Prokariot hujayralarga bakteriyalar, ko‘k-yashil suv o‘tlari kiradi. Ularda yadro taraqqiyqilmagan, faqat bitta halqasimon xromosoma mavjud. Prokariotlar

Hujayra tirik organizmlarning elementar tarkibiy, funksional va irsiy birligidir. Hujayraning tuzilishi va faoliyati to‘g‘risidagi batafsil ma'lumotlar morfologik, tibbiy-biologik fanlarni o‘zlashtirish uchun poydevor hisoblanadi. Shifokor o‘zining amaliy faoliyatida sitologik tadqiqotlardan keng foydalanadi.

Hujayralar o‘z tuzilishiga ko'ra prokariotlar va eukariotlarga bo‘linadi. Prokariot hujayralarga bakteriyalar, ko‘k-yashil suv o‘tlari kiradi. Ularda yadro taraqqiyqilmagan, faqat bitta halqasimon xromosoma mavjud.

Prokariotlar — yadrosi to’liq shakllanmagan organizmlar ya’ni, haqiqiy yadroga ega emas. Irsiy belgilar nukleotidlarda joylashgan. DNK-dezoksiribonukleinkislota halqasimon shaklda bo’ladi. Jinsiy ko’payish kuzatilmaydi. Hujayra markazi va mitotik ip bo’lmaydi. Hujayra amitoz yo’l bilan bo’linadi. Hujayrada plastida va mitoxondriyalar uchramaydi. Hujayra qobig’i murein degan moddadan tashkil topgan. Odatda xivchinli organizmlar ba’zi vakillaridagi xivchin oddiy tuzilgan. Prokariotlarning ko’pchiligi erkin azotni o’zlashtirish xususiyatiga ega.

Oziqlanish oziq moddalarning hujayra qobig’i orqali shimib olinishi bilan kechadi. Hazm qiluvchi vakuolalar bo’lmaydi, ba’zan gazli vakuolalar uchraydi. Bakteriyalar va ko’k-yashil suv o’tlari prokariotlar hisoblanadi.

1. Sharsimon-kokklar; 2.Tayoqsimon-basillalar; 3.Buralgan-vibrionlar, spirillalar (5-rasm).

Bakteriyalarning ko’pchiligi suv va boshqa oziq moddalar etishmaganda yoki boshqa noqulay sharoitda spora hosil qilish xususiyaliga ega. Sporalar tashqi omillar ta’siriga ancha chidamli bo’lib, bir necha yilgacha o’z hayotini saqlab qoladi. Ular asosan shamol va suv yordamida tarqaladi. Shuning uchun ham suv, tuproq, ozuqa mahsulotlarida va turar joylarda bakteriyalar ko’p uchraydi. Shuningdek, bakteriyalarning erkin kislorodli muhitda yashovchi aerob va kislorodsiz muhitda yashovchi anaerob hamda kasallik qo’zg’atuvchi bakteriya turlari ham mavjud.

Xavfli kasallik qo’zg’atuvchi bakteriyalar orasida o’pka sil kasalligini qo’zg’atuvchi tayoqchasimon bakteriyaga qarshi davolash usullari va tegishli dori-darmonlar yaratilgan. Vatanimizda sil kasalligini oldini olish va unga qarshi kurashish rnaqsadida maxsus dispanserlar faoliyat ko’rsatib turibdi.

Bakteriyalar tabiatda va inson hayotida juda muhim rol o’ynaydi. Ularning foydali va zararli tomonlari mavjud. Foydali jihatlari – organik moddalarning parchalanishi, chirishi va achishini amalga oshiradi. Turli achish jarayonlaridan amalda sut mahsulotlarini tayyorlashda, bodring va karamlarni konservalashda, yem-xashak o’simliklaridan silosbostirishda foydalaniladi. Shuningdek, spirt va sirkalar olishda, tolalarni ajratishda ham bakteriyalarning turlari qo’llaniladi.

Avtotrof bakteriyalar organik moddalar to’plash xususiyatiga ega. Buning uchun quyosh energiyasi yoki kimyoviy energiyadan foydalaniladi.

Bu bo’limga kiruvchi suv o’tlar o’simliklar dunyosining eng qadimgi vakillari bo’lib, o’zining juda sodda tuzilishi bilan boshqa suv o’tlardan farq qiladi. Hujayra shakli yumaloq, bochkasimon, silindrsimon va boshqa shakllarda bo’lishi mumkin. Ko’k-yashil suv o’tlar bir hujayrali va koloniya hosil qiluvchi organizmlar bo’lib, ko’p hujayrali vakillari to’g’ri yoki bukilgan, hatto spiralsimon shakllarda mavjuddir. Hujayrada xilma-xil pigmentlar uchray-di, lekin ular orasida ko’k fikotsian va yashil xlorofill pigmentlari ko’proq bo’ladi. Ko’k-yashil su’v o’tlar bakteriyalarga o’xshash hujayrasining tiriklik qismi yadro va boshqa hujayra organoidlariga ajralmagan. Hujayra po’sti pektindan iborat.

Ko’k-yashil suv o’tlar bo’limining bir hujayrali vakillariga xrokokk (Chroccoccus), ipsimon holdagi vakillariga ossillatoriyani (Oscillatoria), koloniyali holdagi vakillariga esa nostok (Nostoc)ni ko’rsatish mumkin.

Markaziy Osiyo cho’llarida ko’k-yashil suv o’tlar tuproq hosil bo’lishi jarayonlarida qatnashadi. Ular atmosferadagi erkin azotni o’zlashtirish xususiyatiga ega va tuproqni azotga boyitadi. Yaponiya va Xitoyda nostokning ba’zi tur-lari ozuqa sifatida ishlatiladi.

Hujayralarning o‘lchamlari ham xilma- xil bo‘lib, bir necha mikrondan to 100 va undan ortiq mikrongacha bo‘lishi mumkin. Eng yirik hujayralar tuxum hujayralaridir, ularning diametri ba’zi qushlarda 10sm dan ham ortiq (tuyaqush tuxumi) bo‘lishi mumkin. Odamning limfocitlari va eritrositlari eng mayda hujayralar qatoriga kiradi.

Eukariot hujayra sitoplazmadan vayadrodan tashkil topadi. Sitoplazma atrof muhitdan hujayra qobig‘i bilan ajratilgan. Hujayra qobig‘ining tarkibiga plazmolemma va uning tashqi qismiga joylashgan uglevodlar qavati va membrana tagida joylashgan sitoskelet organoidlari kiradi. O‘simlik hujayralarida (2-rasm) uglevod qavati juda qalin bo‘lib, asosan sellyulozadan tashkil topgan. Hayvon hujyralari plazmolemmasining tashqi qismiga glikoproteidlar va glikolipidlardan tashkil(3-rasm) topgan glikokaliks qavati joylashgan, uning qalinligi 10-20 nm dan oshmaydi.

Plazmolemmaning asosini bimolekulyar joylashgan yog‘lar tashkil qiladi. Oqsil molekulalari esa unda har xil joylashgan ba’zan esa ichkariga botib kiradi.

Plazmolemmaning funksialari xilma-xil bo‘lib, hujayrani tashqi muhitdan chegaralab turadi, uni himoya qiladi, har xil moddalarni tanlab o‘tkazishi tufayli hujayra ichki muhiti tarkibini idora qiladi. Plazmolemma tarkibidagi reseptorlar yordamida hujayra gormonlar va boshqa biologik aktiv moddalarni ta’siriga javob beradi.

2-jadval

Eukariotlar

I.Hujayraning yuza apparatII.Sitoplazma III.Yadro apparati

(hujayra qobig’i)

Hujayraning yuza apparati

I.Plazmolemma II.Membrana usti kompleksi III.Membrana osti kompleksi (gialoplazma)

Tarkibi: Tarkibi: Tarkibi :

(fosfolipidlar) a) fermentlar a)mikrofibrillalar

b)mikronaychalar

A)ikkiqavatli b)glikoproteidlar s)tolasimon skelet

(suyuqlik-mozaika tuzilmalar

modeli buyicha)

b)oqsillar Funksiuyalari

s)lipidlar adgeziyada (yuzaga yopishqoqligi)

d)geterogen qatnashadi

makromolekulalar huyayra yuzasida

retseptorhazm qilish

Transport I.Passiv transport (koncentraciyalar

gradienti bo‘yicha, energiya

Baryer (to’siq,chegara) Retseptor sarflanmaydi)

DiffuziyaOsmos (suvdiffuziyasi)

II.Faol transport (konsentratsiyalar

gradientigaqarshi, energiya sarflanadi)
tashuvchi oqsillar ionli nasoslar
Sitoplazmagialoplazmadan, organoidlardan va kiritmalardan tashkil topgan. Gialoplazma - sitoplazmaning matriksi, hujayraning murakkab, rangsiz kolloid sistemasidir. Gialoplazmada oqsillar, RNK, yog‘lar va polisaxaridlar eritmalari mavjud. Gialoplazma orqali har xil birikmalar tashiladi, ularning o'zaro ta'siri amalga oshadi, buferlik va osmos xususiyatlari amalga oshadi.

Organoidlar- hujayraning doimiy tarkibiyqismlari bo’lgan va ma‘lum vazifalarni bajaradigan strukturalari (tuzilmalari) hisoblanadi (3jadval).

Organoidlarning tuzilishi va funksiyasi bilan qisqacha tanishib chiqamiz.

Mitoxondriyalar - mayda donachalar, tayoqchalar va ipsimon shaklga ega. Elektron mikroskopda tekshirilganda mitoxondriyalarning ikkita membrana bilan o‘ralganligini ko‘ramiz.Membranalar himiyaviy tarkibi, fermentlari va funksiyasi bilan farqqiladi. Ichki membrana matriksda o’simtalar (kristalar) hosil qiladi.Mitoxondriyalarning o'lchami 2 mkm dan 5 mkm gacha bo'lishi mumkin.Mitoxondriyalar matriksida o‘z avtonom oqsil biologik sintezi apparati mavjud. Bu xususiyati bilan ular prokariot hujayralarga o'xshab ketadi va eukariotlarning simbioz usulda kelib chiqqanligidan dalolat beradi.

Mitoxondriyalarning asosiy funksiyasi - organik moddalarning oksidlanishi natijasida ajralgan energiyani ATF sinteziga sarflashdir. Mitoxondriyalar steroid gormonlarning sintezida ham qatnashadi.

Plastidalar - faqat o‘simlik hujayralarida uchraydigan va ko‘p jixatdan mitoxondriyalarga o‘xshash bo’lgan organoidlardir. Plastidalar ham ikkita membrana bilan o'ralgan, matriks (stroma) tilakoidlar deb ataluvchi ko‘p sonli burmalar hosilqiladi, ularning ham o‘z DNKsi mavjud. Plastidalarning uch xili: xloroplastlar, leykoplastlar, xromoplastlar mavjud. Ular bir-biriga aylanishi mumkin.Xloroplastlar fotosintez jarayonida qatnashadi.

Ribosomalar - diametri 20-30 nm bo‘lgan, membrana bilan o‘ralmagan donachalar bo‘lib, kichik va katta bo‘lakchalardan tuzilgan. Bo‘lakchalar oqsil va RNKdan tashkil topgan. Ribosomalar birikib (iRNK orqali) polisomalarni hosil qilishi vaerkin joylashishi yoki endoplazmatik to’r membranalariga bog’langan holda bo'lishi mumkin.

Ribosomalar oqsil biosintezida qatnashadi.

Donador va silliq endoplazmatik to‘rlar farqlanadi. Donador endoplazmatik to‘r membranalariga ribosomalar joylashgan bo‘ladi. Silliq ehndoplazmatik to‘r yog‘lar va uglevodlar sintezida qatnashadi. Donador endoplazmatik to‘rda hujayradan tashqariga chiqariladigan oqsil sintezlanadi. Endoplazmatik to‘r moddalarni hujayraning bir qismidan ikkinchisiga tashishda ham qatnashadi. U ko’pincha Gol'ji kompleksi bo‘shliqlari bilan tutashib ketadi.

Golji kompleksi yorug‘lik mikroskopida o’rganilganda yadro atrofiga joylashgan murakkab to'r yoki ayrim tayoqsimon, donador shakllar sifatida ko‘rinadi.

Elektron mikroskopdagi tekshirishlar Golji kompleksi membranali tuzilishga ega ekanligini ko‘rsatdi. Membranalar bir-biriga ustma-ust joylashgan yassi qopchalar, ularning oxiriga joylashgan mayda va yirik pufakchalarni hosil qiladi. Golji kompleksida endoplazmatik to'rda sintezlangan moddalar keyingi kimiyo‘viy o‘zgarishlarga uchraydi, yetiladi, membranalarga o‘raladi. Golji kompleksida birlamchi lizosomalar sintezlanadi, glikokaliks tarkibiga kiruvchi glikoproteidlar va glikolipidlar sintezlanadi.

Ikkilamchi lizosomalar o‘z navbatida geterolizosomalar (fagolizosomalar)ga va autolizosomalar (sitolizosomalar)ga bo’linadi. Geterolizosomalardahujayraga kirgan moddalar, autolizosomalarda esa hujayraning o‘z strukturalari parchalanadi. Parchalanish jarayoni tugagan ikkilamchi lizosomalar qoldiq tanachalar deyiladi.

Mikronaychalar - membranasiz, harxil uzunlikdagi, diametri 20-25 nm bo‘lgan organoidlardir. Ular sitoplazmada erkin holda yoki sentriolalar, mitoz kalavasi, xivchinlar yoki kiprikchalar tarkibida uchraydi. Mikronaychalar mitoz va meyozda xromosomalar ajralishida,sitoskelet hosil qilishda, hujayra ichidagi moddalar harakatlanishida, organoidlar siljishida, sekresiyada, hujayra qobig’ini shakllantirishda qatnashadi.

Mikrofibrillalar - juda ingichka (diametri 4-7 nm) ustma-ust joylashgan tolachalar, membranasiz, harakat-tayanch organoidi. Ular hujayraning yopishqoqligida, harakatlanishida, sitotomiyada qisqarish halqasi hosil qilishda qatnashadi.

Hujayra markazi. Bu organoid hamma hayvon hujayralarida va ba'zi o’simlik hujayralarida aniqlangan (murakkab o‘simliklarda topilmagan). U bir-biriga perpendikulyar joylashgan sentriolalardan va ularni o‘rab turgan shaffof sitoplazma-sentrosferadan tashkil topgan. Sentriola naysimon bo‘lib, uning devori 9 ta triplet mikronaychalardan tashkil topgan. U hujayra bo‘linishida qatnashib, bo‘linish qutblarini (bo‘linish kalavasini) hosil qiladi va xromosomalarning qutblarga taqsimlanishini taminlaydi.

Biz yuqorida ko‘rib chiqqan organoidlar deyarli hamma hujayralar uchun xos bo‘lganligi tufayli umumiy organoidlar deyiladi.

Maxsus (xususiy) organoidlar ma'lum bir vazifani bajaradigan hujayralardagina uchraydi. Ularga sodda hayvonlarning kiprikchalarini, xivchinlarini, ko‘p hujayralilar urug hujayrasining xivchinini, ichak hujayralari mikrovorsinkalarini, traxeya va bronxlar kiprikchalarini, mushak hujaralarining miofibrillalarini va boshqalarni misol qilib keltirish mumkin.

Kiritmalar - sitoplazmaning tarkibiy qismlari bo‘lib, ularga modda almashinuvida vaqtincha qatnashmaydigan yoki shu almashinuvning oxirgi maxsulotlari bo‘lgan moddalar kiradi. Kiritmalarning hosil bo‘lishi hujayralarning takomillashuviga bog‘liq.

Eng ko'p tarqalgan kiritmalarga trofik kiritmalarni misol qilib keltirish mumkin.bulargayog‘, glikogen, tuxum hujayralarining sariqligi, o‘simlik hujayralaridagi kraxmal donachalari misol bo‘la oladi.

Tashqi sekretsiya bezlarining maxsuli bo'lmish sekretor kiritmalarga esa hayvonlarning bez hujayralaridagi sekretsiya donachalarini, o‘simliklardagi ba'zi tuzlar kristallarini kiritish mumkin. Ba'zi hayvon hujayralarida pigment kiritmalar uchraydi.

Test topshiriqlari:

1. Ribosomalar qanday vazifalarni bajaradi?

1. 
   Endoplazmatik to‘rga joylashsa "eksport" uchun oqsil sintezlaydi.
   
2. 
   Endoplazmatik to‘rga joylashmasa hujayraning o‘zi uchun oqsil sintezlaydi.
   

D.Transport funkciyasini bazharadi. E. To'g’rijavob berilmagan.

A. Gen. B. Xromosoma. C. Hujayra. D. Organizm. E. Tur.

A. Ikki qavat fosfolipidlar.

B. Ichki va tashqi tomonidan oqsil bilan qoplangan bimolekulyar lipidlar.

C. Ikki qavatli fosfolipidlarda oqsil molekulalari mozaik joylashgan.

D. Ikki qavatli fosfolipidlarda ichki va tashqi tomondan uzluksiz oqsil qavatlari joylashgan.

E. Bimolekulyar oqsil qatlami.

A. Faqat maxsus funksiyalarga moslashgan hujayralarda uchraydi.

3. 
   Ularga harakat organoidlari misol bo‘la oladi.
   Harakat - borliqnint ajralmas xususiyati boʻlgan oʻzgaruvchanlikni (q. Barqarorlik va oʻzgaruvchanlik) ifodalovchi falsafiy kategoriya. H. tushunchasi imkoniyatlarning voqelikka aylanishini, roʻy berayotgan hodisalarni, olamning betoʻxtov yangilanib borishini aks ettiradi.
   
   

E. B vaCjavoblar to‘g‘ri.

1.Ribosomalar; 2.Nukleoid; 3.Hujayra devori; 4.DNK; 5.Mitoxondriyalar.

A. 1,4,5. B.2,3. C.1,3,4,5. D.1,3. E.2,5.

6.Biologik mikrosistemalarni ko’rsating:

1. 
   To‘qima, organ, organizm. B.Organizm, biosenoz, biosfera.
   

E. Hujayra, organ, organizm.

1. 
   Hamma hujayralar bir-biriga o‘hshaydi. B.Hujayra hujayradan hosil bo‘ladi.C.Hujayrasiz hayot bo‘lmaydi. D.Hujayra mustaqil sistema emas.E.
   Mustaqillik - davlatning ichki va tashqi ishlarda boshqa davlatlarga qaram boʻlmay faoliyat koʻrsatishi. M. tamoyillariga rioya etish davlatlararo oʻzaro munosabatlarda yetakchi, hukmron qoidadir. Har bir davlatning mustaqilligini tan olish oʻzaro tinchtotuv yashashning prinsiplaridan biridir.
   Hujayra-tiriklikning tuzilish birligi.
   

1. 
   Mitohondriyalar, sentriolalar, plastidalar, endoplazmatik to‘r.
   

C. Sentriolalar, Golji kompleksi, ribosomalar, lizosomalar.

4. 
   Plastidalar, hujayra markazi, ribosomalar, endoplazmatik to‘r.
   
5. 
   Mitoxondriyalar, endoplazmatik to‘r, ribosomalar, sentrosomalar.
   

A. Oqsillar, yog’lar, uglevodlarni sintezlaydi.

B. ATF va oqsillarni sintezlaydi. C. Nuklein kislotalarni sintezlaydi.

D. ATFni parchalaydi. E. Oqsillar, nuklein kislotalari, uglevodlarni parchalaydi.

1. 
   Hujayra bo‘linishida qatnashadi. B. Moddalar sintezida qatnashadi.
   

E. Moddalarni parchalaydi.