sistem konstitutivnog simbolizma ovaj sistem članovima daje vlastitu samosvijest ili kolektivni identitet. ovdje se simbolički sustav načešće povezuje s nekim tipom srodstva – pozivanjem na pretke. među ovima postoje stvarni preci kao i nadnaravni preci. nadnaravni preci se smatraju osnivačima društva, a za normativni poredak se smatra da je uspostavljen njihovim zapovijedima.
odnos prema ovim nadnaravnim precima je dvojak:
s jedne strane njih se smatra besmrtnima i pripisuje im se razne moći
s druge strane, oni se subhumaniziraju – prikazuju se kao životinje, biljke... česta pojava u ovom je totemizam
na poslijetku, uvijek se uspostavlja i teritorijalna referenca: koncepcije vezane uz teritorij na kojem ti ljudi žive.
tako konstitutivni simbolizam daje i integrira glavne čimbenike ljudskog života koji su važni za skupinu:
simbolizacija organskog života
simbolizacija fizičkog okruženja (npr teritorij)
simbolizacija društvenog položaja ljudi i njihove reprodukcije
simbolizacija društvene komunikacije (jezik)
ovo daje prvobitnu graničnu strukturu između kulturnog i društvenog sistema prvobitnog društva.
kaže: uz zajednička značenja koja su utjelovljena u konstitutivnom simbolizmu, ono što okuplja ljude u jedno društvo jest prije svega zajednički sistem operativnih kodova koji reguliraju njihovu međusobnu komunikaciju.
kaže: u prvobitnim društvima su uopćeni standardi prema kojima su organizirani operativni kodovi uglavnom nedovoljno diferencirani. no kaže: čak i u najprimitivnijem društvu – sistem kodova = zakon.
pa kaže: odnose među pojedincima i grupama koji čine neko stanovništvo uređuju:
konstitutivni simboli
sustav kodova
|
