Rzeczpospolita, oprac.: GR
Źródło: Rzeczpospolita/www.baza-wiedzy.pl
Data opublikowania: 2014-04-07
Czy zaświadczenie o szczególnych schorzeniach wydane przez lekarza specjalistę do celów obniżenia ustawowego wskaźnika wpłat na PFRON powinno wskazywać konkretne schorzenie? - pyta czytelnik Rzeczpospolitej.
Nie - odpowiada ekspert współpracujący z dziennikiem "Rz". Zgodnie z wyjaśnieniem BON wystąpienie szczególnych schorzeń, o których mowa w art. 21 ust. 4 ustawy o rehabilitacji, można udokumentować orzeczeniem lub zaświadczeniem lekarza specjalisty (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 3 listopada 2009 r., III SA/Wa 718/09). Przepisy nie określają oficjalnego wzoru tego zaświadczenia. Mając także na uwadze charakter niektórych z tych schorzeń, do celów wpłat na PFRON wystarczy, aby dokument zawierał:
- pieczęć i podpis lekarza, pieczęć podmiotu leczniczego,
- imię i nazwisko oraz PESEL pracownika (lub inny numer identyfikacyjny) oraz
- informację, że u osoby tej "stwierdzono co najmniej jedno ze schorzeń, o których mowa w par. 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 września 1998 r. w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania (Dz.U. nr 124, poz. 820 ze zm.)".
Pozbawione podstawy prawnej jest natomiast żądanie zaświadczenia wyraźnie wskazującego typ schorzenia (np. przewlekłe choroby psychiczne), a tym bardziej na konkretną chorobę, np. schizofrenię, AIDS, bez względu na to, czy zostanie ono określone wprost czy np. kodem z ICD-10. Wyłącznie organ orzekający o niepełnosprawności lub lekarz specjalista mogą poddawać ocenie wystąpienie u danej osoby szczególnego schorzenia oraz potwierdzać tę okoliczność.
Wymaganie zbyt szczegółowych danych jest niedopuszczalne także dlatego, że prowadzi do bezpodstawnej i nieuzasadnionej ingerencji w sferę prywatności pracownika.
Zaświadczenia o szczególnych schorzeniach dotyczących obniżenia wskaźnika wpłat na PFRON (art. 21 ust. 4 ustawy o rehabilitacji) wykazuje się w informacji INF-1 w poz. 21 i 23 (etaty) i poz. 27 i 29 (osoby).
Więcej w Rzeczpospolitej z 24 marca 2014 r.
aaa
6.4. Różnice w dofinansowaniach dla pracodawców.
Źródło: POON nr 13
Pytanie:
Po zrównaniu dopłat do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych we wszystkich podmiotach korzystających z dopłat PFRON od kwietnia jaka będzie różnica między otwartym i chronionym rynkiem pracy? Co zyskają lub stracą zatrudniający przedsiębiorcy i na czym będą polegały ostateczne różnice między nimi?
Odpowiedź prawna:
Od kwietnia obowiązywać będą takie same kwoty dofinansowań do wynagrodzeń osób z niepełnosprawnością na rynku otwartym i chronionym: 1800 zł dla pracownika ze znacznym stopniem niepełnosprawności, 1125 zł z umiarkowanym oraz 450 zł z lekkim stopniem. Pracodawcy zatrudniający osoby ze schorzeniami specjalnymi otrzymają dodatkowe dofinansowanie w wysokości 600 zł. Kwota na dofinansowanie do zatrudnienia osób z niepełnosprawnością na otwartym i chronionym rynku pracy wyniesie w przyszłym roku 3 mld 160 mln zł.
Zmiany kwot dofinansowań dotkną przede wszystkim ZPCh. Obecnie pracodawca zatrudniający osoby z niepełnosprawnościami na chronionym rynku pracy otrzymuje odpowiednio: 600 zł za osobę z orzeczeniem w stopniu lekkim, 1500 zł za osobę z orzeczeniem w stopniu umiarkowanym oraz 2700 zł za osobę z orzeczeniem w stopniu znacznym (z zastrzeżeniem, że nie może to być więcej niż 75 proc. kosztów płacy). Od kwietnia 2014 r. trafi do nich odpowiednio o 120 zł, 540 zł oraz 780 zł mniej.
Natomiast dla pracodawców zatrudniających osoby z niepełnosprawnościami na otwartym rynku pracy, wysokość kwot dofinansowań do wynagrodzeń nieznacznie się zmieni (zmniejszy za pracowników z orzeczeniem w stopniu umiarkowanym o 90 zł, natomiast za pracowników z orzeczeniem w stopniu lekkim i znacznym nieznacznie wzrośnie). Nie oznacza to oczywiście, że nie wzrośnie koszt utrzymania pracownika niepełnosprawnego, gdyż zniesione ma być powiązanie między wysokością dofinansowań do pensji a kwotą minimalnego wynagrodzenia za pracę. Obecnie podstawę naliczania dopłat stanowi wysokość najniższej płacy z roku poprzedniego, przy czym w zależności od stopnia niepełnosprawności zatrudnionego pracodawcy przysługuje określony jej procent. Proponowane zmiany zakładają wprowadzenie od przyszłego roku stałych kwot dofinansowań, choć ich wysokość została jeszcze ustalona w oparciu o minimalną płacę z 2013 roku. W 2014 roku minimalne wynagrodzenie za pracę ma wynieść 1680 zł, więc całkowity koszt pracodawcy wzrośnie o 96,59 zł.
Konsekwencją zmian w systemie dofinansowań do wynagrodzeń pracowników z niepełnosprawnościami oraz zmiany minimalnej płacy jest wzrost kosztów utrzymania pracownika niepełnosprawnego (dotyczy pracowników niepełnosprawnych otrzymujących minimalne wynagrodzenie za pracę) i tak: koszt pracodawcy zatrudniającego pracownika z orzeczeniem w stopniu lekkim zwiększy się o 11,69 zł, z orzeczeniem w stopniu umiarkowanym o 161,69 zł, natomiast za pracownika z orzeczeniem w stopniu znacznym 24,15 zł.
Z powyższych wyliczeń można wywnioskować, że zmiany w dofinansowaniach najbardziej odczują pracodawcy otwartego rynku zatrudniający osoby z orzeczeniem w stopniu umiarkowanym. Jednakże różnice są tak nieznaczne, że nie powinny wpłynąć negatywnie na utrzymanie miejsc pracy pracowników z niepełnosprawnościami w 2014 r.
aaa
6.5. Pracownicy na kruchym lodzie
| 