T.S.Malikov;
i.f.n., dots. B.K.Sattorov
3
KIRISH
Insoniyatning yer yuzida paydo bo‘lishi tarixiga nazar tashlansa,
moliya sohasi odamlar o‘rtasidagi boyliklarni natural tovar sifatida
maqsadli va o‘zaro manfaatli tarzda oddiy almashinuvi jarayonidan
boshlangan. Hozirga kelib bozor alohida o‘z nazariyasiga va faoliyat
mexanizmiga ega, yuqori darajada tartiblashgan murakkab infratuzil-
ma shaklida namoyon bo‘luvchi dinamik muhitga aylangan bo‘lib,
zamonaviy iqtisodiyot rivojini obyektiv belgilaydi. Bozorning
dinamik muhit ekanligi unda tovarlar hajmi va ularning bahosi vaqt
birligi ichida talab hamda taklif asosida uzluksiz jarayon sifatida
o‘zgarib borib shakllanishi bilan belgilanadi.
O‘zbekiston Respublikasida iqtisodiyotni erkinlashtirish va
iqtisodiy islohatlarni chuqurlashtirishda davlat moliyasi va uning
tarkibiy qismi bo‘lgan moliyaviy risklari alohida o‘rin egallaydi. Har
qanday xo‘jalik yurituvchi subyektlar faoliyati va ularning moliyaviy
operatsiyalari bevosita turli risklar bilan bog‘liqdir. Davlat, korxona
va tashkilotlar, tijorat banklari, sug‘urta kompaniyalar faoliyatida bir
- birlari bilan iqtisodiy aloqalar o‘rnatish vaqtida vujudga keladigan
risklar darajasi muhim rol o‘ynaydi. Shu sababli xo‘jalik yurituvchi
subyektlar biron bir subyekt bilan iqtisodiy aloqa o‘rnatishdan oldin
eng avvalo bu subyekt faoliyatidagi riskli holatlarni o‘rganishga
intiladi. “Moliyaviy risklar nazariyasi” fanini chuqur o‘rganish
xo‘jalik yurituvchi subyektlarning faoliyatida vujudga keladigan
risklarni aniqlash, tahlil qilish va to‘g‘ri qarorlar qabul qilishda
muhim rol o‘ynaydi. Shuning uchun ushbu o‘quv qo‘llanma
“Moliyaviy risklar nazariyasi” fanini o‘rganishda muhim sanaladi.
Iqtisodiyotda davlat ishtirokini kamaytirish, xususiy mulk
huquqini himoya qilish va uning ustuvor mavqeini yanada kuchay-
tirish, kichik biznes va xususiy tadbirkorlik rivojini rag‘batlantirishga
qaratilgan institutsional va tarkibiy islohotlarni davom ettirish
maqsadida belgilangan vazifalardan biri korporativ boshqaruvning
4
zamonaviy standart va usullarini joriy etish, korxonalarni strategik
boshqarishda aksiyadorlarning rolini kuchaytirish hisoblanadi.
Ayniqsa, bugungi iqtisodiyotni modernizatsiyalash sharoiti
davrida iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish quroli bo‘lgan
bozor asoslarining ahamiyati ortib bormoqda. Hozirda bozor
operatsiyalarini amalga oshirish jarayonlarida turli risklarni hisobga
olish, baholash va boshqarish muhim masalalardan hisoblanadi.
Shuning uchun fanning o‘rni oliy malakali kadrlarni tayyorlashda
ahamiyatlidir.
5
I BOB. RISK NAZARIYASI, MOLIYAVIY RISKLARNING
MAZMUN-MOHIYATI VA TASNIFLANISHI
1.1. Risk tushunchasi
Risk mohiyati va mazmunini ko‘rib chiqar ekanmiz, tadbirkor,
ishbilarmon va menejerning muvaffaqiyati riskka munosabatni
tushunishiga sezilarli darajada bog‘liqligini isbotlashga endilikda
hojat qolmagan. Bu muammo alohida qiziqish uyg‘otadi va har
tomonlama o‘rganishga arziydi.
Tadbirkorlik faoliyati va biznesda risk boshqaruv nazariyasi
hamda amaliyotining muhim tarkibiy qismi sifatida, ayniqsa, ushbu
eng jiddiy muammoning kam o‘rganilganligini hisobga olsak,
tamomila mustaqil nazariy va amaliy ahamiyatga ega. Risk
vaziyatlarida boshqaruv masalalari bo‘yicha manbalar ro‘yxati va
mahalliy adabiyotda uni baholash darajalari anchayin qashshoq,
fundamental tadqiqotlar deyarli yo‘q. Uzoq vaqt mobaynida
mamlakat xalq xo‘jaligini asosan ekstensiv rivojlantirishga mo‘ljal
olish, boshqaruvning haddan tashqari yuqori markazlashuvi,
boshqaruvning ma’muriy usullari hukmronligi noaniqlik va riskni
hisobga olish masalasini qo‘yishga imkon bermagan. Bundan
tashqari, “taqchillik iqtisodiyoti”da tadbirkorda risk qilish, mavjud
ishlab chiqarish texnologiyasini o‘zgartirishga xohish va qiziqish
bo‘lmagan. Bundan xo‘jalik va ijtimoiy risk muammosiga barqaror
qiziqish yo‘qligining sabablari tushunarli.
Risklar muammosiga bag‘ishlangan iqtisodiy adabiyotlar tahlili
shuni ko‘rsatadiki, tadqiqotchilar o‘rtasida tadbirkorlik riski ta’rifiga
nisbatan yagona fikr mavjud emas.
1
1
Абчук В.А. Теория риска. – Л.: “Судостроение”, 1983., Гранатуров В.М. Экономический
риск: сущность, методы измерения, пути снижения. – М.: “Дело и сервис”, 1999., Дубров
А.М., Лагоша Б.А., Хрусталев Е.Ю. Моделирование рисковых ситуаций в экономике и
бизнесе. – М.: “Финансы и статистика”, 1999. Лапуста М.Г., Шаршукова Л.Г. Риски в
предпринимательской деятельности. – М.: “ИНФРА-М”, 1998. Райс Т., Койли Б.
Финансовые инвестиции и риск / Пер. с англ. – Киев: Торгово-издат. бюро ВНУ, 1995.
6
Bugungi kunda risk mohiyati bo‘yicha bir ma’noli izoh yo‘q. Bu,
xususan, ushbu atamaning ko‘p qirrali ekanligi, xo‘jalik
qonunchiligimiz tomonidan real iqtisodiy amaliyotda va boshqaruv
faoliyatida deyarli to‘liq inkor etilishi bilan izohlanadi. Bunga
qo‘shimcha ravishda, risk – ko‘plab ustma-ust tushmaydigan, ba’zan
esa qarama-qarshi real asoslarga ega bo‘lgan murakkab hodisadir. Bu
turli xil nuqtayi nazardan riskning bir nechta ta’rifi mavjud bo‘lishi
ehtimolini yuzaga keltiradi.
Riskning ko‘plab ta’riflarini tahlil qilish bizga quyidagi kabi
riskli vaziyatlarga xos bo‘lgan asosiy masalalarni aniqlash imkonini
beradi:
- ehtimoliy natijalardan qaysi biri amaliyotda qo‘llanilishini
belgilab beruvchi voqea-hodisaning tasodifiylik xarakteri (noaniqlik
mavjudligi);
- muqobil yechimlar mavjudligi;
- natijalar ehtimoli va kutilayotgan natijalar ma’lum yoki ularni
aniqlash mumkin;
- zararlar yuzaga kelishi ehtimoli;
- qo‘shimcha foyda olish ehtimoli.
Bizning fikrimizcha, “risk” tushunchasini to‘liqroq aks
ettiradigan quyidagi risk ta’rifiga to‘xtalamiz
2
: risk – muqarrar tanlov
vaziyatlarida noaniqlikni bartaraf etish bilan bog‘liq faoliyat bo‘lib,
bu jarayonda kutilgan natijaga erishish, muvaffaqiyatsizliklar va
maqsaddan og‘ishlar ehtimolini miqdor hamda sifat jihatidan
baholash imkoni mavjud bo‘ladi.
Ta’kidlash joizki, risk bilan noaniqlik o‘rtasidagi farq axborot
berish usuliga bog‘liq va nazorat qilinmaydigan o‘zgaruvchilarning
ehtimoliy tavsiflari mavjudligi (risk holatida) yoki yo‘qligi
(noaniqlikda) bilan belgilanadi. Qayd etilgan ma’noda ushbu
atamalar operatsiyalarni tadqiq qilishning matematik nazariyasida
qo‘llanilib, bunda riskda va mos ravishda noaniqlik sharoitida qaror
qabul qilish masalalari ajratib ko‘rsatiladi. Agar u yoki bu variantning
ehtimollik darajasini sifat va miqdoriy jihatdan aniqlash imkoniyati
mavjud bo‘lsa, u holda aynan shu riskli vaziyat bo‘ladi.
2
Альгин А.П. Риск и его роль в общественной жизни. – М.: “Мысль”, 1989.
7
Shunday qilib, risk vaziyati (riskli vaziyat) – bu voqealarning
yuzaga kelish ehtimoli mavjud va aniqlanishi mumkin bo‘lgan
noaniqlik turidir, ya’ni, bu holatda, ishlab chiqarish bo‘yicha
hamkorlar bilan qo‘shma faoliyat, raqobatchilar yoki dushmanlarning
qarshi harakatlari, iqtisodiyot rivojlanishiga tabiiy muhit ta’siri, xalq
xo‘jaligiga ilm-fan yutuqlarini joriy etish va boshqalar natijasida
yuzaga keluvchi voqea-hodisalar ehtimolini baholash imkoniyati
obyektiv mavjud bo‘ladi.
Adabiyotlarda riskning subyektiv, obyektiv yoki subyektiv-
obyektiv xususiyatini tan oladigan uchta asosiy nuqtayi nazar
mavjud. Bizning fikrimizcha, eng to‘g‘ri yondashuv – bu subyektiv-
obyektivdir, chunki uni asoslash uchun asosiy dalil shaxs, guruh,
jamoa va boshqalar faoliyat jarayonida subyektiv munosabatlarga
jalb qilingani uchun faoliyatning o‘zi ham subyektiv va obyektiv
jihatlarga ega bo‘lishiga oid voqelikni tan olish hisoblanadi.
Risk noaniqlik sharoitida va majburiy (zaruriy) tanlov vaziyatida
maxsus faoliyatni o‘zida aks ettirganiga bog‘liq ravishda, u ham
o‘zida obyektiv va subyektiv dialektik birlikni ifodalaydi.
Binobarin, risk har doim muayyan muqobillarni tanlash va
ularning natijalari ehtimolini chamalash bilan bog‘liq bo‘ladi – uning
subyektiv jihati shunda namoyon bo‘ladi. Shu bilan birga, risk
kattaligi nafaqat subyektiv, balki obyektiv hamdir, chunki u real
mavjud noaniqlikning sifat va miqdor jihatidan ifodalash shakli
sanaladi.
Misol uchun tadbirkorlik riskining tabiatini tushunish uchun
riskning foyda bilan aloqasini o‘rganish o‘ta muhim ahamiyatga ega.
Tadbirkor noaniqlik sharoitida risk qilishga tayyorligini ko‘rsatadi,
chunki yo‘qotish riski bilan birga qo‘shimcha daromad olish
imkoniyati ham mavjud. Holbuki, tadbirkor foyda olishi
kafolatlanmagani yaqqol ma’lum, u sarflagan vaqti, sa’y-harakati va
qobiliyatlar uchun mukofot tariqasida foyda olishi ham, zarar ko‘rishi
ham mumkin.
1.1.1-rasmda foydaning riskka bog‘liqligi ko‘rsatilgan. Siz risk
kamroq (r
1
= 0) yechimni tanlashingiz mumkin, lekin bunda
olinadigan foyda (F
1
) ham kam bo‘ladi, eng yuqori riskda esa (r
3
)
foyda ham F
3
ga teng eng yuqori qiymatga ega bo‘ladi.
8
Ta’kidlash lozimki, tadbirkor riskni qisman iqtisodiyotning
boshqa subyektlari zimmasiga yuklab qo‘yishga haqli, lekin undan
to‘liq chetlab o‘tolmaydi. Kim tavakkal qilmasa, o‘sha odam g‘alaba
qozonolmaydi, deb juda o‘rinli aytilgan. Boshqacha aytganda,
iqtisodiy foyda olish uchun tadbirkor ongli ravishda riskli qarorlar
qabul qilishi kerak bo‘ladi.
Tadbirkorlik faoliyatida noaniqlik va risk juda muhim o‘rin
tutishini ishonch bilan ayta olamiz, chunki u rejalashtirilgan va
haqiqiy natijalar o‘rtasidagi qarama-qarshilikdan iborat, ya’ni,
tadbirkorlik faoliyatini rivojlantirish manbaidir.
1.1.1-rasm. Foydaning riskka bog‘liqligi
Bozor munosabatlarida tadbirkorning iqtisodiy xatti-harakatlari
tanlanadigan, qonunchilik hujjatlaridan kelib chiquvchi imkoniyatlar
doirasida tadbirkorlik faoliyati bo‘yicha individual dasturda amalga
oshiriladigan o‘z riskiga asoslangan. Bozor munosabatlarining har bir
qatnashchisi bozorda ishtirokning ta’minlangan ulushi, ishlab
chiqarish resurslarini fiksirlangan narxlarda qo‘lga kiritish, pul
birliklarining xarid qobiliyati barqarorligi, norma, normativ va
boshqa iqtisodiy boshqaruv instrumentlarining o‘zgarmasligi kabi
oldindan ma’lum, aniq belgilangan parametrlar, muvaffaqiyat
kafolatlaridan avvalboshdan mahrum sanaladi.
9
Tadbirkor riski, odatda, noan’anaviy metodlar bilan salmoqli na-
tijalar olishga yo‘naltirilgan. Shu bilan u konservatizm, dogmatizm,
qoloqlik, istiqbolli innovatsiyalarga to‘sqinlik qiluvchi psixologik
to‘siqlarni yengib o‘tish imkonini beradi. Risk qilish qobiliyati – tad-
birkor faoliyati muvaffaqiyatli kechishini ta’minlovchi yo‘llardan
biri. Tadbirkorlik riskiga xos regulativ funksiyaning konstruktiv
shakli unda namoyon bo‘ladi.
Shu bilan birga, agar qaror hodisa rivojiga oid qonuniyatlar
kerakli darajada hisobga olinmagan holda, to‘liq axborotga ega
bo‘lmagan sharoitda qabul qilingan bo‘lsa, risk tavakkalchilik
ifodasiga aylanishi mumkin. Bu holatda risk beqarorlashtiruvchi omil
sifatida namoyon bo‘ladi.
Riskni tadbirkorlik faoliyatini kengaytirish bo‘yicha qarorni tan-
lash va amalga oshirish natijasida yuzaga kelishi mumkin ijobiy yoki
salbiy oqibatlar ehtimoli sifatida tavsiflash bilan birga, mazkur
faoliyatning o‘zining ajralmas qismi sifatida ham ko‘rib chiqish
mumkin. Bu yerdagi bog‘lanish aniq (to‘g‘ridan to‘g‘ri): tadbirkorlik
faoliyati, hamkorlik va xo‘jalik yuritishning boshqa shakllari
kengayishi (rivojlanishi) bilan risk sohasi ham kengayadi, riskli
vaziyatlar soni o‘rtadi. Masalan, xaridor uchun raqobatchi ishlab
chiqaruvchilar bilan iqtisodiy kurashda tadbirkorlik subyekti o‘z
mahsulotlarini kreditga (pul summasining muddatida qaytmaslik
riski bilan) sotishga, vaqtincha bo‘sh pul mablag‘lari mavjud
bo‘lganda ularni depozit qo‘yilmalari yoki qimmatli qog‘ozlar
shaklida joylashtirishga (inflatsiya darajasi bilan solishtirganda
yetarlicha bo‘lmagan foiz daromadi olish riski bilan), eksport-import
xarakteridagi tijoriy operatsiyalarini boshqarishda turli milliy
valutalar bilan ish ko‘rish zaruratiga to‘qnash kelishga (valuta
kurslarining noqulay konyunkturasi tufayli yo‘qotish riski bilan) va
boshqalarga majbur bo‘ladi.
Aksariyat firmalar, kompaniyalar muvaffaqiyatga erishmoqda,
risk bilan bog‘liq innovatsion iqtisodiy faoliyat asosida raqobatbar-
dosh bo‘lib bormoqda. Riskli qarorlar, xo‘jalik yuritishning riskli turi
yanada samarali ishlab chiqarishga olib kelib, bundan tadbirkorlar
ham, iste’molchilar ham, umuman, jamiyat yutmoqda. Bu bilan
tadbirkorlik riski innovatsion funksiyani bajaradi.
10
Risk, chama, hodisa, raqobat – biznesning doimiy hamrohlari.
Ba’zilar ishga sarmoya kiritish bilan, boshqalar esa – o‘z mulki bilan
risk qiladi, bu yerda muayyan riskka nafaqat yo‘l qo‘yish mumkin,
balki u zaruriydir. Tadbirkorlik faoliyati bilan shug‘ullanuvchi
odamlar yuqori xo‘jalik va tijorat riski sharoitida obyektiv faoliyat
ko‘rsatadi, chunki ular ishlab chiqarishni tashkil qilish, muayyan
mahsulotni sotish uchun mustaqil ravishda qo‘shimcha xarajatlar
qilishga majbur.
Riskning himoya funksiyasi shunda namoyon bo‘ladiki, agar
tadbirkor uchun risk tabiiy holat bo‘lsa, u holda muvaffaqiyatsizlikka
sabr bilan munosabatda bo‘lish ham normal holat sanalishi kerak.
Tashabbuskor, uddaburon xo‘jalik rahbarlariga muvaffaqiyatsizlik
holatida jazoni istisno etuvchi va o‘rinli riskni rag‘batlantiruvchi
ijtimoiy himoya, huquqiy, siyosiy va iqtisodiy kafolatlar kerak.
Tadbirkor ehtimoliy xato (risk) na uning ishiga, na obro‘siga putur
yetkaza olmasligiga ishonchi komil bo‘lishi kerak, chunki bu garchi
chamalangan bo‘lsa-da, o‘zini oqlamagan risk oqibatida yuz bergan
bo‘ladi.
Tadbirkorlik riskining mavjudligi – bu, mohiyatan, iqtisodiy
erkinlikning orqa tarafidir, ya’ni, uning uchun o‘ziga xos tovon. Bir
tadbirkorning erkinligi ayni vaqtning o‘zida boshqa tadbirkorlar ham
shunday erkinlikka ega ekanligini anglatadi, o‘z navbatida,
mamlakatimizda bozor munosabatlari rivojlanishi bilan noaniqlik va
tadbirkorlik riski kuchayib boradi. Tadbirkorlik faoliyatida kelgusi
noaniqlikni bartaraf etishning imkoni yo‘q, chunki u obyektiv voqelik
unsuri hisoblanadi.
Risk mavjudligi mumkin bo‘lgan qaror variantlaridan birini
tanlash zaruratini taqozo etadi, shunga bog‘liq ravishda, qaror qabul
qiluvchi shaxs qaror qabul qilish jarayonida barcha ehtimoliy
muqobillarni tahlil qilib, eng rentabelli va eng kam riskli variantni
tanlaydi. Risk vaziyatining aniq mazmuniga bog‘liq ravishda,
muqobillik turli darajadagi murakkablikka ega bo‘ladi. Shuning
uchun murakkab iqtisodiy vaziyatlarda optimal qarorni tanlash uchun
maxsus tahlil metodlaridan foydalaniladi. O‘z navbatida, tadbirkorlik
riskining analitik funksiyasini ham ajratib ko‘rsatish mumkin.
11
Tadbirkorlik riski funksiyalari, risk keltirib chiqaruvchi
yo‘qotish jiddiy ehtimol ekanligiga qaramay, ayni paytda u ehtimoliy
foyda manbai ham hisoblanadi, degan xulosa chiqarishga imkon be-
radi. Shuning uchun tadbirkorning asosiy vazifasi riskdan umuman
voz kechish emas, balki obyektiv mezonlar asosida risk bilan bog‘liq
qarorlar o‘rtasida tanlovni amalga oshirishdir, aynan esa: tadbirkor
riskni qabul qilar ekan, qanday chegaragacha harakatlanishi
mumkin?
Shuni ta’kidlash kerakki, iqtisodiy jarayonning ajralmas qismi
sifatida riskning mavjudligi, shuningdek, ushbu sohada qo‘llanila-
yotgan ma’muriy ta’sirlarning o‘ziga xosligi shunga olib keldiki,
riskni boshqarish bir qator hollarda malakali faoliyatning mustaqil
turi sifatida namoyon bo‘la boshladi. Ushbu faoliyat turini malakali
mutaxassislar, sug‘urta kompaniyalari, shuningdek, moliyaviy mene-
jerlar, risk menejerlari, sug‘urta mutaxassislari amalga oshirmoqda.
1.2. Iqtisodiyotning turli bo‘g‘inlarida risklar
Bozor iqtisodiyoti sharoitida risk bu – tadbirkorlik faoliyatiga
ta’sir etuvchi eng asosiy elementlardan biri hisoblanadi. Riskning
o‘ziga xos xususiyatlari bu - noaniqlik, kutilmagan holat, ishonch-
sizlik va taxmin. Siyosiy va iqtisodiy nobarqarorlik sharoitida risk
darajasi oshadi.
Riskning ikkita funksiyasi bor: rag‘batlantiruvchi va himoya-
lovchi (1.2.1-rasm).
1.2.1-rasm. Risk funksiyalari
Riskning rag‘batlanturuvchi funksiyasining ikkita jihati bor:
Risk funksiyalari
Rag‘batlantiruvchi
Himoyalovchi
12
- birinchi jihati shunday bir holatda yuzaga keladiki, bunda risk
iqtisodiy qarorlarni hal qilishda asosiy rolini o‘ynaydi, ayniqsa inno-
vatsion, investitsion qarorlarni qabul qilishda ko‘rinadi;
- ikkinchi jihati esa asoslanmagan risk bilan qabul qilingan va
amalga oshirilgan qarorlar natijasida yuzaga keladi.
Riskning himoyalovchi funksiyasi ham ikki jihatga ega: tarixiy-
genetik va ijtimoiy-huquqiy. Tarixiy-genetik jihati shundan iboratki,
insonlar doimo kutilmagan noxush voqealardan o‘zlarini asrash
shakllari va vositalarini izlaydilar. Amaliyotda bu sug‘urtalangan
rezerv fondlarini tashkil etish, tadbirkorlik risklarini sug‘urtalash
kabi ko‘rinishlarda namoyon bo‘ladi. Ijtimoiy-huquqiy jihati esa,
xo‘jalik, mehnat, jinoiy qonun hujjatlari to‘plamida risk kategoriya-
larini joriy qilishda namoyon bo‘ladi.
Bulardan tashqari riskning quyidagi xususiyatlari ham mavjud
bo‘lib, ular qarama- qarshilik, alternativlilik va noaniqliklardir (1.2.2-
rasm).
1.2.2-rasm. Riskning asosiy xususiyatlari
Qarama-qarshiliklar quyidagilarda namoyon bo‘ladilar: risk bir
tomonlama muhim iqtisodiy, siyosiy va ma’naviy-ahloqiy natijalarga
olib keladi, ya’ni ijtimoiy, texnik rivojlanishni tezlashtiradi,
jamiyatning fikr va ma’naviy muhitiga ijobiy ta’sir qiladi. Ikkinchi
tomonlama esa, aksincha ta’sir qilishi mumkin, ya’ni risk ijtimoiy-
iqtisodiy va ma’naviy rivojlanishga to‘sqinlik qilishi mumkin.
Alternativlilik, bu bir yoki bir qancha ko‘rinishdagi qarorlarni
tezlik bilan tanlashda namoyon bo‘ladi. Tanlash lozim bo‘lmagan
joyda riskli jarayonlar ham vujudga kelmaydi va risk bo‘lmaydi.
Riskning asosiy xususiyatlari
Qarama- qarshilik
Noaniqlik
Alternativlilik
13
Noaniqlilik, bu albatta noaniq, ya’ni kutilmagan holatlar bilan
bog‘liq. Uning yuzaga kelish va tus olish shakli noaniq bo‘lib qola-
veradi.
O‘tgan asrning 20-yillarida F.Nayt birinchilardan bo‘lib «Daro-
mad doim noaniqlilik bilan bog‘liq» degan fikrni olg‘a suradi.
Jumladan riskka quyidagicha ta’rif beradi: “Risk va noaniqlilik
kategoriyasi iqtisodiy munosabatlarda katta rol o‘ynaydi. Xo‘jalik
faoliyatining ajralmas qismi bo‘lgan noaniqlilik barcha murakkab va
muhim iqtisodiy hodisalarning asosida yotadi. Noaniqlilik mohiyati
riskda namoyon bo‘ladi”
3
.
P.Samuelson esa, quyidagilarni ta’kidlagan: “Noaniqlilik
qarama-qarshiliklar natijasida kelib chiqadi, ya’ni insonlar nimalarni
kutmoqdalar-u, nimalar sodir bo‘lmoqda, buning natijasi esa foyda
yoki zararda namoyon bo‘ladi”
4
.
Samarali tashkil qilingan bozor iqtisodiyotida mahsulot ishlab
chiqarish kam xarajat qilish bilan, uning taqsimoti esa bozor talabiga
asosan amalga oshiriladi. Raqobat korxonalarning xarajatlarini iloji
boricha minimum darajagacha kamaytirishga, tovarlar ishlab
chiqarishni strategik rejalashtirishga va faqat bozor talabiga mos
keluvchi tovarlar ishlab chiqarishga majbur qiladi.
Ma’lumki, faqat iqtisodiy erkinlik, mulkchilik huquqi, raqobat va
boshqa bozor atributlari mavjud bo‘lgan holda iqtisodiyot samarali
bo‘lishi mumkin.
Bozorning eng muhim atributlaridan biri - bu iqtisodiy erkinlik
hisoblanadi. Bozor munosabatlari sharoitida iqtisodiy erkinlik
asosida faoliyat ko‘rsatish makro, mezo va mikro darajada turli xil
risklarga bog‘liq bo‘ladi. Agar O‘zbekistonda davlat taktikasini
shartli ravishda:
- davlat boshqaruvi bilan bozor mexanizmining samarali
bog‘lanishi bo‘yicha;
- ichki ijtimoiy-siyosiy barqarorlikni saqlab qolgan holda
raqobatbardosh sohalarni rivojlantirish, tadbirkorlik yo‘lini tanlash;
3
Найт Ф. Риск, неопределенность и прибыль / пер. с англ. - М.: Дело, 2003.
4
Samuelson P. “Risk and Uncertainty: A Fallacy of Large Numbers”, Sciyentia, Vol. 98, No.
4, 1963.
14
- aholi daromadlarini adolatli taqsimlash yo‘nalishini bosh
yo‘nalish deb tanlash kabilar bo‘yicha o‘tkazilishini inobatga oladi-
gan bo‘lsak, shu ochiq maqsadli siyosat modelida ham bir necha
guruh risklar - ijtimoiy-siyosiy, fiskal-monetar va iqtisodiy
risklarning bo‘lishi muqarrar.
Risk iqtisodiy faoliyatning eng asosiy elementlaridan biri
hisoblanib, u keng ma’noga ega bo‘lgan ko‘p qirrali tushuncha
sanaladi. Shuning uchun iqtisodiy faoliyatning samaradorligiga
erishish, uning moliyaviy barqarorligini ta’minlash uchun
iqtisodiyotdagi mavjud risklar, ularning iqtisodiy faoliyatga ta’sir
qilish tomonlarini chuqur o‘rganib chiqish zarur.
Iqtisodiyotning tabaqalashgan darajasida risklarni quyidagicha
ta’riflash mumkin:
-
iqtisodiy risk;
-
ijtimoiy-siyosiy risk;
-
fiskal-monetar risk.
Iqtisodiy risk deganda, umumiy yirik tizim va uning tarkibi
rivojlanishida, shu jumladan, agar bunday tizimning umumiqtisodiy
muvozanatini va uning YaIMning o‘sish sur’atini jahon bozorida
raqobatbardosh mahsulotni chiqarish orqali o‘rnatish maqsadi
qo‘yilgan bo‘lsa, u holda ishlab chiqarish shakllarini oqilona
uyg‘unlashuvini tanlashda yuzaga keladigan risklar majmui
tushuniladi, bu esa davlatning antitsiklik usullar va boshqalardan
foydalanib samarali chora-tadbirlar o‘tkazishini taqozo qiladi.
Ijtimoiy-siyosiy risk deganda, umuman yirik tizim va uning
tarkibi rivojlanishida, shu jumladan, davlatning narxni shakllantirish
siyosatiga, shuningdek, mulk va intellektual boylik jamg‘armalari-
ning manbalarini:
-
aholining barcha guruhini umumiy tavsifdagi risklardan
ijtimoiy himoyani ta’minlashga;
-
daromadlarning adolatli taqsimlanishiga;
-
ishsizlikni qisqartirishga;
-
taklif yoki talabning jismoniy hajmlarini narx va boshqalar
orqali tartibga solishga safarbar etish va jamlash bo‘yicha masalalarni
yechishga aralashuvida yuzaga keladigan risklar majmui tushuniladi.
15
Siyosiy risk - bu korxonalar va tashkilotlar faoliyatiga siyosiy
ahvoldagi o‘zgarishlar ta’siridir, bunga chegaralarning bekilishi,
boshqa davlatlarga mahsulot, xomashyo olib chiqish taqiqlanishi va
aksincha boshqa davlatlardan mahsulot, xomashyo olib kirilishining
ta’qiqlanishi.
Fiskal-monetar risk davlat o‘tkazayotgan moliyaviy va budjet
siyosati yordamida, narxlar darajasini barqarorlashtirish va optimal
soliq me’yorlarini, pul massasining ta’minoti va konyunkturasini
tartibga solish bo‘yicha Markaziy bankning samarali aralashuvi va
boshqalar orqali yirik, murakkab tizimlar barqarorligi va iqtisodiy
o‘sishini ta’minlash bo‘yicha masalalarni yechishda yuzaga
keladigan risklar majmuidan iborat.
Tarmoqlar riski ham mavjud bo‘lib, u ma’lum bir tarmoqning
iqtisodiy-moliyaviy faoliyatidagi boshqa tarmoqlarga nisbatan
o‘zgarib turish darajasi bilan to‘g‘ridan to‘g‘ri bog‘liqdir. Tarmoq
riskini boshqarishda quyidagilarni e’tiborga olish kerak bo‘ladi:
-
alternativ tarmoqlar faoliyati qay darajada, tarmoqlar natijalari
o‘rtasidagi farq va sabablari;
-
yaxshi faoliyat ko‘rsatib kelayotgan tarmoqda keskin o‘zgar-
ishlar bor bo‘lsa, sababi nimadan iborat;
-
bank mablag‘idan foydalanmoqchi bo‘lgan korxonaning moli-
yaviy natijasi bilan o‘z tarmog‘i ichidagi o‘xshash korxonalar
moliyaviy natijalari o‘rtasidagi farq.
Tarmoq riskini boshqarishda ishlatiladigan tushuncha bu
sistematik risk deb yuritiladi. U orqali tarmoqlarda yuz berayotgan
tebranishlar darajasi butun iqtisodda yuz berayotgan tebranishlar
darajasiga nisbatan solishtiriladi.
1.3. Risklar nazariyasi, fikrlar va muammolar
Risk insoniyat faoliyatining barcha bosqichlarida mavjud
bo‘lgan tarixiy va iqtisodiy kategoriya bo‘lib, u kishilar faoliyatida
yoki tabiiy hodisalarda mumkin bo‘lgan yo‘qotishlar salmog‘ini
bildirgan hamda tarixan jamiyat rivojlanishi bilan odamlarning
halokatdan qo‘rqish darajasiga moslashib turgan.
16
Tovar-pul munosabatlarining rivojlanishi riskning iqtisodiy
kategoriya sifatida yuzaga kelishiga va subyektlar faoliyatida mus-
tahkam o‘rnashib olishiga imkoniyat yaratdi. Shuning uchun ham
risklar bizni tunu-kun, har yer va har joyda o‘rab kelmoqda. U
bizning hayotimizda har doim ham qochib bo‘lmaydigan va yechish
lozim bo‘lgan bir jarayon bo‘lib biror-bir natijani yuzaga kelishiga
asos bo‘ladi. Bunday natija salbiy va ijobiy bo‘lishi mumkin.
Riskning sinonimi sifatida biz ishonchizlikni, imkoniyatsizlikni, bir
voqea bo‘lish-bo‘lmasligini oldindan aytib bera olmaslik kabilarni
misol qilib ko‘rsatishimiz ham mumkin. Insoniyat tabiatan riskdan
qochishga intiladi. Agar biz riskni nazorat qila olmasak, odatda, un-
dan qochishga harakat qilamiz. Chunki, har qanday ishonchsizlik
o‘ziga xos tarzda ma’lum darajadagi yo‘qotishlarga olib kelishi
mumkin. Endi riskning tub mohiyatini ko‘rib chiqadigan bo‘lsak,
“risk” so‘zi ispancha - portugalcha so‘zdan olingan bo‘lib, “suv
ostidagi qoya” degan ma’noni bildiradi. Shuning uchun ham risk xavf
tug‘dirish ehtimoli mavjudligini ifoda qiladi.
Taniqli lug‘atchi olim S.I.Ojegov va N.Y.Shevedovaning rus tili
lug‘atida “risk” bu “muvaffaqiyatga intilish, baxtli hodisa, umid”
degan ma’noni anglatadi deyilsa
5
, V.T.Sevruk “risk – bu zarar ko‘rish
yoki manfaatni qo‘ldan chiqarish bilan bog‘liq ehtimollar
o‘lchamidir” degan ta’rif beradi
6
.
Professor V.M.Usoskin “Risk doimo noaniqlik bilan birga kelib,
oxirgi o‘z navbatida oldindan ko‘ra bilish qiyin yoki mumkin
bo‘lmagan voqealar bilan bog‘liq bo‘ladi” deb izohlaydi
7
.
P.G.Grabovoy, S.N.Petrova, S.I.Poltavsevlarning “Риски в
современном бизнеса” kitobida “Risk - bu korxona resurslarining
bir qismini yo‘qotish yoki daromad ololmaslik, qo‘shimcha xarajatlar
qilish xavfidir”
8
, deb ta’rif berganlar.
5
Ожегов С.И., Шведова Н.Ю. Толковый словарь русского языка. – М.: ООО “А ТЕМП”,
2006.
6
Севрук В.Т. Банковские риски. М.: “Дело-ЛТД”, 2006.
7
Усоскин В.М. Современный коммерческий банк: управление и операции. - М.: ИПЦ
"Вазар-Ферро", 1994.
8
Грабовой П.Г., Петрова С.Н., Полтавцев С.И. Риски в современный бизнес. М.:
“Аланс”, 2006.
17
Yuqorida keltirilgan ta’riflarning barchasida risk qandaydir xavf-
xatar va zararlar ko‘rishdan iborat ekanligi to‘g‘risida fikr yuritilgan.
Riskni ta’riflaganda, uni zarar bilan bog‘liq xavf-xatar, noaniqlik
deyish risk tushunchasining mohiyatini to‘la ifodalolmaydi.
Yuqoridagilarga o‘xshagan ta’riflarni mahalliy iqtisodchilarimi-
zning ishlarida ham uchratish mumkin. Undan tashqari, oxirgi
yillarda chop qilinayotgan ko‘pgina mualliflarning ishlarida “risk”
so‘zini o‘zbekchaga tarjima qilishga harakat qilingan. Natijada
hozirgi kunda turli mualliflar tomonidan “risk” termini turlicha nom
bilan talqin qilinmoqda. Ba’zi bir iqtisodchilar riskni “tavakkal-
chilik” deb ifodalasalar, boshqalari riskka “xato”, “ikkilanish”,
“noaniqlik”, “mavhumiylik” va hokazolar deb ta’rif berish to‘g‘riroq
degan xulosaga keladilar.
Har bir faoliyatni amalga oshirishda ikkilanish yoki xavf-xatar
bo‘lishi mumkin. Lekin ularni risk mazmunida ifoda qilib bo‘lmaydi.
Xavf-xatar deganda biz oldindan biron salbiy natija beruvchi,
yoki biron-bir salbiylikka yoki zarar, talofatga olib keluvchi jarayon
mavjudligini bilamiz va biz qo‘rquv, hadiksirash bilan shu voqelikka
yondashamiz.
Bank risklari to‘g‘risida iqtisodchi olimlarning fikrlari xilma-xil
bo‘lib, ular bu tushunchaning mohiyatini turlicha talqin qilganlar.
Buning sababi shundaki, risk keng ma’noli, faoliyatning,
jarayonlarning turli bosqichlarida uchrab turuvchi ko‘p qirrali
tushunchadir.
Iqtisodchi olim O.I.Lavrushin “Bank riski ehtimoliy hodisaning
qiymat o‘lchovi bo‘lib, u yo‘qotishlarga olib keladi” degan fikrni
ilgari suradi
9
.
Rossiyalik yana bir iqtisodchi G.Panova “Risk kutilmagan
hodisalar yuzaga kelganida yo‘qotish xavfi yoki imkoniyatidir” deb
ta’rif beradi
10
. U o‘z ta’rifi orqali ikki asosiy yo‘nalishni asoslab
bermoqchi bo‘ladi. Bular, birinchidan, Professor O.Lavrushinning
risk to‘g‘risidagi fikri bilan hamohang bo‘lib, u ham risk bu
9
Лаврушин О.И. Банковские риски. - М.: “Кнорус”, 2007.
10
Панова Г.С. Кредитная политика коммерческого банка. - М.: “Юрайт”, 2014.
18
yo‘qotishlarni ifodalaydi deb uqtirsa, ikkinchidan risk bu kutilmagan
hodisa ekanligini ta’kidlamoqchi.
Lekin, “Bank risklari va kreditlash” kitobi muallifi Sh.Z.Abdul-
layeva G.Panovaning yuqorida riskka berib o‘tgan ta’rifiga qo‘shil-
magan va quyidagicha ta’kidlagan: “Bank amaliyotida risk har doim
ham kutilmagan hodisa emas. Bank faoliyatining barcha turi risk bi-
lan bog‘liq. Bank shu faoliyat turi yoki operatsiya riskli ekanligini
bilib turib, shu operatsiyani amalga oshirishga qaror qiladi yoki
amalga oshiradi va u barcha hollarda shu operatsiya natijasida yuqori
daromad olishni rejalashtiradi. Shu sababli biz G.Panovaning bank
riskiga bergan ta’rifiga to‘la qo‘shila olmaymiz”.
11
Ba’zi xorijiy iqtisodchi olimlarning shu sohadagi ishlari bilan
tanishib, ular tomonidan ham bank risklarining mohiyatiga turli xil
ta’rif va tasnif berilganligini ko‘rish mumkin.
Chet ellik olimlar risklarni ta’riflashdan ko‘ra ularning alohida
olingan turlarini ko‘rishni afzal hisoblaydilar. Masalan,
K.D.Valravenning fikricha G‘arb mamlakatlarida iqtisodiyot
subyektlari ko‘proq likvidlik riski, kredit, portfel, sanoat, mamlakat,
valuta, foiz risklariga duchor bo‘ladilar
12
. “Банковский
менеджмент” kitobi muallifi P.S.Rouz moliyaviy risklarning eng
keng tarqalgan turlaridan biri bank risklariga kengroq to‘xtalib o‘tgan
bo‘lib, u bank riski oltita asosiy turdagi risk - kredit riski, foyda
ololmaslik riski, likvidlik riski, bozor riski, foiz riski, to‘lay olmaslik
riskidan tashkil topgan bo‘lib, bu risklar bank faoliyatida juda
muhim, hal qiluvchi risklar hisoblanadi, deydi
13
. Bank uchun ikkinchi
darajada bo‘lgan risklarga P.Rouz siyosiy riskni, suiiste’mol riskini,
valuta riskini kiritadi.
Tadbirkorlik riskining klassik va neoklassik ko‘rinishi ham
ishlab chiqilgan bo‘lib, klassik nazariyada tadbirkorlik riski qabul
qilingan qarorlar natijasida yuzaga kelishi mumkin bo‘lgan
yo‘qotishlarning matematik kutilishi bilan tenglashtiriladi deyilgan.
11
Abdullayeva Sh.Z. Bank risklari va kreditlash. –T.: “Moliya”, 2002.
12
Валравен К.Д. Управление рисками коммерческим банком. ИЭР Мирового Банка / Под
ред. Ворд М. Э. Подг. к публ. Соловьева М.Е. -Вашингтон; Инст. эк. разв. Мир. Банка,
1995.
13
Роуз П.С. “Банковский менеджмент”. - М.: “Дело”, 1995.
19
Ushbu qarashlar klassik nazariya namoyandalari Dj.Mill va
I.U.Seniorlar tomonidan bildirilgan.
XX asrning 30-yillarida iqtisodchilar A.Marshall va A.Pigu tad-
birkorlik riskining neoklassik nazariyasini yaratdilar. U quyidagilar-
dan iborat: noaniqlilik sharoitida ishlayotgan, daromadi o‘zgarib
turadigan tadbirkor, bitim tuzayotganda ikkita kriteriyaga asoslanadi:
-
kutilayotgan foyda hajmiga;
-
uning ikkilanishlarining hajmiga.
Bu shundan dalolat beradiki, bir xil daromad beradigan ikkita
kapital qo‘yilmalar orasidan tadbirkor qaysi biriga ko‘proq ikkila-
nayotgan bo‘lsa, o‘sha kapital qo‘yilmani tanlamaslikka harakat
qiladi.
1.4. Moliyaviy risklarning mazmun-mohiyati va tasniflanishi
Qadim zamonlardan risk foydani shakllantirish omili hisob-
lanadi. J.B.Sey fikricha risk foydaning faqat bir qismini shakllantirish
omili hisoblanadi
14
. XIX asrlarda odamlarning risk qilishga tayyorligi
ular foydasining shakllanishi va o‘zlashtirilishiga olib kelishi bilan
izohlanardi. Hozirgi kunda shakllanayotgan foydaning asosiy qismi
risk ta’sirini kamaytirish orqali vujudga keladi.
Risk nazariyasini o‘rganishda klassik maktab namoyandalari
muhim hissa qo‘shishgan. A.Smit risk va foyda o‘rtasidagi o‘zaro
proportsionallik tushunchasini oydinlashtirishga harakat qilgan.
Uning ta’kidlashicha, “riskli holatlar yuqori bo‘lgan maydonda
qonun bo‘yicha daromad kichik bo‘ladi, bu esa o‘z navbatida
kutilayotgan daromad darajasini ko‘paytirish uchun usullar salmog‘i
yanada ortib boradi”.
Risk to‘g‘risidagi fikrlarni umumlashtirilgan holda prof.
V.V.Kovalyov quyidagicha ta’rif berib o‘tadi: risk bu moliyaviy
yo‘qotish darajasini belgilab:
a) qo‘yilgan maqsadga yetib bormaslik;
b) noaniqliq holatda natijani belgilash;
c) subyektiv holatda belgilangan natijani baholash.
14
Сэй, Ж.Б. Трактат по политической экономии. – М.: “Директ-Медиа”, 2007.
20
Investitsiya faoliyati ma’lum miqdordagi moliyaviy resurslarni
talab qiladi. Bu sarflangan resurslardan investorlar ma’lum daromad,
foyda olishni ko‘zlaydi. Mazkur foyda esa investorlarning
xarajatlarini, inflatsiya omilini, tadbirkorlik riskini qoplashi lozim.
Ammo amaliyotda investorlar har doim ham kutilgan, rejalashtirilgan
natijalarga erisha olmaydilar. Buning asosiy sabablaridan biri -
risklarning mavjudligidir.
Risk bilan noaniqlikning farqi shundaki, natijalar ehtimolligi
joriy davr ma’lumotlari asosida baholanayotgan vaqtda risk e’tiborga
olinadi. Noaniqlik esa bunday ehtimollik o‘tgan va kelasi davr
ma’lumotlari yetishmasligi yoki to‘liq emasligi sababli subyektiv
aniqlangan vaqtda e’tiborga olinadi. Har qanday holda ham kelgusi
iqtisodiy holatlar istiqbolini belgilash (inflatsiya, foiz stavkasi, talab
va taklif, ishlab chiqarish, sotish hajmi va boshqalar) kelajakning
ma’lum emasligi sababli faqat taxminiy va noaniq natijalar bo‘lishi
mumkin. Chunki o‘tgan davr ma’lumotlari asosida faqat noma’lum
kelajakda yuz berishi mumkin bo‘lib o‘tgan rivojlanish
tendensiyasini aniqlash mumkin.
Noaniqlik va risklarning har ikkalasi ham loyihadagi yo‘qotish
va zararlarga bog‘liq bo‘lganligi uchun ularning bir-biri bilan uzviy
aloqadorlikda ifodalash maqsadga muvofiqdir.
Investitsion loyihalar kelajakka qaratilganligi sababli, ularni
amalga oshirish natijalarini aniq taxmin qilish muammodir. Bunday
loyihalar kutilishi mumkin bo‘lgan risklar va noaniqliklarni hisobga
olgan holda bajarilishi kerak. Investitsion qaror bir qator kutilishi
mumkin bo‘lgan oqibatlarga ega bo‘lgan hollarda, qaror riskli yoki
noaniqliklarga ega deb ataladi.
Bugungi kunda biz nafaqat risklar haqida ma’lumotlarga egamiz,
balki ularni tahlil qilib, baho berib, risklarni boshqarish imkoniyatiga
egamiz. Lekin tahlilni ham, risklar boshqaruvini ham birinchi
bosqichi - bu risk turini aniqlashdir.
Yuqoridagilarga o‘xshagan ta’riflarni mahalliy iqtisodchilarimi-
zning ishlarida ham uchratish mumkin. Undan tashqari, oxirgi
yillarda chop qilinayotgan ko‘pgina mualliflarning ishlarida “risk”
so‘zini o‘zbekchaga tarjima qilishga harakat qilingan.
21
Natijada hozirgi kunda turli mualliflar tomonidan “risk” termini
turlicha nom bilan talqin qilinmoqda. Ba’zi bir iqtisodchilar riskni
“tavakkalchilik” deb ifodalasalar, boshqalari riskka “xavf”, “ikkilan-
ish”, “noaniqlik”, “mavhumiylik” deb ta’rif berish to‘g‘riroq degan
xulosa qiladilar.
Iqtisodchi olimlardan T.Malikov, O.Olimjonovlarning risk
to‘g‘risidagi qarashlari diqqatga sazovodir. “Risk” atamasi o‘zbek ti-
lidagi ayrim manbalarda “tavakkalchilik”, “xavf-xatar”, “tahlika” va
“g‘ov” ma’nolarida tarjima qilinayotgan bo‘lsa-da, ularning hech
biri, mualliflar fikricha, “risk” atamasining asl ma’nosini
bildirmaydi. “Zararlarni vujudga kelishi yoki daromadlarning ko‘zda
tutilgan darajadan kamroq olinishi ehtimoliga risk deyiladi” deb
ushbu olimlar ta’rif beradi.
Har qanday iqtisodiy subyekt faoliyat yurgizar ekan, u risk bilan
to‘qnash keladi. Bu risk har qanday vaqt va sharoitda yuzaga kelishi
mumkin. Bu riskdan qo‘rqmay, uni boshqarib daromadni ko‘paytirish
har bir subyektning maqsadi va vazifasi hisoblanadi. Shunday ekan
risklarni o‘rganish, ularni kelib chiqish sabablarini aniqlash va
boshqarish metodlarini o‘rganish iqtisodchilarning vazifasi
hisoblanadi.
Risk – faoliyat yuritish davomida turli xil omillarning o‘zgarishi
natijasida yuzaga kelishi mumkin bo‘lgan xatar yoki xatarlar
majmuasidir.
Koxonalar moliyaviy-xo‘jalik faoliyatida kutilgan foydaning
olinmasligi, kutilmagan xarajatlarning kelib chiqishi bilan bog‘liq
hodisalar yoki ularning yuz berish ehtimolliklari riskni ifodalaydi.
Fikrimizcha, risk - bu moliyaviy kategoriya bo‘lib, kutilishi mumkin
bo‘lgan omad yoki xatar, ya’ni ko‘zlangan foydani olish jarayoniga
xos bo‘lgan umid qilish yoki ko‘p mablag‘larning yo‘qotilishi
ehtimolliklari bo‘lib, u qandaydir holatlar, omillar ta’sirida
kutiladigan foydaning pasayishi, ortishi yoki yo‘qotilish ehtimolida
namoyon bo‘ladi.
Moliyaviy risklar korxonalarning boshqa moliyaviy tashkilotlar
bilan o‘zaro munosabatlarini amalga oshirish jarayonida yuzaga
keladigan risklarni tushunish mumkin. Bularga misol qilib,
korxonalarni tijorat banklari, sug‘urta kompaniyalari, investitsion
22
kompaniyalar, fond birjalari va boshqa moliyaviy muassasalar bilan
munosabatlari kiritishimiz mumkin. Korxonalarda moliyaviy
risklarni yuzaga kelishiga asosan, inflatsion omillar, banklarda kred-
itlarni foiz stavkalari ortib ketishligi, qimmatli qog‘ozlar narxining
tushib ketishligi kabi omillar ta’sir qiladi.
Risklarning mazmun-mohiyatini tadqiq etish, ularni oldindan
aniqlash va baholash, ularning oldini olish yoki pasaytirish
choralarini ko‘rish barcha iqtisodiy korxonalar uchun ahamiyat kasb
etadi. Shunga ko‘ra, risklarni tahlil qilishda ularni alohida
xususiyatlari bo‘yicha ajratish va o‘rganish, tahlil qilish va baholash
juda muhim sanaladi.
Har bir riskning o‘ziga xos xususiyati va ularni baholash,
nazorat, monitoring va uning boshqarib turish yo‘llari va bosqichlari
bor. Riskning qanday yo‘l bilan kelib chiqqanligini va kelib chiqishda
qanday xususiyat va omil yetakchi bo‘lganligini aniqlash uchun
risklar umumiy klassifikatisiya qilinadi. Bu klassifikatsiya orqali
korxona faoliyatida riskning paydo bo‘lishining barcha qirralarini
tahlil qilish va o‘rganish mumkin.
Risklarni korxonalar foydasiga ta’sirini baholash va kamaytirish
maqsadida risklarning turli belgilari bo‘yicha tasniflash muhim
ahamiyat kasb etadi. Korxonalar joriy va uzoq muddatli vazifalarni
amalga oshirishlarida qator risklarga duch keladilar. Shuning uchun
risklarning tabiati va turlarini yoritish uchun ularni tasniflash
maqsadga muvofiqdir.
Risk turlarining deyarli barchasi korxonalari moliyaviy
ko‘rsatkichlariga ta’sir etadi, lekin korxona qaysi iqtisodiyot
tarmog‘ida o‘z faoliyatini yuritishiga qarab, risklar ta’siri darajasi
ham o‘zgarishi mumkin.
Ko‘plab xorijiy va mamlakatimizdagi chop etilayotgan iqtisodiy
adabiyotlarda risklarning bir necha xil turlari sanab o‘tilgan.
Risklarni boshqarishni samarali tashkil etish ularni muayyan belgilari
bo‘yicha aniq guruhlarga bo‘lishga bog‘liq. Risklarning ilmiy
asoslangan tasnifi ularni har birining umumiy tizimdagi o‘rnini
belgilash imkonini beradi. Iqtisodiy adabiyotlarda risklarni
tasniflashning turli xil ko‘rinishlari berilgan.
23
Korxonalar xo‘jalik-moliyaviy faoliyatida uchraydigan risklarni
quyidagi xususiyatlari bo‘yicha tasniflash mumkin:
1) xo‘jalik faoliyatining shakliga ko‘ra:
- tijorat riski;
- moliyaviy risk.
2) namoyon bo‘lish shakliga ko‘ra barcha turdagi risklar (1.4.2-
rasm):
- sof risklar;
- spekulativ risklar.
3) risklarni yuzaga kelish sohasiga ko‘ra:
- tashqi risklar;
- ichki risklar.
4) paydo bo‘lish xususiyatiga ko‘ra:
- subyektiv;
- obyektiv.
Tijorat riski deyilganda asosan mahsulotlar realizatsiyasi va xo-
mashyolarni sotib olish jarayonlarida yuzaga kelishi mumkin bo‘lgan
risklar tushuniladi.
Moliyaviy risk deganda moliyaviy bitimlarni amalga oshirish
(bankka mablag‘larni qo‘yish, aksiyalar muomalasi, birja faoliyati va
hokazo) chog‘ida vujudga keladigan risklar tushuniladi (1.4.1-rasm).
1.4.1-rasm. Moliya risklarning tasniflanishi
Bozor risklari moliyaviy risklarning qismi sifatida tashkilotlarn-
ing iqtisodiy faoliyati ko‘lamida yuzaga keladi. Uning daromadi
Moliyaviy risklar
Bozor riski
Valyuta riski
Kredit riski
Inflatsiya riski
Investitsion riski
Foiz riski
24
shakllanishi bilan bevosita bog‘langan va tashkilotlarning inves-
titsion-moliyaviy faoliyatni amalga oshirish jarayonida ehtimoliy
iqtisodiy yo‘qotishlari bilan xarakterlanadi.
Kredit riski deb, qarz oluvchi tomonidan kredit shartnomasi
shartlarining bajarilmasligi ya’ni kredit summasining (qisman yoki
to‘liq) va u bo‘yicha foizlarning shartnomada ko‘rsatilgan
muddatlarda to‘lanmasligi tushuniladi.
Bozor riski hamda kredit riski tegishli moliyaviy instrumentlarga
egalik qilish jarayonida yuzaga keladi. Bu ikki turdagi risklar, ayni
vaqtda o‘ziga xos, alohida yoki tizimli hodisa sifatida nafaqat aniq bir
moliya institutining say-harakati, balki bozordagi o‘zgarishlar ta’sir-
ida kechishini ham ta’kidlash o‘rinlidir.
Valuta riski deganda, tashqi iqtisodiy faoliyat jarayonida
ayirboshlash kurslari o‘zgarishidan yoki boshqa turli valuta
operatsiyalari amalga oshirilishida yuzaga kelishi mumkin bo‘lgan
yuqo‘tishlar (yoki daromad olish) tushuniladi. Valuta risklari yuzaga
kelishining asosiy sababi - valuta kurslari o‘zgarishi hisoblanadi.
Bunday o‘zgarishlar hamma shaxslarga: ishbilarmon firmalar va
davlat tuzilmalariga ham ta’sir ko‘rsatadi. Ko‘pgina hollarda,
ularning faoliyati eksport-import operatsiyalari bilan bog‘liq va shu
sababli, kreditorlar va qarz oluvchilar, investorlar va chayqovchilar,
xo‘jalik subyektlari o‘z bizneslarini milliy valutaga nisbatan xorijiy
valutalarda amalga oshirishni ma’qul ko‘radilar
Foiz riski korxonalarda ma’lum bir faoliyat turlari bo‘yicha
uning foiz ko‘rsatkichlari yoki to‘lovlarini oshib ketishi hamda
kamayib ketishi ehtimolligi natijasida foyda hajmini belgilangan
darajada ololmaslik ehtimolligidir..
Investitsion risklar korxonaning investitsion faoliyatlarini
amalga oshirish natijasida kutilgan daromadlarni ololmaslik
ehtimolligidir.
Inflatsiya riski - bu inflatsiyaning o‘sishi natijasida olinadigan
pul shaklidagi daromadlarning qadrsizlanishidir. Bunda tadbirkorlar
sezilarli darajada moliyaviy yo‘qotishlarga duchor bo‘ladilar.
Inflatsiya risklari tashqi tizimli risk hisoblanib, unga ta’sir qilish
imkoniyatlari juda kichik bo‘ladi.
25
Sof risklar deyilganda, korxonalar xo‘jalik-moliyaviy faoliyatida
zarar ko‘rishi yoki hech qanday daromad ololmaslik ehtimolini
tushunish mumkin.
Spekulativ risklarda esa, korxonaning ijobiy natijaga yoki
bo‘lmasa salbiy natijaga erishishlik ehtimoli namoyon bo‘ladi.
Boshqacha qilib aytadigan bo‘lsak, spekulativ risklar korxonalarning
daromad, foyda olishini yoki zarar ko‘rish ehtimolligini anglatadi.
Tashqi risklar korxonalar o‘zlarining xo‘jalik faoliyatini bevosita
tashqi muhit bilan bog‘langan holda amalga oshirishi natijasida
vujudga keladi. Korxonalarda tashqi risklar darajasiga juda ko‘p
omillar ta’sir ko‘rsatadi. Bularga misol qilib, siyosiy, iqtisodiy,
ijtimoiy va tabiiy-iqlim risklarini ko‘rsatish mumkin.
Tashqi risklarning o‘ziga xos xususiyati shundaki, ular
moliyaviy faoliyat natijalariga ham bevosita, ham bilvosita ta’sir
ko‘rsatishi mumkin. Albatta, har qanday mulkchilik shaklidagi
korxonalarga tashqi riskning ta’siri o‘ta salbiy oqibatlarga olib kelishi
mumkin.
Barchamizga ma’lumki jahon moliyaviy-iqtisodiy inqirozi
sharoitida mamlakatimizdagi ko‘plab eksportga ixtisoslashgan
korxonalar va xorijiy davlatlardagi aksariyat firma va kompaniyalar
faoliyatida iqtisodiy riskning yuzaga kelishi kuzatildi. Albatta
bunday turdagi risklarni boshqarish yoki tartibga solish nafaqat
korxona menejerlariga bog‘liq balki xalqaro bozordagi holat va
boshqa davlatlardagi iqtisodiy vaziyatlarga ham bog‘liqdir.
Tashqi risklar obyektiv xususiyatga ega bo‘lib, bunday risklarni
tartibga solish yoki boshqarish korxona uchun qiyin kechadi. Korx-
onalar faoliyatida uchraydigan asosiy tashqi risklardan biri bu
iqtisodiy risklardir. Iqtisodiy risklar mamlakatdagi iqtisodiy holatdan
kelib chiqadi va korxonalar faoliyatiga jiddiy ta’sir ko‘rsatishi
mumkin.
Ichki risklar, korxonaning ichki xo‘jalik faoliyati natijasida
yuzaga keladi. Bunday risklarga korxonaning ishlab chiqarish yoki
xizmat ko‘rsatish jarayonlari bilan bog‘liq, xodimlarning malakalari
bilan bog‘liq, boshqaruv strategiyasining qanday darajada ekanligi
bilan, asosiy vositalarning holati va texnika xavfsizligi bilan bog‘liq
26
holatlarda yuzaga kelishi mumkin bo‘lgan risklarni kiritishimiz
mumkin.
1.4.1-rasm. Namoyon bo‘lishiga ko‘ra risklarni tasniflanishi
15
Subyektiv risk - malaka, ish tajribasi va bilimning yetishmasligi,
bozor qoidalariga rioya etmasligi, bitim mazmun-mohiyatini to‘liq
tushunib yetmasligi va boshqalar.
Obyektiv risk - ma’lumotlarning yetishmasligi: bozor konyunk-
turasining, qonunchilik, kreditlash shart-sharoitlari, soliqqa tortish,
investitsiyalash va boshqalarning kutilmagan holda o‘zgarishi.
15
Балабанов И.Т. Риск-менеджмент. – М.: Финансы и статистика, 1996.
27
Moliyaviy bozor eng yuqori riskka ega bo‘lgan soha deb
hisoblanadi. Undagi risklar ikkita katta guruhga bo‘linadi:
- tizimli risklar;
- tizimsiz risklar.
Tizimli risklar - bu xatar ta’siriga ba’zi bir qimmatli qog‘ozlar
emas, balki butun bozor, uni katta bir qismi risklarga uchraydi. Bu
holda iqtisodiy nobarqarorlik tufayli yoki boshqa sabablarga ko‘ra
ko‘pchilik emitent va qimmatli qog‘ozlar egalari zarar ko‘rishlari
mumkin. Tizimli risklarga quyidagilar kiradi: foiz riski; valuta riski;
inflatsiya riski; siyosiy risklar.
Tizimsiz risklar - xatarga ba’zi bir qimmatli qog‘ozlar yoki ularni
majmuasi uchraydi, ya’ni ma’lum bir korxonaning qimmatli
qog‘ozlari yoki tarmoqning qimmatli qog‘ozlari kiradi. Tizimsiz
risklarga quyidagilar kiradi: tadbirkorlik riski; moliyaviy risklar;
nolikvidlik riski.
Risklar kelib chiqishining asosiy sabablariga bog‘liq ravishda,
ular quyidagi toifalarga ajratiladi:
- tabiiy risklar – bu kutilmagan tabiiy hodisalar yuzaga kelishi
bilan bog‘liq risklar;
- ekologik risklar – atrof-muhitga yetkazilgan zarar uchun
fuqarolik javobgarligi yuzaga kelishi bilan bog‘liq;
- siyosiy risklar – bu davlat siyosatining natijasi sanaluvchi
zararning yuzaga kelishi yoki foyda hajmining qisqarishi ehtimoli;
- transport risklari, u yuklarni turli xil transport vositalarida
tashish bilan bog‘liq;
- mulkiy risklar – bu tadbirkorga bog‘liq bo‘lmagan sabablar
tufayli uning mulkiy yo‘qotishlari bilan bog‘liq risklar;
- savdo risklari, ular to‘lovlarni kechiktirish, tovarlarni yetkazib
bermaslik, to‘lovni rad etish va hokazolar tufayli zararlarga bog‘liq.
Risklarning katta guruhi pulning xarid qobiliyati bilan bog‘liq.
Bunga quyidagilar kiradi:
- inflatsiya risklari pulning real xarid qobiliyatining
qadrsizlanishi bilan bog‘liq, bunda tadbirkor real yo‘qotishlarga
uchraydi;
- valuta risklari valuta kurslari o‘zgarishlari bilan bog‘liq, ular
spekulativ risklarga kiritiladi, shuning uchun valuta kursidagi
28
o‘zgarishlar natijasida bir tomon yo‘qotishga uchraganda, odatda,
boshqa tomon qo‘shimcha foyda oladi va aksincha;
- likvidlik risklari qimmatli qog‘ozlar yoki boshqa tovarlarni
sotishda ularning sifati va iste’mol qiymatini baholashdagi
o‘zgarishlar tufayli yuzaga keluvchi yo‘qotishlar bilan bog‘liq;
- deflatsiya risklari deflatsiya o‘sishi bilan narx darajasining
pasayishi, o‘z navbatida, daromadlar kamayishi bilan bog‘liq.
Investitsion risklar investitsion loyihalarni amalga oshirishda
foydani olmaslik yoki yo‘qotish ehtimoli bilan bog‘liq bo‘lib, ular
quyidagi risk turlarini o‘z ichiga oladi:
- boy berilgan foyda riski shundan iboratki, qandaydir tadbirni
amalga oshirmaslik natijasida moliyaviy zarar yuzaga keladi;
- daromadlilik pasayishi riski portfel investitsiyalari bo‘yicha
foizlar va dividendlar miqdorining pasayishi bilan bog‘liq; u taqdim
etilgan kreditlar bo‘yicha stavkalar ustidan jalb qilingan mablag‘lar
uchun to‘lanadigan foiz stavkalari ortishi natijasida yuzaga keluvchi
foiz riski va qarzdor tomonidan kreditorga to‘lanadigan asosiy qarz
va foizlar to‘lanmagan holatda yuzaga keluvchi kredit riskiga
ajratiladi;
- birja risklari birja bitimlaridan yo‘qotishlar xavfini o‘zida aks
ettiradi;
- selektiv risklar kapital qo‘yilmalar turlarini, investitsiya qilish
uchun qimmatli qog‘ozlar turlarini noto‘g‘ri shakllantirish natijasida
yuzaga keladi;
- bankrotlik riski tadbirkor tomonidan mablag‘larning noto‘g‘ri
yo‘naltirilishi oqibatida uning to‘liq yo‘qotishga uchrashi bilan
bog‘liq.
Albatta, riskning tasnifiy belgilari, turlari va kichik turlari
tahlilini davom ettirish mumkin, lekin bu asosan turli tadqiqotchilar
va mutaxassislarning fikrlarini takror sanab o‘tishga olib kelib, bu
qanday yondashuv, qanday tasnif asosiy hisoblanadi va u risk darajasi
kamayishiga qay darajada imkon beradi, degan asosiy savolga javob
bermaydi.
Shu bois, faqatgina riskning mumkin bo‘lgan chegarasi
mezoniga to‘xtalib o‘tamiz.
29
Yo‘l qo‘yish mumkin bo‘lgan risk deganda, riskning o‘rtacha
darajasi chegarasidagi risk darajasi, ya’ni, boshqa faoliyat turlari va
boshqa xo‘jalik yurituvchi subyektlarga nisbatan o‘rtacha darajasi
tushuniladi.
Agar biz R – orqali iqtisodiyotda o‘rtacha risk darajasini va R
D
–
orqali yo‘l qo‘yish mumkin bo‘lgan risk darajasini ifodalaydigan
bo‘lsak, u holda quyidagi tengsizlik o‘rinlidir:
R < R (1.4.1)
Kritik risk R
kr
deganda darajasi o‘rtachadan yuqori, lekin mazkur
iqtisodiy tizimda faoliyatning muayyan turlari uchun riskning R
max
maksimal mumkin bo‘lgan qiymati chegarasida bo‘lgan risk
tushuniladi, ya’ni:
R
D
< R
kr
< R
max
(1.4.2)
Halokatli risk R
hal
– bu shunday riskki, u mazkur iqtisodiy
tizimda yuzaga kelgan R
max
maksimal risk chegarasidan ortib ketadi
va uning uchun quyidagi shart bajariladi:
R
hal
> R
max
(1.4.3)
Iqtisodiy risk paydo bo‘lishi uchun xarakterli sabab noaniqlik
hisoblanadi.
Avvalroq qayd qilinganidek, iqtisodiy kategoriya sifatida risk
sodir bo‘lishi mumkin bo‘lgan yoki sodir bo‘lmaydigan hodisani
o‘zida aks ettiradi. Bunday hodisa sodir bo‘lgan holatda, uchta
iqtisodiy natija ehtimol qilinadi: salbiy (zarar, ziyon, boy berish),
nolli, ijobiy (foyda, daromad, yutuq).
Riskli vaziyat esa statistik jarayonlar va unga hamrohlik qiluvchi
quyidagi shartlar bilan bog‘liq: noaniqlik mavjudligi, muqobilni
tanlash zarurligi va bunda u yoki bu variantni amalga oshirish
ehtimolini sifat va miqdor jihatdan baholash imkoniyati.
Birinchi shartga batafsil to‘xtalib o‘tamiz.
Qandaydir iqtisodiy tizim faoliyatini ko‘rib chiqar ekanmiz, unga
turli sohalarda va rivojlanishining turli bosqichlarida har doim
noaniqlik hamroh bo‘lishini hisobga olish zarur.
Iqtisodiy tizimlar faoliyatida noaniqlik mavjudligi risklar yuzaga
kelishini taqozo etib, ularni hisobga olmasdan iqtisodiyot samarali
rivojlanishi mumkin emas.
30
1.5. Noaniqliklar tizimi
Tadbirkorlik faoliyatining ixtiyoriy turida o‘rin tutuvchi
noaniqlik shartlari iqtisodiy tizimlar o‘zining faoliyat jarayonida
qator sabablarga bog‘liqligini keltirilgan noaniqliklar sxemasi
ko‘rinishida tizimlashtirish mumkin (1.5.1-rasm).
1.5.1-rasm. Noaniqliklar sxemasi
16
Yuzaga kelish vaqtiga ko‘ra noaniqliklar retrospektiv, joriy va
istiqboldagi kabi turlarga ajratiladi. Qabul qilinayotgan qarorlarning
iqtisodiy samaradorligini baholashda vaqt omilini hisobga olish
zarurati samara kabi xarajatlar ham vaqt bo‘yicha taqsimlangan
bo‘lishi mumkinligi bilan bog‘liq. Vaqt bo‘yicha turlicha
taqsimlangan miqdoriga ko‘ra teng xarajatlar u yoki bu turdagi
(iqtisodiy, ijtimoiy va boshqalar) bir xil bo‘lmagan foydali natijani
ta’minlaydi.
Yuzaga kelish omillariga ko‘ra noaniqliklar iqtisodiy (tijoriy)
va siyosiy noaniqliklarga ajratiladi. Iqtisodiy noaniqliklar korxonalar
iqtisodiyotidagi yoki mamlakat iqtisodiyotidagi noqulay o‘zgarishlar
bilan bog‘liq bo‘lib, ularga quyidagilar kiritiladi: bozor talabidagi
16
Шапкин А.С., Шапкин В.А. Экономические и финансовые риски. Оценка, управление,
портфель инвестиций. М.: “Дашков и К
0
”, 2016.
Iqtisodiy
noaniqlik
Siyosiy
noaniqlik
Tabiiy
noaniqlik
Vaqtinchalik
noaniqliklar
Noaniqlik turlari
Tashqi va ichki muhit
noaniqligi
Ziddiyatli vaziyatlar
Bir-biriga mos tushmagan
manfaatlar va vazifalar
Ko‘p maqsadli
vazifalar
31
noaniqlik, bozor narxlarining oldindan aytish noaniqligi, bozor
taklifining noaniqligi, raqobatchilar harakatlari haqida axborotlar
yetarli emasligi va boshqalar. Siyosiy noaniqliklar tadbirkorlik
faoliyatiga ta’sir qiluvchi siyosiy vaziyat o‘zgarishi bilan
shartlangan. Noaniqliklarning mazkur turlari o‘zaro bog‘liq bo‘lib,
amaliyotda ularni ajratish ko‘pincha ancha qiyin kechadi.
Tabiiy noaniqlik bir qator omillar majmui bilan tavsiflanib,
ularning orasida quyidagilarni sanab o‘tish mumkin: tabiiy shart-
sharoitlari,
turli xil to‘siqlar (atmosfera, elektromagnit va
boshqalarga oid).
Noaniqlikning keyingi turi tashqi muhit noaniqligi hisoblanadi.
Tadbirkorlik faoliyatini iqtisodiy tahlil qilishda tashqi va ichki muhit
tushunchalari joriy qilinadi. Ichki muhit tadbirkorning o‘zi va uning
aloqalari bilan faoliyatiga bog‘liq omillarni o‘z ichiga oladi. Tashqi
muhit esa bevosita tadbirkor faoliyati bilan bog‘liq bo‘lmagan va
yanada kengroq ijtimoiy, demografik, siyosi va boshqa xarakterga
ega bo‘lgan omillar bilan tavsiflanadi.
U yoki bu tanlovda ishtirok etuvchi shaxslarning strategiya va
taktikasi, raqobatchilarning xatti-harakatlari, oligopolistlarning narx
siyosati va boshqalar kabi ziddiyatli vaziyatlarda esa noaniqlikning
maxsus turi yuzaga keladi.
Noaniqlik sharoitida bir-biriga mos tushmagan manfaatlar
muammosi ko‘plab mezonlar asosida optimal yechimni tanlash
ko‘rib chiqiladigan vazifalar maxsus guruhni tashkil qiladi.
Noaniqliklar mavjudligi optimal yechimlarni tanlash jarayonini
sezilarli darajada murakkablashtiradi va oldindan aytish mumkin
bo‘lmagan natijalarga olib kelishi mumkin. Amaliyotda, iqtisodiy
tahlil o‘tkazishda, noaniqlik omili keltirib chiqaruvchi ushbu
“yovuzlik”ka aksariyat hollarda e’tibor qaratmaslikka harakat
qilinadi va determinatsiyalangan modellar asosida ish ko‘riladi (qaror
qabul qilinadi). Boshqacha aytganda, qabul qilinayotgan qarorlarga
ta’sir qiluvchi omillar aniq ma’lum deb taxmin qilinadi.
Afsuski, asl voqelik ko‘pincha bunday tasavvurlarga mos
tushmaydi. Shuning uchun nazorat qilinmaydigan omillarni hisobga
olmay samarali yechimlar tanlash siyosati aksariyat hollarda iqti-
sodiy, ijtimoiy va boshqa tusdagi sezilarli yo‘qotishlarga olib keladi.
32
Iqtisodiy faoliyatda riskning anchayin xarakterli sababi
hisoblangan noaniqlikni ko‘rib chiqar ekanmiz, faoliyatning
iqtisodiy, tijoriy, boshqaruv, moliyaviy va boshqa turlari jarayoniga
tatbiqan uni ajratib ko‘rsatish va o‘rganish favqulodda muhim
hisoblanishini qayd qilish zarur, chunki bunda aniq belgilash mumkin
bo‘lmagan shart-sharoitlarda sanab o‘tilgan faoliyat turlarini amalga
oshirish imkoni bo‘lmagan amaliy vaziyat aks ettiriladi.
Adabiyotlarda “noaniqlik” atamasining turli ta’riflari mavjud.
Noaniqlik – bu turli sabablar, eng avvalo, yechimlarni amalga
oshirish shart-sharoitlari, jumladan, ular bilan bog‘liq sarf-xarajatlar
va natijalar haqida ma’lumotlar to‘liq emasligi yoki noaniqligi tufayli
yuzaga keluvchi turli parametrlarning kelgusi qiymatlari haqida
to‘liqsiz yoxud noaniq tasavvurlardir.
17
Noqulay vaziyatlar va oqibatlarga yechim topishni amalga
oshirish jarayonida yuzaga kelish imkoniyati bilan bog‘liq noaniqlik
risk tushunchasi bilan tavsiflanadi.
Hodisalarning ustma-ust tushish ehtimoli nuqtayi nazaridan
noaniqlikni uch turga ajratish mumkin: to‘liq noaniqlik, to‘liq
aniqlik, qisman noaniqlik.
To‘liq noaniqlik P
t
hodisa yuz berishining nolga yaqin
prognozlanuvchanligi bilan tavsiflanib, bu matematik jihatdan
quyidagicha ifodalanadi:
lim
→
P = 0
(1.5.1)
bu yerda t – vaqt;
t
k
– hodisani prognozlashning yakuniy vaqti.
To‘liq noaniqlikka birga yaqin hodisalar prognozlanuvchanligi
mos keladi, ya’ni:
lim
→
P = 1 (1.5.2)
Bu, birinchi navbatda, noaniqlik sharoitida muammoni hal
qilishda maqbul yechim ba’zi ehtimollik bilan aniqlangan va
oldindan taxmin qilingan ishonch (odatda 0.9 - 0.99) bilan aniqlangan
holatlarda mumkin, bu nafaqat sizning strategiyangizni taxmin qilish
imkonini beradi.
17
Чернов В.А. Анализ коммерческого риска. – М.: “Финансы и статистика”, 1998.
33
Qisman noaniqlik oldindan aytib bo‘lmaydigan 0 dan 1 gacha
bo‘lgan tengsizlik bilan aniqlanadigan bunday hodisalarga to‘g‘ri
keladi.
0 < lim
→
P < 1 (1.5.3)
Xavfning obyektiv mavjudligi va u bilan bog‘liq moliyaviy,
ma’naviy va boshqa yo‘qotishlar sharoitida korxona tomonidan
belgilangan maqsadlar nuqtayi nazaridan iloji boricha eng yaxshi
usullarni tadbirkorlik faoliyatini qabul qilish va amalga oshirishda
hisobga olishga imkon beradigan muayyan mexanizmga ehtiyoj
paydo bo‘ladi.
Nazorat savollari
1. Risk tushunchasiga ta’rif bering.
2. Risklarni tasniflang.
3. Moliyaviy risklarni tasniflang.
4. Paydo bo‘lishiga ko‘ra risklar qayday turlarga ajratiladi?
5. Risklarni funksiyalarini ayting va ularni izohlang.
6. Kredit riskiga ta’rif bering.
7. Risk nazariyasi deganda nimani tushunasiz?
8. Iqtisodiyotni turli bo‘g‘inlarida risklar yuzasidan fikr bildiring.
9. Riskning xususiylarini bilasizmi?
10. Noaniqliklar tizimi deganda nimani tushunasiz?
Test
1. Riskning funksiyalari tog‘ri berilgan javobni aniqlang.
A) rag‘batlantiruvchi va himoyalovchi;
B) rag‘batlantiruvchi va alternativlik;
C) himoyalovchi va qarama-qarshilik;
D) qarama-qarshilik va rag‘batlantiruvchi.
2. Barchamizga ma’lumki jahon moliyaviy-iqtisodiy inqirozi
sharoitida mamlakatimizdagi ko‘plab eksportga ixtisoslashgan korx-
onalar va xorijiy davlatlardagi aksariyat firma hamda kompaniyalar
faoliyatida iqtisodiy riskning yuzaga kelishi kuzatildi. Bu yuzaga
kelishiga ko‘ra qaysi risk turiga mansub.
34
A) moliyaviy risk;
B) tashqi risk;
C) ichki risk;
D) valuta riski.
3. Riskning xususiyatlar to‘g‘ri berilgan qatorni aniqlang.
A) himoyalash, noaniqlik, alternativlik;
B) noaniqlik, rag‘batlantiruvchilik, qarama-qarshilik;
C) noaniqlik, baholash, alternativlik;
D) qarama-qarshilik, alternativlik, noaniqlik.
4. Kredit riski, foiz riski, bozor riski qanday risk turiga man-
sub?
A) moliyaviy risk;
B) tadbirkorlik riski;
C) sof risk;
D) loyiha riski.
5. Risklar yuzaga kelish sohasiga ko‘ra tasniflanishi qaysi
javobda to‘g‘ri berilgan.
A) moliyaviy va tijorat risklar;
B) sof va spekulativ risklar;
C) tashqi va ichki risklar;
D) subyektiv va obyektiv risklar.
6. Riskning neoklassik nazariyasi asoschilari to‘g‘ri
ko‘rsatilgan qatorni ko‘rsating.
A) A.Smit, D.Rikardo;
B) J.Sey, A.Pigu;
C) J.Mill, I.Senior;
D) A.Marshal, A.Pigu.
7. Moliyaviy risklar ta’sirini aniqlash orqali xo‘jalik yurituvchi
subyektlarning barcha imkoniyatlaridan to‘la foydalanish,
korxonalarni rivojlantirish istiqbollarini belgilab berish va moliyaviy
risklarni oldini olish ………………….. oshirishga imkon yaratadi.
A) risklarni boshqarish imkoniyatlarini;
B) korxonaning investitsion faolligini;
C) korxonaning samaradorligini;
D) risklar ta’sirini.
35
8. Riskning himoyalovchi funksiyasini ikki jihat to‘g‘ri
ko‘rsatilgan javobni belgilang.
A) huquqiy-genetik, tarixiy- ijtimoiy;
B) tarixiy-genetik, iqtisodiy-huquqiy;
C) ijtimoiy-huquqiy; moliyaviy-huquqiy;
D) tarixiy-genetik, ijtimoiy-huquqiy.
9. “Noaniqlilik qarama-qarshiliklar natijasida kelib chiqadi,
ya’ni insonlar nimalarni kutmoqdalar-u, nimalar sodir bo‘lmoqda,
buning natijasi esa foyda yoki zararda namoyon bo‘ladi” degan fikr
kimga tegishli?
A) P.Samuelson;
B) F.Nayt;
C) A.Smit;
D) J.Mill.
10. Riskining klassik nazariyasi asoschilari to‘g‘ri ko‘rsatilgan
qatorni ko‘rsating.
A) A.Smit, D.Rikardo;
B) J.Sey, A.Smit;
C) J.Mill, I.Senior;
D) A.Marshal, A.Pigu.
36
II BOB. BOZOR RISKLARI
2.1. Bozor risklarining turlari va mohiyati
Bozor risklari moliyaviy risklarning qismi sifatida tashkilot-
larning iqtisodiy faoliyati ko‘lamida yuzaga keladi. Uning daromadi
shakllanishi bilan bevosita bog‘langan va tashkilotlarning investit-
sion-moliyaviy faoliyatni amalga oshirish jarayonida ehtimoliy
iqtisodiy yo‘qotishlari bilan xarakterlanadi.
Bozor riski o‘z tarkibiga valuta, foiz, moliya bozori va tovar
narxi risklarini o‘z ichiga olib, ularning bozor bahosidagi o‘zgarishlar
natijasi hisoblanadi.
Bozor risklari mamlakatdagi makroiqtisodiy sharoit va moliya
bozoridagi ishbilarmonlik darajasi bog‘liq bo‘lmaydi.
Bozor risklariga quyidagilar kiradi:
1) iqtisodiy va siyosiy risk;
2) qonunchilik bilan bog‘liq risklar;
3) valuta risklari;
4) tovar narxi risklari;
5) foiz riski;
6) moliya bozori riski.
Iqtisodiy va siyosiy risk – bunday risklarga biror – bir
korporatsiyaning aktivlariga investitsiya qilayotganida, o‘sha
korparatsiya qaysidir davlatning yuridik hududiga kiradigan va
huquqlariga bo‘ysinadigan bo‘lishi mumkin. Shu bilan birga ikkita
mamlakat o‘rtasida qandaydir ko‘zda tutilmagan kelishmovchiliklar
bo‘lishi mumkin. Bu esa bevosita investorga ta’sir etadi.
Bunga misol qilib, AQSH va Iroq o‘rtasidagi urush oqibatlari
yaqqol misol bo‘la oladi. 2004-yilning may oyining ikkinchi yarim-
ida jahon fond birjalaridagi neftning narxi bir barreli uchun 40 dol-
larga bo‘lishi aniq va yaqqol misoldir. Amerika iqtisodiy
tahlilchilarining ta’kidlashlaricha, bir barreli uchun 40 dollar 20 yil
oldin berishgan ekan. Lekin hozirgi kunga kelib boshqa omillar ham
37
yonilg‘i narxiga ta’sir ko‘rsatishi jahon moliyaviy – iqtisodiy inqirozi
natijasida kuzatildi.
Qonun hujjatlarining o‘zgarishi risk bilan bog‘liqdir. Bu holatga
misol qilib soliqqa tortish bilan bevosita bog‘liq o‘zgarishni
keltirishimiz mumkin. Chunki investitsiyadan olinadigan daromad,
albatta, soliqqa tortiladi. Qandaydir korxona ma’lum bir mahsuot
ishlab chiqaradigan bo‘lsa, soliq stavkalari mahsulot tannarxiga ta’sir
qiladi. Bu esa investorni riskni oldini olish bilan bog‘liq bo‘lgan
tog‘ri qarorni qabul qilishga undaydi.
Valutaviy risklarda asosan biror-bir davlatda turib chet el
valutasiga nisbatan narxlarning o‘zgarishidagi bo‘ladigan zararlar
tushuniladi.
Foiz risk. Bunday risklar fond bozorda kreditning foizi stavkasi
tushib ketishi natijasida vujudga keladi. Bankdagi depozitlarning foiz
stavkalari ko‘tarilsa, fond bozoridagi aksiyalar bahosi tushib ketadi.
Agarda bankdagi depozit xizmatlari birdaniga katta darajaga oshib
ketsa, fond bozoridagi aksiyalarning narxi juda tez narxi tushib
ketishi mumkin, buning natijasida qimmatli qog‘ozlarni chiqargan
kompaniya imtiyozli aksiyalari egasi qaytarib sotib olishi uchun olib
kelishlari mumkin (agarda shartnomada ko‘zda tutilgan bo‘lsa)
qaytarib olishi mumkin.
2.2. Bozorlarda faoliyat yuritish bilan bog‘liq risklarni hisobga
olish va baholashning ahamiyati
Bozor riskini aniqlash ishlarini olib borishdagi izchillik bos-
qichma-bosqich amalga oshiriladigan jarayon bo‘lib, ular quyida-
gilarni o‘z ichiga oladi:
- muammolarning qo‘yilishi;
- kerakli ma’lumotlarni yig‘ish va tahlil qilish;
- baholash usullarini tanlash va ularni qo‘llash;
- bozor bahosiga ta’sir etuvchi omillarni tahlil qilish;
- bozor riski haqida belgilangan shaklda hisobot tuzish.
Bozor riskini baholash jarayonini tashkil etuvchi bu bo‘g‘inlarni
har tomonlama ko‘rib chiqamiz.
Bozor riski qiymatning kerakli darajasi va uni baholash maqsa-
dini muvofiqlashtirishi zarur bo‘lgan umumiy qoidadan istisno
38
holatlari ham mavjud. Bu tugatish qiymatlarini belgilashga taalluqli.
Ushbu holatlarda buyurtmachi tugatish qiymatining muayyan turini
aniqlashni talab qilishi mumkin va baholovchi uning talabini
bajarishga majbur.
Endi pasayish tartibiga qarab qiymatlar darajalarining
namunaviy ketma-ketligini keltiramiz:
- takror ishlab chiqarishning to‘liq qiymati;
- o‘rin bosishning to‘liq qiymati;
- foydalanishda davom etishdagi asoslangan bozor qiymati;
- foydalanilmayotgan ko‘chmas mulkka asoslangan bozor
qiymati;
- o‘rin bosishga asoslangan bozor qiymati;
- rejali tugatish qiymati (tartibga solingan tugatish qiymati);
- tezlashtirilgan tugatish qiymati;
- sinish qiymati.
Bu sarflashni amaliyotda qiymat darajalarining boshqa nisbati
bilan ham qo‘llash mumkin. Masalan, ba’zan yangi texnikaning eski
texnika oldida katta ustunliklarga ega bo‘lishi va bu bilan bog‘liq
kapital xarajatlarning ortib ketishi tufayli ko‘chmas mulkning o‘rin
bosish qiymati uning takror ishlab chiqarish qiymatidan kattaroq
bo‘ladi. Yoki foydalanishda davom etishdagi asoslangan bozor
qiymati tugatish qiymatidan ham, hatto sinish qiymatidan ham past
bo‘ladi. Bunday holat, ko‘pincha asosiy fondlarning iqtisodiy
eskirishida yuz beradi.
Bozor riskni baholashdan maqsad, eng avvalo, riskning oldini
olishdir. Qaror qabul qilayotgan shaxs yuz berishi mumkin bo‘lgan
noxush voqealarning oqibatini yaqqol tasavvur etishi kerak. Bu uning
keyingi harakatlarini belgilab beradi. Riskni baholashda xodimlari
o‘z ishlarini amalda joriy qilishlari uchun riskni oldini olish taktika
va strategriyasini ishlab chiqishlari kerak.
Har qanday loyihalarini amalga oshirishning maqsadga
muvofiqligini hal etishda risklarni baholash asosiy o‘rinni egallaydi.
Bunday baholash asosida loyiha yuzasidan mumkin bo‘lgan barcha
yo‘qotishlar o‘rganilib, ularning oldini olish yoki tegishli
vaziyatlarda ularni benuqson hal etish yoki pasaytirish choralari
ishlab chiqiladi. Riskdan keladigan yo‘qotishlarni kamaytirish yoki
39
barham toptirish va ular bilan bog‘liq salbiy oqibatlarni kamaytirish
usullarini taklif etish uchun, eng avvalo, risklarning vujudga
kelishiga imkon beruvchi omillarni aniqlash, ularning ahamiyatini
baholash, ya’ni “risk tahlili” deb nomlanuvchi ishni bajarish lozim
bo‘ladi.
Bozor risklarni baholashning maqsadi investorga bozor riskini
amalga
oshirishda
qatnashishning
maqsadga
muvofiqligi
to‘g‘risidagi qarorlarni qabul qilish va mumkin bo‘lgan moliyaviy
yo‘qotishlardan himoyalanish bo‘yicha chora-tadbirlar ishlab chiqish
uchun kerakli ma’lumotlarni taqdim qilishdan iborat. Shunga ko‘ra,
risk tahlilini loyihaning barcha ishtirokchilari mustaqil tarzda olib
borishlari maqsadga muvofiqdir. Risk tahlili investitsion loyihaning
barcha ishtirokchilari – buyurtmachilar, pudratchilar, bank, sug‘urta
kompaniyalari, lizing kompaniyalari, mol yetkazib beruvchilar
tomonidan amalga oshirilishi lozim. Bozor risklarini baholash,
odatda, bir-birini to‘ldiruvchi ikki turga, ya’ni:
- risk turlarini, uni vujudga keltiruvchi omillarni va risklarni
pasaytirish bo‘yicha tashkiliy chora-tadbirlarni aniqlash maqsadini
ko‘zlovchi sifat tahlili;
- loyiha risklarini sondagi ifodasini loyiha ko‘rsatkichlari orqali
hisoblash imkonini beruvchi miqdoriy tahlilga bo‘linadi.
Risklarni tahlil qilish va baholashdan maqsad loyihaga ta’sir
etuvchi risk turlarini aniqlab, ularni pasaytirish chora-tadbirlarini va
usullarini qo‘llashdan iboratdir.
Bozor risklarini baholash deganda riskning ta’sir darajasini sifat
va miqdor jihatdan aniqlash tushuniladi. Risklar ta’sirini pasaytirish
usullari turlicha bo‘lib, ular risk turiga va risk guruhiga qarab
tanlanadi.
Umuman olganda, risklarni aniqlash - sifat tahliliga; risklarni
baholash - miqdor tahliliga taaluqlidir.
Risk tahlilining ahamiyati bozor riskining salohiyatli
ishtirokchisiga, investorlarga loyihani maqsadga muvofiq tarzda
amalga oshirish haqidagi qarorlarini qabul qilishi uchun zaruriy
ma’lumotlarni berishi bilan izohlanadi.
Risklarni baholash algoritmi (ketma-ketligi) quyidagi tartibda
bo‘ladi: birinchidan, korxonalar foydasining shakllanishiga ta’sir
40
etadigan risklarni turli xil variantlari mavjud bo‘lganda uning eng
optimal variantlarini tanlash va tegishli qarorlar qabul qilish,
shuningdek, turli xil oraliqlarda qarorlar qabul qilinishi avvalgi qabul
qilingan qarorlarga bevosita bog‘liqligi va uni istiqbolda yanada
rivojlantirish holatini aniqlab beradi.
Bunda riskni tahlil qiluvchi barcha ma’lumotlarga ega bo‘lishi
kerak. Ikkinchidan, qoida tariqasida, korxona investitsiya faoliyatini
amalga oshirish davomida qilingan xarajatlar bir martalik moliyaviy
qo‘yilmalarni amalga oshirishni talab qilmasdan, uzoq muddat
davomida amalga oshirishni taqozo etadi. Bu holat korxona
menejeriga kapital qo‘yilmalarni qayta baholash zaruriyatini hamda
amalga oshirishdagi o‘zgarishlarga tezkorlik bilan munosabat
bildirishni talab qiladi. Uchinchidan, risklar tarkibini va
davomiyligini aniqlash, korxonalarning investitsiya faoliyatiga ta’sir
etishi mumkin bo‘lgan asosiy risklarni aniqlash, asosiy risklarning
sodir bo‘lish vaqtini aniqlash, asosiy risklarning sodir bo‘lishi
natijasida qabul qilinishi mumkin bo‘lgan qarorlarni shakllantirish.
2.3. Bozor risklarini tahlil qilish va baholash
Bugungi kun amaliyotida bozor risklarini tahlil qilishda bir
qancha usullardan foydalaniladi. Jumladan:
- ekspert baholash usuli;
- “Zararsizlik nuqtasini aniqlash” usuli;
- qarorlar daraxtini barpo etilishi usuli;
- Monte-Karlo usuli.
Biz ko‘proq ushbu rejamizda “Zararsizlik nuqtasini aniqlash”
usulini o‘rganishga harakat qilamiz.
Kichik korxonalar ham, yirik korxonalar ham “Zararsizlik
nuqtasini aniqlash” usulidan ikki sababga ko‘ra foydalanishadi: u
sodda tasavvurlarga asoslanadi va korxonalar uchun “Zararsizlik
nuqtasini aniqlash” usulidan olingan ma’lumot qaror qabul qilish
shart bo‘lgan vaziyatlarda qo‘l keladi. “Zararsizlik nuqtasini
aniqlash” usuli firma ishlab chiqaradigan mahsulotning zararsizlik
miqdorini aniqlashda ishlatiladi. Xo‘sh, mahsulotning zararsizlik
miqdori nimani anglatadi? Zararsizlik miqdori firma daromadlarining
41
(yoki soliqlar va foizlar to‘langungacha daromad) nolga teng
bo‘lishini ta’minlaydigan mahsulotning absolut (mutlaq) miqdori
hisoblandi. Boshqacha qilib aytganda, «Zararsizlik nuqtasini
aniqlash” usuli tahlilchiga barcha xarajatlarni qoplash uchun qancha
miqdorda mahsulot ishlab chiqarish kerakligini aniqlashda va turli
ishlab chiqarish hajmlari orqali ishlab topiladigan soliqlar va foizlar
to‘langungacha daromadni hisoblashda yordam beradi.
“Zararsizlik nuqtasini aniqlash” modelining asosiy elementlari.
“Zararsizlik nuqtasini aniqlash” modelini qo‘llash uchun biz
kompaniya ishlab chiqarish xarajatlarini ikki o‘zaro bog‘liq
bo‘lmagan kategoriyalarga ajratishimiz kerak bo‘ladi: o‘zgarmas
xarajatlar va o‘zgaruvchan xarajatlar. Siz bunda iqtisodiyot
nazariyasida o‘rganganingiz – uzoq muddatli davrda barcha xarajatar
o‘zgaruvchan bo‘lishini xotirlaysiz. Shuning uchun ham zararsizlik
tahlili qisqa muddatli davr uchun mo‘ljallangan.
2.3.1-rasm. Umumiy, o‘zgarmas va o‘zgaruvchan xarajatlarning
mos mahsulot hajmiga nisbatan o‘zgarishi
O‘zgarmas xarajatlar – savdo hajmi yoki ishlab chiqarilgan
mahsulot miqdori o‘zgarishi bilan puldagi umumiy qiymati
o‘zgarmaydigan xarajatlar. Ular shuningdek, bilvosita xarajatlar deb
ham ataladi.
42
O‘zgarmas xarajatlar firmaning savdo hajmi va ishlab chiqarish
hajmiga qarab o‘zgarmaydi. Ishlab chiqarish hajmi o‘sib borishi bilan
mahsulot birligiga to‘g‘ri keluvchi o‘zgarmas xarajat kamayib bo-
radi, chunki firmaning umumiy o‘zgarmas xarajatlari ko‘paygandan
ko‘payib borayotgan mahsulot miqdoriga taqsimlanaveradi. 2.3.1-
rasmda jami o‘zgarmas xarajatlarni kompaniyaning mos ishlab
chiqarish va sotuv hajmiga nisbatan o‘zgarishini tasvirlaydi. Unda
o‘zgarmas xarajatlar miqdoriga ishlab chiqarilgan va sotilgan
mahsulot miqdori ta’sir etmasligi ko‘rsatib berilgan. Ayni kompaniya
uchun ba’zi ishlab chiqarish hajmlarida jami o‘zgarmas
xarajatlarning miqdori oshishi yoki kamayishi mumkin.
Ishlab chiqarish jarayonidagi ayrim o‘ziga xos o‘zgarmas
xarajat namunalari quyidagilar:
- boshqaruv xodimlari ish haqi;
- amortizatsiya;
- sug‘urta;
- vaqtli reklama dasturlariga sarflanadigan ulgurji xarajatlar;
- mol-mulk soliqlari;
- ijara xarajatlari.
O‘zgaruvchan xarajatlar – ishlab chiqarish hajmi o‘zgarishiga
qarab o‘zgaradigan xarajatlar. Ular bevosita xarajatlar ham deb ata-
ladi.
Mahsulot birligiga to‘g‘ri keluvchi o‘zgaruvchan xarajat ishlab
chiqarish hajmiga qarab o‘zgaradi. Jami o‘zgaruvchan xarajatlar
mahsulot birligiga to‘g‘ri keluvchi o‘zgaruvchan xarajatni ishlab
chiqarilgan va sotilgan mahsulot miqdoriga ko‘paytirish orqali
aniqlanadi. “Zararsizlik nuqtasini aniqlash” usuli jami o‘zgaruvchan
xarajatlar va sotuv hajmi o‘rtasida mutanosiblik bor, deb ta’kidlaydi.
Shunday ekan, sotuv hajmi 10 foizga o‘rtadigan bo‘lsa, shunga
monand ravishda o‘zgaruvchan xarajatlar ham 10 foizga ko‘payadi.
Shuni yodda tutish kerakki, agar nol birlik mahsulot ishlab chiqarilsa,
o‘zgaruvchan xarajatlar ham nolga teng bo‘ladi, lekin o‘zgarmas
xarajatlar noldan kattaroq bo‘ladi.
Mahsulot birligining sotuv narxi mahsulot birligiga to‘g‘ri
keluvchi o‘zgaruvchan xarajatdan oshguniga qadar o‘zgarmas
xarajatlarni moliyalashtirish uchun ajratma ajratib qo‘yish kerakligini
43
anglatadi. Bu nima sababdan ba’zi firmalar savdo hajmi tushib ketgan
hollarda ham ishlab chiqarishni davom ettirishlarini tushuntirishga
yordam beradi: bu orqali ular o‘zgarmas xarajatlarni qoplashga
harakat qiladilar.
O‘zgaruvchan xarajatlarning ba’zi ko‘rinishlari quyidagilar:
- ish haqi;
- xomashyo va materiallar;
- ishlab chiqarish bilan bog‘liq energiya xarajatlari (yoqilg‘i,
elektr, tabiiy gaz);
- zavoddan chiqib ketuvchi mahsulotlar uchun tashish xarajatari;
- qadoqlash;
- sotish uchun komission to‘lovlar.
2.3.1-rasmda jami xarajatlarning kompaniyaning mos ishlab
chiqarish hajmiga nisbatan o‘zgarishi tasvirlangan. Jami xarajatlar
firmaning o‘zgarmas va o‘zgaruvchan xarajatlari yig‘indisidir.
Xarajatlarning tabiati haqida fikr yuritish bu holatda juda
muhim sanaladi. Hech kim hamma xarajatlar o‘zgarmas va
o‘zgaruvchan xarajatlarning biz xuddi 2.3.1-rasmda tasvirlaganimiz-
dek amal qilishiga ishonmaydi. Shuningdek biror-bir qonun yoki
buxgalteriya tamoyilida firma jami xarajatlarining aniq bir turi doimo
o‘zgarmas yoki o‘zgaruvchan xarajat sifatida tasniflanishi kerak,
deyilmagan. Bir firmada energiya xarajatlari asosan o‘zgarmas
bo‘lsa, yana boshqa firmada ular mahsulot hajmiga qarab o‘zgarishi
mumkin
18
.
Shuningdek, ayrim xarajatlar ba’zan o‘zgarmas bo‘lishi
mumkin, keyinchalik esa ishlab chiqarish hajmi yuqori pog‘onaga
ko‘tarilgach ular ham keskin ko‘tariladi va o‘zgarmay turaveradi;
ishlab chiqarish hajmi yana o‘ssa, ular ham ko‘payadi. Bunday
xarajatlar yarim-o‘zgaruvchan yoki yarim-o‘zgarmas xarajatlar deb
nomlanishi mumkin. Tanlash sizning ixtiyoringizda, chunki har ikki
termin ham amaliyotda qo‘llaniladi. Ishlab chiqarishni nazorat
18
Havo harorati qattiq nazorat qilinuvchi issiqxonalarda isitish xarajatlari ko’pincha issiqxona
binosi o’simliklar bilan to’la yoki to’la emasligidan qat’i nazar o’zgarmas bo’ladi. Tutqichlarni
ishlab chiqarishga qaratilgan metalga shakl berish jarayonida mashinalar to’xtab turgan yoki
ishchilar ishda bo’lmagan vaqtda korxonani yuqori darajada isitish shart emas. Bu holatda,
isitish xarajatlari ko’proq o’zgaruvchan deb hisoblanadi.
44
qiluvchilarga to‘lanadigan ish haqi bunga misol bo‘lishi mumkin.
Qisqa muddat ishlab chiqarish hajmini 15 foizga qisqartirib turishga
to‘g‘ri kelsa, korxona nazoratchilar ish haqini ham 15 foizga
qisqartirishi haqiqatdan yiroq. Shunga o‘xshash, sotuvchilarga
to‘lanadigan komission haq ular ko‘proq sotganlari sayin ortib
boradi. Xarajatlarning bu turdagi xususiyati 2.3.2-rasmda
tasvirlangan.
2.3.2-rasm. Yarim-o‘zgaruvchan xarajatlarning mahsulotning
mos hajmiga nisbatan o‘zgarishi
«Zararsizlik nuqtasini aniqlash” usulini qo‘llash va murakkab xa-
rajatlar strukturasi masalasini hal qilish uchun moliyaviy menejer re-
jalashtirilayotgan maqsadlar uchun eng munosib ishlab chiqarish
hajmini aniqlash va ushbu ishlab chiqarish hajmiga muvofiq ravishda
yarim-o‘zgaruvchan xarajat moddalarining bir qismini o‘zgarmas,
qolganini esa o‘zgaruvchan xarajatlarga ajratish orqali ularning
qiymatli samaradorligini aniqlashi shart. Haqiqiy biznes jarayonida
bu jarayon hazil emas. U haqiqiy zararsizlik hisob-kitoblarini qilishga
nisbatan xarajatlarni o‘zgarmas va o‘zgaruvchan kategoriyalarga
ajratishda raqamlar bilan ishlashga ko‘proq vaqt sarflaydigan
tahlilchi uchun noodatiy emas.
45
“Zararsizlik nuqtasini aniqlash” usulidan foydalanishda jami
daromad va ishlab chiqarish hajmi muhim o‘rin egallaydi. O‘zgarmas
va o‘zgaruvchan xarajatlardan tashqari, “Zararsizlik nuqtasini
aniqlash” usuli savdodan olingan jami daromad va ishlab chiqarish
hajmi kabi muhim elementlarni ham o‘z ichiga oladi. Jami daromad
jami savdo hajmining puldagi qiymatini anglatadi va u mahsulot
birligi narxining sotilgan mahsulot miqdoriga ko‘paytirish orqali
aniqlanadi. Ishlab chiqarish hajmi esa firmaning faollik darajasini
bildiradi va uni birlik miqdorda yoki pulda ifodalash mumkin.
Jami daromad – pulda ifodalangan jami savdo hajmi. Ishlab
chiqarish hajmi – ma’lum muddat davomida ishlab chiqarilgan va
sotilgan mahsulot miqdori.
Zararsizlik nuqtasini topish. Ishlab chiqarilgan mahsulot birligi
nuqtayi nazaridan zararsizlik nuqtasini topishning bir necha usullari
bor. Bu usullarning barchasi hozirgina ta’kidlab o‘tilgan “Zararsizlik
nuqtasini aniqlash” usulining muhim elementlariga asoslanadi.
Zararsizlik modeli firmaning daromadlar to‘g‘risidagi hisobotini
quyida berilgan formula ko‘rinishida ifodalashni talab etadi:
𝑆𝑎𝑣𝑑𝑜 ℎ𝑎𝑗𝑚𝑖 − (𝑗𝑎𝑚𝑖 𝑜 𝑧𝑔𝑎𝑟𝑢𝑣𝑐ℎ𝑎𝑛 𝑥𝑎𝑟𝑎𝑗𝑎𝑡𝑙𝑎𝑟 +
+𝑗𝑎𝑚𝑖 𝑜 𝑧𝑔𝑎𝑟𝑚𝑎𝑠 𝑥𝑎𝑟𝑎𝑗𝑎𝑡𝑙𝑎𝑟) = 𝑓𝑜𝑦𝑑𝑎 (2.3.1)
Ishlab chiqarilgan mahsulot birligi asoslanadigan bo‘lsak, barcha
mahsulot sotilishi mumkin bo‘lgan narx va mahsulot birligiga to‘g‘ri
keluvchi o‘zgaruvchan xarajatni ko‘rsatib o‘tish zarur. Chunki
“Zararsizlik nuqtasini aniqlash” usulida o‘rganiladigan foyda
tushunchasi FSTD (foiz va soliqlar to‘languncha daromad) ni
bildiradi, biz esa foyda so‘zi o‘rniga ushbu qisqartmani qo‘llaymiz.
Mahsulot birligi jihatidan, (2.3.1) tenglikda keltirilgan daromadlar
to‘g‘risidagi hisobot FSTD ni nolga tenglash orqali zararsizlik
modeliga aylanadi:
×
−
×
+
= 𝐹𝑆𝑇𝐷 = 0 (2.3.2)
46
Endi bizning vazifamiz tenglama, ya’ni FSTD=0 shartni
qanoatlantiruvchi ishlab chiqarilishi va sotilishi lozim bo‘lgan
mahsulot miqdorini topishdir. Bu esa FSTD=0 bo‘lishini
ta’minlovchi sotilgan mahsulot miqdorini topish uchun (2.3.2)
tenglamani yechish orqali amalga oshiriladi.
Aniqroq qilib aytganda, sotilgan mahsulotning zararsiz miqdori
quyidagicha topiladi:
=
(2.3.3)
Zararsizlik darajasini hisoblash.
2.3.1-misol. “Pierce Grain” kompaniyasi bir necha turdagi
mahsulotlarni ishlab chiqarishiga qaramay, uzoq muddat kuzatuvlar
natijasida uning mahsulotlari tuzilishi ancha o‘zgarmas ekanligi
aniqlandi. Bu esa menejerlarga mahsulot birligiga to‘g‘ri keluvchi
“odatiy” sotuv narxi va mahsulot birligiga to‘g‘ri kelivchi “odatiy”
o‘zgaruvchan
xarajatdan
foydalangan
holda
moliyaviy
rejalashtirishni amalga oshirish imkoniyatini beradi. Mahsulot
birligiga to‘g‘ri keluvchi “odatiy” sotuv narxi va o‘zgaruvchan
xarajat o‘zgarmas ishlab chiqarish tuzilishidan kelib chiqib
hisoblanadi. Bu xuddi mahsulot tuzilishi bu yagona katta mahsulot
deb hisoblashga o‘xshaydi. Sotish narxi $10, o‘zgaruvchan xarajatlar
esa $6. Firmaning yillik jami o‘zgarmas xarajatlari esa $100000.
Kelgusi yil uchun ishlab chiqariladigan va sotiladigan mahsulot
miqdorining zararsizlik nuqtasi qanday?
Biz xarajatlarni qoplashdan “Pierce Grain” kompaniyasi tomoni-
dan sotilishi kerak bo‘lgan mahsulot tuzilmasi miqdoriga qiziqib
ko‘ramiz. Bunda FSTD (foyda) nolga teng bo‘ladi. Umumiy nazari-
yadan olingan (2.3.3) tenglama quyida yana bir bor berilgan:
𝑆𝑜𝑡𝑖𝑙𝑔𝑎𝑛 𝑚𝑎ℎ𝑠𝑢𝑙𝑜𝑡𝑛𝑖𝑛𝑔
𝑧𝑎𝑟𝑎𝑟𝑠𝑖𝑧𝑙𝑖𝑘 𝑚𝑖𝑞𝑑𝑜𝑟𝑖
=
𝑗𝑎𝑚𝑖 𝑜 𝑧𝑔𝑎𝑟𝑚𝑎𝑠 𝑥𝑎𝑟𝑎𝑗𝑎𝑡𝑙𝑎𝑟
−
Qo‘yilgan masala va tenglamadan bilganlarimiz quyidagilar:
- jami o‘zgarmas xarajatlar = $100000;
47
- mahsulot birligi sotuv narxi = $10;
- mahsulot birligiga to‘g‘ri keluvchi o‘zgaruvchan xarajat = $6.
Bu ma’lumotlarni (2.3.3) tenglamaga qo‘yadigan bo‘lsak:
=
$
,
(
) $/
=25000
Shu tariqa, “Pierce Grain” kompaniyasi kelgusi yilda faqatgina
o‘zgarmas xarajatlarni qoplash uchun 25000 birlik mahsulot sotishi
kerak. Eng muhimi, 25000 birlik mahsulotni sotganidan so‘ng
“Pierce Grain” kompaniyasi 25000 birlik mahsulotni ishlab
chiqarishga sarflangan xarajatlarni ham qoplaydi va FSTD=0 bo‘ladi.
𝑍𝑎𝑟𝑎𝑟𝑠𝑖𝑧𝑙𝑖𝑘 𝑑𝑎𝑟𝑎𝑗𝑎𝑠𝑖 =
(2.3.4)
Ko‘p turdagi mahsulot ishlab chiqaruvchi firma uchun zararsizlik
miqdorini mahsulot birligi emas, balki sotilgan mahsulotning puldagi
qiymati orqali ifodalash qulayroq.
Aslida esa, savdo muayyan mahsulotlar tuzilmasi uchun umumiy
maxraj bo‘lib xizmat qiladi. Shuningdek, tashqi tahlilchi mahsulot
birligi qiymati haqidagi ichki ma’lumotlarni ola olmasligi mumkin.
Shunday bo‘lsa-da, u firmadan yillik hisobotlarni olish imkoniyatiga
ega. Agar tahlilchi yillik hisobotda berilgan firmaning jami
xarajatlarini o‘zgarmas va o‘zgaruvchan xarajatlarga ajrata olsa, u
holda, umumiy puldagi ifodalangan zararsizlik darajasini hisoblashi
mumkin bo‘ladi.
Quyidagi topshiriqni bajarib ko‘ring. Zararsiz savdo darajasini
tahlil qilish.
“Creighton Manufacturing” kompaniyasi yig‘ilib yotgan an-
tikvar avtomobillar tormoz tizimini yaxshilash uchun tormoz
kontrollerlarini yig‘adi.
O‘tgan yili firmaning daromadlari $20 millionni tashkil qilgan
bo‘lib, uning $10 millioni soliqlar va foizlar to‘langungacha daromad
(FSTD) ni tashkil qilgan.
48
O‘zgarmas xarajatlar $2 million edi. O‘zgaruvchan xarajatlar $8
million bo‘lib, u firma daromadining 40 foizini tashkil qilgan.
Berilgan
xarajatlar
strukturasiga
tayangan
holda
firma
daromadlarining zararsizlik darajasini hisoblang.
Biz bu jarayonni “Pierce Grain” kompaniyasining xarajatlar
strukturasidan foydalangan holda tasvirlaymiz. Tasavvur qiling,
hisobot
berilgan
moliyaviy
ma’lumotlar
2.3.1-jadvalda
ko‘rsatilganidek ko‘rinishga ega.
Agar biz xarajat-savdo-foyda tahlili asoslanadigan sodda
matematik bog‘liqlikdan xabardor bo‘lsak, u holda biz 2.3.1-
jadvaldan “Pierce Grain” kompaniyasi uchun puldagi zararsizlik
nuqtasini topishda foydalanishimiz mumkin bo‘ladi.
Yuqoridagi
(2.3.4)
tenglamadan
foydalangan
holda
daromadlarning zararsizlik darajasini topishimiz mumkin:
“Pierce Grain” kompaniyasi misolida firmaning o‘zgaruvchan
xarajatlarining ($180000) daromadlarga ($300000) nisbati
$180000/$300000 yoki 0,6 ga teng bo‘ladi hamda bu natija barcha
daromad darajalari uchun o‘zgarmas deb olinadi. Natijada, biz (2.3.4)
tenglamadan kompaniya daromadlari zararsizlik darajasini
aniqlashda foydalanamiz.
𝐷𝑎𝑟𝑜𝑚𝑎𝑑𝑙𝑎𝑟𝑛𝑖𝑛𝑔 𝑧𝑎𝑟𝑎𝑟𝑠𝑖𝑧𝑙𝑖𝑘 𝑑𝑎𝑟𝑎𝑗𝑎𝑠𝑖 =
$100000
1 −
$180000
$300000
= $250000
2.3.1-jadval
“Pierce Grain” kompaniyasining daromadlar to‘g‘risida hisoboti
Savdo hajmi
$300000
Minus: Jami o‘zgaruvchan xarajatlar
$180000
O‘zgarmas xarajatlardan oldingi
daromad
$120000
Minus: Jami o‘zgarmas xarajatlar
$100000
FSTD
$ 20000
49
Yuqorida o‘rganilgan fikrlar natijasida quyidagi xulosalarga
kelishimiz mumkin:
Usulning
nomi
Formula
U nimani angla-
tadi?
Daromadlar-
ning zararsizlik
darajasi
𝑫𝒂𝒓𝒐𝒎𝒂𝒅𝒍𝒂𝒓𝒏𝒊𝒏𝒈
𝒛𝒂𝒓𝒂𝒓𝒔𝒊𝒛𝒍𝒊𝒌 𝒅𝒂𝒓𝒂𝒋𝒂𝒔𝒊
=
𝒋𝒂𝒎𝒊 𝒐 𝒛𝒈𝒂𝒓𝒎𝒂𝒔 𝒙𝒂𝒓𝒂𝒋𝒂𝒕𝒍𝒂𝒓
𝟏 −
𝒐 𝒛𝒈𝒂𝒓𝒖𝒗𝒄𝒉𝒂𝒏 𝒙𝒂𝒓𝒂𝒋𝒂𝒕𝒍𝒂𝒓
𝒅𝒂𝒓𝒐𝒎𝒂𝒅𝒍𝒂𝒓
O‘zgarmas va o‘zga-
ruvchan xarajatlarni qop-
lash uchun kerak bo‘lgan
daromadlarning puldagi
qiymati.
Zararsizlik miqdorini
topish uchun daromadlar-
ning zararsizlik darajasini
mahsulot narxiga bo‘ling.
Daromadlarning zararsizlik darajasini yuqoridagi topshiriq
asosida aniqlab ko‘ramiz. Bu esa yaxshiroq tushunushimizga yor-
dam beradi.
“Creighton
Manufacturing”
kompaniyasining
o‘zgarmas
xarajatlari $2 millionni tashkil etadi va $8 million/$20 million=40
foizga teng o‘zgaruvchan xarajatlarni amalga oshiradi. Shuning uchun,
2.3.4 tenglamadan foydalangan holda, biz firma daromadlarning
zararsizlik darajasini quyidagicha aniqlaymiz:
𝐷𝑎𝑟𝑜𝑚𝑎𝑑𝑙𝑎𝑟𝑛𝑖𝑛𝑔
𝑧𝑎𝑟𝑎𝑟𝑠𝑖𝑧𝑙𝑖𝑘 𝑑𝑎𝑟𝑎𝑗𝑎𝑠𝑖
=
$2,000,000
1 −
$8,000,000
$20,000,000
= $3,333,333
Bozor uchun korxonani baholashning har bir bosqichi quyidagi
pog‘onalarga bo‘linadi:
- korxonaning tavsif baholash predmetini aniqlash;
- baholash vaqtini belgilash;
- baholanishining maqsad va vazifalarini aniqlash;
- baholanishni turli aniqlash: buyurtmachi va baholovchi
manfaatlarini himoyalash.
Korxonaning tashkiliy-huquqiy va qisqartirilgan nomi, uning
tashkiliy-huquqiy shakli, hisobga olingan joyi, joylashgan yeri, ishlab
50
chiqarish tarmog‘i, ishlab chiqariladigan mahsulotlarning asosiy
turlari va hokazolar korxonaning tavsifnomasiga kiradi. Agar
baholanayotgan korxona shu’ba korxona bo‘lsa yoki qaram korxona
bo‘lsa, asosiy yoki ustun korxonani aniqlab olish zarur. Agar boshqa
(ustun) korxonada ustav kapitalning 20% dan oshiq ovozga ega
aksiyalari bo‘lsa, bu korxona qaram korxona hisoblanadi.
Baholash predmetini aniqlash, ya’ni korxonada baholash
mumkin bo‘lgan barcha mulkiy huquqlar, aksionerlik jamiyatining
aksiyalari kapitaliga egalik huquqi, korxona ustav kapitalida
qatnashuvchilar ulushi, korxona aksiyalari paketiga egalik huquqi va
boshqalar korxonani baholashning eng muhim bosqichlaridan
hisoblanadi.
Shunday qilib, qisqa qilib aytganda, baholash predmeti – bu
baholanadigan mulkiy huquq turlaridir. Qiymatning bahosiga xavf-
xatarning (riskning) ta’sir ko‘rsatishi kelajakda daromad olishga o‘z
ta’sirini ko‘rsatadi. Shuningdek, har qanday obyektning baholash ja-
rayoniga talab va taklifning ta’siri bo‘ladi. Agar talab taklifdan yuqori
bo‘lsa, unda xaridorlar maksimal narxni berishga tayyor.
Talab narxining yuqori chegarasi tadbirkorning bu korxonani
boshqarishdan oladigan daromadi bilan belgilanadi. Bu tabiiy im-
koniyatlari cheklangan soha uchun xarakterli hisoblanadi. Bundan
ma’lum bo‘ladiki, ehtiyojning ortishi holati xomashyo ishlab chiqara-
digan tashkilotlarda narxning yuqori chegarasiga nisbatan yaqin
bo‘ladi. Ayni vaqtda talabning taklifga nisbatan ortishi ba’zi
tarmoqlarda yangi tashkilotlarni paydo bo‘lishi ham mumkin. Bu, o‘z
navbatida, ular sonining ortishiga olib keladi. Keyinchalik bu
tashkilotlarning narxi ancha pastlashi mumkin.
Bozor riskini baholash xalqaro tajribada baholash faoliyatining
bir turi bo‘lib, turli – tuman bozor holatlarida unga ehtiyoj seziladi.
Ular quyidagilardir:
- inqirozga uchragan korxonani sotish uchun baholash;
- normal ishlayotgan aksionerlik jamiyati o‘z aksiyalarini qanday
so‘mmaga sotish huquqiga egaligini aniqlash uchun baholash;
- xususiylashtirilayotgan korxonani baholashda;
- aksionerlik jamiyatlarni sotib olish narxlarini hisoblashda;
Bozor riskini baholashning ikki predmeti bor:
51
- mulk formalari turli bo‘lgan korxonalarni baholash, bunday
baholash ularning moddiy va nomoddiy aktivlarini baholash ishiga
asoslanadi;
- kelajakda kutilayotgan taxminiy foydani ta’minlovchi mulkka
egalik qilish huquqi, texnologiyalar va aktivlar “biznes liniya”ni
baholash majmui hisoblanadi.
Bozor riskida juda ko‘plab tushunchalar qo‘llanilishi mumkin,
shulardan biri biznes-liniya bo‘lib, u bozorda korxonaga egalik qilish
emas balki, foydalanishni ifoda etuvchi tushunchalar sirasiga kiradi.
Ayrim holatlarda biznes-liniya haqida oddiy qilib shartnomalar
majmui (ayniqsa uzoq muddatli shartnomalar) deb gap yuritiladi.
Bunga faoliyat turi va texnologiyalarga beriladigan litsenziyalar ham
kiradi.
Doimiy qo‘shimcha foyda yoki xarajatlarda turg‘un iqtisodni
olish imkonini beruvchi alohida uzoq muddatli ayrim shartnoma ham
hattoki baholash predmeti bo‘lib xizmat qilishi mumkin. Masalan,
bunga bozor bahosidan yuqori narxda tovarlarni yetkazib berish
to‘g‘risidagi shartnomalar, xomashyolar sotib olish to‘g‘risidagi
imtiyozli shartnomalar kiradi. Real xo‘jalik amaliyotida biznes-lini-
yani baholashda odatda quyidagi asosiy maqsadlar ajratib
ko‘rsatiladi:
- ular qiymatining narxi bilan ish firmaning haqiqiy bozor
bahosini tavsiflash uchun firmaning barcha biznes liniyalarini
baholash:
- taxminiy, asoslangan, eng yuqori (sotuv uchun boshlang‘ich)
bahosini aniqlash, bu narx bilan biznes liniya shartnomani tuzuvchi
qimmatli qog‘oz egasi shartnomaga muvofiq o‘z huquqini uchinchi
bir shaxsga sotishi mumkin.
Nazorat savollari
1. Bozor riskiga ta’rif bering.
2. Bozor risklarini baholash deganda nimani tushunasiz?
3. Bozor risklarini baholashning miqdoriy tahlilini tushuntirib
bering.
4. Bozor risklarini tahlil qilishni qanday usullarini bilasiz?
5. “Zararsizlik nuqtasini aniqlash” usulini tushuntirib bering.
52
6. Firma xarajatlarini tasniflang.
7. Nima uchun firmalar ko‘p hollarda “Zararsizlik nuqtasini
aniqlash” usulidan foydlanishlarini tushuntirib bering.
8. “Biznes-liniya”ni baholash haqida fikr bildiring.
9. Zararsizlik miqdori qanday aniqlanadi?
10. Daromadlarning zararsizlik darajasi nima?
Test
1. Moliyaviy risklarning qismi sifatida tashkilotlarning iqtisodiy
faoliyati ko‘lamida yuzaga keluvchi risklar …….. deb ataladi.
A) bozor risklari;
B) inflatsion risklar;
C) likvidlilik riski;
D) investitsion riski.
2. Bozor riskini aniqlash jarayonini o‘z ichiga oluvchi vazifalar
ketma-ketligi to‘g‘ri berilgan javobni belgilang.
A) muammolarning qo‘yilishi, kerakli ma’lumotlarni yig‘ish va
tahlil qilish, baholash usullarini tanlash va ularni qo‘llash, bozor
bahosiga ta’sir etuvchi omillarni tahlil qilish, bozor riski haqida bel-
gilangan shaklda hisobot tuzish;
B) muammolarning qo‘yilishi, kerakli ma’lumotlarni yig‘ish va
tahlil qilish, baholash usullarini tanlash va ularni qo‘llash, bozor riski
haqida belgilangan shaklda hisobot tuzish;
C) muammolarning qo‘yilishi, kerakli ma’lumotlarni yig‘ish va
tahlil qilish, baholash usullarini tanlash va ularni qo‘llash, bozor
bahosiga ta’sir etuvchi omillarni tahlil qilish;
D) muammolarning qo‘yilishi, kerakli ma’lumotlarni yig‘ish va
tahlil qilish, baholash usullarini tanlash va ularni qo‘llash.
3. Bozor risklarni baholash nechta turga bo‘linadi?
A) 3 ta;
B) 4 ta;
C) 2 ta;
D) 5 ta.
4. Bozor risklarni baholashning risk turlarini, uni vujudga
keltiruvchi omillarni va risklarni pasaytirish bo‘yicha tashkiliy chora-
53
tadbirlarni aniqlash maqsadini ko‘zlovchi turi ……. tahlili deb
ataladi.
A) miqdoriy;
B) statistik;
C) sifat;
D) moliyaviy.
5. Bozor risklarni baholashning loyiha risklarini sondagi
ifodasini loyiha ko‘rsatkichlari orqali hisoblash imkonini beruvchi
turi …………. tahlil deb ataladi.
A) miqdoriy;
B) statistik;
C) sifat;
D) moliyaviy.
6. Kichik korxonalar va yirik korxonalar “Zararsizlik nuqtasini
aniqlash” usulidan qanday sabablarga ko‘ra foydalanishadi?
A) bozor riskini baholashning ushbu usuli sodda tasavvurlarga
asoslanadi va korxonalar zararsizlik modelidan olingan ma’lumot
qaror qabul qilish shart bo‘lgan vaziyatlarda qo‘l keladi;
B) bozor riskini baholashning ushbu usuli murakkab tasav-
vurlarga asoslanadi va korxonalar zararsizlik modelidan olingan
ma’lumot qaror qabul qilish shart bo‘lgan vaziyatlarda qo‘l keladi;
C) bozor riskini baholashning ushbu usuli sodda tasavvurlarga
asoslanadi va olingan ma’lumot qaror qabul qilishda muhim rol
o‘ynamaydi;
D) bozor riskini baholashning ushbu usuli chuqur tahlilga asos-
lanadi va olingan ma’lumot korxonaning moliyaviy qaror qabul
qilishida muhim rol o‘ynaydi.
7. Firmaning savdo va ishlab chiqarish hajmiga qarab
o‘zgarmaydigan xarajatlari ………. deb ataladi.
A) yarim o‘zgarmas xarajatlar;
B) yarim o‘zgaruvchan xarajatlar;
C) o‘zgaruvchan xarajatlar;
D) o‘zgarmas xarajatlar.
8. Firmaning faollik darajasini anglatuvchi ko‘rsatkich
………….. deb ataladi.
A) jami daromad;
54
B) sotuv hajmi;
C) FSTD;
D) ishlab chiqarish hajmi.
9. “MMM” korxonasi erkaklar uchun oyoq kiyimlari ishlab
chiqaradi. Tayyor tovarning o‘rtacha sotilish narxi har bir juftiga 65
so‘m. Bir juft oyoq kiyimning o‘zgaruvchan xarajati 46 so‘m.
“MMM” korxonasining doimiy xarajatlari yiliga 120,0 ming so‘mni
tashkil etadi. Korxonaning zararsizlik miqdorini aniqlang.
A) 6316;
B) 6136;
C) 6613;
D) 6163.
10. “XNG” korxonasi erkaklar uchun ko‘ylak ishlab chiqaradi.
Tayyor tovarning o‘rtacha sotilish narxi har bir donasiga 110 so‘m.
Bir dona ko‘ylakning o‘zgaruvchan xarajati 78 so‘m. “XNG”
korxonasining doimiy xarajatlari yiliga 215,0 ming so‘mni tashkil
etadi. Korxonaning zararsizlik miqdorini aniqlang.
A) 6798;
B) 6719;
C) 6710;
D) 6799.
55
III BOB. KREDIT RISKI
3.1. Kredit riski va uni keltirib chiqaruvchi omillar
Banklar faoliyatini to‘g‘ri tashkil qilish, ularda mavjud risklarni
minimallashtirish masalalaridan biri kredit risklari, ularning
darajasini aniqlash va tahlil qilishdan iborat.
Kredit riski deb, qarz oluvchi tomonidan kredit shartnomasi
shartlarining bajarilmasligi ya’ni kredit summasining (qisman yoki
to‘liq) va u bo‘yicha foizlarning shartnomada ko‘rsatilgan
muddatlarda to‘lanmasligi tushuniladi.
Kredit risklarini aniqlash va baholash har qanday tijorat
bankining rivojlanish hamda taraqqiy etish maqsadiga erishish uchun
ishlatiladigan kurash usullarining ajralmas qismi hisoblanadi.
Kredit risklarining banklar uchun dolzarb muammoligi shundaki,
kredit riski mavjud bo‘lgan holda kreditorda qarz oluvchi tomonidan
kredit shartnoma shartlarini, uning o‘z majburiyatlarini belgilangan
vaqtda bajara olish imkoniyatiga ishonchsizlik hosil bo‘ladi.
Ma’lumki, bank amaliyotida foyda berilgan kreditlar bo‘yicha oli-
nadigan foizlardan tashkil topadi.
Qarz oluvchi tomonidan olingan kreditlar bo‘yicha foiz to‘lovlari
yoki kreditning asosiy summasining o‘z vaqtida to‘lanmasligi, yoki
umuman to‘lanmasligi bank foydasining kamayishi bankning ke-
lajakdagi mablag‘lari salmog‘ini tushib ketishiga olib keladi.
Shuning uchun kreditorlar ular bergan mablag‘larning qaytishi bilan
bog‘liq risklarni kamaytirishga harakat qiladilar.
Qarz oluvchi faoliyatida mavjud risklar darajasini kreditor kredit
bergunga qadar, keyinchalik kredit bergandan keyin, undan
foydalanish davomida aniqlash mumkin.
Riskni minimallashtirish maqsadida kreditor kredit berishdan
oldin riskni aniqlashga harakat qiladi.
Kredit risklari tarkibiga quyidagi risklarni kiritish mumkin:
56
1) kreditni o‘z vaqtida qaytarmaslik bilan bog‘liq risk. Bu risk
qarz oluvchining kredit shartnomasining shartlarini bajarmasligi
bilan bog‘liq.
2) kredit tanasi va foizlarni muddatida qaytara olmaslik natijasida
bank likvid mablag‘larining kamayishiga olib kelishi bilan bog‘liq
risk.
3) kreditni ta’minlash bilan bog‘liq risk. Bu risk turi kredit uchun
qo‘yilgan garovni sotishdan tushgan mablag‘ ajratilgan kreditni
qoplash uchun yetarli emasligi bilan bog‘liqdir, natijada bank o‘z
talabini to‘la qondira olmaydi.
4) qarz oluvchining ishbilarmonligi bilan bog‘liq risklar. Bu risk
korxonaning ish faoliyati bilan bog‘liq bo‘ladi (sotib olish, ishlab
chiqarish va sotish). Ammo boshqa risklardan farqli o‘laroq bu riskka
korxona rahbari bilan bog‘liq bo‘lmagan omillar ham ta’sir
ko‘rsatadi, masalan tarmoqning rivojlanishi va konyukturasi. Bu
riskning hajmini investitsion dastur va ishlab chiqaradigan mahsulot
turi hamda sifati belgilaydi.
Kredit riskining darajasi quyidagi omillarga bog‘liq:
- bank kredit faoliyatining ma’lum bir sohada markazlashuvi
darajasi;
- o‘ziga xos ma’lum qiyinchiliklarni boshidan kechirayotgan
mijozlarga kredit xizmatlarining to‘g‘ri kelishi;
- kredit berish, qimmatli qog‘ozlar portfelini shakllantirish
bo‘yicha bank siyosatiga jiddiy o‘zgarishlar kiritish;
- kam o‘rganilgan, yangi, noan’anaviy sohalarda bank faoliyatini
olib borishi;
- yangi va yaqinda jalb qilingan mijozlarning ulushi;
- qisqa vaqt ichida amaliyotga juda ko‘p xizmatlarning
kirgizilishi;
- bozorda sotilishi qiyin bo‘lgan qimmatliklarni yoki qiymati tez
tushadigan narsalarni garov sifatida qabul qilib olish.
Krеdit riskining yuzаgа kеlishigа quyidаgilar sаbаb bo‘lishi
mumkin:
- turli хil mаkrо vа mikrоiqtisоdiy оmillаr, iqtisоdiy qоnunchilik
vа mе’yordаgi o‘zgаrishlаr;
57
- qаrz оluvchi fаоliyatidаn bo‘lаdigаn iqtisоdiy vа siyosiy
muhitdаgi o‘zgаrishlаr, sаlbiy hоllаr tufаyli оlingаn krеditni
to‘lаshgа mоs pul оqimini tаshkil qilа оlmаslik;
- krеditning tа’minlаngаnligi uchun оlingаn gаrоvning qiymаti
vа sifаti bo‘yichа to‘liq ishоnchning yo‘qligi;
- yuqоri bilimgа egа bo‘lgаn bаnk хоdimlаri vа mijоzlаrning
yеtishmаsligi;
- qаrz оluvchi subyеktning mаhаlliy yoki dаvlаt miqyosidа
оbro‘sini tushib kеtishi, uning ishchаnlik fаоliyatidаn yuzаgа kеlgаn
o‘zgаrishlаr.
Kredit bo‘limi bankning eng asosiy bo‘limidir. Kredit berishda
har doim mijoz bilan kreditni qaytarmaslik riski mavjud. Albatta,
rivojlangan mamlakatlarda kreditni qaytarish sud orqali talab
qilinishi mumkin, ammo aksariyat hollarda banklar bunday yo‘l
tutmaydi. Axir kreditning qaytarilmasligi – bankka bevosita zarar
yetkazishdir, bu xodimlar ish haqiga ham ta’sir etib, hatto bankni
bankrot holatiga olib kelishi mumkin. Shuning uchun, kredit
qaytarilmasligining oldini olish, kredit qaytmasligi riskini
kamaytirish – bu kredit bo‘limining eng muhim vazifasi hisoblanadi.
Banklarda kredit riski qarzdorlarning bank ssudalariga bo‘lgan
qarzlarining yig‘indisidan tashkil topadi, shuningdek, mijozlarning
boshqa bitimlar uchun qarzlaridan iborat. Kompaniyalar ham bank
bilan bo‘lgan operatsiyalarida ma’lum bir kredit riskiga duch kelishi
mumkin. Agar kompaniya bank omonatlariga joylashtirgan ko‘pgina
bo‘sh zaxiralarga ega bo‘lsa, bankning tugatilish riski yuzaga
kelganida kompaniya o‘z omonatlarining katta qismini yo‘qotadi.
Shuningdek, kompaniya bitta bankning o‘zida juda ko‘p omonatini
joylashtirgan taqdirda, foizli risk mavjud, sababi, bank doimiy
omonatchi mijoz ekanligini bilgani holda, kompaniyaning boshqa bir
bankdan yangi omonati uchun olishi mumkin bo‘lgan yuqori foiz
stavkasini taklif etmasligi mumkin. Kredit riskining hajmi – qarz
to‘lanmasa yoki to‘lanishi kechiktirilganda yo‘qotilishi mumkin
bo‘lgan summa. Maksimal potensial zarar – mijoz tomonidan
qaytarilmagan qarzning umumiy miqdori. Kechiktirilgan to‘lovlar –
bevosita zararga olib kelmasdan, balki bilvosita, foizlar (keragidan
ortiq uzoq vaqt davomida debitorlarni moliyalashtirish zarurati
58
tufayli) bo‘yicha xarajatlar yoki mablag‘ o‘z vaqtida qaytarilib
omonatga qo‘yilganida olinishi mumkin bo‘lgan foizdagi
yo‘qotishlar. Qiyin sharoitda qolgan kompaniyalarga kredit berishda
kredit riski yuqori bo‘lishiga qaramasdan, ehtimolli daromadni boy
bermaslik uchun banklar ularni taqdim etishga majbur.
3.1.1-misol. Statistik ma’lumotlarga ko‘ra, bank kreditlariga
so‘rovlar quyidagicha: 15% – davlat organlari, 25% – boshqa banklar
va boshqa yuridik shaxslar. Olingan qarzni qaytarmaslik ehtimoli
mos ravishda: 0,03; 0,06 va 0,15 ga teng.
To‘liq ehtimollik formulasi bilan kreditning navbatdagi
so‘rovining qaytarilmaslik ehtimolini ko‘rib chiqamiz. Agar B
1
-
davlat tashkilotlaridan tushgan so‘rov, B
2
- bankdan, B
3
- yuridik
shaxsdan va A - navbatdagi kredit qaytarilmasligi bo‘lsa:
𝑅(𝐴) = 𝑅(𝐵 )𝑅 (𝐴)+ 𝑅(𝐵 )𝑅 (𝐴) + 𝑅(𝐵 )𝑅 (𝐴) = 0,15 ∗
0,03 + 025 ∗ 0,06 + 0,6 ∗ 0,15 = 0,1095
Kreditning qaytarilmasligi haqida xabar kelganidan so‘ng,
faksdagi mijoz ma’lumoti mujmalligi aniqlandi. Ushbu kreditning
davlat tashkiloti tomonidan qaytarilmaslik ehtimoli qanday?
Kreditning kredit oluvchi tomonidan qaytarilmaslik ehtimoli Bayes
formulasi orqali aniqlanadi.
𝑅 (𝐵 ) =
(
)
( )
( )
(3.1.1.)
Bayes formulasi bo‘yicha quyidagilarni aniqlaymiz:
𝑅 (𝐵 ) =
𝑅(𝐵 )𝑅 (𝐴)
𝑅(𝐴)
=
0,15 ∗ 0,03
0,1095
= 0,0411
Demak, ushbu hisob-kitoblardan ko‘rinib turibdiki, davlat
tashkilotini kreditni qaytarmaslik ehtimoli 0,0411 ga teng.
Kredit riski qaramlik koeffitsiyenti bo‘yicha o‘lchanadi. Giring
bu – koeffitsiyent bo‘lib, uning mohiyati foiz hisoblanadigan jalb
qilingan kapital miqdorining aksiyadorlik kapitaliga nisbatini
59
aniqlashdir. Giringni topish uchun aksiyadorlik va jalb qilingan
kapitallarni aniqlash kerak bo‘ladi.
Aksiyadorlik kapitali – muomaladagi oddiy aksiyalar hisobiga
shakllantirilgan kapital bilan zaxiralarning balans qiymatlari
yig‘indisiga teng. Jalb qilingan kapital – bank zayomlari, tijorat
ssudalari va qarz majburiyatlaridan tashkil topadi.
Agar kompaniyaning giringi 100% dan oshib ketsa, u juda yuqori
hisoblanadi. Bu jalb qilingan kapital biznes uchun zarur bo‘lgan
moliyaviy mablag‘larning asosiy manbai bo‘lganda yuz beradi.
Yuqori giring yuqori kredit riskini ko‘rsatadi. Biroq, giringning
aniq darajasi yo‘q, uning oshishi kompaniyaga qarz berishning riski
muqarrar ekanligini anglatadi. Giringning o‘zgarishi mamlakatdagi
iqtisodiy vaziyat va bozordagi vaziyatga bog‘liqdir.
3.2. Kredit riskini tahlil qilish va baholash
Moliya va buxgalteriya hisobidagi asosiy tamoyillari va amaliy
me’yorlaridagi farqlarga qaramay, kompaniyaning moliyaviy
hisoboti o‘z ichiga moliyaviy holati va o‘tmishdagi xo‘jalik faoliyati
samaradorligi haqidagi ma’lumotlarni qamrab olgan bo‘ladi, bu
rahbarlarga kompaniyaning bo‘lg‘usi ishlarini tahlil qilish va
istiqbolini belgilashda asqotishi mumkin bo‘ladi. Firmaning
moliyaviy hisobotlari asosida moliyaviy natijalarini tahlil qilishda
qator maxsus koeffitsiyentlardan foydalaniladi, ular yordamida
ko‘rsatkichlarni turli xil kompaniyalar bo‘yicha hamda bitta
kompaniyaning turli xil vaqt oralig‘idagi ko‘rsatkichlarini solishtirish
mumkin bo‘ladi. Ushbu koeffitsiyentlardan foydalangan holda firma
faoliyatining beshta asosiy jihatlarini tahlil qilish mumkin:
rentabelligi, aktivlar aylanmasi, o‘zining va jalb qilingan mablag‘lari
hisobiga moliyalashtirish yoki moliyaviy «dastak» (moliyaviy
liveridj), likvidlik va bozor qiymati.
Kredit riskini tahlil qilishning eng muhim omillaridan biri foizlar
qoplamasi hisoblanadi. Uning mohiyati kompaniyaning foizli
to‘lovlarini bu to‘lovlarni amalga oshirishdan keladigan foyda
summasi bilan taqqoslashdan iborat. Bu koeffitsiyent kredit uchun
foizlar to‘lash bo‘yicha kompaniyaning o‘z majburiyatini bajarish
60
imkoniyatini aks ettiradi. Aynan kompaniyaning foizlar to‘lay
olmaslik imkoniyati yuqori giring holatida aks etadi.
Foizlarni qoplash koeffitsiyenti (FQK) foiz va soliqlar
to‘langunga qadar daromadning (FSTD (
EBIT – earnings before
interest and taxes
)) foizlarni to‘lash xarajatlariga nisbati sifatida
aniqlanadi va quydagicha aniqlanadi
:
𝐹𝑄𝐾 =
(3.2.1)
Ikki va undan kam foizli qoplash juda past deb hisoblansa, uchta
qoplash oxirgi darajasi sanaladi va faqat u oshib ketgandan so‘ng,
foizlarni to‘lash uchun sarflanadigan xarajatlar nomaqbul baholanadi.
Biroq, bir yil ichida kam foizli qoplash vaqtinchalik hodisa bo‘lib,
agar foyda oshib ketsa yoki foiz xarajatlari tushib ketsa, yo‘qolishi
mumkin. Yildan yilga pasayib va yomonlashib borayotgan bu
ko‘rsatkichlar kompaniya uchun katta tashvish tug‘dirmoqda. Kredit
qobiliyatini tahlil qilishda yana bir ko‘rsatkich – qarzdorlik darajasi
(QD) dan foydalanish mumkin. U kompaniyaning kredit hisobiga
moliyalashtiriladigan umumiy aktivlari miqdorining bir qismini
belgilaydi va quyidagicha hisoblab chiqiladi:
𝑄𝐷 =
=
(3.2.2)
Yuqori koeffitsiyent yuqori kredit riski mavjudligini bildiradi.
Koeffitsiyentning miqdorining 50% dan yuqori, umumiy qarzning
yuqori darajasini ko‘rsatadi.
Xalqaro amaliyotda kredit risklarini baholash uchun bir qancha
me’yorlar qo‘yilgan. Bular quyidagilardan iborat:
1) bitta qarzdor uchun risk darajasining maksimal qiymati:
𝐾 =
∗ 100% (3.2.3)
bu yerda: K
m
- bitta qarzdorning kreditlar bo‘yicha majburiyatlarin-
ing yig‘indisi;
61
K
b
- Bank kapitali.
Bu ko‘rsatkichning qiymati 25 % dan oshmasligi kerak.
2) yirik kreditlar me’yori:
𝐾 =
(3.2.4)
bu yerda: K
y
- yirik kreditlar yig‘indisining miqdori;
K
b
- bank kapitali.
Bu ko‘rsatkichning qiymati bank kapitalining 8 barobaridan katta
bo‘lmasligi kerak.
3) xalqaro kreditlarning maksimal miqdori:
𝐾
=
(3.2.5)
Bu yerda: K
x
– xalqaro kreditlar yig‘indisining miqdori;
K
b
- bank kapitali.
Bu ko‘rsatkichning maksimal qiymati 200 % ga teng bo‘ladi.
Kredit riskining haqiqiy darajasi (K
rh
) quyidagicha aniqlanadi:
𝐾
=
∗ 100% (3.2.6)
Bu yerda: K
rh
– kredit riskining haqiqiy darajasi;
TMK – to‘lanmagan kreditlar;
JBK – jami berilgan kreditlar.
Kreditlash jarayoni juda ko‘p va turli xil xavf-xatarlar (risklar)
bilan bog‘liq bo‘lib, qaysiki kreditlarni belgilangan muddatda
qoplanmaslik muammosini keltirib chiqaradi. Shu sababli banklar o‘z
mijozlariga kredit berishda, mijozning kreditga layoqatliligini tahlil
qiladilar.Bank mijozining kreditga layoqatligi deganda mijozning o‘z
qarz majburiyatlari bo‘yicha to‘liq va o‘z vaqtida hisoblashish
qobiliyati tushuniladi. Mijozning kreditga layoqatlilik darajasi
banklar uchun juda zarur, chunki har bir berilgan kredit risk bilan
bog‘liq. Agar bank riskni hisobga olmasa, kredit o‘z vaqtida
qaytmasligi yoki umuman to‘lanmasligi mumkin. Shu sababli,
banklar o‘z mijozlari moliyaviy holatini, to‘lovga qobilligini va
albatta, kreditga layoqatliligini tahlil qiladi.
Kreditga layoqatlilikni tahlil qilishdan asosiy maqsad, bu qarz
oluvchi, xo‘jalik yurituvchi subyektning imkoniyatlari, qarzni o‘z
vaqtida qoplashni, risk darajasini, kredit miqdori va boshqa omillarni
belgilangan sharoitda va holatda tahlil qilishdan iboratdir. Banklar
62
uchun bu masalalarni amalga oshirish juda qiyin bo‘lsada, xuddi ana
shu maqsad amalga oshirilsagina berilgan kreditdan foyda olinadi.
Kreditga layoqatlilikni tahlil qilish vazifasi bo‘lib quyidagilar
hisoblanadi:
- kreditga layoqatlilikni ifodalovchi ko‘rsatkichlarni aniqlash;
- ko‘rsatkichlarni tahlil qilish (yil boshi va yil oxirini
taqqoslash);
- ko‘rsatkichlarga ta’sir etuvchi omillarni aniqlash;
- kreditga layoqatlilikni mustahkamlash yo‘llarini aniqlash.
Korxonalarning kreditga layoqatliligini aniqlovchi ko‘rsat-
kichlarni quyidagi 2 guruhga bo‘lishimiz mumkin:
1) kreditga layoqatlilikni ifodalovchi asosiy ko‘rsatkichlar quyi-
dagilar:
- qoplash koeffitsiyenti;
- o‘z aylanma mablag‘lari bilan ta’minlanganlik (muxtoriylik)
koeffitsiyenti;
- likvidlik koeffitsiyenti.
2) qo‘shimcha koeffitsiyentlar:
- aylanma mablag‘larining aylanuvchanlik koeffitsiyenti;
- o‘z aylanma mablag‘lari mavjudligi;
- foyda va rentabellik koeffitsiyentlari.
Jahon amaliyotida korxona likvid mablag‘lari ikkiga bo‘linadi:
1) absolut likvid mablag‘lar;
2) joriy likvid mablag‘lar.
Absolut likvid mablag‘lar tarkibiga balans aktiv qismining ikkin-
chi bo‘limi jamisi kiritiladi. Ular 3 qismdan iborat:
1) oson ishlatiladigan zaxiralar;
2) pul mablag‘lari;
3) oson amalga oshiradigan talablar, «debitorlik qarzlari».
Likvid mablag‘larning korxonada yetarlicha bo‘lishi, uning
majburiyatlarini o‘z vaqtida qoplay olishidan dalolat beradi. Joriy lik-
vid mablag‘lar bu juda ham tez pulga aylanadigan korxona
vositalarini o‘z ichiga oladi, shu sababli joriy likvid mablag‘lar
tarkibiga balans aktiv qismi ikkinchi bo‘limining quyidagilari kiradi:
1) pul mablag‘lari;
2) debitorlik qarzlari.
63
3.2.1-misol. Quyidagi ma’lumotlar asosida aksiyadorlik
jamiyatining uzoq muddatli bank krediti olish uchun kreditga
layoqatlilik ko‘rsatkichlaridan qoplash koeffitsiyentini hisoblang:
- asosiy vositalar qoldiq qiymati: 365,0 ming so‘m;
- tovar moddiy zaxiralari va xarajatlari: 10600,0 ming so‘m;
- debitorlik qarzlari: 430,0 ming so‘m;
- pul mablag‘lari: 2,0 ming so‘m;
- uzoq muddatli majburiyatlar: 345,0 ming so‘m;
- joriy majburiyatlar: 10700,0 ming so‘m.
Yechish: Korxonaning kreditga layoqatlilik ko‘rsatkichlaridan
qoplash koeffitsiyenti quyidagi formula bilan yechiladi:
Qoplash koeffitsiyenti =
’
=
,
,
= 1,031.
Likvidlik koeffitsiyenti quyidagicha aniqlanadi:
𝐿𝑖𝑘𝑣𝑖𝑑𝑙𝑖𝑘 𝑘𝑜𝑒𝑓𝑓𝑖𝑡𝑠𝑖𝑦𝑒𝑛𝑡𝑖 =
’
(3.2.8)
Likvidlik koeffitsiyenti mijozning aylanma kapitali strukturasini
baholash asosida yaqin kelajakda bankdan olgan kreditlarini tezkor
(tezkorlik) va o‘z vaqtida to‘lay olish qobiliyati hisoblanadi.
Likvidlik koeffitsiyenti 1,5 va undan yuqori bo‘lsa, korxona yuqori
kreditga layoqatlilik darajasiga erishgan bo‘ladi.
3.2.2-misol. Quyidagi ma’lumotlar asosida aksiyadorlik jamiya-
tining uzoq muddatli bank krediti olish uchun kreditga layoqatlilik
ko‘rsatkichlaridan likvidlik koeffitsiyentini hisoblang:
- asosiy vositalar qoldiq qiymati: 365,0 ming so‘m;
- tovar moddiy zaxiralari va xarajatlari: 10600,0 ming so‘m;
- debitorlik qarzlari: 430,0 ming so‘m;
- pul mablag‘lari: 2,0 ming so‘m;
- uzoq muddatli majburiyatlar: 345,0 ming so‘m;
- joriy majburiyatlar: 10700,0 ming so‘m.
64
Yechish: Korxonaning kreditga layoqatlilik ko‘rsatkichlaridan
likvidlilik koeffitsiyenti quyidagi formula bilan yechiladi:
𝐿𝑖𝑘𝑣𝑖𝑑𝑙𝑖𝑘 𝑘𝑜𝑒𝑓𝑓𝑖𝑡𝑠𝑖𝑦𝑒𝑛𝑡𝑖 =
Pul mablag’lari + oson amalga oshiriladigan talablar
Qisqa muddatli majburiyatlar
=
432,0
10700,0
= 0,04
Qoplash va likvidlik koeffitsiyentlarini topishda, qisqa muddatli
majburiyatlarni to‘g‘ri hisoblash talab etiladi. Qisqa muddatli
majburiyatlar, bugalteriya balansining passiv qismidagi majburiyat-
lar bo‘limidan olinadi.
Banklardagi kredit inspektorlari mijozning kreditga layoqat-
liligini tahlil qilishda, balansdagi asosan (joriy aktivlari va majburiyat
bo‘limidagi) moddalarning tarkibiy o‘zgarishlarini ko‘rib chiqadilar.
Bu albatta, xavf-xatarni baholashni yengillashtiradi.
Korxona kreditga layoqatliligi tahlili uchun kerak bo‘ladigan
keyingi ko‘rsatkich – bu mustaqillik (muxtoriylik) koeffitsiyentidir.
Ushbu koeffitsiyent 0,6 dan, ya’ni 60 %dan yuqori bo‘lsa, kredit
xatari eng kam hisoblanadi. Bu koeffitsiyent 30 % dan, ya’ni 0,3 dan
kam bo‘lmasligi lozim.
𝑀𝑢𝑥𝑡𝑜𝑟𝑖𝑦𝑙𝑖𝑘 𝑘𝑜𝑒𝑓𝑓𝑖𝑡𝑠𝑖𝑦𝑒𝑛𝑡𝑖 =
(
)
∗ 100% (3.2.9)
Bu ko‘rsatkichni hisoblash uchun korxonaning balans bo‘yicha
o‘z mablag‘lari manbalari ya’ni, balans passivining birinchi
bo‘linmasi summasi jami passiv summasiga bo‘linadi. Nolikvid
balanslarga ega bo‘lgan korxonalarga esa bank kreditlaridan
foydalanish huquqi berilmaydi. Korxona balansi likvidligi
quyidagicha hisoblanadi: korxona balansi (1- shakl) passiv qismi
birinchi bo‘limi summasiga, ikkinchi bo‘lim uzoq muddatli
majburiyatlari qo‘shilib (agar to‘lov muddati uch oydan ortiq bo‘lsa)
balans aktiv qismi birinchi bo‘limi summasi ayriladi. Agar chiqqan
natija ijobiy bo‘lsa, korxona balansi likvidli hisoblanadi.
65
3.2.3-misol. Quyidagi ma’lumotlar asosida aksiyadorlik
jamiyatining uzoq muddatli bank krediti olish uchun kreditga
layoqatlilik ko‘rsatkichlaridan muxtorlik koeffitsiyentini hisoblang:
- asosiy vositalar qoldiq qiymati: 365,0 ming so‘m;
- tovar moddiy zaxiralari va xarajatlari: 10600,0 ming so‘m;
- debitorlik qarzlari: 430,0 ming so‘m;
- pul mablag‘lari: 2,0 ming so‘m;
- uzoq muddatli majburiyatlar: 345,0 ming so‘m;
- joriy majburiyatlar: 10700,0 ming so‘m;
- o‘z mablag‘lari manbalari: 435,0 ming so‘m.
Yechish: Korxonaning kreditga layoqatlilik ko‘rsatkichlaridan
muxtorlik koeffitsiyenti quyidagi formula bilan yechiladi:
𝑀𝑢𝑥. 𝑘𝑜𝑒𝑓. =
(
)
∗ 100% =
,
,
∗ 100% = 3,8% .
Bank kredit berishda korxonaning mahsulot sifatini, muddati
uzaytirilgan debetorlik qarzlarini, kapital remont uchun qilingan
xarajatlarni, turli zararlarni qoplashini ko‘rib chiqish kerak. Bunga
sabab shuki, ushbu aytilganlar bo‘yicha qo‘shimcha sarflanishlarga
yo‘l qo‘yilgan bo‘lsa, korxonada bu qo‘shimcha sarflanishlar
aylanma mablag‘lari hisobidan bo‘ladi, shu sababli ushbu
qo‘shimcha sarflanishlar aylanma mablag‘lariga salbiy ta’sir etib,
haqiqatda xo‘jalik jarayonida qancha aylanma mablag‘lari ishtirok
etayotganligini ifodalaydi. Balans bo‘yicha aylanma mablag‘larini
mavjud summasi bilan haqiqatdan ham korxona xo‘jalik aylanmasida
ishtirok etadigan aylanma mablag‘larini summasi bir-biridan farq
qiladi.
Har ikki ko‘rsatkich o‘rtasidagi farq aylanma mablag‘larini
immobilizatsiyasini tashkil etadi. Immobilizatsiyasi aylanma
manbalarini chetga tortilishidir. Ya’ni o‘z maqsadidan tashqari
sarflanishidir. Kredit inspektori ushbu koeffitsiyentni hisoblashda,
albatta aylanma mablag‘larining mavjud summasi immobilizat-
siyasini hisobga olishi kerak.
66
Korxona (mijoz) kredit olishga layoqatliligining tahlilida
qo‘llaniladigan qo‘shimcha ko‘rsatkichlar bo‘lib, aylanma mablag‘-
larining aylanuvchanlik koeffitsiyentini va aylanma mablag‘larining
kunlardagi aylanuvchanligi ko‘rsatkichlari qo‘llaniladi.
Aylanma mablag‘lari aylanuvchanligi koeffitsiyenti aylanma
mablag‘lari harakatining tezligini ifodalaydi va tahlil qilinayotgan
davr uchun mahsulot sotishdan olingan tushum va aylanma
mablag‘larining o‘rtacha qiymati o‘rtasidagi tafovut sifatida
aniqlanadi. Tahlil uchun ma’lumotlar yillik hisobotning 1-shakli
balans va ikkinchi shakli moliyaviy natijalar to‘g‘risidagi hisobotdan
olinadi.
𝐴𝑦𝑙𝑎𝑛𝑢𝑣𝑐ℎ𝑎𝑛𝑙𝑖𝑘 𝑘𝑜𝑒𝑓𝑓𝑖𝑡𝑠𝑖𝑦𝑒𝑛𝑡𝑖 =
’
’
=
’
(3.2.10)
𝐴𝑦. 𝑚𝑎𝑏. 𝑘𝑢𝑛𝑙𝑎𝑟𝑑𝑎𝑔𝑖 𝑎𝑦𝑙. =
’
’
∗
=
’ ∗
(3.2.11)
3.1.4-misol. Quyidagi ma’lumotlar asosida aksiyadorlik
jamiyatining uzoq muddatli bank krediti olish uchun kreditga
layoqatlilik aniqlash uchun qo‘shimcha ko‘rsatkichlaridan aylanma
mablag‘lar aylanuvchanlik koeffitsiyentini hisoblang:
- asosiy vositalar qoldiq qiymati: 365,0 ming so‘m;
- tovar moddiy zaxiralari va xarajatlari: 10600,0 ming so‘m;
- debitorlik qarzlari: 430,0 ming so‘m;
- pul mablag‘lari: 2,0 ming so‘m;
- uzoq muddatli majburiyatlar: 345,0 ming so‘m;
- joriy majburiyatlar: 10700,0 ming so‘m;
- o‘z mablag‘lari manbalari: 435,0 ming so‘m;
- mahsulotlarni sotishdan kelgan sof tushum: 9350,0 ming so‘m.
Yechish: Aylanma mablag‘lar aylanuvchanlik koeffitsiyenti qu-
yidagicha hisoblanadi:
𝐴𝑦𝑙𝑎𝑛𝑢𝑣𝑐ℎ𝑎𝑛𝑙𝑖𝑘 𝑘𝑜𝑒𝑓𝑓𝑖𝑡𝑠𝑖𝑦𝑒𝑛𝑡𝑖 =
𝑆
𝑂’𝑄
=
9350,0
11032
= 0,85
67
Tijorat banklari xo‘jalik yurituvchi subyektlar bilan kredit
munosabatlarini mustaqil ravishda o‘rnatadilar. Xo‘jalik yurutuvchi
subyektlar tijorat banklaridan kredit olish uchun kredit buyurtmasini
beradilar.
Shu kredit buyurtmasiga asosan tijorat banklari qarz oluvchining
moliyaviy ahvolini tahlil qiladilar. Bu jarayon quyidagi
bosqichlardan iborat:
- kredit olish uchun berilgan kredit buyurtmasini ko‘rib chiqish
va bo‘lajak qarz oluvchi bilan suhbatlashish;
- qarz oluvchining kredit qobiliyatini va qarz berish bilan
bog‘liq xatarlarni baholash;
- kredit narxini belgilash;
- kredit shartnomasini tayyorlash va uni tuzish.
Tijorat banklari ichki kredit siyosati asosida chiqarilgan
yo‘riqnoma bo‘yicha korxonalarni kreditga layoqatliligi asosiy
ko‘rsatkichi bo‘lib: qoplash koeffitsiyenti, likvidlik koeffitsiyenti va
o‘z aylanma mablag‘lari bilan ta’minlanish koeffitsiyentlari hisobla-
nadi (3.2.1- jadval).
3.2.1-jadval
Korxonalarning kreditga layoqatlik ko‘rsatkichlari
bo‘yicha sinflarga bo‘linishi
T/r
Nomi
1-sinf
2-sinf
3-sinf
1. Qoplash koef. (Q.k)
Q.k
2
10,52. Likvidlik koef.(L.k)
L.k
1,5
1< L.k <1,5
0.53. Muxtoriyat koef.(M.k)
M.k
60% 30%< M.k<60% 15%>M.k<30%
Agar korxona 1-sinfga kiritilsa, unda umumiy asoslarda kredit-
lanadi. Ularga nisbatan kredit berishning imtiyozli tartibi ham naz-
arda tutilishi mumkin, ya’ni ishonchli kredit berilishi, qo‘shimcha
ma’lumotlar va hisob-kitoblarsiz kredit berilishi hamda boshqa
imtiyozlar taqdim etilishi mumkin.
68
Agar korxona 2-sinfga kiritilsa, xo‘jalik yurituvchi subyekt
manfiy qo‘shimcha ko‘rsatkichlarga ega bo‘lsa, beqaror (barqaror
emas) deb hisoblash lozim, bunday korxonalar bilan kredit
shartnomalari tuzilganida uning faoliyati va kreditning qaytarilishi
ustidan nazoratning qo‘shimcha choralari ko‘zda tutilishi kerak.
Xususan, garov huquqi qattiqlashtirilishi, foiz stavkalari oshirilishi,
kafolatlar berilishi hamda kreditdan foydalanish miqdorlari va
muddatlari cheklanishi kerak.
Agar korxona 3-sinfga kiritilsa, bu korxonalarga faqat favqu-
lodda hollarda yuqori tashkilot kafolatlari yoki oshirilgan foiz stav-
kasini undirish bilan mol-mulk garovga qo‘yilgandagina kreditlanadi.
Kreditga layoqatlilikni mustahkamlash yo‘llari deganda, bu iloji
boricha asosiy va qo‘shimcha ko‘rsatkichlarni yuqori bo‘lishini
ta’minlashdir. Demakki, har bir ko‘rsatkich bo‘yicha yuqorilikka
erishishdir. Buning uchun korxona barqaror ishlab chiqarish
jarayonini birinchi galda tashkil etishi lozim. Pul mablag‘larining
ortishi korxonaning birlamchi to‘lovlarni oshirish uchun kerak.
Mablag‘larga bo‘lgan ehtiyojlarni kamaytiradi va korxonada ishlab
chiqarish maromiyligi buzilmasligiga olib kelishi mumkin.
O‘z aylanma mablag‘lari bilan ta’minlanish koeffitsiyenti
bo‘yicha esa, yuqori natijalarga erishish uchun o‘z mablag‘lari
manbaini ortishini ta’minlash kerak. Chunki aylanmada ishlati-
ladigan mablag‘larda o‘z aylanma mablag‘lari ulushi qancha ko‘p
bo‘lsa, uning kreditga layoqatliligi o‘rtadi. Uzoq muddatli aktivlar
ortishi salbiy ta’sir etsada, ularning ortish sur’atini o‘z aylanma
mablag‘lari mavjud summasini ortish sur’atidan pastroq bo‘lishini
ta’minlash zarur.
Yana korxonada o‘z aylanma mablag‘larini immobilizatsiyasiga
yo‘l qo‘ymaslik zarur, ya’ni ularning o‘z maqsadidan boshqa
maqsadlarda ishlatilishiga yo‘l qo‘ymaslik kerak. Chunki ular
immobilizatsiyasiga yo‘l qo‘yilsa, ularning balans bo‘yicha
hisoblangan qiymatidan haqiqatda aylanmada qatnashayotgan
aylanma mablag‘lari kam chiqadi. Buning natijasida esa, aylanma
mablag‘lari aylanish koeffitsiyenti pasayadi, oqibatda o‘z aylanma
mablag‘lari yetishmovchiligi yuzaga keladi.
69
Kreditga layoqatlilik tahlilida aylanma mablag‘lari immobilizat-
siyasini ham hisobga olish kerak. Kreditga layoqatlilikni mustah-
kamlash yo‘llaridan yana foyda va rentabellik ko‘rsatkichlarini
oshirish hisoblanadi. Korxona sof foydasi o‘tgan yilga nisbatan
hisobot yilida ortishini ta’minlash lozim, buning uchun esa unga
salbiy ta’sir etuvchi omillar kamayishi va ijobiy ta’sir etuvchi omillar
ko‘payishini ta’minlash kerak.
Mijozlarning kreditga layoqatligini baholash tizimini takomil-
lashtirish lozim. Hozirgi vaqtda amaliyotda qo‘llanilayotgan
korxonalarning kreditga layoqatliligi asosiy ko‘rsatkichlari davr
talabiga javob bermay qolmoqda.
Har bir bankda mijozning kreditga layoqatliligini baholashda
qo‘llaniladigan yagona ko‘rsatkichlar tizimi ishlab chiqarilishi lozim.
Hozirgi kunda mijozning moliyaviy ahvolini tahlil qilish uchun
qo‘llaniladigan ko‘rsatkichlar ko‘p sonli va xilma – xil bo‘lib,
ularning sezilarli ko‘pi bir – birini takrorlash xarakteriga ega. Ayrim
kompyuter dasturlari o‘n va undan ortiq ko‘rsatkichlarni hisoblaydi.
Ko‘rsatkichlarni bu qadar ko‘pligi tahlilni qiyinlashtiradi.
Bank amaliyoti shuni ko‘rsatadiki, tarmoqlar o‘rtasidagi jiddiy
farqlar koeffitsentilarining barcha tarmoq korxonalari uchun yagona
ahamiyati xususida gapirish imkonini bermaydi. Shuning uchun
bo‘lsa kerak, ayrim xorijiy davlatlarda kreditning sifatini tasniflashda
tarmoq ma’lumotlariga asoslaniladi. Korxonaning moliyaviy ahvoli,
ko‘p jihatdan, tarmoqdagi ahvol bilan belgilanadi. Va bunda, tarmoq
riski degan tushuncha kiritiladi. Bu tushunchaga muvofiq, moliyaviy
holat faoliyatidagi o‘zgarishlarning darajasiga bevosita bog‘liqdir.
Shuning uchun ham korxonaning moliyaviy ahvoli, baholana-
yotganda, avvalo, korxona faoliyati bo‘yicha hisoblangan koeffit-
sentlarni o‘rtacha tarmoq koeffitsentlari bilan taqqoslash zarur.
3.3. Kredit riskini kamaytirish usullari
Qarzlarni to‘lash uchun to‘rtta potensial pul mablag‘lari manbasi
mavjud:
1) tijorat operatsiyalari;
2) asosiy vositalarni sotish;
70
3) yangi mablag‘ topish;
4) uchinchi tomon kafolati.
Pul mablag‘larining asosiy manbai, odatda, kompaniyaning
tijorat operatsiyalaridan pul tushumlari hisoblanadi. Kreditni
to‘lamaslik riskini kamaytirishning asosiy usullaridan biri – potensial
qarzdorlarni sinchiklab tanlashdir. Mijozning moliyaviy ahvolini va
bankka o‘z vaqtida qarzlarini qaytarishga ishonchliligini tahlil qilish
bo‘yicha ko‘plab usullar mavjud.
Amerika banklari amaliyotida “c” harfidan boshlangan so‘zlar
bilan ifodalanadigan mijozlarni tanlashning “beshta “c” qoidalari”
mezonlari qo‘llaniladi:
- character (qarz oluvchining tabiati);
- capacity (moliyaviy salohiyati);
- capital (kapital, mol-mulk);
- collateral (ta’minlash);
- conditions (umumiy iqtisodiy shartlar).
Qarz oluvchining tabiati deganda uning obro‘si, javobgarlik
darajasi, qarzni qaytarishga tayyor turishi va istaklari tushuniladi.
Bank, birinchi navbatda, qarz oluvchining (firma yoki xususiy shaxs)
o‘z majburiyatlariga o‘tmishdagi munosabati, qarzlarini qaytarishda
kechikishi yoki biznesdagi mavqei qanday ekanligini aniqlashga
harakat qiladi. Bank ushbu maqsadda shaxsiy intervyu, shaxsiy arxiv
faylini, boshqa banklar va firmalar bilan maslahatlashuvlarni va
boshqa mavjud axborotdan foydalanib, qarz oluvchining psixologik
portretini olishga intiladi.
Qarz oluvchining moliyaviy imkoniyatlari uning qarzni to‘lash
qobiliyati, daromadlari va xarajatlari hamda kelajakda ularni
o‘zgartirish istiqbollarini diqqat bilan tahlil qilish orqali aniqlanadi.
Kredit riskini kamaytirish yo‘llari quyidagilarni o‘z ichiga oladi:
- kredit bo‘limi kreditlarni ajratish va qaytarish to‘g‘risidagi
ma’lumotlarni muntazam ravishda tizimlashi va umumlashtirishi
kerak. Berilgan kreditlar to‘g‘risidagi ma’lumotlar berilgan kreditlar
hajmiga ko‘ra, kredit olgan mijozlar (shaxslar, davlat organlari,
korxonalar, boshqa banklar va boshqalar) bo‘yicha tasniflanishi
kerak;
71
- bank umuman iste’molchilarining kredit tarixini, shu jumladan,
potensial mijozlarning kredit tarixini (ya’ni, mijozning qayerda va
qanday kredit olganligi va ularni qanday qaytarib berganligi)
o‘rganishlari kerak. Hozircha O‘zbekistonda ko‘pchilik mijozlar o‘z
kredit tarixiga ega emas. Bundan tashqari, odatda, mijozning kreditni
qaytarish imkoniyati, agar u bank bo‘lsa – uning balansi; ishlab
chiqarish rejalari va texnik darajasi, agar u korxona va hokazo bo‘lsa
– rivojlanish istiqbollarini tahlil qilish orqali;
- bankda kredit berish to‘g‘risida aniq ko‘rsatmalar bo‘lishi kerak
(kimlarga kredit berilishi va qancha muddatga berilishi);
- kredit berish uchun aniq vakolatlar belgilanishi kerak, bank
xodimining darajasi qanchalik baland bo‘lsa, u imzolaydigan kredit
miqdori shunchalik ko‘p bo‘lishi kerak;
- kreditni ta’minlashning turli xil usullari mavjud, masalan, mijoz
garov sifatida biron narsani beradi va agar u qarzni qaytarmasa, bank
garov egasiga aylanadi;
- katta miqdordagi va tahlikali kreditlarni berishda bir nechta
banklar birlashadi va birgalikda ushbu kreditni beradi;
- kredit qaytarilmasligini sug‘urtalaydigan sug‘urta kompaniya-
lari mavjud (lekin kreditni qaytarmaslik sug‘urta qilinmaydi – bu
bankning riski deb hisoblaydigan nuqtayi nazarlar mavjud);
- kreditlarni berish bo‘yicha tashqi cheklovlar mavjud (masalan,
Markaziy bank tomonidan belgilangan); aytaylik, bitta mijozga juda
katta miqdorda kredit berishga yo‘l qo‘yilmaydi.
Kreditlarning qaytarilmasligi bilan bog‘liq zararlar har qanday
bank faoliyatining muqarrar mahsulidir. Ular butunlay yo‘q qilinishi
mumkin emas, lekin ularni kamaytirish mumkin. Amerika tijorat
banklarida muammoli kreditlarning sabablarini aniqlashga yordam
beradigan tizim mavjud bo‘lib, ularning paydo bo‘lishini oldindan
aytish mumkin. Ushbu tizimga ko‘ra, bankka bog‘liq va bog‘liq
bo‘lmagan omillar shubhali kreditlarning paydo bo‘lishiga olib
keladi. Birinchisi, kredit jarayoniga bog‘liq barcha jihatlarni o‘z
ichiga oladi, ya’ni, kredit arizalariga munosib yondashish, kredit
hujjatlari va boshqalar. Mustaqil omillar – qarzdorning o‘ziga xos
nomaqbul iqtisodiy sharoitda qolishi, tabiiy ofatlar.
72
Amerika tijorat banklari tomonidan muammoli kreditlarni tahlil
qilish, kredit arizalarini tahlil qilish va uning bajarilish bos-
qichlarining o‘zida istiqbolini belgilashga katta e’tibor qaratilmoqda.
3.4. Kredit to‘lovlari
Kreditlash va sarmoyalashning xilma-xilligi kapitalning eng
daromadli joylashuv mezonini topish zaruriyatini talab qiladi. Buni
quyidagicha talqin qilish mumkin: bizda ikkita reklama mavjud. Bitta
bank har chorakda hisoblash sharti bilan yiliga 15,5 %, boshqasi esa
oyiga hisoblash sharti bilan 15,2 % taklif qiladi. Qaysi biri yaxshi?
Ushbu va shunga o‘xshash savollarga javob berish uchun yordamchi
tushuncha – samarali foiz stavkasi joriy qilinadi.
Agar R asosiy omonatga yil davomida m marta murakkab foiz
hisoblansa, unda r yillik foiz stavkasi bir yildan keyin kutilayotgan R
t
omonat quyidagini tashkil qiladi:
𝑅 = 𝑅(1 +
∗
) (3.4.1)
Samarali yillik foiz stavkasi r
s
ushbu holatdan aniqlanadi:
𝑅 = 𝑅(1 +
) (3.4.2)
ya’ni bu yiliga bir marta hisoblanadigan foiz bo‘lib yiliga m marta
hisoblanadigan murakkab foiz bilan bir xil natijani beradi.
Tenglamaning o‘ng tomonlarini tenglashtirish,
𝑅 1 +
𝑟
100
= 𝑅(1 +
𝑟
100 ∗ 𝑚
)
nihoyat topamiz:
𝑟 = 100(1 +
∗
) − 100 (3.4.3)
r
s
samarali stavkasidan farqli o‘laroq, m marta hisoblanadigan r
dastlabki stavka nominal deb ataladi. Endi biz taklifga javob berishga
73
tayyormiz, qaysi taklif yanada foydali bo‘ladi: har chorakda 15,5 %
yoki oyiga 15,2 %.
Birinchi holda
r = 15,5; m = 4.
Demak, olingan formuladan foydalanib (3.4.1), topamiz:
r
s
= 16,4244%.
Ikkinchi holatda
r = 15,2; m = 12.
O‘sha formulaga asosan
r
s
= 16,3049%.
Shunday qilib, har chorakda 15,5 % har oyda 15,2 % dan ko‘proq
yillik daromad keltiradi.
𝑲 =
𝟏 (𝟏 𝒊)
𝒏
𝒊
∗ 𝑹 (3.4.4 formula shu formuladan keltirilib
chiqarilgan) formula quyidagi foydali qo‘llanilishga ega: ma’lum bir
kredit summasi uchun qaytariladigan to‘lovlarni hisoblash. Eng
sodda misol – bir narsa sotib olish uchun bankdan kreditni qarzni
muntazam bir-biriga teng ravishda qaytarish sharti bilan olish.
3.4.1-misol. Aytaylik, avtomashinani sotib olish uchun bankdan
5000 sh.b. pulni qabul qilaylik. Bank o‘z manfaatlariga ega bo‘lishi
kerak, shuning uchun, uning shartlari: kreditni qaytarish muddati 3
yil, foiz stavkasi – oyiga yillik 12%. Eslatib o‘tamiz, “oyiga yillik
1 2 %” jumlasi murakkab oylik
𝟏𝟐%
𝟏𝟐
= 𝟏% miqdoridagi foizni
anglatadi.
𝑅 =
(
)
∗ 𝐾 (3.4.4)
Bu yerda: K - kredit miqdori;
r=i*100% - foiz stavkasi;
R – to‘lovlarni talab etilgan hajmi;
n – to‘lovlarning umumiy soni.
Olingan formulani avtomobil sotib olish misoliga tatbiq etamiz.
Sonlarni qo‘ygan holda
K = 5000; r = 1%; n = 3 · 12 = 36,
Kalkulator orqali to‘lov hajmini osongina topamiz
R = 166,07.
Ta’kidlash joizki, to‘lovlarning umumiy qiymati quyidagicha:
74
36 · 166,07 = 5978,52,
Ya’ni, 5000 ga teng avtomobilning narxi ancha (sezilarli) o‘rtadi.
Bu ko‘rsatkich bankning «manfaati» dir.
Agar zayom shartlari bo‘yicha qarzdor qarzni muddat oxirida bir
martalik to‘lov shaklida to‘lash majburiyatini o‘z zimmasiga
oladigan bo‘lsa, unda buni ta’minlash choralarini ko‘rib qo‘yishi
kerak. Katta hajmdagi qarzdorlikda odatiy chora sifatida qarzdorning
navbatdagi badalidan foizlar hisoblanadigan qarz to‘lash fondini
(masalan, maxsus bank hisobvarag‘i) yaratishdir. Shunday qilib,
qarzdor qarzni qaytarish uchun doimiy ravishda investitsiya qilish
imkoniyatiga ega. Shubhasiz, jamg‘armaning miqdori, qarzning
oxiriga kelib fondda to‘plangan foizlar bilan birga, uning miqdoriga
teng bo‘lishi kerak. Badallar vaqt bo‘yicha doimiy yoki o‘zgaruvchan
bo‘lishi mumkin. Muayyan zayom shartlaridan kelib chiqqan holda
favqulodda to‘lovlar hajmini va ularni tashkil etuvchi elementlarini
aniqlash vazifasi qo‘yiladi.
3.4.2-misol. 100000 sh.b. miqdoridagi kredit yiliga 12 %
miqdorida besh yilga beriladi. Kredit bo‘yicha foizlar har yarim yil
oxirida to‘lanishi kerak. Agar jamg‘armaga to‘langan to‘lovlar
bo‘yicha foizlar yillik 8 % miqdorida hisoblanadigan bo‘lsa, qarzni
qaytarish jamg‘armasiga kerakli to‘lov miqdorini toping. Uchinchi
yil oxiriga kelib jamg‘armaning hajmi qancha bo‘ladi?
Yechish. Jamg‘arma to‘lovlari bo‘yicha foizlar yiliga 8 % yoki 4
% yarim yillik miqdorida hisoblanadi, bunda beshinchi yilning
oxirida 100000 sh.b. miqdorida mablag‘ qolishi uchun to‘lovlar
miqdori teng bo’lishi kerak va 𝐾 =
(
)
∗ 𝑅 formuladan
quyidagi formulani hosil qilamiz va hisoblaymiz:
𝑅 =
(
)
𝐾 (3.4.5)
bu yerda, K
t
= 100000 sh.b., i = 0,04; n = 10 – to‘lov soni, shunda
𝑅 =
0,04
(0 + 0,04)
− 1
∗ 100000 = 8329,1 𝑠ℎ. 𝑏
Har yarim yilning oxirida qarzga bo‘lgan foiz 100000 sh.b.dan
6%, ya’ni, 6000 sh.b. qarz bo‘yicha jami yillik xarajatlar:
8329,1 + 6000 = 14329,1 sh.b.
75
Uchinchi yilning oxirida 𝑲
𝟑
=
(𝟏 𝒊)
𝟔
𝒊
𝒊
𝑹 formuladan kelib
chiqib:
𝐾 =
(1 + 𝑖) − 𝑖
𝑖
𝑅 =
1,04 − 1
0,04
∗ 8329,1 = 55246,7 𝑠ℎ. 𝑏
Ma’lumki, keltirilayotgan qarzni qaytarish usuli – jamg’armani
yaratish –qarzdor uchun foiz stavkasi qarz uchun to‘lovlarning
foizidan katta bo‘lganda foydalidir.
3.5. Kredit kafolatlari
Kredit risklarini kafolatlash mexanizmining faoliyat yuritishi
moliyaviy tizimning barcha elementlariga taalluqli bo‘lib, korporativ
va davlat moliyasida muhim o‘rin tutadi. Asosiy kompaniyalar,
odatda, sho‘ba bo‘linmalarining qarz majburiyatlarini kafolatlaydi.
Tijorat
banklari
va
sug‘urta
kompaniyalari
an’anaviy
akkreditivlardan boshlab va foiz stavkalari va valuta svoplari bilan
yakunlangan turli xil moliyaviy instrumentlar uchun pullik
kafolatlarni taklif etadilar.
Yirik kafolatli muassasalar sifatida, qoidaga ko‘ra, hukumat va
davlat tuzilmalari amal qiladi. Hatto AQShda xususiy sektorga
cheklangan davlat aralashuvi falsafasi hukmronlik qiladigan bo‘lsa
ham, federal va mahalliy hukumatlar keng moliyaviy kafolatlar
taqdim etadi. Ular orasida iqtisodiy jihatdan ham, siyosiy jihatdan
ham eng muhimi bank depozitlarini sug‘urtalash hisoblanadi. Biroq,
boshqa holatlarda ham kafolatlar keng qo‘llaniladi. Korxona
sektorida hukumat kichik biznes subyektlarining qarzlarini
kafolatlaydi, ayrim hollarda bu juda katta korxonalar uchun ham
amalga oshiriladi.
Shu bilan birga, kafolatlar mexanizmi aniq kafolatlarning
bunday ro‘yxatida qabul qilinishidan-da keng tarqalgan. Har bir
kredit operatsiyasi tuzilganida, uning ishtirokchilari ushbu bitimning
yopiq kafolatini taqdim etadi.
Buni tekshirish uchun, rasmiy va amaliy nuqtayi nazardan
amalga oshiriladigan asosiy o‘xshashlikni ko‘rib chiqamiz
.
𝑀𝑢𝑎𝑚𝑚𝑜𝑙𝑖 𝑘𝑟𝑒𝑑𝑖𝑡 + 𝑘𝑟𝑒𝑑𝑖𝑡𝑛𝑖 𝑞𝑎𝑦𝑡𝑎𝑟𝑖𝑠ℎ 𝑘𝑎𝑓𝑜𝑙𝑎𝑡𝑙𝑎𝑟𝑖 =
= 𝑟𝑖𝑠𝑘𝑑𝑎𝑛 ℎ𝑜𝑙𝑖 𝑘𝑟𝑒𝑑𝑖𝑡
76
𝑀𝑢𝑎𝑚𝑚𝑜𝑙𝑖 𝑘𝑟𝑒𝑑𝑖𝑡 =
= 𝑟𝑖𝑠𝑘𝑑𝑎𝑛 ℎ𝑜𝑙𝑖 𝑘𝑟𝑒𝑑𝑖𝑡 − 𝑘𝑟𝑒𝑑𝑖𝑡𝑛𝑖 𝑞𝑎𝑦𝑡𝑎𝑟𝑖𝑠ℎ 𝑘𝑎𝑓𝑜𝑙𝑎𝑡𝑙𝑎𝑟𝑖
Shunday qilib, Amerikada kreditlar (AQSh dollari) AQSh
hukumatidan boshqasiga beriladigan bo‘lsa, kreditorlar ko‘rinmas
tarzda ushbu kreditlarning kafolatlarini ham sotishadi. Buning
asosida kredit operatsiyalarini amalga oshirish turli funksional
munosabatlardan tashkil topgan ikkita bitimdan iborat: tavakkalsiz
kreditni taqdim etish va kreditor tomonidan unga qaytarilmaslik
riskini qabul qilish. Ushbu masalani batafsil ko‘rib chiqish uchun
kredit faoliyatini ikki bosqichga ajratish maqsadga muvofiqdir: (1)
kafolat olish va (2) qarz olish. Faraz qilaylik, kafolatchi va kreditorni
ikki xil shaxs deb hisoblang. Birinchi bosqichda qarz oluvchi
kafolatchidan 10 sh.b. ga kreditni qaytarish kafolatini sotib oladi.
Ikkinchi bosqichda qarz oluvchi ushbu kafolatni kreditorga taqdim
etadi va 100 sh.b. miqdorida yiliga 10% tavakkalsiz foiz stavkasi
bo‘yicha kredit oladi. Qarz oluvchi natijada bir yildan keyin 110 sh.b.
qilib qaytarib berish majburiyati evaziga sof 100 sh.b. - 10 sh.b. = 90
sh.b.ni oladi. Shak-shubhasiz, ko‘pincha qarz beruvchi va kafolatchi
sifatida bitta shaxs, masalan, tijorat banki chiqadi va qarzdor
oddiygina 90 sh.b. ni 110 sh.b. qilib qaytarib berish majburiyati bilan
bankdan oladi. Bunday holdagi zayom bo‘yicha berilgan foiz stavkasi
22,22 % ni tashkil etadi va quyidagicha aniqlanadi: (110 sh.b. - 90
sh.b.) / 90 sh.b. Ushbu taklif qilingan stavka o‘zida ham tavakkalsiz
foiz stavkasini, ham kafolat uchun to‘lovni aks ettiradi. Ikki xil
harakatlar mavjudligiga ishonch hosil qilish uchun, tavakkalli qarz
egasi uchinchi tomondan 10 sh.b. ga kafolat sotib olishi
mumkinligiga e’tibor qarating. Bu holda qarz beruvchining jami
sarmoyasi 90 sh.b. + 10 sh.b. = 100 sh.b. ga teng., kafolatlangan
to‘lov esa 110 sh.b. ga teng bo‘ladi. Shunday qilib, aslida, har qanday
kreditni sotib olish tavakkalsiz kredit olish va ayni paytda ushbu
kreditni qaytarib berish kafolatini taqdim etish bilan tengdir. Aslida,
kreditor tavakkalsiz kredit ajratib, shu bilan bir qatorda uning hajmini
qarzni qaytarib berishni ta’minlash uchun zarur bo‘lgan kafolatlar
miqdoriga kamaytiradi. Kafolat va tavakkalsiz kreditning nisbati
sezilarli darajada farq qilishi mumkin.
77
Kafolatlar nafaqat zayomlar, balki boshqa moliyaviy bitimlar
tuzishda ham mavjud. Masalan, svop shartnomalari tuzilganda
tomonlarning majburiyatlarini bajarish kafolati ko‘pincha moliyaviy
vositachi sifatida faoliyat yurituvchi uchinchi taraf tomonidan
ta’minlanadi. Agar bunday kafolatlar berilmasa, har bir tomon
majburiyatlarning bajarilishi uchun haqiqiy kafolatni ta’minlaydi.
Moliyaviy faoliyatga ixtisoslashmagan firmalar bunday shartno-
malarni tobora kengaytirmoqdalar, ularning ish boshqaruvchilari ular
bilan bog‘liq bo‘lgan bevosita va yopiq kafolatlarni samarali
boshqarish usullarini yaxshiroq tushunishlari kerak bo‘ladi.
Bunday kafolatlarning boshqaruvini tahlil qilish uchun, optsion
narxlash nazariyasidan foydalanish mumkin. Kafolatlar «put»
optsioniga o‘xshash. Kafolat beruvchi (kafil) agar uning emitenti
buni bajara olmasa, moliyaviy instrumentda nazarda tutilgan mo-
liyaviy to‘lovni amalga oshirishi kerak. Kafilga yetkazilgan zarar
kafolatlangan shartnoma majburiyatlari va qarzning ta’minoti yoki
garovi sifatida qo‘yilgan aktivlarini sotishdan olingan daromadlar
o‘rtasidagi farqqa tengdir. Bu farq taqchillik (defitsit) deb ataladi.
Odatda qarzdorning to‘lovga layoqatsizligini musbat taqchillik
ko‘rsatib turadi.
Misol uchun, qaysidir alohida kafolatlar berishdan olingan
daromadni ko‘rib chiqamiz. Agar V aktivlarini qamrab olgan garov
qiymati nazarda tutilgan kafolatlangan majburiyatlar bo‘yicha E
to‘lovlardan yuqori bo‘lsa, kafil bu farqni o‘zida qoldiradi va o‘zining
mablag‘idan hech narsa to‘lamaydi. Biroq, agar aktivlar qiymati
majburiyat yuzasidan to‘lanadigan to‘lovlardan kam bo‘lsa, kafil E -
V orasidagi farqni to‘lab berishi lozim. Kafil tomonidan olinadigan
maksimal daromad zararni to‘lagunga qadar yoki kafolat
muddatining oxiriga qadar olinadigan qo‘yilgan mukofot qo‘shuv
mukofotga hisoblangan foizlarga teng. Ushbu maksimal daromad
kredit oluvchining to‘lovga layoqatsizligi oqibatidagi taqchillik yoki
yo‘qotish tufayli kamayadi. Kafolatchining maksimal yo‘qotishi
majburiyatlari bo‘yicha to‘lovning qiymatiga teng bo‘lishi mumkin.
Shunday qilib, kafil daromadini aniqlaydigan funksiya R - max (0, E
- V) shaklini oladi, bu yerda R – uning sarmoyasidan olinadigan
mukofot va foizlar.
78
Nazorat savollari
1. Kredit riskining ta’rifi qanday?
2. Kredit riskini yuzaga keltiruvchi omillar qaysilar?
3. Korxonaning kreditga layoqatliligi deb nimaga aytiladi?
4. “Beshta “c” qoidalari”ni tushuntirib bering.
5. Kredit kafolatlari nimalardan iborat.
6. Kredit riskini oldini olish uchun kredit beruvchi nimalarga
e’tibor berish kerak?
7. Samarali foiz stavkasini kredit riskiga ta’sirini baholang.
8. Muxtoriylik koeffitsiyentini aniqlash formulasini yozing.
9. Bayes formulasini yozing va tushuntirib bering.
10. Giring koeffitsiyentiga ta’rif bering.
Test
1. Kredit riski darajasiga ta’sir etuvchi omillar berilgan javobni
belgilang.
A) bank kredit faoliyatining ma’lum bir sohada markazlashuvi
darajasi; o‘ziga xos ma’lum qiyinchiliklarni boshidan kechirayotgan
mijozlarga kredit xizmatlarining to‘g‘ri kelishi; kredit berish,
qimmatli qog‘ozlar portfelini shakllantirish bo‘yicha bank siyosatiga
jiddiy o‘zgarishlar kiritish; kam o‘rganilgan, yangi, noan’anaviy
sohalarda bank faoliyatini olib borishi; yangi va yaqinda jalb qilingan
mijozlarning ulushi; qisqa vaqt ichida amaliyotga juda ko‘p
xizmatlarning kirgizilishi; bozorda sotilishi qiyin bo‘lgan
qimmatliklarni yoki qiymati tez tushadigan narsalarni garov sifatida
qabul qilib olish;
B) bank kredit faoliyatining ma’lum bir sohada markazlashuvi
darajasi; qаrz оluvchi fаоliyatidаn bo‘lаdigаn iqtisоdiy vа siyosiy
muhitdаgi o‘zgаrishlаr; kam o‘rganilgan, yangi, noan’anaviy
sohalarda bank faoliyatini olib borishi; yangi va yaqinda jalb qilingan
mijozlarning ulushi; qisqa vaqt ichida amaliyotga juda ko‘p xiz-
matlarning kirgizilishi; bozorda sotilishi qiyin bo‘lgan qimmat-
liklarni yoki qiymati tez tushadigan narsalarni garov sifatida qabul
qilib olish.
79
C) bank kredit faoliyatining ma’lum bir sohada markazlashuvi
darajasi; o‘ziga xos ma’lum qiyinchiliklarni boshidan kechirayotgan
mijozlarga kredit xizmatlarining to‘g‘ri kelishi; kam o‘rganilgan,
yangi, noan’anaviy sohalarda bank faoliyatini olib borishi; qisqa vaqt
ichida amaliyotga juda ko‘p xizmatlarning kirgizilishi; sаlbiy hоllаr
tufаyli оlingаn krеditni to‘lаshgа mоs pul оqimini tаshkil qilа
оlmаslik;
D) bank kredit faoliyatining ma’lum bir sohada markazlashuvi
darajasi; o‘ziga xos ma’lum qiyinchiliklarni boshidan kechirayotgan
mijozlarga kredit xizmatlarining to‘g‘ri kelishi; kredit berish,
qimmatli qog‘ozlar portfelini shakllantirish bo‘yicha bank siyosatiga
jiddiy o‘zgarishlar kiritish; yangi va yaqinda jalb qilingan mijoz-
larning ulushi; qisqa vaqt ichida amaliyotga juda ko‘p xizmatlarning
kirgizilishi; bozorda sotilishi qiyin bo‘lgan qimmatliklarni yoki
qiymati tez tushadigan narsalarni garov sifatida qabul qilib olish.
2. Yirik kreditlar me’yoriy ko‘rsatkichining maksimal qiymati
to‘g‘ri berilgan qatorni ko‘rsating.
A) bank kapitalining 8 barobaridan oshmasligi kerak;
B) bank kapitalining 8 barobari;
C) bank kapitalining 8 barobaridan kam bo‘lmasligi kerak;
D) tog‘ri javob berilmagan.
3. K =
∗ 100%. Berilgan formula oraqli qanday ko‘rsatkich
aniqlanadi? Bu yerda: K
x
–xalqaro kreditlar yig‘indisining miqdori;
K
b
- bank kapitali.
A) kredit riskining haqiqiy darajasi;
B) xalqaro kreditlarning maksimal miqdori;
C) yirik kreditlar me’yori;
D) bitta qarzdor uchun risk darajasining maksimal qiymati.
4. Mijozning kreditga layoqatligiga to‘g‘ri ta’rif berilgan qatorni
aniqlang.
A) mijozning o‘z qarz majburiyatlari bo‘yicha to‘liq va o‘z
vaqtida hisoblashish qobiliyati;
B) mijozning o‘z qarz majburiyatlari bo‘yicha qisman va o‘z
vaqtida hisoblashish qobiliyati;
80
C) mijozning o‘z qarz majburiyatlari bo‘yicha o‘z vaqtida
hisoblashish qobiliyati;
D) mijozning o‘z qarz majburiyatlari bo‘yicha qisman
hisoblashish qobiliyati.
5. Kreditga layoqatlilikni ifodalovchi qo‘shimcha ko‘rsatkichlar
berilgan javobni aniqlang.
A) qoplash; muxtoriylik va likvidlik koeffitsiyentlari;
B) aylanma mablag‘larining aylanuvchanlik; o‘z aylanma
mablag‘lari mavjudligi; foyda va rentabellik koeffitsiyentlari;
C) aylanma mablag‘larining aylanuvchanlik; o‘z aylanma
mablag‘lari mavjudligi va rentabellik koeffitsiyentlari;
D) qoplash; muxtoriylik va foyda va rentabellik koeffitsiyentlari
6. Quyidagi ma’lumotlar asosida kreditga layoqatlilik
ko‘rsatkichlaridan likvidlilik koeffitsiyentini hisoblang:
- tovar moddiy zaxiralari va xarajatlari: 8600,0 ming so‘m;
- debitorlik qarzlari: 3780,0 ming so‘m;
- pul mablag‘lari: 7660,0 ming so‘m;
- joriy majburiyatlar: 9460,0 ming so‘m.
A) 1,22;
B) 1,15;
C) 1,10;
D) 1,18
7. Korxonalarning kredit layoqatlik ko‘rsatkichlari bo‘yicha
nechta sinfga ajaratiladi?
A) 2 ta;
B) 4 ta;
C) 5 ta;
D) 3 ta.
8. Likvidlilik koeffitsiyenti 1,4; qoplash koeffitsiyenti 1,8;
muxtoriylik koeffitsiyenti 0,4 ga teng. Korxona kredit layoqatlik
ko‘rsatkichlari bo‘yicha qaysi sinfga mansub?
A) 2-sinf;
B) 3-sinf;
C) 4-sinf;
D) 1-sinf.
81
9. Korxonaning foiz to‘lovlarini ushbu to‘lovlar amalga oshi-
riladigan foyda miqdori bilan taqqoslashni anglatuvchi ko‘rsatkich
to‘g‘ri berilgan javobni aniqlang.
A) foiz xarajatlari koeffitsiyenti;
B) foizlarni qoplash koeffitsenti;
C) hisoblangan foiz koeffitsenti;
D) foiz va soliqlar to‘languncha daromad (EBIT).
10. Korxonaning jami qarzi 75 mln so‘m, korxonaning jami akti-
vlari 1,5 mlrd.so‘m. Korxonaning qarzdorlik darajasini toping.
A) 15 %;
B) 5 %;
C) 6 %;
D) 9 %.
82
IV BOB. VALUTA RISKI
4.1. Valuta riskining iqtisodiy mohiyati, turlari va
yuzaga kelish sabablari
Valuta riski xalqaro korxonalar va bank muassasalari tashkil
etish hamda ularning faoliyatini diversifikatsiyalash bilan bog‘liq
bo‘lib, valuta kurslari tebranishlari natijasida moliyaviy yo‘qotishlar
yuzaga kelish ehtimolini o‘zida aks ettiradi. Bunda valuta
kurslarining o‘zgarishi naqd pul oqimlarining doimiy ravishda
mamlakatdan mamlakatga ko‘chishi, valutaning ichki qiymati
o‘zgarishi, spekulatsiya kabi omillar ta’sirida sodir bo‘ladi.
Valuta riski deganda, tashqi iqtisodiy faoliyat jarayonida
ayirboshlash kurslarining o‘zgarishidan yoki boshqa turli valuta
operatsiyalarini amalga oshirilishida yuzaga kelishi mumkin bo‘lgan
yo‘qotishlar (yoki daromad olish) tushuniladi. Valuta risklari yuzaga
kelishining asosiy sababi – valuta kurslarining o‘zgarishi hisoblanadi.
Valuta risklari xorijiy valutalarni turli xil kurs asosida sotish va sotib
olish jarayonlarida muayyan zarar sifatida ifodalanadi. Valuta risklari
bank
operatsiyalari
bozorining
kengayishi,
transmilliy
korporatsiyalar va moliyaviy tashkilotlarning tashkil etilishi hamda
ular faoliyatining diversifikatsiyalashuvi bilan bog‘liq bo‘lib, valuta
kurslarining keskin tebranishi natijasida pul yo‘qotishlari holatini
yuzaga keltiradi.
Har qanday valutani tavsiflovchi asosiy omil – bu rezident va
norezidentlarning valutaga bo‘lgan ishonch darajasidir. Valutaga
ishonch – murakkab ko‘p omilli mezon bo‘lib, bir necha
ko‘rsatkichlardan iborat (masalan, siyosiy tuzumga ishonch
ko‘rsatkichi, mamlakatning ochiqlik darajasi, iqtisodiyotni
erkinlashtirish va ayirboshlash kursi rejimi, mamlakatning eksport-
import balansi, asosiy makroiqtisodiy ko‘rsatkichlar va hokazo).
Ammo bu faqat valuta kursi rejimining muayyan turiga, ya’ni,
erkin suzuvchi valuta kursiga taalluqli. Bugungi kunda jahon
amaliyotida mamlakatlarning o‘ziga xos xususiyatlariga qarab valuta
83
risklarining bir necha turlari mavjud (4.1.1-rasm). Jumladan, valuta
riskini uch turga ajratish mumkin:
4.1.1-rasm. Valuta riskini tasniflanishi
19
Operatsion valuta riski. Operatsion risk asosan savdo oper-
atsiyalari, shuningdek, dividend to‘lovlari va moliyaviy investitsiya-
lash bo‘yicha pulli shartnomalar bilan bog‘liq holda yuzaga keladi.
Operatsion risk pul mablag‘lari harakatida yuzaga kelgan holda foyda
darajasiga bevosita salbiy ta’sir ko‘rsatadi.
Bu riskni pul mablag‘larining kutilayotgan oqimiga almashinuv
kursi o‘zgarishining bevosita ta’siri natijasida yuqori foydaga erish-
maslik yoki zararning yuzaga kelishi holati sifatida ta’riflash
mumkin.
Sotilgan mahsulotga xorijiy valuta olishi lozim bo‘lgan eksport
qiluvchi milliy valutaga nisbatan xorijiy valuta kursining pasayishi
natijasida zarar ko‘radi. Xorijiy valutada to‘lovni amalga oshirishi
lozim bo‘lgan import qiluvchi esa, milliy valutaga nisbatan xorijiy
valuta kursining oshishidan zarar ko‘radi.
Valutalar almashinuvini taqozo qiluvchi bitimlar bilan bog‘liq
risk narxlar siyosati yordamida boshqarilishi mumkin. Shuningdek,
riskka pulni to‘lash va olish muddatlari ham birmuncha ta’sir
ko‘rsatishi mumkin. Agar valuta tushumi va valuta xarajatlari o‘zaro
bir-biriga muvofiq bo‘lsa operatsion riskni kamaytirish mumkin.
19
Ataniyozov J., Alimardonov E. Xalqaro moliya munosabatlari. –T.: “O‘zbekiston faylasuflari
milliy jamiyati”, 2014.
Valuta riski
Operatsion valuta
riski
Translatsion valuta
riski
Iqtisodiy valuta
riski
84
Translatsion valuta riski. Mazkur risk hisob-kitob yoki balans
riski sifatida ham ma’lumdir. Uning manbai bo‘lib, turli mamlakatlar
valutalarida ifodalangan aktiv va passivlar o‘rtasidagi nomuvofiqlik
holati hisoblanadi. Bu riskning paydo bo‘lishiga kompaniya balansini
hisob-kitob qilish jarayonida aktiv va passiv tomonlari o‘zaro
munosabatlarining to‘g‘ri kelmasligi sabab bo‘ladi. Kompaniya
shoxobchalari turli mamlakatlarda joylashgani va shu mamlakatlarda
milliy valuta kursi o‘zgarib turishi ushbu risklarni yuzaga keltiruvchi
asosiy shartlardir.
Britaniya kompaniyasi AQSHda o‘zining sho‘ba kompa-
niyasiga ega bo‘lib, uning AQSH dollaridagi aktivlari mavjud. Agar
Britaniya kompaniyasining AQSH dollaridagi yetarlicha passivlari
bo‘lmasa, ushbu aktivlarning AQSH dollaridagi to‘langan qiymati
tufayli kompaniya riskka duchor bo‘ladi. Funt sterlingga nisbatan
AQSH dollarining qadrsizlanishi natijasida sho‘ba kompaniyasi
aktivlari qiymatining balans bahosini pasayishiga olib keladi, chunki
asosiy kompaniyaning balans hisoboti funt sterlingda ifodalanadi.
Shu singari, mazkur valuta kursining oshishi holatida xorijiy
valutadagi passivlar bilan kompaniya riskka duchor bo‘ladi.
Iqtisodiy valuta riski. Iqtisodiy risk kompaniya iqtisodiy hola-
tiga almashinuv kursi o‘zgarishining salbiy ta’siri ehtimoli sifatida
ta’riflanadi. Bir xil turdagi tovarlarni ishlab chiqaruvchilar hamda
boshqa turdagi tovarlarni ishlab chiqaruvchilar o‘rtasida raqobat-
lashuvning o‘zgarishi, shuningdek, muayyan tovar belgisi iste’mol-
chilari ehtiyojining o‘zgarishi natijasida risk yuzaga kelishi mumkin.
Iqtisodiy valuta riski mamlakatlar o‘rtasida tovar almashishda,
tayyor mahsulotlarni sotib olish yoki sotishda valutalar kursining
o‘zgarishida yuzaga keladi. Kompaniya ishlab chiqarayotgan
mahsulotini boshqa mamlakatga sotish yoki kompaniyaning o‘sha
mamlakatdagi shoxobchasida sotib olinadigan tovarlarni hisob-kitob
qilish jarayonida valuta kursi iqtisodiy valuta risklarini yuzaga
keltiradi.
Valuta kurslarining muvozanatsizligi xalqaro mehnat taqsi-
motiga, xalqaro savdo balansiga va hajmiga salbiy ta’sir etadi, shu-
ningdek, tovarlar va xizmatlar ekvivalent almashuvini qiyinlash-
tiradi.
85
Valuta kurslarining muvozanatsizligi import va eksport
qiluvchilarni o‘zlarining xorijdan sotib olish va xorijga sotish
operatsiyalarini qisqartirishga majbur qiladi. Chunki import va
eksport qiluvchilar valutalarning qisqa muddatli davriy oraliqdagi
o‘zgarishini oldindan bila olmaydilar. Shuning uchun import qiluvchi
ma’lum bir tovarni o‘zini valuta xavf-xatariga qo‘yib, chet davlatdan
sotib olganidan ko‘ra, o‘z mamlakatida ishlab chiqarilayotgan
o‘rinbosar tovarni sotib olgani afzalroqdir.
Eksport qiluvchi, agarda shartnomaning tuzilishi va u bo‘yicha
to‘lovning amalga oshirilishi davri ichida baho valutasining kursi
uning milliy valutasiga nisbatan pasaysa, zarar ko‘radi. Import
qiluvchi (debitor) uchun esa zararlar, kursning yuqoridagiga nisbatan
qarama-qarshi harakati natijasida paydo bo‘ladi.
Eksport va import qiluvchilar, valuta riski bilan, tashqi savdo
operatsiyalarini amalga oshirganda to‘qnashadilar. Eksport qiluvchi,
agarda u tovarlarni to‘lovi kechiktirilgan holda sotgan bo‘lsa va baho
valutasi sifatida import qiluvchi valutasi yoki uchinchi davlat valutasi
olingan bo‘lsa, valuta riskiga duchor bo‘ladi. Agarda, baho valutasi-
ning kursi eksport qiluvchi milliy valutasiga nisbatan pasaysa, unda
eksport qiluvchi zarar ko‘rishi mumkin.
Eksport qiluvchi uchun valuta riski bo‘lib, shartnomaning
tuzilishidan to ijro etilgunga qadar davr ichida, baho valutasi
kursining milliy valutaga nisbatan pasayishi hisoblanadi. Demak,
valuta riski barcha tashqi iqtisodiy aloqalar bilan bog‘liq
shartnomalarga ta’sir etadi.
Kurslar harakatidagi va valutalarni sotib olish qobiliyatidagi
farqlar, tashqi iqtisodiy shartnomalar ishtirokchisi bo‘lgan har
birining yo‘qotishlar va daromadlar balansining nafaqat valuta
kursini ijobiy yoki salbiy harakatiga, balki valutalar kurslari
o‘zgarishining o‘zaro nisbati va birgalikdagi harakatiga bog‘liq.
Masalan, agarda valutalarning tashqi qadrsizlanishi (valuta kursining
pasayishi) uni ichki bozordagi qadrsizlanishidan o‘sib ketsa, unda
xorijlik import qiluvchilar qo‘shimcha foyda olish imkoniyatiga ega
bo‘ladilar. Chunki ular o‘z valutasida xarajatlarni oshirmasdan turib,
qadrsizlanib borayotgan mamlakatning valutasiga ko‘proq tovarlar
sotib olish imkoniyatiga ega bo‘ladilar.
86
Tashqi iqtisodiy shartnoma ishtirokchilari uchun valuta riski
paydo bo‘lishining quyidagi shartlarini ajratib ko‘rsatish mumkin:
4.1.2-rasm. Valuta riskini paydo bo‘lish sharti
Valuta mavqei – valuta bozori ishtirokchisi (tijorat banklari,
kompaniyalar) tomonidan chet el valutasini oldi-sotdi operatsiyasini
shuningdek, boshqa operatsiyalarni amalga oshirish natijasida chet el
valutasida ifodalangan talablarning yoki majburiyatlarning o‘zgarish-
iga olib keladigan valuta bozori ishtirokchisining chet el valutasidagi
talablari yoki majburiyatlari o‘rtasidagi nisbatni ifodalovchi ko‘rsat-
kich.
Ochiq valuta mavqei – valuta bozori ishtirokchisining chet el
valutasidagi talablari uning chet el valutasidagi majburiyatlari sum-
masiga mos (teng) bo‘lmagan holatdagi valuta mavqei.
Uzun valuta mavqei – valuta bozori ishtirokchisining chet el
valutasidagi talablarining summasi uning chet el valutasidagi
majburiyatlari summasidan ortiq bo‘lgan holdagi ochiq valuta
mavqei.
Qisqa valuta mavqei – valuta bozori ishtirokchisining chet el
valutasidagi majburiyatlarining summasi uning chet el valutasidagi
talablari summasidan ortiq bo‘lgan holdagi ochiq valuta mavqei.
Ochiq valuta mavqelarining jami summasi – barcha turdagi chet
el valutalari bo‘yicha ochiq valuta mavqelarining jami yig‘indisi.
ochiq valuta mavqeining mavjudligi;
shartnoma valutasi sifatida xorijiy valutadan foydalanish;
shartnomaning tuzilishi va u bo‘yicha hisob-kitob orasida
vaqt uzilish davrining mavjudligi;
87
Agarda valuta bozori ishtirokchisining talablari majburiyat-
laridan ko‘p bo‘lsa, unda valuta mavqei “uzun” mavqe bo‘yicha
ochiq hisoblanadi. Agarda valuta bozori ishtirokchisining
majburiyatlari talablaridan ko‘p bo‘lsa, unda valuta mavqei “qisqa”
mavqe bo‘yicha ochiq hisoblanadi. Valuta bozori ishtirokchisining
talab va majburiyatlari o‘zaro teng bo‘lsa, unda valuta mavqei yopiq
hisoblanadi.
Ochiq valuta mavqelarini hisoblash uchun valuta bozori
ishtirokchisining chet el valutasidagi majburiyatlari summasi uning
chet el valutasidagi talablari summasi bilan taqqoslanadi. Bunda,
qisqa valuta mavqei “-“ belgisi bilan, uzun valuta mavqei “+” belgisi
bilan ko‘rsatiladi.
Masalan, bank 1,2 kurs bo‘yicha 1,0 mln yevroni AQSh
dollariga sotish orqali, bankda 1,0 mln yevro miqdorida qisqa va
1200000 AQSH dollar miqdorida uzun mavqe yuzaga keladi. Mazkur
mavqelar quyidagicha aks ettirilishi mumkin:
4.1.1-jadval
Bank balansi
-1000000 EUR
+ 1200000 USD
Aktivlar
Passivlar
Vakillik
hisobraqami
1200000 USD
Mijoz
hisobraqami
1000000 EUR
Bino
1000000 EUR
Ustav kapitali
1000000 EUR
Ochiq valuta mavqei yuqori darajadagi valuta riski manbaidir.
Valuta yo‘qotishlarni manbai bo‘lgan, ochiq valuta mavqelarini aniq-
lanishi bilan, valuta xavf-xatarlarini bartaraf etish zarurati tug‘iladi.
Ochiq valuta mavqei valuta riski bilan bog‘liq bo‘lib, valuta bo-
zori ishtirokchilarini (tijorat banklari, firmalar) qo‘shimcha daromad
olish yoki ortiqcha xarajat qilishga olib keladi.
Taxmin qilaylik, bir qator omillar ta’sirida yevroning dollarga
nisbatan kursi kutilmaganda 1 yevro uchun 0,1 AQSH dollariga ortib,
1,3 AQSH dollarini tashkil etdi. Ko‘rinib turibdiki, yevro bo‘yicha
qisqa mavqe zararga olib keladi. Biroq bu hali haqiqiy emas,
88
potensial zarar hisoblanadi, chunki mavqe hali yopilmagan. Agar
bank mijozi kutilmaganda 1,0 mln yevroni o‘tkazishga buyruq berib
qolsa, bank korrespondentlik hisobraqamida yevroning yetishmasligi
muammosi bilan to‘qnash keladi. Bu holda u 1200000 AQSH
dollarni sotib, uning evaziga qimmatlashgan yevroni sotib olishga
to‘g‘ri keladi – 1200000 USD
1,3 923076,92 EUR, ya’ni bunda
uning haqiqiy zararlari miqdori quyidagiga teng bo‘ladi:
923076,92 EUR – 1000000 EUR
-76923,08 EUR.
4.3. Valuta ayirboshlash jarayonidagi yo‘qotishlar
Agar milliy valutadagi mablag‘larini xorijiy valutaga ayirbosh-
lash imkoniyati mavjud bo‘lsa va aksincha, u holda boshqa valuta
orqali bilvosita yoki pul mablag‘larini bevosita joylashtirish natijalari
bilan solishtirish tavsiya etiladi. Shuning uchun, foizlarni oshirish
uchun konversiya jarayoni quyidagi ikki sxemadan biri bo‘yicha yuz
berishi mumkin:
X.V. → M.V. → M.V. → X.V. yoki M.V. → X.V. → X.V. → M.V.
Valutani ikki tomonlama konvertatsiyalash riskli hisoblanadi,
ya’ni, u zarar keltirishi mumkin. Valutalar konversiyasi bilan foiz
stavkasini oshish operatsiyalarida ikkita daromad manbai mavjud:
kurs o‘zgarishi va foiz stavkasini oshishi.
Konversiya jarayonini ko‘rib chiqish uchun quyidagi belgilarni
kiritamiz:
R
x
– xorijiy valutadagi summa;
R
m
– milliy valutadagi summa;
S
x
– xorijiy valutadagi oshirilgan summa;
S
m
– milliy valutadagi oshirilgan summa;
K
b
– operatsiya boshida ayirboshlash kursi (xorijiy valutaning
milliy valutaga nisbatan kursi);
K
o
– operatsiya oxirida ayirboshlash kursi;
i
x
– xorijiy valutaning aniq turi uchun foiz (oshirish) stavkasi;
i
m
– milliy valutadagi summa uchun foiz (oshirish) stavkasi;
n – loyiha muddati.
89
Butun operatsiya uch qadamni o‘z ichiga oladi: valutani so‘mga
ayirboshlash, bu summa foizlar natijasida oshishi, va nihoyat
boshlang‘ich valutaga konvertatsiyalash. Valutadagi oxirgi (oshiril-
gan) summa quyidagicha aniqlanadi:
𝑆 =
(
∗
)
=
∗
(4.2.1)
Ushbu formuladagi uchta ko‘paytuvchi (R
x
K
b
), (1 + n*i
m
) va 1/K
o
uchta qadamga to‘g‘ri keladi. Ikki tomonlama konvertatsiyalashni
hisobga olgan holda ortish koeffitsiyenti quyidagicha hisoblanishini
aniqlaymiz:
𝑚 =
(1 + 𝑛 ∗ 𝑖 ) (4.2.2)
Ushbu formula tahlili shuni ko‘rsatadiki, i
m
o‘sishi bilan
ko‘paytiruvchi chiziqli ravishda o‘rtadi, o‘z navbatida, oxirgi
kursning o‘sishi uni kamaytiradi – mazkur kurs bo‘yicha hosila
ko‘paytiruvchi quyidagiga teng.
= −
(1 + 𝑛 ∗ 𝑖 ) (4.2.3)
4.2.1-misol. Faraz qilaylik so‘mda qo‘yilgan omonat 2000
AQSH dollarni tashkil qilsin. Omonat davri boshidagi valuta kursi 1
AQSH dollari uchun 8200 so‘mni tashkil etadi, muddat yakunidagi
valuta kursi 1 AQSH dollari uchun 8680 so‘m. Foiz stavkalari: i
m
=16
%, i
x
= 6%. Omonat muddati - 6 oy.
Yechish: (4.2.1) formulaga ko‘ra quyidagiga ega bo‘lamiz:
𝑆 = 2000 ∗
8200
8680
1 +
6
12
∗
16
100
= 2040 $
Endi xorijiy valutaning yani AQSh dollarida qo‘yilgan
omonatni hisoblaymiz:
𝑆 = 2000 1 +
6
12
∗
6
100
= 2060$
90
Demak, bu hisob-kitoblardan ko‘rinadiki, AQSH dollaridagi
omonat foydaliroq hisoblanadi.
4.2.2-misol. AQSH yoki O‘zbekiston davlat obligatsiyalariga
mablag‘ingizni investitsiya qilmoqchisiz. Ular taxminan bir xil
qaytarish muddatiga ega bo‘lsin. Ushbu obligatsiyalar nominallari
turli valutalarda ifodalangan: AQSh obligatsiyalari dollarda, O‘zbek-
iston obligatsiyalari – so‘mda. Har ikki mamlakatning bu toifadagi
obligatsiyalari ushbu mamlakatlarning valutasida ishonchli
daromadlilik stavkasini taklif etishiga qaramay, boshqa har qanday
valutadagi daromadlilik stavkasi noma’lum bo‘ladi, chunki bu
kelgusida to‘lovlarni olish paytida ikkala valutaning ayirboshlash
kursiga bog‘liq.
Aytaylik, O‘zbekiston davlat obligatsiyalari bo‘yicha yillik foiz
stavkasi 16 %, AQSh obligatsiyalari bo‘yicha esa 6%. Bir valutaning
boshqasi bilan ifodalangan narxini o‘zida aks ettiruvchi valuta kursi
1 $ =8200 UZS.
Tasavvur qiling, siz o‘z kapitalini so‘mda qandaydir ishonchli
aktivga investitsiya qilmoqchisiz. O‘zbekiston obligatsiyalarini sotib
olganingizdan so‘ng, o‘zingiz uchun 16% lik daromadni
kafolatlaysiz. Agar AQSH obligatsiyalarini sotib olsangiz, so‘mdagi
daromadlilik foiz stavkasi bir yildan keyin so‘m bilan $ ning
ayirboshlash kursiga bog‘liq bo‘ladi.
Sizning boshlang‘ich kapital qo‘yilmangiz summasi 41,0 mln
so‘mni tashkil etadi, siz 41,0 mln so‘mni $ ga ayirboshlashingiz
kerak.
AQSH obligatsiyalari bo‘yicha foiz stavkasi 6 foizni tashkil
etgani bois, bir yildan so‘ng siz 5300 $ olasiz. Shunga qaramay,
so‘mga o‘girilgan bu summani oldindan prognoz qilish mumkin
emas, chunki kelgusi valuta kursini hech kim bilmaydi. Noaniqlik
sharoiti uchun xos riskli vaziyatga duch kelamiz.
O‘z navbatida, bu operatsiya natijasida olingan haqiqatdagi
daromadlilik stavkasi quyidagicha bo‘ladi:
𝑚 =
5300𝐾 − 41000000
41000000
91
Bir yil davomida $ kursi ortib, 1 $ = 8800 UZSni tashkil qildi
deb tasavvur qilamiz. U holda AQSH obligatsiyalari bo‘yicha so‘mda
ifodalangan haqiqatdagi daromadlilik stavkasi quyidagiga teng:
𝑚 =
5300 ∗ 8800 − 41000000
41000000
= 0,1376
Shunday qilib, haqiqatdagi daromadlilik stavkasi 13,76 foizni
tashkil etadi, bu qaytarish muddati xuddi shunday bo‘lgan o‘zbek
obligatsiyalarini sotib olgan holda olishingiz mumkin bo‘lgan 16
foizdan kam.
Endi, loyihaga kiritilgan investitsiyani ko‘payishini murakkab
foiz bo‘yicha amalga oshirilgan hol uchun valuta konvertatsiyasini
ko‘rib chiqamiz. Oddiy foiz stavkalaridan farqli o‘laroq, i
m
bu yerda
summani oshirishning murakkab foizlar bo‘yicha yillik stavkani
anglatadi.
Operatsiyaning uch bosqichiga (konvertatsiya, foizlarni
oshirish, konvertatsiya) quyidagi formulaning uchta ko‘paytuvchisi
to‘g‘ri keladi:
𝑆 = 𝑅 𝐾 ∗ (1 + 𝑖 )
; (4.2.4).
Ikki tomonlama ayirboshlashni hisobga olgan holda, oshirish
koeffitsiyenti quyidagicha bo‘ladi:
𝑚 = (1 + 𝑖 )
=
(
)
, 𝑘 =
; (4.2.5)
bu yerda k –valuta kursining o‘sish sur’ati.
Foiz
stavkalari
ko‘rinishida
umumiy
operatsiyalar
daromadliligini aniqlab, quyidagiga ega bo‘lamiz:
𝒊
𝒔
=
𝑺
𝒙
𝑹
𝒙
𝑹
𝒙
𝒏
; (oddiy foiz formulasidan kelib chiqqan);
𝒊
𝒔
=
𝑺
𝒙
𝑹
𝒙
𝒏
− 𝟏; (murakkab foiz formulasidan kelib chiqqan);
𝒊
𝒔
=
𝟏 𝒊
𝒎
√𝒌
𝒏
− 𝟏 ; (ikki tomonlama ayirboshlash formulasidan
kelib chiqqan).
Bu yerda: i
s
– samarador daromadlilik stavkasi.
92
Oxirgi nisbatdan ko‘rinib turibdiki, operatsiyalar samaradorligi
qabul qilingan kurs bo‘yicha yillik ko‘paytuvchining o‘rtacha yillik
o‘zgarish darajasiga nisbati bilan belgilanadi; k ning o‘sish sur’ati
ortishi bilan samaradorlik pasayadi.
4.2.3-misol. Valuta kurslarining 3 yil uchun kutilayotgan nisbati
𝟖𝟖𝟎𝟎
𝟖𝟐𝟎𝟎
, konvertatsiyalangan mablag‘lar esa 16 % bilan investitsiya
qilingan bo‘lsa, u holda safarbar qilingan investitsiya mablag‘
egasiga quyidagiga teng daromad keltiradi:
𝑖 =
,
− 1 = 1,133-1=0,133 yoki 13,3 %
O‘z navbatida, operatsiya samaradorligi nolga teng bo‘lsa,
bunday riskli operatsiyani bajarish kerak emas.
Operatsiya samaradorligi valuta mablag‘larini i
x
stavka bo‘-
yicha to‘g‘ridan to‘g‘ri investitsiyalashdagi daromadlilikka teng bo‘l-
gan hol uchun k ning eng katta qiymati quyidagi tenglama yordamida
topiladi:
(1 + 𝑖 ) =
(
)
, 𝑏𝑢 𝑦𝑒𝑟𝑑𝑎 𝑘 =
(4.2.6)
Ko‘rib chiqilayotgan misol uchun bozorda mazkur valutani
yillik 6% stavkada investitsiya qilish mumkinligini taxmin qilsak, k
ning eng katta qiymati quyidagiga teng:
𝑘 =
1 + 0,16
1 + 0,06
= 1,31
Mos ravishda, operatsiya oxirida kutilayotgan valuta kursi
8200*1,31 = 10742 dan oshmasligi kerak.
4.4. Vaqt bo‘yicha valuta kurslari
4.3.1-misol. Faraz qilaylik, 10000 $ ni yillik foiz stavkasi 8%
bo‘lgan AQSH dollardagi obligatsiyalarga yoki yillik foiz stavkasi
4%ni tashkil etuvchi iyendagi yapon obligatsiyalariga joylashtir-
moqchi bo‘lyapmiz.
93
Ayirboshlash kursi hozir 1 $ uchun 100 ¥, o‘z navbatida, hozirgi
kunda 10000 $ 1,0 mln ¥ turadi. Agar siz iyendagi yapon
obligatsiyalariga mablag‘ joylashtirsangiz, u holda bir yildan so‘ng u
1040000 iyen bo‘ladi. Agar dollardagi obligatsiyalarga kapital
joylashtirsangiz, unda bir yildan so‘ng qo‘lingizda 10800 $ bo‘ladi.
Bir yildan so‘ng dollarning iyenga nisbatan kursi 6% ga
pasaydi, ya’ni, u 1 $ uchun 94 ¥ bo‘ldi. Iyendagi obligatsiyalar
𝟏𝟎𝟒𝟎𝟎𝟎𝟎
𝟗𝟒
= 11064 $, ya’ni, yil boshiga nisbatan 264 $ ko‘proq.
(4.2.1) formulaga muvofiq, xuddi shunday natijaga erishamiz:
𝑆 =
10000 ∗ 100 ∗ (1 + 0,04)
94
= 11064 $
Endi qanday ayirboshlash kursida qaysi obligatsiyaga afzallik
berish farq qilmasligini aniqlab olamiz. Bizning investitsiyamizni
zararsizlik nuqtasiga olib chiqadigan ayirboshlash kursi darajasini
topish uchun, 1040000 ni 10800 ga bo‘lamiz. Olingan natija – 96,29
¥/$ (4.2.5) formulaga ko‘ra, n = 1 da shunday natija olamiz:
𝑘 =
,
,
= 0,9629.
Shunday qilib, biz riskli variantlardan birini tanlash bo‘yicha
quyidagicha xulosa qila olamiz: agar ¥ da ifodalangan $ qiymati yil
davomida 3,71% dan ko‘proqqa pasayib ketsa, iyenda deno-
minatsiyalangan obligatsiyalar eng yaxshi investitsiyalash varianti
bo‘ladi.
Turli valutalarga nisbatan to‘g‘ri moliyaviy qaror qabul qilish
uchun quyidagi qoidadan foydalanish kerak: pulning vaqt bo‘yicha
qiymatiga bog‘liq barcha hisob-kitoblarda pul oqimlari va foiz
stavkasi bir valutada ifodalangan bo‘lishi kerak.
Bizning misolimizga tatbiqan, bu iyenda ifodalangan pul
oqimlarining keltirilgan qiymatini hisoblash uchun biz ularni
iyendagi investitsiyalar uchun foiz stavkasidan foydalangan holda
diskontlashimiz kerak. $ da ifodalangan pul oqimlarining keltirilgan
qiymatini hisoblashda esa $ foiz stavkasidan foydalaniladi. Iyenda
94
ifodalangan to‘lovlarning keltirilgan qiymatini hisoblashda $ foiz
stavkasidan foydalanish xato natijalarga olib keladi.
4.3.2-misol. Kapitalni optimal joylashtirish bo‘yicha misolni
ko‘rib chiqamiz. Biz 10000 $ ni AQSH yoki Yaponiyaga
joylashtirish imkoniyatiga egamiz. Yapon loyihasi 5 yil davomida
yiliga 500,0 ming iyen daromad keltiradi, besh yilga mo‘ljallangan,
Amerika loyihasidan tushgan mablag‘ esa yiliga 5200 AQSH
dollarini tashkil etadi. AQSH dollaridagi loyihani daromadlilik
stavkasi yillik 6%, iyendagi loyihani daromadlilik stavkasi yillik 4%,
joriy ayirboshlash kursi 1 $= 100 ¥ ni tashkil etsin.
AQSH dollaridagi 6% lik foiz stavkasi yordamida Amerika
loyihasining sof keltirilgan qiymatini topamiz, buning uchun esa
avval keltirilgan qiymatni topish lozim:
𝑷𝑽 = 𝑷𝑴𝑻 ∗
𝟏 (𝟏 𝒊)
𝒏
𝟏
𝒊
formuladan quyidagini hisoblaymiz:
𝑆(𝑃𝑉) = 5200 ∗
(1 + 0,06) − 1
0,06(1 + 0,06)
= 21904 $
Sof keltirilgan qiymati quyidagiga teng:
△ 𝑺(𝑵𝑷𝑽)= S(PV) – 𝑹
𝒙
= 21904 – 10000 = 11904 $
Keyin esa iyen uchun 4%lik stavka yordamida yapon
loyihasining sof keltirilgan qiymatini hisoblaymiz:
𝑆(𝑃𝑉) = 500000 ∗
(1 + 0,04) − 1
0,04(1 + 0,04)
= 2225911 ¥
Endi yapon loyihasining keltirilgan qiymatini iyendan $ ga
o‘tkazib, bunda 1 $ uchun 100 ¥ ga teng joriy kursdan foydalanamiz
va 22259 $ ni hosil qilamiz. Undan 10000 $ miqdorida boshlang‘ich
xarajatlarni chiqarib tashlagan holda sof keltirilgan qiymatni
topamiz:
△ S(NPV) = 2259 − 10000 = 12259$.
Shunday qilib, yapon loyihasining sof keltirilgan qiymati
bugungi kunda yuqori va o‘z tanlovimizni uning foydasiga hal
etishimiz kerak.
95
Shuni esda tutingki, agar biz Yapon loyihasini $ foiz stavka
(6%) dan foydalangan holda xato hisoblaganimizda, u holda sof
keltirilgan qiymat quyidagiga teng bo‘lardi:
𝑆 =
500000
100
∗
(1 + 0,06)
0,06(1 + 0,06)
− 10000 = 11062 $
Oqibatda, esa rentabelligi kamroq bo‘lgan amerika loyihasini
tanlardik.
4.5. Valuta risklarini kamaytirish
Valuta risklari, odatda, banklarda turli metodlar bilan
boshqariladi. Bank tuzilmasida valuta risklarini boshqarishning
birinchi qadami valuta operatsiyalari bo‘yicha cheklovlarni
belgilashdan iborat. Misol uchun, quyidagi cheklovlar juda keng
tarqalgan:
- xorijiy davlatlar uchun cheklovlar (kun mobaynida har bir
mamlakatdan mijozlar va kontragentlar bilan operatsiyalar uchun
maksimal mumkin bo‘lgan summa o‘rnatiladi);
- ishtirokchilar va mijozlar bilan tuzilgan bitimlar bo‘yicha
cheklovlar (har bir kontragent, mijoz yoki mijozlar turlari bo‘yicha
operatsiyalar uchun maksimal mumkin bo‘lgan summa o‘rnatiladi);
- instrumentariy cheklovi (mumkin bo‘lgan valutalar va savdo
instrumentlari
ro‘yxatini
belgilagan
holda
qo‘llaniladigan
instrumentlar va valutalar bo‘yicha cheklov o‘rnatish);
- har bir kun va har bir diler uchun cheklovlar (odatda, keyingi
ish kuniga ko‘chirish mumkin bo‘lgan, har bir muayyan diler va har
bir instrument uchun sotiladigan chet el valutalari uchun maksimal
mumkin bo‘lgan ochiq mavqeining hajmi);
- yo‘qotish limiti (zararlarning maksimal miqdori belgilab
qo‘yiladi, shundan so‘ng barcha ochiq mavqelar zarar bilan
qoplanishi kerak). Ba’zi banklarda bu chegara har bir ish kuni uchun
yoki alohida davr uchun belgilanadi (odatda bir oy); boshqa
banklarda - muayyan turdagi vositalar uchun, ayrim hollarda - yakka
tartibdagi dilerlar uchun.
96
Jahon amaliyotida cheklovlarga qo‘shimcha ravishda valuta
risklarini kamaytirishning quyidagi usullari qo‘llaniladi:
- “metching” metodi deb ataluvchi aktivlar va passivlar
bo‘yicha valutalar oldi-sotdisida o‘zaro hisoblashish, bunda valuta
tushumlarini uning chiqib ketish miqdoridan chegirib tashlash
yordamida bank ularning hajmi va mos ravishda o‘z riskiga ta’sir
ko‘rsatish imkoniga ega bo‘ladi;
- yiriklashtirish yordamida valuta bitimlari sonini maksimal
darajada qisqartirishdan iborat bo‘lgan “netting” metodidan
foydalanish. Buning uchun banklar xorijiy valutani sotib olish va
sotish uchun ariza qabul qilishni muvofiqlashtiruvchi bo‘linmalar
tashkil qiladi;
- valuta kurslari harakati va eng so‘nggi ma’lumotlarni aks
ettiruvchi ixtisoslashgan firmalarning axborot mahsulotlaridan
qo‘shimcha ma’lumotlar olish.
Valuta riskini qoplashning eng keng tarqalgan usuli kelgusida
yetkazib berish bilan valuta sotib olish yoki sotishdir. Forvard xaridi
xorijiy valutani bitim tuzish vaqtida kelishilgan, kelgusida ma’lum
bir muddat uchun yoki muayyan kelgusi davr mobaynidagi
ayirboshlash kursi bo‘yicha oldi-sotdi shartnomasiga asoslanadi.
Forvard sotish ham xuddi shunday amalga oshiriladi. Bu metod,
masalan kelgusi to‘lovlar va tushumlar summasi milliy valutada
qancha bo‘lishiga oid noaniqlikni butunlay istisno etadi.
Pul bozorida forvard operatsiyalarni o‘z ichiga olgan bitim
turlaridan biri svop hisoblanadi. Svop bir valutani spot kurs sharoitida
bir vaqtning o‘zida xuddi o‘sha valutani forvard sotish yoki (spot kurs
sharoitida forvard xaridi bilan) xarid qilishni o‘z ichiga oladi. Agar
forvard bitimi svopning bir qismi hisoblanmasa, u autrayt-sodda
forvard bitim sanaladi. Autrayt forvard bitimi hejerlash yoki
spekulatsiya maqsadida tuzilishi mumkin. Birjani yopish paytida
kursni prognoz qilish qobiliyati valuta kursidagi salbiy
o‘zgarishlarning yo‘qolish riskini bartaraf etadi va shuning uchun
valuta xatarini himoya qilish vositasidir. Spekulyantlar, muddatli
shartnoma bajarish tarixidagi spot stavka muddatli operatsiyalarni
amalga oshirish tezligidan farqli bo‘lishiga umid qilib, muddatli
shartnomalarni sotishi va sotib olishlari mumkin. Agar spekulyant
97
spot birjasi muayyan kun uchun oldinga qaraganda pastroq bo‘lishini
kutsa, u shu kunning boshida valutani oldindan tuzilgan shartnomalar
narxidan ko‘ra arzonroq narxda sotib olishi mumkinligiga umid
qiladi. Shunday qilib, forvard bitim bo‘yicha majburiyat
bajarilishidan foyda ko‘radi. Xuddi shunday, naqd kurs forvard
kursdan yuqori bo‘lishini kutayotgan spekulyant sotib olingan
valutani naqd bozorda yanada yuqori narxda sotishim mumkin degan
umidda forvard shartnomalarni sotib oladi.
Valuta bozoriga yagona narx qonunining ilovasini ko‘rib
chiqamiz, shuningdek, uni boshqa istalgan bozorga tatbiq etish
mumkinligini qayd etamiz.
Yagona narx qonuniga ko‘ra, agar raqobat bozorida muqobil
aktivlar bilan operatsiyalar amalga oshirilsa, ularning bozordagi narxi
yaqinlashishga moyil bo‘ladi. Yagona narx qonuni arbitraj deb
ataladigan jarayonga – narxidagi farqdan kafolatlangan foyda olish
maqsadida muqobil aktivlarni sotib olish va zudlik bilan sotishga
asoslangan.
Arbitraj bitimlarini amalga oshirish raqobatbardosh bozorda
erkin konvertatsiya qilinishi mumkin bo‘lgan har qanday uch valuta
uchun uchinchi valuta kursini aniqlashda ixtiyoriy ikki valuta kursini
bilish yetarli bo‘lishini kafolatlaydi. Shunday qilib, 1 AQSh dollari
100 Yaponiya iyeniga, 1 Buyuk Britaniya funt sterlingi – 200
Yaponiya iyeniga teng ekanligi ma’lum bo‘lsa, yagona narx qonuniga
muvofiq, 1 Buyuk Britaniya funt sterling 2 AQSh dollari teng.
Valuta bozorlarida arbitraj operatsiyalarini amalga oshirish
jarayonini turli valutalarda ifodalangan oltin narxi tahlilida ko‘rib
chiqamiz. AQSH dollar qiymatida ifodalangan bir unsiya oltinning
joriy qiymati 100 $ ga teng, bir unsiya oltinning iyendagi narxi esa –
10000 iyen bo‘lsin.
Yagona narx qonuni bo‘yicha oltinni sotib olayotganda
valutaning turi muhim emas. Shuning uchun 10000 iyen narx 100 $
narx uchun mos bo‘lishi kerak, bundan esa $ da ifodalangan iyen
narxi 0,01 $ bo‘lishi kerakligi kelib chiqadi.
Faraz qilaylik, yagona narx qonuniga zid ravishda 1 iyen narxi
0,01 $ emas, balki 0,009 $ ni tashkil etsin. Aytaylik, sizning bank
hisobingizda 10000 $ bor. Oltinni bir unsiyasini 10000 iyen yoki 100
98
$ ga sotib olish yoki sotish imkoniyati mavjud. U holda 10000 $ ni
𝟏𝟎𝟎𝟎𝟎
𝟎.𝟎𝟎𝟗
= 1111111,11 iyenga almashtira olasiz. Shundan so‘ng tabiiyki
111,1111 unsiya oltin sotib olasiz va uni 100*111,1111= 11111,11 $
miqdorida foyda olish maqsadida sotasiz. Endi oltin va iyen oldi-
sotdisi uchun operatsion xarajatlarni hisobga olmagan holda
qo‘lingizdagi 11111,11 $ bor va shunga o‘xshash arbitraj
operatsiyalari jami operatsion xarajatlar 11111,11 – 10000 = 1111,11
$dan kam bo‘lmagunga qadar rentabelli bo‘lib qoladi.
Bunday risksiz arbitraj operatsiyalari juda jozibador bo‘lib,
kelajakda narxlarni prognoz qilishni talab qilmaydi va hech qanday
risk tug‘dirmaydi.
Turli banklardagi valuta kurslari o‘rtasidagi eng kam farqdan
foydalangan holda, shu kabi arbitraj operatsiyalari har qanday uch
valutada amalga oshirilishi mumkin. Bunda mazkur qoidaga doim
amal qilinadi: raqobat bozorida erkin konvertatsiya qilinadigan har
qanday uch valutadan uchinchi valuta kursini aniqlash uchun boshqa
ikkitasi orasidagi kursni bilish kifoya.
Raqobat bozorida valuta operatsiyalarini juda tez va minimal
xarajatlar bilan amalga oshiruvchi professional arbitrajyorlarning
mavjudligi to‘g‘ridan to‘g‘ri xorijiy valutalar kursi bilvosita usulda
hisoblab chiqilgan kursga maksimal darajada mos tushishini
kafolatlaydi.
Nazorat savollari
1. Valuta riskiga ta’rif bering.
2. Valuta riskini qanday turlari mavjud?
3. Valuta riskini keltirib chiqaruvchi sabablarni sanang.
4. Valuta konvertatsiyasi nima?
5. Valuta riskini kamaytirish usullari haqida fikr bildiring.
6. Valuta riskini kamaytirishning “metching” usulini tushuntirib
bering.
7. Valuta mavqe deganda nimani tushunasiz?
8. Qachon ochiq valuta mavqe vujudga keladi?
9. Mamlakatimizda valuta siyosatini yaxshilash yo‘lida nimalarni
amalga oshirish kerak?
99
10. Valuta opsioni orqali xedjirlash deganda nimani tushunasiz?
Test
1. Tashqi iqtisodiy faoliyat jarayonida ayirboshlash kurslarining
o‘zgarishidan yoki boshqa turli valuta operatsiyalarini amalga oshiri-
lishida yuzaga kelishi mumkin bo‘lgan yo‘qotishlar ……. deyiladi.
A) valuta riski;
B) bozor riski;
C) tijorat riski;
D) ayirboshlash riski.
2. Valuta risklari yuzaga kelishining asosiy sababi to‘g‘ri
ko‘rsatilgan javobni ko‘rsating.
A) AQSH dollarini beqarorligi;
B) valuta kurslarining o‘zgarishi;
C) investitsion muhitni o‘zgarishi;
D) eksportiyor korxonalarni inqirozga uchrashi.
3. Istalgan valutani tavsiflovchi asosiy omil to‘g‘ri ko‘rsatilgan
javobni ko‘rsating.
A) import darajasini oshishi;
B) investitsiya muhitini yaxshilanishi;
C) rezident va norezidentlarning valutaga bo‘lgan ishonch dara-
jasi;
D) valayuta siyosatini erkinlashuvi;
4. Valuta riski turlari to‘g‘ri ko‘rsatilgan javobni ko‘rsating.
A) moliyaviy, translatsion, iqtisodiy valuta riski;
B) bazaviy, xorijiy, operatsion valuta riski;
C) operatsion, translatsion, iqtisodiy valuta riski;
D) sof, derevativ, translatsion, iqtisodiy valuta riski.
5. Tashqi iqtisodiy shartnoma ishtirokchilari uchun valuta riski
paydo bo‘lishining shartlari to‘g‘ri ko‘rsatilgan javobni ko‘rsating;
A) ochiq valuta pozitsiyasining mavjudligi, shartnoma valutasi
sifatida xorijiy valutadan foydalanish, shartnomaning tuzilishi va u
bo‘yicha hisob-kitob orasida vaqt uzilish davrining mavjudligi;
B) ochiq valuta pozitsiyasining mavjudligi, shartnomaning
bo‘yicha hisob-kitob orasida vaqt uzilish davrining mavjudligi;
100
C) yopiq valuta pozitsiyasining mavjudligi, shartnomaning
tuzilishi va u bo‘yicha hisob-kitob orasida vaqt uzilish davrining
mavjudligi;
D) yopiq valuta pozitsiyasining mavjudligi, shartnoma valutasi
sifatida xorijiy valutadan foydalanish, shartnomaning tuzilishi va u
bo‘yicha hisob-kitob orasida vaqt uzilish davrining mavjudligi;
6. Valuta bozori ishtirokchisining talablar va majburiyatlarining,
shu jumladan, xorijiy va milliy valutadagi balansdan tashqari aktiv va
passivlarining mos kelmasligi nima deb ataladi?
A) yopiq valuta mavqei;
B) uzun valuta mavqei;
C) qisqa valuta mavqei;
D) ochiq valuta mavqei.
7. Milliy valutaning chet el valutalariga yoki xalqaro hisob-kitob
pul birliklariga nisbatan qadrining tushishi ………… deb ataladi.
A) inflatsiya;
B) imobilizatsiya;
C) devalivatsiya;
D) revalvatsiya.
8. Valutani sotish yoki sotib olish bo‘lib, keyinchalik teskari
bitim tuzib, valuta kurslari farqi yordamida foyda olish uchun qanday
operatsiya amalga oshiriladi?
A) autrayt;
B) metching;
C) valuta arbitraji;
D) kotirovka.
9. So‘mda 5000 AQSH dollari depozitga joylashtirilgan. Depozit
muddati boshida 1 AQSH dollari 8400 so‘mni, kutilayotgan xarid
narxi 8650 so‘mni tashkil etadi. Depozit foiz stavkasi milliy valutada
yillik 20 %. Depozit muddati 6 oy. So‘mda joylashtirilgan
depozitning 6 oy muddatdan so‘ng xorijiy valutadagi qiymatini
aniqlang.
A) 5341 $;
B) 5221 $;
C) 5300 $;
D) 5500 $.
101
10. “..……… asosan savdo operatsiyalari, shuningdek, dividend
to‘lovlari va moliyaviy investitsiyalash bo‘yicha pulli shartnomalar
bilan bog‘liq holda yuzaga keladi”. Yuqorida qaysi turdagi valuta
riskiga ta’rif berilgan?
A) operatsion valuta riski;
B) translatsion valuta riski;
C) iqtisodiy valuta riski;
D) tranzaksion valuta riski.
102
V BOB. FOIZ RISKI
5.1. Foiz riski, turlari va foiz stavkalari
Foiz stavkalari eng ko‘p ishlatiladigan moliyaviy ko‘rsat-
kichlardir. Ko‘plab insonlar o‘z hayotlarida kredit olishadi va shu
kredit bo‘yicha foizlar to‘lashadi, pullarini bank yoki boshqa moliya
muassasasiga joylashtirishadi va buning uchun foiz to‘lovlari oli-
shadi. Ushbu xatti-harakatlar davomida kreditlar va qo‘yilmalar
bo‘yicha ko‘plab foiz stavkalari mavjudligini ko‘radilar. Bu stavkalar
nafaqat miqdoran, balki ularni hisoblash usuliga ko‘ra ham
farqlanadi.
Ba’zi foiz stavkalari shartnomaning butun amal qilish muddati
davomida fiksirlangan bo‘ladi, boshqalari esa muayyan vaqt
oralig‘ida kelishilib olingan shartlar asosida o‘zgarishi mumkin.
Masalan, kreditor xohishiga ko‘ra o‘zgartirilishi mumkin bo‘lgan
ipoteka kreditlari bo‘yicha foiz stavkalari bor. Kreditlar va depozitlar
bo‘yicha foizlar nima uchun to‘lanishiga oydinlik kiritamiz.
Ma’lumki, pul foyda keltiradi yoki ayirboshlash vositasi bo‘lgan
holda faqat bilvosita farovonlikni ta’minlaydi. Bu ular to‘g‘ridan
to‘g‘ri foyda keltirishi uchun boshqa tovar yoki xizmatlarga
ayirboshlanishi kerakligini anglatadi. O‘z navbatida, pulning o‘zi
(banknotalar, tangalar, bank hisoblari) hayotiy ehtiyojlarni kam
qondiradi. Bu pulni oziq-ovqatlar, kiyim-kechak va uy-joy kabi tovar
va xizmatlarga ayirboshlash yo‘li bilan sodir bo‘ladi.
Shunday qilib, kimdir pulni investitsiya qilganda, u ularni
to‘g‘ridan to‘g‘ri foyda keltiradigan tovar va xizmatlarga aylantirish
imkoniyatidan voz kechadi. Shuning uchun pullar investitsiyalash
o‘rniga tovar va xizmatlarni sotib olish uchun ishlatilganga nisbatan
kamroq foydalilik darajasi bilan qanoatlanishiga to‘g‘ri keladi.
Ushbu potensial foydalilikni yo‘qotish kompensatsiyalanishi kerak –
foizning eng muhim vazifasi shundan iborat.
Bundan tashqari, kreditor pul o‘ziga qaytib kelganda uning
qiymatiga nisbatan sezilarli noaniqliklarga ham duch keladi (ushbu
103
pullarning kelgusi qiymati noaniq). Ushbu noaniqlikning miqdoriy
o‘lchovi risk sifatida ma’lum. Kreditorlar turli xil risklarga duch
keladilar va bu ularning manfaatlarini yoki farovonligini kamaytirishi
mumkin. Foizning funksiyalaridan biri risklar tufayli mavjud bo‘lgan
mazkur foyda yo‘qotishni kompensatsiyalash sanaladi.
Agar biz potensial foydani yo‘qotish riski, inflatsiya riski va
majburiyatlarni bajarmaslik riskini birlashtirsak, biz pullarga
kelgusida egalik qilishga nisbatan hozir egalik qilishni afzalroq
ko‘rinishga keltiruvchi omillar guruhiga ega bo‘lamiz. Odamlar
keyinchalik pul olishi haqida va’dalar bilan kifoyalangandan ko‘ra
hozirning o‘zida pulga ega bo‘lishni afzal bilishadi. Pullar haqida ular
ijobiy vaqtinchalik afzal ko‘rishlar bilan tavsiflanishi aytiladi.
Foizlar qarz beruvchiga mablag‘larni investitsiyalash vaqtida
ushbu afzal ko‘rishni qondirish imkonsizligini kompensatsiyalaydi.
Qarz oluvchilar pul mablag‘laridan foydalanish uchun pul to‘lashga
tayyor, chunki bu ularga investorlardan mablag‘lar olish natijasida
barvaqt iste’moldan qo‘shimcha foydaga ega bo‘lish imkonini beradi.
Foiz riski – bu foiz stavkalarining noqulay tebranishlari tufayli
yuzaga keladigan foyda uchun risk bo‘lib, bu tebranishlar foizlarni
to‘lashga xarajatlar ortishiga yoki qo‘yilmalardan daromadlar va
kreditlar berishdan tushumlar kamayishiga olib keladi.
Boshqa bir firmani o‘ziga qo‘shib olishni rejalashtirgan firma
agar buni aksiyalar chiqarish yo‘li bilan emas, balki qarz mablag‘lari
hisobiga moliyalashtirsa, qanchadir vaqtdan so‘ng foiz riski zonasida
qolib ketadi.
Foizli daromad keltiruvchi salmoqli mablag‘larga ega bo‘lgan
banklar va boshqa moliya institutlari, odatda, foiz riskiga ko‘proq
moyil bo‘ladi. Agar firma katta miqdorda kredit olgan bo‘lsa, foiz
risklarini samarasiz boshqarish uni bankrotlikka olib kelishi mumkin.
Foiz stavkalarining o‘zgarishi bir nechta riskni keltirib chiqaradi:
1) foiz stavkalarining umumiy darajasidagi tebranishlar tufayli
foizlarni to‘lash bo‘yicha xarajatlarning ortishi yoki investitsiyalar-
dan daromadlarning kutilgan darajadan pasayib ketishi bilan bog‘liq
risk;
104
2) eng kam foiz to‘lovlarini ta’minlamaydigan kredit olish qarori
qabul qilinganidan keyin foiz stavkasidagi shunday o‘zgarishlar bilan
bog‘liq risk.
3) qaror qabul qilinganidan so‘ng yuzaga kelgan foiz stavkalarin-
ing o‘zgarishi oqibatida eng yuqori daromad olinishiga olib
kelmaydigan kreditni berish yoki qo‘yilmalarni amalga oshirish
bo‘yicha qaror qabul qilish riski;
4) fiksirlangan foiz bilan olingan kredit bo‘yicha foizlarni to‘lash
bo‘yicha xarajatlar miqdori o‘zgaruvchan foiz bilan kreditga nisbatan
yuqoriroq bo‘lishi bilan bog‘liq risk;
Stavka o‘zgaruvchanligi (uning o‘zgarishi muntazamligi,
xarakteri va hajmi) qanchalik katta bo‘lsa, foiz riski ham shunchalik
katta bo‘ladi.
Foiz riskini hisobga olish siz qanday holatda, ya’ni, kreditor yoki
qarz oluvchisiz holatida bo‘lishingizga bog‘liq. Faraz qilaylik,
masalan, sizning qisqa muddatli bank omonatingizda 5000 sh.b. bor,
bunda foiz stavkasi bozor konyunkturasini aks ettirgan holda har kuni
o‘zgarib turadi. Agar siz omonatchi (ya’ni, bank kreditori)
bo‘lsangiz, foiz riski – bu stavkaning pasayish riskidir. Sizning
sug‘urta siyosatingiz foiz stavkasi qandaydir minimumdan pastlab
ketmasligini sug‘urtalashdan, ya’ni, minimal foiz stavkasi tufayli
kelib chiqadigan zararlardan himoyani ta’minlashdan iborat bo‘lishi
lozim.
Endi esa aksincha, sizni qarz oluvchi deb tasavvur qilamiz. Faraz
qilaylik, masalan, siz hozirgina uy sotib oldingiz va bankdan tartibga
solinadigan foiz stavkasi bilan ipoteka krediti oldingiz. Siz olgan
ipoteka krediti bo‘yicha foiz stavkasi esa yillik g‘aznachilik
veksellari bo‘yicha foiz stavkasiga bog‘langan, deb taxmin qilamiz.
Bu holatda sizning foiz riskingiz shundan iboratki, stavka oshib
boradi. Shunga ko‘ra, sizning foiz stavkasini sug‘urtalash
siyosatingiz u muayyan chegaradan ortib ketmasligini, ya’ni,
maksimal foiz stavkasi bilan bog‘liq zararlarni sug‘urtalashdan iborat
bo‘lishi kerak.
O‘tgan asrning 80 va 90-yillarida AQShda tuzilgan o‘zgaruvchan
foiz stavkali ipotekalarning aksariyatida foiz stavkasining yuqori
chegarasi bo‘yicha shart mavjud bo‘lgan. Ko‘pincha bu “yuqori
105
chegara” maksimal qiymat shaklini olib, yillik davr mobaynida foiz
stavkasini shungacha oshirish mumkin edi. Shuningdek, ipoteka
kreditini qaytarishning butun muddati uchun foiz stavkasining
umumiy (global) yuqori chegarasi ham bo‘lishi mumkin.
Qarz oluvchi uchun risk ikki tomonlama xarakterga ega. U
fiksirlangan stavka bilan qarz olar ekan, stavkalar pasayib ketishi
tufayli riskka duchor bo‘ladi. Erkin o‘zgaruvchan stavka bilan qarz
olgan taqdirda esa, ularning ortib ketishi tufayli riskka duch keladi.
Agar qarz muddati davomida foiz stavkalari o‘zgarishi mumkin
bo‘lgan yo‘nalishni oldindan aniqlash mumkin bo‘lsa, bu riskni
kamaytiradi, ammo buni amalga oshirish ancha murakkab.
Kreditor uchun risk – bu qarz oluvchi uchun riskning ko‘zgudagi
aksidir. Maksimal foyda olish uchun bank kreditni foiz stavkalari
pasayishi kutilayotganda fiksirlangan stavka bo‘yicha, ular ortishi
kutilganda esa o‘zgaruvchan stavkalarda taqdim etishi kerak.
Investor qisqa muddatli yoki o‘zgaruvchan foiz stavkali
depozitlarga mablag‘lar qo‘yishi va foiz daromadlari olishi mumkin.
Investor foiz stavkalari pasayishi kutilayotganda fiksirlangan foiz
stavkasini, ular o‘sishi kutilayotgan vaqtda esa tebranuvchan foiz
stavkasini afzal ko‘rishi kerak.
Qarz muddatiga bog‘liq ravishda foiz stavkalarining o‘zgarishini
foiz daromadi egri chizig‘i yordamida ifodalash mumkin. Foiz
daromadining normal egri chizig‘i o‘suvchan egri chiziq hisoblanadi.
U uzoq muddatli qarzlar bo‘yicha foiz stavkalari, odatda, qisqa
muddatli qarz bo‘yicha foiz stavkalaridan yuqoriligini va bu bilan
kreditorlarga ularning mablag‘lari uzoq muddatga bog‘langanligi va
u uzoq muddatli qarz holatida yuqori kredit riskini
kompensatsiyalashini anglatadi.
Bankning foiz riskiga qarashi korporativ mijozlarnikidan farq
qiladi. Moliya institutlari uchun foiz riski bazaviy va vaqtinchalik
uzilish riski ko‘rinishida bo‘ladi.
Bazaviy risk foiz stavkalari strukturasidagi o‘zgarishlar bilan
bog‘liq. U pul mablag‘lari bir foiz stavkasida olinib, lekin boshqa
stavkada qarz berilsa yoki investitsiya qilinsa yuzaga keladi.
Vaqtinchalik uzilish riski qarzlar bir xil bazaviy stavka bo‘yicha,
lekin olingan va berilgan kreditlar bo‘yicha qayta ko‘rib chiqish
106
sanasida muayyan vaqt uzilishlari bilan olingan yoki berilgan holatda
yuzaga keladi. Risk foiz stavkalarini qayta ko‘rib chiqish vaqtini
tanlash bilan bog‘liq holda paydo bo‘ladi, chunki ular qayta ko‘rib
chiqish vaqtlari oralig‘ida o‘zgarishi mumkin.
Yuqorida aytib o‘tilganlardan ko‘plab foiz stavkalari borligi
ma’lum. Istalgan paytda moliya bozorlarida bir qator foiz stavkalari
mavjud bo‘ladi, shuning uchun ushbu stavkalarni belgilab beruvchi
omillarni ikki guruhga ajratish foydadan holi emas: foiz
stavkalarining umumiy darajasini va foiz stavkalari o‘rtasidagi farqni
belgilab beruvchi omillar.
Foiz stavkalari darajasiga ta’sir ko‘rsatuvchi omillar:
- davlat siyosati;
- pul massasi;
- kelgusi inflatsiyaga nisbatan kutishlar.
Foiz stavkalari farqlanishiga ta’sir qiluvchi omillar:
- moliyaviy majburiyatlarning bajarishgacha bo‘lgan vaqt;
- majburiyatlarni bajarmaslik riski;
- moliyaviy majburiyatlar likvidligi;
- soliqqa tortish;
- muayyan moliyaviy majburiyatlar uchun o‘ziga xos bo‘lgan
boshqa xil omillar, masalan, aktivlar bilan ta’minlanganmi,
shartnomaga tanlash huquqi kiritilganmi.
5.2. Foizlar bilan operatsiyalar
Agar foiz stavkasi oddiy bo‘lsa, depozit yoki kredit bo‘yicha
hisoblanadigan foizlar r foiz stavkasining qaytarish muddatigacha n
yillar soni (yoki ularning tegishli ulushlari) va R omonati miqdori
hosilasi sifatida hisoblanadi.
Masalan, agar 1000 sh.b. ni yillik 8 foiz bilan 9 oyga
joylashtirsangiz, u holda oddiy stavka bo‘yicha hisoblangan foizlar
quyidagiga teng bo‘ladi:
1000 ∗ 0,08 ∗
9
12
= 60 𝑠ℎ. 𝑏
Depozitning kelgusi qiymati:
1000 1 + 0,08 ∗
9
12
= 1060 𝑠ℎ. 𝑏.
107
U holda, oddiy foiz stavkasi bo‘yicha kelgusi qiymatni topish
uchun formulaning umumiy ko‘rinishi quyidagicha bo‘ladi:
𝑅
= 𝑅(𝐼 + 𝑖𝑛) (5.2.1)
Murakkab foizlar bo‘yicha oshirish qarzning asosiy miqdoriga
hisoblangan foizlarni davriy ravishda qo‘shib borishni nazarda tutadi,
ya’ni, hisoblangan foizlar asosiy summaga qo‘shiladi va hosil
bo‘lgan oshirilgan summa kelgusi davrda foizlarni hisoblash uchun
boshlang‘ich nuqta sanaladi. Murakkab va oddiy foiz bo‘yicha foiz
stavkasiga mos keluvchi fiksirlangan foiz stavkasida bir davr uchun
investitsiya kiritish ayni bir oshirilgan qiymatga olib keladi. Shuning
uchun murakkab foizlarni hisoblash har bir davr oxirida mablag‘larni
qayta investitsiyalash bo‘yicha oddiy foizlarni hisoblashga teng. O‘z
navbatida, murakkab foizlar formulasi deb ataladigan quyidagi
formula o‘rinlidir:
𝑅 = 𝑅(𝐼 + 𝑖) (5.2.2)
bu yerda,
R
t
–
t
vaqt (
r
foiz stavkasiga mos keladigan davrlardagi
muddat) uchun oshirilgan qiymat;
𝒊 =
𝒓
𝟏𝟎𝟎
– diskontlash koeffitsiyenti (ulushlardagi foiz
stavkasi);
R – asosiy kapital (omonatning joriy qiymati).
Fiksirlangan foiz stavkalari uchun kapitalning oshirilgan
qiymatining
t
muddatga bog‘liqligi grafiklari 5.2.1-rasmda keltirilgan
(R = 1).
Foizlar yiliga bir martadan ko‘p hisoblangan holda oshirish
formulasini hosil qilish uchun (5.2.2) ifodani o‘zgartirish kerak.
Yillik foiz stavkasi bir yilda hisoblash davrlari soniga bo‘linadi,
t
daraja esa bir yilda hisoblash davrlari soniga ko‘paytiriladi:
𝑅 = 𝑅(1 + )
∗
(5.2.3)
bu yerda, m – yilda hisoblash davrlari soni.
Hozirgacha biz foizlarni diskret hisoblash hollarini ko‘rib
chiqdik. Uzluksiz hisoblash natijasi sifatida foizni aniqlash ham
o‘ziga xos qiziqish uyg‘otadi.
108
5.2.1-rasm. Fiksirlangan foiz stavkalari uchun kapitalning oshirilgan
qiymatining t muddatga bog‘liqligi
Dastlabki davrda R omonatga egamiz. Biz yil oxiriga qadar ushbu
summaning maksimal o‘sishiga erishish vazifasini qo‘yamiz. Agar
bank yillik
r%
ni bersa, u holda yil mobaynida saqlangani uchun
omonat r% ga ko‘payadi, har qanday qisqa muddat davomida omonat
ushbu muddatga mutanosib ravishda ko‘payadi, masalan, bir oy
davomida o‘sish (r/12)% va bir kun uchun (r/365)% ni tashkil etadi.
Omonatni ochish va yopish operatsiyasi uzluksiz amalga oshiriladi
deb tasavvur qilsak (faqat nazariy jihatdan), u holda quyidagi
umumiy masalani ko‘rib chiqish mumkin.
Bankka yillik r% bilan qo‘yilgan R summa t yil saqlanadi. [0;
t
]
kesmani teng davrlarga ajratib, nazariy jihatdan mumkin bo‘lgan
yakuniy summani olamiz:
𝑅 = lim
→
𝑅 1 +
𝑟
100𝑛
𝑡
= 𝑅 lim
→
(1 +
𝑟𝑡
100𝑛
)
= 𝑅 ∗ 𝑒
Shunday qilib, omonatning yakuniy summasi uchun uzluksiz
foiz formulasini hosil qilamiz:
𝑅 = 𝑅 ∗ 𝑒
= 𝑅 ∗ 𝑒 (5.2.4)
bu yerda, 𝒊 =
𝒓𝒕
𝟏𝟎𝟎
.
109
Masalan, r = 100% yillik stavkada ikkinchi yil oxiriga kelib
R =
Re
2
= R · 7,41
olish, ya’ni, boshlang‘ich omonatni yetti martadan
ko‘proq oshirish mumkin.
5.2.1-misol. 300 ming sh.b. summani 10% yillik stavka bo‘yicha
uzluksiz va oylik foiz hisoblashda ikki yil uchun oshirilgan qiymatlar
orasidagi farqni toping.
Foizni uzluksiz hisoblashda oshgan summa quyidagicha bo‘ladi:
𝑅 = 300,0 ∗ 𝑒
, ∗
= 366,421 ming sh.b
oylik foiz hisoblashda oshgan summa quyidagiga teng:
𝑅 = 300(1 +
,
)
∗
= 366,117 ming sh.b
farq esa quyidagicha:
366421 – 366117 = 304 sh.b.
Foiz riskini baholashda foiz marjasidan foydalaniladi.
Foiz marjasi daromad keltiruvchi aktivlar bo‘yicha foiz daro-
madlar bilan kredit tashkilotining majburiyatlari bo‘yicha foizli xa-
rajatlari o‘rtasidagi farq tushuniladi. Foiz marjasining haqiqiy
darajasi quyidagi formula orqali aniqlanadi:
𝑀
=
(5.2.5)
bu yerda: M
haq
- foiz marjasining haqiqiy darajasi;
D
f
- foizli daromad;
X
f
- foiz to‘lovlari bo‘yicha xarajatlar;
A
f
- foizli daromad keltiruvchi aktivlar.
Foiz marjasining hajmiga ta’sir qiluvchi omillarga investitsion
qo‘yilmalarining tarkibi va hajmi hamda ularning manbasi, to‘lovlar
muddati, foiz stavkalarining foydalanilishi va ularning harakati
kiradi. Ta’minlangan va yuqori riskli kreditlarni uzoq va qisqa
muddatlarda joylashtirish, shuningdek kreditlash hajmi daromad
qo‘yilmalarni aniqlaydi. Foiz marjasining hajmiga kredit qo‘yil-
malari va ularning to‘lov vaqtlari bo‘yicha manbasi nisbati,
shuningdek foiz stavkalarini ko‘rib chiqish muddatlari ta’sir qiladi.
5.3. Foizlarning o‘rtacha qiymatlari
Moliyaviy operatsiyalarda keng qo‘llaniladigan o‘rtacha qiymat-
larning ayrim turlarini ko‘rib chiqamiz. O‘rtacha qiymatlar mavjud
110
axborotni kamaytirishga imkon beradi. Masalan, agar sanoatda n
kishi ishlasa va har bir xodim bo‘yicha uning daromadlari 𝜶
i
,
(i =1,
n) to‘g‘risida ma’lumot bo‘lsa, u holda o‘rta arifmetik deb ataluvchi
qiymatni hisoblash yo‘li bilan tarmoqlar bo‘yicha o‘rtacha ish haqini
aniqlash mumkin:
𝛼 =
∑
(5.3.1)
Bundan tashqari, o‘rta geometrik kabi kattalikdan ham
foydalanish mumkin. Masalan,
n
yilning har biri uchun
α
i
inflatsiya
indekslari bo‘yicha ma’lumot mavjud deb faraz qilaylik (i =1, n).
α
i
i-
yil oxiridagi narx darajasining yil boshidagi narx darajasiga nisbati
bo‘lganligi bois, butun
n
yil mobaynida daraja
(α
1
, α
2
… , α
n
)
marta
oshadi. Shuning uchun narxlarning o‘rtacha yillik indeksini aniqlash
uchun o‘rta geometrikdan foydalanish yaxshiroq:
𝛼 =
𝛼 𝛼 ∗ … … ∗ 𝛼 (5.3.2)
O‘rta garmonik deb ataladigan yana bir o‘rtacha kattalikni qayd
qilamiz va u quyidagiga teng:
𝛼
=
⋯
(5.3.3)
Tahlil shuni ko‘rsatadiki:
𝛼
≥
𝛼 , 𝛼
≥
𝛼
, 𝛼
≤
𝜎 ,
Bu yerda
𝝈
𝜶
–
o‘rta kvadratik qiymat
.
5.3.1-misol. 1, 2 va 3-yil mobaynida narxlar 30% ga oshgan, 4 va
5-yil ichida 45% ga kamaygan bo‘lsin. O‘rta arifmetik yordamida
olingan 5 yil uchun narxning o‘rtacha yillik o‘zgarishi quyidagini
tashkil etadi:
𝛼 =
30 + 30 + 30 − 45 − 45
5
= 0 %
narxlarning o‘rta geometrik o‘zgarishi esa quyidagicha:
𝛼 =
1,3 ∗ 1,3 ∗ 1.3 ∗ 0.55 ∗ 0.55 − 1 ∗ 100%=-7,85%
Besh yil mobaynida narxlar darajasi chindan ham pasayganligi
bois shunday xulosa qilish mumkinki, ketma-ket yillar qatori uchun
narxlarning o‘rtacha indeksini aniqlashda o‘rta geometrik qiymatni
qo‘llash maqsadga muvofiq
.
Boshqa bir misolni ko‘rib chiqamiz. Muomalada
n
naqd so‘m
mavjud bo‘lsin va
t
i
, (i =1, n)
i-so‘m
bir odamning tasarrufida bo‘lgan
111
o‘rtacha vaqt. Har bir so‘m bir odam tasarrufida bo‘lgan o‘rtacha vaqt
quyidagiga teng:
𝑡̅ =
𝑡 + 𝑡 + ⋯ + 𝑡
𝑛
Boshqa yondashuvni ko‘rib chiqamiz.
𝑲
𝒊
=
𝟏
𝒕
𝒊
formuladan
foydalanib, har bir so‘mning aylanmasi sonini hisoblaymiz va
aylanmalarning o‘rta arifmetigini topamiz:
𝐾 =
𝐾 + 𝐾 + ⋯ + 𝐾
𝑛
Quyidagi formula bo‘yicha esa o‘rtacha vaqtni aniqlaymiz:
𝑡̅ =
1
𝐾
=
𝑛
1
𝑡
+
1
𝑡
+ ⋯ +
1
𝑡
Ya’ni, biz so‘mning o‘rta garmonik aylanmasiga ega bo‘ldik.
Agar naqd pullar ishtirokidagi bir yillik barcha operatsiyalarning
umumiy hajmini
V
deb olsak, u holda
n
naqd pul massasi va
operatsiyalar hajmi o‘rtasidagi munosabat quyidagicha ko‘rinish
oladi
:
𝑛 = 𝑡̅ ∗ 𝑉, bu yerda 𝑉 = 𝐾 + 𝐾 + ⋯ + 𝐾
Tahlillar shuni ko‘rsatdiki, o‘rta arifmetik sifatida hisoblangan
o‘rtacha vaqt o‘rta garmonik sifatida hisoblangan o‘rtacha vaqtning
oshirilgan bahosidir.
5.4. O‘zgaruvchan foiz stavkasi
Amaliyotda kredit berilgan muddat mobaynida foiz stavkasi
o‘zgarishi mumkin bo‘lgan vaziyat ham kuzatilishi mumkin.
5.4.1-misol. Mamlakatdagi real iqtisodiy vaziyatni hisobga olgan
holda, bank bir yilga 10 mln sh.b. miqdorida kredit berish uchun
quyidagi shartlarni qo‘ydi: dastlabki 60 kun uchun kredit foizi 20%
ni tashkil qiladi; keyingi 60 kun uchun 22%, keyingi 60 kun uchun
24%, keyingi 60 kun uchun 26%, keyingi 60 kun uchun 28% va
qolgan 65 kun uchun 30%.
Bankka qaytarilgan summani aniqlang.
Agar t
1
– r
1
kredit foizi qo‘llaniladigan kreditning 1-davri
davomiyligi, r
2
kredit foizi qo‘llaniladigan 2-davr davomiyligi t
2
va
112
hokazo bo‘lsa, u holda qaytariladigan summani quyidagicha aniqlash
mumkin:
𝑅 = 𝑅 1 + 𝑡
+ 𝑡
+. . . = 10 1 +
∗
+
∗
+
∗
+
∗
+
∗
+
∗
= 12,51 𝑚𝑙𝑛. 𝑠𝑜′𝑚
5.4.2-misol. Tovarning narxi 40% ga, keyin yana 25% ga
kamaydi. Tovarning narxi boshlang‘ich narxga nisbatan necha foizga
kamaygan?
Pasayish foizlari r
1
= 40% va r
2
= 25% ga teng bo‘lgani uchun,
pasayish indeksi i
1
= 0,4 va i
2
= 0,25 ni tashkil qiladi. Tovarning yangi
qiymati (1 - 0,4)(1 - 0,25) = 0,45 ni yoki eski narxning 45% ini tashkil
qiladi, shuning uchun tovar narxi 100 – 45 = 55% ga kamaydi.
5.4.3-misol. Birinchi oyda tovar narxi 25% ga oshdi va ikkinchi
oyda avvalgi darajasiga qaytdi. Tovarning yangi narxi necha foizga
kamaydi?
Agar tovar narxi 100 sh.b. bo‘lsa, qimmatlashgandan so‘ng uning
narxi 100*(1+0,25) = 125 sh.b. bo‘lgan, keyin esa arzonlagandan
so‘ng yana 100 sh.b. bo‘lib qolgan, ya’ni, uning narxi 𝟏 −
𝟏𝟎𝟎
𝟏𝟐𝟓
∗
𝟏𝟎𝟎% = 𝟐𝟎% ga kamaygan.
5.4.4-misol. Bir yil mobaynida tovarning so‘mdagi narxi 500%
ga, xuddi shu tovarning dollardagi narxi esa 20% ga oshdi. Dollarning
so‘mga nisbatan kursi necha foizga o‘zgargan?
Tovar narxi R so‘m, keyin esa (6R) so‘m, ya’ni, uning qiymati
500% yoki 6 martaga oshgan deb olsak, u holda dollar ekvivalentida
tovar avval D $, keyin esa (1,2D) $ bo‘lgan.
Ayonki, inflatsiyaga qadar dollarning so‘mga nisbatan kursi
𝑹
𝑫
ni,
inflatsiyadan so‘ng
𝟔𝑹
𝟏,𝟐𝑫
=
𝟓𝑹
𝑫
ni tashkil qilgan. O‘z navbatida,
dollarning so‘mga nisbatan kursi
𝟓𝑹
𝑫
∗𝟏𝟎𝟎%
𝑹
𝑫
= 500% ni tashkil qilgan
yoki 400 foizga oshgan.
113
5.5. Foiz stavkalari riski
Moliya bozorida foiz stavkalari darajasining o‘zgarishi unda
muomala qilayotgan obligatsiyalar narxida tebranishlarni keltirib
chiqaradi, buning ustiga, foiz stavkalarining oshishi narxlar
pasayishiga va obligatsiyalar egalari zarar ko‘rishiga sabab bo‘ladi.
Foiz stavkalarining o‘zgarishi bilan bog‘liq investitsiyalash riski foiz
stavkalari riski deb ataladi.
Har qanday moliyaviy aktiv: aksiyalar, obligatsiyalar, jismoniy
aktivlar (ko‘chmas mulk, uskunalar) va boshqalarning qiymati shu
aktiv bilan bog‘liq to‘lovlar oqimining joriy qiymati sifatida
ta’riflanadi. Obligatsiyalar uchun to‘lovlar oqimi kupon foizlaridan
to‘lovlar va nominal qiymatdan qoplashdan iborat oddiy rentani
o‘zida aks ettiradi. Bu holatda obligatsiyalarning joriy qiymati
shunday rentaning joriy qiymatiga teng.
i – joriy bozor foiz stavkasi, P – obligatsiyalarning nominal
qiymati, k – kupon foiz stavkasi, K = P·k
–
kupon to‘lovlari qiymati,
P
t
–
obligatsiyalarning joriy bozor qiymati,
t –
obligatsiyalarni
to‘lashgacha bo‘lgan muddat bo‘lsin.
Obligatsiyalarning joriy bozor qiymati formulasini hosil qilish
uchun to‘lov diagrammasini tuzamiz (5.5.1-rasm).
5.5.1-rasm. Obligatsiyalarning joriy bozor qiymati
formulasini hosil qilish uchun to‘lov diagrammasi
114
Chap ustunni hisoblagan holda quyidagiga ega bo‘lamiz:
𝑃 =
+
(
)
+. … . +
(
)
+
(
)
yoki
𝑃 =
(
)
∗ 𝐾 + (1 + 𝑖) 𝑃 (5.5.1)
Ushbu qiymat nominal qiymatiga teng bo‘lishi uchun quyidagi
tenglik bajarilishi zarur:
𝑃 =
1 − (1 + 𝑖)
𝑖
∗ 𝐾 + (1 + 𝑖) 𝑃
yoki (1 − (1 + 𝑖) )𝑃 = (1 − (1 − 𝑖) )
Bundan
K = P
i
yoki P
i
= P
k
, ya’ni i = k.
Bu esa, agar kupon stavkasi bozor foiz stavkasiga teng bo‘lsa, u
holda obligatsiya narxi nominal qiymatga tengligini anglatadi.
Obligatsiyalarni asoslangan holda tanlash uchun ularning
daromadliligi haqida ma’lumotlarni solishtirish yetarli emas.
Obligatsiyalar muddati bilan bog‘liq riskni ham qandaydir yo‘l bilan
baholash kerak – muddat qancha ko‘p bo‘lsa, risk ham shuncha
yuqori bo‘ladi. Biroq muddatlarni bevosita taqqoslash to‘g‘ri
xulosalarga olib kelmaydi, chunki bunda daromadning vaqt bo‘yicha
taqsimotiga xos xususiyatlar hisobga olinmaydi. Ayni bir muddat
uchun nol kuponli obligatsiyalar davriy foiz to‘lovlari mavjud
bo‘lgan obligatsiyalarga nisbatan riski ko‘proq ekanligi tushunarli.
Risklilik darajasi nuqtayi nazaridan obligatsiyalarni tavsiflash uchun
o‘rtacha muddat qo‘llaniladi.
Ushbu ko‘rsatkich obligatsiyalar bo‘yicha barcha to‘lovlar
muddatlarini o‘rta hisoblangan arifmetik kattalik ko‘rinishida
umumlashtiradi. Solishtirma tarzida to‘lovlar summasi olinadi.
Boshqacha aytganda, to‘lov summasi qancha katta bo‘lsa, mutanosib
muddat o‘rtacha muddatga shuncha katta ta’sir ko‘rsatadi.
Yillik kupon to‘lovi va nominalni qaytarish bilan obligatsiyalar
uchun muddat oxirida quyidagini hosil qilamiz:
𝑇 =
∑
∑
=
∑
, 𝑡 = 1,2, … , 𝑡. (5.5.2)
bu yerda,
T –
o‘rtacha muddat;
t
i
–
yilda kuponlar bo‘yicha to‘lov muddatlari;
115
S
i
–
to‘lov summasi;
t –
obligatsiyaning umumiy muddati.
t
i
= 1, 2, … , t ekanini hisobga olgan holda
𝑡 =
𝑡(𝑡 + 1)
2
o‘rtacha muddat uchun hisoblash formulasini hosil qilamiz:
𝑇 =
( (
)
)
(
)
(5.5.3)
Kupon daromadi to‘lanadigan obligatsiyalar uchun
T < t
. (
5.5.3
)
formuladan
k
kupon foizi qancha ko‘p bo‘lsa, o‘rtacha muddat
shuncha kam bo‘lishi kelib chiqadi. Nol kuponli obligatsiyalar uchun
T = t
.
5.5.1-misol. Yiliga bir marta 8% me’yor bo‘yicha foiz
to‘lanadigan olti yil muddatli obligatsiya 95 sh.b. kurs bo‘yicha xarid
qilingan.
(
5.5.3
) formuladan foydalanib o‘rtacha muddatni topamiz:
𝑇 =
6(0.08(6 + 1) + 2)
2(0.08 ∗ 6 + 1)
= 5,19
(
5.5.2
) formulaning suratida obligatsiyalar bo‘yicha kredit
xizmatlarining to‘liq hajmi ko‘rsatilgan – barcha kutilgan tushumlar
mutanosib muddatlarga ko‘paytirilgan. O‘rtacha muddat obligatsiya
muddatidagi vaqtni ko‘rsatib, bu kredit xizmatlari hajmini
tenglashtiradi. O‘rtacha muddatgacha bo‘lgan kredit xizmatlarining
summasi shu vaqtdan keyingi kredit xizmatlariga teng:
∑ 𝑟 𝑆 = ∑ 𝑟 𝑆 (5.5.4)
Bu yerda r
i
, r
k
– to‘lov sanasidan o‘rtacha muddatgacha vaqt
oralig‘i (i – o‘rtacha muddatgacha, k – shu muddatdan keyin amalga
oshiriladigan to‘lovlar).
O‘z navbatida, 5.19 yildan so‘ng ko‘rsatilgan kredit xizmatlari
hajmi bilan qolgan muddat uchun kredit xizmatlari teng. O‘rta
muddat analogi sifatida vaqt bo‘yicha to‘lovlarning muvozanat
nuqtasi xizmat qilishi mumkin. Bundan, o‘rtacha muddat qancha kam
bo‘lsa, obligatsiya egasi shuncha tez fursatda undan foyda olishini,
o‘z navbatida, risk shuncha kam bo‘lishini tushunib olish mumkin.
Shuning uchun obligatsiyalarni taqqoslaganda, o‘rtacha muddati kam
bo‘lganlarni afzal ko‘rish lozim.
116
5.5.2-misol. Nominal qiymati 1000 sh.b. bo‘lgan 1 yil va 10 yil
muddatli ikkita 15 foizli kupon obligatsiya bor.
Turli joriy bozor stavkalari uchun obligatsiyalarning bozor nar-
xini ko‘rib chiqamiz. Buning uchun (
5.5.1
) formuladan foydalanamiz
va hisoblash natijalarini 5.5.1-jadvalda umumlashtiramiz.
5.5.1-jadval
Uzoq va qisqa muddatli obligatsiyalar narxining bozor
stavkasiga bog‘liqligi (sh.b)
Joriy bozor stavkasi
Obligatsiyalar narxi
Muddati 1 yil
Muddati 10 yil
5%
1095,26
1772,16
10%
1045,46
1307,22
15%
1000,00
1000,00
20%
958,33
790,38
25%
920,00
642,98
5.5.1-jadval ma’lumotlarini 5.5.1-rasmda grafik tarzda
tasvirlaymiz
.
5.5.1-rasmda ko‘rinib turibdiki, uzoq muddatli obligatsiyalar
narxi qisqa muddatli obligatsiyalarga qaraganda bozor stavkasi
o‘zgarishiga ancha ta’sirchan, chunki obligatsiyaning bozor narxi
obligatsiya daromadliligi joriy bozor stavkasiga teng bo‘ladigan
darajada o‘rnatiladi.
5.5.1-rasm. Bozor stavkasini uzoq va qisqa muddatli
obligatsiyalar narxiga ta’siri
117
Shunday qilib, bozor stavkasi 15% dan 20% gacha ortganda, 15%
lik kupon obligatsiya egasi qaytarish muddati 1 yil bo‘lganda bir
marta, 10 yil bo‘lganda 10 marta nominalning 5% ini yo‘qotadi. O‘z
navbatida, stavka oshgan zahoti obligatsiya sotilsa, uning egasi
kelgusi zararlarning joriy qiymati uchun nominal qiymatdan kamroq
narxga umid qilishi mumkin.
Masalan, 1 yil muddatli obligatsiya uchun zararning joriy qiymati
quyidagiga teng:
,
∗
,
=
,
= 41,67 sh.b
qaytarish muddati 10 yil bo‘lgan obligatsiya uchun esa
50
1,2
+
50
(1,2)
+
50
(1,2)
+ … . +
50
(1,2)
= 41,67 + 34,72+. … + 8,08
= 50 ∗
1 − (1,2)
0.2
= 209,62 𝑠ℎ. 𝑏
Bu yig‘indida birinchi qo‘shiluvchi birinchi yil uchun, ikkinchisi
– ikkinchi yil uchun va oxirgisi – o‘ninchi yil uchun zararlarga javob
beradi. Birinchi holda obligatsiya narxi 1000 – 41,67 = 958,33 sh.b.,
ikkinchi holda esa 1000 – 209,62 = 790,38 sh.b.
Shu tariqa, boshqa barcha teng sharoitlarda foiz stavkalari riski
uzoq muddatli obligatsiyalar uchun yuqoriroqdir.
Ta’kidlash joizki, qisqa muddatli obligatsiyalar bo‘yicha foiz
stavkalari riski uzoq muddatli obligatsiyalar bo‘yicha foiz stavkalari
riskidan kamroq bo‘lishiga qaramay, qayta investitsiyalash riski,
ya’ni, qayta investitsiyalash paytida daromadlarni kamaytirish riski
aynan qisqa muddatli obligatsiyalar uchun yuqoridir. Darhaqiqat,
bozor foiz stavkasi 15% dan 10% gacha tushirilsa, qaytarishda
olingan 1 yil muddatli 15% lik kuponli obligatsiya faqat 10% bilan
qayta investitsiyalanishi mumkin, ayni vaqtda o‘n yillik obligatsiya
o‘n yil davomida 15% lik daromadlilikni ta’minlaydi, ya’ni, birinchi
holda obligatsiya egasi har yili nominal qiymatning 5% ini yo‘qotadi.
Nazorat savollari
1. Foiz riskini keltirib chiqaruvchi sabablarni ayting.
118
2. Foiz stavkalarini o‘zgarishi qanday risk turlarini keltirib
chiqaradi?
3. Foiz stavkalari darajasiga ta’sir ko‘rsatuvchi sabablarni
sanang.
4. Foizlar bilan operatsiyalar deganda nimani tushunasiz?
5. Fiksirlangan foiz stavkalari uchun kapitalning oshirilgan
qiymatining t muddatga bog‘liqligini tushuntirib bering.
6. Uzluksiz foiz formulasi amaliyotda qo‘llaniladimi?
7. Foiz marjasi nima?
8. Foizlarning o‘rtacha qiymatlarini hisoblashda qanday usullar-
dan foydalaniladi.
9. O‘rta garmonik qiymatni hisoblash formulasini yozib bering.
10. Foiz stavkalari riski deganda nimani tushunasiz?
Test
1. Foiz stavkalari darajasining o‘zgarishi natijasida moliyaviy
yo‘qotishlar ehtimoli nima deb ataladi.
A) investitsiya riski;
B) inflatsiya riski;
C) kredit riski;
D) foiz riski.
2. Daromad keltiruvchi aktivlar bo‘yicha foiz daromadlar bilan
kredit tashkilotining majburiyatlari bo‘yicha foizli xarajatlari
o‘rtasidagi farq ......... deb ataladi.
A) foiz marjasi;
B) foizli daromad;
C) foizli xarajat.
D) foiz qoplamasi.
3. Olinayotgan mablag‘lar bo‘yicha va’da qilinayotgan
daromadlik stavkasi nima deb ataladi.
A) daromad stavkasi;
B) marja stavkasi;
C) foiz stavkasi;
D) moliyaviy dastak.
4. Uzluksiz foiz formulasi berilgan javobni ko‘rsating.
A) R = R(1 + i) ;
119
B) R = R 1 +
∗
;
C) R = R ∗ e ;
D) R = R(1 + i ∗ n).
5. Foiz stavkalari farqlanishiga ta’sir qiluvchi omillar to‘g‘ri
ko‘rsatilgan javobni belgilang.
A) moliyaviy majburiyatlarning bajarishgacha bo‘lgan vaqt,
soliqqa tortish;
B) majburiyatlarni bajarmaslik riski, moliyaviy majburiyatlar
likvidligi;
C) aktivlar bilan ta’minlanganligi, shartnomaga tanlash huquqi
kiritilganligi;
D) barcha javoblar to‘g‘ri.
6. Foiz stavkalarining o‘zgarishi bilan bog‘liq investitsiyalash
riski nima deb ataladi.
A) daromad stavkasi riski;
B) foiz stavkasi riski;
C) kredit stavkasi riski;
D) foiz riski.
7. Agar 1000 $ ni yillik 8 foiz bilan 6 oyga joylashtirsangiz, u
holda oddiy stavka bo‘yicha hisoblangan foizlar miqdorini aniqlang.
A) 60 $;
B) 70 $;
C) 40 $;
D) 1040 $.
8. 200,0 ming $ summani 12 % yillik stavka bo‘yicha uzluksiz
va oylik foiz hisoblashda 3 yil uchun oshirilgan qiymatlar orasidagi
farqni aniqlang.
A) 512 $;
B) 304 $;
C) 602 $;
D) 571 $.
9.
= 𝛼 𝛼 ∗ … … ∗ 𝛼 ushbu formula orqali qanday kat-
talik aniqlanadi?
A) o‘rta arifmetik qiymat;
B) o‘rta geometrik qiymat;
120
C) o‘rta garmonik qiymat;
D) o‘rta kvadratik qiymat.
10. Tovarning narxi 30% ga, keyin yana 20% ga kamaydi. Tovar-
ning narxi boshlang‘ich narxga nisbatan necha foizga kamaygan?
A) 56 %;
B) 50 %;
C) 60 %;
D) 44%.
121
VI BOB. INFLATSIYA RISKI
6.1. Inflatsiya riski tushunchasi va uning mazmun-mohiyati
Inflatsiya makroiqtisodiy beqarorlikning ko‘rinishlaridan biri
bo‘lib, hozirgi davrda barcha mamlakatlar uchun umumiy bo‘lgan
holat hisoblanadi.
“Inflatsiya” - atamasi (lotincha “inflation” – shishmoq, kengay-
moq) ilk bora Shimoliy Amerikada 1861-1865-yillardagi fuqarolar
urushi davrida qo‘llanilib, muomalada qog‘oz pullarning haddan
ortiq ko‘payib ketishini ifodalagan.
Iqtisodiy adabiyotlarda esa bu atama XX asrda, birinchi jahon
urushidan keyin keng tarqaldi. Inflatsiya tushunchasi juda serqirra
bo‘lib, iqtisodiy adabiyotlarda uning ko‘plab izohlari mavjud.
Ma’lumki, inflatsiya darajasiga asosan omonatchilar, xoh u yuridik
shaxs bo‘lsin, xoh u jismoniy shaxs bo‘lsin, o‘zlarining vaqtincha
bo‘sh pul mablag‘larini tez sur’atlarda hamda katta daromad kelti-
radigan sohalarga yo‘naltirish orqali ta’sir etadilar. Agarda mamla-
katdagi inflatsiya darajasi yuqori sur’atda bo‘lsa omonatchilar o‘z
mablag‘larini turar-joy, xorijiy valuta, oltin, avtomobillar sotib
olishga harakat qiladilar hamda ular tijorat banklarining xizmatidan
voz kechadilar.
Inflatsiya – bu pul massasining tovar aylanmasi ehtiyojlariga
nisbatan ortib ketishi natijasida pul birligining qadrsizlanishi va
shunga mos ravishda tovar narxlarining o‘sishidir.
Inflatsiya bozor xo‘jaligining har xil sohalarida takror ishlab
chiqarish nomutanosibliklari tug‘diradigan murakkab ijtimoiy-
iqtisodiy hodisadir. Biroq, shuni ham nazarda tutish kerakki, alohida
tovar bozorlaridagi talab va taklif nisbatining har qanday buzilishi
ham inflatsiyani keltirib chiqaravermaydi. Shuningdek, iqtisodiyot-
dagi davriy o‘zgarishlar, masalan, talabning mavsum bilan bog‘liq
holda oshishi yoki tabiiy ofatlar natijasida tovarlarga talabning
kuchayishi keltirib chiqargan narxlarning o‘sishi inflatsiyani
anglatmaydi.
122
Inflatsiya riski - bu inflatsiyaning o‘sishi natijasida olinadigan
pul shaklidagi daromadlarning qadrsizlanishidir.
Bunda tadbirkorlar sezilarli darajada moliyaviy yo‘qotishlarga
duchor bo‘ladilar. Inflatsiya risklari tashqi risk hisoblanib, unga ta’sir
qilish imkoniyatlari juda kichik bo‘ladi.
Inflatsion risk moliyaviy risklarni tarkibiy qismi bo‘lib, boshqa
risklardan ajratilgan tartibda bo‘lishiga qaramay investitsion, bank,
valuta va boshqa risklar bilan ham uzviy bog‘liqdir.
Inflatsion risklarning yuzaga kelishning asosiy sabablari bo‘lib
quydagilar hisoblanadi:
- milliy iqtisodiyot ayrim sohalari o‘rtasidagi nomutanosibliklar;
- jamg‘arma va iste’mol o‘rtasidagi nomutanosibliklar;
- talab va taklif orasidagi nomutanosibliklar;
- davlat daromadlari va xarajatlari orasidagi nomutanosibliklar.
Valutalarning xarid qobiliyatlari bo‘yicha ularning o‘zaro nisbati
o‘zida qiymat qonunini aks ettirib, valuta kursini aniqlash vositasidir.
Shu sababli valuta kursiga inflatsiya sur’atlari ta’sir ko‘rsatadi.
Mamlakatda inflatsiya darajasi qanchalik yuqori bo‘lsa, milliy valuta
kursi shunchalik past bo‘ladi. Inflatsiya oqibatida pul qadrsizlanishi
mamlakatda pulning xarid qobiliyatining pasayishiga va inflatsiya
sur’atlari nisbatan past mamlakatlarning valutalari kursidan tushib
ketishiga sabab bo‘ladi.
Inflatsya riski iste’mol narxlarini o‘sishi va xarid qilib olish
qobilatining passayishi natijasida investitsiya daromadliligini
kamaytiradi.
Inflatsion risklar ko‘zda tutilmagan moliyaviy yo‘qotishlar
paydo bo‘lish ehtimoli bilan xarakterlanganligi uchun, uning
darajasini baholashda investitsiyalashdan ko‘zda tutilayotgan
daromadning o‘rtacha yoki hisob miqdoridan chetlanishi aniqlanadi.
Shuning uchun investitsion risklarni baholash ko‘zda tutilayotgan
daromadlar va ularni yo‘qotish ehtimolini baholash bilan bog‘liq.
6.2. Inflatsiya riskini baholash, inflatsiya darajasi va foiz
stavkasining inflatsiya darajasi bilan o‘zaro bog‘liqligi
Inflatsiya riskini baholashda ikkita tushunchadan foydalaniladi:
1) inflatsiya darajasi;
123
2) inflatsiya indeksi.
Inflatsiya darajasi – o‘rganilayotgan davr ichida narxlar qancha
foizga o‘zgarganligini bildiradi, ya’ni bahoning o‘sish sur’atini
ko‘rsatadi:
𝑖 =
∗ 100% (6.2.1)
bu yerda: 𝒊
𝒅
– inflatsiya darajasi;
N– summa (tovarning davr boshidagi bahosi);
𝜟𝑵 – joriy narx bilan oldingi narx orasidagi farq.
Inflatsiya indeksi - o‘rganilayotgan davr ichida narxlar necha
martaga oshganligini ko‘rsatadi:
𝐼 = 𝑖 + 1 yoki 𝐼 =
(6.2.2)
Agar o‘rganilayotgan muddat bir nechta davrga (n ta davr)
bo‘linsa, har bir davrdagi inflatsiya darajasi orqali aniqlandi:
𝐼 = (1 + 𝑖 ) ∗ (1 + 𝑖 ) ∗ … … … .∗ (1 + 𝑖 ) (6.2.3)
Agar o‘rganilayotgan muddat bir xil davrga (n ta davr) bo‘lib, har
bir davrdagi inflatsiya darajasi bir xil bo‘lsa, inflatsiya indeksi
quydagicha aniqlandi:
𝐼 = (1 + 𝑖 ) (6.2.4)
Bundan kelib chiqib, inflatsiyaning umumiy darajasi quydagicha
aniqlanadi:
𝑖 = 𝐼 −1 (6.2.5)
Umum qabul qilingan tartibga ko‘ra, turli davrdagi iqtisodiy
ko‘rsatkichlarni solishtirish uchun tovarlar, xizmatlar va aktivlar
narxlari inflatsiya darajasini hisobga olgan holda to‘g‘rilanishi yoki
o‘zgartirilishi lozim. Shu bois, iqtisodchilar nominal narx nomini,
ya’ni tovar va xizmatlarning “Price list”da ko‘rsatilgan narxini va
pulning sotib olish qobiliyatini aks ettiruvchi real narxlarni alohida
farqlashadi.
Real va nominal narxlar farqlangani kabi, real va nominal foiz
stavkalari ham farqlanadi. Misol uchun obligatsiya bo‘yicha nominal
foiz stavkasi qarz oluvchi tomonidan va’da qilingan va siz bergan
pulingiz evaziga olinadigan summadir. Real daromadlilik stavkasi –
bu kreditor tomonidan ishlab topilgan hamda pulning sotib olish
qobiliyati o‘zgarishi hisobga olingan holda to‘g‘rilangan yoki
124
o‘zgartirilgan nominal foiz stavkasidir. Misol uchun, agar hisoblan-
gan nominal foiz stavkasi yillik 8%ni tashkil etsa-yu, inflatsiya
darajasi ham 8%ga teng bo‘lsa, bu holda daromadlilikning real
stavkasi nolga teng bo‘ladi.
Inflatsiya riski asosan, mamlakatda inflatsiya sur’atlari bilan
belgilanadi, bu esa fuqarolarning jamg‘armalariga, shuningdek,
qat’iy belgilangan daromadli qimmatli qog‘ozlarning qiymatiga
salbiy ta’sir qiladi.
Misol uchun, 25 yoshligingizda siz 200 sh.b.dagi mablag‘ni
ajratib, yiliga 8% stavka bo‘yicha investitsiya qildingiz. Ushbu
sarmoyaning – 200 sh.b. dan 60 yoshga to‘lganimizda R
t
= 200(1 +
0,08)
35
= 2957 sh.b. ga ko‘payishi bizni quvontiradi. Biroq, siz
bugungi kunda sotib oladigan narsalaringiz o‘sha vaqtga kelib ancha
qimmatlashadi. Misol uchun, agar siz sotib olishni istagan barcha
tovarlar va xizmatlar narxlari keyingi 35 yil ichida yiliga 8 foizga
oshadigan bo‘lsa, sizning 2957 sh.b. mablag‘ingizga 200 sh.b.dan
ko‘p bo‘lmagan miqdorda ularni sotib olishingiz mumkin bo‘ladi,
ya’ni bugungi kunga kelib hech qanday yutuqqa ega bo‘lmaysiz. Shu
sababli, uzoq muddatli investitsiyalar haqida juda to‘g‘ri qaror qabul
qilish uchun siz foiz stavkasini va inflatsiya darajasini hisobga
olishingiz kerak bo‘ladi. Oddiy aksiyalar, dividendlar doimiy
qiymatga ega emas, ular inflatsiyadan sug‘urtalanadi, chunki uning
stavkalarining o‘sishi bilan dividendlar to‘lanadigan foyda ham
ko‘payib boradi. Bundan tashqari, inflatsiyaga qarshi sug‘urta
qilishning samarali vositasi aksiyalar shaklida dividendlarni to‘lash
hisoblanadi. Bank hisobvaraqlaridagi obligatsiya va jamg‘armalar
oddiy aksiyalarga nisbatan kamroq daromad beradi, lekin bu yerda
dastlabki sarmoyani yo‘qotish ehtimoli ham ancha past bo‘ladi. Shu
bilan birga, investitsiyalarning barcha turlari bo‘yicha inflatsiya
ta’siridan kelib chiqqan holda, pulning xarid qobiliyatini kamaytirish
riski juda yuqori bo‘ladi.
Foiz stavkasi bilan inflatsiya darajasining o‘zaro nisbatini
hisobga olish uchun inflatsiyani hisobga olmagan holdagi u yoki bu
valutada aks etgan nominal foiz stavkasi i
n
bilan nominalni inflatsiya
darajasiga tuzatuvchi real foiz stavkasi i
r
bilan farqlash lozim.
125
Daromadlilikning real stavkasi, nominal foiz stavkasi va in-
flatsiya darajasining nisbati aks etgan umumiy formula quyidagi
ko‘rinishga ega:
1 + 𝑖 =
1 +i
n
1 +i
d
(6.2.6)
yoki, mos ravishda,
𝑖 =
i
n
-i
d
1 +i
d
(6.2.7)
bu yerda: i
r
– daromadlilikning real stavkasi;
i
n
– nominal foiz stavkasi;
i
d
- inflatsiya darajasi.
Investor kiritgan har 100 so‘mga bir yildan so‘ng 108 so‘m oladi.
Biroq bir yil avval 100 so‘mni tashkil etgan iste’mol savatchasi bu
davr mobaynida 105 so‘mga teng bo‘ldi. Joriy davrda sotib olish
mumkin bo‘lgan iste’mol savati tovarlariga qo‘llagan holda in-
vestorning 108 so‘mi qanday real qiymatga ega bo‘ladi? Bu savolga
javob berish uchun, 108 so‘mni kelgusidagi iste’mol savati narxiga
bo‘lish kerak bo‘ladi, ya’ni 108 so‘m : 105 so‘m = 1,02857 so‘m.
Shunday qilib, xarid qilinmagan har bir iste’mol savati o‘rniga
o‘zingiz investitsiya qilgan kapitalingiz uchun bir yildan so‘ng
1,02857
ekvivalentdagi
savatni
olasiz.
Shunga
ko‘ra,
daromadlilikning real stavkasi yillik 2,857 %ni tashkil etadi.
E’tibor bering, nominal ko‘rinishda ishonchli bo‘lgan,
belgilangan daromadi bo‘lgan instrument real ko‘rinishda ma’lum
darajada risk tashaydi. Misol uchun, faraz qilaylik, bank
omonatchilarga risksiz dollarli yillik 8%li foiz stavkasini taklif
qilmoqda. Ayni vaqtda kelajakdagi inflatsiya darajasi avvaldan
noma’lumligi sababli, real ko‘rinishda pulni ushbu bank hisob
raqamiga qo‘yish riskli bo‘ladi.
Agar taxmin qilinayotgan inflatsiya darajasi yillik 5%ni tashkil
etsa, daromadlilikning kutilayotgan real stavkasi yillik 2,857%
bo‘ladi. Agarda inflatsiya darajasi 5%dan yuqori bo‘lsa,
daromadlilikning real stavkasi yillik 2,857%dan kam bo‘ladi.
Agar yillik foiz stavkalari (APR) nisbatini
uzluksiz foizlarni
hisoblash bilan birga qo‘llasak, (6.2.7) ifoda quyidagi shaklni oladi:
𝑖 = 𝑖 − 𝑖 (6.2.8)
126
Shunday qilib, agar nominal APR yiliga 8% va inflatsiya darajasi
6% bo‘lsa (uzluksiz hisoblashni hisobga olsak), haqiqiy foiz stavkasi
uzluksiz hisoblanuvchi yillik i
r
= 8 - 6 = 2% ga teng bo‘ladi.
Qat’iy belgilangan daromadli vosita nominal ifodada ishonchli,
real ifodada esa ma’lum darajada riskka ega. Misol uchun, tasavvur
qilaylik, bank sarmoyadorlarga 8 foizli risksiz yillik foiz stavkasini
taklif qiladi. Kelajakda inflatsiya darajasi noma’lum ekanligi sababli,
real qiymatda ushbu bank hisobvarag‘iga pul qo‘yish riskli bo‘ladi.
Bunday holda kutilgan real daromad stavkasi quyidagicha
bo‘ladi:
𝑖 =
0,08 − 0,06
1 + 0,06
= 0,0189
yoki yiliga 1,89%ni tashkil qiladi. Agar inflatsiya darajasi 6% dan
yuqori bo‘lsa, real stavka 1,89% dan kam bo‘ladi.
Shunday qilib, inflatsiya riski deb yuqori inflatsiya natijasida
olingan daromad o‘sib borishiga qaraganda tezroq (xarid qilish
qobiliyati nuqtayi nazaridan) qadrsizlanish riskiga aytiladi. Inflatsiya
riskini minimallashtirish usullaridan biri, moliyaviy operatsiyalar
bo‘yicha keladigan nominal daromadga inflatsiya mukofoti
hajmining kiritilishi hisoblanadi. Inflatsiya sur’atlarining istiqbolini
belgilash qiyin bo‘lsa, moliyaviy operatsiyalar bo‘yicha olinadigan
real daromad hajmini ushbu moliyaviy operatsiyalar vaqtida amal
qilgan valuta kursi bo‘yicha milliy valutaga qayta hisoblash orqali
biron bir barqaror valutada hisob-kitob qilinishi mumkin.
Zamonaviy sharoitda har bir sohada bir nechta yirik kompa-
niyalar hukmronlik qilmoqda, ular o‘zaro faoliyatlarini kelishgan
holda bozor sharoitlarini belgilab berishadi. Bu ayniqsa, preyskurant
narxlar tizimini o‘rnatish orqali narxlarni shakllantirishda o‘z aksini
topgan. Har qanday sanoatning barcha yirik korxonalari yanada yirik
kompaniyalar tomonidan belgilangan narxlarga moslanib oladilar.
Kompaniyalar o‘rtasida narx darajasini belgilash va ularni yirik
kompaniyalar tomonidan foyda olish istagi asosida shakllantirish
narxlari darajasining doimiy ravishda oshishiga olib keladi. Ishlab
chiqarish xarajatlarini hisobga olgan holda, foydasiga shunday
ustama qo‘yiladiki, bu ko‘zda tutilgan ishlab chiqarish quvvati, ishlab
127
chiqarish hajmi va mahsulot sotilishining maqsadli daromadini
ta’minlashga imkon beradi. Monopoliyaning xarajatlari, shuningdek,
to‘lanadigan soliqlarni ham o‘z ichiga oladi, bu esa narxlarning
ko‘tarilishiga olib keladi.
Inflatsiya mukofoti. Aytaylik, boshlang‘ich R summa muayyan
muddat ichida belgilangan foiz stavkasida R
t
summaga aylanadi,
inflatsiya sharoitida esa u boshqa foiz stavkasini talab qilgan holda
R
α
summaga aylansin.
α =
miqdor inflatsiya darajasi, I
k
= 1 + α miqdor esa
inflatsiya indeksi ekanligidan, ya’ni α yillik inflatsiya darajasida n
yildan keyin dastlabki qiymat 𝑅 = 𝑅(1 + α) ga aylanadi, bu esa
boshlang‘ich R summasining α murakkab foiz stavkasiga oshib
borishiga teng bo‘ladi.
6.2.1-misol. Narxlar har oyda 2 foizga oshib borsin deylik.
Banklar va moliya kompaniyalari ko‘pincha mijozlarni riskli
omonatlarga jalb qilishadi, masalan, inflatsiya darajasini 2% • 12 =
24% hisoblash orqali yillik 25% li, bamisoli foyda keltiradi. Aslida
esa, 12 oy mobaynida narxlar (1 + 0,02)
12
= 1,268 marta oshadi, ya’ni
yillik inflatsiya sur’ati 1,268 - 1 = 0,268 yoki 26,8% ni tashkil etadi.
Hisoblash shuni ko‘rsatadiki, yiliga 25% foiz stavkasi unchalik ham
o‘ziga jalb qilmaydi hamda faqat inflatsiyadan yo‘qotishlarni
minimallashtirish nuqtayi nazaridan ko‘rib chiqilishi mumkin.
Agar kredit foizining oddiy yillik stavkasi i ga, inflatsiyani
hisobga olgan kredit foizi stavkasi i
α
ga teng bo‘lsa, u holda bir
tomondan
𝑅 = 𝑅(1 + 𝑖 )
va boshqa tomondan, 𝑹
𝜶
= 𝑹(𝟏 + 𝒊)(𝟏 + 𝛂) ga teng bo‘ladi .
𝑹(𝟏 + 𝒊
𝜶
) = 𝑹(𝟏 + 𝒊)(𝟏 + 𝛂) ekvivalentlik tenglamasidan
quyidagi kelib chiqadi:
𝑖 = 𝑖 + 𝛼 + 𝑖 ∗ 𝛼 (6.2.9)
Bu I.Fisher formulasi deb atalib (𝜶 + 𝒊 ∗ 𝜶) summasi inflatsion
yo‘qotishlarni bartaraf etish maqsadida real daromad stavkasiga
qo‘shilishi kerak bo‘lgan qiymatdan iborat bo‘ladi. Bu miqdor
inflatsiya mukofoti deb ataladi.
128
Formula (6.2.9) daromadning real stavkasiga oddiygina
inflatsiya sur’atini qo‘shgan holda inflatsiyani hisobga oluvchi foiz
stavkasini hisoblaydigan keng tarqalgan xatoning oldini oladi, ya’ni
agar i = 20 % va α= 10% bo‘lsa, inflatsiyani hisobga oluvchi foiz
stavkasi i + α = 0,2 + 0,1 = 0,3 ni yoki 30% ni tashkil qiladi. Biroq,
bu yerda 𝒊 ∗ 𝜶 = 𝟎, 𝟐 ∗ 𝟎, 𝟏 yoki 2% ga teng bo‘lgan boshqa
qo‘shiluvchini kiritishimiz kerak bo‘ladi. O‘n minglab sh.b. ga
ko‘paytirilgan bu ko‘paytma inflatsiya summasiga sezilarli
qo‘shimcha qo‘shadi.
Inflatsiyaning turli jarayonlarga ta’siri. Bu yerda qarzdorlar
nima uchun kutilmagan inflatsiyadan yutishini muhokama qilish
o‘rinlidir. Aytaylik, siz bankdan 10 ming sh.b. da mablag‘ oldingiz,
bir yildan so‘ng qarzning asosiy miqdorini ham va yillik 8 % bilan
foizini ham to‘lashingiz kerak. Agar inflatsiya darajasi yiliga 8 %ga
belgilangan bo‘lsa, zayom bo‘yicha real foiz stavkasi nolga teng.
Agar siz 10800 sh.b.dagi mablag‘ni qaytarib berishingiz kerak bo‘lsa
ham, ushbu summaning real qiymati jami 10000 sh.b. dagi mablag‘
bo‘ladi. 800 sh.b.dagi foiz 10000 sh.b.dagi qarzning xarid qobiliyati
pasayishini qoplaydi xolos. Boshqacha aytganda, qarzingizni
«arzonlashgan» pul bilan to‘laysiz. Shuning uchun, zayom bo‘yicha
foiz stavkasi oldindan belgilangan bo‘lsa, debitorlar kutilmagan
inflatsiyadan mamnun, kreditorlar esa aksincha.
Inflatsiyadan himoyalangan, depozit sertifikatlariga qilinadigan
investitsiyalarni ko‘rib chiqamiz. Siz 10 sh.b.dagi mablag‘ni bir yilga
quyidagi bironta sxema bilan investitsiya qilmoqchisiz: bir yil
muddatga yillik 8% foiz stavkasi bilan oddiy depozit sertifikatini
sotib olish yoki yillik inflatsiya darajasiga yillik 4% qo‘shib
hisoblanadigan foizli depozit sertifikatini sotib olish. Kelgusi yil
uchun inflatsiya darajasining istiqboliga qarab, riskli vaziyatlardan
birini tanlash imkoni mavjud. Agar siz inflatsiya darajasi yiliga 3%
ekanligiga ishonch hosil qilsangiz, real depozit sertifikati (ikkinchi
sxema) bo‘yicha nominal foiz stavkasi faqat 7% ni tashkil etadi va
siz, albatta, nominal depozit sertifikatini (birinchi sxema) tanlar
edingiz. Biroq, siz inflatsiya darajasi yiliga 4% dan ortiqroq deb
hisoblasangiz, u holda real depozit sertifikatini tanlagan bo‘lar
129
edingiz, masalan, inflatsiya darajasi 5% bo‘lganda, real depozit
sertifikati bo‘yicha nominal foiz stavkasi 9% ni tashkil etadi.
Risklarni kamaytirish maqsadida uzoq muddatli omonatlarning
turli variantlarini ko‘rib chiqishda inflatsiyani e’tiborga olish muhim
ahamiyatga ega. Har yili ajratib qo‘yiladigan summa umumiy
turmush tarzi bilan birga oshib boradi, sababi sizning daromadingiz
ham hoynahoy oshib boradi.
Aytaylik, farzandingiz 10 yoshda va siz universitetda o‘qishini
ta’minlash uchun hisob ochishni rejalashtirmoqdasiz. Hozirda
universitetda o‘qish uchun yillik to‘lov 5000 sh.b.dagi mablag‘ni
tashkil etadi va yiliga 4% ga oshishi kutilmoqda. Siz bank
hisobvarag‘iga 3500 sh.b. dagi mablag‘ni yiliga 6% stavkada
qo‘ysangiz sakkiz yil ichida bo‘ladi:
R = (1 + 0,06) • 3500 = 5578 sh. b.
Bir qarashda bu 5578 sh.b.dagi summa birinchi yil uchun
to‘lovni to‘lashga kifoya qiladi. Ammo o‘tmishda ta’lim olish narxi
kamida inflatsiyaning umumiy darajasida oshgan edi. Agar inflatsiya
yiliga 4% gacha ko‘tarilsa, universitetdagi birinchi o‘quv yili narxi
quyidagicha bo‘ladi:
K = (1 + 0,04) • 5000 = 6843 sh. b.
Shunday qilib, sizning 5578 sh.b.dagi mablag‘ingiz o‘quv
mashg‘ulotining birinchi yilini to‘lash uchun yetarli emas.
Biz bu masalani boshqacha qilib qo‘yamiz. Agar 2% inflatsiya
darajasidan oshadigan foiz stavkasini to‘lash shartlari asosida pul
joylashtirish imkoniyatiga ega bo‘lsangiz, sakkiz yildan so‘ng
o‘qishning birinchi yilini to‘lash uchun yetarlicha bo‘ladigan qancha
mablag‘ni hozir qo‘yishingiz kerak bo‘ladi?
Formulaga (6.2.8) asosan bizda real diskont stavkasi i
r
= 0,02
mavjud. Demak, siz 5000 sh.b.ni yillik 2% ga sakkiz yil muddatga
diskontlash yordamida keltirilgan qiymatni hisoblashingiz mumkin:
𝑅 =
(
,
)
= 4267 𝑠ℎ. 𝑏.
Ta’kidlash joyizki, real pul oqimlarini diskontlashda nominal
foiz stavkasidan yoki nominal pul oqimlarini diskontlashda real foiz
stavkasidan foydalanish mumkin emas.
Agar siz bankka 4267 sh.b. miqdorida mablag‘ bersangiz, bu siz
uchun qiyin, shunda sakkiz yildan keyin o‘qishning birinchi yilini
130
to‘lash uchun yetarlicha mablag‘ to‘plash maqsadida har yili sakkiz
yil davomida pulingizni teng miqdorda (real qiymatda) qo‘yishingiz
mumkin bo‘ladi. Agar siz har yili pulingiz uchun 2% miqdoridagi real
foiz stavkasini olishingizga amin bo‘lsangiz, qanday summani har
yili ajratishingiz kerak bo‘ladi? Inflatsiya darajasi 4 foizga oshsa, har
yili hisobvarag‘iga aniq qancha pul qo‘yishingiz kerak bo‘ladi?
Ushbu savollarga javob topish uchun doimiy real to‘lovlarni va
real foiz stavkasini hisobga olish kerak.
𝑆 =
(
(
) )
(
)
ushbu formula orqali S
n
= 5000 sh.b., R = 0, i =
0,02 va t = 8 ga teng bo‘lganda joriy xarid quvvatini topib olamiz:
𝑆 =
𝑖(𝑆 − 𝑅(1 + 𝑖) )
(1 + 𝑖) − 1
=
5000 ∗ 0,02
1,08 − 1
= 582,55
Shunday qilib, yillik omonat miqdori bugungi kunda 582,55 sh.b.
miqdoridagi xarid quvvatiga muvofiq bo‘lishi kerak.
Yiliga 4% inflatsiya darajasida har yili hisobvaraqqa qo‘yila-
digan real miqdor quyidagi 6.2.1-jadvalda keltirilgan.
6.2.1- jadval
Nominal va real annuitet
To‘lovlar soni
Real to‘lov
Inflatsiya koef-
fitsiyenti
Nominal to‘lov
1
582,55 sh.b
1,04
605,85 sh.b
2
582,55 sh.b
1,04
630,08 sh.b
3
582,55 sh.b
1,04
655,29 sh.b
4
582,55 sh.b
1,04
681,50 sh.b
5
582,55 sh.b
1,04
708,76 sh.b
6
582,55 sh.b
1,04
737,11 sh.b
7
582,55 sh.b
1,04
766,60 sh,b
8
582,55 sh.b
1,04
797,26 sh.b
Ushbu jamg‘arma rejasiga binoan, har yili hisobvaraqqa kelib
tushgan nominal summa joriy inflatsiya darajasiga muvofiq
tuzatilishi kerak. Natijada, sakkiz yil ichida hisobvaraqda to‘plangan
mablag‘lar o‘qishga pul to‘lash uchun yetarli bo‘ladi. Shunday qilib,
agar inflatsiya darajasi yiliga 4 %ga oshsa, sakkiz yil ichida
131
hisobvaraqdagi nominal summa 5000 • 1,04
8
= 6843 sh.b.gacha
o‘sishi kerak. Sakkiz yildan keyin kerak bo‘ladigan zarur o‘qish
uchun to‘lov summasi real miqdorda 5000 sh.b. ni, nominalda esa -
6843 sh.b.ni tashkil qiladi.
Inflatsiya darajasi yiliga 4% miqdorida belgilanishi sharti bilan
kelgusidagi qiymat 6843 sh.b.ni tashkil etishiga ishonch hosil qilish
maqsadida biz nominal pul oqimlarining kelgusidagi qiymatini 6.2.2-
jadvalning oxirgi ustunida hisoblashimiz mumkin.
6.2.2-jadval
Real annuitetning nominal kelgusi qiymatini hisoblash
To‘lovlar
soni
Real to‘lov
Nominal
to‘lov
Kelgusi
qiymat koef-
fitsiyenti
Nominal
kelgusi
qiymat
1
582,55 sh.b
605,85 sh.b
∗ 1,0608
915,86 sh.b.
2
582,55 sh.b
630,08 sh.b
∗ 1,0608
897,88 sh.b.
3
582,55 sh.b
655,29 sh.b
∗ 1,0608
880,28 sh.b.
4
582,55 sh.b
681,50 sh.b
∗ 1,0608
862,98 sh.b.
5
582,55 sh.b
708,76 sh.b
∗ 1,0608
846,09 sh.b.
6
582,55 sh.b
737,11 sh.b
∗ 1,0608
829,49 sh.b.
7
582,55 sh.b
766,60 sh,b
*1,0608
813,16 sh.b
8
582,55 sh.b
797,26 sh.b
∗ 1
797,26 sh.b.
Yakuniy nominal kelgusi qiymat 6843 sh.b.
Biz nisbatdan (6.2.6) shuni topamiz:
𝑖 = 𝑖 + 𝛼 + 𝑖 ∗ 𝛼 (6.2.10)
shundan 𝑖 = 0,02 + 0,04 + 0,02 ∗ 0,04.
6.2.2-jadvalda ko‘rsatilganidek nominal foiz stavkasida (6,08%)
nominal yillik to‘lov miqdorini hisoblash orqali biz umumiy nominal
kelgusidagi qiymat 6843 sh.b. ga tengligini aniqladik.
E’tiborga olingki, agar daromadingiz yiliga 4% ga oshsa,
daromadingizdagi nominal to‘lov ulushi ortmaydi.
Agar inflatsiya darajasi 8 %ga oshsa va shunga mos ravishda
nominal to‘lov miqdorini oshirsangiz, sakkiz yildan keyin hisob-
varaqdagi nominal miqdori 5000 * 1,08
8
= 9255 sh.b. tashkil etadi.
Ushbu summaning bugungi puldagi real qiymati 5000 sh.b. ni tashkil
etadi.
132
6.3. Inflatsiya darajasini pasaytirish bo‘yicha
chora-tadbirlar
Rivojlangan mamlakatlarda zamonaviy inqirozlarning asosiy
xususiyati tovarlarning ko‘p miqdorda ishlab chiqarilishida emas,
balki asosiy kapitalning haddan ziyod jamg‘arilishidadir. Bu
monopoliyalarning inqiroz arafasida narxlarni va foyda me’yorini
maqbul darajada ushlab turish maqsadida ishlab chiqarishni
qisqartirib, tovarlar taklifini kamaytirish oqibatida yuzaga keladi.
Bundan tashqari, inqiroz boshlangunga qadar tovar-moddiy zaxira-
lariga bo‘lgan investitsiyalar kamayadi, ulardan foydalanish tezligi
esa o‘rtadi. Bu esa nisbatan tovarlarni ishlab chiqarishning kama-
yishiga va investitsion faolligining pasayishiga olib keladi. Inflatsiya
jarayonlari qanchalik faol rivojlanayotgan bo‘lsa, tadbirkorlar
investitsiyalardan shunchalik kamroq foydalanadilar, bu esa
foydalanilmayotgan kapital qiymatining qadrsizlanishiga olib keladi.
Inqiroz kutilayotgan sharoitda tadbirkorlar o‘zlarini riskdan,
xususan, xom-ashyo, yoqilg‘i, butlovchi qismlarga taxmin qilinayot-
gan narxlarning o‘sishidan himoya qilishga harakat qiladilar. Pulning
qadrsizlanishi oqibatida yuzaga keladigan yo‘qotishlarni bartaraf
qilish maqsadida ishlab chiqaruvchilar, yetkazib beruvchilar va
vositachilar narxlarni oshirib, inflatsiya darajasini ko‘taradilar.
Investitsiya xarajatlarini amalga oshirishda mablag‘larni to‘g‘ri
yo‘naltirish inflatsiya riskini sezilarli darajada kamaytirishi (hatto
yo‘q bo‘lib ketishi) mumkin. Bunday holatda sarflangan xarajatlar
o‘rnini tez qoplaydigan va budjetga katta miqdordagi to‘lovlarni
amalga oshiradigan korxonalarga imtiyoz beriladi. Bunda davlat
siyosati ishlab chiqaruvchini qo‘llab-quvvatlashga qaratilgan bo‘lishi
kerak: unga ishlab chiqarishni modernizatsiya qilish uchun,
shuningdek lizing kompaniyalari va lizing operatsiyalari uchun
turlicha kredit shakllarini taqdim qilishi kerak.
Investitsiyalarni amalga oshirishda inflatsiya riskini kamay-
tirishga ba’zi bir tashkiliy tadbirlarni amalga oshirish hisobiga
erishish mumkin, masalan, imtiyozli shartlardagi kapital xarajatlarga
kreditlar taqdim qilish maqsadida maxsus tashkil etilgan investitsiya
banklari tarmog‘ini shakllantirish - foiz darajasini pasaytirib, berilgan
133
mablag‘larning ishlatilishi ustidan majburiy nazorat tashkil etgan
holda nisbatan uzoq muddatga berish. Investitsiyaga oid qarorlarni
qabul qilishda inflatsiyani hisobga olish, shaxsiy mablag‘larning
jamg‘arilishiga oid qarorlarni qabul qilish kabi muhimdir. Ko‘chmas
mulk, zavodlar va asbob-uskunalar kabi real aktivlarga qilingan
investitsiyalarda qilingan kapital qo‘yilmalardan tushadigan kelgusi
pul mablag‘larining nominal qiymati hoynahoy inflatsiya tufayli
oshib boradi. Agar siz tegishli ravishda vaziyatni to‘g‘rilamasangiz,
qimmatli investitsiya imkoniyatlarini boy berishingiz mumkin.
Investitsiyaning muqobil variantlarini tanlashda, riskni kamaytirish
va daromadni orttirish nuqtayi nazaridan, hech qachon
daromadlilikning real stavkasini investitsiyaning muqobil turi
bo‘yicha eng yuqori nominal daromadliligi bilan solishtirmang.
Davlat tomonidan amalga oshirilayotgan soliq siyosati inflatsiya
sharoitida pul muomalasining o‘ziga xos xususiyatlarini hisobga
olish kerak. Bevosita soliqlarning ko‘zda tutiladigan pasayishi,
tabiiyki, bilvosita soliqlarning o‘sishiga olib keladi, bu esa iqtisodiy
inqirozning chuqurlashishini keltirib chiqarishi mumkin. Inflatsiyani
xorijiy uskunalar va texnologiyalarni xarid qilish zarurati bilan
bog‘liq investitsiyalarning kengayishi ham jadallashtirishi mumkin.
Nazorat savollari
1. Inflatsiya nima?
2. Inflatsiya riskiga ta’rif bering.
3. Inflatsiya darajasini hisoblash formulasini tushuntirib bering.
4. Inflatsiya riskini baholashda nimalarga e’tibor berish kerak?
5. Inflatsiya darajasini pasaytirish bo‘yicha mamlakatimizda
amalga oshirilayotgan chora-tadbirlarni qanday baholaysiz?
6. Pulning xarid qobiliyatini yo‘qotilishi deganda nimani
tushunasiz?
7. Real va nominal narxlarni bir-biridan farqi nimada?
Test
1. Pul massasining tovar aylanmasi ehtiyojlariga nisbatan ortib
ketishi natijasida pul birligining qadrsizlanishi va shunga mos rav-
ishda tovar narxlarining o‘sishi ………… deb ataladi.
134
A) inflatsiya;
B) imobilizatsiya;
C) devalivatsiya;
D) revalvatsiya.
2. Inflatsion risklarning yuzaga kelish asosiy sabablari to‘g‘ri
ko‘rsatilgan javobni ko‘rsating.
A) milliy iqtisodiyot ayrim sohalari o‘rtasidagi nomutanosib-
liklar, talab va taklif orasidagi nomutanosibliklar, davlat daromadlari
va xarajatlari orasidagi nomutanosibliklar;
B) jamg‘arma va iste’mol o‘rtasidagi nomutanosibliklar, talab va
taklif orasidagi nomutanosibliklar, davlat daromadlari va xarajatlari
orasidagi nomutanosibliklar;
C) milliy iqtisodiyot ayrim sohalari o‘rtasidagi nomutanosib-
liklar, jamg‘arma va iste’mol o‘rtasidagi nomutanosibliklar, talab va
taklif orasidagi nomutanosibliklar, davlat daromadlari va xarajatlari
orasidagi nomutanosibliklar;
D) milliy iqtisodiyot ayrim sohalari o‘rtasidagi nomutanosib-
liklar, davlat daromadlari va xarajatlari orasidagi nomutanosibliklar.
2. O‘rganilayotgan davr ichida narxlar qancha foizga o‘zgar-
ganligini aniqlovchi ko‘rsatkich nima deb taladi.
A) inflatsiya riski;
B) inflatsiya indeksi;
C) inflatsiya darajasi;
D) inflatsiya nominali.
3. O‘rganilayotgan mahsulotning davr boshidagi narxi 900
so‘m, hozirgi narxi 972 so‘m. Mahsulot uchun inflatsiya darajasini
aniqlang.
A) 7 %;
B) 9 %;
C) 6 %;
D) 8 %.
4. O‘rganilayotgan davr ichida narxlar nechta martaga osh-
ganligini ko‘rsatuvchi ko‘rsatkich qanday ataladi.
A) inflatsiya riski;
B) inflatsiya indeksi;
C) inflatsiya darajasi;
135
D) inflatsiya nominali.
5. O‘rganilayotgan mahsulot uchun inflatsiya darajasi 8 % ni
tashkil etadi. Mahsulot uchun inflatsiya indeksini aniqlang.
A) 1,08;
B) 1,008;
C) 1,8;
D) 1, 64.
6. ……………………– bu kreditor tomonidan ishlab topilgan
hamda pulning sotib olish qobiliyati o‘zgarishi hisobga olingan holda
to‘g‘rilangan yoki o‘zgartirilgan nominal foiz stavkasidir.
A) real narx darajasi;
B) inflatsiya darajasi;
C) real daromadlilik stavkasi;
D) nominal daromadlilik stavkasi.
7. Agar nominal foiz stavkasi yillik 8 %ni tashkil etsa, iste’mol
narxlari indeksi o‘zgarishiga proporsional tarzda o‘zgaruvchi inflat-
siya darajasi esa yillik 5% bo‘lsa, daromadlilikning real stavkasi
qanday bo‘ladi?
A) 2,60 %;
B) 3 %;
C) 3,83 %;
D) 2,86 % .
8. Agar nominal foiz stavkasi yillik 19 %ni tashkil etsa, iste’mol
narxlari indeksi o‘zgarishiga proporsional tarzda o‘zgaruvchi inf-
latsiya darajasi esa yillik 14,4 % bo‘lsa, daromadlilikning real
stavkasi qanday bo‘ladi?
A) 5,60 %;
B) 4,02 %;
C) 4,06 %;
D) 5,20 %.
9. I.Fisher formulasi berilgan javobni aniqlang.
A) 𝑖 = 𝑖 + 𝛼 + 𝑖 ∗ 𝛼;
B) 𝑖 = 𝑖 + 𝛼;
C) 𝑖 = 𝑅(𝑖 + 𝛼);
D) 𝑖 = (𝑖 + 𝛼)(1 + 𝑖).
136
VII BOB. INVESTITSIYA RISKLARI
7.1. Investitsiya risklari tushunchasi
Iqtisodiyotda investitsion loyihalarni amalga oshirish turli xil
risklar bilan bog‘liq bo‘ladiki, bu esa ularni bartaraf etishining
samarali va optimal variantlarini ishlab chiqishni hamda investit-
siyaviy risklarni samarali boshqarishni taqozo etadi. Lekin har qan-
day sharoitda ham, eng avvalo, investitsiyalarni amalga oshirishda
duch kelishi mumkin bo‘lgan risklarni baholash, tahlil etish eng
dastlabki qadam bo‘lib hisoblanadi.
Investitsiya faoliyati ma’lum miqdordagi moliyaviy resurslarni
talab qiladi. Bu sarflangan resurslardan investorlar ma’lum daromad,
foyda olishni ko‘zlaydi. Mazkur foyda investorlarning xarajatlarini,
inflatsiya omilini, tadbirkorlik riskini qoplashi lozim. Ammo, ama-
liyotda investorlar har doim ham kutilgan va rejalashtirilgan natija-
larga erisha olmaydilar. Buning asosiy sabablaridan biri – investitsiya
risklarining mavjudligidir. Investitsiya risklari deganda investit-
siyaviy loyihalarni amalga oshirish jarayonida rejalashtirilgan foy-
dani olmaslik ehtimoli tushuniladi. Bu holatda risk obyekti sifatida
loyihaga o‘z mablag‘larini u yoki bu shaklda kiritgan shaxs –
investorning mulkiy manfaatlari namoyon bo‘ladi.
Investitsiya faoliyatida risk - bu investitsiyalarni qisman yoki
to‘liq yo‘qotish, kutilgan foydaga, investitsiya yo‘naltirilgan loyiha-
dan ko‘zlangan maqsadlarga erisha olmaslik ehtimolidir.
Investitsiyalash mohiyati kelgusida foyda olinishini ta’minlay-
digan aktivlarning muayyan turlariga o‘z yoki qarz kapitalini
joylashtirishdan iborat. Investitsiyalar uzoq muddatli va qisqa
muddatli bo‘lishi mumkin. Investitsiyalar odatda qimmatli qog‘oz-
larni sotib olishdan iborat moliyaviy investitsiyalar va ishlab
chiqarish hamda noishlab chiqarish obyektlariga yo‘naltirilgan real
investitsiyalarga ajratiladi. Yana aytish mumkinki, real investitsiyalar
– bu ishlab chiqarish va noishlab chiqarish maqsadlarida asosiy
137
fondlarni yaratishga yo‘naltirilgan kapital qurilish va kapital
qo‘yilmalarni moliyalashtirishdir.
Barcha shakl va turdagi investitsion faoliyat risk bilan bog‘liq
bo‘lib, iqtisodiyotda bozor munosabatlariga o‘tilishi bilan risk
darajasi ortib boradi. Hozirgi sharoitda noaniqlik ortishi, shuning-
dek, mamlakatdagi, xususan, investitsiya bozoridagi iqtisodiy
vaziyatning tez o‘zgaruvchanligiga bog‘liq ravishda risk darajasi
ham o‘sib bormoqda. Xususiylashtirilgan obyektlarga investitsiya
kiritish bo‘yicha takliflarning o‘sishi, investitsiyalash uchun yangi
elementlar va moliyaviy instrumentlar paydo bo‘lishi bilan risk ham
ortib boradi.
Pulni investitsiya qilish variantini tanlash juda muhim aha-
miyatga ega, chunki aynan shu vaqtda investorning kelgusi harakat-
lari va maqsadlarga erishishdagi muvaffaqiyati belgilab beriladi.
Maksimal daromadlilikni shunchaki ta’minlaydigan variant albatta
eng yaxshi variant bo‘lishi shart emas, bunda risk va soliqqa tortish
shartlari kabi boshqa parametrlar ham muhim rol o‘ynashi mumkin.
Misol uchun, maksimal yillik dividend olishga intiladigan investor
eng yuqori kutilgan foydaga ega kompaniyaning oddiy aksiyalarini
sotib oladi. Agar ushbu aksiyani chiqargan firma bankrot bo‘lsa, u
holda aksiyador barcha joylashtirgan mablag‘larini yo‘qotadi.
Qo‘yilmalarni muvaffaqiyatli boshqarish uchun moliyaviy
instrumentlarni diqqat bilan tanlash muhim ahamiyatga ega bo‘lib,
ular qo‘yilgan maqsadga mos bo‘lishi va daromadlilik, risk va
narxning qoniqarli darajalari bilan tavsiflanishi lozim.
Investitsiya riski o‘z ichiga quyidagilarni oladi:
- to‘g‘ridan to‘g‘ri moliyaviy yo‘qotishlar riski;
- daromadlarni pasayish riski;
- qo‘ldan chiqarilgan yutuqlar riski.
Investitsion loyihalarning o‘zini oqlamasligi, rentabellik dara-
jasini pasayishi to‘g‘ridan to‘g‘ri moliyaviy yo‘qotishlarga olib
keladi. Portfelli investitsiyalar bo‘yicha dividendlar va foizlar
miqdorining kamayishi, depozitlar va kreditlar foiz stavkalarining
pasayishi daromadlar pasayish riskining namoyon bo‘lish shakllari
hisoblanadi. Qo‘ldan chiqarilgan yutuqlar riski deganda ma’lum bir
investitsion loyihani amalga oshmay qolishi natijasida foyda olmay
138
qolish riski tushuniladi. Masalan, moliyalashtirilayotgan obyektni
sug‘urta qilinmaganligi oqibatida sug‘urta to‘lovini olishdan
mahrum bo‘lish. Investitsion loyihalarni ishlab chiqish va amalga
oshirish bilan bog‘liq risklar doimo mavjud bo‘ladi, ularning ayrim
turlari paydo bo‘ladi va kuchayadi, boshqa bir turlari esa asta-sekin
kamayib boradi va yo‘qolib ketadi, uchinchi guruhi esa, o‘zaro
birlashib, sifat jihatdan yangi riskni yuzaga keltiradi. Shuning bilan
birga, investitsion loyihaning butun bir hayotiy sikli davomida
investitsion risklarning yuzaga keladigan to‘rt davriy holatini aniq
ajratib ko‘rsatish mumkin:
1) biznes g‘oyaning paydo bo‘lishi;
2) investitsion loyihaning ishlab chiqilishi;
3) investitsion loyihaning amalga oshirilishi;
4) investitsion loyihani amalga oshirishning nihoyasiga yet-
kazilishi, ya’ni tayyor mahsulotlarning ishlab chiqilishi va sotilishi.
Investitsion loyihalarni moliyalashtirishdagi risklarni yuzaga
kelish sabablarini ikki yirik guruhga ajratish mumkin:
1) tashqi sabablar;
2) ichki sabablar.
Tashqi sabablarga quyidagilar kiradi:
- davlat tomonidan iqtisodiyotni tartibga solish tadbirlarining
o‘zgarishi;
- mamlakatda siyosiy vaziyatning o‘zgarishi;
- tabiiy halokatlar;
- ekologik muhitning buzilishi;
- iqtisodiyotning investitsiya kiritilayotgan tarmog‘idagi shart-
sharoitlarning yomonlashuvi.
Investitsiya loyihalarini moliyalashtirishdagi risklarni yuzaga
keltiruvchi ichki sabablarga quyidagilar kiradi:
- boshqarish samaradorligining pastligi;
- samarasiz marketing;
- mahsulotlarning noraqobatbardoshligi;
- ishlab chiqarish salohiyatining yetarli emasligi;
- moliyaviy holatning yomonlashuvi;
- huquqiy muhitning yaxshi emasligi.
139
7.2. Riskli aktivlarning daromadlilik stavkalari
Fiksirlangan daromadli moliyaviy instrumentlar bo‘yicha to‘lov-
sizlik riski qancha yuqori bo‘lsa, qolgan barcha boshqa tavsiflar
o‘zgarishsiz qolsa ham, ular bo‘yicha foiz stavkasi yuqori bo‘ladi.
Agar o‘z qarzlari bo‘yicha to‘lovsizlik riskining turli darajalari bilan
tavsiflanuvchi qarz oluvchilar tomonidan chiqarilgan $ nominalli
obligatsiyalar bo‘yicha turli foiz stavkalarini tahlil qiladigan bo‘lsak,
u holda, AQSh g‘aznachiligining uzoq muddatli obligatsiyalari
bunday riskning eng past ko‘rsatkichiga egaligi, undan keyin yuqori
sifatli korporativ obligatsiyalar turishi, so‘ng o‘rta sifatli korporativ
obligatsiyalar turishini xulosa qilish mumkin. Birinchi turdagi
obligatsiyalar bo‘yicha daromadlilik yiliga 6,21%, ikkinchi turniki –
7,09% va uchinchi turniki – 7,56% ni tashkil etadi (barchasining
qaytarish muddati 10 yildan ziyod).
Foiz stavkalari fiksirlangan daromad bilan instrumentlar
bo‘yicha va’da qilingan daromadlilik stavkalarini o‘zida aks ettirib,
ular o‘z mohiyatiga ko‘ra egalari oldida emitentning shartnoma
majburiyatlari sanaladi. Biroq qandaydir muayyan daromadlilik
stavkasi barcha aktivlarga ham tegishli emas. Misol uchun, agar siz
ko‘chmas mulk, aksiyalar yoki san’at asarlariga kapital investitsiya
qilsangiz, sizga kelgusida muayyan to‘lovlar kafolatlanmaydi. Endi,
shunday turdagi riskli aktivlar uchun daromadlilik stavkalari qanday
o‘lchanishini ko‘rib chiqamiz.
Agar siz qandaydir ulushli qimmatli qog‘ozlarga, masalan, oddiy
aksiyalarga kapital investitsiya qilgan bo‘lsangiz, u holda
joylashtirgan kapitaldagi daromadingiz ikki manbadan kelib tushadi.
Birinchisi, ushbu qimmatli qog‘ozlarni chiqaruvchi firma
aksiyadoriga pul shaklida to‘lanadigan dividendlar. Ushbu dividend
to‘lovlari shartnomada kelishilmaydi, shuning uchun ularni foiz deb
bo‘lmaydi. Dividendlar firma direktorlar kengashi qarori bilan
to‘lanadi.
Aksiyador tomonidan joylashtirilgan kapitaldan daromadning
ikkinchi manbai sifatida aksiyador aksiyalarga egalik qilar ekan,
ularning bozor kursi o‘sishini aytish mumkin. Daromadning bunday
turi kapital o‘sishi deb ataladi. Agar aksiyador kurs pasayishi
140
oqibatida zarar ko‘rsa, unda kapital yo‘qotish haqida so‘z boradi.
Investitsiya qilingan kapitaldan daromad miqdorini aniqlash uchun
aksiyalarga egalik qilish muddati davomiyligi atigi bir kunni ham, bir
necha o‘n yilni ham tashkil etishi mumkin.
Investitsiya qilingan kapitalning daromad darajasi qanday
o‘lchanishini ko‘rsatib berish uchun, faraz qilaylik, bitta aksiya
uchun 1000 so‘m narxda aksiyalar sotib oldingiz. Ertasi kuni ushbu
aksiyalar narxi 1010 so‘mga ko‘tarildi va siz ularni sotdingiz.
Joylashtirilgan kapitaldan bir kun uchun sizning daromadlilik
stavkangiz 1% ni tashkil qildi – bitta aksiya uchun kapital o‘sishi
ko‘rsatkichining (10 so‘m) uni xarid narxiga (1000 so‘m) nisbati.
Endi aytaylik, sotib olingan aksiyalarga bir yil davomida egalik
qildingiz. Yil oxirida aksiyalar bo‘yicha bitta aksiya uchun 50 so‘m
miqdorda dividendlar to‘landi va bir aksiyalar narxi 1050 so‘mni
tashkil qildi. Shunday qilib, bir yil uchun joylashtirilgan kapital
daromadliligi 𝒌
𝒓
quyidagicha bo‘ladi:
𝑘 =
×100% (7.2.1)
bu yerda, 𝒌
𝒓
– bir yillik qo‘yilgan kapital daromadliligi;
𝑨𝑵
𝒅𝒐
– davr oxiridagi aksiya narxi;
𝑨𝑵
𝒃𝒐
– aksiyaning boshlang‘ich narxi;
D – dividendlar.
Joylashtirilgan kapitalning umumiy daromadliligini dividend
daromadi aksiyalar narxining o‘zgarishi summasi sifatida tasavvur
qilishimiz mumkinligiga ham e’tibor qaratishimiz zarur:
𝑘 =
𝐷
𝐴𝑁
+
𝐴𝑁
− 𝐴𝑁
𝐴𝑁
× 100% =
=
50
1000
+
1050 − 1000
1000
× 100% = 𝐷𝑖𝑣𝑖𝑑𝑒𝑛𝑑𝑙𝑖 𝑑𝑎𝑟𝑜𝑚𝑎𝑑 𝑘𝑜𝑚 −
−𝑝𝑜𝑛𝑒𝑛𝑡𝑖 + 𝑛𝑎𝑟𝑥𝑙𝑎𝑟𝑛𝑖 𝑜 𝑧𝑔𝑎𝑟𝑖𝑠ℎ𝑖 𝑘𝑜𝑚𝑝𝑜𝑛𝑒𝑛𝑡𝑖 = 5% + 5% = 10%
Agar investor aksiyalarini sotmaslikka qaror qilsa, daromadlilik
stavkasini qanday qilib baholashimiz mumkin?
Javobi quyidagicha: Qimmatli qog‘ozlarga investitsiyalarning
daromadlilik stavkasi ularni sotish-sotmasligimizdan qat’i nazar, ayni
bir usulda aniqlanadi. Aksiya kursining 50 so‘mga ortishi xuddi 50
141
so‘m miqdordagi dividendlar kabi investitsiya qilingan kapitaldagi
daromadimizning bir qismi sanaladi.
Investor aksiyalarini saqlab qolish va ularni sotmaslik haqidagi
qarori bir yil o‘tgach ularni 1050 so‘m narxda chindan ham sota olishi
mumkinligiga oid faktni hech qanday tarzda o‘zgartira olmaydi. O‘z
navbatida, biz qimmatli qog‘ozlarni sotish bilan kapital o‘sishi
shaklida o‘z daromadimizni olishimiz yoki uni qayta investitsiyalash
(sotmagan holda) bo‘yicha qaror qabul qilishimizdan qat’i nazar,
daromadlilik stavkasi 10% ni tashkil etadi.
Moliyaviy tizim riskdan holi aktivlarga investitsiya kiritishga
harakat qiladiganlar uchun kafolatlangan foiz stavkasini olish
bo‘yicha muayyan imkoniyatlar yaratadi. Buning uchun ular
joylashtirilgan kapitaldan kutilayotgan daromadning ma’lum bir
qismidan voz kechish zarur bo‘ladi. Riskka nisbatan uncha ta’sirchan
bo‘lmagan shaxslar yuqori darajali riskni qabul qila olmaydiganlarga
kafolatlangan foiz stavkasini olish imkonini beradi. Ammo bu stavka
riskli aktivlar bo‘yicha o‘rtacha kutilgan daromad darajasidan past
bo‘ladi. Aholi orasida riskdan qochish darajasi qancha yuqori bo‘lsa,
risk uchun mukofot shuncha yuqori, risksiz foiz stavkasi miqdori
shuncha past bo‘ladi.
Bozor iqtisodiyotida, ayniqsa uning shakllanishi vaqtida,
rivojlanishga investitsiyalash belgilangan vaqt ichida kutilgan
natijalarga erisha olmaslik riskini yuzaga keltiradi.
Shu munosabat bilan kapital qo‘yilmalarni joylashtirishdan avval
potensial investorlar investitsiyalar kapital qo‘yilmalardan foyda
olish va joylashtirilgan mablag‘larni qaytarib olishning real istiqbol-
lari bo‘yicha aniq tasavvurga ega bo‘lishi uchun investitsiyalarning
risk darajasini miqdoriy baholash zaruriyati yuzaga keladi.
Investitsiya loyihalarining xususiyatlarini baholashda kelgusi
daromadlarning hozirgi paytga diskontlash stavkasi juda muhim
ahamiyat kasb etadi.
7.2.1-misol. Aytaylik, uch yildan so‘ng bizga 1500 sh.b. kerak
bo‘ladi. Savol: bunga erishish uchun hozir qancha mablag‘
joylashtirish lozim?
Bu qiymat kelajakdagi ehtiyojlarning joriy qiymati deb ataladi.
𝑹
𝒕
= 𝑹(𝟏 + 𝒊)
𝒕
standart formulada R berilgan joriy qiymat va i
142
diskontlash koeffitsiyentidan kelib chiqqan holda kelajakdagi
qo‘yilma qiymatini aniqlab beradi:
Bundan
𝑅 = 𝑅(1 + 𝑖) 𝑅 =
(
)
(7.2.2)
Shunday qilib, yillik 8% miqdorida fiksirlangan foyda darajasi
ma’lum bo‘lsa, ya’ni, = 0,08, u holda:
𝑅 =
1500
(1 + 0,08)
= 1190,74 𝑠ℎ. 𝑏
Demak, uch yildan so‘ng 1500 sh.b. olish uchun hozir 1190,74
sh.b. investitsiya qilish kerak.
Kelgusi qiymatdan boshlang‘ich qo‘yilmalarni ayirib tashlash
yo‘li bilan sof
diskontlangan
qiymat aniqlandi va olinadigan R
sof
quydagicha aniqlandi.
𝑅
=
(
)
− 𝑅
(7.2.3)
Joriy qiymat tushunchasi diskontlashdan foydalangan holda
hisoblash bilan bog‘liq. Diskontlash jarayonida pul qiymati vaqt
bo‘yicha teskari yo‘nalishdagi harakatda ko‘rib chiqiladi.
7.2.2-misol. Besh yildan so‘ng yillik 8% diskont stavkasida 1500
sh.b. bo‘ladigan 1000 sh.b. qo‘yilmani ko‘rib chiqamiz. (7.2.3)
formula bo‘yicha quyidagiga egamiz:
𝑅
=
1500
(1 + 0,08)
− 1000 = 190,74 sh. b
Shunday qilib, agar 8% lik hisob-kitob stavkasi yetarlicha
haqiqiy bo‘lsa, investitsiya hali ham foydali, garchi, albatta, ushbu
qiymatning hozirgi qiymatdan optimallashtirilganligini aniqlash
uchun boshqa investitsiya variantlarini ko‘rib chiqish maqsadga
muvofiqdir.
Eng yaxshi investitsiya variantini tanlashga oid misolni ko‘rib
chiqaylik.
7.2.3-misol. Daromadlilik foiz stavkasi yiliga 6% bo‘lsin.
Muayyan miqdordagi summalar bir vaqtda joylashtirilgan uchta
variantni ko‘rib chiqamiz. Birinchi variantga ko‘ra, uch yildan so‘ng
1500 sh.b., ikkinchi variant – besh yildan so‘ng 1700 sh.b. va
uchinchi variant – yetti yil ichida 2000 sh.b. ga ega bo‘lamiz. Har bir
143
holat uchun sof diskontlangan qiymatni hisoblagan holda, ushbu uch
variantni taqqoslash kerak.
Birinchi variant uchun joriy qiymat quyidagicha:
𝑅 =
1500
(1 + 0,06)
= 1259,4 sh. b
Ikkinchi variant uchun joriy qiymat:
𝑅 =
1700
(1 + 0,06)
= 1270,3 sh. b
Uchinchi parametr uchun joriy qiymat:
𝑅 =
2000
(1 + 0,06)
= 1330,1 sh. b
O‘z navbatida, olingan natijalardan ko‘rinib turganidek, uchinchi
variant uchun joriy qiymat yuqoriroq. Shuning uchun, bu hisob-
kitoblarga asoslanib, uchinchi variant bo‘yicha qo‘yilma foydaliroq
bo‘ladi. Amaliyotda, eng yaxshi investitsiya variantini aniqlash
uchun boshqa omillarni e’tiborga olish kerakligini ta’kidlash kerak.
Investitsion loyihalarning yuqorida ko‘rsatilgan hisob-
kitoblarida foiz stavkasi o‘zgarishsiz qoldi. Aslida, bu juda kam
hollarda bo‘ladi. Shuning uchun, tegishli foiz stavkasini tanlash
investitsiya loyihasini amaliy baholashda asosiy muammolardan biri
bo‘lib qoladi. Faqat ehtiyotkorlik bilan iqtisodiy tahlil va prognoz
sizga ma’lum bir vaziyatda pul tikishni to‘g‘ri qabul qilishga imkon
beradi. Tezligi qanchalik yuqori bo‘lsa, uzoq muddatli to‘lovlar
qancha kam bo‘lsa, loyihaning taqdiriga ta’sir qiladi. Kelajakda
inflatsiya juda noaniq bo‘lgani uchun kelgusi daromadlar miqdori va
ularning haqiqiy qiymatida noaniqlik unsurlarini keltirib chiqaradi,
shuning uchun har bir narsada risk yuzaga keladi. Katta risk bo‘lg‘usi
to‘lovlarning haqiqiy imkoniyatlarini sezilarli darajada pasaytiradi.
Muayyan yil davomida ketma-ket to‘lanadigan to‘lovlar
orasidagi teng oraliqli bir yo‘nalishdagi to‘lovlar oqimi “annuitet”
deb ataladi.
Masalan, yakka tartibdagi tadbirkor muayyan vaqtdan so‘ng
oylik pensiya olish uchun bir martalik miqdorda annuitetga o‘z
hissasini qo‘shishni xohlashi mumkin. Annuitetning eng keng
tarqalgan misollari sifatida pensiya fondiga muntazam badallar, uzoq
144
muddatli kreditni qaytarish, qimmatli qog‘ozlar bo‘yicha foizlar
to‘lovini tilga olish mumkin.
Amaliy jihatdan eng qiziqarli bo‘lgan barcha turdagi to‘lovlar
bir-biriga (doimiy annuitetlar) teng bo‘lgan yoki bir muncha tartibga
muvofiq o‘zgargan annuitetlardir.
Qaytarish fondi, ma’lum bir vaqtning o‘zida muayyan maqsadga
erishish uchun ma’lum miqdorda pul mablag‘larining davriy badal-
lari amalga oshirilganda, annuitet uchun alternativ variant hisob-
lanadi.
Boshlang‘ich davr uchun bir martalik R summa qo‘yilgan
bo‘lsin, agar S sifatida har bir yil oxirida qo‘yilmaga qo‘shilgan yoki
undan chiqarib tashlangan summani qabul qilsak, u holda t yil oxirida
jamg‘arilgan summa quyidagi formula bo‘yicha aniqlanadi:
𝑆 = 𝑅(1 + 𝑖) +
(
)
(7.2.4)
Bu ifodada birinchi qo‘shiluvchi R boshlang‘ich qo‘yilmadan
hisoblangan qiymat, ikkinchi qo‘shiluvchi davriy to‘lovlardan
to‘plangan summani hisoblash uchun ishlatiladi.
7.2.4-misol. Boshlang‘ich summani dastlabki joylashtirish 5000
sh.b.ni tashkil etdi, undan so‘ng besh yil mobaynida har yili 500 sh.b.
miqdorida muntazam to‘lovlar amalga oshirildi. Yillik foiz stavkasi
8 foizni tashkil etgan holda, (7.2.4) formula bo‘yicha ushbu davr
oxiridagi qo‘yilmaning qiymati quyidagiga teng:
𝑆 = 5000(1 + 0,08) +
500(1 + 0,08) − 500
0,08
= 7346,64 + 2933.30
= 10289,94 𝑠ℎ. 𝑏
Ko‘rib turganingizdek, 5000 sh.b. bo‘lgan boshlang‘ich qo‘yilma
besh yil mobaynida 7346,64 sh.b. ni tashkil etdi, 500 sh.b.
miqdoridagi yillik to‘lovlar esa 2933,30 sh.b. yakuniy qiymatgacha
o‘sdi va qo‘yilmaning umumiy qiymati 10279,94 sh.b. ga teng bo‘ldi.
Endi misol shartini o‘zgartiramiz. Yillik 8% bilan boshlang‘ich
summa 5000 sh.b.ni tashkil etganida va har yilning oxirida 500 sh.b.
yechib olinganda, besh yildan so‘ng hisobda qancha summa qoladi?
Davriy to‘lov manfiy bo‘lgani uchun, ya’ni, S = – 500 sh.b.,
(7.2.4) formula bo‘yicha yakuniy summa quyidagiga teng:
145
𝑆 = 5000(1 + 0,08) +
(−500)(1 + 0,08) − (−500)
0,08
= 7346,64 − 2933,30 = 4413.34 𝑠ℎ. 𝑏
Birinchi qo‘shiluvchi bu boshlang‘ich qo‘yilma 5000 sh.b.
bo‘lganda besh yildan so‘ng hisobda bo‘lishi mumkin bo‘lgan
summa, ikkinchi qo‘shiluvchi bu davrda hisobdan yechib olingan
(500 sh.b.dan 5 marta), shuningdek, pulni olish oqibatida yuzaga
kelgan foiz daromadi yo‘qotishini o‘z ichiga oladi.
(7.2.4) ifodani S davriy to‘lovlar uchun ifodaga aylantirish
mumkin:
𝑆 =
(
(
))
(
)
(7.2.5)
7.2.5-misol. Investitsiya kompaniyasi annuitet taklif qilmoqda,
bunda 15000 sh.b. miqdorida dastlabki bir martalik badal kiritiladi va
u kelgusi o‘n yil mobaynida har bir yilning oxirida 2000 sh.b. foyda
keltiradi. Nominal foiz stavkasi 8% bo‘lgan hol uchun ushbu
qo‘yilma daromadliligini aniqlang.
Birinchidan, 2000 sh.b. dan qisman to‘lovlar olish uchun qo‘yil-
maning boshlang‘ich miqdori qanday bo‘lishi kerakligini aniqlab
olamiz.
Qo‘yilma o‘n yildan so‘ng tugagani uchun S
n
= 0 da (7.2.4)
formula bo‘yicha quyidagiga egamiz:
𝑆 = 0 = 𝑅(1 + 0,08)
+
(−2000)(1 + 0,08)
− (−2000)
0,08
,
0 = 2,159 ∗ 𝑅 − 28973,12
Bundan R = 13419,69 sh.b.
Shunday qilib, bir martalik badal annuiteti 13419,69 sh.b. turadi,
foiz stavkasi berilgan darajada saqlab turilgan hol uchun qo‘yilma
omadsiz hisoblanadi.
Agar boshqa omillarni ham, masalan, inflatsiyani hisobga olsak,
unda bu kapitalni riskli joylashtirish bo‘lib, oldindan yo‘qotishga olib
keladi.
146
7.3. Investitsiya risklarini baholash
𝑹 =
𝑹
𝒕
(𝟏 𝒊)
𝒕
formulani turli davrlar uchun qo‘yilmalardan foydani
hisobga olgan holda umumlashtirilgan shaklda ifodalash mumkin.
Masalan, R qo‘yilma birinchi yil oxirida R
1
daromad, ikkinchi yilning
oxirida R
2
daromad bersa va hokazo, u holda umumiy formulani
quyidagi ko‘rinishda yozish mumkin (ichki rentabellik me’yori):
𝑅 =
(
)
+
(
)
+
(
)
+ ⋯ (7.3.1)
7.3.1-misol. 3000 sh.b. lik boshlang‘ich qo‘yilma amalga
oshirilib, unga ko‘ra birinchi yil oxirida 2000 sh.b., ikkinchi yil
oxirida 1400 sh.b. va uchinchi yil oxirida 1000 sh.b. foyda olinadi.
Ichki rentabellik me’yorini (7.3.1) formula bo‘yicha hisoblash
mumkin:
3000 =
2000
(1 + 𝑖)
+
1400
(1 + 𝑖)
+
1000
(1 + 𝑖)
Ushbu tenglamani kompyuterda yechish i = 0,26 qiymatni
beradi. O‘z navbatida, ichki rentabellik me’yori 26% ni tashkil etadi,
bu ichki rentabellik me’yorining eng yaxshi ko‘rsatkichi sanaladi.
7.3.2-misol. Har xil investitsiya variantlarini qiyosiy tahlil qilish
kerak. Ko‘rib chiqilayotgan loyihalarning har biri 1 mln sh.b.
miqdorda boshlang‘ich kapital joylashtirilishini talab qiladi. 7.3.1-
jadvalda to‘rt yil uchun foyda miqdori haqidagi ma’lumotlar
keltirilgan.
7.3.1-jadval
Loyiha
Yil oxiridagi foyda (ming sh.b)
2015
2016
2017
2018
A
400
300
350
500
B
300
350
600
200
D
250
450
250
350
A loyihasi uchun ichki rentabellik me’yori (7.3.1) formuladan
quyidagiga teng:
1000000 =
400000
(1 + 𝑖)
+
30000
(1 + 𝑖)
+
350000
(1 + 𝑖)
+
500000
(1 + 𝑖)
Ushbu tenglamaning yechimi
i =
19,4% ni tashkil qiladi.
147
B loyihasi uchun quyidagiga egamiz:
1000 000 =
300000
(1 + 𝑖)
+
350000
(1 + 𝑖)
+
600000
(1 + 𝑖)
+
200000
(1 + 𝑖)
Ushbu tenglamani yechish orqali
i =
16,7% ni hosil qilamiz.
D loyiha uchun ichki rentabellik me’yori tenglamasini tuzamiz:
1000 000 =
250000
(1 + 𝑖)
+
450000
(1 + 𝑖)
+
250000
(1 + 𝑖)
+
350000
(1 + 𝑖)
Ushbu tenglamadan
i =
11,2% ni olamiz.
A loyiha 19,4% eng katta ichki rentabellik me’yoriga ega
bo‘lganligi sababli ushbu loyihaga afzallik berish kerak.
Har qanday investor yoki xo‘jalik yurituvchi subyektlar uchun
investitsion qarorlar qabul qilish juda qiyin vazifa hisoblanib, bunda
asosiy me’zon investorning boyligini ko‘paytirish, korxonaning
qiymatlarini oshirish me’zonlariga qaratiladi. Uning omillari –
korxona daromadlari o‘sishi, investitsiya riskini kamayishi, korxona
ishlari samaradorligi darajasini oshirish hisoblanadi.
Investitsiya risklarni loyiha qatnashchilari o‘rtasida taqsimlash
moliyaviy reja va shartnoma hujjatlarini ishlab chiqish davomida
amalga oshiriladi. Investitsiya risklarini sifat va miqdor jihatdan
taqsimlash mumkin. Investitsiya risklarini sifat jihatdan taqsimlashda
loyiha qatnashchilari ularga tegishli bo‘lgan u yoki bu risklarni
ko‘paytirib yoki kamaytirgan holda qaror qabul qiladilar. Lekin
bunda, masalan, investorlarga qanchalik yuqori risklar taqsimlanishi
ko‘zda tutilsa, shunchalik ularni loyihaga jalb qilish qiyinroq bo‘ladi.
Investitsiya riski va u bilan bog‘liq yo‘qotishlar ehtimolini
aniqlashning quyidagi bir necha usullari mavjud:
1) obyektiv usul, bu loyihada bo‘lish ehtimoli bo‘lgan
yo‘qotishlar va ularning davr oralig‘ining aniqligidir.
Bu oraliqni aniqlash risk darajasini kamaytirishga yordam
beradi. Yo‘qotishlar oralig‘i quyidagi formula bilan aniqlanadi:
𝑌 =
(7.3.2)
bu yerda, Y – yo‘qotishlar oralig‘i darajasi;
148
YX – yo‘qotishlarga olib keluvchi holatlar soni;
S – statistik tahlil qilinayotgan holatning umumiy soni.
7.3.2-misol. Faraz qilaylik, investitsiyaga yo‘naltirilgan mablag‘
bo‘yicha 200 holatdan 80 holatda 25 ming so‘m foyda olmaslik
mavjud. Bunda yo‘qotishlar oralig‘i darajasi (80:200)=0,4 ni tashkil
etadi.
Investitsiya loyihasi bo‘yicha oraliq yo‘qotishlar darajasi va u
bilan bog‘liq risk darajasi juda yuqori chiqishi mumkin, ya’ni
yo‘qotishlar oralig‘i darajasi O2) subyektiv usul, bunda investitsiya loyihasidagi barcha
me’zonlar bo‘yicha ma’lumotlar tahlil qilinishi lozim. Bu usul riskni
tahlil qiluvchi ekspertlarning, moliyaviy maslahatchilarning malaka
darajasiga asoslanadi. Bu usulda ko‘rilishi mumkin bo‘lgan zararlar
ehtimolini ikkita me’zon yordamida baholashga asoslangan:
a) kutilayotgan o‘rtacha qiymat;
b) ehtimol qilingan natijaning o‘zgaruvchanligi.
Kutilayotgan o‘rtacha qiymat – mavjud qiymatlarga son jihatdan
o‘rtacha ta’rif beradi va biror-bir loyihaga qo‘yilgan mablag‘ tomo-
niga yoki foydasiga yondashishga yo‘l qo‘ymaydi. Shuning uchun in-
vestitsiya loyihasi bo‘yicha qaror qabul qilishdan oldin ehtimol
qilingan natijaning o‘zgaruvchanlik darajasini aniqlab olish lozim.
Olinishi mumkin bo‘lgan natijalarning o‘zgaruvchanlik darajasi
kutilayotgan natijaning o‘rtacha qiymatidan qay darajada farq qi-
lishini ko‘rsatadi. Buni aniqlash maqsadida ikki xil matematik mezon
qo‘llaniladi. Bular dispersiya va o‘rtacha kvadratik farqlanishdir.
Dispersiya – bu haqiqiy erishilgan natijalar o‘rtacha tortilga-
nining o‘rtacha kutilayotgan natijalar farqlanish kvadratining
kuzatuvlar soniga nisbati bilan ifodalanadi:
𝜎 =
∑((
) ∗ )
∑
(7.3.4)
bu yerda, x – har bir kuzatilyotgan operatsiya bo‘yicha kutilayotgan
natija;
𝒙 – o‘rtacha kutilayotgan natija;
n – operatsiyalar va kuzatuvlar soni.
O‘rtacha kvadratik farqlanish, bu dispersiyani kvadrat ildizi
bo‘lib, quyidagicha aniqlanadi:
149
𝝈 =
∑((𝒙 𝒙)
𝟐
∗𝒏)
∑ 𝒏
(7.3.5)
Bu ko‘rsatkichlar absolut o‘zgaruvchanlik parameterlaridir,
ya’ni olinadigan natijaning o‘zgaruvchanlik darajasining absolut
miqdorini aniqlaydi.
Investitsiya loyihasi bo‘yicha olinadigan natijalarning o‘zgaruv-
chanlik darajasining nisbiy miqdorini variatsiya koeffitsiyentini
hisoblash orqali aniqlanadi.
Bu ko‘rsatkich quyidagi formula bilan hisoblanadi:
𝑉 =
±
∗ 100% (7.3.6)
bu yerda, V – variatsiya koeffitsiyent, (%);
𝝈 – o‘rtacha kvadratik farqlanish;
𝒙 – o‘rtacha kutilayotgan qiymat.
Variatsiya koeffitsiyenti 0 dan 100% gacha o‘zgarib turishi
mumkin. Variatsiya koeffitsiyenti qanchalik yuqori bo‘lsa, farqlanish
yoki risk darajasi shunchalik yuqori bo‘ladi. Variatsiya darajasini
baholashda quyidagi intervallardan foydalaniladi, ya’ni:
- 0 dan 10% gacha – kam farqlanish;
- 10 dan 25%gacha – me’yorida farqlanish;
- 25% dan ortiq - yuqori farqlanish.
Investitsiya loyihalari bo‘yicha risk darajasi variatsiya koef-
fitsiyentiga to‘g‘ri proportsional.
Endi yuqoridagi ko‘rsatkichlar asosida investitsiya loyihalari
bo‘yicha qo‘yilgan kapitalning o‘rtacha kvadratik farqlanishini
aniqlashimiz mumkin.
7.3.3-misol.
A – investitsiya loyihasiga kapital qo‘yilishining o‘rtacha
kvadratik farqlanishi:
𝜎 =
= 3870 so‘m
B – investitsiya loyihasiga kapital qo‘yilishining o‘rtacha
kvadratik farqlanishi:
𝜎 =
= 7707 so‘m
150
A va B investitsiya loyihalariga qo‘yilgan kapital bo‘yicha vari-
atsiya koeffitsiyenti quyidagicha:
A loyiha bo‘yicha:
𝑉 =
∗ 100% = 15,48%
B loyiha bo‘yicha:
𝑉 =
7707 𝑠𝑜′𝑚
30000 𝑠𝑜′𝑚
∗ 100% = 23,57 %
7.3.2-jadval
A va B investitsiya loyihalariga qo‘yilgan kapitalning
dispersiyasi (raqamlar shartli)
№
hodisa
Olinadigan
foyda (x), ming
so‘m
Kuzatuv
holatlari soni
(n)
(𝒙 − 𝒙)
(𝒙 − 𝒙)
𝟐
(𝒙 − 𝒙)
𝟐
∗ 𝒏
A loyiha:
1
25
48
-
-
2
20
36
-5
25
900
3
30
36
+5
25
900
𝒙=25
∑ 𝒏=120
𝟏𝟖𝟎𝟎
B loyiha:
1
40
30
+10
100
3000
2
30
50
-
-
-
3
20
20
-10
100
2000
𝒙=30
∑ 𝒏=100
𝟓𝟎𝟎𝟎
Olingan natijalar shuni ko‘rsatadiki, A loyiha bo‘yicha variatsiya
koeffitsiyenti 15,48 % ga teng bo‘lsa, B loyiha bo‘yicha kutilayotgan
daromad qisman yuqori bo‘lsa-da, bu loyiha kapital qo‘yishda vari-
atsiya koeffitsiyenti 23,57 % ni tashkil etadi, ya’ni loyihani moliya-
lashtirishning risklilik darajasi A loyihaga nisbatan 1,5 marta yuqori.
7.4. Riskli investitsiyaviy to‘lovlar
Agar kelgusi to‘lovlar riskli bo‘lsa, ya’ni, ular qat’iy aniqlan-
magan bo‘lsa, investorlar orttirilgan diskontlash stavkasini qo‘llash
orqali kelgusidagi daromadlarning bugungi qiymatini kamaytiri-
shadi. Bunda loyihalarni kam riskli, o‘rta riskli va yuqori riskli
toifalarga ajratish va ularning har biri uchun oddiy diskontlash
151
koeffitsiyentiga muayyan qo‘shimcha kiritish kerak bo‘ladi, u qancha
katta bo‘lsa, risk ham shuncha yuqori.
Taklif etilgan loyihalar uchun investitsiyalarni jalb qilish uchun
firma ushbu riskli qo‘shimchani kamaytirishga harakat qilishi kerak.
Buning uchun potensial investorlarga dividendlarni o‘z vaqtida
to‘lash, aksiyadorlarning huquqlariga rioya etishi va hokazolar bilan
ularning ishonchini qozonishi lozim.
Qimmatli qog‘ozlarga investitsiyalarni, ya’ni, davr boshida uni
R narxda xarid qilish va yil oxirida R
k
narxda sotishni ko‘rib
chiqamiz. Ehtimoliy joriy daromadni D
k
deb belgilaymiz. 𝑹 =
𝑹
𝒕
(𝟏 𝒊)
𝒕
formulaga muvofiq, davr boshi uchun qimmatli qog‘oz kurs
qiymatining ehtimoliy bahosi quyidagicha:
𝑅 =
(7.4.1)
Bu yerda: i qimmatli qog‘ozni daromadlilik stavkasi.
i foiz stavkasi rolini risksiz qo‘yilma samaradorligi rolini
o‘ynovchi i
0
risksiz foiz stavkasi o‘ynaydi. Shu bilan birga, investor
uchun o‘zi qo‘yilma samaradorligi sifatida prognoz qilgan
daromadlilik stavkasi bo‘yicha diskontlangan kelgusi kutilgan
daromad qiymati bo‘lg‘usi qiymatning aniqroq boshlang‘ich bahosi
sanaladi.
Agar aktiv bo‘yicha o‘rtacha kutilgan daromad moliya bozorida
muomalada bo‘lgan barcha qimmatli qog‘ozlar bo‘yicha i
kd
kutilgan
daromad (orttirilgan daromadlilik), i
0
risksiz daromad stavkasi va
aktivga tegishli hamda butun bozor riski va bozorga nisbatan m
turdagi qimmatli qog‘ozlar β
m
koeffitsiyenti orqali ifodalanadigan
risk darajasi orqali ifodalangan bo‘lsa, u holda m aktiv bo‘yicha
kutilgan daromadlilik stavkasi quyidagicha aniqlanadi:
𝑖
= 𝑖 + 𝛽 (𝑖
− 𝑖 ) (7.4.2)
Ushbu stavka bo‘yicha diskontlagan holda, joriy qiymat
bahosini olamiz:
𝑅 =
(
)
(
)
(
)
(7.4.3)
7.4.1-misol. Qiymati bo‘yicha moliyaviy bozor 20% risksiz va
80% riskli qimmatli qog‘ozlardan iborat. Riskli qimmatli qog‘ozlar
to‘rt toifali: birinchisi 1/6 ulushni tashkil etib, ular uchun β
1
= 0,9,
152
ikkinchi – 1/4 qism va β
2
= 0,7 va uchinchisi – 1/3 qism va β
3
= 1,1.
To‘rtinchi toifa qimmatli qog‘ozlarning ulushi va β
4
ni toping. Agar
bozor samaradorligi (riskli qimmatli qog‘ozlar bo‘yicha o‘rtacha
daromadlilik) 8%, risksiz stavka 4% bo‘lsa, barcha riskli qimmatli
qog‘ozlar samaradorligi va butun bozor bo‘yicha o‘rtacha
daromadlilikni toping. To‘rtinchi turdagi qimmatli qog‘ozlarning
ulushi quyidagiga teng:
1 −
1
6
+
1
4
+
1
3
=
1
4
To‘rtinchi qimmatli qog‘ozlar β
4
bozor portfeli uchun β=1
shartidan aniqlanadi. O‘z navbatida,
∗ 0,9 + ∗ 0,7 + ∗ 1,1 + ∗ 𝛽 =1
bundan 𝜷
𝟒
=
𝟑𝟕
𝟑𝟎
ekanligi kelib chiqadi.
Har bir turdagi qimmatli qog‘oz samaradorligi quyidagiga teng:
𝑖
= 𝑖 + 𝛽 (𝑖
− 𝑖 ) = 0,04 + 𝛽 (0,08 − 0,04) = 0,04 + 0,04 ∗ 𝛽
U holda
𝑖 = 0,04 + 0,04 ∗ 0,9 = 0,076, 𝑦𝑜𝑘𝑖 7,6%;
𝑖 = 0,04 + 0,04 ∗ 0,7 = 0,068, 𝑦𝑜𝑘𝑖 6,8%;
𝑖
= 0,04 + 0,04 ∗ 1,1 = 0,084, 𝑦𝑜𝑘𝑖 8,4 %;
𝑖 = 0,04 + 0,04 ∗
37
30
= 0,089, 𝑦𝑜𝑘𝑖 8,9%.
Butun bozor bo‘yicha o‘rtacha daromadlilik quyidagiga teng:
i = 0,2 ∗ 4% + 0,8 ∗ 8% = 7,2 %
Aktivning bozor bilan musbat korrelatsiyasida bozor tomonidan
kiritilgan risk qancha yuqori bo‘lsa, daromadlilik stavkasi shuncha
katta, aksiyadan bo‘lg‘usi daromadlarning joriy bahosi shuncha kam
bo‘ladi va aksincha, bozor bilan manfiy korrelatsiyada bozor riski
qancha yuqori bo‘lsa, aktivdan bo‘lg‘usi daromadlarning joriy bahosi
shuncha kam bo‘ladi.
Nazorat savollari
1. Investitsiya risklari tushunchasiga ta’rif bering.
2. Investitsiya loyihalari bo‘yicha risk darajasi va variatsiya koef-
fitsiyenti o‘rtasida qanday bog‘liqlik bor?
3. Investitsiya risklarini boshqarishning asosiy yo‘llari nimalar
hisoblanadi?
153
4. Investitsiya faoliyatida risklar deganda nimani tushunasiz?
5. Investitsiya risklari o‘z ichiga qanday risk turlarini oladi?
6. Investitsion loyihaning butun bir hayotiy sikli davomida risk-
larning yuzaga keladigan qanday davriy holatlarini ajratib ko‘rsatish
mumkin?
7. Riskli aktivlarning daromadlilik stavkalari deganda nimni
tushunasiz?
Test
1. …………………… - korxonaning investitsion faoliyatlarni
amalga oshirish natijasida kutilgan daromadlarni ololmaslik ehtimol-
ligidir.
A) investitsiya riski;
B) inflatsiya riski;
C) kredit riski;
D) foiz riski.
2. Investitsiyaga yo‘naltirilgan mablag‘ bo‘yicha 200 holatdan
80 holatda 25 ming so‘m foyda olmaslik mavjud. Bunda yo‘qotishlar
oralig‘i darajasini aniqlang.
A) 0,12;
B) 0,05;
C) 0.04;
D) 0,4.
3. Investitsiya risklari o‘z ichiga qanday risk turlarini oladi?
A)
to‘g‘ridan to‘g‘ri moliyaviy yo‘qotishlar riski, daromadlarni
pasayish riski, qo‘ldan chiqarilgan yutuqlar riski;
B)
qo‘ldan chiqarilgan yutuqlar riski, biznes g‘oyaning paydo
bo‘lishi;
C)
daromadlarni pasayish riski, investitsion loyihaning ishlab
chiqilishi;
D)
davlat tomonidan iqtisodiyotni tartibga solish tadbirlarining
o‘zgarishi, loyihaviy normativlarning o‘zgarishi.
4. Investitsion loyihaning butun bir hayotiy sikli davomida
risklarning yuzaga keladigan qanday davriy holatlarini ajratib
ko‘rsatish mumkin?
A) sifatni boshqarish, tannarxni boshqarish;
154
B) raqobatbardosh mahsulotlarni ishlab chiqarish, standart va
me’yorlarga rioya qilish;
C) biznes g‘oyaning paydo bo‘lishi, investitsion loyihaning
ishlab chiqilishi, biznes rejaning ishlab chiqilishi va uning amalga
oshirilishi, investitsion loyihani amalga oshirishning nihoyasiga
yetkazilishi, ya’ni tayyor mahsulotlarning ishlab chiqilishi va
sotilishi;
D) ichki sud jarayonlari, Monte-Karlo usulida risklarni imi-
tatsion modellashtirish.
5. Investitsion loyihalarni moliyalashtirishdagi risklarni yuzaga
kelishini tashqi sabablari berilgan javobni aniqlang.
A) davlat tomonidan iqtisodiyotni tartibga solish tadbirlarining
o‘zgarishi; mamlakatda siyosiy vaziyatning o‘zgarishi; tabiiy
halokatlar; ekologik muhitning buzilishi; iqtisodiyotning investitsiya
kiritilayotgan tarmog‘idagi shart-sharoitlarning yomonlashuvi.
B) boshqarish samaradorligining pastligi; samarasiz marketing;
mahsulotlarning
noraqobatbardoshligi;
ishlab
chiqarish
salohiyatining yetarli emasligi; moliyaviy holatning yomonlashuvi;
huquqiy muhitning yaxshi emasligi.
C) davlat tomonidan iqtisodiyotni tartibga solish tadbirlarining
o‘zgarishi; mamlakatda siyosiy vaziyatning o‘zgarishi; tabiiy
halokatlar; ishlab chiqarish salohiyatining yetarli emasligi;
moliyaviy holatning yomonlashuvi; huquqiy muhitning yaxshi
emasligi.
D) boshqarish samaradorligining pastligi; samarasiz marketing;
mahsulotlarning
noraqobatbardoshligi;
ekologik
muhitning
buzilishi; iqtisodiyotning investitsiya kiritilayotgan tarmog‘idagi
shart-sharoitlarning yomonlashuvi.
6. Investor sifatida yil boshida bitta aksiyani 500 so‘mdan
aksiyalar sotib oldingiz. Yil davomida ushbu aksiyaning narxi 525
so‘mga ko‘tarildi. Yil oxirida aksiyalar bo‘yicha bitta aksiya uchun
15 so‘m miqdorda dividendlar to‘landi. Bir yil uchun bitta aksiyaga
sarflangan kapitalning daromadlilik stavkasini aniqlang.
A) 6%;
B) 9%;
C) 8%;
155
D) 3%.
7. Investitsion loyihalarning o‘zini oqlamasligi, rentabellik
darajasini pasayishi ………………. ga olib keladi.
A) to‘g‘ridan to‘g‘ri moliyaviy yo‘qotishlar;
B) daromadlarni pasayishi;
C) yangi moliyalashtirish manbalarini aniqlanishi;
D) foyda oshishi.
8. Investorda 50 mln so‘m bor va shu summani ikki yil
muddatga bankka omonatga qo‘ymoqchi. Birinchi bankda omonat
uchun yillik foiz stavkasi 7%ni tashkil etadi, ikkinchi bank esa bi-
rinchi yil 6%, ikkinchi yil 8% li omonatni taklif etmoqda.Bunday
vaziyatda investor ulardan qaysi birini tanlaydi?
A) birinchi bankni;
B) ikkinchi bankni;
C) investor uchun farqi yo‘q;
D) investor boshqa uchinchi bankni tanlaydi.
9. Haqiqiy erishilgan natijalar o‘rtacha tortilganining o‘rtacha
kutilayotgan natijalar farqlanish kvadratining kuzatuvlar soniga nis-
bati orqali qanday ko‘rsatkich aniqlanadi?
A) dispersiya;
B) o‘rtacha kutilayotgan natija;
C) o‘rta garmonik qiymat;
D) variatsiya koefitsiyenti.
10. Loyihaning variatsiya darajasi 8 % ekanligi aniqlandi.
Investor qanday xulosaga keladi?
A) loyiha o‘rtacha riskli;
B) loyiha kam riskli;
C) loyiha yuqori riskli;
D) loyiha riskli emas.
156
VIII BOB. AKTIVLAR RISKI
8.1. Birja risklari
Birja risklari birja bitimlaridan yo‘qotishlar xavfini o‘zida aks
ettiradi. Bu risklarga quyidagilar kiradi: tijorat bitimlari bo‘yicha
to‘lovsizlik riski, brokerlik firmalariga komissiya mukofotlarining
to‘lovsizlik riski.
Deyarli barcha birja faolligi bozorlarda yuzaga kelgan vaziyatga,
shuningdek, birjachilarning faoliyati va professionalizmiga bog‘liq
ravishda bitta riskka emas, balki risklar majmuiga duchor bo‘ladi.
Risklar yo‘q bo‘lgani holda daromad olish kafolatlangan birja
faoliyati yo‘q. Birja savdolarining har bir ishtirokchisi mavjud riskka
oid muammolarni hal etish orqali daromad olishga harakat qiladi va
bevosita risklar bilan bog‘liq vaziyatlardan qochish uchun barcha
choralarni ko‘radi. Birja savdosidagi risklarning xarakterli xususiyati
shundaki, ular barcha ishtirokchilarga, hatto birja savdosiga bevosita
aloqador bo‘lmaganlarga ham ta’sir ko‘rsatadi.
Birja riskini kuchaytiruvchi omillar ko‘pincha ularning
funksiyalariga ta’sir qiladi. Birja savdosida risklar mohiyatini
to‘liqroq aks ettiruvchi risk funksiyalari sirasiga innovatsion, tartibga
soluvchi va himoya funksiyalari kiritiladi. Analitik funksiyani ham
riskning funksiyalari qatoriga kiritish mumkin. Bu risk mavjudligi
mumkin bo‘lgan yechim variantlaridan birini tanlab olish kerakligini
anglatadi. Shunga bog‘liq ravishda, birjachilar qarorlar qabul qilish
jarayonida barcha mumkin bo‘lgan variantlarni tahlil qilib, eng
rentabelli va kam riskli variantni tanlashadi.
Fond va valuta birjalarida risk ko‘pincha pulning xarid
qobiliyatini pasayishi, boshqacha aytganda, inflatsiya riski bilan
bog‘liq bo‘ladi (kelajakda pul xuddi bugungidek ayni sifatdagi birja
tovarlari va xizmatlarini o‘sha miqdorda “xarid” qila olmaydi).
Kelajakdagi narxlar bo‘yicha o‘z taxminlarini hisobga olgan
holda foyda olishga intiluvchi birjachilarning moliya bozoridagi
157
hatti-harakatlarining individual va ommaviy psixologiyasi ham risk
omili sanaladi.
Risklar muammosiga yechim topish birja bitimining
ishtirokchilari uchun qanday risk darajasi mumkinligi bilan
belgilanadi. Birjachi riskka har xil munosabatda bo‘lishi: riskni
yoqtirmasligi, unga befarq bo‘lishi yoki riskni afzal ko‘rishi mumkin.
Munosabat mezoni risk uchun mukofotga birjachi ehtiyoji sanaladi.
Riskni yoqtirmaydigan birjachilar ehtimoliy noaniqlik uchun
kompensatsiya talab qilishga har doim moyil bo‘ladi. Riskka neytral
munosabatda bo‘lganlar mukofotga ham befarq bo‘ladi, riskni afzal
ko‘rganlar esa keskin hissiyotlarni boshdan kechirish uchun hatto
zarar ko‘rishga tayyor turadi.
Har bir professional birjachi qaror qabul qilishning o‘ziga xos
usullariga ega bo‘lib, shu asosda qanday darajadagi risk o‘zi uchun
qoniqarli ekanligi yoki riskdan qanday chetlab o‘tish mumkinligini
belgilaydi. Birja o‘yinlarida tajribaga ega bo‘lgan professionallar har
bir risk omilini oldindan aniqlay olishadi va faqatgina risk uchun
mukofot olish imkoniyati mavjud bo‘lgandagina o‘yinga kirishadilar.
Risklar to‘g‘risida qaror qabul qilish natijasida birja savdosi
ishtirokchilari kutilmagan omillar yoki riskni oshiruvchi omillarni
noto‘g‘ri baholash tufayli zarar ko‘rishi mumkin. Shuning uchun
risklarni baholashda ekspertlar birinchi navbatda qaror natijasida
birja savdosi qatnashchilari uchun yo‘qotishlar ehtimolini ko‘rib
chiqishi kerak bo‘ladi. Risklarni baholashda kutilmagan natija
ehtimoli va butun umumiy jihatdan ustuvorligi bo‘yicha har bir
riskning darajasi kabi mezonlar ancha maqbul sanaladi.
Birja savdosi ishtirokchilari qabul qilishi mumkin bo‘lgan eng
muhim qarorlar qaysi risklar maqbulligi va maqbul bo‘lmagan yoki
kutilmagan boshqa risklarni nima qilish kerakligi bilan belgilanadi.
Har bir savdo qatnashchisi risk yoki mukofotlar bilan bog‘liq o‘z
afzalliklariga ega va o‘ziga ta’sir qiladigan risklarni identifikatsiya
qilish, qaysi risklar o‘zi uchun maqbul ekanligini hal etishi va nihoyat
boshqa kutilmagan risklardan chetlab o‘tish yo‘llari va vositalarini
topishi kerak. Shuningdek, bu qanday moliyaviy xarajatlarga olib
kelishi va bunda qandaydir ma’no borligini baholay olishi ham talab
etiladi. Birjachilar birja savdosi qatnashchilari ixtiyorida mavjud
158
bo‘lgan baholash usullari, uslublari va metodlarini tanlashga,
shuningdek, eng maqbul riskka yondashishga majbur sanaladi.
Risklarni minimallashtirish bo‘yicha choralar guruhiga
xejerlash,
moliyaviy
zaxiralar
yaratish,
diversifikatsiya,
boshqariluvchan risk omillariga birjachi ta’sirining variantli tizimini
joriy qilish kabilar kiradi.
8.2. Defolt va soliqqa tortish riskining aktivlarga ta’siri
Ba’zan bir xil daromadlilik va qaytarish muddatiga ega bo‘lgan
obligatsiyalar turli narxlarda sotiladigan vaziyatga duch kelish
mumkin. Ushbu farqlar boshqa omillarning qimmatli qog‘ozlar
qiymatiga ta’siri bilan shartlangan bo‘lib, bu ular tashqi
ko‘rinishidangina bir xil tuyulishini anglatadi.
Bir xil fiksirlangan pul tushumlari oqimini ta’minlaydigan
obligatsiyalar bir qator sabablarga ko‘ra o‘zaro farq qilishi mumkin.
Ammo bunda defolt riski va soliqqa tortish shartlari muhim ahamiyat
kasb etadi. Misol tariqasida bir yildan keyin 1000 sh.b. to‘lov talab
qilinadigan obligatsiyani ko‘rib chiqamiz. Faraz qilaylik, AQSh
G‘aznachiligining yillik obligatsiyalari bo‘yicha foiz stavkasi yiliga
6% ni tashkil etadi. Bu qimmatli qog‘ozlar defolt riskiga duchor
bo‘lmaydi va shuning uchun bunday obligatsiyaning narxi 1000
sh.b./ 1,06 = 943,40 sh.b.ni tashkil qiladi. Biroq qandaydir defolt riski
(ya’ni, to‘lovsizlik riski) mavjud bo‘lsa, bu risk qanchalik kichik
bo‘lishidan qat’i nazar, bunday obligatsiyalar narxi 943,40 sh.b.dan
kamroq, uning daromadliligi esa yiliga 6% dan yuqoriroq bo‘ladi.
Obligatsiyalarni soliqqa tortish darajasi emitent kim hisoblanishi
yoki bevosita obligatsiya turiga bog‘liq bo‘lishi mumkin. Bularning
hammasi, albatta, obligatsiyalarning qiymatiga ta’sir qiladi. Masalan,
AQShda shtat hukumatlari va mahalliy boshqaruv organlari
tomonidan chiqarilgan obligatsiyalardan olingan daromadlar federal
daromad solig‘idan ozod qilinadi. Boshqa barcha o‘xshash
parametrlarda bu xususiyat soliq to‘lovchilar uchun bunday
obligatsiyalarni yanada jozibador qiladi va boshqa o‘xshash
obligatsiyalar bilan solishtirganda, ularning narxi yuqori
(daromadliligi mos ravishda kam) bo‘ladi.
159
Shunga o‘xshash fiksirlangan daromadli qimmatli qog‘ozlar
o‘rtasidagi narx farqini yuzaga keltirib chiqaradigan boshqa ko‘plab
omillar ham mavjud.
Obligatsiyalarning qiymat va daromadliligiga ta’sir qiladigan
quyidagi ikki imkoniyatni ko‘rib chiqamiz:
1) muddatidan avval qayta sotib olish imkoniyati. Bu xususiyat
emitentga o‘z obligatsiyalarini uni qaytarishning oxirgi muddati
tugashidan oldin sotib olish huquqini beradi. Bunday obligatsiya
qayta sotib olish huquqiga ega obligatsiya deyiladi;
2) konvertatsiyalanuvchanlik. Bu xususiyat obligatsiya egasiga
uni mazkur obligatsiyalarni chiqargan kompaniyaning oldindan
belgilangan aksiyalar miqdoriga ayirboshlash huquqini beradi.
Bunday o‘ziga xos xususiyatga ega bo‘lgan obligatsiya
konvertatsiyalanuvchan obligatsiya deb ataladi.
Ta’bir joiz bo‘lsa, obligatsiyani emitent uchun yanada jozibador
qiluvchi har qanday xususiyat uning narxi pasayishiga olib keladi,
mos ravishda, investor nazdida obligatsiyalar qiymatini oshiruvchi
xususiyatlar narx oshishiga olib keladi. Shuning uchun muddatidan
avval qayta sotib olishni amalga oshirish imkoniyati bunday
obligatsiyalar narxi pasayishiga (va qaytarishda uning daromadliligi
ortishiga) olib keladi. Konvertatsiyani amalga oshirish imkoniyati esa
obligatsiyalar narxi oshishiga va qaytarishda uning daromadliligi
pasayishiga sabab bo‘ladi.
8.3. Aktivlar qiymatini maksimallashtirish
Ko‘p hollarda shaxsiy mablag‘lardan foydalanish sohasida
moliyaviy qarorlar individual afzal ko‘rishlar yoki risk darajasi
tahlilidan qat’i nazar, mulk qiymati ortishiga olib keluvchi variantni
tanlashga asoslangan bo‘lishi mumkin. Oddiy misol sifatida A
variantni tanlab bugun 100 sh.b. olish va B variantni tanlab bugun 95
sh.b. olish variantlari o‘rtasida tanlov qilish zarur bo‘lgan vaziyatni
ko‘rib chiqaylik.
Aytaylik, nimani afzal ko‘rishi va kutishlari qandayligi sizga
noma’lum bo‘lgan odam ushbu variantlardan qay birini tanlanishini
taxmin qilish zarur bo‘lsin. Agar boshqa har qanday jihatdan bu ikki
160
variant teng sanalsa, A variant afzalroq ekanligi shubhasiz. Va bu
tabiiy hol, chunki pul qancha ko‘p bo‘lsa, shuncha yaxshi.
Faqat kam sonli moliyaviy qarorlar shunchaki oddiy va shartsiz
qabul qilinadi. Faraz qilaylik, endi o‘ta riskli aksiyalar va mutlaqo
xavfsiz obligatsiyalar o‘rtasida tanlov qilish kerak. Bizning
mijozimiz riskli qarorlar qabul qilishni yoqtirmaydi, buning ustiga,
aksiyalarning kelgusi kursiga nisbatan pessimistik munosabatda.
Biroq aksiyalarning joriy bozor narxi 100 sh.b., obligatsiyalarning
bozor narxi esa 95 sh.b.ni tashkil etadi.
Mijoz barcha holatlarda risklarni qabul qilmaslikka harakat
qilishi va aksiyalarning kelajakdagi kursi dinamikasiga nisbatan
pessimistik munosabatda ekanligini nazarda tutsak, u obligatsiyalarni
tanlashini taxmin qilish mumkin. Ammo u kafolatlangan xavfsiz
obligatsiyalarga o‘z pullarini investitsiya qilishni afzal ko‘rsa-da, u
baribir aksiyalarni xarid qiladi. Nima uchun?
Bunga shunday javob berish mumkin: mijoz aksiyalarni 100
sh.b.dan sotishi va 95 sh.b. narxda obligatsiyalar xarid qilishi
mumkin. Broker uchun to‘lov va ushbu qimmatli qog‘ozlar oldi-
sotdisi bilan bog‘liq boshqa xarajatlar narxlar farqidagi 5 sh.b.dan
oshib ketmaguncha mijoz aksiyalarni tanlash orqali afzallikka ega
bo‘ladi. Ushbu oddiy misol ikkita muhim holatni aks ettiradi.
1) risk darajasi va boshqa shaxsiy afzalliklarga bog‘liq nuqtayi
nazarlarga qaramay, moliyaviy qarorlar aktivlar qiymatini
maksimallashtirishga intilish istagi asosida qabul qilingan taqdirda
ham oqilona hisoblanadi;
2) moliyaviy aktivlar bozori moliyaviy qarorlarning muqobil
variantlarini baholash uchun zarur axborotlarni taqdim etadi.
Firmalar aktivlarning qiymat bahosini maksimallashtirish me-
zonlari asosida moliyaviy qarorlar qabul qilishadi. Ochiq aksiyador-
lik jamiyatlarining rahbarlari moliyalashtirish, investitsiyalarni
rejalashtirish, risklarni boshqarish masalalariga to‘qnash kelishadi.
Ular aksiyadorlar tomonidan yollangani sababli ularning vazifasi
aksiyadorlarning manfaatlariga eng mos keladigan qarorlar qabul
qilishdir. Biroq yirik korporatsiyalarning menejerlari ko‘pchilik o‘z
aksiyadorlarini hatto tanishmaydi.
161
Shuning uchun korporatsiya rahbarlari to‘g‘ridan to‘g‘ri
aksiyadorlarning o‘zi tomonidan qabul qilinadigan qarorlar topishga
harakat qilishadi. Moliyaviy qarorlarni tanlashda iqtisodiy nazariya
va sog‘lom fikr quyidagi qoidalarni belgilaydi. Aksiyadorlarning
boyligi maksimal darajada ko‘payishiga olib keladigan investitsion
qarorlarni tanlang.
Bu deyarli har bir aksiyadorga ma’qul tushadi, chunki firma
aktivlarining bozor qiymati qancha katta bo‘lsa, uning aksiyadorlari
shuncha boy bo‘ladi. Bunday investitsion qarorlar aksiyadorlarning
afzalliklari haqida qandaydir qo‘shimcha ma’lumotlarsiz bemalol
qabul qilinishi mumkin.
Top-menejerlar firma aktivlarining qiymatini va investitsion
qarorlarni qabul qilishning mumkin bo‘lgan variantlarini qanday
baholashadi? Ba’zi hollarda ular bosma yoki elektron axborot
manbalaridan bozor narxlarini bilib olishlari mumkin. Biroq ayrim
aktivlar bozorda savdoga qo‘yilmaydi va ularning narxlari
noma’lum.
Bunday holatda, muqobil variantlarni solishtirish uchun ular
bilan tuzilgan bitimlar bozorda amalga oshirilgan bo‘lsa, bunday
aktivlarning qiymatini hisoblash kerak.
Bunday vaziyatda aktivlarni baholash mohiyati joriy bozor narxi
ma’lum bitta yoki bir nechta taqqoslanuvchan aktivlar bo‘yicha
ma’lumotlarni tahlil qilish orqali ularning qiymatini aniqlashdan
iborat bo‘ladi.
Bunday baholash usulini tanlash, odatda, mavjud axborotning
to‘liqligiga bog‘liq.
Biz baholayotgan aktivlar bilan qariyb o‘xshash aktivlarning
narxi ma’lum bo‘lsa, u holda ularning qiymat bahosida narxlar
yagonaligi qonunini tatbiq qilish mumkin. Unga ko‘ra, agar raqobat
bozorida teng qiymatli (o‘z mohiyatiga ko‘ra muqobil, o‘xshash)
aktivlar bilan operatsiyalar amalga oshiriladigan bo‘lsa, ularning
bozor narxi o‘zaro yaqinlashishga intiladi.
Yagona narx qonuni asosida arbitraj deb nomlanuvchi jarayon
yotadi. Arbitraj esa narxlar o‘rtasidagi farq asosida kafolatlangan
foyda olish maqsadida muqobil aktivlarni xarid qilish va zudlik bilan
sotib yuborishni anglatadi.
162
8.4. Moliyaviy risk darajasini ehtimoliy baholash
Qandaydir A kompaniyani ko‘rib chiqamiz. Faraz qilaylik,
mazkur kompaniyadan bitta aksiya uchun 100 sh.b. narxda aksiyalar
sotib olmoqchimiz va bu aksiyalarga bir yil davomida egalik qilishni
mo‘ljallayapmiz. Umumiy daromadlilik stavkasini (yoki shunchaki
daromadlilik) ikki komponent summasi sifatida tasavvur qilish
mumkin: dividend daromadlilik va aksiyalar kursi o‘zgarishi
natijasida daromadlilik:
𝑟 =
𝑇𝑜 𝑙𝑎𝑛𝑔𝑎𝑛 𝑑𝑣𝑖𝑑𝑒𝑛𝑑𝑙𝑎𝑟
𝐵𝑜𝑠ℎ𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑖𝑐ℎ 𝑛𝑎𝑟𝑥
+
(𝐴𝑘𝑠𝑖𝑦𝑎𝑙𝑎𝑟𝑛𝑖𝑛𝑔 𝑦𝑎𝑘𝑢𝑛𝑖𝑦 𝑛𝑎𝑟𝑥𝑖 − 𝐵𝑜𝑠ℎ𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑖𝑐ℎ 𝑛𝑎𝑟𝑥
𝐵𝑜𝑠ℎ𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑖𝑐ℎ 𝑛𝑎𝑟𝑥
𝑟 = 𝐷𝑎𝑟𝑜𝑚𝑎𝑑𝑙𝑖𝑙𝑖𝑘𝑛𝑖𝑛𝑔 𝑑𝑖𝑣𝑖𝑑𝑒𝑛𝑑 𝑘𝑜𝑚𝑝𝑜𝑛𝑒𝑛𝑡𝑖
+ 𝑑𝑎𝑟𝑜𝑚𝑎𝑙𝑖𝑙𝑖𝑘𝑛𝑖𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑟𝑥 𝑘𝑜𝑚𝑝𝑜𝑛𝑒𝑛𝑡𝑖
Aytaylik, A aksiyalarini xarid qilib, dividend komponenti 3% ni,
narx komponenti 7% ni tashkil etadi, deb hisoblaymiz, bunda kutil-
gan daromadlilik stavkasi 10% ga teng bo‘ladi: r = 3% + 7% = 10%.
Aksiyalar aktivlarining riskliligini o‘lchashda keng qo‘llanila-
digan birlik – bu o‘zgaruvchanlik (volatility). O‘zgaruvchanlik
aksiyalarning ehtimoliy daromadlilik stavkalari diapazoni va ularni
olish ehtimolligi bilan bog‘liq. Daromadlilikning ehtimoliy
ko‘rsatkichlari o‘rtasidagi diapazon qancha keng bo‘lsa, favqulodda
qiymatlar olish ehtimolligi shuncha katta, aksiyalar o‘zgaruvchanligi
ko‘rsatkichi ham shuncha yuqori.
Masalan, agar bizdan kelgusi yil uchun A aksiyalari
daromadliligini “nuqtali baholash” so‘ralsa, u holda bizning
javobimiz 10% bo‘ladi. Bunda real daromadlilik biz aytgandan
ko‘proq yoki kamroq bo‘lib chiqishi bizni ajablantirmaydi.
Daromadlilik juda past ham (-50%), juda yuqori ham (+50%) bo‘lishi
mumkin. Daromadlilikning ehtimoliy ko‘rsatkichlari o‘rtasidagi farq
qancha katta bo‘lsa, o‘zgaruvchanlik shuncha kuchli bo‘ladi.
O‘zgaruvchanlik mohiyatini yaxshiroq tushunish uchun, A
aksiyalar uchun turli daromadlilik darajalarini olish ehtimollikla-
rining taqsimotini ko‘rib chiqamiz. Daromadlilikning barcha
163
ehtimoliy darajalariga noldan (ushbu darajaga erishish ehtimolli-
gining to‘liq yo‘qligi) birgacha (ushbu daromadlilik albatta olinadi)
bo‘lgan ehtimollik to‘g‘ri keladi.
Faraz qilaylik, kelgusi yilda daromadlilik 10% ni tashkil etishi
bizga mutlaq ma’lum. Bu holatda daromadlilikning faqat bitta
ehtimoliy darajasi mavjud va unga erishish ehtimolligi 1,0 ga teng.
Endi iqtisodiyot holatiga bog‘liq ravishda A aksiyalari har xil
daromadlilik keltirishi mumkin deb taxmin qilaylik. Agar kelgusi
yilda iqtisodiyot o‘ssa, kompaniyaning sotuv hajmi va foydasi ham
o‘sadi, demakki, A aksiyalariga investitsiyalarning daromadlilik
stavkasi 30% ga teng bo‘ladi. Agar iqtisodiyotda pasayish kuzatilsa,
u holda daromadlilik stavkasi 10% ni tashkil qiladi, ya’ni, aksiyador
zarar ko‘radi. Agar iqtisodiy holat shunchaki o‘zgarmay qolsa,
haqiqatdagi daromadlilik 10% ni tashkil etadi. Bizning gipotetik
misolimizdagi ushbu holatlarning har biri uchun ehtimollik bahosi
8.4.1-jadvalga keltirilgan va 8.4.1-rasmda tasvirlangan.
8.4.1-jadval
Aksiyalar daromadliligi stavkalarining
ehtimollik taqsimoti
Iqtisodiyot holati
A aksiyalari
daromadlilik stavkasi
Ehtimollik (P)
O‘sish
30%
0,20
Normal
10%
0,60
Pasayish
– 10%
0,20
8.4.1-jadvaldagi ehtimollik taqsimoti A aksiyalariga sarmoya
kiritadigan bo‘lsak, u holda 10% lik daromadlilikka ega bo‘lishimizni
anglatadi. Buning ehtimolligi boshqa ikki qiymatdagi daromadlilik –
10% va 30% ni olish ehtimolligidan uch marta ko‘p sanaladi.
Daromadlilikning kutilgan stavkasi (daromadlilikning o‘rtacha
qiymati) barcha ehtimoliy stavkalarni mos ravishda ularni olish
ehtimollariga ko‘paytmasining summasi sifatida aniqlanadi:
𝐸(𝑟) = 𝑃 𝑟 + 𝑃 𝑟 +. . . +𝑃 𝑟 = ∑
𝑃 𝑟 (9.4.1)
164
Ushbu formulani ko‘rib chiqilgan holat uchun qo‘llab, A
aksiyalari daromadliligining kutilgan stavkasi quyidagiga tengligini
aniqlaymiz:
E(r) = 0,2 * 30% + 0,6 *10% + 0,2 * (-10%) = 10%.
Ayonki, bu holatda daromadlilik stavkasi to‘la aniqlik
holatidagiga nisbatan qanday bo‘lishiga kuchliroq shubhalanamiz.
8.4.1-rasm. Daromadlilik ehtimollarining taqsimoti
Endi esa boshqa misolni ko‘rib chiqamiz. Qandaydir B
kompaniyasi aksiyalari daromadliligining ehtimoliy ko‘rsatkichlari
diapazoni A aksiyalariga nisbatan kengroq. A aksiyalarining ehti-
mollik taqsimoti B aksiyalarining ehtimollik taqsimoti bilan 8.4.2-
jadval va 8.4.2-rasmda taqqoslanadi.
8.4.2-jadval
A va B aksiyalari daromadliligining ehtimollik
taqsimoti
Iqtisodiyot
holati
B aksiyalari
daromadlilik
stavkasi
A aksiyalari
daromadlilik
stavkasi
Ehtimollik
O‘sish
50%
30%
0,20
Normal
10%
10%
0,60
Pasayish
– 30%
– 10%
0,20
165
8.4.2-rasm. A va B aksiyalarining daromadlilik ehtimollari taqsimoti
Bunda ikkala aksiyalar uchun ehtimollik ko‘rsatkichlari bir
xilligi, lekin B da daromadlilik tebranishlarining diapazoni
kengligiga e’tibor qaratish lozim. Agar iqtisodiyotda o‘sish sur’ati
qayd etilsa, B aksiyalari o‘z aksiyadorlariga 50% daromadlilik, A
aksiyalari esa faqat 30% daromadlilik keltiradi. Lekin agar iqtisodiy
ahvol yomonlashsa, B aksiyalari daromadliligi – 30% gacha, A
aksiyalari esa – faqat – 10% gacha tushib ketadi. Boshqacha ayt-
ganda, B aksiyalariga investitsiyalarning daromadlilik ko‘rsatkichlari
kuchliroq o‘zgaradi, o‘z navbatida esa, ular riskliroq hisoblanadi.
Avval qayd qilinganidek, aksiyalarning daromadlilik
ko‘rsatkichlari o‘zgaruvchanligi ularning ehtimoliy diapazoni va
favqulodda qiymatlar paydo bo‘lish ehtimoliga bog‘liq.
Daromadlilikning ehtimoliy ko‘rsatkichlarini olish ehtimolliklari
taqsimotida o‘zgaruvchanlikni hisoblash va o‘lchash uchun moliyada
o‘rtacha kvadratik og‘ish σ (standart og‘ish) juda keng qo‘llanilib,
bizning misolimizda uni quyidagicha aniqlash mumkin:
𝜎 = ∑
(𝑟 − 𝐸(𝑟 )) 𝑃 (8.4.2)
Bu yerda matematik kutish (o‘rtacha qiymat) quyidagiga teng:
𝐸(𝑟 ) = ∑
𝑟 𝑃 (8.4.3)
Standart og‘ish qancha katta bo‘lsa, aksiyalarning o‘zgaruv-
chanlik ko‘rsatkichi shuncha yuqori bo‘ladi.
A va B aksiyalari uchun E
A
(r
i
) = E
B
(r
i
) = 10%.
166
A aksiyalari uchun standart og‘ish quyidagiga teng:
𝜎 = (0,2)(30% − 10%) + (0,6)(10% − 10%)
+ (0,2)(−10% − 10%)
𝜎 = 12,65%
B aksiyalari uchun standart og‘ish quyidagiga teng:
𝜎 = (0,2)(50% − 10%) + (0,6)(10% − 10%)
+ (0,2)(−30% − 10%)
𝜎 = 25,30%
B aksiyalari uchun standart og‘ish A ga nisbatan ikki marta
ko‘p, shuning uchun o‘rtacha qiymatdan ehtimoliy og‘ish A
aksiyalarining xuddi shu ko‘rsatkichidan ikki marta ortib ketadi.
Real hayotda aksiyalarning daromadlilik ko‘rsatkichlari
diapazoni xuddi bizning misolimizdagi kabi bir qancha qiymat bilan
chegaralanmagan va daromadlilik amalda istalgan qiymatni qabul
qilishi mumkin. Shuning uchun aytish mumkinki, aksiyalar
daromadliliklari taqsimoti ehtimolliklarning uzluksiz taqsimotini
o‘zida aks ettiradi. Ko‘pincha ehtimolliklarning uzluksiz taqsimoti
8.4.2-rasmda keltirilgan egri chiziqdan iborat bo‘ladi.
Risk odam uchun muhim ahamiyatga ega noaniqlikni o‘zida aks
ettiradi. Risklarni boshqarish – bu riskni kamaytirishdan foyda va
buning uchun zarur sarf-xarajatlar o‘rtasida balansga erishishga
yo‘naltirilgan murosa yo‘lini ishlab chiqish, shuningdek, buning
uchun qanday choralar ko‘rish lozimligi haqida qarorlarni ko‘rib
chiqish jarayonidir. Odamlar duch keladigan risklarning barcha
turlari ularning iste’molchi sifatidagi xatti-harakatlari tufayli yuzaga
keladi, korporatsiyalar faoliyatiga muayyan tarzda ta’sir qiluvchi
shaxslar, soliq to‘lovchilar.
Aktivlar yoki moliyaviy bitimlarning risklilik darajasini boshqa
omillar ta’siridan ajratilgan holda baholash mumkin emas, chunki u
mutanosib tahlil doirasiga bog‘liq bo‘ladi. Ayrim hollarda muayyan
aktivlar xaridi yoki sotuvi uning egasi riskka uchrash ehtimolini
oshirib yuborsa, boshqa hollarda xuddi shunday harakatlar risk
kamayishiga olib keladi. Spekulyantlar – bu sa’y-harakatlari o‘z
kapitalini ko‘paytirishga yo‘naltirilgan investorlar bo‘lib, bu jarayon
riskning muayyan turlari bilan birga kechadi. Ularning aksi sifatida
xejerlar o‘z riskini kamaytirishga harakat qiladi. Ayni bir odam bir
167
holatda spekulyant, boshqa holatda – xejer sifatida namoyon bo‘lishi
mumkin. Sug‘urtalar, investitsiyalar kabi turli resurslarni taqsimlash
haqida ko‘plab qarorlar va boshqa har xil turdagi moliyaviy qarorlar
ko‘pincha risk sharoitida qabul qilinadi, shuning uchun ularni ham
riskni boshqarish sohasiga kiritsak bo‘ladi.
Nazorat savollari
1. Arbitraj jarayoni nima?
2. Aktivlar qiymatini maksimallashtirish deganda nimani tusha-
nasiz?
3. Birjaviy risklarga ta’rif bering.
4. Birja savdosida vujudga keladigan risklarni yuzaga kelish sab-
ablarini tushuntiring.
5. Moliyaviy risk darajasini ehtimoliy baholash deganda nimani
tushanasiz?
6. Defolt riski nima?
7. Soliqqa tortishni korxona aktivlariga ta’sirini baholang.
8. Qayta sotib olish huquqiga ega obligatsiyaga ta’rif bering.
9. Qanday qilib top-menejerlar kerakli aktivlarni sotib olish yoki
sotish kerakligi haqida qaror qabul qilishadi?
10. Moliyaviy aktivlar bozori moliyaviy qarorlarning muqobil
variantlarini baholash uchun zarur axborotlarni taqdim etadimi?
Test
1. Birja bitimlaridagi yo‘qotishlar xavfini o‘zida aks ettiruvchi
risk……….. riski deb ataladi.
A) aktivlar;
B) birja;
C) obligatsiya;
D) moliya bozori.
2. Birja savdosidagi risklarning xarakterli xususiyati to‘g‘ri
berilgan javobni ko‘rsating.
A) barcha birja ishtirokchilar va birja savdosiga bevosita
aloqador bo‘lmaganlar faoliyatiga ta’sir ko‘rsatadi;
168
B) barcha birja ishtirokchilar faoliyatiga ta’sir ko‘rsatadi;
C) birja savdosiga bevosita aloqador bo‘lmaganlar faoliyatiga
ta’sir ko‘rsatadi;
D) birja savdosiga bilvosita aloqador bo‘lganlar faoliyatiga ta’sir
ko‘rsatadi.
3. Birja savdosida risklar mohiyatini to‘liqroq aks ettiruvchi risk
funksiyalari berilgan javobni aniqlang.
A) innovatsion, tartibga soluvchi va savdo funksiyalari;
B) tartibga soluvchi, himoyalovchi va savdo funksiyalari;
C) innovatsion, tartibga soluvchi va himoya funksiyalari;
D) himoyalovchi, savdo va rag‘batlantiruvchi funksiyalar.
4. Emitentga o‘z obligatsiyalarini uni qaytarishning oxirgi
muddati tugashidan oldin sotib olish huquqini taqdim etuvchi ob-
ligatsiya qanday nomlanadi?
A) AQSH g‘aznachilik obligatsiyalari;
B) yevrobondlar;
C) konvertatsiyalanuvchan obligatsiya;
D) qayta sotib olish huquqiga ega obligatsiya.
5. Obligatsiya egasiga uni mazkur obligatsiyalarni chiqargan
kompaniyaning oldindan belgilangan aksiyalar miqdoriga
ayirboshlash huquqini beruvchi obligatsiya qanday nomlanadi?
A) konvertatsiyalanuvchan obligatsiya;
B) AQSH g‘aznachilik obligatsiyalari;
C) yevrobondlar;
D) qayta sotib olish huquqiga ega obligatsiya.
6. ………….. narxlar o‘rtasidagi farq asosida kafolatlangan
foyda olish maqsadida muqobil aktivlarni xarid qilish va zudlik bilan
sotib yuborishni anglatadi.
A) Konvertatsiya;
B) Arbitraj;
C) Aktivlar qiymatini maksimallashtirish;
D) Birja riski.
7. Investor A korxona aksiyalarini xarid qilib, yil oxirida
sarflagan pulining daromadlilik stavkasi 12 % ga teng ekanligini
aniqladi. Dvidenddan jami 6 % ekanligi ma’lum bo‘lsa, aksiyalar
169
narxini fond birjasida oshishidan olgan daromadi necha foizni tashkil
qiladi?
A) 18 %;
B) 9 %;
C) 3 %;
D) 6 %.
8. Aksiyalar aktivlarining riskliligini o‘lchashda keng
qo‘llaniladigan birlik – bu ………………. beb ataladi.
A) o‘zgaruvchanlik;
B) normal taqsimot;
C) o‘zgarmaslik;
D) alternativlik.
9. Quyidagi ma’lumotlar asosida daromadlilikning kutilgan
stavkasini aniqlang.
Iqtisodiyot holati
A aksiyalari
daromadlilik stavkasi
Ehtimollik (P)
O‘sish
40%
0,10
Normal
20%
0,50
Pasayish
– 20%
0,30
A) 10%;
B) 9%;
C) 8%;
D) 12%.
10. …………… – bu riskni kamaytirishdan foyda va buning
uchun zarur sarf-xarajatlar o‘rtasida balansga erishishga
yo‘naltirilgan murosa yo‘lini ishlab chiqish, shuningdek, buning
uchun qanday choralar ko‘rish lozimligi haqida qarorlarni ko‘rib
chiqish jarayonidir.
A) riskni boshqarish;
B) riskni aniqlash;
C) spekulyantlash;
D) hejirlash.
170
IX BOB. MOLIYAVIY RISKLARNI BAHOLASH
METODLARI
9.1. Markovits portfeli
Kapital bozori har bir investorning istagini qondiradigan
mashina emas. Nol kuponli obligatsiyalar va fiksirlangan foiz
stavkali depozit sertifikatlari kabi bir qator instrumentlarni hisobga
olmaganda, qolgan barcha aksiyalar va obligatsiyalar investorlar
ularga joylashtirgan kapital daromadliligiga ta’sir etish uchun hech
qanday imkon bermaydi. Hatto jamg‘arma hisob stavkalari ham
o‘zlari bozordagi foiz stavkalari o‘zgarishiga ta’sirchan bo‘lgan
banklarning injiqligiga bog‘liq. Har bir investorning daromadi
boshqa investorlar noaniq kelajakning muayyan paytida aktivlar
uchun qancha to‘lashiga bog‘liq bo‘ladi, son-sanoqsiz boshqa
investorlarning xatti-harakatini esa hech kim nazorat qila olmaydi,
hatto yetarli darajada aniqlik bilan prognoz qilolmaydi.
1952-yilda Markovits o‘zining “Portfelni shakllantirish” asarida
investorlar uchun portfellarni shakllantirishda risk tushunchasidan
foydalanish vazifasini qo‘yadi
20
. Bungacha aksiyalar sifati haqidagi
mulohazalar investorning qancha yutgani yoki yutqazganligi bilan
cheklanib, risk haqida so‘z ochilmagan.
Investitsiya strategiyasini tavsiflashda Markovits “risk”
so‘zidan foydalanmaydi. U shunchaki foyda o‘zgaruvchanligini
investorlar minimallashtirishga harakat qiladigan “istalmagan narsa”
sifatida belgilaydi. Risk va o‘zgaruvchanlik sinonimga aylandi. Fon
Neyman va Morgenshtern foydalilikni, Markovits esa investitsiya
riskini o‘lchay boshladilar.
Foyda dispersiyasi qimmatli qog‘ozlardan olinadigan foyda
o‘zining o‘rtacha qiymati atrofida qanchalik kuchli tebranishini
20
Markowitz H.M. Portfolio selection. Efficiyent divercification of investments. N.Y.:
“Blackwell”, 1991.
171
belgilovchi statistik kattalik sanaladi. Bu tushuncha o‘rtacha kvad-
ratik og‘ish bilan matematik bog‘langan va mohiyatan, ular bir-birini
o‘zaro almashtiradi. O‘rtacha qiymatga nisbatan dispersiya yoki
o‘rtacha kvadratik og‘ish qanchalik katta bo‘lsa, kutilgan foydani
shuncha kam darajada o‘rtacha tavsiflaydi.
Diversifikatsiyaning strategik ahamiyati Markovits konsep-
siyasida asosiy sanaladi. Diversifikatsiyalangan portfelda boshqa
aksiyalar narxi tushib ketganda, ayrim aksiyalar narxi ko‘tariladi va
ixtiyoriy holatda turli qimmatli qog‘ozlarning daromadliligi turlicha
bo‘ladi. Riskni yoqtirmaydigan va aniq kelajakni mavhum
kelajakdan afzal ko‘radigan odamlarning har biri uchun o‘zgaruv-
chanlikni kamaytirish uchun diversifikatsiyani qo‘llash jozibador
sanaladi. Aksariyat investorlar hatto agar boshqa stavkada juda
yuqori foyda olinishi kutilgan bo‘lsa-da, bir kompaniyaning aksiyalar
paketi uchun belgilangan stavkada diversifikatsiyalangan portfeldan
uncha yuqori bo‘lmagan ishonchli foydani afzal ko‘rishadi.
Garchi Markovits hech qachon o‘yin nazariyasini nazarda
tutmagan bo‘lsa-da, uning qo‘yilmalar diversifikatsiyasi bilan Fon
Neymanning strategik o‘yinlari o‘rtasida katta o‘xshashlik bor. Bu
holatda, bir o‘yinchi investor, ikkinchisi esa raqib va aslida qudratli
hamda noma’lum niyatlar bilan fond bozori bo‘lib chiqadi. Bunday
raqibga qarshi g‘alaba uchun o‘ynash – bu ko‘pincha inqirozga yuz
tutishning ishonchli vositasidir. Eng yomon bitimlarning eng yaxshi
strategiyasiga rioya etgan holda – yirik foyda olishga intilish o‘rniga
diversifikatsiyaga murojaat etib investor hech bo‘lmaganda o‘zining
omon qolish imkoniyatini oshiradi.
Diversifikatsiyani matematik tahlil qilish uning jozibadorligi
sabablarini tushunishga yordam beradi. Bunday portfeldan olingan
foyda unga kiruvchi turli qo‘yilmalardan foydaning o‘rtacha
qiymatiga teng bo‘lsa-da, uning foydasi o‘zgaruvchanligi alohida
tarkibiy qismlar foydasining o‘rtacha o‘zgaruvchanligidan kam
bo‘ladi. Bu diversifikatsiya yuqori daromadni va’da qiluvchi riskli
aksiyalar guruhidan nisbatan kichik umumiy riskka ega portfelni
tuzish natijasida olinadigan o‘ziga xos tekin gazakka o‘xshashini
anglatadi. Asosiy shart – turli aksiyalar daromadliligi dinamikasi
o‘rtasidagi kovariantlilik yoki korrelatsiyani minimallashtirishdan
172
iborat. Investorlar “berilgan narxda eng daromadli” aksiyalarga
egalik qilishni doim xohlashadi. Bunday aksiyalar portfelidan
kutilgan daromad matematik kutishga yoki portfelga kiruvchi alohida
aksiyalar paketining kutilgan daromadining o‘rtacha qiymatiga teng.
Ammo eng katta daromadni va’da qiladigan paketlar ko‘pincha
umidsizlikka sabab bo‘ladi, ayni paytda boshqalari eng optimistik
prognozlarni ham ortda qoldirishi mumkin. Markovitsning taxminiga
ko‘ra, portfel daromadliligi qiymati ehtimollarining uning matematik
kutishlari atrofida taqsimlanishi simmetrik normal Gauss egri chizig‘i
bilan tasvirlanadi.
Ushbu egri chiziqning o‘rtacha qiymat atrofida taqsimlanishi
portfel daromadliligi o‘zgaruvchanligini – ehtimoliy natijalar sohasi
va portfelning haqiqiy daromadliligining kutilgan daromadlilikdan
ehtimoliy og‘ishlarini aks ettiradi. Risk o‘lchovi yoki daromad
noaniqligi sifatida dispersiya (o‘zgaruvchanlik) tushunchasini kiritar
ekan, Markovits aynan shuni nazarda tutgan va risk bilan foydaga
bunday kombinatsiyalashgan yondashuvni mutaxassislar va olimlar,
odatda, “o‘rtacha qiymat–dispersiya” nisbatini optimallashtirish deb
atashadi. Markovits daromadlilikning minimal o‘zgaruvchanligi
bilan berilgan narxlar bo‘yicha eng yaxshi aksiyalardan tashkil
topgan portfelni tavsiflash uchun “samarali” atamasidan foydalanadi.
Mazkur holatda optimallashtirish haqida so‘z yuritish mumkin bo‘lar
edi. Yondashuv eng tajribasiz investor uchun ham tushunarli bo‘lgan
ikkita asosiy xatti-harakat tarzini o‘zida birlashtiradi: kim risk
qilmasa, u g‘alaba qozona olmaydi, lekin hamma tuxumni bitta
savatga solib ham qo‘ymaydi.
Qolgan hammasiga qaraganda eng samarali yagona portfel
yo‘qligini tushunish muhimdir. Chiziqli dasturlash vositalaridan
foydalanib, Markovits metodi samarali portfellar menyusini taklif
etadi. Har qanday menyuda bo‘lgani kabi, uning ham ikki tomoni bor:
bir tomonda sizning xohish-istaklaringiz, boshqa tomonda – narx
turadi. Kutilgan daromad qancha yuqori bo‘lsa, risk ham shuncha
ko‘p bo‘ladi. Ammo ushbu menyuning har bir samarali portfeli
riskning berilgan darajasi uchun maksimal kutilgan daromadni yoki
berilgan kutilgan daromad uchun minimal risk darajasini ta’minlaydi.
173
Sinchkov investorlar o‘zi tanlagan agressiv yoki himoyaviy
strategiya doirasida o‘ziga mos keladigan portfelni tanlash imkoniga
ega. Fon Neyman va Morgenshtern ruhidagi tizim har bir investor
uchun foydani (foydalilik) maksimallashtirish metodini taklif qiladi.
Markovits tizimi odamning shaxsiy intilishlari bilan shug‘ullana-
digan yagona band mana shu. Unda qolgan hamma narsa matema-
tikalashtirilgan. Investorlar model uchun zarur boshlang‘ich
ma’lumotlar – alohida qimmatli qog‘ozlar paketining kutilgan
daromadliligi, dispersiyasi va daromadlilik kovariatsiyasini
baholashi qiyin bo‘lmasligi haqida Markovits taxminiga bog‘liq
ravishda texnik muammolar yuzaga keldi. Biroq Keyns o‘zining
ehtimollar nazariyasi haqidagi kitobida ta’kidlaganidek, o‘tmish
haqidagi ma’lumotlardan foydalanish xatarli bo‘lishi mumkin.
Ishonch darajasini ham doimo, ayniqsa, Markovits yondashuvi talab
qilgan aniqlik bilan o‘lchash mumkin emas. Ushbu yondashuv
statistik va prognoz baholardan foydalanishni taqozo etadi, ammo
investorlar bunday hisob-kitoblar, odatda, juda ko‘p xatoliklarga olib
kelishini biladilar. Bundan tashqari, jarayonning boshlang‘ich
ma’lumotlarni
baholashdagi
kichik
tafovutlarga
nisbatan
ta’sirchanligi natijani yanada bahsli ko‘rinishga keltiradi.
Markovits modelini amalga oshirish jarayonida turli aksiyalar
yoki obligatsiyalar kursi boshqa aksiyalar yoxud obligatsiyalar
kursiga nisbatan qanday o‘zgarishini baholash uchun zarur bo‘lgan
hisoblashlarni jamlash eng murakkab hol sanaladi.
Portfel samaradorligi variatsiyasini minimallashtiradigan
boshlang‘ich kapital taqsimotida 𝑿
𝒊
ulushini topamiz:
𝑉 = ∑ ∑ 𝑋 𝑋 𝜎 (9.1.1)
𝐸
portfel samaradorligining berilgan qiymati ta’minlanishi
sharti bilan, ya’ni:
𝐸 = ∑ 𝑋 𝐸
(9.1.2)
va budjet balansi bajariladi
∑ 𝑋 = 1
(9.1.3)
Mazkur holatda variatsiyani minimallashtirish portfel riskini
minimallashtirishga teng kuchli, shuning uchun Markovits masalasi
quyidagicha ifodalanishi mumkin: portfel riskini minimallashtiruvchi
𝑿
𝒊
ni toping:
174
𝑟 =
∑ ∑ 𝑋 𝑋 𝜎 (9.1.4)
𝑬
𝒑
portfel samaradorligining berilgan qiymati ta’minlanishi
sharti bilan, ya’ni, 𝑬
𝒑
= ∑ 𝑿
𝒊
𝒊
𝑬
𝒋
va 𝑿
𝒊
– ulushlar bo‘lgani uchun, u
holda ularning summasi birga teng bo‘lishi lozim: ∑ 𝑿
𝒊
= 𝟏
𝒊
Ushbu masala yechimini (optimal)* ishorasi bilan belgilaymiz.
Agar 𝒙
𝒊
* ≥ 0 bo‘lsa, u holda bu 𝒙
𝒊
* naqd kapital ulushini i-turdagi
qimmatli qog‘ozlarga joylashtirish bo‘yicha tavsiyani bildiradi. Agar
𝒙
𝒊
* < 0 bo‘lsa, u holda bu mazmunan “short sale” (“qisqa sotish”)
operatsiyasini o‘tkazish kerakligini anglatadi. Agar bunday
operatsiyani o‘tkazish mumkin bo‘lmasa, u holda 𝒙
𝒊
* ≥ 0 cheklov
kiritish lozim.
Bu qanday operatsiya? Portfelni shakllantirayotgan investor
qandaydir vaqtdan keyin i-turdagi qimmatli qog‘ozlar yetkazib
berishni o‘z zimmasiga oladi (shu vaqt davomida ular egasiga
keltirishi mumkin bo‘lgan daromad bilan birga). Buning uchun u
hozir ularning puldagi ekvivalentini oladi. Bu pullarni u o‘z
kapitaliga qo‘shadi va optimal yechim bilan tavsiya etilgan qimmatli
qog‘ozlarni sotib oladi. Boshqa turdagi qimmatli qog‘ozlar (ya’ni i-
turdagi emas) samaraliroq bo‘lganligi bois investor yutuqqa erishadi!
Aslida, agar investor pul mablag‘larini risksiz stavka bo‘yicha qarz
olish imkoniga ega bo‘lsa, “short sale” operatsiyasidan foyda-
lanmasligi ham mumkin. Berilgan samaradorlikka ega barcha
portfellar ichidagi minimal riskli ushbu portfel minimal riskli
Markovits portfeli deb ataladi. Ayonki, uning riski 𝒓
𝒑
uning berilgan
samaradorlik funksiyasi sanaladi. Optimal portfelni shakllantirish
bo‘yicha Markovitsning (9.1.1) – (9.1.3) masalalarini so‘z bilan
quyidagicha ifodalash mumkin: minimal riskli barcha portfellardan
samaradorligi berilgan samaradorlikdan kam bo‘lmagan portfelni
shakllantirish. Ammo barcha portfellardan riski berilgan riskdan ko‘p
bo‘lmagan maksimal samaradorlikka ega portfelni shakllantirish
masalasi ham shu darajada tabiiy holdir:
Portfelning kutilgan samaradorligini maksimallashtiruvchi 𝒙
𝒊
ni
toping.
𝐸 =
𝑥 𝐸 → 𝑚𝑎𝑥
175
P
ortfel riskining berilgan qiymati ta’minlanishi sharti bilan,
ya’ni: ∑ 𝒙
𝒊
𝒙
𝒋
𝑽
𝒊𝒋
= 𝒓
𝒑
𝟐
𝒊,𝒋
; 𝒙
𝒊
– ulushlar bo‘lgani uchun, u holda
ularning summasi birga teng bo‘lishi lozim: ∑ 𝒙
𝒊
= 𝟏
𝒊
.
Ushbu ifodani maksimal samaradorlikka ega Markovits portfeli
deb ataymiz.
𝑬
𝒑
ning turli qiymatlari uchun (9.1.1) – (9.1.3) Markovits
masalalarini yechish bilan
𝒙
𝒊
∗
nuqtalar to‘plamiga ega bo‘lamiz. 𝑬
𝒑
portfel tavsiflari tekisligida 𝛔
𝒑
∗
topilgan samarali nuqtalarga samarali
portfellar trayektoriyasi deb ataluvchi ularni biriktiruvchi egri chiziq
mos keladi (9.1.1-rasm).
9.1.1-rasm. Minimal riskning portfelning kutilgan
samaradorligiga bog‘liqligi
Qayd qilish joizki, birinchidan, samarali portfellar to‘plami
mumkin bo‘lgan portfellar to‘plamining kichik to‘plamini tashkil
qiladi va ikkinchidan, mumkin bo‘lgan portfellarning samarali
trayektoriyalari fiksirlangan kutilgan daromadlilikda minimal risk
yoki berilgan minimal riskda maksimal kutilgan daromadlilik bergani
bois bir vaqtning o‘zida samarali ham sanaladi.
Yuqorida bayon etilgan Markovits nazariyasi tamoyillariga
ko‘ra, investor doimo samarali chegarada yotuvchi portfelni tanlaydi.
Bu tanlov risk bilan daromadlilik nisbatini (doimiy “tortish”) tahlil
qilish orqali amalga oshiriladi. Chegaraning chap tomonidan o‘ngga
176
qarab harakatlanar ekanmiz, biz kutilgan riskni oshiramiz, lekin ayni
paytda daromadlilik chegaralari ham kengayadi. Shu munosabat
bilan quyidagi savol tug‘iladi: qaysi portfel eng yaxshisi?
Markovitsning samarali chegarasidagi barcha portfellar eng yaxshisi
optimal portfel deb ataladi. Risk bilan daromadlilik o‘rtasidagi tan-
lovda optimal portfel investor nimani afzal ko‘rishiga bog‘liq ekan-
ligi o‘z-o‘zidan ma’lum. Yuqorida aytilganidek, bu afzal ko‘rishlarni
foydalilik funksiyasidan foydalangan holda tasvirlash mumkin.
9.1.2-rasmda uchta befarqlik egri chizig‘i va samarali chegara
tasvirlangan. Bizning holatda befarqlik egri chizig‘i bir xil darajadagi
foydalilikni beruvchi risklar kombinatsiyasi bilan kutilgan
daromadlilikni belgilaydi. Egri chiziq gorizontal o‘qdan qancha uzoq
joylashgan bo‘lsa, foydalilik shuncha katta bo‘ladi.
9.1.2-rasm. Optimal portfelni tanlash
Bundan tashqari, 9.1.2-rasmda berilgan befarqlik egri
chiziqlarida qanday portfel investor uchun optimal sanalishi ham
ko‘rinib turibdi. Shuni esda tutish kerakki, investor samarali
chegarada erishish mumkin bo‘lgan eng katta befarqlik egri
chizig‘iga intiladi. Shu talablar asosida optimal portfel befarqlik egri
177
chizig‘ining samarali chegara bilan kesishish nuqtasida tasvirlanadi.
9.1.2-rasmda bu A portfel. Investor U(E,
σ
) foydalilik maksimal
bo‘lgan A (
𝝈
𝑨
,
𝑬
𝑨
) nuqtani topadi va shundan kelib chiqqan holda
(9.1.1) – (9.1.3) masalaning 𝑿
∗
yechimi sifatida o‘ziga optimal
portfelni belgilab oladi.
A portfeli investorning riskni afzal ko‘rishi va daromadliligi
bo‘yicha befarqlik egri chizig‘i xarakteri bilan belgilab berilgan
foydalilikni, shuningdek, daromadlilik va kovariatsiya bo‘yicha
kutishlarini maksimallashtiradi. Agar uning kutilgan risk va
daromadlilikka nisbatan afzal ko‘rishlari o‘zgarsa, optimal portfel
ham o‘zgaradi. Misol uchun, 9.1.3-rasmda xuddi o‘sha samarali
chegara, ammo boshqa befarqlik egri chizig‘i bilan tasvirlangan. Bu
holatda 9.1.2-rasmdagi A portfelga qaraganda kamroq daromadlilik
va riskka ega B portfel optimal sanaladi.
9.1.3-rasm. Boshqa befarqlik egri chiziqlarida
optimal portfelni tanlash
Bunda uning befarqlik egri chizig‘ini tuzish uchun investorning
foydalilik funksiyasini qanday qilib aniqlash mumkinligiga oid savol
tug‘iladi. Afsuski, bunga javob berish oson emas. Gap shundaki,
iqtisodchilar foydalilikni qanday o‘lchash bo‘yicha hozircha yakdil
fikrga kelishmagan.
178
Biroq bu nazariya foydasiz degan ma’noni anglatmaydi. Balki
investor samarali chegarani tasvirlab, o‘zi uchun qaysi portfel eng
to‘g‘ri kelishini aniqlab olishi kerakligidan darak beradi.
Qo‘yilmalarni diversifikatsiya qilish orqali riskni kamaytirishda
ushbu
𝛔
𝒓
𝟐
=
𝟏
𝟐
𝛔
𝒊
𝟐
+
𝒏 𝟏
𝒏
𝒄𝒐𝒗
𝒊𝒋
formuladan foydalaniladi.
Ushbu formula portfelga kiritilgan
n
turdagi qimmatli qog‘ozlar
soni ortishi bilan samarali portfel riski cheklanganligi va
n
→ ∞ da
nolga intilishini ko‘rsatadi.
Bundan moliya bozorining asosiy amaliy qoidasi kelib chiqadi:
riskli qimmatli qog‘ozlarga qo‘yilmalardan samara ishonchliligini
oshirish uchun qo‘yilmalarni ayni bir turga joylashtirish emas, balki
tarkibi imkon qadar xilma-xil qimmatli qog‘ozlardan iborat bo‘lgan
portfelni shakllantirish maqsadga muvofiq, chunki ularning samarasi
tasodifiy, lekin tasodifiy og‘ishlari mustaqildir.
Biroq asl voqelikda yirik xilma-xillikka erishish qiyin, chunki
mustaqil samara farazi yetarli darajada shartli va bunday kengaytirish
imkoniyatini cheklaydi: xo‘jalik subyektlarining texnologik va
iqtisodiy o‘zaro bog‘liqligi qimmatli qog‘ozlarning tasodifiy
samaradorliklarining statistik o‘zaro munosabatlashuviga tabiiy
ravishda ta’sir ko‘rsatadi.
Amaliy nuqtayi nazardan keng ko‘lamli diversifikatsiyalashdan
foyda bahsli emasligini ham qayd qilib o‘tamiz: uning iqtisodiy
asoslangan ko‘lami tranzaksion xarajatlar ta’siri bilan cheklangan
bo‘ladi. Bitimlar sonining ortishi bilan bu xarajatlar portfelga yirik
miqdordagi aktivlarning kichik partiyasi kiritilishini o‘zini
oqlamaydigan qimmat mashg‘ulotga aylantiradi.
AQSH iqtisodchilari tomonidan amalga oshirilgan tahlillar
diversifikatsiyalanadigan riskning salmoqli qismini portfelga
qimmatli qog‘ozlarning taxminan 20 ga yaqin turini kiritish orqali
bartaraf etish mumkinligini ko‘rsatdi. Portfelda bunday aktivlar
turlari sonini kelgusi oshirish riskni kamaytirish sur’ati sezilarli
darajada pasayib ketishiga olib keladi.
𝛔
𝒑
individual portfel riskining
egri chizig‘i aktivlar sonining ortishi bilan asimptotik tarzda
𝛔
𝒑
∗
bozor
portfelining risk darajasiga yaqinlashadi (9.1.4-rasm).
179
Markovits nazariyasi ta’rifidan xulosa qilish mumkinki, u
samarali portfellarni yaratish tamoyillari va ulardan eng yaxshi yoki
eng optimal portfelni tanlash usullarini beradi. Bu nazariya unda
nazariyaning
asosiy
parametrlarini
o‘lchash
tamoyillari
ifodalanganligi bilan oldingi nazariyalardan farq qiladi. Bunga
alohida aktivlar kabi butun portfelning riski va kutilgan daromadliligi
taalluqli sanaladi. Bundan tashqari, ushbu kattaliklar, shuningdek,
aktivlar daromadliligi o‘rtasidagi kovariatsiya va korrelatsiya
yordamida portfel diversifikatsiyasini amalga oshirish mumkin
bo‘lib, bundan maqsad daromadlilikka putur yetkazmagan holda
uning riskini kamaytirishdan iborat. Bu parametrlarning ta’rifi va
aniq ma’nosi nazariy-ehtimoliy tushunchalarga asoslanadi, ularni
miqdoriy baholash esa statistik metodlar bilan amalga oshiriladi.
9.1.4-rasm. Portfel riskining riskli aktivlar soniga bog‘liqligi
Portfelning kutilgan daromadliligi – bu portfelga kiritilgan
barcha aktivlarning o‘rtacha kutilgan daromadliligidir. Har bir aktiv
salmog‘i jami portfelning umumiy bozor qiymatida aktivning bozor
qiymatining foiz ulushi sifatida aniqlanadi. Aktivning risklili darajasi
uning daromadliligi variatsiyasi yoki standart og‘ishi bilan
o‘lchanadi. Portfelning kutilgan daromadliligidan farqli ravishda,
uning risklilik darajasi portfelga kiruvchi ayrim aktivlar risklilik
darajasining o‘rtacha standart og‘ishiga teng emas. Portfel riski
180
aktivlar o‘rtasidagi kovariatsiya va korrelatsiyaga bog‘liq.
Korrelatsiya qancha past bo‘lsa, portfel riski shuncha kam bo‘ladi.
Markovits fikricha samarali portfel – bu berilgan risk darajasi
uchun eng katta kutilgan daromadlilikka ega mumkin bo‘lgan
portfeldir. Barcha samarali portfellar to‘plami samarali portfellar
to‘plami yoki samarali chegara deb ataladi. Daromadlilik va riskka
nisbatan investorning afzal ko‘rishlarini eng yuqori darajada qoniqti-
radigan portfel optimal portfel deb ataladi. Investorning afzal ko‘rish-
lari foydalilik funksiyasi bilan tavsiflanib, u befarqlik egri chiziqlari
to‘plami yordamida grafik ifodalanadi. Optimal portfel – bu befarqlik
egri chizig‘i samarali chegara bilan kesishadigan portfeldir.
9.2. Riskni baholash muammolari
Markovitsning o‘zi o‘z g‘oyalarini amalga oshirishda qiyinchi-
liklarga duch keladi. Keyinchalik u o‘zi bilan Nobel mukofotini
baham ko‘rgan aspiranti Uilyam Sharp hamkorligida alohida
qimmatli qog‘ozlar o‘rtasidagi kovariatsiyani hisoblash jarayonini
chetlab o‘tishga imkon beruvchi metodni ishlab chiqdi. U aksiyalar
yoki obligatsiyalar dispersiyasini bozorga nisbatan yaxlit baholashni
taklif qildi, bu masalani sezilarli darajada soddalashtirdi. Shu asosda
Sharp keng dovruq qozongan uzoq muddatli moliyaviy aktivlarni
baholash modeli (Capital Asset Pricing Model (kapital bozorining
narx modeli), CAPM) ni ishlab chiqdi, u barcha investorlar o‘z
portfellarini Markovits tavsiyalariga mos ravishda tashkil qilgan hol
uchun qimmatli qog‘ozlarni baholash imkonini berardi. Bu model
muayyan davr uchun umumiy bozorga nisbatan alohida aksiyalar
yoki boshqa qimmatli qog‘ozlarning o‘rtacha kurslari og‘ishini
tavsiflash uchun “beta” koeffitsiyentidan foydalanadi.
Boshqa matematik muammo shundan iborat ediki, portfellar va
qimmatli qog‘ozlar bozorining o‘zi faqat ikkita son – kutilgan
daromadlilik va dispersiya bilan tavsiflangan edi. Ushbu ikki songa
bog‘liqlik faqatgina qimmatli qog‘ozlar daromadliligi Gauss egri
chizig‘i orqali tavsiflangan hol uchun o‘rinli sanaladi. Normal egri
chiziqdan og‘ishga yo‘l qo‘yib bo‘lmaydi va o‘rtacha qiymatdan har
bir tomonda joylashgan qiymatlar to‘plami qat’iy simmetrik
181
taqsimlangan bo‘lishi kerak. Agar ma’lumotlar an’anaviy taqsimot
bilan tavsiflanmagan bo‘lsa, u holda dispersiya portfel noaniqligini
100% aniqlik bilan tavsiflay olmaydi. Real dunyoda hech narsa
mukammal emas. Bu albatta muammo, lekin ayrim investorlar uchun
mazkur muammo boshqalariga nisbatan jiddiyroq muammo sanaladi.
Ko‘pincha ma’lumotlar normal taqsimotga ularning asosida riskni
hisoblash va portfel haqida qaror qabul qilish uchun yetarli darajada
aniq joylashadi. Boshqa hollarda ma’lumotlar taqsimotining
nomutanosibligi yangi strategiyalarni ishlab chiqish uchun asos
bo‘lib xizmat qiladi. Riskni o‘lchash hal qilinuvchi masala
hisoblanadi. Risk o‘lchanmaguncha, riskka borish-bormaslikni
investorlar qanday hal qilishlari mumkin?
O‘zgaruvchanlik yoki dispersiya risk o‘lchovi sifatida jozibali
ko‘rinadi. Statistik tahlil bu taxminni tasdiqlaydi: o‘zgaruvchanlik-
ning o‘sishi, qoida tariqasida, qimmatli qog‘ozlar narxining pasayishi
bilan birga yuz beradi. Bundan tashqari, noaniqlik qiymatning muhim
va tezroq tebranishlari bilan tavsiflanishi kerakligini ko‘rsatadi.
Kursning jadal va sezilarli darajada o‘sish qobiliyati, odatda, uning
xuddi shu darajada pasayishga moyilligi bilan uyg‘unlashtiriladi.
Biroq o‘zgaruvchanlik sabablari masalasida hech qanday yakdillik
yo‘q, o‘zgaruvchanlikning kattaligi nima uchun o‘zgarib borayot-
ganining sabablari haqida esa gapirmasa ham bo‘ladi. Kutilmagan
vaziyat sodir bo‘lganda biz o‘zgaruvchanlikni kuzatamiz.
Boshqa tomondan, o‘zgaruvchanlik hammani ham bezovta
qilmaydi. Risk mavjudligi, aslida, yuz berishi mumkin bo‘lgan
hodisalarning faqat bir qismini anglatadi – o‘zgaruvchanlik ta’rifi
ham shunga ishora qiladi – ammo vaqt noaniq bo‘lib qolaveradi. Vaqt
unsurlarini joriy etish orqali biz risk bilan o‘zgaruvchanlik o‘rtasidagi
aloqani kuchsizlantiramiz. Vaqt riskning o‘zgaruvchanlik bilan
aloqasiniga emas, balki uni ko‘p jihatdan o‘zgartiradi.
O‘zgaruvchan portfelning riskliligi uni nima bilan solishtirishga
bog‘liq. Ba’zi investorlar va ko‘plab portfel menejerlari portfellar
daromadliligi muayyan darajadan past bo‘lish ehtimoli kam bo‘lsa,
o‘zgaruvchan portfellarni riskli deb hisoblashmaydi. Bu daraja nol
bo‘lishi shart emas. Bu, masalan, korporativ pensiya jamg‘armasi-
ning to‘lov qobiliyatini yoki ba’zi bir model indekslarini yoki portfel
182
daromadliligining qandaydir namunaviy indeksini ushlab turish
uchun zarur bo‘lgan minimal daromadlilik bo‘lishi mumkin.
Shunga qaramay, kursning hisob nuqtasidan pasayish ehtimoli
sifatida riskni o‘lchash portfellarni boshqarish uchun Markovits
ko‘rsatmalarini bekor qilmaydi. Daromadlilik kutilgan, risk esa
kutilmagan hol sifatida qolaveradi. Riskni minimallashtirgan holda
kutilgan daromadlilikni maksimallashtirish lozim. O‘zgaruvchanlik
avvalgidek yo‘qotish ehtimolidan dalolat beradi. Bunday sharoitda
optimallashtirish Markovits nazarda tutganidan ko‘p ham farq
qilmaydi. Risk qimmatli qog‘ozlarning ishbilarmon faollik, inflatsiya
va foiz stavkalari, shuningdek, ular sotilayotgan bozordagi tebranish-
lar kabi iqtisodiy o‘zgaruvchilarga ta’sirchanligi bilan bog‘liq ko‘p
qirrali tushuncha deb tasavvur qilinsa ham, jarayon davom etaveradi.
Riskni boshqacha tarzda, faqatgina o‘tmish tajribasini tahlil qilish
asosida ham o‘lchash mumkin. Faraz qilaylik, investor bozorni ortda
qoldirmoqchi, ya’ni, kotirovkalar o‘sishidan oldin sotib olishga va
ular pasayishidan avval sotishga harakat qiladi. Sotib olingan
qimmatli qog‘ozlarga shunchaki egalik qilishdan ko‘ra ko‘proq pul
ishlab topish uchun u necha foiz xatoga yo‘l qo‘yishni qoniqarli deb
hisoblashi mumkin?
Bozorni dog‘da qoldirish strategiyasi kotirovkalarda katta
o‘sish paytini o‘tkazib yuborish xavfi bilan bog‘liq. Agar parametrlar
barqaror emas, o‘zgaruvchan bo‘lsa, riskni o‘lchash ancha
murakkablashadi. Hatto o‘zgaruvchanlikning o‘zi ham bir joyda tur-
maydi. Muammo shu bilan oxiriga yetmaydi. O‘z umri davomida
ko‘pchilik riskka munosabatini o‘zgartiradi. Biz ulg‘ayamiz, aqlimiz
to‘lishadi, boylik orttiramiz yoki qashshoqlashamiz va risk hamda uni
qabul qilmaslik haqida tushunchamiz u yoki bu tomonga o‘zgaradi.
Xuddi shuningdek, riskka investorlarning munosabati ham o‘zgarib,
bu ularning aksiyalardan va uzoq muddatli obligatsiyalardan kelgusi
daromadlarga munosabatida jiddiy o‘zgarishni keltirib chiqaradi.
Markovitsning hamkasbi, shogirdi va Nobel mukofoti
sovrindori Uilyam Sharp tomonidan ushbu imkoniyatga nisbatan
chuqur yondashuv taklif qilingan. 1990-yilda U.Sharp bir maqolasini
183
chop etib
21
, unda boylik o‘zgarishi va investorlarning riskli qimmatli
qog‘ozlarga ehtiyoji o‘rtasidagi munosabatni tahlil qildi. Ushbu
maqolada U.Sharp boylikning o‘zgarishi riskni qabul qilmaslik
darajasiga ham ta’sir qilishiga oid farazni ilgari surdi. Boylik ortishi
odamlarning yo‘qotishni qabul qilish qobiliyatini oshiradi, ammo
yo‘qotishlarning o‘zi bu qobiliyatni pasaytiradi. Buning oqibati
o‘laroq, boylikning ortib borishi riskka ishtiyoqni, uni yo‘qotish esa
ishtiyoqsizlikni kuchaytiradi. U.Sharpning nazariyasiga ko‘ra riskni
qabul qilmaslikdagi bunday o‘zgarishlar bozordagi ko‘tarilish va
pasayishlar nima uchun hamisha oxirgi nuqtagacha borishi, lekin
oxir-oqibat qiziqqon investorlar juda uzoqqa ketib qolganini payqashi
va to‘planib qolgan xato baholarini tuzatishga kirishishi bilan nihoyat
o‘rtacha mavqeni egallash mexanizmi ishga tushishini izohlay oladi.
Markovits tomonidan ishlab chiqilgan portfelni shakllantirish
konseptsiyasi ko‘pincha tanqid qilinishiga qaramay, uning ahamiyati
beqiyos sanaladi. 1952-yildan boshlab u investitsiyalarni boshqarish-
ga zamonaviy yondashuvda hukmronlik qilayotgan muhim nazariy
fikrlar va amaliy dasturlarga asos bo‘ldi. Aslini olganda, portfelning
xilma-xilligi zamonaviy investorlar uchun haqiqiy topilmaga aylandi.
Markovitsga qilingan hujumlar uning asosiy g‘oyalarisiz hech
qachon paydo bo‘lmasligi muqarrar bo‘lgan yangi konseptsiyalar va
yangi qoidalar ishlab chiqilishiga turtki berdi.
Biroq Markovitsning yutuqlari asosida yaratilgan deyarli barcha
tadqiqotlar investor mulohazakorliligiga oid tortishuvli masalaga
qanday munosabatda bo‘lishga bog‘liq. Ratsional harakatlar va riskni
qabul qilmaslik konseptsiyasini tadqiq qilish lozim. So‘nggi yillarda
olib borilgan tadqiqotlar ratsional harakatlanish me’yorlaridan
ko‘plab og‘ishlar tizimli ekanligi aniqlandi.
Boshqa bir imkoniyat ham bor. Odamlar o‘zicha oqilona yo‘l
tutmaydi, lekin ratsional harakatlanishning an’anaviy modeli oqil
odam qaror qabul qiladigan yo‘lning faqat bir qismini qamrab olishi
mumkinligini taxmin qilsa bo‘ladi. Bunday holatda muammo
21
Sharpe W.F. Investor Wealth Measures and Expected Return // Quantifying the Market Risk
Premium Phenomenon for Investment Decision Making / Ed. Sharpe W.F. Charlottesville,
Virginia: The Institute of Chartered Financial Analysts, 1990.
184
odamda emas, ko‘proq ratsional harakatlanish modelida bo‘ladi.
Agar odam qilgan tanlov mantiqiy va oldindan aytish mumkin bo‘lsa,
u xilma-xil, barqaror afzal ko‘rishlar yoki to‘g‘ridan to‘g‘ri ratsional
harakatlanish me’yorlariga mos kelmaydigan afzal ko‘rishlar bilan
birga kuzatilsa-da, bunday xatti-harakatlarni matematik vositalar
orqali modellashtirish mumkin. Bunda mantiqni faqat an’anaviy
model bilan belgilanadigan emas, balki turli yo‘llar orqali kuzatish
mumkin.
9.3. Blek modeli
Investor kelgusi daromadlar uchun, investitsiya qilingan
𝑹
𝒐
kapitalini oshirish istagida
𝑹
𝒈
qo‘shimcha summa topsin. U holda
𝑹
𝒊
𝟎
,…,
𝑹
𝒏
𝟎
summada turli aktivlarni sotib olganda,
𝑹
𝟎
+ 𝑹
𝒈
= ∑ 𝑹
𝒊
𝟎
𝒊
ga yoki bu tenglamaning har ikki tomonini
𝑹
𝒐
ga
bo‘lgandan keyin
𝟏 + 𝒀
𝒈
= ∑ 𝒙
𝒊
𝒊
ga ega bo‘lamiz, bu yerda 𝒀
𝒈
=
𝑹
𝒈
𝑹
𝒐
. 𝒙
𝒏 𝟏
= −
𝒀
𝒈
bo‘lsin, u holda xuddi avvalgidek ∑
𝒙
𝒊
= 𝟏
𝒏 𝟏
𝒊 𝟏
ga ega bo‘lamiz, lekin
i – turdagi aktivga joylashtiriladigan mablag‘lar ulushidan biri, aynan
esa x
i
manfiy bo‘ladi.
Yanada murakkab vaziyatlarda qarz mablag‘lariga javob
beradigan manfiy komponent birdan ortiq bo‘lishi mumkinligi ayon.
Bu holatda portfel daromadliligi quyidagicha hisoblanadi:
𝐸 =
(9.3.1)
bu yerda,
𝑹
𝒌
– davr oxiridagi aktiv qiymati,
𝑹
𝒐
– davr boshidagi aktiv qiymati,
𝑹
𝒈
– qo‘shimcha aktiv.
G‘arbdagi ko‘plab fond birjalarida matematik tarzda
𝒙
𝒊
< 𝟎
ko‘rinish
ida rasmiylashtirilgan amal qabul qilinadi va ko‘pincha
qo‘llaniladi. Ammo ularning alohida riskliligi tufayli, odatda, bunday
amallarga qo‘shimcha cheklovlar, qimmatli qog‘ozlarning ayrim
turlariga esa to‘liq taqiqlov mavjud. Ushbu bozor shartlariga mos
keladigan portfellar mumkin bo‘lgan portfellar deb ataladi. Blek
modelida har qanday portfelga ruxsat beriladi,
∑ 𝒙
𝒊
= 𝟏
𝒊
esa yagona
cheklovdir.
185
Blek modelining o‘ziga xos xususiyati shundaki, unga ko‘ra har
qanday katta daromadlilikni amalga oshirish mumkin deb hisoblanadi
(ammo tez o‘suvchan risk hisobiga!). Aslini olganda, kutilgan
daromadliligi
𝒆
𝟏
= 𝟏 va 𝒆
𝟏
= −𝟏
bo‘lgan ikkita aktiv bo‘lsin.
Portfel uchun
𝒙
𝟏
= 𝟏 + 𝒗, 𝒙
𝟏
= −𝒗 bo‘lsa, portfel uchun
daromadlilik quyidagiga teng bo‘ladi:
𝐸 = 𝑒 ∗ 𝑥 + 𝑒 ∗ 𝑥 = 1 ∗ (1 + 𝑣) + (−1) ∗ (−𝑣) = 1 + 2𝑣 → ∞, 𝑣 → ∞
Nazorat savollari
1. Markovits portfel nazariyasini tushuntirib bering.
2.
Optimal portfelni shakllantirishda
Markovits portfel nazari-
yasini ahamiyati nimadan iborat?
3.
𝑽
𝒑
= ∑ ∑ 𝑿
𝒊
𝒊
𝒊
𝑿
𝒋
𝝈
𝒊𝒋
formulani tushuntirib bering.
4.
Minimal riskning portfelning kutilgan samaradorligiga
bog‘liqligi nimadan iborat?
5.
Blek modeli mohiyati nimadan iborat?
6.
U.Sharp tomonidan yaratilgan risk nazariyasi qanday nomala-
nadi?
7. 𝑬
𝒑
=
𝑹
𝒌
𝑹
𝒐
𝑹
𝒈
𝑹
𝒐
𝑹
𝒈
formulani izohlang.
8.
Risk darajasini aniqlamaguncha, risk qilish-qilmaslikni
investorlar qanday hal qilishlari mumkin?
9.
O‘zgaruvchanlik yoki dispersiya risk o‘lchovi deganda
nimani tushunasiz?
10.
Portfel riskining riskli aktivlar soniga bog‘liqligini tushuntirib
bering?
Test
1. Riskni yoqtirmaydigan va aniq kelajakni mavhum kelajakdan
afzal ko‘radigan investorlar uchun jozibador hisoblanuvchi jihatni
aniqlang.
A) diversifikatsiya;
186
B) o‘zgaruvchanlik,
C) o‘rtacha qiymat;
D) kutilayotgan foyda.
2. Diversifikatsiyani jozibadorligi sabablarini tushunishga
yordam beruvchi tahlil berilgan javobni aniqlang.
A) sifat tahlili;
B) matematik tahlil;
C) statistik tahlil;
D) guruhlash.
3. Markovitsning fikriga ko‘ra, portfel daromadliligi qiymati
ehtimollarining uning matematik kutishlari atrofida taqsimlanishi
qanday egri chiziq bilan tasvirlanadi?
A) Blek egri chizig‘i;
B) yoysimon egri chiziq;
C) Gauss egri chizig‘i;
D) Sharp egri chizig‘i.
4. Markovits daromadlilikning minimal o‘zgaruvchanligi bilan
berilgan narxlar bo‘yicha eng yaxshi aksiyalardan tashkil topgan
portfelni tavsiflash uchun qanday atamadan foydalanadi?
A) o‘zgaruvchan;
B) dispersiya;
C) foydalilik;
D) samarali.
5. Markovits nazariyasi tamoyillariga ko‘ra, investor doimo
qanday portfelni tanlaydi?
A) samarali chegarada yotuvchi;
B) ulushli;
C) daromadlilik stavkasi o‘zgaruvchan;
D) to‘g‘ri javob berilmagan.
6.
𝛔
𝒓
𝟐
=
𝟏
𝟐
𝛔
𝒊
𝟐
+
𝒏 𝟏
𝒏
𝒄𝒐𝒗
𝒊𝒋
ushbu formuladan qachon foydala-
niladi?
A) kapitalni bozor bahosini aniqlashda;
B) qo‘yilmalarni
diversifikatsiya
qilish
orqali
riskni
kamaytirishda;
C) bozorning risklilik darajasini aniqlashda;
D) bozor daromadlilik darajasini aniqlashda.
187
7. Moliya bozorining asosiy amaliy qoidasi berilgan javobni
ko‘rsating.
A) riskli qimmatli qog‘ozlarga qo‘yilmalardan samara
ishonchliligini oshirish uchun qo‘yilmalarni ayni bir turga
joylashtirish emas, balki tarkibi imkon qadar xilma-xil qimmatli
qog‘ozlardan iborat bo‘lgan portfelni shakllantirish maqsadga
muvofiq, chunki ularning samarasi tasodifiy, lekin tasodifiy
og‘ishlari mustaqildir.
B) samarali portfellar to‘plami mumkin bo‘lgan portfellar
to‘plamining kichik to‘plamini tashkil qiladi;
C) minimal riskli barcha portfellardan samaradorligi berilgan
samaradorlikdan kam bo‘lmagan portfelni shakllantirish.
D) variatsiyani
minimallashtirish
portfel
riskini
minimallashtirishga teng kuchli.
8. ………………… – bu befarqlik egri chizig‘i samarali
chegara bilan kesishadigan portfeldir.
A) investitsiya portfeli;
B) optimal portfel;
C) Markovits portfeli;
D) Sharp portfeli.
9. U.Sharpning keng dovruq qozongan, uzoq muddatli
moliyaviy aktivlarni baholash modeli qanday nomlanadi?
A) kapital bozorni baholash modeli;
B) kapital investitsiyalar bozorini rivojlantirish modeli;
C) kapital bozorining narx modeli;
D) kapital bozorini diversifikatsiyalash modeli.
10. Blek modelining o‘ziga xos xususiyati berilgan javobni bel-
gilang.
A) har qanday katta daromadlilikni amalga oshirish mumkinligi;
B) har qanday operatsiyadan daromad olishliligi;
C) har qanday riskni minimallashtirish mumkinligi;
D) qimmatli qog‘ozlarning ayrim turlariga esa to‘liq taqiqlov
mavjudligi.
188
X BOB. MOLIYAVIY RISKLARNI BOSHQARISH
10.1. Risklarni boshqarish jarayoni sxemasi
Risklarni kamaytirishdan foyda va buning uchun zaruriy sarf-
xarajatlar o‘rtasida muvozanatga erishish uchun yo‘naltirilgan
murosani ishlab chiqish jarayoni, shuningdek, buning uchun qanday
choralar ko‘rilishi lozimligi (jumladan, qandaydir harakatni rad
qilish) bo‘yicha qaror qabul qilish riskni boshqarish deb ataladi.
Risklarni boshqarish – risklarni tasniflash, identifikatsiyalash,
tahlil qilish va baholash, riskdan himoyalanish usullarini ishlab
chiqishga yo‘naltirilgan boshqaruv faoliyatidir.
Risklarni boshqarishning asosiy metodologik tamoyili risk
foydaliligi va me’yorini umumiy o‘lchov birliklarida o‘lchash
hisobiga ushbu ikki ko‘rsatkichni baholash taqqoslanuvchanligini
ta’minlash hisoblanadi. Risklarni boshqarish jarayonining boshlan-
g‘ich bosqichi obyektning strukturasi, xususiyatlari va mavjud risklar
haqida zaruriy ma’lumotlarni olish maqsadiga ega bo‘lgan risk tahlili
sanaladi. Risklar tahlili ikkita bir-birini o‘zaro to‘ldiruvchi turlarga
bo‘linadi: asosiy vazifasi risk omillarini va riskli vaziyatlarga olib
keluvchi holatlarni aniqlashdan iborat bo‘lgan sifat tahlili va alohida
risklar o‘lchamlarini va loyiha riskini umumiy hisoblash imkonini
beruvchi miqdoriy tahlil. Sifat tahlili quyidagilarni nazarda tutadi: –
barcha ehtimoliy risklarni identifikatsiyalash (belgilash); – risklar
manbalari va sabablarini aniqlash; – risk mavjud yechimlarni
qo‘llashda yuzaga kelishi mumkin bo‘lgan amaliy foyda va ehtimoliy
salbiy oqibatlarni aniqlash. Sifat tahlili jarayonida barcha ehtimoliy
risklarni to‘liq aniqlash va identifikatsiyalash kabi hamda riskli
hodisalar boshlanishiga olib keladigan ehtimoliy resurs
yo‘qotishlarini aniqlash muhim ahamiyatga ega.
Miqdoriy tahlil risklarni son jihatidan baholash, ularning
darajasini belgilash va optimal yechim tanlashni o‘z ichiga oladi.
Matritsali o‘yinlar nazariyasiga tayangan, samaradorlikning turli
mezonlarini qo‘llagan va chiziqli dasturlashning ikki tomonlama
masalalar nazariyasidan foydalangan holda, noaniqlik sharoitida
optimal yechimni tanlashning turli xil iqtisodiy masalalar uchun
189
yaxlit yondashuvi keltirilgan. Riskni miqdoriy baholash, shuningdek,
matematik statistika va ehtimollar nazariyasi metodlaridan foydalan-
gan holda ham amalga oshirilib, bu noqulay vaziyatlar yuzaga
kelishini oldindan ko‘ra olish va imkon qadar uning salbiy ta’sirini
kamaytirish imkonini beradi. Muayyan risklarning paydo bo‘lish
ehtimoli va ular qanday oqibatlarga olib kelishi mumkinligini
miqdoriy baholash paydo bo‘lishiga ko‘ra eng ehtimolli va miqdoriga
ko‘ra eng salmoqli risk yo‘qotishlarini ajratib ko‘rsatish imkonini
beradi, bu vaziyatni amalga oshirish maqsadga muvofiqligi haqida
qaror qabul qilish uchun kelgusi tahlil obyekti bo‘ladi.
10.1.1-rasm. Risklarni boshqarish jarayonining umumiy sxemasi
Har bir risk turi uni kamaytirishning bir necha an’anaviy
yo‘llariga imkon bergani bois, kelgusida ehtimoliy zararni
minimallashtirish maqsadida ularning eng yaxshisini tanlash uchun
riskka ta’sirning qiyosiy samaradorligini baholash muammosi yuzaga
keladi. Taqqoslash turli mezonlar, jumladan, iqtisodiy mezonlar
asosida ham bo‘lishi mumkin.
Qaror qabul qilish bosqichi talab etilgan moliyaviy va mehnat
resurslari aniqlanganda, menejerlar orasida vazifalar qo‘yish va
ularni taqsimlash yuz berganda, tegishli xizmatlar bozori tahlil
Risk tahlili
Pasaytirish
Riskka ta’sir qilish
Risklar samaradorligini taqqoslashda
riskka ta’sir metodlarini tanlash
Qaror qabul qilish
Baholash
Aniqlash
Natijalar nazorati
O‘tkazish
Saqlash
190
qilinganda va mutaxassislari bilan konsultatsiyalar o‘tkazilganda,
risklarning butun majmuini boshqarish uchun umumiy strategiyasini
shakllantirish imkoniyatini nazarda tutadi.
Riskka to‘g‘ridan to‘g‘ri ta’sir qilish jarayoni shartli ravishda
uchta asosiy usulda amalga oshiriladi: riskni kamaytirish, saqlash va
taqsimlash.
Tanlangan strategiyani amalga oshirish natijalarini nazorat qilish
va tuzatish menejerlardan olinayotgan yangi axborotlarga asoslanadi.
Nazorat xavfsizlik tizimlari faoliyati samaradorligini kuzatish, risk
darajasini o‘zgartiruvchi yangi holatlarni aniqlash va ushbu
ma’lumotlarni sug‘urta kompaniyalariga yetkazish va hokazolar
bilan ifodalanishi mumkin.
Risklarni boshqarish jarayonining ko‘rib chiqilgan sxemasi faqat
umumiy sxema sanaladi. Yuqorida sanab o‘tilgan bosqichlar va
ishlarning
xarakteri
hamda
mazmuni,
ularni
bajarishda
qo‘llaniladigan metodlar tadbirkorlik faoliyatining o‘ziga xosligi va
ehtimoliy risklar tabiatiga sezilarli darajada bog‘liq bo‘ladi.
Ba’zi moliyaviy qarorlar, masalan, turli xil risklardan sug‘urta
shartnomasini qancha summada tuzish masalasi to‘g‘ridan to‘g‘ri
riskni boshqarish bilan bog‘liq. Biroq aktivlarning har xil turlari
orasida pul resurslarini joylashtirishga nisbatan umumiy xarakterdagi
ko‘plab qarorlar, xususan, jamg‘arish va investitsiyalash haqida
qarorlar, moliyalashtirish bo‘yicha qarorlar asosan riskli sanaladi.
Shuning uchun riskni boshqarish bo‘yicha qarorlar ma’lum darajada
ularga ham taalluqli bo‘lishi mumkin.
Isbot sifatida himoyalanganlik darajasini oshirish maqsadida
qilingan uy xo‘jaligi jamg‘armalarini misol keltiramiz. Buning uchun
kelgusida kutilmagan xarajatlar o‘rnini qoplashi mumkin bo‘lgan
aktivlar sotib olinadi. Biz moliyaviy tizimning asosiy funksiyasi
iste’molning optimal strukturasini shakllantirish va turli aktivlarga uy
xo‘jaligi resurslarini joylashtirishga imkon yaratish bo‘lgani tufayli
uy xo‘jaligi haqida so‘z yurityapmiz. Kompaniyalar va hukumat kabi
iqtisodiy subyektlar, birinchi navbatda, ushbu asosiy funksiyani
amalga oshirishni osonlashtirish uchun mavjud sanaladi. Shuning
uchun biz avval odamlarning moliyaviy-iqtisodiy xatti-harakatlari,
jumladan, ularning riskka qanday munosabatda bo‘lishini tushunib
olmasdan turib optimal faoliyat tamoyillari mohiyatini muvofiq
darajada oydinlashtira olmaymiz.
191
Uy xo‘jaliklari duch keladigan risklarning asosiy turlarini ko‘rib
chiqamiz:
- kasallik, nogironlik va o‘lim riski. Kutilmagan kasallik yoki
baxtsiz hodisa bemorni davolash va parvarish bilan bog‘liq katta
xarajatlarga olib kelgani kabi, mehnatga layoqatsizlik tufayli
daromad manbalarini yo‘qotishga ham sabab bo‘lishi mumkin;
- ishsizlik riski. Bu oila a’zolaridan biri ishini yo‘qotishiga oid
risk;
- uzoq muddat foydalaniladigan iste’mol tovarlariga egalik bilan
bog‘liq risk. Bu uy, mashina va boshqa uzoq foydalaniladigan
tovarlarga egalik bilan bog‘liq zararlar riski. Zararlar yong‘in va
o‘g‘irlik kabi baxtsiz hodisalar yoki texnologik o‘zgarishlar va
iste’molchilar didining o‘zgarishi natijasida yuzaga keladigan
ma’naviy eskirish tufayli kelib chiqishi mumkin;
- boshqa shaxslar oldida javobgarlik bilan bog‘liq. Riskning bu
turi sizning harakatlaringiz tufayli yetkazilgan zarar oqibatida kimdir
sizga moliyaviy xarakterdagi e’tiroz bildirishi ehtimoli bilan bog‘liq.
Masalan, ehtiyotsizlik bilan mashina haydashingiz avtohalokatga
sabab bo‘ldi va endi siz jabrlanuvchining salomatligi va mol-mulkiga
yetkazilgan zarar o‘rnini qoplashingiz lozim.
- moliyaviy aktivlarga qo‘yilmalar bilan bog‘liq risk. Uy
xo‘jaligi bir yoki bir nechta valutada denominatsiyalangan
fiksirlangan daromadli qimmatli qog‘ozlar yoki oddiy aksiyalar kabi
turli xil moliyaviy aktivlarga egalik qilsa, bu risk o‘rtadi. Riskning bu
turi manbai mazkur qimmatli qog‘ozlarni emissiya qilgan
kompaniyalar, hukumat va boshqa iqtisodiy subyektlar to‘qnash
keladigan vaziyatlarning rivojlanishidagi noaniqlik sanaladi.
Kompaniya yoki firma – bu birinchi va asosiy funksiyasi tovar
hamda
xizmatlarni
sotish
sanaluvchi
tashkilot.
Aslida,
kompaniyalarning har qanday faoliyati turi risk har xil turlari bilan
bog‘liq. Risk har qanday biznesning zaruriy qismidir.
Kompaniyaning tadbirkorlik riski turlari uning faoliyati bilan bog‘liq
bo‘lgan aksiyadorlar, kreditorlar, iste’molchilar, ta’minotchilar,
xodimlar va hukumat kabi barcha subyektlar xatti-harakatlari tufayli
yuzaga keladi. Bunda kompaniya moliyaviy tizim yordamida o‘zi
duch keladigan riskni boshqa qatnashchilarga o‘tkazishi mumkin.
Masalan, sug‘urta kompaniyasi kabi maxsus moliya kompaniyalari
risklarni birlashtirish va o‘tkazish bo‘yicha xizmatlarni taklif etadi.
192
Umuman, kompaniya duch keladigan riskning barcha turlari odamlar
tomonidan vujudga keltiriladi, deb aytish mumkin.
Misol tariqasida, non mahsulotlari ishlab chiqarish bilan bog‘liq
risk turlarini ko‘rib chiqamiz. Nonvoyxonalar kabi boshqa faoliyat
sohasida ish yurituvchi kompaniyalar risklarning quyidagi toifalariga
to‘qnash keladi:
- ishlab chiqarish bilan bog‘liq risk. Bu texnika ishdan chiqishi
(pech, mahsulotlarni yetkazib beradigan yuk mashinalari va hokazo),
xomashyo mahsulotlar (un, tuxum va boshqalar) yetkazib berish bel-
gilangan muddatda amalga oshirilmasligi, mehnat bozorida kerakli
ishchilar bo‘lmasligi yoki yangi texnologiyalarni joriy etish tufayli
kompaniyada mavjud jihozlarning ma’naviy eskirishiga oid risk.
- ishlab chiqarilayotgan mahsulotning narxi o‘zgarishi bilan
bog‘liq risk. Bu ushbu kompaniya ishlab chiqarayotgan mahsulotga
talab iste’molchilarning didi keskin o‘zgarishi oqibatida
kutilmaganda o‘zgarishi (masalan, restoranlarda non o‘rniga selderey
tortish urf bo‘lishi) va mahsulotning bozor narxi pasayishiga oid risk.
Shuningdek, raqobat kuchayishi ham mumkin, buning natijasida
kompaniya narxni pasaytirishga majbur bo‘ladi.
- ishlab chiqarish omillarida narxlarning o‘zgarishi bilan bog‘liq
risk. Bu ishlab chiqarishning ayrim omillari narxlarining to‘satdan
o‘zgarishi riski. Misol uchun, un narxi qimmatlashadi yoki ish haqi
stavkalari ko‘tariladi. Agar nonvoyxona o‘z faoliyatini moliyalash-
tirish uchun o‘zgaruvchan foiz stavkasi bo‘yicha kredit olgan bo‘lsa,
u holda ushbu stavkaning ortish riskini ham zimmasiga olgan bo‘ladi.
Biznesni yuritish riski nafaqat nonvoyxonalarning egalari
zimmasida bo‘ladi. Riskning bir qismini menejerlar (agar ularning
o‘zi kompaniya egasi bo‘lmasa) va kompaniya xodimlari o‘ziga
qabul qiladi. Agar kompaniyaning daromadliligi past bo‘lsa yoki
ishlab chiqarish texnologiyasi o‘zgartirilsa, ular ish haqining bir
qismini yo‘qotish va hatto o‘z ishidan mahrum bo‘lish ehtimoliga
duch keladi. Nonvoyxonalarni mohirona boshqarish uchun risklarni
boshqarish sohasida muayyan tajriba talab qilinadi. Nonvoyxonalar
menejerlari bir qator usullar orqali riskning ehtimoliy turlarini
boshqarishi mumkin: masalan, un yetkazib berishda uzilish tufayli
ishda to‘xtash yuzaga kelishining oldini olish uchun omborda un
zaxirasini saqlash. Ular uskunalar uchun ehtiyot qismlarni hamisha
shay holatda saqlab turishi yoki o‘z mahsulotlariga talab prognozini
tuzuvchi marketing firmalarining doimiy mijoziga aylanishi mumkin.
193
Shuningdek, muayyan turdagi risklar, masalan, xodimlarning ishlab
chiqarishda shikastlanishi yoki jihozlarning o‘g‘irlanish hollari
uchun sug‘urta polislarini sotib olishi mumkin. Riskning ayrim
turlarini kamaytirishning boshqa usullari ham bor: bevosita
iste’molchilar va yetkazib beruvchilar bilan fiksirlangan narxlarda
shartnomalar tuzish yoki forvard, fyuchers va optsion bozoriga tovar,
valuta hamda foiz stavkalari bo‘yicha tegishli shartnomalar tuzish.
Riskni kamaytirishning mazkur choralari uchun xarajatlar bilan
ulardan
foydani
balanslash
qobiliyati
–
nonvoyxonani
boshqarishning eng muhim qismidir.
Kompaniyaning o‘lchami va tashkiliy tuzilmasi ham riskka
duchor bo‘lishi mumkin. Nonvoyxonalar turli xil va turli o‘lchamda
bo‘ladi. Bir tomondan, bu –alohida shaxslar yoki oilalar tomonidan
boshqariladigan kichik nonvoyxonalar va do‘konlar. Boshqa
tomondan, yuzlab odamlar ishlaydigan, aksiyadorlari esa undan ham
ko‘p bo‘lishi mumkin bo‘lgan yirik kompaniyalardir. Ushbu yirik
kompaniyalarning maqsadlaridan biri biznesni yuritish jarayonida
ishlab chiqarish, iste’molchilik va narx risklarini boshqarishni
yaxshilashdan iborat. Barcha darajadagi davlat organlari risklarni
boshqarishda muhim rol o‘ynaydi. Hukumat turli xil risklarning
oldini oladi yoki ularni qayta taqsimlaydi. Tabiiy ofatlar va odamlar-
ning o‘zi tomonidan yuzaga keltirilgan turli xil baxtsizliklarda –
urushlar, atrof muhit ifloslanishi va hokazolarda jamiyat, odatda,
hukumatdan himoya va moliyaviy ko‘mak kutadi. Davlatning
iqtisodiy rivojlanishdagi faol ishtiroki davlat barcha soliq to‘lovchilar
o‘rtasida infratuzilmaga kapital qo‘yilmalar riskini osonlikcha
taqsimlashi mumkinligi bilan izohlanadi. Hukumat amaldorlari
ko‘pincha bozorlardan va moliya tizimining boshqa institutlaridan
o‘zlarining risklarni boshqarish strategiyasini amalga oshirish yo‘lida
foydalanadi – amalda, kompaniyalar va nohukumat tashkilotlari
rahbarlari ham xuddi shunday yo‘l tutadi.
Kompaniyalar va nodavlat tashkilotlar bilan holatdagi kabi,
barcha turdagi risklarni oxir-oqibat odamlarning o‘zi keltirib
chiqaradi. Hukumat fuqarolarga tabiiy ofatlardan himoyalanish yoki
banklar jamg‘armalarni qaytarishdan bosh tortishidan sug‘urta-
lanishni taklif qilganda, bu biz xayriya masalasiga duch kelganimizni
anglatmaydi. Hukumat sug‘urtalanuvchidan sug‘urta xizmatlari
qiymatini qoplash uchun yetarli haqni oladi yoki barcha soliq
to‘lovchilar qo‘shimcha xarajatlar qilishiga to‘g‘ri keladi.
194
10.2. Risklarni boshqarish usullarini tanlash
Eng katta foydani, odatda, yuqori riskli bozor operatsiyalari kel-
tirgani bois, xatti-harakatlar tizimini eng kam risk bilan eng katta
foyda olish nuqtayi nazaridan korrektirovka qilgan holda riskni
maksimal ruxsat etiladigan chegara doirasida hisoblab chiqish kerak.
Bozor iqtisodiyoti sharoitida ishlab chiqaruvchilar, sotuvchilar,
xaridorlar raqobat muhitida mustaqil, ya’ni, o‘z xavotiri va riski bilan
shunday harakat qilishi kerakki, eng yomon holatda ham gap faqat
foydaning biroz kamayishi ustida borishi, bankrotlik haqida masala
esa zinhor ko‘ndalang qo‘yilmasligi lozim. Bunday sharoitda
tadbirkorlarning moliyaviy istiqbolini oldindan ko‘ra olish va
mukammal prognoz qilish qiyin kechadi. Biroq riskli hodisa yuz
berishi ehtimolini taxmin qilish va o‘z vaqtida risk darajasini
kamaytirishga qaratilgan chora-tadbirlarni qo‘llashga imkon
beruvchi turli xil chora-tadbirlar yordamida riskni boshqarish
mumkin. Risk menejmenti risklarni boshqarish mexanizmi
hisoblanadi. Tizim sifatida risklarni boshqarish ikkita kichik tizimdan
iborat: boshqaruv ostida bo‘lgan kichik tizim (boshqaruv obyekti) va
boshqaruvchi kichik tizim (boshqaruv subyekti).
Risklarni boshqarish tizimida boshqaruv obyekti risk, riskli
kapital qo‘yilmalari va riskni amalga oshirish jarayonida xo‘jalik
yurituvchi subyektlar o‘rtasidagi iqtisodiy munosabatlar hisoblanadi
(sug‘urtalovchi, sug‘urtalanuvchi, hamkor tadbirkorlar, raqobat-
chilar, qarzdor va qarz beruvchi kabilar o‘rtasidagi munosabatlar).
Risklarni boshqarish tizimida boshqaruv subyekti odamlarning
maxsus guruhi (tadbirkor, moliyaviy menejer, risk bo‘yicha menejer,
sug‘urta bo‘yicha mutaxassislar) bo‘lib, u turli boshqaruv usullari va
yo‘llari vositasida boshqaruv obyektiga maqsadli ta’sirni amalga
oshiradi. Risklarni boshqarish xo‘jalik faoliyati tahlili, xo‘jalik
qarorlarini optimallashtirish metodlari, sug‘urta ishi, psixologiya va
boshqa ko‘plab sohalarda chuqur bilimlarni talab etuvchi o‘ziga xos
iqtisodiy faoliyat sohasini o‘zida aks ettiradi. Bu sohada tadbir-
korning asosiy vazifasi – loyihani amalga oshirishda risk darajasi
qancha yuqori bo‘lsa, u shuncha ko‘p foyda keltirishidan kelib
chiqqan holda mazkur loyiha uchun risk va daromadning optimal
uyg‘unligini ta’minlovchi harakatlar variantini topishdan iborat.
Risklarni boshqarish jarayoni – bu riskni tahlil qilish, uni
minimallashtirish uchun tegishli choralarni ishlab chiqish va amalga
195
oshirish bo‘yicha tizimli ishlardir. Ushbu jarayonni besh bosqichga
ajratish mumkin: riskni aniqlash, riskni baholash, riskni boshqarish
usulini tanlash, tanlangan usullarni qo‘llash, natijalarni baholash.
Riskni aniqlash – bu uy xo‘jaligi, kompaniya yoki boshqa
iqtisodiy subyekt bo‘lsin, tahlil obyekti riskning qanday turlariga
moyilligini aniqlashdan iborat. Riskni samarali aniqlash uchun, unga
ta’sir qiladigan barcha omillarni hisobga olgan holda risk
muammosini umumiy ko‘rib chiqish lozim. Misol uchun, odamning
fond bozoridagi operatsiyalari bilan bog‘liq riskni tahlil qilaylik.
Agar siz birja brokeri sifatida faoliyat yuritsangiz, u holda kelgusi
daromadlaringiz fond bozori qanchalik yaxshi ishlashiga juda kuchli
bog‘liq bo‘ladi. Sizdagi qobiliyatlar va mehnat ko‘nikmalarini (ya’ni,
inson kapitalini) qo‘llashdan olinadigan daromad fond bozoridagi
faollikka bog‘liq, o‘z navbatida, qolgan kapitalni (pul shaklida)
aksiyalarga kiritishingiz maqsadga muvofiq emas. Boshqa tomondan,
yoshiga ko‘ra sizga tengqur va siz bilan bir xil miqdorda pul ishlab
topayotgan davlat xizmatchisiga o‘z investitsiyaviy portfelining
salmoqli qismini aksiyalarga joylashtirishni maslahat berishingiz
mumkin, chunki uning inson kapitali fond bozori bilan bog‘liq riskka
uncha moyil emas.
Risklar muammosini har tomonlama ko‘rib chiqishning bu
tamoyili firmalarga nisbatan ham qo‘llaniladi. Misol tariqasida,
xomashyo sotib olgan va o‘z mahsulotlarini chet el valutasida
fiksirlangan narxda chet elga sotadigan firmaga ta’sir qiluvchi valuta
kursi tebranishlari bilan bog‘liq noaniqlikni ko‘rib chiqamiz.
Kompaniya menejerlari uchun valuta ayirboshlash kursi bilan bog‘liq
noaniqlikni faqatgina kompaniya daromadlari yoki faqat uning
xarajatlari bo‘yicha ko‘rib chiqishdan ma’no yo‘q. Kompaniyaning
barcha aksiyadorlari uchun ushbu noaniqlikning aniq natijasi muhim,
ya’ni, kompaniyaning daromadlaridan xarajatlari ayirib tashlanganda
olingan natija. Holbuki, ayirboshlash kurslarining tebranishi
kompaniyaning daromadlariga ham, xarajatlariga ham bir xil ta’sir
qilgani bois, valuta ayirboshlash kursi bilan bog‘liq noaniqlikning
kompaniyaga ta’siri nolga teng bo‘lib chiqishi mumkin.
Riskni baholash deganda risklarni boshqarishning birinchi
bosqichida aniqlangan risklar turiga taalluqli xarajatlarni miqdoriy
belgilash tushuniladi.
Bunda matematik metodlar va hisoblashlardan tashqari boshqa
ma’lumotlar ham zarurligini tushunish kerak. Masalan, muayyan
196
yoshda yoki sog‘lom paytda odamning kasallanish ehtimolini qanday
baholash mumkin? Davolanish qancha turadi? Ushbu shaxsning
bunday riskka moyilligini baholash uchun albatta ma’lumot zarur.
Tabiiyki, tegishli ma’lumot kerak va ularni olish uchun pul
to‘lash lozim. Mazkur turdagi axborotni taqdim etish sug‘urta
kompaniyalarining eng muhim vazifalaridan biridir. Matematika va
statistika bo‘yicha maxsus ta’lim olgan mutaxassis – aktuariy
(sug‘urta jamiyatining statistigi) shu bilan shug‘ullanadi. U
ma’lumotlarni yig‘adi, tahlil qiladi, kasallik, falokat va shunga
o‘xshash risklar ehtimolini baholaydi.
Moliyaviy aktivlarga investitsiyalar riskiga kelsak, uy xo‘jaligi
va kompaniyalarga ko‘pincha ekspert maslahati zarur bo‘lib, bu
ularning u yoki bu riskka moyillik darajasini aniqlash va turli xil
aktivlarga, masalan, aksiyalar yoki obligatsiyalarga investitsiya
kiritish riski va bundan olinadigan daromad o‘rtasidagi nisbatni
miqdoriy ifodalash imkonini beradi. Bunday hollarda, odatda,
investitsiyalar bo‘yicha professional konsultantlarga, investitsion
fondlarga va boshqa moliyaviy vositachilarga yoki moliyaviy
xizmatlar taqdim etuvchi boshqa firmalarga murojaat qilinadi, ular
esa riskni to‘g‘ri baholashga ko‘maklashadi.
Risk menejmentini risklarni baholash, risklarni va moliyaviy
munosabatlarni boshqarish, ehtimoliy zararlarni kompensatsiyalash
tizimi sifatida ko‘rib chiqilishi mumkin va u boshqaruv harakatlari
strategiyasi va taktikasini ham o‘z ichiga oladi. Strategiya deganda
qo‘yilgan maqsadlarga erishish uchun vositalardan foydalanishning
yo‘nalishlari va usullari tushuniladi. Strategiya muayyan qoidalar va
cheklovlarni qo‘llagan holda strategiyaning asosiy yo‘nalishiga zid
bo‘lmagan qarorlarning turli xil variantlarini ko‘rib chiqib, eng
yaxshi yechimni tanlash imkonini beradi. Taktika deganda muayyan
sharoitda belgilangan maqsadga erishish uchun menejmentning
amaliy metodlari va usullari hamda ushbu xo‘jalik vaziyatida optimal
yechimni tanlash tushuniladi. Risk strategiya – bu risklarni prognoz-
lash va uni kamaytirish usullariga asoslangan noaniq xo‘jalik
vaziyatida risklarni boshqarish san’atidir. Ushbu strategiyada
qoidalar mavjud bo‘lib, ularning asosida qidiruv qarorlari va yechim
variantlarini tanlash usullari qabul qilinadi.
Risk menejmenti usullari riskni boshqarish usullarini o‘zida aks
ettiradi. Risklarni boshqarish tizimida uning samaradorligini sezilarli
darajada belgilab beruvchi riskdan ogohlantirish va uni
197
minimallashtirish choralarini to‘g‘ri tanlash muhim ahamiyatga ega.
Ular risklarni bartaraf etish vositalari va risk darajasini kamaytirish
usullaridan iborat. Risklarni bartaraf etish vositalari quydagilar
hisoblanadi:
- riskdan qochish. Bu muayyan risk turiga duchor bo‘lmaslikka
qaratilgan ongli qaror. Biror shaxs o‘ziga tegishli kasb bilan bog‘liq
riskka duch kelmaslik yoki ayrim kompaniyalarda ishlamaslik
to‘g‘risida qaror qabul qilishi mumkin, ular ma’lum sohalarda
ishlashdan o‘zini chetga olishi mumkin, chunki ular unga haddan
tashqari riskli tuyuladi. Ammo riskdan qochish har doim ham
mumkin emas. Masalan, har bir kishi kasal bo‘lib qolish riskiga
moyil, chunki u shunchaki odam va barcha odamlar kasallanadi. Bu
muqarrar hodisadir.
- zararni bartaraf etish. Yo‘qotish ehtimolini kamaytirish va
buning oqibatlarini minimallashtirish bo‘yicha qo‘llanilgan
harakatlarga olib keladi. Bunday harakatlar zarar yetkazilmasdan
oldin, zarar ko‘rish paytida va zarar ko‘rilgandan so‘ng amalga
oshirilishi mumkin. Misol uchun, agar siz yaxshi ovqatlansangiz,
yetarlicha uxlasangiz, chekmasangiz va tumovga chalingan
odamlardan uzoq tursangiz, ushbu kasallik riskini kamaytirishingiz
mumkin. Agar siz baribir shamollab qolsangiz, yotib davolanishingiz
va bu bilan sizdagi betoblik o‘pka yallig‘lanishiga aylanib ketishi
ehtimolini minimum darajaga tushirishingiz mumkin.
- riskni qabul qilish. O‘z resurslari hisobidan zararlarni
qoplashdan iborat. Ba’zi hollarda, masalan, kishi risk mavjudligidan
shubhalanmasa yoki unga e’tibor bermasa, bu o‘zidan o‘zi yuz
beradi. Odamlar ongli ravishda riskka borishga qaror qilgan holatlar
ham uchraydi. Xususan, ayrimlar kasallikka chalinganda ishlab
topilgan mablag‘larining bir qismini sarflashni afzal ko‘rgan holda,
tibbiy sug‘urtadan voz kechishadi. Oilaning omonat jamg‘armasi –
riskni qabul qilish bilan bog‘liq xarajatlarni yengillashtiradigan
vositalardan biri.
- riskni o‘tkazish. Riskni boshqa shaxslarga o‘tkazishdan iborat.
Risk mavjud qimmatli qog‘ozlarni boshqasiga sotish va sug‘urta
polisini sotib olish bunday risklarni boshqarish strategiyasiga misol
bo‘la oladi. Yana bir misol: siz riskdan qochish uchun hech qanday
choralar ko‘rmaysiz va yetkazilgan zarar boshqa kimningdir
hisobidan qoplanishini chamalaysiz.
198
Aniqlangan riskni nima qilish to‘g‘risida qaror qabul qilingandan
so‘ng tanlagan usullarni amalga oshirishga o‘tish lozim. Risklarni
boshqarishning mazkur bosqichida rioya etilishi kerak bo‘lgan asosiy
tamoyil tanlangan yo‘nalishni amalga oshirish xarajatlarini
minimallashtirishdan iborat. Boshqacha aytganda, agar siz kasallikka
chalingan holat uchun tibbiy sug‘urta sotib olishga qaror qilsangiz,
xizmatlari arzonroq sug‘urta kompaniyasini topishingiz kerak. Agar
siz aksiyalarni sotib olishga sarmoya kiritmoqchi bo‘lsangiz, kimning
xizmatlari – investitsiya fondini boshqarish kompaniyasimi yoki
brokermi – sizga yanada arzonroq tushishini taqqoslashingiz lozim.
Risklarni boshqarish – bu teskari aloqali dinamik jarayon bo‘lib,
unda qarorlarni qabul qilish vaqt-vaqti bilan tahlil qilinishi va qayta
ko‘rib chiqilishi kerak. Vaqt o‘tishi bilan vaziyat o‘zgaradi va ular
bilan quyidagi o‘zgarishlar ham kuzatiladi: riskning yangi turlari yoki
mavjud risk turlari haqida yangi ma’lumotlar paydo bo‘ladi yoxud
risklarni boshqarish strategiyasi arzonlashadi. Masalan, yolg‘iz
yashayotgan paytingizda hayot sug‘urtasidan voz kechishga qaror
qilgansiz, lekin vaziyat o‘zgardi, turmush qurdingiz va farzandli
bo‘ldingiz – bu esa qarorning o‘zgarishiga olib keldi. Yoki siz
aksiyalarga kiritilgan investitsiya portfeli ulushini o‘zgartirishga
qaror qilasiz. Risk darajasini pasaytirish – bu yo‘qotishlar hajmi
ehtimolini kamaytirishdir. Buning uchun ko‘plab metodlar mavjud.
Bunday metodlarning katta guruhi boshqa operatsiyalarni tanlash
bilan bog‘liq bo‘lib, bunda umumiy operatsiya eng kam riskka ega
bo‘lishi lozim.
Riskni kamaytirish muammosi muayyan darajada o‘rganilishi
lozim, chunki optimal (samarali) qarorlarni tanlash doimo minimal
riskni ta’minlaydigan qarorni qabul qilishni taqozo etadi.
Risklarni boshqarish nazariyasi va amaliyoti amal qilish kerak
bo‘lgan bir qator asosiy tamoyillarni ishlab chiqdi. Ularning
asosiylari quyidagilardir:
- o‘z kapitalingiz imkon berganidan ortiq risk qila olmaysiz;
- risk oqibatlari haqida o‘ylash zarur;
- oz narsa uchun ko‘p narsa bilan risk qilishga yo‘l qo‘yib
bo‘lmaydi.
Birinchi tamoyilni amalga oshirish kapitalni joylashtirishdan
avval investor quyidagilarni amalga oshirishi kerakligini anglatadi:
- ushbu risk bo‘yicha maksimal yo‘qotish hajmini aniqlash;
- uni joylashtirilayotgan kapital hajmi bilan solishtirish;
199
- uni barcha o‘z moliyaviy resurslari bilan taqqoslash va ushbu
kapitalni yo‘qotish investorning bankrot bo‘lishiga olib kelish-
kelmasligini aniqlash.
Tadqiqotlar ko‘rsatadiki, agar risk koeffitsiyent deganda 𝒌
𝒓
=
𝒀
𝑺
kattalik tushunilib, unga ko‘ra bunda Y – zararning maksimal
mumkin bo‘lgan miqdori, so‘m; S – aniq ma’lum bo‘lgan mablag‘
tushumlarini hisobga olgan holda o‘z moliyaviy resurslarining hajmi
bo‘lsa, optimal risk koeffitsiyenti 0,3 ni, investorni bankrotlikka olib
keluvchi risk koeffitsiyenti esa 0,7 va undan ko‘proqni tashkil qiladi.
Ikkinchi tamoyilni amalga oshirish tadbirkor zararning maksimal
ehtimoliy miqdorini bilgan holda u nimaga olib kelishi mumkinligi,
risk ehtimoli qandayligini aniqlashini va riskdan voz kechish (ya’ni,
chora ko‘rish), risk uchun javobgarlikni o‘z zimmasiga olish yoki
riskni boshqa shaxs javobgarligiga o‘tkazish to‘g‘risidagi qaror qabul
qilishini taqozo etadi. Uchinchi tamoyilga ko‘ra, riskni o‘z ichiga
olgan chora-tadbirlarni joriy etish bo‘yicha qaror qabul qilishdan
avval, riskli vaziyat yuz bergan holatda tadbirkor ko‘rishi mumkin
bo‘lgan zararlar bilan kutilgan natijalarni (unum) taqqoslash zarur
bo‘ladi. Ushbu tamoyilning ta’siri moliya riskini o‘tkazishda yaqqol
namoyon bo‘ladi. Bu holatda u investor sug‘urta mukofotlari bilan
sug‘urta summasi o‘rtasidagi o‘ziga ma’qul bo‘lgan nisbatni
belgilashi kerakligini anglatadi. Sug‘urta mukofoti yoki sug‘urta
badali – bu sug‘urta riski uchun sug‘urtalanuvchining sug‘urtalov-
chiga to‘lovidir. Sug‘urta summasi esa moddiy qimmatliklar (yoki
fuqarolik javobgarligi, sug‘urtalanuvchi shaxsning hayoti va
sog‘lig‘i) sug‘urta qilingan pul summasi hisoblanadi. Riskni saqlab
qolish kerak emas, ya’ni, zarar miqdori sug‘urta mukofotlaridan tejab
qolingan mablag‘ga nisbatan katta bo‘lsa, investor riskni qabul
qilmasligi kerak.
Risk menejmenti strategiyasida bir qator qoidalar qo‘llanilib,
ularning asosida u yoki bu risklarni boshqarish usuli va yechim
varianti tanlanadi. Ushbu qoidalarning asosiylari esa quyidagilardir:
- maksimal yutuq;
- yutuq va risk miqdorining optimal nisbati;
- natijaning optimal ehtimolligi.
Maksimal yutuq risk mavjud qarorlarning ehtimoliy
variantlaridan tadbirkor uchun minimal va maqbul riskda maksimal
200
natijani (daromad, foyda va boshqalar) ta’minlaydigan variant
tanlanishini anglatadi.
Amaliyotda ko‘proq foyda keltiradigan variantlar ko‘proq riskli
bo‘lgani uchun, tadbirkor uchun maqbul riskni ta’minlaydigan barcha
yechim variantlari orasidan daromad va yo‘qotishlar (zarar) nisbati
eng yaxshisi tanlab olinadi, bu esa yutuq va risk kattaligining optimal
nisbati qoidasining mohiyati sanaladi. Natijaning optimal ehtimolligi
qoidasining mohiyati shundan iboratki, tadbirkor uchun qoniqarli
ijobiy natija olish ehtimolini ta’minlab beruvchi barcha variantlardan
yutuq maksimal bo‘lgan variant tanlab olinadi. Risklarni boshqarish
asosida riskni kamaytirish, noaniq xo‘jalik vaziyatida daromad olish
va uni oshirishga yo‘naltirilgan ishlarni izlash va tashkil etish yotadi.
Risklarni boshqarishning yakuniy maqsadi tadbirkor uchun
maqbul foyda-risk darajasida eng katta foyda olishdir, bu esa
tadbirkorlikning maqsadli funksiyasiga mos keladi. Riskning oldini
olish va yumshatishning keng tarqalgan va samarali usullari quyida-
gilardir: diversifikatsiyalash, sug‘urta qilish, hejirlash, cheklash,
mablag‘larni zaxiralash, tanlov va natijalar bo‘yicha qo‘shimcha
ma’lumotlar olish. Risklarni boshqarishning to‘rt usuli orasida
riskning bir qismini yoki barchasini boshqalarga o‘tkazish moliya
tizimi eng katta rol o‘ynaydigan risklardan biridir. Riskni o‘tka-
zishning eng muhim usuli – bu uning manbasini ifodalovchi
aktivlarni sotishdir. Masalan, uy egasi kamida uch turdagi riskka
duchor bo‘ladi: yong‘in, tabiiy ofatlar va mulk narxining pasayishi.
Uyni sotganidan so‘ng, uning egasi shu uch turdagi riskdan qutuladi.
Lekin faraz qilaylik, hech kim riskli aktivlarni sotishni xohlamayapti
yoki bunday qilolmaydi. Shunday hollarda ham bu turdagi risklarni
boshqarish mumkin, faqat boshqa usullar bilan. Masalan, agar uy
egasi yong‘in va tabiiy ofatlardan sug‘urtalangan bo‘lsa, unda u faqat
ko‘chmas mulk narxining pasayishiga oid riskni o‘z zimmasiga oladi.
Risk o‘tkazishning uch sxemasi deb ataladigan uchta risk o‘tkazish
metodi mavjud: sug‘urtalash, diversifikatsiyalash, hejirlash.
10.3. Moliyaviy risklarni diversifikatsiyalash
Diversifikatsiya deganda risk darajasini va daromaddan yo‘qo-
tishlarni kamaytirish maqsadida bir-biriga bevosita bog‘liq bo‘lma-
gan turli kapital qo‘yilmalar obyektlari o‘rtasida investitsiya mab-
lag‘larini taqsimlash jarayoni tushuniladi.
201
Diversifikatsiya mohiyatida barcha kapital qo‘yilmalarini riskli
aktivlarning faqatgina bittasida jamlash o‘rniga ko‘plab shunday
aktivlarga egalik qilish yotadi. Shuning uchun diversifikatsiya bitta-
yagona turdagi aktivlar bilan bog‘liq riskka moyilligimizni
cheklaydi.
Misol tariqasida, biznes sohasidagi risklarni diversifikatsiya-
lashni ko‘rib chiqamiz. Aytaylik, biotexnologiyalarga 100 ming sh.b.
sarmoya kiritishga moyilmiz, chunki yangi, gen injenerligiga
asoslangan dori preparatlarining paydo bo‘lishi kelgusi bir necha yil
ichida katta daromad olish imkonini beradi deb hisoblaymiz. Agar biz
yangi dori ishlab chiqaruvchi kompaniyalardan faqat bittasiga
100000 sh.b. hajmida sarmoya kiritsak, u holda biotexnologiyaga
investitsiyalarimiz diversifikatsiyalanmaydi, shunchaki konsent-
ratsiyalanadi, xolos.
Qo‘yilmalar diversifikatsiyasi individual investor tomonidan
fond bozorida (mustaqil yoki moliyaviy vositachi yordamida) ham,
to‘g‘ridan to‘g‘ri investitsiyalash yo‘li bilan ham amalga oshirilishi
mumkin. O‘z investitsiyalarimizni biotexnologiyada biz quyidagicha
diversifikatsiyalay olamiz:
- har biri faqat bitta yangi preparat ishlab chiqaruvchi bir qancha
kompaniyalarga investitsiyalash;
- turli dori preparatlari ishlab chiqaruvchi bitta kompaniyaga
investitsiyalash;
- yangi preparatlar ishlab chiqaruvchi ko‘plab kompaniya-
larning aksiyalariga egalik qilayotgan investitsiya fondiga
investitsiyalash.
Endi diversifikatsiya riskni qanday kamaytirishini ko‘rib
chiqamiz. Buning uchun ikkita vaziyatni solishtiramiz: birinchisida
biz bitta yangi preparat ishlab chiqilishiga 100000 sh.b., ikkinchisida
– ikki xil yangi preparat ishlab chiqilishi uchun 50 ming sh.b.dan
sarmoya kiritdik. Ikkala vaziyatda ham muvaffaqiyatga erishilsa, biz
joylashtirgan investitsiyamizdan to‘rt marta ko‘proq foyda olamiz,
aksincha, muvaffaqiyatsizlikka uchralsa, investitsiya qilingan
summaning barchasini yo‘qotamiz. Demak, bitta dori vositasini
ishlab chiqish uchun 100000 sh.b. joylashtirib, yoki 400,000 sh.b.
olamiz yoki hech narsa olmaymiz.
Agar biz ikkita preparat uchun 50 ming sh.b. dan investitsiya
kiritib, investitsiyalarimizni diversifikatsiya qilsak ham, natija
birinchi holatdagidan deyarli farq qilmaydi – biz 400 ming sh.b.
202
olamiz yoki hech narsa olmaymiz (agar har ikkala preparat ishlab
chiqaruvchi ham omadsizlikka uchrasa). Biroq bu yerda faqat bitta
dori muvaffaqiyatsizlikka uchrashi va ikkinchisi baribir
muvaffaqiyatli chiqishi bo‘yicha muayyan, aytaylik, o‘rtacha
ehtimollik mavjud. Voqealar rivoji shunday yakunlanganda, biz 200
ming sh.b. olamiz (boshqacha aytganda, biz muvaffaqiyatli
preparatga joylashtirgan 50000 sh.b. to‘rt marta ko‘payadi, ikkinchi
preparatga investitsiya qilingan pullar yo‘qotiladi).
Agar biz pul joylashtirgan ikkala preparat muvaffaqiyatga
erishsa yoki birgalikda muvaffaqiyatsizlikka uchrasa, diversifikatsiya
bizning riskimizni kamaytirmaydi. Boshqacha aytadigan bo‘lsak,
agar ikki preparat bilan bog‘liq vaziyatda bitta preparat
muvaffaqiyatli, ikkinchisi esa muvaffaqiyatsiz bo‘lishi borasida hech
qanday imkon bo‘lmasa, u holda biz uchun risk nuqtayi nazaridan
100000 sh.b. summaning barchasini bir preparatga joylashtirish bilan
bu summani ikkalasi o‘rtasida teng taqsimlashning hech qanday
ahamiyati bo‘lmaydi. Shu tariqa bu holatda ham voqealar rivojidan
faqatgina ikkita natija kutiladi – yoki biz 400 ming sh.b. olamiz
(muvaffaqiyatli dori ishlab chiqilgan bo‘lsa), yoki joylashtirgan
summamizning barchasini yo‘qotamiz (chunki har ikkala preparat
ham muvaffaqiyatsizlikka uchraydi). Bunday holda, har bir preparat
uchun tijoriy muvaffaqiyat riski bir-biri bilan mutlaq
korrelatsiyalanishi haqida so‘z yuritiladi. Diversifikatsiya riskimizni
kamaytirishi uchun ushbu ikki risk bir-biri bilan to‘liq
korrelatsiyalanmasligi kerak.
Diversifikatsiya moliyaviy sxemaga xususiyatlariga ko‘ra
turlicha aktivlar kiritilishini taqozo etadi. Ular qancha ko‘p bo‘lsa,
katta sonlar qonuniyatiga ko‘ra ularning riskni cheklashga
birgalikdagi ta’siri shuncha sezilarli bo‘ladi (risklar-og‘ishlarni
o‘zaro qoplash hisobiga).
Firma tomonidan qimmatli qog‘ozlar bozorida diversifikatsiya-
langan portfelli yondashuvni qo‘llash daromad olmaslik ehtimolini
minimallashtirishga imkon beradi. Misol uchun, bitta aksiyadorlik
jamiyatining aksiyalari o‘rniga besh xil aksiyadorlik jamiyati
aksiyalarini sotib olish bilan investor ulardan o‘rtacha daromad olish
ehtimolini besh marta oshiradi va mos ravishda risk darajasini ham
besh marta kamaytiradi.
Biroq biz bu tasdiqni yanada aniq baholashimiz mumkin. 𝑶
𝟏
, 𝑶
𝟐
,
….. ,𝑶
𝒏
- 𝑬
𝟏
, 𝑬
𝟐
, ….. ,𝑬
𝒏
samaradorlik va 𝑹
𝟏
, 𝑹
𝟐
, ….. , 𝑹
𝒏
risklarga
203
ega korrelatsiyalanmagan operatsiyalar bo‘lsin, u holda “o‘rtacha
arifmetik” operatsiya
𝑂 = (𝑂 + 𝑂 +. . . +𝑂 )/𝑛
(10.3.1)
samaradorlikka ega
𝐸 = (𝐸 + 𝐸 +. . . +𝐸 )/𝑛 (10.3.2)
risk esa
𝑅 =
𝑅 + 𝑅 +. . . +𝑅 /n (10.3.3)
Bu ularning matematik kutishlari va dispersiyasiga xos
xususiyatlariga mos keladi.
Diversifikatsiya (xilma-xillik) ning matematik samarasini
asoslaymiz. Operatsiyalar korrelatsiyalanmagan va 𝒂 = 𝑬
𝒊
va
𝒃 ≤ 𝑹
𝒊
≤ 𝒄
, bu yerda
i = 1, n bo‘lsin. U holda “o‘rtacha arifmetik”
operatsiyaning samaradorligi (ya’ni, eng kam operatsion samara-
dorlik) 𝒂 dan kam emas, risk esa quyidagi tengsizlikni qoniqtiradi:
√
≤ 𝑅 ≤
√
(10.3.4)
Shu tariqa, n ortgan sari u kamayadi. Shunday qilib, korrelat-
siyalanmagan operatsiyalar sonining oshishi bilan ularning o‘rtacha
arifmetigi ushbu operatsiyalarning samaradorlik oralig‘idagi
samaradorlikka ega bo‘ladi, risk esa teng qiymatga kamayadi.
Diversifikatsiya ta’siri, mohiyatan, moliyaviy va boshqa
bozorlardagi yagona oqilona qoidani o‘zida aks ettiradi.
Diversifikatsiya tamoyili shuni ta’kidlaydiki, turli xil aloqaga ega
bo‘lmagan operatsiyalarni o‘tkazish kerak, shunda samaradorlik
o‘rtacha hisob qilinadi va risk birmuncha qisqartiriladi.
Diversifikatsiya har bir oilada yuzaga keladigan har qanday riskli
bitimdagi xavf-xatarni kamaytirish orqali uy xo‘jaligi farovonligini
yaxshilashi mumkin. Biroq diversifikatsiyaning o‘zi voqealar
rivojidagi umumiy noaniqlikni kamaytirmaydi. Boshqacha aytganda,
agar har yili 1000 ta yangi dori preparati ixtiro qilinsa, ularning
qanchasi tijoriy foyda keltirishiga nisbatan umumiy noaniqlik
farmatsevtika
kompaniyalarining
aksiyadorlari
preparatlar
muvaffaqiyatiga qay darajada shubha qilishiga bog‘liq emas. Biroq
diversifikatsiya noaniqlikning oila farovonligiga salbiy ta’sirini
kamaytiradi. Diversifikatsiyalangan qo‘yilmali va bunga qo‘l
urmagan investorlar tomonidan olingan daromad miqdori
solishtirganda, eng yirik daromad ikkinchi guruh vakillari tomonidan
olinganini ko‘rish mumkin. Lekin eng katta zarar ko‘rganlarning
ko‘pchiligi ham ularning orasida ekanini ko‘ramiz. Agar siz
204
investitsiyalarni diversifikatsiya qilsangiz, unda ikkala guruhga kirish
ehtimolingiz ham kamayadi.
Albatta, har bir kishi misli ko‘rilmagan daromad olish va bu
borada daho deya e’tirof etilishni xohlaydi. Lekin buning uchun
taxminlar asosida qaror qabul qilishga to‘g‘ri keladi. Taxmin natijasi
esa yirik daromad yoki yirik yo‘qotish bo‘ladi. Shunday ekan,
qandaydir o‘rtacha variantni tanlash maqsadga muvofiq tuyuladi.
Bunday yondashuv muqarrar ko‘rinishiga qaramay, odamlar,
odatda, buni e’tiborsiz qoldiradilar. Omad ko‘pincha yuqori darajali
professionalizm
sifatida
talqin
qilinadi.
Investitsiyalarini
diversifikatsiyalamagan, ularni bir korporatsiya aksiyalariga
joylashtirgan
investorning
g‘ayrioddiy
yutuqlari
haqidagi
olamshumul xabarlar matbuotda juda kam uchraydi. Bunday odam,
albatta, investitsiya joylash bo‘yicha daho bo‘lishi mumkin, lekin
baribir, unga shunchaki omad kulgani ehtimolga yaqinroq.
Bundan tashqari, katta yo‘qotishlarga duch kelgan va o‘ziga eng
katta daromad keltiradigan aksiyalarni tanlamaganligi bois ahmoq
sifatida tasvirlanadigan investorlar haqida hikoyalar ham tez-tez
uchraydi. Bu yerda ularni o‘z investitsiyalarini diversifikatsiya-
lamaganligi uchun tanqid qilish o‘rinliroq bo‘lsa kerak.
Riskni taqsimlash qimmatli qog‘ozlar emissiyasida muhim
omillardan biri hisoblanadi. Kompaniyalar obligatsiyalar ham,
aksiyalar ham chiqarishi tasodif emas – axir qimmatli qog‘ozlarning
bu ikki turi ular bilan bog‘liq bo‘lgan riskning xususiyatlariga ko‘ra
farqlanadi. Obligatsiyalarga, aksiyalarga yoki har ikkalasiga ham
investitsiya qilishni tanlar ekan, investorlar o‘zlari qabul qilishga
tayyor riskni tanlaydilar.
So‘nggi bir necha o‘n yilliklar davomida innovatsiya tezligi
sezilarli darajada oshdi, bu esa risklarni boshqarish imkonini beradi.
Buning sababi, bir tomondan, talab sohasida, ikkinchi tomondan,
bozorda yetkazib berish sohasida risk tarqalish bilan bog‘liq bo‘lgan
o‘zgarishlar hisoblanadi. Telekommunikatsiya, axborotni qayta
ishlash va moliya nazariyasi sohasidagi yangi kashfiyotlar risklarni
qabul qilishda ko‘proq diversifikatsiya qilish va ixtisoslashuvga
erishish uchun sarf-xarajatlarni sezilarli darajada kamaytirdi. Ayni
paytda valuta kurslari, foiz stavkalari va tovarlar bahosining
o‘zgaruvchanligi riskni boshqarishning maqbul usullariga bo‘lgan
talabni oshirdi. Shunday qilib, o‘tgan asrning 70-80-yillarida
boshlangan fyuchers, optsion va svoplarning jadal hamda keng
205
rivojlanishi muayyan darajada bozorning reaksiyasi bilan izohlanishi
mumkin. Risklarni boshqarish instrumentlaridan foydalanish
xarajatlarining arzonlashishi bilan bir qatorda ularga talab ham oshdi.
Lekin a’zolari o‘rtasida risk taqsimlanishiga nisbatan mukammal
gipotetik bozor idealiga hech qachon erishilmaydi, chunki real
dunyoda ko‘plab cheklovchi omillar mavjud bo‘lib, ularni hech
qachon butunlay bartaraf etib bo‘lmaydi. Risk samarali
taqsimlanishini cheklovchi ikkita asosiy omil sifatida operatsion
xarajatlar va psixologik muammolarni tilga olish mumkin.
Operatsion xarajatlar sug‘urta kompaniyalari va fond birjalari
kabi institutlarni tashkil etish va ular faoliyat ko‘rsatishi uchun
xarajatlarni, shartnomalar tuzish va bajarish xarajatlarini o‘z ichiga
oladi. Shunday muassasalar tashkil qilishning moliyaviy afzalligi ular
bilan bog‘liq xarajatlardan ortib ketmaguncha bu institutlar paydo
bo‘lmaydi.
Risklarni samarali taqsimlash uchun institutlarni yaratish yo‘lida
turgan psixologik muammolar, birinchi navbatda, mas’uliyatsiz va
noqulay tanlovdir. Qandaydir turdagi riskdan sug‘urta sotib olinishi
sug‘urtalanuvchini o‘sha riskka yanada kuchli moyil qilsa yoki u
sug‘urtalangan hodisani bartaraf etish uchun choralar ko‘rish haqida
kam qayg‘ursa, bunday holatda mas’uliyatsizlik muammosi yuzaga
keladi.
Mijozning
ehtimoliy
mas’uliyatsizligi
sug‘urta
kompaniyasida bunday turdagi riskdan sug‘urtalashga moyillik
yo‘qolishiga olib kelishi mumkin.
Psixologik muammolarning ikkinchi guruhi – bu nomaqbul
tanlash muammosidir: riskdan sug‘urta sotib olgan odamlar aholining
boshqa qismiga qaraganda ushbu riskka ko‘proq moyil bo‘ladi.
Diversifikatsiya prinsipini qo‘llash biroz ehtiyotkorlik talab
qiladi. Shunday qilib, siz korrelatsiyalanmagan operatsiyalardan voz
kecha olmaysiz. Quyidagi vaziyat ham ehtimoldan holi emas. Faraz
qilaylik, operatsiyalar orasida qolgan barchasi bilan ijobiy
korrelatsion aloqada bo‘lgan yetakchi operatsiya bor. U holda
“o‘rtacha arifmetik” operatsiyalari riski jamlanadigan operatsiyalar
soni ortishi bilan kamaymaydi.
10.3.1-misol. Aytaylik, moliyaviy qaror qabul qiluvchi shaxs
birjada faoliyat olib borar ekan, samaradorligi va xavfliligi(riskliligi)
10.3.1-jadvalda keltirilgan to‘rtta o‘zaro bog‘liq bo‘lmagan
operatsiyalarni tuzish imkoniyatiga ega.
206
10.3.1-jadval
Boshlang‘ich jadval
i
1
2
3
4
𝑬
𝒊
3
5
8
10
𝑹
𝒊
2
4
6
8
Ushbu operatsiyalardan teng og‘irlikdagi kombinatsiyalarni
(operatsiyalar) tuzishning bir qancha variantlarini ko‘rib chiqamiz.
Kombinatsiyalashgan operatsiya faqat 1 va 2-operatsiyadan
tuzilgan bo‘lsa, u holda:
𝑬
𝟏𝟐
=
𝟑 𝟓
𝟐
= 𝟒, 𝑹
𝟏𝟐
=
𝟐
𝟐
𝟒
𝟐
𝟐
=2,24
Kombinatsiyalashgan operatsiya 1, 2 va 3-operatsiyadan tuzilgan
bo‘lsa, u holda:
𝑬
𝟏𝟐𝟑
=
𝟑 + 𝟓 + 𝟖
𝟑
= 𝟓, 𝟑𝟑, 𝑹
𝟏𝟐𝟑
=
𝟐
𝟐
+ 𝟒
𝟐
+ 𝟔
𝟐
𝟑
= 𝟐, 𝟒𝟗
Kombinatsiyalashgan operatsiya barcha to‘rt operatsiyadan
tuzilgan bo‘lsa, u holda:
𝐄
𝟏𝟐𝟑𝟒
=
𝟑 𝟓 𝟖 𝟏𝟎
𝟒
= 𝟔, 𝟓, 𝐑
𝟏𝟐𝟑𝟒
=
𝟐
𝟐
𝟒
𝟐
𝟔
𝟐
𝟖
𝟐
𝟑
= 2,74
Ko‘rinib turibdiki, barcha operatsiyadan operatsiyalar tuzilgan-
da, risk sezilarli ortmaydi va operatsiyaning tarkibiy qismini tashkil
qiluvchi operatsiyalar chegarasiga yaqin qolaveradi. Samaradorlik
esa har gal operatsiyaning tarkibiy qismlari samaradorligining
o‘rtacha arifmetigiga teng. Diversifikatsiya tamoyili nafaqat bir vaqt
o‘tkaziladigan operatsiyalarni o‘rtachalash uchun, balki turli joylarda
(makonda o‘rtachalash) va vaqt bo‘yicha ketma-ket amalga
oshirilgan, masalan, bir operatsiyani vaqt bo‘yicha takrorlashda
(vaqtda o‘rtachalash) da ham qo‘llaniladi.
Har yili 20-yanvarda barqaror faoliyat yurituvchi qandaydir
kompaniyaning aksiyalarini sotib olish strategiyasi mutlaqo oqilona
sanaladi. Ushbu kompaniyaning aksiyalari kursidagi muqarrar
tebranishlar mazkur protsedura tufayli o‘rtachalashadi va shu bilan
diversifikatsiya samarasi namoyon bo‘ladi.
Nazariy jihatdan, diversifikatsiyalashning ta’siri faqat ijobiy
hisoblanadi – samaradorlik me’yorlashadi, risk esa kamayadi.
207
Moliyaviy risklarni sug‘urtalash
Risk darajasini kamaytirishning eng muhim va keng tarqalgan
usuli riskni sug‘urta qilish hisoblanadi.
Ayrim atamalarni sharhlab o‘tamiz.
Sug‘urtalanuvchi (yoki sug‘urtalangan) – sug‘urtalanayotgan
shaxs.
Sug‘urtalovchi – sug‘urta qilayotgan shaxs.
Sug‘urta summasi – sug‘urtalanuvchining mol-mulki, hayoti,
sog‘lig‘i sug‘urta qilingan pul mablag‘i miqdoridir. Sug‘urta hodisasi
yuz berganda sug‘urtalovchi tomonidan sug‘urtalanuvchiga ushbu
summa to‘lab beriladi. Sug‘urta summasini to‘lash sug‘urta
qoplamasi deb ataladi. Sug‘urta to‘lovi sug‘urtalangan shaxs
tomonidan sug‘urtalovchiga to‘lanadi.
Umumiy holatda sug‘urta – bu shunday bitimki, unga muvofiq
sug‘urtalovchi (masalan, qandaydir sug‘urta kompaniyasi) muayyan
kelishilgan mukofot evaziga (sug‘urta mukofoti) sug‘urtalanuvchi
yoki u tomonidan sug‘urtalangan mol-mulk duchor bo‘lgan sug‘urta
shartnomasida nazarda tutilgan xavf-risk va (yoki) hodisalar (su-
g‘urta hodisasi) oqibatida yuzaga kelgan zarar yoki uning bir qismini
(sug‘urta summasi) to‘lash majburiyatini o‘z zimmasiga oladi.
Shunday qilib, sug‘urta pul badallari hisobidan maqsadli sug‘urta
fondini shakllantirish va undan zararni qoplash hamda sug‘urta
summasini to‘lash uchun foydalanish bo‘yicha uning qatnashchilari
o‘rtasidagi iqtisodiy munosabatlar majmuini o‘zida aks ettiradi.
Sug‘urtaning mohiyati shunda namoyon bo‘ladiki, investor
riskdan qochish uchun daromadining bir qismidan voz kechishga,
ya’ni, risk darajasini nolgacha kamaytirish uchun pul to‘lashga
tayyor. Amalda, agar sug‘urta qiymati ehtimoliy zararga teng bo‘lsa
(ya’ni, kutilgan zarar 10 million sh.b. bo‘lgan sug‘urta polisi 10
million sh.b. turadi), u holda riskka moyil bo‘lmagan investor o‘zi
duch kelishi mumkin bo‘lgan har qanday moliyaviy zarar (kapital,
daromad) to‘liq qoplanishini ta’minlanadigan tarzda sug‘urtalanishni
xohlaydi. Zarar ko‘rish riskini kamaytirish bo‘yicha qabul qilingan
choralar bir vaqtning o‘zida daromad olish imkoniyatini yo‘qqa
chiqaradigan holatlarda risklarni hejirlash haqida so‘z yuritiladi.
Masalan, agar fermer narx pasayishi riskining oldini olish uchun
kelgusi g‘alla hosilini fiksirlangan narxda sotsa, bu bilan o‘zini
208
yig‘im-terim mavsumida g‘alla narxi ko‘tarilib ketgan holatda
qo‘shimcha daromad olish imkoniyatidan mahrum qiladi. Fermer
g‘alla narxi bo‘yicha riskka o‘z moyilligini hejirlaydi. Agar siz
jurnalga bir yil uchun emas, balki uch yilga obuna bo‘lsangiz,
o‘zingizni obuna bahosining ehtimoliy o‘sishidan sug‘urta qilgan
bo‘lasiz. Siz obuna bahosining ko‘tarilishi natijasida yuzaga kelishi
mumkin bo‘lgan zararlar riskidan qutulasiz, ammo obuna narxi
arzonlashgudek bo‘lsa, bundan hech narsa yutmaysiz.
Sug‘urta zararni bartaraf etish maqsadida sug‘urta mukofoti yoki
sug‘urta badali to‘lashni (sug‘urta uchun siz to‘laydigan narx)
nazarda tutadi. Sug‘urta polisini sotib olar ekansiz, siz sug‘urta
yo‘qligi tufayli ancha katta zarar ko‘rish ehtimoli o‘rniga
kafolatlangan xarajat qilishga (polis uchun to‘lanadigan sug‘urta
badali) rozilik bildirasiz. Masalan, agar siz mashina sotib olgan
bo‘lsangiz, baxtsiz hodisalar, o‘g‘irlab ketish, siz yoki atrofdagi
boshqalarga yetkazilishi mumkin bo‘lgan tan jarohatlaridan
sug‘urtalash kabi sug‘urta turlaridan biriga muqarrar ravishda
murojaat etasiz. Bugun sug‘urta badali 1000 sh.b.ga teng bo‘lishi
mumkin. Uni to‘lagach, kutilmagan holatlarda yuzaga kelishi
mumkin bo‘lgan zararni qoplash uchun bir yil muddatga
sug‘urtalanasiz. 1000 sh.b. summaga teng kafolatlangan xarajat yuz
minglab sh.b. ga yetishi mumkin bo‘lgan juda katta xarajatlar
ehtimoli o‘rnini bosadi.
Hejirlash va sug‘urta o‘rtasida fundamental tafovut mavjud.
Hejirlashda siz daromad olish imkoniyatidan bosh tortgan holda,
zarar ko‘rish riskini ham bartaraf etasiz. Sug‘urtalashda sug‘urta
badalini to‘laysiz va bu bilan zarar ko‘rish riskini bartaraf etasiz,
lekin daromad olish imkoniyatini ham saqlab qolasiz.
Masalan faraz qilaylik, siz O‘zbekistonda eksport-import
operatsiyalari bilan shug‘ullanadigan kompaniyaga egasiz. Siz bir
oydan so‘ng 1000000 sh.b. olishingizni bilasiz. Hozir bir sh.b. 8000
so‘mni tashkil qiladi, ammo bir oydan keyin kurs qanday bo‘lishini
bilmaysiz. O‘z navbatida, siz uchun kurs riski mavjud.
Ushbu riskni bartaraf etish uchun siz hejirlash va sug‘urtadan
foydalanishingiz mumkin. Hejirlash siz hozir fiksirlangan narx
bo‘yicha, aytaylik, oy oxirida 8000 so‘mga 1,0 mln sh.b.ni sotish
uchun shartnoma tuzishingizni taqozo qiladi. So‘m kursi pasayib
ketishidan himoya qiladigan shartnomani tuzish bilan siz hech narsa
209
yutqazmaysiz, lekin agar sh.b. kursi oy mobaynida pasaymay, balki
ko‘tarilsa, u holda daromad olish imkoniyatidan mahrum bo‘lasiz.
Boshqa variant: sizga bir oy ichida 1000000 sh.b.ingizni 8000
so‘m narxda sotish huquqini (lekin majburiyati emas) beradigan
“put” optsioni uchun sug‘urta badalini hozir to‘lagan holda, sh.b.
kursi pasayishidan sug‘urtalanishingiz mumkin. Agar sh.b. kursi
8000 so‘mdan pasayib ketsa, siz zarar ko‘rmaysiz, chunki o‘z “put”
optsioningizdan bir oy foydalanishingiz va 8000 so‘mdan sotishingiz
mumkin. Agar sh.b. kursi o‘ssa, o‘z 1,0 mln sh.b.ingizni yanada
yuqoriroq kurs bo‘yicha sotasiz va shu tariqa qo‘shimcha daromadni
qo‘lga kiritasiz.
Sug‘urta polisidan tashqari, odatda, sug‘urta toifasiga mansub
bo‘lmagan, lekin xuddi shunday iqtisodiy vazifasini bajaradigan,
ya’ni, zararlar kompensatsiyasini ta’minlaydigan shartnomalar va
qimmatli qog‘ozlarning boshqa turlari ham bor. Eng keng tarqalgan
misol – kredit kafolati yoki kredit kafilligi bo‘lib, u kreditorlarni
to‘lovga layoqatsiz qarz oluvchilar oqibatida yuzaga keladigan
zararlardan sug‘urtalaydi. Zararlardan sug‘urtalashning boshqa yana
bir usuli – bu optsionlarning har xil turlaridir.
Sug‘urtalovchi professional risk tashuvchi hisoblanadi.
Shartnoma shartlaridan faqat biri hisoblanuvchi riskni o‘tkazish
haqida uchinchi tomon bilan kelishuvdan farqli o‘laroq, bu yerda
riskni o‘tkazish shartnomaning asosiy mazmuni sanaladi. Sug‘urta –
bu sug‘urta hodisasi yuzaga kelgan vaqtda risk uchun moliyaviy
javobgarlikni o‘tkazish bo‘lib, odatda, shartnoma shartlarida ayrim
hollarda sug‘urtalovchi to‘g‘ridan to‘g‘ri to‘lash majburiyatini emas,
balki sug‘urta hodisasi oqibatlarini huquqiy tartibga solish
majburiyatini olishi kelishib olinishi lozim bo‘lsa-da, zararni to‘lash
bo‘yicha sug‘urtalovchining majburiyatini o‘zida aks ettiradi.
Sug‘urta riskni shartnoma asosida o‘tkazish bo‘lgani uchun,
sug‘urtalovchi hodisa uchun javobgarlikni o‘z zimmasiga oladigan
hodisalar va shart-sharoitlarning turlari batafsil kelishib olinishi va
moliyaviy qoplama chegarasi belgilangan bo‘lishi kerak. Bu
qoplashning turli yo‘llari mumkin bo‘lganda yoki sug‘urta polisi chet
el sug‘urta bozorida zararni qoplayotganda muhim, chunki qoplab
berish shartlari, qoplash chegarasi va oqibatlarini aniqlash turli
mamlakatlarda turlicha bo‘lishi mumkin.
Voqea turi va sug‘urta polisi shartlari kelishib olingan bo‘lsa,
sug‘urta mukofotini to‘lash sug‘urta hodisasida pul mablag‘lar
210
manbaini ta’minlaydi. Shunday qilib, sug‘urtalovchi saqlab qo‘yilgan
risklarning noaniq xarajatlarini sug‘urta mukofotining muayyan
qiymati bilan almashtiradi. Bu qiymat sug‘urta shartnomasi muddati
davomida
sof
yo‘qotishlarni
baholashga
asoslanadi
va
sug‘urtalanuvchi uchun fiksirlangan hisoblanadi. Ehtimoliy
zararning bunday stabillashuvi korxonalar daromadliligi riskni saqlab
qolgan holatdan ko‘ra sof yo‘qotishlar oqibatlariga kamroq ta’sirchan
ekanligini anglatadi. Biroq sug‘urta sug‘urtalanuvchiga yetkazilgan
zararni har doim ham to‘liq kompensatsiyalamaydi. Bu
sug‘urtalovchi o‘z zimmasiga olgan cheklangan javobgarlik,
yo‘qotishlarning barcha ehtimoliy kanallarini nazarda tutmay yomon
tuzilgan sug‘urta shartnomasi yoki sug‘urta qilinmagan zararlar bilan
bog‘liq bo‘lishi mumkin.
Sug‘urta shartnomalarini muhokama qilish va ulardan risklarni
boshqarish sohasida foydalanish tamoyillarini tushunish uchun
asosiy tushuncha va atamalarni o‘rganib chiqish muhim sanaladi.
Istisnolar, chegaralar, franshiza va birgalikda to‘lashni sug‘urta
shartnomalarining to‘rt muhim tarkibiy qismi deyish mumkin.
Istisnolar – bu bir qarashda sug‘urta shartnomasi shartlarini
qoniqtiruvchi yo‘qotishlar, lekin baribir ularning qoplanishi maxsus
istisno qilinadi. Masalan, hayot sug‘urtasi polisi mijoz vafot etgan
taqdirda nafaqa to‘lashni ham o‘z ichiga oladi, lekin odatda mijoz o‘z
hayotiga qasd qilgan hollarda bunday nafaqani to‘lash polis
shartlarida istisno qilinadi. Tibbiy sug‘urta mijoz sug‘urta polisini
sotib olishidan avval kasallangan ayrim kasalliklarni davolash uchun
to‘lovni istisno qilishi mumkin. Shunday qilib, sug‘urta polisi
sug‘urta shartnomasini tuzishdan oldin mavjud bo‘lgan
kasalliklarning tibbiy sabablari uchun to‘lovni o‘z ichiga olmaydi.
Chegaralar – bu sug‘urta shartnomasida nazarda tutilgan zararlar
uchun kompensatsiya miqdori bo‘yicha cheklovlar hisoblanadi.
Boshqa so‘z bilan aytganda, agar kasalliklardan sug‘urtalanish
polisiga 1 million sh.b. chegara o‘rnatilgan bo‘lsa, bu sug‘urta
kompaniyasi kasallikni davolash uchun shu miqdordan ko‘proq
to‘lov qilmasligini anglatadi.
Franshiza – bu sug‘urtalanuvchi tomon sug‘urta kompaniyasidan
qandaydir tovon puli olishdan avval o‘z mablag‘laridan to‘lashi kerak
bo‘lgan pul summasidir. Masalan, agar avtomobilga sug‘urta
polisingiz 1000 sh.b. miqdorda franshizani ham o‘z ichiga olgan
bo‘lsa, demak, avtohalokat yuz bergan holatda ta’mirlash uchun
211
birinchi 1000 sh.b. ni siz o‘z cho‘ntagingizdan to‘lashingiz kerak
bo‘ladi, sug‘urta kompaniyasi esa ushbu ming sh.b.ni chiqarib
tashlagan holda qolgan barcha summani to‘laydi.
Franshiza mijozni ehtimoliy yo‘qotishlarga nisbatan ko‘proq
e’tibor qaratishga majburlaydi. Sug‘urta polisida ta’mirlash uchun
500 sh.b. miqdorda franshiza qayd etilgan avtomobil egasi (buni u
o‘zi to‘lashi kerak), polisida bunday franshiza yo‘q bo‘lgan
haydovchi bilan taqqoslaganda, mashinani yanada ehtiyotkorroq
haydashga harakat qiladi. Biroq uning miqdori franshiza miqdoridan
oshib ketganidan so‘ng zararni nazorat qilishga rag‘bat ham
yo‘qoladi.
Birgalikda to‘lash sug‘urtalangan tomon zararning bir qismini
qoplashi shartligini anglatadi. Masalan, sug‘urta polisida birgalikda
to‘lov har qanday zararning 20%ini tashkil etishiga kelishib olingan
bo‘lishi mumkin, sug‘urta kompaniyasi esa qolgan 80% ni to‘laydi.
Birgalikda to‘lash franshizaga o‘xshab ketadi, chunki u ham
mijozlarni zararning bir qismini o‘z cho‘ntagidan to‘lashga majbur
qiladi. Farqi shundaki, bunda mijoz to‘lashi kerak bo‘lgan ulushni
hisoblash yo‘llari boshqacha bo‘lib, ularning yordamida mijozda
zarardan qutulib qolishga stimul yuzaga keltiriladi.
Shifokor qabuli uchun to‘lovni taqdim etadigan tibbiyot polisini
ko‘rib chiqamiz. Polisda birgalikda to‘lash haqida band bo‘lsa, bemor
har bir qabul uchun shifokorga gonararning bir qismini o‘zi to‘laydi.
Agar polisda birgalikda to‘lash haqida shart o‘rniga 1000 sh.b.
miqdorida franshiza kiritilgan bo‘lsa, mijoz franshiza summasi
butunlay tugamaguncha shifokor qabuli uchun barcha to‘lovlarni o‘zi
amalga oshiradi, undan keyingi qabullar uchun u hech narsa
to‘lamaydi. Shunday qilib, franshiza 1000 sh.b. summaga yetgandan
keyin qo‘shimcha qabullardan tiyilishga stimul paydo qilmaydi,
birgalikda to‘lov holatida esa shunday shart-sharoit yuzaga
keltiriladi. Sug‘urta polisida franshiza ham, birgalikda to‘lash sharti
ham bo‘lishi mumkin.
Sug‘urta sug‘urtalanuvchiga muayyan shartlar asosida yo‘qotish
riskini sug‘urtachiga o‘tkazish imkonini bergan holda uni
yo‘qotishlardan moliyaviy himoya qiladi. Sug‘urta shartnomasining
asosiy xususiyatlari quyidagilar hisoblanadi:
- zarar yetishiga olib keladigan hodisalar sodir bo‘lmasidan
avval xulosa qilish, sug‘urta polisida barcha shartlar kelishib olinadi;
212
- hodisaning oqibatlarini o‘tkazish (ya’ni, sug‘urta qoplamasini
to‘lash) – sug‘urta hodisasidan keyin darhol amalga oshiriladi;
- yo‘qotishning faqat moliyaviy oqibatlarini o‘tkazish.
Sug‘urtalangan shaxs moliyaviy kompensatsiya olingunga qadar
binolar yoki ishlab chiqarish jarayonlarining shikastlanishi yoxud
buzilishi yoki boshqa kapital yo‘qotish oqibatida zarar ko‘radi.
Sug‘urta tuzilgan shartnomaga muvofiq riskni o‘tkazish ekanligi
sababli, bunday shartnomada sug‘urta sifatida ko‘rib chiqiladigan
aniq hodisalar va sug‘urta qoplamasining shakli hamda miqdori aniq
ko‘rsatilgan bo‘lishi kerak.
Standart sug‘urta shartnomasida sug‘urta summasini to‘lash
faqat barcha talablar taqdim etilganidan va tegishli tarzda ro‘yxatdan
o‘tkazilganidan
keyin
belgilanadi.
Boshqacha
aytganda,
sug‘urtalanuvchi sug‘urtalovchiga pul to‘laydi, keyin sug‘urtalovchi
sug‘urta hodisasi yoki qoplab berish uchun kelishib olingan hodisa
yuz bergan taqdirda, olingan summaning bir qismini, hammasini yoki
undan ham ko‘p qismini to‘lab beradi. Sug‘urta mukofotini to‘lash
(sug‘urta badali) va da’vo arizasini berish o‘rtasida har doim
muayyan vaqt o‘tadi, ya’ni, sug‘urtalanuvchi shartnoma davri
boshida sug‘urtalovchiga bo‘nak taqdim etadi. Ayrim yillarda zararni
qoplash summasi sug‘urtalovchi tomonidan olingan summadan
kamroq bo‘lsa, boshqa yillarda buning teskarisi kuzatiladi. Odatda,
barcha mablag‘lar bir vaqtning o‘zida to‘lanmaydi. Ko‘pincha, oldin
sug‘urtalanuvchi pulni to‘laydi, keyin esa sug‘urta qoplamasini
sug‘urtalovchidan kechikish bilan oladi.
Mohiyatan, sug‘urta riskni o‘tkazishning qisqa muddatli
mexanizmi hisoblanadi. Zararlarni qoplash xarajatlari yakunda
sug‘urtalovchi emas, sug‘urtalanuvchi tomonidan qoplanadi.
Sug‘urta tashkilotni o‘z yo‘qotishlarini uzoq muddatli ko‘lamda
to‘lashga majbur qiluvchi va qisqa muddat uchun o‘rta hamda katta
yo‘qotishlarda moliyaviy inqirozdan himoyani ta’minlovchi
“yo‘qotishlarni tekislovchi” mexanizm sanaladi.
Sug‘urta kompaniyalari sug‘urta shartnomasi doirasida o‘z
zimmasiga olishi mumkin bo‘lgan risklarga qat’iy talablarni qo‘yadi.
Bu boshqa istalgan tijorat korxonasi singari sug‘urta kompaniyasi
ham o‘zini zararlardan himoya qilish va foyda olishga intilishi bilan
bog‘liq. Shuning uchun u muayyan korxonaning faoliyatiga xos
barcha risklar majmuidan faqat quyidagi talablarga javob beradigan
qismini tanlab oladi:
213
- hodisalarning tasodifiy va oldindan aytib bo‘lmaydigan tabiati;
- riskning o‘lchanuvchanligi;
- yo‘qotishlarning cheklanganligi;
- sug‘urta hodisasi sodir bo‘lishining nisbatan kichik
ehtimolligi.
Hodisalarning tasodifiyligi va oldindan aytib bo‘lmasligi talabi
riskning o‘ziga xos xususiyatlaridan kelib chiqadi. Bundan tashqari,
sug‘urta kompaniyalari uchun bu shartga rioya etish hodisalarning
o‘zi emas, balki zarar miqdori uchun muhimroq. Yil davomida
yetarlicha yaxshi prognoz qilinadigan yo‘qotishlarga olib keladigan
tez-tez uchrovchi va nisbatan bir xil hodisalar sug‘urta uchun nobop
obyektlar sanaladi.
Riskning o‘lchanuvchanligi statistika yoki nazariy modellar
asosida uning ehtimoliy tavsifini hisoblash imkoniyatini bildiradi.
Yo‘qotishlarning cheklanganligi sug‘urtalanadigan zararlarning
maksimal miqdoriga muayyan shartlar qo‘yishni anglatadi. Odatda,
bu talab shartnoma bo‘yicha belgilanadigan sug‘urta summasida o‘z
ifodasini topadi. Sug‘urta hodisasining yuz berish ehtimoli ikki
sababga ko‘ra juda ulkan bo‘lmasligi kerak. Birinchisi, sug‘urta
hodisalari yuzaga kelishining real chastotasi o‘zining o‘rtacha
ko‘rsatkichiga nisbatan fluktuatsiyaga moyil. O‘z navbatida, sug‘urta
kompaniyasi uchun mazkur holatda maksimal yo‘qotishlar yuzaga
kelishi ehtimoli mavjud. Ikkinchi sabab sug‘urta hodisalarining
yuzaga kelishi ehtimolining yuqori bo‘lishi sug‘urtalanuvchi to‘lashi
kerak bo‘lgan sug‘urta mukofotining katta miqdoriga to‘g‘ri kelishi
bilan bog‘liq. Sug‘urta summasining 20-30 foizini tashkil etadigan
mukofot sug‘urtalanuvchi uchun foydasizligi ayondir.
Odatda, sug‘urtaning har turida sug‘urtalashda qabul qilinadigan
muayyan o‘ziga xos risklar to‘plami mavjud bo‘ladi. Bunda
sug‘urtalanuvchilar bir nechta variantlardan birini tanlashlari
mumkin. Risklar ro‘yxati cheklangan va barcha ehtimoliy holatlar
hisobga olinmaydi. Masalan, sug‘urtalashda uchinchi shaxsning
g‘arazli xatti-harakatlari bilan bog‘liq holda yuzaga keladigan
zararlar ko‘pincha istisno qilinadi. Odatda, fors-major holatlar tufayli
yuzaga kelgan hodisalar ham moliyaviy va investitsion risklar
sug‘urtasidan chiqarib tashlanadi.
Sug‘urtalash uchun qabul qilinadigan risklar bo‘yicha cheklovlar
ro‘yxati juda keng va turli sug‘urta shartnomalari uchun indivi-
dualdir. Risklarni qabul qilish ehtimoli, shuningdek, sug‘urta
214
kompaniyasining ixtisoslashuvi, operatsiyalari va moliyaviy ahvoliga
ham bog‘liq bo‘ladi. Sug‘urta turlarini tasniflash sug‘urta
qilinayotgan risklar va ularni o‘tkazish shartlarini tavsiflovchi turli
xususiyatlarga asoslangan bo‘lishi mumkin.
Misol uchun, Rossiyada davlat sug‘urta nazorati organlari
tomonidan qabul qilingan tasnifga ko‘ra, uchta asosiy guruh yoki
tarmoq ajratilgan: shaxsiy, mulk sug‘urtasi va fuqarolik javobgar-
ligini sug‘urtalash. Iqtisodiy risklarni sug‘urtalash tizimida asosan
mulk sug‘urtasi va javobgarlik sug‘urtasi ancha keng tarqalgan.
Sug‘urta obyekti sifatida inson hayoti, salomatligi va mehnat
qobiliyati namoyon bo‘ladigan shaxsiy sug‘urta hayot sug‘urtasi,
baxtsiz hodisalardan sug‘urtalash va tibbiy sug‘urtaga bo‘linadi.
Mulk sug‘urtasi turli mulk shakllari himoya obyekti sifatida
qatnashadigan sug‘urta tarmog‘i sifatida qo‘llaniladi. Sug‘urtalanuv-
chining mulki hisoblanadigan, shuningdek, uning egaligida,
foydalanishi va tasarrufida bo‘lgan mol-mulk sug‘urtalangan bo‘lishi
mumkin. Bunda nafaqat mulk egalari, balki uning saqlanganligi
uchun javobgar bo‘lgan boshqa yuridik va jismoniy shaxslar ham
sug‘urtalanuvchi bo‘lishi mumkin.
Mulkiy manfaatlar foyda yoki daromad olinmay qolganda (boy
berilgan foyda), mahsulot sotuvchisining hisobvarag‘i bo‘yicha
to‘lovsizlik holati yuzaga kelganda, uskunalar bo‘sh turib qolganda,
valuta kurslari o‘zgarganda va boshqa holatlar uchun sug‘urta
qilinadi. Javobgarlik sug‘urtasi – bu sug‘urtalanuvchining (sug‘urta-
langan shaxsning) aybi bilan zarar yetkazilishi mumkin bo‘lgan
uchinchi shaxslar oldida sug‘urtalanuvchining (sug‘urtalangan
shaxsning) fuqarolik javobgarligi himoya obyekti hisoblanadigan
sug‘urta tarmog‘idir. Uning quyidagi turlari ancha keng tarqalgan:
avtofuqarolik
sug‘urtasi,
shifokorlar,
notariuslar,
bojxona
tashuvchilari, auditorlar va boshqa kasblarning kasbiy javobgarligini
sug‘urta qilish, xavfli ishlab chiqarish obyektlarini sug‘urtalash.
Sug‘urtalanuvchi sug‘urtadan quyidagi foydalarni oladi:
kutilmagan yo‘qotishlar yuz berganda zararni qoplash, noaniqliklarni
kamaytirish, yanada samarali foydalanish uchun bo‘sh mablag‘larni
yuzaga keltirish, sug‘urtalovchi tomonidan taqdim etilgan risklarni
boshqarish bo‘yicha mutaxassislardan foydalanish.
Sug‘urta pul mablag‘larining kafolatlangan manbaini o‘zida aks
ettirib, mavjud boshqa manbalar yetkazilgan zararlar natijasida
cheklanishi mumkin. Kreditorlar qarzni to‘lash imkoniyati asosiy
215
fondlar kamayishi bilan bog‘liq bo‘lgan tashkilotni pul mablag‘lari
bilan ta’minlashni xohlamasligi mumkin. Bunday holatlarda sug‘urta
zararning
korxona
faoliyatiga
ta’sirini
minimallashtiradi.
Sug‘urtalovchi tomonidan to‘lanadigan pul mablag‘lari korxona
faoliyati va daromadliligini davom ettirish uchun ishlab chiqarishni
tiklash davrida zarar ta’sirini yumshatadi.
Aksariyat hollarda sug‘urta polislarini sotib olish noaniqlikni
kamaytiradi. Zararning turli qatlamlarida bo‘lgan yo‘qotishlarni
qoplash uchun moliyalashtirishni tashkil qilish va mexanizmlariga
bo‘lgan talablar turlicha bo‘ladi. Kichik muntazam yo‘qotishlar
uchun mos bo‘lgan omil o‘rta va yirik hajmdagi zararlar uchun mos
kelmaydi. Umumiy yillik yo‘qotishlarning jiddiyligi va chastotasini
prognoz qilish mumkin bo‘lsa-da, bunday zararlar aynan qachon
sodir bo‘lishini oldindan aytish deyarli mumkin emas.
Sug‘urta mukofoti uchun muayyan xarajatlarni nomuayyan
xarajatlarga almashtirish. Bu sug‘urtaning asosiy xususiyati
hisoblanadi, chunki sug‘urta barcha risklar integratsiyalanganligini
anglatadi. Bu sug‘urtalovchiga individual sug‘urtalanuvchining o‘zi
bajargan holdagiga nisbatan ko‘proq ma’lumotlar oqimini qayta
ishlashga imkon beradi. Darhaqiqat, katta sonlar qonunini oldindan
bilish mumkinligi noaniqliklarning umumiy darajasini pasaytiradi.
Alohida sug‘urtalovchining foydasi shu bilan ta’minlanadiki,
sug‘urtalashda u uchun ixtiyoriy yilda kutilmagan zararlar riski
nafaqat pastroq risk bilan almashadi, balki sug‘urta badallari
summasi bilan ham cheklanadi. Noaniqlikning kamayishi ham
iqtisodiy foyda keltiradi. Kutilmagan zararlarni qoplash uchun likvid
shaklda saqlanishi kerak bo‘lgan pul mablag‘laridan endi daromad
olish uchun foydalanish mumkin.
Sug‘urtalanuvchi uchun sug‘urta kompaniyalarining qo‘shimcha
xizmatlari, sug‘urta mukofotiga kiritilgan xizmatlarning qiymati juda
muhim, chunki bu holda sug‘urtalovchining tajribasi ham
qo‘llaniladi. Agar yong‘in xavfi, o‘g‘irlik ehtimoli yoki majburiyatlar
riski tahlili, avvalgi zarar yoki talablar bo‘yicha statistikani qayta
ishlash sug‘urtalanuvchi tomonidan amalga oshirilmagan bo‘lsa, buni
o‘z mutaxassislariga tayanib yoki tashqi mutaxassislarni jalb qilish
orqali sug‘urtalovchi bajarishi kerak.
Riskni qoplashning moliyaviy mexanizmi sifatida sug‘urta
mexanizmidan foydalanish muayyan muammolar bilan bog‘liq.
Birinchidan, sug‘urta zararlarni to‘liq moliyaviy kompensatsiyasini
216
ta’minlamaydi, ikkinchidan, ko‘plab amaliy muammolar ham
mavjud.
10.5. Moliyaviy risklarni hejirlash
Mulkiy manfaatlarni sug‘urtalashning o‘ziga xos shakllaridan
biri bo‘lgan hejirlash valuta kurslari, tovarlar narxi, foiz stavkalari va
boshqalarning kelgusida salbiy o‘zgarishlari natijasida moliyaviy
operatsiyalar riskini cheklash yoki istisno etishga imkon beradigan
chora-tadbirlar tizimi sanaladi. Valuta shartlari, forvard operatsiyalar,
optsion va boshqalar shunday choralar sirasiga kiritiladi.
Hejirlash – bu ehtimoliy yo‘qotishlar riskini kamaytirish
jarayonidir. Kompaniya barcha risklarni hejirlash, hech narsani
hejirlamaslik yoki nimanidir tanlab hejirlash bo‘yicha qaror qabul
qilishi mumkin. Bundan tashqari, u ongli yoki aksincha tarzda
spekulatsiya ham qiladi. Hejirlash yo‘qligining ikkita sababi bo‘lishi
mumkin. Birinchidan, firma risklar haqida yoki ushbu risklarni
yumshatish imkoniyatlaridan xabardor bo‘lmasligi mumkin.
Ikkinchidan, u ayirboshlash kurslari yoki foiz stavkalari o‘zgarmas
qolishi yoki uning foydasiga o‘zgarishini taxmin qiladi. Natijada
kompaniya spekulatsiya qiladi: agar kutganlari to‘g‘ri chiqsa, u
yutadi, aksincha holda zarar ko‘radi.
Barcha risklarni hejirlash – ularni butunlay chetlab o‘tishning
yagona yo‘lidir. Biroq ko‘pgina kompaniyalarning moliyaviy
direktorlari tanlanma hejirlashni afzal ko‘rishadi. Agar ular valuta
kurslari yoki foiz stavkalari ular uchun salbiy tomonga o‘zgarishiga
ishonadigan bo‘lsalar, u holda riskni hejirlaydi, agar bu harakat
ularning foydasiga bo‘lsa – riskni e’tiborsiz qoldirishadi. Mohiyatan,
aynan mana shu spekulatsiya. Qayd qilish joizki, professional
prognozchilar, odatda, o‘z baholashlarida muntazam xatoga yo‘l
qo‘yishadi, ammo kompaniyaning moliyaviy bo‘limlari xodimlari
“havaskorlar” sanalsa-da, o‘zlarining oldindan ko‘ra olish
qobiliyatlariga ishonishadi va bu ularga aniq prognoz qilish imkonini
beradi deb o‘ylashadi.
Umumiy hejirlashning (ya’ni, barcha risklarni kamaytirishning)
kamchiliklaridan biri brokerlarga komissiya va optsion mukofotlari
uchun ancha salmoqli xarajatlardir. Tanlanma hejirlashni umumiy
217
xarajatlarni kamaytirishning usullaridan biri sifatida ko‘rib chiqish
mumkin. Boshqa usul esa kurslar yoki stavkalar ma’lum darajagacha
o‘zgarganidan keyingina risklarni sug‘urtalashdir. Kompaniya
ma’lum darajada noqulay o‘zgarishlarga dosh berishi mumkin, ammo
agar ular yo‘l qo‘yish mumkin bo‘lgan chegaraga yetib borsa, kelgusi
zararlarning oldini olish uchun mavqeni to‘liq hejirlash kerak bo‘ladi.
Bunday yondashuv ayirboshlash kurslari yoki foiz stavkalari barqaror
bo‘lib qolavergan yoki maqbul yo‘nalishda o‘zgargan vaziyatlarda
riskni sug‘urtalash xarajatlaridan qutulib qolishga imkon beradi.
Portfelni boshqarish holatida riskning bir qismini sug‘urtalashga
urinish risk darajasini oshirish uchun risklarni boshqarish
vositalaridan foydalangan holda takomillashtirilishi mumkin. Uzoq
muddatli davlat obligatsiyalari yoki aksiyalarining bahosini
ko‘paytirishni kutadigan fond boshqaruvchisi bu o‘sishdan foyda
olish uchun fyuchers yoki optsion mavqelarni ochishi mumkin.
Uning prognozi to‘g‘ri bo‘lsa, portfeldan daromadlar o‘rtadi. Bu
valuta va foiz riskini boshqarishda qo‘llanilishi mumkin bo‘lgan
spekulatsiyaning aniq shakli sanaladi. Spekulatsiyaning ta’rifidan
barcha risklarni to‘lig‘icha hejirlamaslik to‘g‘risida qaror qabul
qilingan holat istisno etilgan taqdirda ham, risk darajasini oshirish
uchun risklarni boshqarish instrumentlari qo‘llanilgan holatlarni
hisobga olmaslik mumkin emas.
Iqtisodiy munosabatlar ishtirokchilari aktivni zudlik bilan
yetkazib berish bo‘yicha ham, kelgusida yetkazib berish bo‘yicha
ham shartnomalar tuzadilar. Aktivni zudlik bilan yetkazib berish
maqsad qilingan bitimlar kassa yoki spot bitimlari deb ataladi.
Bunday bitimlar bozori spot (kassa) bozori degan nomga ega bo‘ladi.
Ushbu bitimlar tuziladigan narx spot (kassa) narxi deb ataladi.
Aktivni kelgusida yetkazib berish bilan bog‘liq bitimlar muddatli
bitimlar deb ataladi. Muddatli shartnomada kontragentlar uni tuzish
paytida barcha shartlarini kelishib oladilar.
Muddatli bozor iqtisodiy konyunkturaning o‘zgaruvchanligi
sharoitida narx risklarini sug‘urtalash mexanizmi sifatida xizmat
qiladi. Shu munosabat bilan ushbu bozorning mavjudligi xo‘jalik
subyektlariga moliyaviy risklarni istisno etish yoki kamaytirish
imkonini beradi. Muddatli bozor jozibadorligi yana shundan iboratki,
218
uning instrumentlari bo‘sh moliyaviy mablag‘larni investitsiyalash-
ning yuqori daromadli obyektlari sanaladi. Bu holat investitsiya-
lashga portfelli yondashuv sharoitida ayniqsa muhim ahamiyat kasb
etadi.
Muddatli bozor o‘zining ichki tuzilmasiga ega bo‘lib, uni turli
baholash mezonlari bo‘yicha tasniflash mumkin. Eng umumiy
yondashuvga ko‘ra muddatli bozorni birlamchi va ikkilamchi, birja
va nobirja kabi turlarga ajratish kerak bo‘ladi. Bozorda savdo
qilinayotgan instrumentlar turiga ko‘ra, uni forvard, fyuchers, optsion
bozori va svop bozoriga ajratish mumkin.
O‘z navbatida, forvard bozorni klassik forvard shartnomalar,
ya’ni, asosiy maqsadi bazaviy aktivlarni yetkazib berish va
ishtirokchilar mavqeyini hejirlash (ya’ni, sug‘urta qilish) dan iborat
shartnomalar bozori, shuningdek, repo bozori va ishlab chiqarish
bozoriga ajratish mumkin. Ular alohida ajratilishi va ko‘rsatilishi
kerak, chunki tashqi shakliga ko‘ra muddatli bozorning elementlari
bo‘lishiga qaramay, o‘zining asosiy funksiyalari bilan bir qator
boshqa vazifalarni hal etishadi. Masalan, repo bozori qisqa muddatli
kreditga bo‘lgan ehtiyojni ta’minlashga mo‘ljallangan bo‘lsa, ishlab
chiqarish bozori esa – birinchi navbatda qimmatli qog‘ozlarning
kelgusi chiqarish narxini belgilash funksiyasini bajaradi. Bundan
tashqari, o‘zining muddati jihatidan ushbu bozorlar juda qisqa
muddatli hisoblanadi. Optsion bozorini ham xuddi shunday klassik
optsion shartnomalari bozori va sozlangan optsionlar bilan
instrumentlar bozoriga ajratish mumkin.
Muddatli bitimlar qat’iy va shartli turlarga ajratiladi. Qat’iy
bitimlar ijrosi majburiydir. Ular forvard va fyuchers bitimlarini o‘z
ichiga oladi. Shartli bitimlar (ular yana optsion yoki mukofotli
bitimlar deb ham ataladi) shartnoma taraflaridan biriga shartnomani
bajarish yoki bajarmaslik huquqini beradi.
Bitimlarda ikki tomon – xaridor va sotuvchi ishtirok etdi. Shaxs
shartnomaga sotib olayotgan holatda u uzun mavqeni ochayotgani
yoki egallayotgani aytiladi. Shartnomani sotayotgan shaxs qisqa
mavqeni egallaydi (ochadi). Agar investor avval shartnomani sotib
olgan (sotgan) bo‘lsa, u shartnomani sotish (sotib olish) yo‘li bilan
o‘z mavqeyini yopishi mumkin. Ochiq mavqeni yopish bitimi ofset
219
bitim deb ataladi. U boshlang‘ich bitimga nisbatan qarama-qarshi
sanaladi. Muddatli bozorda ishtirokchilarning bir nechta toifasi
mavjud. Maqsadlari va amalga oshiradigan operatsiyalari nuqtayi
nazaridan ularni uch guruhga ajratish mumkin: spekulyantlar,
arbitrajyorlar va hejirlar.
Spekulyant – bu vaqt bo‘yicha yuzaga kelishi mumkin bo‘lgan
moliyaviy instrumentlar kursidagi farq hisobiga foyda olishga
intiluvchi shaxsdir. Spekulyant kelgusida yanada qulay narxda sotish
(sotib olish) maqsadida aktivlarni sotib oladi (sotadi).
Spekulyantning muvaffaqiyati tegishli aktivlar narxining o‘zgarish
tendensiyalarini qanchalik mohirona prognozlashiga bog‘liq.
Spekulyant muddatli bozorda kerakli shaxs sanaladi, chunki,
birinchidan, u muddatli shartnomalarning likvidligini oshiradi,
ikkinchidan esa, unga hejirlar o‘tkazadigan narxlar o‘zgarishi riskini
o‘z zimmasiga oladi. Arbitrajyor – bu har xil bozorlarda ayni bir
aktivga turlicha narx kuzatilayotgan bo‘lsa yoki o‘zaro bog‘liq
aktivlar o‘rtasidagi paritet munosabatlari buzilgan bo‘lsa, bir
vaqtning o‘zida ularni sotish va sotib olish hisobiga foyda oluvchi
shaxsdir. Bunga misol tariqasida spot bozorida aktivni sotib olish
(sotish) va tegishli fyuchers shartnomasini sotish (sotib olish)ni
keltirish mumkin. Umuman olganda, arbitraj operatsiyasi – bu
omonatchiga hech qanday risksiz daromad olish imkonini beruvchi
operatsiya bo‘lib, undan qandaydir investitsiyani talab qilmaydi.
Arbitraj operatsiyalarini amalga oshirish turli bozorlarda ayni bir
aktivlar narxlarida yuzaga kelgan og‘ishlar muvozanatlashuviga va
o‘zaro bog‘liq aktivlar o‘rtasidagi paritet tiklanishiga olib keladi.
Hejir – bu muddatli bozorda o‘z moliyaviy aktivlarini yoki spot
bozorida bitimlarni sug‘urtalovchi shaxs. Masalan, investor aksiyalar
paketini sotib oldi. Ularning kurs qiymati pasayishi natijasida katta
yo‘qotishlarga uchradi. Muddatli shartnomalar bozori unga bunday
yo‘qotishlardan sug‘urtalanish maqsadida bir qator bitimlar tuzish
imkonini beradi. Boshqa misol sifatida hosil yig‘ib olish vaqtida o‘z
tovarining narxi pasayib ketishidan xavotir olayotgan g‘allakorni
tasavvur qilish mumkin. Muddatli shartnoma tuzish unga narx
riskining oldini olishga imkon yaratadi. Yuqorida ta’kidlab
220
o‘tilganidek, ushbu bitimlardagi riskni ko‘pincha spekulyant o‘ziga
olib, bunda u hejir kontragenti sifatida namoyon bo‘ladi.
Har gal ikki tomon oldindan kelishilgan narxlarda tovarlarning
ixtiyoriy turini kelgusida almashish uchun bitim tuzganda, gap
forvard shartnomasi haqida borayotgan bo‘ladi. Odamlar shunday
deb atalishini hatto xayoliga keltirmagan holda ko‘pincha forvard
shartnomalari tuzishadi.
Masalan, siz bir yildan keyin Londondan Tokioga borishni
rejalashtirdingiz va samolyot chiptasini bron qilib qo‘yishga qaror
qildingiz. Xizmat ko‘rsatuvchi aviakompaniya sizga ikki variantdan
birini tanlashni taklif qilmoqda: hozir chiptani 1000 sh.b.ga teng
kafolatlangan narxda sotib olishga kelishish yoki o‘sha paytda
parvozdan oldin chipta narxi qancha bo‘lsa shuncha pul to‘lash. Har
ikkala holatda ham to‘lov parvoz kuni amalga oshiriladi. Agar siz
1000 sh.b. kafolatlangan narx keltirilgan variantni tanlashga qaror
qilsangiz, u holda aviakompaniya bilan forvard shartnoma tuzgan
bo‘lasiz.
Forvard shartnomasi tuzib, siz chipta uchun 1000 sh.b.dan ortiq
pul to‘lashga majbur bo‘lish riskini yo‘qotdingiz. Agar bir yildan
keyin chipta narxi 1500 sh.b.gacha ko‘tarilsa, unda xursand
bo‘lishingiz mumkin, narxni 1,000 sh.b.da fiksirlab oqilona qaror
qabul qilgansiz. Boshqa tomondan, agar parvoz kuniga kelib, narx
500 sh.b.gacha pasayib ketsa, siz o‘sha vaqtda kelishilgan va
to‘lashga rozi bo‘lgan 1000 sh.b. forvard narxni to‘lashingiz kerak
bo‘ladi. Bu holatda o‘z qaroringizdan albatta afsuslanasiz.
Forvard shartnomasi – shartnoma predmetini kelgusida yetkazib
berish to‘g‘risida ikki tomon o‘rtasida birjadan tashqarida tuzilgan
kelishuv hisoblanadi. Bitimning barcha shartlari shartnomani tuzish
paytida kontragentlar tomonidan kelishib olinadi. Shartnoma ijrosi
ushbu shartlarga muvofiq belgilangan muddatda amalga oshiriladi.
Forvard shartnomasi – bu qat’iy bitim, ya’ni ijrosi majburiy
bitimdir. Bitimning predmeti turli xil aktivlar, masalan, tovarlar,
zaxiralar, obligatsiyalar, valuta va boshqalar bo‘lishi mumkin.
Shartnomani tuzish kontragentlardan hech qanday xarajatlarni talab
qilmaydi (bu yerda bitimni rasmiylashtirish bilan bog‘liq ehtimoliy
221
qo‘shimcha xarajatlar, agar u vositachi yordamida tuzilgan bo‘lsa,
komissiya yig‘imi ham hisobga olinmaydi).
Forvard shartnomasi, odatda, tegishli aktivni real sotish yoki
xarid qilish, shu jumladan yetkazib beruvchi yoki xaridorni narxning
ehtimoliy nomaqbul o‘zgarishlaridan sug‘urtalash uchun tuziladi.
Forvard shartnomasi aktivlarning kurs qiymatidagi farq uchun
o‘ynash maqsadida ham tuzilishi mumkin.
Forvard shartnomasi qat’iy bitim bo‘lishiga qaramay,
kontragentlar uning o‘z sherigi tomonidan bajarilmasligidan
sug‘urtalanmagan. Agar kontragentlardan biri hatto jarima
sanksiyalari to‘laganda ham kattaroq foyda olishi mumkin bo‘lsa,
ushbu shartnomani bajarmaslik payiga tushib qolishi mumkin.
Forvard shartnomasi – bu birjadan tashqarida tuzilgan
shartnoma. Odatda, ushbu bitim tegishli aktivni haqiqatda yetkazib
berish yoki sotib olishni nazarda tutgani uchun, kontragentlar buning
uchun qulay shartlarda kelishib olishadi. Shu bois, forvard
shartnomasi standart shartnoma sanalmaydi.
Forvard shartnomasini tuzish paytida tomonlar bitim amalga
oshiriladigan narxni kelishib oladilar. Ushbu narx yetkazib berish
narxi deyiladi. U forvard shartnomasining butun amal qilish muddati
davomida
o‘zgarishsiz
qoladi.
Yetkazib
berish
narxi
kontragentlarning mavqelarini muvofiqlashtirish natijasi sanaladi.
Agar qandaydir vaqtdan so‘ng yangi forvard shartnomasi tuziladigan
bo‘lsa, u holda unda yetkazib berishning yangi narxi fiksirlanadi va u
birinchi shartnomadagi yetkazib berish narxidan farq qilishi mumkin,
chunki investorlarning shartnoma asosida yotuvchi aktiv uchun
bozorning kelgusi konyunkturasiga nisbatan kutishlari o‘zgargan.
Forvard shartnomasi bilan bog‘liq holda, narxning yana bir
tushunchasi, aynan esa forvard narx yuzaga keladi. Vaqtning har bir
oni uchun forvard narx – bu o‘sha vaqtda tuzilgan forvard
shartnomasida fiksirlangan yetkazib berish narxidir. Shunday qilib,
shartnoma tuzish paytida forvard narx yetkazib berish narxiga teng
bo‘ladi. Yangi forvard shartnomalari tuzilganda yangi forvard narx
ham belgilanadi. Fyuchers shartnomasi – bu, mohiyatan, xuddi o‘sha
forvard shartnomasi bo‘lib, uning savdosi ayrim birjalarda amalga
oshiriladi va uning shartlari muayyan tarzda standartlashtiriladi.
222
Fyuchers shartnomalari tuziladigan birja xaridor bilan sotuvchi
o‘rtasida vositachi rolini o‘z zimmasiga oladi va shu tariqa ularning
har biri birja bilan alohida shartnoma tuzgan bo‘lib chiqadi.
Standartlashtirish fyuchers shartnomalarining shartlari (ya’ni,
yetkazib berilgan tovarlar soni va sifati kabilar) barcha shartnomalar
uchun bir xilligini anglatadi. Forvard shartnomasi ko‘pincha sotib
oluvchi ham, sotuvchi ham duch keladigan riskni kamaytirishga
imkon beradi. Bu qanday sodir bo‘lishini quyidagi misol asosida
ko‘rib chiqamiz. Bug‘doy yetishtirish bilan shug‘ullanuvchi fermer
bor deb tasavvur qiling. O‘rimgacha bir oy qolgan, hosil miqdori ham
taxminan ma’lum. Fermer daromadlarining salmoqli qismi g‘allani
sotish bilan bog‘liq bo‘lganligi sababli, fermer narxning kelgusi
dinamikasi noaniqligi bilan bog‘liq riskdan chetlab o‘tishi mumkin.
Shu maqsadda u kelgusida yetkazib berish sharti bilan hosilni hozir
fiksirlangan narxda sotadi. Bundan tashqari, bir oydan so‘ng non
yopish uchun un kerak bo‘lishini biladigan nonvoy ham bor deb
taxmin qilamiz. Nonvoy daromadlarining salmoqli qismi uning
biznesiga bog‘liq. Fermer ham, nonvoy ham bug‘doy narxining
kelgusida qanday bo‘lishi noaniqligidan xavotir oladi, lekin narx
riskini kamaytirish uchun unga bug‘doyni kelgusida yetkazib berish
sharti bilan hozir sotib olish qulayroq hisoblanadi. Shunday qilib,
nonvoy bilan fermerning xohish-istagi ustma-ust tushadi – axir
fermer ham o‘z riskini kamaytirishni va kelgusida yetkazib berish
sharti bilan bug‘doyini hozir sotishni xohlaydi.
Shuning uchun fermer bilan nonvoy muayyan forvard narx
haqida kelishib oladi va kelgusida yetkazib berish paytida nonvoy
bug‘doy uchun shu narxda pul to‘laydi. Forvard shartnomasi yetkazib
berish paytida spot narxi qanday bo‘lishidan qat’i nazar, fermer
nonvoyga muayyan miqdordagi g‘allani forvard narxda yetkazib
berishini anglatadi. Bunday sharoitlarda ikkala sherik yetkazib berish
kunida haqiqiy narx qanday bo‘lishiga bog‘liq noaniqlik riskini
bartaraf etadi. Ularning har biri o‘z riskini hejirlaydi.
Fyuchers shartnomalari yuqori likvid bo‘lib, ular uchun keng
ikkilamchi bozor mavjud, chunki ularning shartlari barcha investorlar
uchun bir xil. Bundan tashqari, birja dilerlar instituti asosida mazkur
shartnomalar bo‘yicha ikkilamchi bozorni tashkil qiladi va bu bilan u
223
tegishli shartnomalar bo‘yicha “bozor qilish”ni, ya’ni, ularni doimiy
ravishda sotib olish va sotishni buyuradi. Shunday qilib, investor har
doim fyuchers shartnomasini sotib olish yoki sotish imkoniyatiga ega
bo‘lishiga ishonch hosil qiladi va keyinchalik offset bitim tuzib,
mavqeyini osonlikcha tugatishi mumkin. Belgilangan muddat
fyuchers shartnomasining egasiga forvard shartnomasi egasiga
nisbatan ustunlik beradi. Shu bilan birga, shartnoma shartlarining
standart xarakteri kontragentlar uchun noqulay bo‘lishi mumkin.
Masalan, muayyan tovar uchun fyuchers shartnomasida boshqa narsa
nazarda tutilganiga qaramay, ulardan o‘sha tovarni boshqa miqdorda,
boshqa joyga va boshqa vaqtda yetkazib berish talab qilinadi. Bunga
qo‘shimcha ravishda, birjada kontragentlar manfaatdor bo‘lgan
aktivga fyuchers shartnomasi umuman yo‘q bo‘lishi mumkin.
Shunga bog‘liq ravishda, fyuchers shartnomalarini tuzish, odatda,
aktivni real yetkazib berish (qabul) emas, balki kontragentlar
mavqeyini hejirlash yoki narxlardagi farq uchun o‘ynash maqsadiga
ega bo‘ladi. Shartnoma muddati davomida ular tomonidan tugatilgan
fyuchers shartnomalari bo‘yicha investorlar mavqelarining mutlaq
aksariyati offset bitimlari yordamida shartnomaning amal qilish
jarayonida ular tomonidan tugatiladi va dunyo amaliyotida faqatgina
2-5% shartnomalar tegishli aktivlarni real yetkazib berish bilan
nihoyasiga yetadi. Fyuchers shartnomasining muhim ustunligi
shundaki, uning bajarilishi birja hisob palatasi tomonidan
kafolatlanadi. Shunday qilib, shartnoma tuzishda investorlar
sheriklarining moliyaviy ahvolini aniqlashga hojat qolmaydi.
Forvard shartnomalarga o‘xshash ravishda fyuchers narxining
kelgusi o‘sishi bilan shartnomani sotib oluvchi yutadi, sotuvchi esa
yutqazadi. Aksincha, fyuchers narxi pasayganda, shartnoma sotuvchi
yutadi, xaridor esa – yutqazadi. Forvard shartnomasi bo‘yicha
yutuqlar (yutqizishlar) investorlar tomonidan faqatgina shartnomalar
muddati tugagandan so‘ng, ularning o‘rtasida o‘zaro hisob-kitoblar
amalga oshirilgan taqdirda qayd qilinadi. Fyuchers bitimlari bo‘yicha
hisob palatasi har bir savdo kunining oxirida investorlar mavqeyini
qayta hisoblashni amalga oshiradi, yutuq summasini yutqazgan
tomon hisobidan yutgan tomon hisobiga o‘tkazadi. Ushbu summa
variatsion (o‘zgaruvchan) marja deb ataladi.
224
Shunday qilib, har kunlik natijalarga ko‘ra shartnoma taraflari
yutadi yoki yo‘qotishga uchraydi. Agar investorning marja hisobida
marjaning palata tomonidan belgilangan quyi darajasidan ko‘proq
summa to‘planib qolgan bo‘lsa, u holda ushbu ortiqcha mablag‘ni
hisobdan chiqarib foydalanishi mumkin. Ayni paytda agar omonatchi
yutqizishlari tufayli uning hisobdagi summasi o‘rnatilgan
minimumdan kamayib ketsa, u holda broker qo‘shimcha bo‘nak
kiritishi kerakligi haqida mijozni xabardor qiladi. Agar investor talab
qilingan summani kiritmasa, broker offset bitim tuzish yo‘li bilan
uning mavqeyini tugatadi. Ushbu bo‘limda funt sterling bo‘yicha
fyucherslar ko‘rib chiqilgan, chunki ular bilan savdo hajmi boshqa
barcha valuta fyucherslaridan sezilarli darajada yuqori.
Ayirboshlash kurslaridagi tebranishlar riskni yuzaga keltiradi.
Masalan, ingliz eksportchisi AQSHda importchisiga tovar sotmoqda
va bitim narxi AQSH dollarida ifodalanadi deb faraz qilaylik. Bitim
tuzilgandan muayyan vaqt o‘tgach, Britaniya eksportchisi AQSH
dollaridagi summani olishi kerak bo‘ladi. Eksportchi shu tariqa kurs
riskiga moyil bo‘lib qoladi. Dollarning funt sterlingga nisbatan
qiymatining pasayishi tushumning funt sterling qiymatini
kamaytirgan bo‘lardi. Bu esa eksportning daromadliligini
kamaytiradi yoki hatto uni zararli holga keltiradi. Agar eksportchi
bunday riskdan qochishni xohlasa, u yo‘qotishlardan sug‘urtalanishi
mumkin. Moliyaviy fyucherslar yordamida hejirlashni amalga
oshirish orqali u o‘zi uchun funt sterlingni sotib oladigan valuta
kursini kafolatlashga harakat qiladi. U funt sterlingda qancha pul
olishini oldindan bilishi zarur. Kafolatlangan ayirboshlash kursi joriy
kursga nisbatan noqulayroq bo‘lishi mumkin, lekin eksportchi har
holda kurs riskidan xalos bo‘ladi, kurs qanchalik noqulay bo‘lishi
mumkinligi, bitim zarar keltirishi haqida o‘ylab bosh qotirmaydi.
Hejir o‘z riskini valuta operatsiyalarining boshqa ishtirokchisiga
o‘tkazadi. Agar u fyucherslar sotib olsa, boshqa kimdir uni sotishi
kerak, ya’ni, hozir kelishilgan narxda kelgusida belgilangan
muddatda valutani bir vaqtning o‘zida sotib olish huquqi va
majburiyatini qo‘lga kiritish ushbu valutani belgilangan muddatda
tegishli narxda sotish bo‘yicha boshqa shaxsning huquq va
majburiyatlariga mos bo‘lishi kerak. Yuqorida keltirilgan misolda
225
dollar qiymatining pasayishidan yuzaga keladigan yo‘qotish riski
funt sterling fyuchersi sotuvchisiga o‘tkaziladi. Agar dollar kursi
chindan ham pasayib ketsa, u holda sotuvchi valutani haqiqatda
ayirboshlash paytida spot narxidan pastroq narxda sotish
majburiyatini o‘z zimmasiga olganligini ko‘radi. Sterling fyuchersi
sotuvchisi yoki qarama-qarshi riskdan, ya’ni, dollar kursining funt
sterlingga nisbatan oshishidan yo‘qotish riskidan qochishga harakat
qiluvchi hejir bo‘lishi, yoki foydani kutish bilan bog‘liq riskni qabul
qiladigan spekulyant bo‘lishi kerak.
Agar hejirlardan hech biri fyuchers bitimi bo‘yicha
majburiyatlarni o‘z zimmasiga olmagan bo‘lsa, u holda ulardan
birinchisi zarar ko‘rgan, boshqasi esa foyda olgan bo‘lar edi (albatta,
kurs o‘zgarishsiz saqlanib qolmagan bo‘lsa). Joriy kursni fiksirlash
orqali har ikkala tomon ham zarar ham, foyda ham yo‘qligini
kafolatlaydi. Bir tomon kutilmagan yo‘qotishlarning oldini oladi,
ikkinchisi esa kutilmagan foydadan voz kechadi. Shunga qaramay,
har ikkala tomon ham o‘zlari uchun salbiy yo‘nalishdagi ehtimoliy
kurs o‘zgarishidan yo‘qotish riskini kamaytirishi muhim sanaladi.
(Agar fyuchers bitimi tuzilgan ayirboshlash kursi joriy kursdan farq
qilsa, u holda oldi-sotdi fyucherslari muayyan kurs foyda va
zararlarini kafolatlash maqsadiga ega bo‘ladi. Biroq kurs
noaniqligining kamayganligi fakti o‘z kuchida qoladi va ayirboshlash
kursidagi kutilmagan o‘zgarishlardan himoya ta’minlanadi.)
Hejirlash natijasida bir yo‘nalishdagi o‘zgarishda riskni qoplash
uchun zarur bo‘lgan summa teskari yo‘nalishdagi kurs o‘zgarishida
hejirlash uchun zarur bo‘lgan summaga ustma-ust tushmasligi
ehtimoli mavjud. Masalan, funt sterling kursining AQSH dollariga
nisbatan kursi oshib ketishidan zarar ko‘rmaslikka harakat qilayotgan
bitim qatnashchilari funt kursi pasayishidan yo‘qotishlar riskidan
qutilib qolishni xohlovchi yetarli miqdorda hejirlar topa olmasligi
mumkin. Aynan shunday vaziyatda “bozorni yuzaga keltiradigan
”spekulyantlar zarur bo‘ladi. Spekulyantlar foyda olishni kutib
fyucherslarni sotib oladi va sotadilar. Agar fyuchers narxi
kutilganidan yuqori bo‘lsa, ular kelajakda sotishni boshlaydilar,
chunki keyinroq ularni arzonroq narxda sotib olishlari mumkin.
Kutilganidan pastroq fyuchers qarzi spekulyantlarni keyinchalik
226
yanada yuqori narxga sotish uchun fyucherslar xarid qilishga majbur
etadi. Spekulyantlarning bunday faoliyati hejirlarga bitimlarini
amalga oshirish imkoniyatini ta’minlaydi. Masalan, faraz qilaylik,
hejirlar sterling fyucherslarini sotib olishdan ko‘ra ko‘proq sotishni
xohlaydilar. Bu fyuchers narxi pasayishiga olib keladi. Fyuchers
narxidagi pasayish spekulyantlarni shartnomalarni sotib olishga
undaydi. O‘z navbatida, spekulyantlar taklif qilinayotgan ortiqcha
fyucherslarni sotib olib, bu bilan eksportchi va importchilarga
hejirlash bo‘yicha kerakli operatsiyalarni amalga oshirishga imkon
beradi. Spekulyantlarning bunday xatti-harakati fyuchers bozorini
likvid qiladi va fyuchers shartnomalar oldi-sotdisi bo‘yicha barcha
maqsadlar amalga oshirishini ta’minlaydi. Spekulyantlarni ko‘pincha
foydasiz va tartibsizlikni yuzaga keltiruvchi deb hisoblashadi. Biroq
yuqorida keltirilgan tahlil, aksincha, ular juda foydali funksiyani
bajarayotganligini ko‘rsatadi. Fyucherslar bozorini likvid qilgan
holda ular eksportchilar bilan importchilarga riskni hejirlash
imkonini beradi. Riskning birinchi jihati quyidagicha: riskni
kamayish yoki ko‘payish nuqtayi nazaridan bitimlarga ta’siri u
amalga oshirilayotgan muayyan holatga bog‘liq.
Fyuchers bozorlaridagi bitimlar ba’zan juda riskli bo‘ladi.
Ammo farovonligi bug‘doy yetishtirish bilan bog‘liq bo‘lgan fermer
uchun bug‘doyni sotish bo‘yicha fyuchers shartnomasini tuzishda
qisqa mavqeni egallash shubhasiz riskni kamaytiradi. Farovonligi
non yopishga bog‘liq bo‘lgan nonvoy uchun esa riskni
kamaytiradigan xatti-harakatlar fyuchers shartnomasini tuzishda
uzun mavqeni egallashdir.
Albatta, bug‘doyni yetishtirish yoki undan mahsulot ishlab
chiqarish bilan shug‘ullanmayotgan odam uchun bug‘doy bo‘yicha
fyuchers bozoridagi har qanday o‘yin juda riskli bo‘lishi mumkin.
O‘z navbatida, fyuchers bozorida bug‘doyni sotib olish yoki sotish
bo‘yicha operatsiyalar o‘z-o‘zidan riskli deb hisoblanmaydi.
Vaziyatga qarab, u riskni kamaytiruvchi va oshiruvchi omil bo‘la
oladi. Riskli bitimlarning ikkinchi jihatini quyidagicha ifodalash
mumkin: garchi bir tomon boshqa tomonning hisobiga boyigandek
tasavvur paydo bo‘lsa-da, riskni kamaytirishga yo‘naltirilgan bitimda
qatnashayotgan har ikkala tomon ham shu tufayli yutuqqa erishishi
227
mumkin. Fyuchers shartnomasini tuzishda fermer ham, nonvoy ham
bug‘doyning spot narxi qanday bo‘lishini bilmaydi. Fyuchers
shartnomalarini tuzish orqali ikkala ham o‘z riskini kamaytiradi va
shu bilan birga ko‘proq daromad olish imkoniyatini oshiradi.
Shartnoma imzolanganidan keyin bir oy o‘tgach, bug‘doyning spot
narxi kelishilgan narxdan farq qilsa, ulardan biri yutadi, ikkinchisi esa
zarar ko‘radi. Biroq bu masalaning mohiyatini mutlaqo
o‘zgartirmaydi: shartnomani tuzish paytida ularning ikkalasi ham
ko‘proq daromad olish bo‘yicha o‘z imkoniyatlarini oshirgan.
Riskli bitimlarning uchinchi jihati quyidagicha: hatto umumiy
natijalar yoki umumiy risk o‘zgarmagan bo‘lsa ham, risk manbalarini
qayta taqsimlash bitim ishtirokchilarining moliyaviy ahvolini
yaxshilashi mumkin. Bu uchinchi jihat ikkinchisiga bog‘liq. Ijtimoiy
nuqtayi nazardan, fermer bilan nonvoy o‘rtasida fyuchers
shartnomasining tuzilishi mazkur iqtisodiy sharoitda yetishtirilgan
g‘allaning umumiy miqdoriga to‘g‘ridan to‘g‘ri ta’sir qilmaydi. O‘z
navbatida, fyuchers shartnomaning mavjudligidan ijtimoiy
farovonlik yutqazmaydi ham, yutmaydi ham. Ammo biz shuni bilib
oldikki, fermer bilan nonvoy uchun narx riskini kamaytirish orqali
fyuchers shartnomasi ularning farovonligini oshiradi.
Svop – bu risklarni hejirlashga imkon beruvchi muddatli
bitimning yana bir turidir. Svop ikki tomon o‘zining ketma-ket
to‘lovlarini bir-biri bilan muayyan oraliq bilan va belgilangan
muayyan vaqt ichida o‘zaro ayirboshlashdan iborat. Svop bo‘yicha
to‘lovlar shartnomada tomonlar kelishilgan summaga asoslanadi (u
yana shartnoma nominali deb ham ataladi). Shartnomalarning bu turi
darhol pul to‘lashni nazarda tutmaydi, shuning uchun svop o‘z-
o‘zidan tomonlarning hech biriga pul tushumlari keltirmaydi.
Aslida, svop yordamida har qanday narsani ayirboshlash
mumkin. Biroq zamonaviy amaliyotda svoplar ko‘pincha tovarlar,
valutalar va qimmatli qog‘ozlar bilan operatsiyalardan daromadlarni
ayirboshlash bilan bog‘liq.
Valuta svopi mexanizmi va riskni hejirlash uchun undan
foydalanish usulini ko‘rib chiqamiz. Faraz qilaylik, sizning firmangiz
AQSHda dasturiy ta’minot sohasida faoliyat olib boradi va rus
kompaniyasi sizning dasturlaringizni Rossiyada sotish huquqini
228
qo‘lga kiritmoqchi. Rossiya kompaniyasi buning uchun yiliga 3 mln
rubl to‘lashga rozi. Agar siz dollarning rublga ayirboshlash kursidagi
tebranishlarga bog‘liq ravishda kutilgan daromad moyil bo‘lgan
riskni hejirlashni xohlasangiz, hozirgi paytda forvard valuta kursi
belgilanganligi sharti bilan rubldagi kelgusi daromadingizni
dollardagi kelgusi daromadga ayirboshlash uchun zarur bo‘lgan
valuta svopini hozir tashkil qilishingiz mumkin. Shunday qilib, svop
forvard shartnomalarining ketma-ketligiga muqobil sanaladi.
Svopning shartnoma nominali u tomonidan qamrab olingan forvard
shartnomalarining nominal qiymatiga to‘g‘ri keladi. Bu tushunarliroq
bo‘lishi uchun misolimizni aniqlashtiramiz. Faraz qilaylik, dollarning
rublga ayirboshlash kursi hozir bir dollar uchun 30 rublni tashkil etadi
va bu ayirboshlash kursi keyingi o‘n yillik davrni qamrab oluvchi
barcha forvard shartnomalar uchun amal qiladi. Sizning holatingizda
shartnoma nominali yiliga 3,0 mln rublni tashkil etadi. Svop haqida
kelishar ekansiz, siz yiliga 100,0 ming dollar miqdorida (3,0 mln rubl:
1 dollar uchun 30 rubl) fiksirlangan to‘lovlar o‘rnatasiz. Har yili
belgilangan sanada forvard kurs bilan o‘sha paytdagi haqiqiy
ayirboshlash kursi o‘rtasidagi farqqa ko‘paytirilgan, 3,0 mln rublga
teng summani olasiz (yoki to‘laysiz).
Keyin esa, shartnoma tuzilgan kundan boshlab bir yil o‘tgach,
belgilangan muddatda spot ayirboshlash kursi 1 dollar uchun 33
rublni tashkil etdi deb taxmin qilamiz. Sizning svop bo‘yicha,
shuningdek, qarama-qarshi tomon deb ataladi hamkoringiz – bizning
misolimizda bu rus kompaniyasi – sizga forvard kurs (1 rubl uchun
0,0333 dollar) va spot kursi (1 rubl uchun 0,0303 dollar) o‘rtasidagi
farqni 3 000 000 ga ko‘paytirgan holda, boshqacha aytganda, 1 rubl
uchun 3,000,000 rubl x (0,0333 –0.0303) dollar = 9000 dollar
to‘lashga majbur.
Agar svop tuzilmagan bo‘lsa, u holda dasturiy ta’minotni
litsenziyalash bo‘yicha bitimdan oladigan daromadingiz 91000 dollar
bo‘ladi (3000000 ni 1 rubl uchun 0,0303 dollarga teng spot kursiga
ko‘paytirilgani). Lekin siz svop bo‘yicha kelishuvga erishganingiz
uchun umumiy daromadingiz 100000 dollarni tashkil etadi: siz
Rossiya kompaniyasidan 3 mln rubl olasiz, uni 91000 dollar olish
229
uchun sotasiz, bundan tashqari svop bo‘yicha hamkoringizdan yana
9000 dollar ham olasiz.
Endi keyingi yilda o‘rnatilgan muddatda spot ayirboshlash kursi
1 rubl uchun 0,04 AQSH dollarini tashkil etadi deb taxmin qilamiz.
Siz hamkoringizga 1 rubl uchun 0,04 $ (spot kursi) va 1 rubl uchun
0,0333 $ (forvard kursi) o‘rtasidagi farqni 3000000 ga ko‘paytirilgan
holda to‘lashingiz kerak bo‘ladi. Boshqacha aytganda – 20100 $.
Agar siz bilan tuzilgan svop bo‘lmasa, u holda dasturiy ta’minotni
litsenziyalash bo‘yicha kelishuvdan daromadingiz 120000 $ni tashkil
etgan bo‘lardi (spot kursi bir rubl uchun 0,04 $ ni 3000000 ga
ko‘paytirilgani). Biroq svop bo‘yicha kelishib olganingiz uchun
umumiy daromadingiz 100000 $ ni tashkil etadi. O‘z navbatida, bu
yil svopga rozilik berganingiz uchun afsuslanasiz. (Biroq
hejirlashning mohiyati ham aynan potensial foydani rad etgan holda
ehtimoliy yo‘qotishlar riskidan qutulishdan iborat.)
Zamonaviy sharoitda svoplar ko‘pincha moliyaviy vositachilar
tomonidan tashkil etiladi. Odatda, vositachilar bitta kompaniya bilan
kelishuvga kirishadi va keyinchalik offset svop tuzish uchun boshqa
kompaniyani qidiradi. Svoplar birjadan tashqari bozorda tuziladi,
shuning uchun ishtirok etuvchi kompaniyalar uchun ularning
bajarilishini moliyaviy vositachi ta’minlaydi. Agar svop
tomonlaridan biri o‘z majburiyatlarini bajarmasa, ularning
bajarilishini moliyaviy vositachilar o‘z zimmasiga oladi. Bundan
tashqari, ko‘pincha moliyaviy vositachi mustaqil ravishda svop
bo‘yicha kontragent qidirgani uchun, ushbu kontragent svop bo‘yicha
qarama-qarshi tomonda qatnashayotgan kompaniyani bilmasligi
mumkin. Shuning uchun svoplarda risklar, asosan, vositachi uchun
paydo bo‘ladi. Ikkita turdagi risk ehtimol qilinadi – bozor riski, ya’ni,
vositachi tomon uchun bozor konyunkturasining salbiy o‘zgarish
riski va kredit riski, ya’ni, svop qatnashchilaridan birining o‘z
majburiyatlarini bajarmaslik riski. Vositachi ishtirokchilardan biri
bilan svop bitimi tuzganda, foiz stavkalari yoki valuta kurslarida
salbiy o‘zgarishlar yuzaga kelishi ehtimoli bilan bog‘liq bozor riski
yuzaga keladi. Ushbu riskni, masalan, forvard yoki fyuchers
bozorlarda qarshi bitim tuzish yo‘li bilan hejirlash mumkin. Shu
tariqa, vositachi birinchi shartnoma uchun offset svopni tashkil
230
etmaguncha riskni hejirlaydi. Vositachi ikki kompaniya bilan
qarama-qarshi svop tuzganidan keyin bozor riskini istisno qilgan
bo‘ladi. Biroq u hejirlash mumkin bo‘lmagan kredit riskiga
moyilligicha qolaveradi. Svopning tugash muddati yaqinlashgan sari
kredit riskining darajasi kamayadi. Umuman, agar foiz va valuta
svopini taqqoslasak, kredit riski valuta svopida kattaroq bo‘ladi,
chunki foiz to‘lovlaridan tashqari tomonlar, odatda, nominallar bilan
ham ayirboshlashni amalga oshiradilar.
Svoplar tuzishning asosiy maqsadlari quyidagilardan iborat.
Zamonaviy bozorlar mukammal sanalmagani uchun, arbitraj foyda
olish uchun mavjud iqtisodiy mexanizmning kamchiliklarilan
foydalanish
imkoni
yuzaga
keladi.
Bozorlarning
tashqi
nomukammalligi qiyosiy ustunliklarning paydo bo‘lishida namoyon
bo‘ladi. Bozorlarning nomukammalligini keng ko‘lamda ko‘rib
chiqish lozim. U bozorning ichki tuzilmasi nomukammalligining
natijasi ham, yana masalan, u yoki bu mamlakatda qabul qilingan
ma’muriy-tartibot choralari yoki valuta nazorati va hatto hisob
amaliyotidagi farqlar, bozorning turli segmentlari uchun kredit, foiz
stavkasi va valuta riski baholash, soliq rejimi, transaksion xarajatlar
va boshqalarning oqibati ham bo‘lishi mumkin.
Svoplar, shuningdek, risklarni hejirlashda ham foydalaniladi.
Masalan, agar kompaniya foiz stavkalari oshishini kutayotgan bo‘lsa,
u suzuvchi stavkali majburiyatlarini qat’iy stavkali majburiyatlarga
almashtirish yo‘li bilan sug‘urtalanishi mumkin, bunda valuta
svoplarini tomonlar valuta riskidan hejirlaydi. Foiz stavkalari yoki
valuta kurslarining kelgusida harakatlarida muayyan dinamikani
taxmin qilgan holda, svoplardan spekulatsiya uchun ham foydalanish
mumkin. Svoplar moliyaviy instrumentlarning daromadliligini
oshirishga yoki yangi moliyaviy instrumentlarni yaratishga ham
imkon beradi. Umumnazariy jihatdan olganda, svoplar ham milliy,
ham xalqaro iqtisodiyot doirasida turli bozorlar integratsiyasiga olib
keladi. Optsionlar sug‘urta shartnomasining keng tarqalgan
shakllaridan biri sanaladi. Optsion – bu kelgusida fiksirlangan narxda
nimanidir sotib olish yoki sotish huquqidir. Biz aviachiptalar bilan
bog‘liq misolda ko‘rib chiqqanimizdek, narx riskini kamaytirish
maqsadida optsion sotib olish chipta narxining oshishi bilan bog‘liq
231
zararlarni sug‘urtalashdir. Optsion shartnomasini kelajakda
nimanidir fiksirlangan narxda sotish yoki sotib olish majburiyatini
o‘zida mujassamlashtirgan forvard shartnomasidan farqlash talab
qilinadi. Tuzuvchi tomonlardan biriga nimanidir oldindan belgilan-
gan narxda sotib olish yoki sotish huquqini beruvchi har qanday
shartnoma optsion sanaladi. Oldi-sotdining qancha predmeti bo‘lsa,
optsion shartnomalarining ham shuncha turi mavjud: tovar optsioni,
aksiya optsioni, foiz stavkalari optsioni, valuta optsioni va boshqalar.
Optsion – bu xaridor tomonidan tegishli mukofot to‘langan holda
belgilangan narx bo‘yicha muayyan sanada fyuchers shartnomasini
sotib olish yoki sotish huquqi bo‘yicha kelishuvdir.
Shunday qilib, optsionlar yordamida hejirlash belgilangan vaqtda
fiksirlangan kurs bo‘yicha valutani oldindan kelishilgan miqdorda
sotib olish uchun muayyan to‘lov (optsion mukofoti) evaziga
sug‘urtalanuvchining huquqini (lekin majburiyatini emas) nazarda
tutadi. Bu yerda optsion qiymati (optsion mukofoti) sug‘urta
badalining o‘ziga xos analogidir.
Optsion uning xaridoriga o‘zini qiziqtirgan narxning minimal
yoki maksimal qiymatini belgilash imkonini beradi. Uning riski o‘zi
to‘lagan mukofot bilan chegaralanadi, ayni paytda optsion
sotuvchining narx o‘zgarishiga nisbatan riski potensial jihatdan
cheklanmagan. Sotib oluvchi uchun foydalar: cheklangan risk
(mukofot summasi), cheklangan mablag‘larda tovarlarning yirik
hajmi ustidan nazorat, xaridni kutishda maksimal yoki sotishni
kutishda minimal narxni belgilash imkoniyati, hejirlashning turli-
tuman strategiyalarini qo‘llash imkoniyati.
Optsion sotuvchilari uchun foydalar – daromad ortishi va pul
oqimlarining ko‘payishi.
Sug‘urtalash bilan hejirlash o‘rtasidagi jiddiy farq bor. Hejir-
lashda siz foyda olish imkoniyatidan voz kechgan holda yo‘qotishlar
riskini bartaraf etasiz. Sug‘urtaga murojaat qilganda esa, yo‘qotishlar
riskini bartaraf etish uchun sug‘urta badali to‘laysiz, lekin foyda olish
imkoniyatini saqlab qolasiz.
Keling, yana aviachiptalar bilan bog‘liq masalaga qaytamiz va
sug‘urtalash bilan hejirlash o‘rtasidagi farqni ko‘rsatishga harakat
qilamiz. Bugungi kundan hisoblaganda, roppa-rosa bir yildan so‘ng
232
Londondan Tokioga parvoz qilmoqchisiz. Siz samolyot chiptasini
bron qilib qo‘yishga qaror qildingiz. Xizmat ko‘rsatuvchi
aviakompaniya sizga ikki variantdan birini tanlashni taklif qilmoqda:
hozir chiptani 1000 sh.b.ga teng kafolatlangan narxda sotib olishga
kelishish yoki o‘sha paytda parvozdan oldin chipta narxi qancha
bo‘lsa shuncha pul to‘lash. Agar siz bir yildan keyin 1000 sh.b.
to‘lashga rozi bo‘lsangiz, u holda bu riskni hejirlashdir. Siz bunda
hech narsa yo‘qotmaysiz, lekin bir yildan so‘ng parvoz kuni 1000
sh.b.dan kamroq pul to‘lash imkoniyatidan voz kechasiz.
Shunday variant ham mavjud: aviakompaniya bir yildan keyin
chiptani 1000 sh.b. narxda sotib olish huquqi uchun hozir 20 sh.b.
to‘lashni taklif qiladi. Ushbu huquqni sotib olish siz Tokioga uchib
ketish uchun 1000 sh.b. dan ortiq pul to‘lamasligingizni kafolatlovchi
sug‘urtadir. Agar bir yil mobaynida chiptaning narxi oshsa, siz o‘z
huquqingizdan foydalanasiz. Agar oshmasa, bu sizga hech qanday
majburiyat yuklamaydi. 20 sh.b.ni to‘lash orqali siz chipta uchun
1000 sh.b.dan ortiq pul to‘lashingiz kerak bo‘ladigan riskdan
sug‘urtalanasiz, o‘z navbatida, bu bilan chipta uchun umumiy xarajat
qiymati 1020 sh.b.dan oshmasligini kafolatlaysiz (1000 sh.b. chipta
uchun va 20 sh.b. sug‘urta uchun).
Nazorat savollari
1. Risklarni boshqarish jarayoni sxemasini tushuntirib bering.
2. Moliyaviy risklarni boshqarish deganda nimani tushunasiz?
3. Forvard va fyuchers shartnomalarini farqi nimada?
4. Hejirlash va sug‘urtalash orqali moliyaviy xatarlarni ka-
maytirish deganda nimani tushunasiz?
5. Uy xo‘jaliklari duch keladigan risklarning asosiy turlarini
sanang.
6. Moliyaviy risklarni boshqarish usullarini tanlash deganda ni-
mani tushunasiz?
7. Diversifikatsiyalash orqali
moliyaviy
risklar
qanday
boshqariladi.
8. Risk strategiyasi nima?
9. Svop bitimlari tog‘risida nimalarni bilasiz?
233
10. Muddatli bozorda ishtirokchilarning maqsadlari va amalga
oshiradigan operatsiyalari nuqtayi nazaridan qanday guruhlarga ajratish
mumkin?
Test
1. ……………….. – risklarni tasniflash, identifikatsiyalash, tahlil
qilish va baholash, riskdan himoyalanish usullarini ishlab chiqishga
yo‘naltirilgan boshqaruv faoliyatidir.
A) risklarni aniqlash;
B) risklarni boshqarish;
C) risklarni tanlash;
D) risklarni tahlil qilish.
2. Risklarni boshqarishning asosiy metodologik tamoyili ko‘rsa-
tilgan javobni aniqlang.
A) risk foydaliligi va me’yorini umumiy o‘lchov birliklarida o‘l-
chash hisobiga ushbu ikki ko‘rsatkichni baholash taqqoslanuvchan-
ligini ta’minlash;
B) risk foydaliligi va alternativligini umumiy o‘lchov birliklarida
o‘lchash hisobiga ushbu ikki ko‘rsatkichni baholash taqqoslanuv-
chanligini ta’minlash;
C) risk me’yori va o‘zgaruvchanligini umumiy o‘lchov birliklarida
o‘lchash
hisobiga
ushbu
ikki
ko‘rsatkichni
baholash
taqqoslanuvchanligini ta’minlash;
D) risk o‘zgaruvchanligi va alternativligini umumiy o‘lchov
birliklarida o‘lchash hisobiga ushbu ikki ko‘rsatkichni baholash
taqqoslanuvchanligini ta’minlash;
3. Riskka to‘g‘ridan to‘g‘ri ta’sir qilish jarayoni qanday usullarda
amalga oshiriladi?
A) riskni aniqlash, saqlash va boshqarish;
B) riskni boshqarish, tahlil qilish va taqsimlash;
C) riskni sug‘urtalash, kamaytrish va aniqlash;
D) riskni kamaytirish, saqlash va taqsimlash.
4. …………….. – bu riskni tahlil qilish, uni minimallashtirish
uchun tegishli choralarni ishlab chiqish va amalga oshirish bo‘yicha
tizimli ishlar majmuasi.
A) risklarni tahlil qilish jarayoni;
B) risklarni aniqlash jarayoni;
234
C) riskalarni boshqarish jarayoni;
D) risklarni taqsimlash jarayoni.
5. Risk strategiyasiga tog‘ri ta’rif berilgan javobni aniqlang.
A) risklarni prognozlash va uni kamaytirish usullariga asoslangan
noaniq xo‘jalik vaziyatida risklarni boshqarish san’atidir;
B) risklarni boshqarishning birinchi bosqichida aniqlangan risklar
turiga taalluqli xarajatlarni miqdoriy belgilash;
C) uy xo‘jaligi, kompaniya yoki boshqa iqtisodiy subyekt bo‘lsin,
tahlil obyekti riskning qanday turlariga moyilligini aniqlash;
D) muayyan risk turiga duchor bo‘lmaslikka qaratilgan ongli qaror.
6. Risklarni bartaraf etish vositalari tog‘ri berilgan javobni
aniqlang.
A) riskdan qochish, zararni bartaraf etish, riskni qabul qilish,
riskni baholash;
B) riskdan qochish, zararni bartaraf etish, riskni qabul qilish, riskni
o‘tkazish;
C) riskdan aniqlash, zararni bartaraf etish, riskni qabul qilish,
riskni baholash;
D) riskdan qochish, zararni bartaraf etish, riskni aniqalash, riskni
baholash.
7. ……………..- bu risk darajasini va daromaddan yo‘qotishlarni
kamaytirish maqsadida bir-biriga bevosita bog‘liq bo‘lmagan turli
kapital qo‘yilmalar obyektlari o‘rtasida investitsiya mablag‘larini
taqsimlash jarayoni.
A) risklarni hejirlash;
B) risklarni sug‘urtalash;
C) diversifikatisiya;
D) riskni o‘tkazish.
8. Investor riskdan qochish uchun daromadining bir qismidan voz
kechishga, ya’ni, risk darajasini nolgacha kamaytirish uchun pul
to‘lashga tayyor bo‘lishi risklarni o‘tkazishning qaysi usulini o‘zida aks
ettiradi?
A) risklarni hejirlash;
B) risklarni sug‘urtalash;
C) diversifikatisiya;
D) risklarni pasaytirish.
235
9. ……………….. – bu sug‘urtalanuvchi tomon sug‘urta kompa-
niyasidan qandaydir tovon puli olishdan avval o‘z mablag‘laridan
to‘lashi kerak bo‘lgan pul summasidir.
A) istisno;
B) chegaralar;
C) birgalikda to‘lash;
D) franshiza.
10. Valuta kurslari, tovarlar narxi, foiz stavkalari va boshqalarning
kelgusida salbiy o‘zgarishlari natijasida moliyaviy operatsiyalar riskini
cheklash yoki istisno etishga imkon beradigan chora-tadbirlar tizimiga
……………. deb ataladi.
A) risklarni hejirlash;
B) risklarni sug‘urtalash;
C) diversifikatisiya;
D) risklarni pasaytirish.
236
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. Abdullayeva Sh.Z. Bank risklari va kreditlash. –T.: “Moliya”,
2002.
2. Allen S.L. Financial Risk Management: A Practitioner’s Guide
to Managing Market and Credit Risk. “Wiley Finance”, 2nd Edition,
2012.
3. Ataniyozov J., Alimardonov E. Xalqaro moliya munosabatlari. –
T.: “O‘zbekiston faylasuflari milliy jamiyati”, 2014.
4. Hull J.C. Risk Management and Financial Institutions. “Wiley
Finance”, 4th Edition, 2015.
5. Islomqulov A.X., Sattorov B.K., Sharifxodjayeva K.U. Moli-
yaviy risklarni boshqarish. –T.: “Iqtisod-Moliya”, 2017.
6. Malikov T.C. Moliya. –T.: “Iqtisod-moliya”, 2018.
7. Malz A.M. Financial Risk Management: Models, History, and
Institutions. “Wiley Finance”, 2011.
8.
Markowitz H.M. Portfolio selection. Efficiyent divercification of
investmens. N.Y.: “Blackwell”, 1991.
9. Samuelson P. “Risk and Uncertainty: A Fallacy of Large Num-
bers”, Sciyentia, Vol. 98, No. 4, 1963.
10. Sharpe W.F. Investor Wealth Measures and Expected Return //
Quantifying the Market Risk Premium Phenomenon for Investment
Decision Making / Ed. Sharpe W.F. Charlottesville, Virginia: The In-
stitute of Chartered Financial Analysts, 1990.
11. Абчук В.А. Теория риска. – Л.: “Судостроение”, 1983.,
12. Альгин А.П. Риск и его роль в общественной жизни. – М.:
“Мысль”, 1989.
13. Балабанов И.Т. Риск-менеджмент. – М.: “Финансы и ста-
тистика”, 1996.
14. Бланк И.А. Управление финансовыми рисками. – Киев:
“Ника-Центр”, 2005.
15. Боди З., Мертон Р. Финансы. Пер. с англ. – М.: “Вильямс”,
2007.
16. Валравен К.Д. Управление рисками коммерческим банком.
ИЭР Мирового Банка / Под ред. Ворд М. Э. Подг. к публ.
Соловьева М.Е. -Вашингтон; Инст. эк. разв. Мир. Банка, 1995.
237
17. Грабовой П.Г., Петрова С.Н., Полтавцев С.И. Риски в со-
временном бизнеса. М.: “Аланс”, 2006.
18. Гранатуров В.М. Экономический риск: сущность, методы
измерения, пути снижения. – М.: “Дело и сервис”, 1999.
19. Дубров А.М., Лагоша Б.А., Хрусталев Е.Ю. Моделирова-
ние рисковых ситуаций в экономике и бизнесе. – М.: “Финансы и
статистика”, 1999.
20. Лаврушин О.И. Банковские риски. - М.: “Кнорус”, 2007. -
232 с.
21. Лапуста М.Г., Шаршукова Л.Г. Риски в предпринима-
тельской деятельности. – М.: “ИНФРА-М”, 1998.
22. Найт Ф. Риск, неопределенность и прибыль / пер. с англ. -
М.: “Дело”, 2003.
23. Ожегов С.И., Шведова Н.Ю. Толковый словарь русского
языка. – М.: ООО “А ТЕМП”, 2006.
24. Панова Г.С. Кредитная политика коммерческого банка. -
М.: “Юрайт”, 2014.
25. Райс Т., Койли Б. Финансовые инвестиции и риск / Пер. с
англ. – Киев: Торгово-издат. бюро ВНУ, 1995.
26. Роуз П.С. “Банковский менеджмент”. - М.: “Дело”, 1995.
27. Севрук В.Т. Банковские риски. М.: “Дело-ЛТД”, 2006.
28. Сэй, Ж.Б. Трактат по политической экономии. – М.: “Ди-
рект-Медиа”, 2007.
29. Усоскин В.М. Современный коммерческий банк:
управление и операции. - М.: ИПЦ «Вазар-Ферро», 1994.
30.
Чернов В.А. Анализ коммерческого риска. – М.: “Финан-
сы и статистика”, 1998.
31.
Шапкин А.С., Шапкин В.А. Экономические и финансовые
риски. Оценка, управление, портфель инвестиций. М.: “Дашков и
К
0
”, 2016.
32. Шапкин А.С., Шапкин В.А.: Теория риска и моделиро-
вание рисковых ситуаций. – М.: “Дашков и К
о
”, 2017.
238
MUNDARIJA
Kirish ..................................................................................................................... 3
I BOB. RISK NAZARIYASI, MOLIYAVIY RISKLARNING MAZMUN-
MOHIYATI VA TASNIFLANISHI .................................................................. 5
1.1. Risk tushunchasi ......................................................................................... 5
1.2. Iqtisodiyotning turli bo‘g‘inlarida risklar ................................................. 11
1.3. Risklar nazariyasi, fikrlar va muammolar ................................................ 15
1.4. Moliyaviy risklarning mazmun-mohiyati va tasniflanishi ....................... 19
1.5. Noaniqliklar tizimi .................................................................................... 30
II BOB. BOZOR RISKLARI ........................................................................... 36
2.1. Bozor risklarining turlari va mohiyati ...................................................... 36
2.2. Bozorlarda faoliyat yuritish bilan bog‘liq risklarni hisobga olish va
baholashning ahamiyati ................................................................................... 37
2.3. Bozor risklarini tahlil qilish va baholash .................................................. 40
III BOB. KREDIT RISKI ................................................................................. 55
3.1. Kredit riski va uni keltirib chiqaruvchi omillar ........................................ 55
3.2. Kredit riskini tahlil qilish va baholash ...................................................... 59
3.3. Kredit riskini kamaytirish usullari ............................................................ 69
3.4. Kredit to‘lovlari ........................................................................................ 72
3.5. Kredit kafolatlari ....................................................................................... 75
IV BOB. VALUTA RISKI ................................................................................ 82
4.1. Valuta riskining iqtisodiy mohiyati, turlari va yuzaga kelish sabablari .. 82
4.3. Valuta ayirboshlash jarayonidagi yo‘qotishlar ......................................... 88
4.4. Vaqt bo‘yicha valuta kurslari ................................................................... 92
4.5. Valuta risklarini kamaytirish .................................................................... 95
V BOB. FOIZ RISKI ....................................................................................... 102
5.1. Foiz riski, turlari va foiz stavkalari ......................................................... 102
5.2. Foizlar bilan operatsiyalar ...................................................................... 106
5.3. Foizlarning o‘rtacha qiymatlari .............................................................. 109
5.4. O‘zgaruvchan foiz stavkasi .................................................................... 111
5.5. Foiz stavkalari riski ................................................................................ 112
VI BOB. INFLATSIYA RISKI ...................................................................... 121
6.1. Inflatsiya riski tushunchasi va uning mazmun-mohiyati ........................ 121
239
6.2. Inflatsiya riskini baholash, inflatsiya darajasi va foiz stavkasining
inflatsiya darajasi bilan o‘zaro bog‘liqligi .................................................... 122
6.3. Inflatsiya darajasini pasaytirish bo‘yicha chora-tadbirlar .................... 132
VII BOB. INVESTITSIYA RISKLARI ....................................................... 136
7.1. Investitsiya risklari tushunchasi ............................................................. 136
7.2. Riskli aktivlarning daromadlilik stavkalari ........................................... 139
7.3. Investitsiya risklarini baholash .............................................................. 146
7.4. Riskli investitsiyaviy to‘lovlar ............................................................... 150
VIII BOB. AKTIVLAR RISKI ...................................................................... 156
8.1. Birja risklari ........................................................................................... 156
8.2. Defolt va soliqqa tortish riskining aktivlarga ta’siri .............................. 158
8.3. Aktivlar qiymatini maksimallashtirish .................................................. 159
8.4. Moliyaviy risk darajasini ehtimoliy baholash........................................ 162
IX BOB. MOLIYAVIY RISKLARNI BAHOLASH METODLARI ......... 170
9.1. Markovits portfeli .................................................................................. 170
9.2. Riskni baholash muammolari ................................................................ 180
9.3. Blek modeli ............................................................................................ 184
X BOB. MOLIYAVIY RISKLARNI BOSHQARISH ................................ 188
10.1. Risklarni boshqarish jarayoni sxemasi ................................................ 188
10.2. Risklarni boshqarish usullarini tanlash ................................................ 194
10.3. Moliyaviy risklarni diversifikatsiyalash .............................................. 200
10.5. Moliyaviy risklarni hejirlash ................................................................ 216
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ........................................................ 236
View publication stats
1>1>1>2>
|