• Kurs ishining dolzarbligi
  • Kurs ishining maqsadi
    		•

    O’sish fazalari




    Download 36.32 Kb.
    Sana05.01.2024
    Hajmi36.32 Kb.
    #130394
    Bog'liq
    Oʻsimliklar ontogenizining fiziologik tavsifi
    Adabiyot — hayot darsligi…”, 10-SINF GEOGRAFIYA NAZORAT ISHI TO\'PLAMI, MUSIQA RAHBARI, neftkimyoviysintez (2) WORD, 7 ti yosh inqirozi uning sabablari va alomatlari maktabga psixol, Mustaqil ish 1, zamonaviy-elektr-o-lchov-asboblari-va-ularning-ishlash-prinsiplari, Órta umumta\'lim maktablarida tashkil qiladigan ekskursiya, Talabaning shaxsiy varaqasi, ARIZA-ANKETA YANGI, Tabiiy oʻsish ingibitorlari va ularning fiziologik roli , 1-variyant. Web-hujjatlar qaysi til yordamida hosil qilinadi -fayllar.org, 1, kasb haqida ma\'ruza

    Oʻsimliklar ontogenizining fiziologik tavsifi
    Reja
    Kirish
    1.Oʻsimliklar ontogenizining fiziologik tavsifi
    2. Ontogenezning bosqichlari
    3. Monokarp va polikarp o`simliklar
    4 Yarovizatsiya
    Xulosa
    Foydalangan adabiyotlar
    Ilovalar

    KIRISH
    Kurs ishining dolzarbligi: Ontogenez (yunoncha: ontos — borliq va ...genesis - rivojlanish) — organizmning individual rivojlanishi, uning shakllana boshlashidan hayotning oxirigacha sodir boʻladigan ketma-ket oʻzgarishlar majmui. "Ontogenez" terminini nemis olimi E. Gekkel (1866) fanga kiritgan. Ontogenez urugʻlangan tuxum hujayra, yaʼni zigotadan boshlanadi. Jinssiz koʻpayadigan orga-nizmlarda yangi organizm ona hujay-raning boʻlinishidan (bir hujayralilarda), kurtaklanishdan yoki tugunak, ildizpoya va boshqa vegetativ organlardan (vegetativ koʻpayishda) vujudga keladi.


    Kurs ishining maqsadi: Ontogenez organizmning xususiy rivojlanishi davomida roʻy beradigan barcha morfologik, fiziologik va funksional jarayonlarni qamrab oladigan, oʻzaro uzviy bogʻlangan miqdor va sifat oʻzgarishlari orqali amalga oshadi. Ontogenez ketma-ket keladigan bosqichlar rivojlanish davrlaridan iborat. Jinsiy koʻpayadigan organizmlarda bu bos-qichlar murtak (embrional), murtakdan keyingi, yaʼni postembrional va ba-logʻatga yetish davrlarini oʻz ichiga oladi. Ontogenez davomida rivojlanayotgan organizmning alohida qismlari oʻsadi, ixtisoslashadi va oʻzaro muvofiklashadi. 18-asrda Ontogenezni tushuntirishda ikki konsepsiya kurash olib bordi. Ulardan biri preformizm Ontogenezni individual oʻsishdan iborat deb tushuntirsa, ikkinchisi — epigenez esa uni strukturasiz murtakdan boshlanadigan yangi hosilaning rivojlanish jarayoni si-fatida tushuntiradi. Zamonaviy tushunchalarga binoan, Ontogenez boshlanayotgan hujayrada irsiy axborot kodi holatida organizmning bundan keyingi rivojlanishi programmasi joylashgan. Ontogenez davomida bu programma yadro bilan sitoplazmaning oʻzaro taʼsiri jarayonida murtakning har bir hujayrasida, uning har xil hujayralari va hujayra komplekslari oʻrtasida amalga oshadi. Irsiy apparat maxsus oqsil molekulalarining sintezini kodlash orqali morfogenetik jarayonlarning umumiy yoʻnalishini belgilab beradi. Bu jarayonlarning amalga oshishi ozmi-koʻpmi (irsiy belgilangan reaksiya normasi chegarasida) tashqi muhit taʼsiri bilan bogʻliq.
    Hayvonlarda ontogenez
    Hayvonlarda ontogenez jarayonlarini boshqarishda nerv va endokrin sistemasi muhim ahamiyatga ega. ontogenez jinsiy koʻpayadigan koʻp hujayrali hayvonlarda, ayniqsa, murakkab sodir boʻladi. Ular ontogenezida Ontogenezning murtakkacha (proembrional), murtak (embrional), murtakdan keyingi (postembrional), voyaga yetgan davrlari boʻladi. Proembrional davr jinsiy hujayralarning yetilishi (gametogenez) va urugʻlanish davrini; embrional davr embrionning tuxumdan yoki embrion pardadan chiqqungacha, postembrional davr jinsiy voyaga yetgunga oʻtgan davrni, voyaga yetgan davr esa organizmning yetuklik va keksaygan holatini oʻz ichiga oladi. Hayvonlarda Ontogenezning 3 tipi maʼlum: 1) lichinkalik — tuxum poʻstidan ancha erta chiqqandan soʻng organizm lichinka holida xayot kechiradi, lichinka davri oxirida esa metamorfoz yuz beradi; 2) tuxum qoʻyuvchi — murtak uzok, vaqt tuxum ichida rivojlanadi, lichinka davri boʻlmaydi; 3) ona qornida urugʻlangan tuxum — tuxum yoʻlida rivojlanadi, bunday holatda baʼzan murtak bilan ona organizm oʻrtasida yoʻldosh orqali bogʻlanish yuz beradi. Anʼanaviy ravishda Ontogenezni embriologiya oʻrganar edi. Embriologiyadan rivojlanish biologiyasi ajralib chiqqandan soʻng embriologiyaning vazifasi murtakdan oldingi va murtak davrini oʻrganish boʻlib qoldi.
    Oʻsimliklarda ontogenez[tahrir | manbasini tahrirlash]
    Oʻsimliklarda Ontogenez urugʻlangan tuxum hujayraning rivojlanishidan boshlanadi. Oʻsimliklarda Ontogenezning oʻziga xos xususiyatlari jinssiz (sporofit) va jinsiy (gametofit) naslning almashinishidan iborat. Sporofit zigotadan, gametofit — unib chiqayotgan sporadan hosil boʻladi. Gulli oʻsimliklar hayotiy siklida sporofit ustunlik qiladi, erkak va urgʻochi gametofit esa qisqarib ketadi. Vegetativ koʻpayishda Ontogenez ona organizm, shu jumladan, ixtisoslashgan organlar (ildiz-meva, tugunak, piyozboshi va boshqalar) hujayralarining boʻlinishidan boshlanadi. Odatda, oʻsimliklar Ontogenezi embrionlik, yuvenil (yoshlik), yetuk, koʻpayish va qarilik davrlariga boʻlinadi. Ontogenez davrida oʻsimliklar hujayralari, toʻqimalari va organlarining strukturaviy va funksional ixtisoslashuvi yuz beradi; oʻsimliklar turli qismlarining oʻzaro taʼsiri murakkablashib boradi; yaxlit sistema sifatida butun bir organizm yoshga oid qaytmas oʻzgarishlar paydo qiladi. Ontogenezda oʻsimliklarning bir butunligi fitogormonlar, shuningdek, har xil organlar, mas, fotosintez qiluvchi organ — barglar bilan suv va mineral moddalarni shimuvchi ildiz oʻrtasida metabolitlar almashinuvi orkali taʼminlanadi. Ontogenez davomida oʻsimlik oʻsadi va rivojlanadi. Oʻsish oʻsimlikning boʻyiga ortishi, yaʼni miqsoriy oʻzgarishi boʻlsa, rivojlanish sifat oʻzgarishidan iborat. Koʻpchilik oʻsimliklar yopishib yashashi tufayli ular Ontogenezi koʻp jihatdan tashqi muhit sharoitiga bogʻliq. Oʻsimliklarda muhitning noqulay omillariga turli xil moslanishlar (tinim holati, fotoperiodizm va boshqalar) paydo boʻlgan. Shu tufayli ular faoliyatining faol davri yilning eng qulay fasliga toʻgʻri keladi.[1]
    Fotoperiodizm O`SIMLIKLARNING O`SISHI. O`sish - o`simlik o`ayotiningfaollik darajasini ko`rsatuvchi zng muhim jarayonlardan biridir. Chunki bu jarayon o`simlik tanasidagi barcha fiziologik va bioqimeviy reaktsiyalar natijasida sodir bo`lib, yangi-dan-yangi xujayralarning, organlarning hosil bo`lishi va ularning umu­miy kuruk, massasining ortib borishi bilan tavsiflanadi.
    O`simliklarning usishi x.ayvonlardan farqli ravishda butun onto-genezida davom kiladi va yangidan-yangi organlar x.osil bo`ladi. Shu-ning uchun yuz yidlik va ming yillik daraxtlarda ham yosh, bir necha kunlik organlarning borligini kurish mumkin. Ontogenez (yun. ontos — borliq va ...genez) — organizmning individual rivojlanishi, uning shakllana boshlashidan hayotning oxirigacha sodir boʻladigan ketma-ket oʻzgarishlar majmui. "O." terminini nemis olimi E. Gekkel (1866) fanga kiritgan. O. urugʻlangan tuxum hujayra, yaʼni zigotadan boshlanadi. Jinssiz koʻpayadigan orga-nizmlarda yangi organizm ona hujay-raning boʻlinishidan (bir hujayralilarda), kurtaklanishdan yoki tugunak, ildizpoya va boshqa vegetativ organlardan (vegetativ koʻpayishda) vujudga keladi. O. organizmning xususiy rivojlanishi davomida roʻy beradigan barcha morfologik, fiziologik va funksional jarayonlarni qamrab oladigan, oʻzaro uzviy bogʻlangan miqdor va si-fat oʻzgarishlari orqali amalga oshadi. O. ketma-ket keladigan bosqichlar rivojlanish davrlaridan iborat. Jinsiy koʻpayadigan organizmlarda bu bos-qichlar murtak (embrional), murtakdan keyingi, yaʼni postembrional va ba-logʻatga yetish davrlarini oʻz ichiga oladi. O. davomida rivojlanayotgan organizmning alohida qismlari oʻsadi, ixtisoslashadi va oʻzaro muvofiklashadi. 18-asrda O.ni tushuntirishda ikki konsepsiya kurash olib bordi. Ulardan biri — preformizm O.ni individual oʻsishdan iborat deb tushuntirsa, ikkinchisi — epigenez esa uni struk-turasiz murtakdan boshlanadigan yangi hosilaning rivojlanish jarayoni si-fatida tushuntiradi. Zamonaviy tushunchalarga binoan, O. boshlanayotgan hujayrada irsiy axborot kodi holatida organizmning bundan keyingi rivojlanishi programmasi joylashgan. O. davomida bu programma yadro bilan sitoplazmaning oʻzaro taʼsiri jarayonida murtakning har bir hujayrasida, uning har xil hujayralari va hujayra komplekslari oʻrtasida amalga oshadi. Irsiy apparat maxsus oqsil molekulalarining sintezini kodlash orqali morfogenetik jarayonlarning umumiy yoʻnalishini belgilab beradi. Bu jarayonlarning amalga oshishi ozmi-koʻpmi (irsiy belgilangan reaksiya normasi chegarasida) tashqi muhit taʼsiri bilan bogʻliq.
    Hayvonlarda O. jarayonlarini boshqarishda nerv va endokrin sistemasi muhim ahamiyatga ega. O. jinsiy koʻpayadigan koʻp hujayrali hayvonlarda, ayniqsa, murakkab sodir boʻladi. Ular ontogenezida O.ning murtakkacha (proembrional), murtak (embrional), murtakdan keyingi (postembrional), voyaga yetgan davrlari boʻladi. Proembrional davr jinsiy hujayralarning yetilishi (gametogenez) va urugʻlanish davrini; embrional davr embrionning tuxumdan yoki embrion pardadan chiqqungacha, postembrional davr jinsiy voyaga yetgunga oʻtgan davrni, voyaga yetgan davr esa organizmning yetuklik va keksaygan holatini oʻz ichiga oladi. Hayvonlarda O.ning 3 tipi maʼlum: 1) lichinkalik — tuxum poʻstidan ancha erta chiqqandan soʻng organizm lichinka holida xayot kechiradi, lichinka davri oxirida esa metamorfoz yuz beradi; 2) tuxum qoʻyuvchi — murtak uzok, vaqt tuxum ichida rivojlanadi, lichinka davri boʻlmaydi; 3) ona qornida urugʻlangan tuxum — tuxum yoʻlida rivojlanadi, bunday holatda baʼzan murtak bilan ona organizm oʻrtasida yoʻldosh orqali bogʻlanish yuz beradi. Anʼanaviy ravishda O.ni embriologiya oʻrganar edi. Embriologiyadan rivojlanish biologiyasi ajralib chiqqandan soʻng embriologiyaning vazifasi murtakdan oldingi va murtak davrini oʻrganish boʻlib qoldi. Oʻsimliklarda O. urugʻlangan tuxum hujayraning rivojlanishidan boshlanadi. Oʻsimliklarda O.ning oʻziga xos xususiyatlari jinssiz (sporofit) va jinsiy (gametofit) naslning almashinishidan iborat. Sporofit zigotadan, gametofit — unib chiqayotgan sporadan hosil boʻladi. Gulli oʻsimliklar hayotiy siklida sporofit ustunlik qiladi, erkak va urgʻochi gametofit esa qisqarib ketadi. Vegetativ koʻpayishda O. ona organizm, shu jumladan, ixtisoslashgan organlar (ildiz-meva, tugunak, piyozboshi va boshqalar) hujayralarining boʻlinishidan boshlanadi. Odatda, oʻsimliklar O.i embrionlik, yuvenil (yoshlik), yetuk, koʻpayish va qarilik davrlariga boʻlinadi. O. davrida oʻsimliklar hujayralari, toʻqimalari va organlarining strukturaviy va funksional ixtisoslashuvi yuz beradi; oʻsimliklar turli qismlarining oʻzaro taʼsiri murakkablashib boradi; yaxlit sistema sifatida butun bir organizm yoshga oid qaytmas oʻzgarishlar paydo qiladi. O.da oʻsimliklarning bir butunligi fitogormonlar, shuningdek, har xil organlar, mas, fotosintez qiluvchi organ — barglar bilan suv va mineral moddalarni shimuvchi ildiz oʻrtasida metabolitlar almashinuvi orkali taʼminlanadi. O. davomida oʻsimlik oʻsadi va rivojlanadi. Oʻsish oʻsimlikning boʻyiga ortishi, yaʼni miqsoriy oʻzgarishi boʻlsa, rivojlanish sifat oʻzgarishidan iborat. Koʻpchilik oʻsimliklar yopishib yashashi tufayli ular O.i koʻp jihatdan tashqi muhit sharoitiga bogʻliq. Oʻsimliklarda muhitning noqulay omillariga turli xil moslanishlar (tinim holati, fotoperiodizm va boshqalar) paydo boʻlgan. Shu tufayli ular faoliyatining faol davri yilning eng qulay fasliga toʻgʻri keladi.

    URUG`LARNING UNISHI. O`sish asosan ururlarning unish jarayo-nida boshlanadi. UruҒda asosan uchta muxim kism mavjud:


    uruғni krplab turadigan va uni tashqi sharoitning nokulay omil-
    lari ta`siridan saklaydigan qobiq.;
    boshlangich murtakdan iborat embrional qism (bargcha, ildizcha va poyaningdastlabki қismi);
    gamlab o`yiladigan modtsalarningtullanish joyi.
    G`amlab qo`yiladigan moddalarning to`plaish joyi o`simlik turiga karab xar xil bo`lishi mumkin. Ko`pchilik ikki pallali o`simliklarda bu vazifani murtakdagi uruғbargchalar bajaradi. Moddalar to`plaishi natijasida ular-ning xajmi juda kattalashib, ururni deyarli tuldiradi. Ururdagi murtakning boshqa qismlari bu vaqtda urur barglari bilan qobiq. urtasida joylashgan bo`ladi. Buni loviya ururida kuzatish mumkin. Bir pallali o`sim-liklarning ururida ramlab ko``yiladigan moddalar asosan endospermida joy­lashgan bo`ladi. Endosperm uruғning de­yarli hammasini tuldirib turadigan bir turdagilar paenximatik tuқimadan ibo­rat, murtak esa bir chetga surilgan bo`ladi. Masalan, burdoy donida buni yaxshi kurish mumkin Ururning unishi, suvni shimib olib burtishi, embrional to`қimalarning usa boshlashi қobik. yorilishiga boғliқ o`sish jarayonida fermentlar ishtirokida murakkab organik moddalarning (Oqsillar, polisaxaridlar, yog`lar) oddiy moddalarga (aminokislotalar, monosaxaridlar, yor kislotalar va boshқalar) parchalanishi sodir bo`ladi. Buning xisobiga murtakning o`sishi boshlanadi. қamlab kuyilgan moddalardan bo`shagan ururlar asta-sekin burishib kurib krladi. Murtakdan o`sib chikkan ururbargchalar va ildizchalar mustak.il oziklana boshlaydi. Uruғbarglar yer ustiga chikқandan keyin yashil tusga kiradi (chunki xlorofill xosil bo`ladi) va xavodan oziқlanish boshlanadi. Ildizchalar esa tuproqdan oziklana boshlaydi. Keyinchalik chin barglar shakllangandan sung, uruғbargchalarning xavodan oziklanishi tuxtab, ulartukilib ketishi mumkin.
    SHunday kilib, murtakning o`sishi yangi organlarning x,osil bo`lishi va boshlanrich organlar (ildizchalar va uruғ bargchalar) xajmining oshishiga boғliқ. Bu jarayonning asosini xujayralarning bulinishi va meristema tuқimalarining ko`payishi tashqil etadi.
    XUJAYRALARNING O`SISH FAZALARI. o`simlikning o`sishi uni tashqil kiladigan xujayralarning ko`payishi va o`sishidan iborat. O`simliklarning vegetativ organ` xujayralari va gameta xosil kiluvchi xujayralar mitoz yuli bilan bulinish natijasida har bir xujayradan ikkita xujayra xosil bo`ladi. Mitoz meristema xujayrasi xo`ayot tsiklining asosiy bosqichi bo`lib, bulinishiga qobiliyatli barcha xujayralar uchun xos xususiyatdir. Bunday xujayralar ketma-ket interfaza, pro­faza, metafaza, anafaza vatelofaza bosqichlarini o`taydi .
    Interfazada yadro tinch tursa-da, unda murakkab bioqimeviy tay-yorgardik boradi. Xromosomalar tarkibiga kiruvchi nuklein kislota-lari, gistonlar ikki barobar ortadi. Mitoz uchun zarur energiya ma-teriallari to`planadi. Interfazada muhim jarayon - xromosomalarning kaytajuftlanishi boradi.
    Mitozning birinchi fazasi profaza bo`lib, unda yadro yiriklashadi. Xujayradagi organoidlar yadrodan uzoqlashadi, Interfazadagi yozilgan holatdagi xromosoma iplari spirallanib yugonlashadi. Profaza oxirida yadro membranasi asosiy plazmaga ko`shilib ketadi, yadrocha sakdanib k.oladi. Nukleoplazma xujayra tsitoplazmasiga kushiladi. Profaza oxirida romosoma iplari anik, va ko`shkavat bo`lib ko`rinadi. Tsentriollar xujayraning ikki қutbiga tomon ketadi. Lekin o`simlik xujayrasida tsentriodlar (hayvon xujayrasidan farqli) bo`lmaydi. Ularning vazifasini xujayra kugblarida tugangan etsdoplazmatik tur membranalari bajaradi.
    Mitozning keyingi fazasi - metafazada xromosomalarning spiralla-nishi eng yukrri darajaga yetadi va ancha kiskaradi. Ular xujayraning urta қismida bir tekislikda joylashadi va mitoz duki (axromatin duki) hosil bo`ladi. Duk iplari mikronaychalardan iborat bo`ladi. har bir xromosoma mitoz dukiga berkitilgan xrlda ikkita bo`lib spirallashgan, bir-biriga parallel joylashgan xromatidlardan iborat bo`ladi. Tsentrosomada mikro­naychalardan tashқari xech kanday organoid yuk.-
    Anafaza қisқa davom etadigan faza bo`lib, xromatidlar xujayraning ikki kugbiga tortiladi. Xromosomalar xujayra kutbiga tortilgandan sung xujayraning urtasida anik, shakllangan plazmatik tuzilma hosil bo`ladi. Telofaza Xromosomalar kutblarga ajralgandan sung boshlanadi. Golji pufakchalari ishtirokida ajratgich parda xosil bo`la boshlaydi. Golji pufakchalarining membranalari esa yangi hosil bo`ladigan pusp ning asosini tashqilkiladigan (hujayra barg plastinkasining ikki tomonidagi plazmolemmasi bilan tutashib ketadi. Bulinishdan vujudga kelgan ikki yosh xujayra orasida shunday pust hosil bo`lishi tsitokenez deyiladi. Telofazada xromosoma spirallari tula yozilib, optik mikroskopda kurib bo`lmaydigan darajada ingichkalashib krladi. Yadro membranasi hosil bo`ladi, Yadrochalar kurinadi. Bu yerda xromosomalar bir donadan xromatidga ega bo`ladi. Dastlabki yadro tiklanadi. Umuman, mitoz tsiklida xosil bo`lgan ikki yosh xujayralarda ona hujayraning barcha moddalari to`ғri taksimlangan bo`ladi. Bulinish natijasida vujudga kelgan yosh xujayralar tsitoplazma komponentlarining sintezi asosida usa boshlaydi. Xujayralar ning o`sish tsikli (ontogenezi) ham bir kancha fazalardan iborat:
    1) embrional; 2) chuzilish; 3) differentsiallanish; 4) қ.arish va o`lish
    Embrional — o`sishningboshlangich fazasi x.soblanadi. o`simlik-larning o`sish nuktalarida (ildizning o`sish nuktasi - 1, 0 sm, poyasining o`sish nuktasi — 4-30 sm) birlamchi meristema — embrional tuқima joylashgan. Bu tukimani xosil қiluvchi xujayralar ancha mayda, pustlari juda yupқa bo`lib. urtasida yirik yadroga ega protoplaz­ma bilan tulgan bo`ladi. Vakuolalari bo`lmaydi. Xujayraning embrio­nal fazasida massaning ko`payishi asosiy jaraen hisoblanadi. Lekin xujayraning kattaligi deyarli uzgarmaydi, chunky yangi hujayra ona xujayra xajmiga yetganda darhol bulina boshlaydi. Embrional fazaga o`sish konuslaridan tashқari, hosil қiluvchi tuқimalar, poya va il­dizning eniga o`sishini ta`minlovchi meristema tuқimasining hujayralari ham kiradi. Chunki bu meristema hujayralari ham tuxtovsiz bulinish va yosh xujayralar hosil k.ilish k.obiliyatiga ega. Bu yosh xujayralarning bittasi meristema x.olida sak.lanadi, ikkinchisi esa differentsiallanish bosk.ichiga utadi.
    Betuxtov usadigan organlarda embrional to`қima xujayralarining bulinibturishigak.aramasdan, uningumumiy soni uzgarmaydi. Bunday bulinishning sababi shundaki, o`sish nuktasining ostki o`ismidagi embrional xujayralar chuzilish fazasi deb ataladigan o`sishning navbatdagi bosk,ichigautadi. Bu davrda protoplazmada vakuolalar hosil bo`ladi va ular ko`shila borib, xujayralarning ichida bitta katta Markaziy vakuola hosil kiladi. Xujayraning umumiy xajmi juda Kattalashadi. hujayradagi protoplazmaning miqdori hamda kuruk moddaning oғirligi ham ortadi. Xujayra pustida tsellyuloza, gemitsellyu`yuza va pektin moddalarining ko`payishi natijasida pusti yirikla shadi. Umuman, bu fazada xujayralarning xajmi o`sish natijasida, bir necha yuz marta oshadi. Bu faza fakat o`simlik xujayralarida mavjud va u o`simlikning va organlarining yiriklashishiga asosiy sababchidir. Xujayralarning bunday kattalashishi ularda sintez kilinadigan auksinlarning (ayniқsa, geteroauksi — S10NCH02N) ko`payishiga boklik.. Auksinlarningta`siri bilan Oqsillar, tsellyulozalar, RNK va boshqa organik moddalarning sintezi faollashadi.
    CHuzilish fazasining oxirida xujayra pustida lignin moddasi-ning to`plaishi kuchayadi, fenol birikmalari kabi ingibitorlar va abstsiz kislotasi to`planadi, peroksidaza va ISK oksidazalar faolli-gi ortadi, auksinlar miqdori kamayadi.
    Xujayralarning differentsiallanishi ular urtasidagi sifatiy yangi belgilarning hosil bo`lishi bilan tavsiflanadi. Xar bir xujayra maxsus vazifani bajaruvchi to`қimalar guruxiga ajraladi: asosiy paren­xima, utkazuvchi, mexanik, krplovchi va boshқalar. Natijada xar bir voyaga yetgan xujayra o`simlik tanasida ma`lum fiziologik yoki boshqa funktsiyalarni bajaradi.
    Xujayralarning қarishi va o`lishi differentsiyalashgan xujayralar ontogenezining oxirgi bosqichi hisoblanadi. Bu jarayon usimliklarning o`sayotgan barglarida va gul yaprokdarida yaxshi o`rganilgan. Қariyotgan xujayralar uchun sintetik jarayonlarning susayishi va gidrolitik jarayonlarning faollanishi uziga xos xususiyat hisob­lanadi. Natijada Oqsillar va RNK mikuyurining kamayishi, gidro­litik fermentlarning faollanishi, membrana lipidlari oksidlanishining kuchayishi, tsitoplazmada lipid tomchilarining ko`payishi, boshqa destruktiv jarayonlar kuzatiladi. Karishning oxirgi bosqichlarida xujayradagi xloroplastlar va xlorofill molekulalari parchalanadi, mitoxondriyalar, yadro va yadrochalar ham o`zlarining tuzilmaviy shaklini saklab kololmaydi. Xujayralarga fitogormonlar (auksinlar, tsitokininlar, gibberellinlar), organik modtsalar kirishining sekinlanishi va etilen, abstsiz kislotaning to`plai­shi karish jarayo`nini yanada tezlashtiradi. Membran al ar nin g tanlab utkazuvchanlik qobiliyatinig yo`қolishi, Xujayraning moddalarni yutish va saklab kolish xususiyatining tamom bo`lishi o`lish bilan yakunlanadi.
    O`simliklarning hayotiy tsikli (ontogenezi) tuxum hujayraning
    uruғlanishi va zigotaning o`osil bo`lishidan boshlanadi vato tabiiy ulishigacha danom etib, mustakil rivojlanish jarayonlarini uz ichiga oladi. hayot tsiklining boshlanishi asosan vegetativ organlarning o`sish jarayonlari bilan tavsiflanadi. Keyin voyaga yetish, ko`payish, oxirida karish va ulish bilan yakunlanadi. Umuman, bu niklning asosini o`sish va rivojlanish tashqil etadi. o`simlikning o`sishi asosan uning massasi oshishidan va poya, barg, ildiz kabi vegetativ organlarning takror vujudga kelishidan iborat bo`ladi. Bu organlarning asosiy vazifasi o`simliklarda organik moddalar tuplash va reproduktiv organlar xo`osil bo`lishi uchun sharoit yaratishdir. Rivojlanish jarayonida esa o`simliklar tanasida birin-ketin kechadigan sifatiy uzgarishlar sodir bo`ladi.
    Oliy o`simliklarning xaet tsiklini turt bosqichga bulish mumkin: 1) embrional; 2) yuvenil (yoshlik); 3) reproduktiv (voyaga yetish va ko`payish); 4) karilik (yoki tabiiy ulim).
    EMBRIONAL BOSQICH. Ontogenezning embrional bosk.ichi zigo-tadan boshlab to uruғning pishishigacha bo`lgan davrda murtakning ri-vojlanish jarayonlarini uz ichiga oladi Barcha yopik uruғli o`simliklarda uruғlanish jarayoni oldidan changla nish bo`ladi. Ya`ni changlar onalik tumshukchasiga tushadi va tumshukchadan ajralib chikkan tomchi egatchada burtgan changning o`sishi boshlanadi. Bu vaqtda changning sirtki pusti (ekzina) yoriladi. Ichki pusti (intina) esa uzun naychaga aylanib pastga қarab chuziladi va ustuncha bo`ylab tugunchaga borib yetadi.
    Uruғlanish jarayoni tugagandan keyin zigotada RNKning sintezi tezlashadi va to`plaa boshlaydi. Endospermning rivojlanishi uchun ISK. va tsitokinin kerak bo`ladi. Ular uruғning nutssllus kismidan okib keladi. Murtakning rivojlanishi bilan bir ko`torda hujayralarda ISKning kontsentratsiyasi o`am oshib bo-radi va tsitokininlar tuxtovsiz oo`ib kelaveradi. Uruғ murtagining rivojlanishi va differentsiaiiyasi birin-ketin borib, bir necha gurux. dastlabki organlarni hosil kiluvchi xujayralar shakllanadi (poya, ildiz, uruғbargchalar) va prokambiy paydo bo`ladi. Shu bilan bir vaqtda uruғda zaxira moddalar ham to`plaa boshlaydi. Bu moddalar uruғga asosan suvda yaxshi eriydigan birikmalar (shakarlar, aminokislotalar, yog`- kislotalari) holida okib keladi va u yerda suvda butunlay erimaydigan birikmalar (kraxmal, yorlar, Oqsillar) holatida to`planadi.
    Uruғlar rivojlanishining bu bosqichi juda faol xususiyatga ega bo`lib, ISK tsitokininlar va gibberellinlarga bo`lgan talab ham oshadi. Shuning uchun bu tukimalarning uzlarida ham fitogormonlar ko`p miқdorda sintezlanadi. Pisha boshlagan ururlarning kuruk oғirligi tez ko`payadi, suvning miqdori aksincha kamaya boshlaydi. Tula pishgan ururlarda suvning miqdori juda kam bo`ladi. Shu bilan birgalikda auksinlar, tsitoki­ninlar,. gibberellinlarning ham miqdori kamayadi. Abstsiz kislotaning miqdori esa aksincha ko`payadi.
    SHunday kipib, uruғda murtakning rivojlanish jarayonlari fito­gormonlar ishtirokida sodir bo`ladi. Dastlab fitogormonlar endosperm va boshqa tukimalardan okib kela boshlaydi, keyinchalik ular uzlari fitogormonlarni sintezlaydi va xatto auksinlarni atrofga xam chikaradi. Pishgan uruғlarda esa bu jarayon tuxtaydi.
    Yuvyenil bosqich. Bu o`simliklarning yoshlik bosqichi xisoblanadi. Uruғlarning unishidan boshlab to o`simliklarda reproduktiv organlar xosil kilish kobiliyatining paydo bo`lishigacha davom etadi. Yuvenil bosqichda O`simliklarning vegetativ organlari (poya, novdalar, ildiz tizimi va barglar) tula shakllanadi. O`simliklar asosan vegetativ massa tuplash bilan tavsiflanadi. Bu bosqichda o`simliklar­da jinsiy ko`payish kobiliyati bo`lmaydi. Uruғlarning unish jarayonlari Yuqoriida ko`rsatilgan edi. Uruғ murtagidan o`sib chikkan ildizchalarda fitogormonlarning (gibberellin, tsitokininlar) sintezi boshlanadi. Sintezlangan fitogormonlar­ning bir kismi poyaga utkazila boshlanadi. Natijada yosh ildizlar tuproqdan oziklana boshlaydilar. Fitogormonlar bilan ta`minlangan gipokotilning (asosan ikki pallalilarning uruғida) yoki mezokotilning (gallalarda) cho`zilishi natijasida poya usadi. Yer ustigacha chikkan, etiollangan poyachada epikotil (birinchi xakikiy burim oraligi) va barglarning o`sishi jadallashadi. Yosh o`simliklar xlorofillning hosil bo`lishi natijasida yashil rangga kiradi va avtotrof ozikdanishga utadi. O`simliklarningatmosferadan va tuproqdan ozikdanishi vao`sish jarayonlarining faollanishi natijasida o`simliklar tula shakllanadi va vegetativ massa ko`p miқdorda to`planadi.
    Yuvenil davrningdavomi o`simlik turlariga borlik Bu odatda bir necha xaftadan (bir yillik o`simliklar) to unlab yillargacha (daraxtlar) davom etishi mumkin. Bu davrda o`simliklarning ildiz hosil kilish kobiliyati kuchli bo`ladi va undan bogdorchilikda foydalaniladi. Chunki kalamchalarda auksinlarning miqdori kul bo`ladi. Bu davrning oxiriga kelib, o`simliklarda relroduktiv srganlar hosil қilish qobiliyati vujudga keladi.
    Voyaga yetilish va ko`payish bosqichi. Bu bosqichda o`simlik­lar eng hayotiy darajada bo`lib, shonalar, gullar, ururlar va mevalar kosil қilish krbiliyatiga ega bo`ladi. O`simliklar rivojlanish xususiyatlari aso-sida bir yillik, ikki yillik va ko`p yillik guruxlarga bo`linadi. Ularning ontogenezlari bir-biridan keskin farq kiladi.
    Hayotida bir marta gullab meva tuguvchi o`simliklar monokarpik deyiladi. Bularga barcha bir yillik o`simliklar, ayrim ikki yilliklar (sabzi, karam, piyoz) kiradi. Ko`p yillik o`simliklarning ichida ham monokarpiklar bor. Masalan, bambuk 20-30 yil yashab, bir marta gullaydi va mevasi yetilgandan keyin kuriydi. Meksika agavasi vatanida 8-10`yilda va Yevropada 50 yilda bir marta gullaydi (gul tuplamining balandligi 10 m bo`lib, 1,5 mpn.ga1 yak.in gulchadan iborat). Urta Osiyo chullarida yashakdigan ferula usimligi ko`p yil yashaydi, hayotida bir marta gullaydi va uladi. Hayotida ku`p marta gullab meva tugadigan o`simliklar polikarpik o`simliklar deyiladi. Bularga barcha ku`p yillik o`simliklarni misol kilib ko`rsatish mumkin. Barcha mevali daraxtlar ham shular jumlasiga kiradi,
    O`simliklarning gullash bosqichiga utishi murakkab jarayonlardan iborat bo`lib, ichki va tashk,i omillarga boklik. Ekologik omillardan xarorat (yarovizatsiya), kecha-kunduz, yoruғlik va korongilik davrlarining almashib ta`sir etishi (fotoperiodizm) yoki endogen omillar o`simliklarning gullash jaraenida muxim ahamiyatga ega bo`ladi.
    Yarovizatsiya, ya`ni past xaroratning ta`siri asosan kuzgi o`simlik­lar uchun zarur hisoblanadi. Bunday zarurat bulmagan o`simliklar bax.orilar deyiladi. Yaoovizatsiya, odatda 1-3 oygacha davom etib, eng samarador xarorat 0o` dan 7°S gacha xisoblanadi. Issiksevar o`simlik- ] larda esa Yu-13°S bo`lishi mumkin. Shu omilning ta`siri asosan bulinib ko`payish jarayonidagi faol xujayralarda sodir bo`ladi (mur-takda, poyada va barglardagi apikal meristemalarda). Bu jarayonlar-ning fiziologii tabiati xrzirgacha to`la o`rganilmagan. Lekin ayrim o`simliklarning tuқimalarida yarovizatsiya natijasida ko`payish aniklangan. Ayrim o`simliklar yarovizaiiyasiz gullaydi, boshқalarining esa gullash vaqti past xarorat ta`sir etganda ancha tellashadi.
    Birinchi marta fotoperiodizm tushunchasini amerikalik olimlar U.Garner va G.A.Allard (1920-1923) kiritdilar. Kecha-kunduz yoruғlikdav-rining uzun yoki kiska bo`lishi xam o`simliklarning gullash tezligiga faol ta`sir etadi. Bu ta`sir o`simlik turlariga boғliқ. bo`lib, ular uzun kunlik (DD), қisқa kunlik (KD) va neytral gurullarga bo`linadi. Uzun kunlik (ya`ni kecha-kunduzning yoruғlik davri korongilikka nisbatan uzun bo`ladi) o`simliklarga asosan gallalar, kungabokar, lavlagi va boshқalarni misol қilish mumkin. Bu o`simliklar kecha-kunduzning yoruғlik davri kancha uzun bulsa, shuncha tez gullash bosqichiga utadi. Kiska kunlik o`simliklarga - sholi, kanop, makkajuxori, guza, tamaki va boshқalar kiradi. Bu o`simliklar kecha-kunduzning yorurlik davri 12soatdan kamrokbo`lgandatezrok gullaydi. Ayrim o`simliklar - grechixa, nuxat va boshқalarning gullash tezligiga kunning uzunligi ta`sir etmaydi.
    O`simliklar fotoperiodik ta`sirni asosan barglari orkali қabul kiladi. Chunki barglarda fitogormonlar uchraydi va ular tulkin uzun­ligi 660 nm va 730 nm bo`lgan kizil nurlarni o`zlashtiradi.
    SHunday qilib, o`simliklardagi fotoperiodik xususiyatlar asosan barglari orkali sodir bo`lishi aniklangandan sung olimlar ularning sabablarini o`rgana boshladilar. 1937 yilda M.X.CHaylaxyan "o`simliklar riyujlanishining gormonal nazariyasi"ni taklif etdi. Bu nazariyada kulay fotoperiodizmda o`simliklarning barglarida gullash gormoni - florigen hosil bo`ladi va u gullashga utishni ta`minlaydi, deb tushuntiriladi. Keyinchalik uzun kunlik o`simliklarga gibberellin eritmasi purkal-ganda ularning gullashi ancha tezlashgani aniklandi O`simliklarning gullash jaraeni boshlanishi uchun barglarda ma`lum miқdorda gibberellinlar va antezinlarningto`plaishi shart ekanligini ko`rsatdi. Uzun kunlik O`simliklarning bargida antezinlar ko`p bo`lib, gibberillinlar oz bo`ladi, shuning uchun ham ular uzun-kunlik yoruғlikda ko`proқ gibberellinlarni tuplaydi. қiska kunlik o`simliklarda esa gibberellinlar ko`p bo`lib, қisқa kunlikta`sirda ko`proқantezinlarni tuplaydi va o`simliklarning gullashini tezlashtiradi. Neytral o`simliklarda esa gibberellinlar va antezinlar bir me`yorda to`plaib boradi va barg to`қimalarida ma`lum miқdorda tupdangandan sung gullash boshlanadi. Ammo antezinlarningtabiati xozir aniklanmagan.
    O`simliklarning jinsi xromosomalarda joylashgan genetik omillar va tashqi sharoit omillari ta`sirida shakllanadi. O`simliklarning asosiy jinsiy organi - gul bir jinsli va ikki jinsli bo`lishi mumkin. Ular bir usimdikda (bir uylilar) yoki boshqa-boshqa o`simliklarda (ikki uylilar) rivojlanishi ham mumkin. Ikki uyli turlar kam. Masalan, kanop, terak, tol va boshq.alar. Bularning erkak va urgochi gullari boshqa- boshqa o`simliklarda rivojlanadi. Bir uyli usimdiklar esa juda ko`p. O`simliklarning jinsini belgilovchi genlari ichki va tashqi sharoit omillari ta`sirida va xujayralarning uzgarishiga karshilik kilmaydi. Shuning uchun xam o`simliklar jinsining shakllanishi kunning uzunligi, yoruғlikning jadalligi va spektral tarkibi, xarorat, mineral oziklanish, xavo tarkibi va boshq.alarga boғliқ. bo`ladi. Masalan, azot uo`itlari bilan yaxshi oziklantirish, tuproq. va xavo namligining yukori bo`lishi, haroratning biroz pastrok. bo`lishi, yoruғlikning tulk.in uzunligi kiskarok. bo`lgan nurlarning ta`sir etishi natijalari urgochi gullar va o`simliklarning rivojlanishini faollashtiradi. Kaliy, yukrri harorat, namlikning kamrok bo`lishi, tulkin uzunligi uzun bo`lgan nurlar erkak gullar va o`simlik­larning rivojlanishini tezlashtiradi.
    Ichki va tashqi omillarning ta`siri natijasida o`simliklar jinsiy xususiyatlarining bunday uzgarishi asosan fitogormonlar sinteziga boғliқ. ekanligi ko`rsatilmokda. 1977-1982 yillarda M.X.CHaylaxyan uz xodimlari bilan ugkazgan tajribalarida bu tushunchani tasdikladi. Agar o`simlikning ildizlari kesib tashlansa, tsitokininlar sintezi tuxtaydi (chunki tsitokininlar ildizda sintezlanadi) va ko`proқ. gibberellinlar to`planadi (chunki gibberellinlar barglarda sintezlanadi). Bunday o`simliklarda er-kaklik xususiyatlari va gullari ko`p hosil bo`ladi. Barglarni kesib tashlash esa aksincha samaradorlikka ega. Ya`ni urgochi gullar ko`paya-di. Shuning uchun ham shaxarlarda o`sadigan erkak teraklarning x.ar yili shoxlarini kesish barglarining kamayishiga, natijada urgochi gullar hosil bo`lishiga va parlar miqdorining kamayib ketishiga sabab bo`ladi.
    Umuman, o`simliklarning ildiztizimi tsitokininlarni sintez kilib, o`simliklarning urgochilik xususiyatlari ni boshqaradi. Barglari esa-gib­berellinlarni sintez kilib, erkaklik xususiyatlari ni jadallashtiradi. Tashqi sharoit omillarining ta`siri natijasida esa gormonlar sintezi va ularning bir-biriga bo`lgan nisbatlari o`zgarishi mumkin. Natijada bu uzgarishlar o`simliklarning jinsiy o`zgarishlariga sabab bo`ladi.
    Gullarning uruғlanishi, ularda uruғ va mevalarning yetilish jara-enlari embrional bosqichda ko`rsatilgan.
    QARILIK BOSQICHI. O`simliklar bu bosqichda uruғ va meva hosil knpishdan tuxtaydi. Ularning hayotiylik darajasi tuxtovsiz pasaya boradi va tabiiy ulim bilan yakunlanadi. O`simliklarning hayotiylik davomi ularning turlariga boғliқ Masalan, efemer O`simliklar 2-4 xafta, tok 80-100 yil, karagaylar 500 yil, eman (dub) 1500 yil va chinorlar 1000-2000 yil, sekvoyyalar 5000 yil va hokazo yashaydi.
    Qarish va ulish o`simliklar ontogenezining oxirgi bosqichi bo`lib, u ayrim organlarga - barglar, novdalar, mevalar va boshtsa қismlariga xam taalluklidir. Қarish bir necha xil bo`ladi . Ko`pincha bir yillik o`simliklar birdaniga uladi (1). Ko`p yillik utlarning x,ar yili yer usti қismi nobud bo`ladi, yer osti қismi esa uzining hayotiyligi Oʻsimliklar anatomiyasi — botanikaning oʻsimliklarning ichki tuzilishini oʻrganadigan boʻlimi. Oʻsimliklar anatomiyasining paydo boʻlishi mikroskopning kashf etilishi va 17-asr oxirida italiya biologi M.Malpigi hamda ingliz botanigi N.Gryu tomonidan ilk bor oʻsimlik toʻqimalarining mikroskopik tuzilishini oʻrganilishi bilan bogʻliq. Oʻsimliklar hujayralarini oʻrganib olingan natijalardan 19-asrda T.Shvann oʻzining hujayra nazariyasini ishlab chiqishda foydalangan. 19-asrning 2-yarmi va 20-asrning boshidan boshlab oʻsimliklar toʻqimalari, hujayralari va organoidlari ularning oʻsishi, rivojlanishi, ontogenez davomida ixtisoslashuvi hamda ular funksiyasi bilan qoʻshib oʻrganila boshlandi. Ana shu davrda Oʻsimliklar anatomiyasidan oʻsimliklar sitologiyasi ajralib chiqadi.Elektron mikroskopiya, metodologik asoslardan — evolyutsion taʼlimot va ekologik yondoshuv Oʻsimliklar anatomiyasini oʻrganish metodlaridan hisoblanadi.
    Xulosa
    Oʻsimliklar anatomiyasi dalillaridan faqat biologiyada emas, balki agronomiya, texnika, tarix va arxeologiya (dendrologiya), shuningdek, farmatsevtika, oziq-ovqat, sellyulozaqogʻoz ishlab chiqarish, yogʻochsozlik sanoatida foydalaniladi (qarang Oʻsimliklar morfologiyasi).
    Oʻsimliklarning ichki tuzilishi, asosan, yorugʻlik mikroskopi yordamida oʻrganiladi. Bu jarayonda yangi tekshirish usullari — polyarizatsiya, ultrabinafsha nurlar, lyuminessent va elektron mikroskopiya hamda tekshirishning gistokimyoviy usullari, rentgenostruktural analiz va boshqalardan ham foydalaniladi, Anatomik tadqiqotlar oʻsimliklarning kelib chiqishi, qishloq xoʻjaligi ekinlariga tashqi muhit taʼsirini aniqlash va boshqalar masalalarni hal qilishda muhim ahamiyatga ega.

    Foydalanilgan adabiyotlar:


    1. Genkel P.A. Fiziologiya rasteniy. M. 1975 g.


    2. Lebedov S.I. Fiziologiya rasteniy. M. 1988 g.
    3. Mustaқimov G.D. O`simliklar fiziologiyasi va mikrobiologiya asoslari.T.1995 y.
    4. Xujaev J. X O`simliklar fiziologiyasi Toshkent “Mexnat” 2004
    5. Rubin B.A. Kurs fiziologii rasteniy. M. 1976 g.
    6. Yakushkina N.I. Fiziologiya rasteniy. M. 1980 g.
    7. www.ziyonet.uz
    Download 36.32 Kb.




    Download 36.32 Kb.