67
bermadi. Urush boshlanishi arafasida bo‘lgan
harbiy kengashda
ular o‘rtasidagi kelishmovchilik yaqqol namoyon bo‘ldi. Ken-
gashda dushmanga zarba berishning yagona rejasini yak dillik
bilan belgilab olish o‘rniga fikrlar bo‘linib ketdi.
Sul ton
Muhammadning og‘li
Jaloliddin, Xo‘jand hokimi
Temur
Malik singari sarkardalar harbiy kuchlarini asosiy
nuqtalarga
to‘plab, dushmanga zarba berishni taklif etadilar. Biroq Sulton
katta qo‘shinni bir joyga to‘plashdan qo‘rqar edi. Sulton
nazarida bir joyga to‘plangan qo‘shin uni taxtdan ag‘darib
tashlashi mumkin edi. Shuning
uchun ham harbiy kengashda
sulton o‘z qo‘shinlarini turli shaharlarga bo‘lib yuborib,
urushda mudofaa taktikasini qo‘llashga qaror qiladi. Shu tariqa
mamlakat katta xavf ostida qoldi.
