Guruh talabasi Bobojonov Elyorbek

Dasturni bo'limlardan biriga yuklashni va manzillarni o'rnatishni amalga oshiradi. Tarjima bosqichida, dasturni ishlab chiquvchisi uni bajarish kerak bo'lgan bo'limni belgilashi mumkin. Bu sizga ma'lum bir xotira maydoniga sozlangan mashina kodini joyini o'zgartiruvchi yuklagichdan foydalanmasdan darhol olish imkonini beradi. Aniq afzallik bilan - amalga oshirish qulayligi, bu usul muhim kamchilikka ega - qattiqlik. Har bir bo'limda faqat bitta jarayon bajarilishi mumkinligi sababli, ko'p dasturlash darajasi bo'limlar soni bilan oldindan belgilanadi. Dasturning hajmidan qat'i nazar, u butun bo'limni egallaydi. Masalan, uchta bo'limli tizimda bir vaqtning o'zida uchtadan ortiq jarayonni bajarish mumkin emas, hatto ular juda kam xotira talab qilsa ham. Boshqa tomondan, xotirani qismlarga ajratish dasturlari biron bir bo'limga to'g'ri kelmaydigan, lekin bir nechta bo'limlarda etarli xotiraga ega bo'lgan jarayonlarning bajarilishini oldini oladi. Xotirani boshqarishning bu usuli dastlabki multidasturlash operatsion tizimlarida qo'llanilgan. Biroq, doimiy bo'limlar bo'yicha xotirani taqsimlash usuli, asosan, amalga oshirish xarajatlarining pastligi tufayli real vaqt tizimlarida hali ham qo'llaniladi. Haqiqiy vaqtda tizimlarning hisoblash jarayonining determinizmi (bajarilishi kerak bo'lgan vazifalar to'plami, ularning xotira talablari, ba'zan esa boshlash vaqtlari oldindan ma'lum) xotirani boshqarishning ushbu usulining moslashuvchanligi yo'qligini qoplaydi.

Xotirani statik va dinamik taqsimlash o‘rtasidagi asosiy farq quyidagilar: Statik ob’yektlar nomlangan o‘zgaruvchilar bilan belgilanadi. Shu sababli bunday ob’yektlar ustida amallar bevosita ularning nomlarini ishlatish orqali amalga oshiriladi. Dinamik ob’yektlar shaxsiy nomga ega bo‘lmaydi, ular ustidagi amallar bilvosita, ya’ni ko‘rsatkichlar yordamida bajariladi; Statik ob’yektlar uchun xotira ajratish va bo‘shatish kompilyator tomonidan avtomatik ravishda bajariladi. Dasturchining bu haqda bosh qotirishi shart emas.Dinamik ob’yektlar uchun xotira ajratish va bo‘shatish butunligicha dasturchining zimmasiga tushadi. Bu esa hal qilishda xatoga yo‘l qo‘yish mumkin bo‘lgan murakkab masaladir.Dinamik ajratilgan xotira bilan ish ko‘rish uchun new va delete buyruqlaridan foydalaniladi.Shu paytgacha barcha misollarda xotirani statik ajratish usulidan foydalanilib kelindi. Masalan, i o‘zgaruvchini aniqlash quyidagicha bajarilar edi: