|
13-mavzu: sovet davlatida ma’muriy buyruqbozlik tuzumining kuchayishi va inqirozi davrida o’zbekiston
|
bet | 14/15 | Sana | 15.05.2024 | Hajmi | 73,98 Kb. | | #236493 |
Bog'liq 13-mavzu1991-yil 19-avgustga kelib, butun jahonni hayajonga solgan Moskvada davlat to’ntarilishiga urinish bo’ldi. To’ntarish tarafdorlarining asl maqsadlari Ittifoqda yashovchi barcha xalqlarning mustaqillikka erishuviga yo’l qo’ymaslik hamda mamlakatdagi parokandalikdan foydalanib qolish edi. Lekin O’zbekiston rahbariyati mavjud ijtimoiy-siyosiy vaziyatni saqlash, respublika hududida favqulodda holat joriy qilishiga, Konstitutsiyaga qarshi davlat to’ntarilishini qo’llab-quvvatlash yo’lidagi ig’vogarona harakatlarga uchmaslik uchun o’zlarining butun imkoniyatlaridan foydalandilar. O’sha vaqtda O’zbekiston Prezidenti Hindiston safarida edi. Safardan qaytib 19 avgust kuni kechqurun Toshkent shahri faollari bilan uchrashib, qat’iy tarzda O’zbekiston nuqtayi-nazarini ma’lum qildi. Respublika rahbariyati: "Markazdan, kim bo’lishidan qat’iy nazar, Qonunga xilof ko’rsatmalarni bajarish mumkin emas” - deb hisobladi. 20 avgustda O’zbekiston Prezidenti huzuridagi Vazirlar Mahkamasining Qoraqalpog’iston Respublikasi, viloyatlar va Toshkent shahri rahbarlari ishtirokida qo’shma majlisi bo’ldi. Unda O’zbekistonning mustaqillikka erishish yo’li o’zgarmasligi haqida Bayonot qabul qilindi. Prezident I.A.Karimov respublika aholisiga murojaat bilan chiqdi va O’zbekistonning o’z mustaqilligiga erishish yo’li qat’iy ekanligini ta’kidladi. O’zbekiston Prezidentining Farmoni bilan Favqulodda holat davlat komitetining g’ayri konstitutsiyaviy, huquqqa qarshi qarorlari va boshqa ko’rsatmalari noqonuniy deb e’lon qilindi. Shunday murakkab sharoitda, ya’ni markaz va respublikalar o’rtasidagi munosabatlar tobora taranglashib, markaz boshqaruv qobiliyatini yo’qotgan har bir jumhuriyat o’z holiga tashlab qo’yilgan bir sharoitda tarixiy vaziyatni to’g’ri baholagan O’zbekiston Respublikasi Prezidenti I.Karimov Oliy Kengash sessiyasini chaqirish va unda O’zbekiston Mustaqilligi haqida Qonun qabul qilishni talab qildi. Chunki har bir milliy jumhuriyatning chinakam teng huquqligi va mustaqilligi ta’minlangandagina tanazzuldan chiqish mumkin edi.
|
| |