Yoqilg’ining yonishi havo [21% (hajm) O
2
]; havo va kislorod
aralashmasi yoki texnologik kislorod [95-98% (hajm) O
2
] kislorodini
purkash yordamida amalga oshadi.
Yoqilg’ining to’liq yonishi ortiqcha havo
purkash koeffitsienti bilan
xarakterlanadi.
Agar yoqilg’ini to’liq yonishi uchun purkalayotgan
havo
etarlicha
bo’lsa, bunda
=1 bo’ladi
,
purkalayotgan havo miqdori ortiqcha bo’lsa,
>1
,
kam bo’lsa,
<1 bo’ladi
. Yoqilg’ining
yonishi uchun ortiqcha havo
samarali hisoblanmaydi, chunki ortiqcha kislorod bilan birga ~ 4
barobar
ko’p azot kirib keladi, u esa o’zining qizishi uchun issiqlik talab etadi.
Yoqilg’ini yoqish odatda
>1,05-1,1 olib boriladi. Yoqilgi kislorod birligiga
azot
miqdori kam kelganda, ya’ni kislorodga boyitilgan havo yoki
texnologik kislorodi yaxshi yonadi.
>1 bo’lganda pech muhiti oksidlovchi,
<1 bo’lganda yonish to’liq bormaydi va metallurgik qurilmada ko’pincha
texnologik talablarga kerak bo’ladigan qaytaruvchi muhit paydo bo’ladi.
Yuqori namlik va kul miqdori ko’p bo’lganda
yoqilg’ini yonish samaradorligi tez tushib ketadi.
Namlik
bug’lanishi
va uning yoqilgi gazlari
haroratigacha bug’ bilan qizishi uchun issiqlik sarfi
talab etadi, kul esa yoqilg’i
sifati va uni yoqish
sharotlarini yomonlashtiradi. Metallurgiyada yuqori
yonish issiqligiga ega va
tarkibida kul miqdori kam
bo’lgan yuqori sifatli yoqilg’i ishlatishga intilishadi.
Bu talablarga ko’pchilik xollarda
