142
bo‘lsa;
-
algoritmni sindirish vaqti shifrlangan ma’lumotlarning sir saqlanishi
shart bo‘lgan vaqtidan katta bo‘lsa;
-
bitta kalit yordamida shifrlangan ma’lumotlar xajmi algoritmni
sindirish uchun zarur ma’lumotlar xajmidan kam bo‘lsa.
Fosh etish murakkabligini quyidagi koeffitsientlar yordamida o‘lchash
mumkin:
-
ma’lumotlar murakkabligi. Fosh etish amalining kirish yo‘lida
foydalaniladigan ma’lumotlar xajmi;
-
ishlash murakkabligi. Fosh etish uchun kerakli vaqt. Ko‘pincha ish
koeffitsienti deb yuritiladi;
-
xotiraga talablar. Fosh etishga kerakli xotira siG‘imi.
Fosh etishning ba’zi amallari uchun koeffitsientlarning o‘zaro aloqasi joiz
hisoblanadi: tezroq fosh etishga xotiraga talablarni kuchaytirish evaziga erishish
mumkin.
Murakkablik talaygina kattalik orqali ifodalanadi. Muayyan algoritm uchun
ishlash murakkabligi 2128ni tashkil etsa, algoritmni fosh etish uchun 2128ta amal
kerak bo‘ladi (ushbu amallar murakkab va davomli bo‘lishi mumkin). Masalan,
agar hisoblash quvvati sekundiga million amal bajarsa va masalani echish uchun
million parallel protsessor ishlatilsa, kalitga ega bo‘lish uchun 1019 yildan ko‘proq
vaqt talab etiladi. Bu koinot mavjud bo‘lgan vaqtdan million marta ko‘pdir.
Fosh etish murakkabligi o‘zgarmay qolganida kompyuter quvvati oshib
boradi. Oxirgi 50 yil mobaynida hisoblash quvvati nihoyatda oshib ketdi va ushbu
tendensiya davom etishiga shubha yuq. Aksariyat kriptografik usullar parallel
kompyuterlar uchun yaroqli hisoblanadi: masala milliard kichik fragmentlarga
ajratiladiki, ularni echish uchun protsessorlararo ta’sirning keragi bo‘lmaydi.
Kriptotizimlarni sindirishga bardosh qilib loyihalashda hisoblash vositalari
kelajagini hisobga olish zarur.
