|
Aksiyalarning daromadliligni baholovchi modellar Oʻzbekiston Respublikasi «Aksiyadorlik jamiyatlari va aksiyadorlarning huquqlarini himoya qilish toʻgʻrisida»
|
| bet | 23/23 | | Sana | 18.02.2024 | | Hajmi | 53,48 Kb. | | #158450 |
Bog'liq portfel menejment javoblarSharp va Treynor nisbatlari
Uilyam Forsit Sharp (1934 yil 16 iyunda tugʻilgan, Boston, Massachusets) — amerikalik iqtisodchi. 1990 yil Nobel mukofoti laureati "moliyaviy iqtisodiyot nazariyasi bo'yicha ishi uchun". Los-Anjelesdagi Kaliforniya universitetini tamomlagan va shu yerda doktorlik darajasini olgan (1961). Vashington universiteti, Kaliforniya universiteti va Stenford universitetlarida dars bergan. Sharp aktivlarni narxlash modelini yaratuvchilardan biri edi. U, shuningdek, Sharpe koeffitsientini yaratdi, ya'ni investitsiya portfelining (aktivining) samaradorligi o'lchovi, bu o'rtacha risk mukofotining portfelning o'rtacha og'ishiga nisbati sifatida hisoblanadi.
Uilyam Sharp modeli aktivning kelajakdagi daromadiga nafaqat tizimli, ya'ni bozor risklari, balki bozorning umumiy kayfiyati ham ta'sir qiladi, deb taxmin qiladi. Shu sababli Sharpe passiv investitsiya strategiyasiga amal qildi - yangi ma'lumotlar tufayli investitsiya portfelini qayta ko'rib chiqmadi. Sharp koeffitsienti – bu strategiyadan olingan daromad potentsial xavf bilan qanchalik bog'liqligini ko'rsatadigan parametr. Umuman olganda, Sharpe koeffitsienti 1,0 dan yuqori bo'lsa, maqbul deb hisoblanadi, 2,0 dan yuqori bo'lsa, yaxshi deb hisoblanadi va 3,0 yoki undan yuqori bo'lsa, mukammal hisoblanadi. Ammo shuni ta'kidlash kerakki, Sharpe nisbatining yuqoriligi har doim ham yaxshi bo'lmasligi mumkin, chunki bu haddan tashqari tavakkal qilish natijasi bo'lishi mumkin. Shunday qilib, Uilyam Sharp modeli faqat bitta omilga ega - hisob-kitoblarda beta koeffitsienti deb ataladigan bozor xavfi. Ushbu qoidalarni tahlil qilib, xulosa kelib chiqadiki, bugungi kunda moliya sohasida ularning hammasi ham to'g'ri bajarilmayapti. CAPM formulasi ancha nazariydir, lekin ba'zi hollarda undan amalda foydalanish mumkin.
Zamonaviy portfel nazariyasi asosida portfel shakllantirishning nazariy asoslari
Zamonaviy portfel nazariyasini AQShlik iqtisodchi olim va Nobel mukofoti laureati Garri Markowitz tomonidan 1950-yillarda ishlab chiqilgan. U portfelni optimallashtirish konseptsiyasi asosida zamonaviy portfel nazariyasining asosini tashkil etuvchi o‘rtacha-dispersiya tahlilini ishlab chiqdi. Garri Markowitz1 1952-yilda nashr etilgan tadqiqotida investorlarning portfelni shakllantirishda investitsiya portfelini diversifikatsiya qilish, risk va kutilayotgan daromad o‘rtasidagi o‘zaro bo‘g‘liklikni o‘rgangan. U fanga samarali portfel tushunchasini kiritdi. O'RTACHA DISPERSIYA TAHLILI – kutilgan o'rtacha qiymatlar va tasodifiy o'zgaruvchilarning o'zgarishini tahlil qilishga asoslangan yondashuv) - Garri Markowitz tomonidan ishlab chiqilgan investitsiya portfelini shakllantirish usuli, zarur daromad / xavf asosida aktivlarni optimal tanlashga qaratilgan. Markowitzning tarixiy hissasi kelajakdagi daromad va xavfni matematik shartlarga qo'yishdir. Uning ishiga asoslanib, kelajakdagi rentabellikni ham, xavfni ham hisoblash mumkin bo'ldi. Markowitz nazariyasi fond bozori uchun inqilobiy bo'lib, qat'iy matematik hisob-kitoblar asosida investitsiya portfellarini shakllantirish va optimallashtirish uchun asos yaratdi
|
|
Bosh sahifa
Aloqalar
Bosh sahifa
Aksiyalarning daromadliligni baholovchi modellar Oʻzbekiston Respublikasi «Aksiyadorlik jamiyatlari va aksiyadorlarning huquqlarini himoya qilish toʻgʻrisida»
|
