Qayta ishlash quvvati: Mikroprotsessorlar ko'rsatmalarni bajarish va bajarish, arifmetik va mantiqiy operatsiyalarni bajarish va kompyuter tizimida ma'lumotlarni qayta ishlash vazifalarini boshqarish uchun mo'ljallangan.
Ko'rsatmalar to'plami arxitekturasi (ISA): Mikroprotsessorlar protsessor bajarishi mumkin bo'lgan ko'rsatmalar to'plamini belgilaydigan ma'lum bir ISA asosida ishlab chiqilgan. Mashhur ISA misollari x86, ARM va MIPS ni o'z ichiga oladi.
Uzatish tezligi: Mikroprotsessorlar gigagertsda (GHz) o'lchanadigan uzatish tezligiga ega, bu protsessor soniyada bajarishi mumkin bo'lgan ko'rsatmalar sonini aniqlaydi. Yuqori uzatish tezligi odatda tezroq ishlov berish imkoniyatlarini ko'rsatadi.
Yadrolar: Zamonaviy mikroprotsessorlar ko'pincha bir nechta yadrolarga ega bo'lib, ular bitta chip ichidagi individual ishlov berish birliklari. Har bir yadro ko'rsatmalar va vazifalarni mustaqil ravishda bajarishi mumkin, bu bir vaqtning o'zida bajarilishini ta'minlaydi va ko'p vazifani yaxshilaydi.
Kesh xotirasi: Mikroprotsessorlar tez-tez ishlatiladigan ma'lumotlar va ko'rsatmalarga tezkor kirishni ta'minlaydigan turli darajadagi kesh xotirasiga ega. Ushbu kesh xotirasi ierarxiyasi L1, L2 va ba'zan L3 keshlarini o'z ichiga oladi, ularning har bir darajasi tobora kattaroq, lekin sekinroq saqlashni ta'minlaydi.
Floating-Point Unit (FPU): Ko'pgina mikroprotsessorlar murakkab suzuvchi nuqtali arifmetik operatsiyalarni tezda bajarish uchun matematik protsessor sifatida ham tanilgan maxsus FPUni o'z ichiga oladi. FPU'lar ilmiy hisob-kitoblar va grafiklarni ko'rsatish kabi vazifalar uchun zarurdir.
Quvvatni boshqarish: Mikroprotsessorlar energiya sarfini optimallashtirish uchun quvvatni boshqarish xususiyatlarini o'z ichiga oladi. Bu xususiyatlar ish yuki talablari asosida ishlash va quvvat samaradorligini muvozanatlash uchun soat tezligi, kuchlanish va quvvat holatini dinamik ravishda sozlashni o'z ichiga oladi.