bevosita sabab Xamaguti hukumati tomonidan London konferensiyasida dengiz huquqlari bo’yicha imzolangan kelishuvni oqlash uchun professorning ilmiy ishlaridan foydalangani bo’ldi. Professor Minobe barcha ayblovlarga
munosib javob bersada, baribir perlar palatasi va Tokio universitetidan ketishiga to’g’ri keldi. Hukumat boshlig’i Xamaguti iste’foga chiqishga majbur bo’ldi. Uning o’rniga Okada keldi.
1935 yil fevralda bo’lib o’tgan parlament saylovlarida o’ng radikallar mag’lubiyatga uchradi.
Shunga qaramasdan, 26 fevral kuni «yosh zobitlar» general Araki boshchiligida navbatdagi davlat to’ntarishini amalga oshirishga urindilar. Bosh vazir Sayto va bir qator yirik amaldorlar o’ldirildi, ammo isyon xarbiy-dengiz kuchlari tomonidan bostirildi. Shunga qaramasdan Xirota boshhiligidagi yangi hukumat o’z
tarkibiga xarbiylarni kiritib, bu bilan ularning xarbiy soxani nazorat qilishdagi xuquqini tan oldi. Shu davrdan boshlab «nazorat guruhi» hokimiyat uchun kurashda uzil-kesil g’alaba qildi.
1935 yildan Yaponiyada byurokratiyaning ro’li kuchaydi. Shu yili vazirlar maxkamasi huzurida davlat siyosatini rejalashtirish bilan shug’ullanuvchi Tadqiqot byurosi tashkil qilindi. Mamlakatda siyosiy partiyalarning ta’sirini pasaytirish uchun tadbirlar amalga oshirildi. Yaponiya «katta urush»ga tayyorgarlikni jadallashtirdi: qurollarning yangi turlarini ishlab chiqarish ko’paytirildi, xarbiy korxonalarda kasaba uyushmalari tarqatib yuborildi. 1936 yili noyabrda Germaniya va Italiya bilan ittifoq (Antikomintern pakta) tuzilib, bu Yaponiyaning keyingi strategiyasini belgilab berdi.
