Uzunlik o’lchov birliklari. XVI-XVII asrlarda tashkil tobgan rus uzunlik o’lchov birliklari sistemasida keyingi yillarda deyarli hech qanday o’zgarish ro’y bermaydi. Ammo bir qancha chet el o’lchov birliklari bilan birgalikda qo’llanila boshlanadi. Bo’lar orasida dyum, funt, liniya, tochka birliklari ham bor edi.
XVIII-XX asr boshida o’lchov birlikdari sistemasi qiyidagi ko’rinishda edi:
Versta 500 sajen’ 1,0668 km.
Sajen’ 3 arshin 7 fut 213,36 sm.
Arshin 4 Chetvert 16 vershok 28 dyuym 71,12 sm.
Chetvert 4 vershok 17,77 sm.
Vershok 4,44 sm.
Fut 12 dyuym 30,48 sm.
Liniya va tochka kamdan kam hollarda qo’llanilgan. Liniya bilan lapta shishalari hamda miltiqlarning kalbrlari o’lchangan. Tochka oltin va kumush tanga o’lchamlarini aniqlashda ishlatilgan.
Yuza o’lchov birliklari. Yuza asosan desyatina bilan o’lchanadi. Desyatinaning kichiq bo’laklari ham ishlatiladi:
Poldesyatina, os’mina desyatina.
Desyatina 80 x 30 2400 kv. sajenga teng. Lekin boshqa miqdorli, jumladan 3200 yoki 4000 kv. sajenli desyatinalar ham bo’lgan.
Chetvert, chetverik bilan birga garnets o’lchov birligidan foydalana boshlanadi. Garnets chetverikning sakkizdan bir ulushiga teng.
Chetvert 8 chetverik.
Chetverik 8 garnets.
Suyuqlik o’lchovlari. XVIII-XX asr boshida, xususan XVIII asrda suyuqliklar xilma-xil o’lchov birliklari bilan o’lchanadi.
Masalan, vino mernik va desyatina bilan o’lchangan. Mernik 40 vedro, desyatina esa 10 vedro vino eltadigan idish.
Vino, asal, pivo bir xil o’lchov bilan o’lchangan.
8-Mavzu ZAMONAVIY O’LCHOV BIRLIKLARI.O’ZBEKISTONDA METROLOGIK BIRLIKLAR
1.O‘rta Osiyoda qadimgi o‘lchov birliklari
2.O‘rta Osiyoda o‘rta asr o‘lchov birliklari
3.Metrik o‘lchov sistemasi haqida tushuncha.
4.Metrik o‘lchov sistemasining taraqqiyoti va shakllanishi.
5..Zamonviy. xalqaro o‘lchov sistemasi
6.. Yevropa o’lchov birliklarining asosiy manbalari.
7.Yevropa davlatlarining asosiy pul birliklari
O’rta Osiyo halqlarining, shu jumladan o’zbek halqining eng qadimgi zamondagi o’lchov birliklari haqida aniq ma`lumot yo’q. O’lchov birligi dastlab qachon va qaerda paydo bo’lgani ma`lum emas. Lekin o’lchov haqidagi dastlabki tushunchalar kishilik jamiyatining ilk davrlaridayoq vujudga kelgan bo’lsa kerak. Avlod-ajdodlarimiz o’z kundalik extiyojlarini qondirish jaroyonida ularga deyarli xar qadamda duch kelganlar. Boshpana, chayla, uy-joy qurish, xandaq, o’choq qazish, yuk tortish, yuk ko’tarish, qurol-aslaxa, asbob-anjom, idish-tovoq yasash, kiyim-kechak tikish, atrof-tevarakka sayr qilish, yo’l yurish, ekin ekish kabi ishlar davomida xar xil o’lchovlarga extiyoj tug’ilgani aniq. Ana shu extiyojni qondirish maqsadida ota-bobolarimiz biron chora-tadbir qo’llaganlar, albatta. Sekin-asta turli o’lchovlar to’grisidagi ilk tushunchalar vujudga kela boshlagan. Keyin ana shu tushunchalarga asosan o’lchov vositalarini qidirganlar. Avvalari tabiatda yo’l-yo’llakay uchragan narsalar, extimol, tosh, novda, barg va boshqalar yordamida o’lchagandilar. O’lchov uchun biron mos va qulay narsa topolmaganlarida o’z tanlarining ayrim qismlari, yani barmoq, qo’l, oyoqlar bilan o’lchaganlar. Shu tariqa sekin-asta dastlabki o’lchov birliklari paydo bo’lgan.
O’rta Osiyo halqlari ham ana shu jarayon davom etib, o’ziga xos o’lchov va o’lchov sistemalari shakllana borgan.
O’lchov birliklarini o’rganayotganda bu yerda ham avvalo uzunlik o’lchov birliklaridan boshlash kerak, negaki O’rta osiyo halqlari orasida paydo bo’lgan eng qadimgi o’lchov birliklari bu uzunlik o’lchov birliklaridir.
Uzunlik o’lchov birliklari ikki xil bo’lgan: aniq va noaniq.
Aniq uzunlik o’lchov birliklari juda qadimgi zamonlardan deyarli yaqin kunlargacha O’rta Osiyoning, jumladan o’zbekistonning barcha yerlarida keng qo’lamda qo’llanib kelingan aniq uzunlik o’lchov birliklari orasida en, suyam, qarich, qadam, poy, odim, gaz, chaqirim o’lchovlari bor. Bular orasida en o’lchov birligi eng qadimgi va eng birinchi o’lchov birligi bo’lsa kerak.
En o’lchov birligi barmoq bilan bog’liq o’lchovdir. Shuning uchun ham uni turkchasiga angusht, ya`ni barmoq deyilgan. Bir en o’rta barmoqning bir bo’gini baravari oraliqdir. U metrik sistema uzunlik o’lchov birligi bilan hisoblaganda 2,032 sm ga teng.
O’zbekiston territoriyasida uni arpa donlari yoki ot qili bilan ham o’lchangan. Bir en 6 arpa eni yoki 36 ot qilining yo’gonligicha keladi.O’zbekiston ko’p yerlarida dastlabki miqdoriga nisbatan ancha katta uzunlik o’lchov birligi qarichdan foydalanilgan.
Qarich deb qo’l barmoqlari orsidagi masofaga aytilgan. Qaysi barmoq orasidagi masofa nazarda tutilayotganiga qarab ikki xil qarich ishlatilgan: suyam va qarich .
Suyam bosh barmoq bilan ko’rsatgich barmoq orasidagi masofaga teng. U taxminan 18-19 sm atrofida bo’lgan. Suyamning katta-kichiqligi barmoqning uzun kiskaligiga bog’liq.
Suyam rus uzunlik o’lchov birliklaridan malal pyadni eslatadi.
Suyam asosan Fargona vodiysi, kavkaz vohasiga qarashli yerlarda yashagan aholi o’rtasida ishlatilgan.
Qarich esa o’rtacha odam qo’lining jimjilog’i uchidan boshbarmogi uchigacha bo’lgan masofa barava rus uzulik o’lchov birliklaridan bol’shaya pyadning o’zginasi. O’rtacha hisobda 22-23 sm ga to’gri keladi.
Qarich nisbatan kattarok o’lchov birliklari arishin bilan gazdir.
Gaz o’rtacha bo’yli odamning engagidan yonga cho’zilgan o’ng yoki chap qo’li uchigacha bo’lgan uzunlikka teng.
Gaz dastlabki paytlarda 62 sm. ga teng bo’lgan.
Gazni musht, barmoq eni, arpa donalari, ot qili bilan ham o’lchaganlar.
1 gaz 7 musht 24 en 144 ot qili 62 sm.
Gazning eng kichigi Xorazm gazidir. U 30,40 sm ga to’gri keladi. Ba`zi joylarda 3- 3,5 baravar ortiq yurgan. Chunonchi, Andijon, Marg’ilon bir gaz 83-85 sm ga teng. Samarqand va Turkistonda 88,9 sm ni tashkil etgan. Ayrim joylarda vaqti-vaqti bilan keskin o’zgarib turgan. Masalan, Buxoroda XVI- XVII asrlarda 78,74 sm miqdorda olingan bo’lsa, XIX asrda eng katta miqdorda 106:68 sm ga to’grilangan.
Arshin asosan chet el gazlamalarini o’lchashda qo’llanilgan uzunlik o’lchov birligi bo’lib, miqdoran 68 sm ga teng. O’rta osiyoda, shu jumladan O’zbekistonda arshin kattaroq miqdorda olingan. Bir arshin 71,12 sm keladi. Bunday arshin olchin deb atalgan. Arshin o’lchovi qurilish ishlarida ham keng qo’llanilgan.
Qadimiy uzunlik o’lchov birliklaridan yana biri qulochdir. Quloch rus uzunlik o’lchov birligi pryamaya sajenga to’gri keladi. Binobarin quloch yon tomonlarga cho`zilgan o’ng va chap qo’l barmoqlari orasidagi masofa. Dastlab qarich keladi.1 quloch-2 olchin-56 joysh-142,24 sm. Bu xil quloch asosan Buxoroda ishlatilgan. Farg`onada esa bu 167,5 sm.ga to`g`ri keladi. Poy o`lchovi juda qadimdan qolgan o`lchovlaridan biri bo`lib, o`rtacha gavdali odam oyog`ining tovonidan panjasi uchigacha bo’lgan oraliqqa tengdir. Taxminan 25 sm keladi. Demak 4 qadam 1 m. hisoblanadi. Qurilish ishlarida, xo’jalikda ko’p ishlatilgan.
Qadimgi uzunlik o’lchovlari orasida eng ko’p va asrlar mobaynida xech qanday o’zgarishsiz ishlatib kelingani qadamdir.
Qadam xo’jalik ishlarida, xususan kurilishda qo’llanilgan. Binobarin Yerning bo’yi va enini aniqlab olish uchun qadamilab ko’rilgan. Demak qadam odiMilayotgan o’rtacha bo’y odamning oyoklari orasidagi uzunlikka teng.
Qadam o’rtacha hisobda 70 sm. miqdorda hisoblangan.
Yana bir Qadimgi o’lchov birligini eslatib o’tmokchimiz. Gap chaqirim haqida borayotir.
Chaqirim katta masofalarni o’lchashda ishlatilgan. Bir kishlok bilan ikkinchi kishlok orasidagi yo’l chaqirim hisobida aniqlangan.
Chaqirim qadamlab ham hisoblangan. Olchin bilan takkoslash hollari ham uchraydi.
1 chaqirim - 1500 olchin - 4267,2 qadam - 1,0668 km
uzunlik o’lchov birliklaridan tosh o’lchovi to’grisida ham aytib o’tish kerak bo’ladi.
Tosh chaqirimdan bir necha baravar yirik o’lchov birligidir. Katta masofalarni, olis yerlarni hisoblashda ishlatilgan. Bir tosh taxminan 8 chaqirim teng.
Tosh o’lchovi qachon va qaerdan kirib kelgani aniq ma`lum emas. U juda kamdan kam hollarda tilga olinishiga qaraganda unchalik ko’p va uzoq vaqt ishlatilmagan. Lekin XVI- XVII asrlarda ham undan keng foydalanilgani ma`lum.
Noaniq o’lchov birliklari. Aniq uzunlik o’lchov birliklaridan tashqari noaniq uzunlik o’lchov birliklari ham bo’lgan. Bunday o’lchovlardan eng qadimiylari gazvor, bir kunlik piyoda va otlik yo’l.
Gazvor kamondan otilgan o’kning otilgan joyidan borib tushgan yerigacha bo’lgan masofaga teng o’lchov birligi bo’lib, rus o’lchov birligi perestrelni eslatadi.
Bu gazvor taxminan 60 – 70 m ga to’gri keladi.
Axoli yashaydigan joylar (qishlqlar,ovullar,o’tovlar, qal`alar, shaxarlar va xk) orasidagi masofa bir o’nlik piyoda va otliq yo’l bilan o’lchangan.
Bir kunlik piyoda yo’l o’rtacha hisobda ko’pi bilan 20 – 25 km ni tashkil etadi.
Bir kunlik otliq yo’l 50 – 75 km ga boradi.
O’rta Osiyoning barcha yerlarida keng qo’lamda qo’llanib kelingan anashu noaniq uzunlik o’lchov birliklari bilan xar yerning,xar bir qishloq axolisining o’ziga xos bo’lgan maxalliy o’lchov birliklari ham bo’lgan.
Bu jixatdan olganda Z.M.Boburning «Boburnoma» sida keltirilgan misollar xarakterlidir.
«Boburnoma» da Isfara haqida, u yerdagi adir, xarsangtosh haqida xikoya qiloyatganda,masalan,sangi ain toshining katta kichiqligi Shunday tasvirlanadi: bo’yi bazi joylarida odam bo’yi barovari ,pastkam Yerlari esa odamning beligacha keladi. Sayxun daryosi Xujand kal`asidan ul (yoy) yo’li barovari naridan okib o’tadi.
O’rta Osiyoda juda qadimdan ma`lum bo’lgan o’lchov birliklaridan Yana biri yuza o’lchov birliklaridir. Bu materiallar bilan tanishayotganda, xush nimalarga etibor ber ish lozim. Avvalo O’rta Osiyo Yerlarida Qadimda Yer, ekin maydoni, o’rmonzor, yayolovlarni umuman YUzani kay tarika o’lchashgani to’grisida aniq ma`lumot beruvchilar kam. Lekin dexkonchilik rivojlana borgani sayin yerni, yuzani o’lchashga extiyoj kuchaya borishi bilan dastlabki yuza o’lchov birliklari paydo bo’la boshlaydi.
Qadim zamonlardan boshlab yuza qo’shlik (juft gaz) quloch, tanob, gaz, chorak o’lchov birliklari bilan hisoblab kelingan.
Bir kushlik yerni qo’sh xo’kiz bilan bir mavsum davomida xaydaladigan ekin maydoniga teng. Taxminan 9 desyatina bo’lgan. Xalq orasida uni juft gaz deb atashgan. Ba`zi ma`lumotlarga ko’ra arpa yoki bugdoy ekiladigan yerlarda 6-7 ga ni, paxta etishtiriladigan maydonlarda esa 2-3 ga ni tashkil etadi.
Jarib deb yuzasi 3609 kvadrat tirsak keladigan ekin maydoniga aytiladi. odatda u bir tanobga teng.XIV – XV asrlarda bir jarib 36000 Kv gaz barovari hisoblangan (0,37;0,39 ga).
Shunisi qizikki, juda Qadim zamonlardan buyon Yer yuzasi uzunlik o’lchov birliklari quloch, tanob, arshin, gaz, mani bilan o’lchab kelingan.
Uzunlik o’lchov birligi arqon bilan quloch ham Yer yuzasini o’lchashda keng qo’llanilgan.
Bir arqon 15 quloch yerga teng bo’lgan.15 quloch yer tanob hisobiga yurgan. Demak 2 arqon bir tanobga teng bo’lgan. Tanob so’zi arqon demakdir. U aslida uzunlik o’lchov birligi. Bir tanob, jumladan, Xivada 60 gazga teng bo’lgan. Bir gaz esa u yerda 102 – 104 sm ga teng bo’lgan. Demak ent yoki bo’yi (Yer sharoitiga qarab) 61,2 – 62,4 m gacha cho’zilgan yer bir tanob hisoblangan.
Tanob qaysi davrda qanaqa yer o’lchanayotganiga qarab turli joyda turli miqdorda ishlatilgan. Shariat, ya`ni davlat amaldorlari qo’llagan jarib bilan teng yuritilgan. Rossiya O’rta Osiyoga qo’shib olinmasida avval va keyingi yillarda ham bir tanob Buxora hamda Samarkand atrofidagi yerlarda 600 kv sajen’. Toshkent (Qurama) atrofida 400 kv sajen, Xiva vohasida esa 900 kv sajen hisobida ishlatilgan.
Tanob - 2 arqon - 30 quloch.
Quloch 160 sm bo’lsa u xolda;
Tanob - 2 arqon - 30 quloch - 160 x 30 - 48 000 sm-48 metr.
Arqon - 15 quloch - 160 x 15 - 24 000 sm - 24 metr.
Quloch 180 sm bo’lsa;
Tanob - 2 arqon - 30 quloch - 180 x 30 54 000sm - 54 m.
Arqon - 15 quloch - 180 x 15 - 27 000sm - 27 m.
Tanob umuman o’rtacha hisobda 39,9 metrga to’gri kelgan. Tanob uzunlil o’lchov birligi sarjin bilan ham tenglashtirilgan.
Tanob - 375 kv sarjin - 1707,0938kv metr yoki
Tanob - 400 kv sarjin - 1820,9 kv m.
Ayni vaqtda sarjinning eng yuqori miqdorlari ham uchraydi.
Tanob - 625 kv sarjin - 2845, 1562 kv m.
Tanob - 900 kv sarjin - 4097,025kv m.
Arabchasiga unr, forscha gayak deb ataladigan o’lchov birligi ham bo’lgan. U desyatina o’rnida ishlatilgan.26
Vazn o’lchov birliklari. Ogirlik o’lchov birliklari O’rta Osiyoda juda qadimdan ma`lum eng qadimiy ogirlik o’lchov birligi dirham bo’lgan.
Dirham dastlab kumush tangaga berilgan nom bo’lib, keyinchalik og’irlik o’lchov birligi sifatida qo’llana boshladi. U 4 g ga yaqin ogirlikda bo’lgan, ogirlik o’lchov birligi tarzida qo’llanilganida 3,1-3,3g miqdorida hisoblangan.
Nisbatan yirikroq qadimiy ogirlik o’lchov birligi aribok dir. U xar joyda xar xil ishlatilgan. O’rtacha hisobda 128 g atrofida bo’lgan. Qadimiy ogirlik o’lchov birliklaridan yana biri guriv o’lchovi. U 0,5 kg ga to’gri keladi. Bir guriv taxminan bir xovuchga barobarlashtirilgan.
Eski ogirlik birligi qadoq turli vaqtda va turli joylarda xar xil miqdorda ishlatilgan. Qadoqning eng ko’p tarqalgan va barchaga yaxshi ma`lum bo’lgan miqdori 409,512 g. Keyingi yillarda qadoq zaminida bir qancha kichiq ogirlik o’lchovlari paydo bo’ladi: chaksa, yuxcha, elcha, chitcha, nimchitcha.
Oxangaron voxasida ular quyidagi o’lchamlarda ishlatilgan:
Bir chaksa - 13,5 qadoq.
Bir yuxcha - 7,25 qadoq.
Bir elcha - 3,63 qadoq.
Keng tarqalgan o’lchov birliklaridan yana biri chorakdir. Xar joyda xar xil miqdorda bo’lgan.
Ikki xil chorak ishlatilgan: kichiq chorak va katta chorak.
Kichigi 5 qadoq kattasi 10 qadoqga teng kelgan.
Botmon o’lchovi eng yirik ogirlik o’lchov birlaridan hisoblangan.
Botmon - 64 chorak - 10 pud 16 fut g.
Toshkentda
Chorak - 6,5 qadoq - 4 yuxcha - 8 elcha.
Yuxcha - 2 elcha - 4 chitcha - 8 nimchitcha.
Buxoro, Samarqand, Jizzaxda:
Botmon - 8 pud.
Katta chorak - 10 qadoq.
Kichiq chorak - 5 qadoq.
Chorak - 4 nimcha - 8 nimchitcha.
Paysa ogirlik birligi ham har joyda turlicha ishlatilgan. Xo’jand, Namangan, Qo’qon, Farg’onada 25,6 g. Kosonda 31,85 g. , Toshkentda 33,2 g.ga teng bo’lgan.
Chorak - 4 yuxcha - 16 chaksa.
Chaksa - 40 paysa.
Nimchaksa - 20 paysa - 2 nimxurda - 4 yarim nim xurda.
Eshakka ortilgan yuk xarvor deb atalgan. Bir xarvor – 300 kg.yukka baravar. Tuyada tashilgan bugdoy 5-6 pud hisoblangan. U 100-120 kg.ni tashkil etgan. Ikkala toy ustiga ortilgan yuk kallaki deyilgan.
To’qilma materiallar o’lchov birliklari. Galla, don, tuz, pichan va uning singari xilma xil to’qilma materiallar qadim zamonlarda chuqur, o’ralarda yoki biron idishda saqlangan. Shunga qarab ularni o’lchash birliklari ham ana shu idish yoki maxsus moslamalar nom bilan bog’liq bo’lgan. Bugdoy, galla, xar xil don, jumladan, o’ralarda, keyinchalik maxsus joy-omborlarda saqlangan. O’ra yoki omborda qancha don borligi o’ra yoki omborning katta-kichiqligiga bog’liq bo’lgan. Shu sababli odatda bir o’ra-bir ombor galla deb hisoblangan. Umuman bir o’rada taxminan 500 kg gacha, bir omborda esa bir necha tonna galla saklangan.
Tuz-maxsus tuz xaltada saqlangan. Uni tuzlik deyilgan. Bir tuz xaltaga qariyb 3 kg tuz siqqan.
Bir tuman bugdoy poyalari gavza deyilgan. 15-20 va undan ortiq gavza bir bogni tashkil etgan. 15-20 va undan ortik bir yerga to’plansa, ganak deyishgan. Ma`lum bir joyga yoki uyning tomiga g’amlab qo’yilgan somon, o’t, beda uyumini g’aram deyilgan. G’aramlar ikki xil katta hamda kichiq g’aramlarga ajratilgan. Kichiq g’aram taxminan 1-1,5 ming bog’, katta g’aram esa 1,5-2,5 ming bog’dan iborat bo’lgan.
Arralab, taxlab chiqilgan o’tin sarjin bilan o’lchangan. Bir sarjin 27 kub artinga yoki 359,7257 kub detsimetrga teng bo’lgan.
|
