Ushbu model tarmoqlararo aloqa protokollarini ishlab chiqishda standart sifatida qo'llaniladi. Har bir qavat o'z funktsiyalariga ega bo'lib, pastki qavatlarning xizmatlaridan foydalanadi.
Har bir qavatga mos keluvchi protokol yaratiladi. Masalan, Fizik qavat uchun Ethernet, Aloqa qavati uchun PPP, Tarmoq qavati uchun IP, Transport qavati uchun TCP va UDP, Sessiya qavati uchun NetBIOS va Sockets protokollari yaratilgan.
Har bir qavatning protokoli faqat o'zidan pastki qavat protokollaridan foydalanadi. Masalan, IP protokoli faqat Ethernet kabi fizik qavat protokollaridan foydalanadi. TCP esa IP ga bog'liq.
Yuqori qavat protokoli pastki qavat protokollaridan foydalangan holda, ularni yashirishi mumkin. Masalan, Ilov qavati Sockets protokolindan foydalansada, sessiya qavatini bilmasdan turib uni yashiradi.
Agar yuqori qavat protokoli o'zgarise, pastki qavat protokollari o'zgarmasdan ishlashi mumkin. Bu tarmoq arxitekturasi skalyarligini ta'minlaydi.
Har qavatga tegishli bo'lgan protokol, faqat shu qavat vazifasini bajaradi. Qavatlararo protokollar moslashuvchan emas.
Standartlashtirilgan interfeyslar orqali qavatlararo bog'lanish ta'minlanadi. Bu alohida yaratilgan protokollar uchun umumiy ishlatiladigan interfeys yaratish imkonini beradi.
Yuqoridagi prinsiplar OSI modeli yordamida yaratilgan tarmoqlararo aloqa protokollarini bir-biriga bog'liq emas, lekin o'zaro hamkorlik qiladigan tarzda yaratishga imkon beradi.
