| O’N IKKI DARVOZA
O’rta asrlardagi barcha mashhur shaharlar kabi Toshkent atrofi baland devorlar bilan o’ralgan.Olimlarning fikriga qaraganda,qalin paxsa devorning balandligi 8 metr ,aylanasi uzunligi 10 kilometr bo’lgan.
“Shahar bedarvoza emas” degan xalq maqoli o’sha qadim zamonlardan qolgan bo’lsa kerak. Baland qal’adek devorlarning har tarafidan shaharga kirib – chiqiladigan o’n ikkita darvoza qurilgan. Ular qaysi ulus, qabila va urug’ qo’shinlari tomonidan qo’riqlangan bo’lsa, o’shalarning nomlari bilan atalgan.
Muhammad Solihxo’janing “Toshkentning yangi tarixi” asarida shahar darvozalarining nomlari shunday izohlangan:
1.Qiyot darvozasi. Qiyot qabilasi nomidan olingan. Qadimda Parkent darvozasi, keyinchalik Qo’qon darvozasi deb atalgan.
2. Turklar darvozasi. Turk qabilasi nomidan olingan.
3. O’zbek darvozasi. O’zbek qabilasi nomidan olingan. Labzak darvozasi deb ham atalgan.
4. Taxtapul darvozasi.
5. Qorasaroy darvozasi. Qorasaroy qabilasi nomidan olingan.
6. Chig’atoy darvozasi. Chingizxon avlodidan bo’lmish Chig’atoy ulusi nomidan olingan.
7. Su’boniyon ( Sag’bon )darvozasi. Akademik A. Muhammadjonovning fikricha, “Sag’bon” nomi “Suqbon”, ya’ni “bozor qorovuli” degan ma’noni bildiradi.
8. Ko’kcha darvozasi. Bu ham qabila nomidandir.
9. Kamondaron ( Kamolon ) darvozasi. Kamondo-ronlar buzuq qabilasining bir toifasiga mansub.
10. Qang’li darvozasi.Bir qabilaning nomidandir.
11. Beshyog’och darvozasi. Bu ham qabila nomidan.
12. Qatag’on darvozasi. Ilgari bu darvozaning nomi Qo’ymaskenagas bo’lgan ekan.
| 