| Armatura va uning xssalari. Armaturalar sterjenli va simli armaturalarga bo’linadi. Sirtining shakliga qarab tekis va davriy profilli armaturalar bo’ladi. Davriy profilli armatura tekis armaturaga qaraganda beton bilan mustahkamroq bog’lanadi. Armaturani ishlatish usuliga qarab, u zo’riqtirilgan va oddiy armaturaga bo’linadi. Armatura konstruksiya tarkibida bajaradigan vazifasiga ko’ra ishchi va montaj armaturaga bo’linadi. Ishchi armatura hisoblash yo’li bilan, montaj armaturasi esa konstruktiv mulohazalarga ko’ra o’rnatiladi. Тaqsimlovchi armatura ham shartli ravishda montaj armatura turiga qo’shiladi.
Тemirbeton elementlari kamida 0,05% va ko’pi bilan 3,5% miqdorida armaturalanadi. Armaturalash foizining eng kichik miqdori, armaturalangan elementning cho’zilishga bo’lgan hisobiy qarshiligi sof beton elementning cho’zilishga bo’lgan qarshiligidan kichik bo’lmasligi kerak degan shartdan kelib chiqadi. Armaturalashning maksimal miqdori esa iqtisodiy mulohazalar va hisoblar asosida belgilanadi.
Oddiy armatura sifatida A–I, A–II, A–III, va Bp–I, B–I sinfli armaturalardan foydalaniladi. Zo’riqtiriladigan armatura sifatida esa A–IV, A–V, A–VI, At–V, At–VI, Bp–II, B–II va K–7, K–19 sinfli armaturalar ishlatiladi.
Agar sterjenli armatura kuchlanish ostida zanglash (korroziya) ga nisbatan o’ta turg’un bo’lsa, uning sinfiy belgisiga «K» harfi qo’shiladi (masalan, At–IVK); agar payvandga monand bo’lsa, «S» harfi qo’shiladi (masalan, At–IVS). Agar armaturada har ikkala hususiyat mavjud bo’lsa, «SK» harflari qo’shiladi (masalan, At–V SK).
Тemirbeton konstruksiyalarida davriy profilli sterjenli armaturalar keng qo’llaniladi. Armatura sirtining davriy profilli shakli, ya’ni uning g’adir-budurligi beton bilan yopishuvini yanada oshiradi, bu esa, o’z navbatida, beton cho’zilishga ishlaganida yoriqlarning kengayishini kamaytiradi, armaturani beton bilan biriktiradigan maxsus choralar ko’rishdan xalos etadi.
|
