reçinesine ulaşılır. Bu şartlar göz önüne alınarak PVA 3 grupta sınıflandırılmaktadır [1, 2].
-
Düşük
Viskozite Tipi
Molekül ağırlığı(22.000-31.000) %4 lük çözelti viskozitesi(4-7cps)
-Orta Viskozite Tipi
Molekül ağırlığı(77.000-79.000) %4 lük çözelti viskozitesi(21-32cps)
-Yüksek
Viskozite Tipi
Molekül ağırlığı(106.000-110.000) %4 lük çözelti viskozitesi(40-65cps)
PVA’nın bazı tipleri haşıl maddesi olarak kullanılabilmektedir. Düşük viskoziteli tiplerde liflerin içine
nüfuz yeteneği yüksek olduğu için haşıl maddesinden istenen lif yüzeyini kaplaması görevi yeterince
sağlanamaz.Yüksek
viskoziteli tiplerde ise, life nüfuz çok azdır. Bu özellik haşıl maddesinin lif
yüzeyinde kalmasına ve life istenen derecede nüfuz etmediği için dokuma esnasında haşıl filminin
kırılmasına yol açar. Bu nedenle de haşıllama maddesi olarak tercih edilmezler. Haşıllama
maddesi
olarak orta viskoz
iteli tipler yaygın kullanılmaktadır [1].
