Etilen ajratib olish jarayonini avtomatlashtirish

1.Kirish………………………………………………………………………………2

1.1. Texnologik jarayonlarning avtomatlashtirish va boshqarish tizimlari asoslari……………………………………………………………………………...4

1.2. SHo’rtan gaz kimyo majmuasi ishlash texnologik jarayoni bayoni…………14

2. Asosiy qism

2.1 Etilen ajratib olish jarayonini avtomatlashtirish...............................................24

2.2. Avtomatik rostlash tizimini hisoblash……………………………………….31

2.3. Texnologik jarayonni identifikatsiyalash…………………………………....40

2.4. Dasturiy-texnik kontrollerlar to’g’risida qisqacha ma’lumotlar va tasnifi……………………………………………………………………………..44

3. Iqtisodiy qism……………………………………………………………….…62

4. Mehnatni muxofaza qilish………………………………………………….…68

6. Fuqoro muhofazasi……………………………………………………………77

7. Xulosa………………………………………………………………………...79

Foydalinilgan adabiyotlar ro’yxati……………………………………...

O’zbekiston ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyotida qo’lga kiritilayotgan yuksak natijalar, eng avvalo, yangidan-yangi zamonaviy tarmoq va ishlab chiqarish quvvatlarining yo’lga qo’yilishi, buning ta’sirida mamlakatimiz iqtisodiy salohiyatining sezilarli darajada ortib borayotgani, yaratilayotgan mahsulot va ko’rsatilayotgan xizmat turlarining ko’payib, sifatining tubdan yaxshilanib borishi, bir so’z bilan aytganda, iqtisodiyotimizning yangicha mazmun va mohiyat kasb etib borishida mustaqil taraqqiyot yo’lining to’g’ri tanlangani, amalga oshirilayotgan iqtisodiy siyosat strategiyasining har tomonlama puxta asoslangan hamda xalqimizning fidokorona mehnati eng muhim va asosiy omil bo’lib xizmat qilmoqda.

Ana shunday murakkab bir sharoitda mamlakatimiz iqtisodiyoti, bizning ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyot modelimiz yana bir bor hayot sinovidan muvaffaqiyatli o’tib, o’zini to’la oqlagani har qanday e’tirof va e’tiborga munosibdir.

O’tgan 2011 yil ham mamlakatimiz ijtimoiy hayotining turli jabhalarida yangi yutuq va natijalarga juda boy bo’ldi. Prezidentimiz I.A.Karimov 2012 yilning 19 yanvarida O’zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 2011 yilning asosiy va 2013 yilda O’zbekistonni ijtimoiy-iqtisodiy rivojlantirishning ustuvor yo’nalishlariga bag’ishlangan majlisida o’tgan yil natijalariga atroflicha to’xtalib, joriy yil vazifalarini aniq-ravshan belgilab berdi.

Davlatimiz rahbarining ma’ruzasida jahonda e’tirof etilgan taraqqiyotning o’zbek modeli hamda Mamlakatimizda demokpatik islohotlarni yanada chuqurlashtirish va fuqarolik jamiyatini rivojlantirish kontseptsiyasining ustuvor yo’nalishlarini izchil amalga oshirish natijasida, dunyo iqtisodiyotida yuz berayotgan inqiroz holatlariga qaramasdan, 2011 yilda mamlakatimiz iqtisodiyotining yuqori barqaror o’sish sur’atlari va makroiqtisodiy mutanosibligi taminlangani qayd etildi.

Bu ma’ruzaning ilmiy-nazariy ahamiyati avvalo unda bugungi kunda jahon miqyosida ko’zga tashlanayotgan iqtisodiy rivojlanish tendentsiyalari, mavjud muammolar, global inqiroz holatini bartaraf etish bo’yicha amalda qo’llanilayotgan chora-tadbirlar chuqur tahlil etib berilganida ko’rinadi. Aynan ana shunday yondashuv asosida mamlakatimizda amalga oshirilayotgan islohotlar, ularning samaradorligini ta’minlayotgan omillarning mazmu-mohiyati ochib beriladi.

Ma’lumki, yurtimizda jahon moliyaviy inqirozining salbiy ta’sirlariga qarshi ko’rilayotgan chora-tadbirlar samaradorligi Xalqaro valyuta jamg’armasi, Jahon banki, Osiyo taraqqiyot banki singari nufuzli xalqaro moliyaviy va iqtisodiy institutlar tomonidan yuqori baholanmoqda.

Kimyo va oziq-ovqat sanoatida ishlab chiqarish samaradorligi hamda mehnat unumdorligini oshirishda ilmiy-texnika taraqqiyotining asosiy yo’nalishlaridan biri bo’lgan texnologik jarayonlarning avtomatlashtirilgan boshqarish tizimi (TJABT)ni yaratish va tatbiq etishdir. Hisoblash texnikasi asosida yaratilgan TJABT lar, texnologik komplekslarni boshqarishda mahsulotning sifat va qiymat ko’rsatkich-larini ma’lum texnologik va texnika-iqtisodiy mezonlardan foydalanib, axborotlarni markazlashgan tarzda hisoblaydi. Kimyo va oziq-ovqat sanoatida o’zgarib turadigan tashqi muhitning ta’sirlari sharoitida ishlab chiqarish rezervlaridan foydalanish TJABTning asosiy masalasidir [ 3,4].

Texnologik jarayonlarning avtomatlashtirilgan boshqarish tizimlarini sanoatga tatbiq etish ishlab chiqarish unumdorligini, texnologik uskunalar quvvati o’zgarmagan olda mahsulot qiymatining ko’payishini ko’rsatadi: xom ashyo, yarim fabrikatlar va energiya keragicha sarflangan holda tayyorlangan mahsulotning sifati yaxshilangan. SHunisi diqqatga sazovorki, bu tizimlarni yaratishga ketgan mablag’lar, odatda bir, bir yarim yilda o’zini qoplagan; mahsulotlarning sifati, iqtisodiy ko’rsatiichlar yaxshilanibgina qolmay, balki mehnatning xarakteri va sharoitiga ham ijobiy ta’sir etgan.

TJABT larni quyidagi belgilari bo’yicha sinflarga bo’lish mumkin: 1) avtomatlashtirilayotgan ishlab chiqarishning xarakteri bo’yicha ; 2) boshqarish ob’ektlarining murakkabligi bo’yicha; 3) funktsional algoritmik belgisi bo’yicha(tizim hisoblaydigan boshqarish masalalari ko’lami va axborot hajmi); 4) tizimning texnik darajasi bo’yicha;.

Boshqarishning ob’ektlarining murakkablik darajasi sifatida nazorat qilinayotgan parametrlar va boshqaruv ta’sirlarining qiymati ifodalanadi. Bunday sinflarga ajratish TJABT ning nomenklatura asosini oldindan taxminan belgilab beradi va tadqiqot planiga asos bo’lib xizmat qiladi.

Texnologik jarayonlar darajasidagi boshqarish tizimlari real vaqt masshtabida, ya’ni texnologik jarayonlar bilan bir vaqtda ishlashi lozim. Bu holda boshqaruvchi hisoblash mashinasiga (BHM) axborotlar hajmi cheklangan massivlar shaklida emas, balki amalda cheksiz tasodifiy ketma-ketliklar shaklida beriladi. Axborotlarni qayta ishlash esa cheklangan vaqt birligida bajariladi, ularning qiymati boshqarish vazifasi va ob’ektlarning dinamik xususiyatlariga bog’liq. Bundan TJABT larni algoritmik ta’minlashda qo’shimcha talablar vujudga keladi: ular o’zlarini iqtisodiy jihatdan oqlashlari lozim, ya’ni birinchidan, axborotni qayta ishlashga ketgan vaqt bo’yicha, ikkinchidan esa BHM ning xotirasidan foy-dalanish hajmi bo’yicha, boshqacha qilib aytganda kelayotgan axborotni o’z vaqtida «ko’rib chiqish» kerak. Bu talablarga iterativ tsiklik hisoblash (staxostik approksimatsiya yo’li bilan hisoblash, rekursiv regressiya yo’li va shu kabilar) usuli javob beradi. Ulardan quyidagi masalalarni hal qilishda foydalanish mumkin: 1) texnologik nazorat va texnika-iqtisodiy ko’rsatkichlarni hisoblash vazifalarini o’rganganda kerakli foydali signalni ajratib olish; 2) ko’p o’lchashli, raqamli boshqarishda; 3) identifikatsiyalash va adaptatsiyalashda; 4) optimallash va koordinatlashda [5 ].

Texnik darajasi va murakkabligining ortishiga qarab TJABT ni lokal, kompleks va integrallangan tizimlarga ajratish mumkin.

TJABT lar murakkab, ko’p funktsiyali tizimlar turiga kiradi. Bu sinfning ko’p funktsiyaliligi qator omillar bilan ifodalanadi, ya’ni: identifikatsiyalash, nazorat, himoya va blokirovka, rostlash va boshqarish kabi ayrim funktsional yordamchi tizimlarning borligi; lokal, ayrim boshqarish masalalarining umumiy, global maqsadga bo’ysunishining natijasi; yordamchi tizimlar orasidagi( ko’p sonli aloqalarning borligi; ayrim ob’ektlarni boshqarishning markazlashuvi va, nihoyat, turli funktsiyalarni bajarishda bir xil texnik vositalardan foydalanish imkoniyati mavjudligidir. TJABT lar bajargan funktsiyalarni quyidagi uch guruhga bo’lish mumkin: axborot, boshqaruv va yordamchi.

TJABT larning axborot funktsiyalari ishlab chiqarish xodimlariga (operatorlarga, dispetcherlarga) texnologik jarayonda bo’layotgan o’zgarishlarni o’z vaqtida bilishga imkoniyat yaratadi, texnologik jarayonlarning ketishi aniq axborotlar ishlab chiqishda keraksiz mahsulotlar kamayishiga olib keladi. TJABT larning axborot funktslari quyidagichadir: 1) texnik va texnologik axborotdarni to’plash, dastlabki ishlash va saqlash; 2) jarayon va texnologik uskunalar holatining parametrlarini bilvosita o’lchash; 3) texnologik jarayon va uskunalar parametrlarining holatini belgilash hamda signal berish; 4) texnologik jarayon va texnologik uskunlarning ishlashi haqida texnika-iqtisodiy va foydalanish ko’rsatkichlarini hisoblash; 5) yuqori va qo’shni tizimlarga hamda boshqarish bosqichlariga axborotni tayyorlab berish; 6) texnologik jarayon parametrlari, texnologik uskunaning holati va natijalarni qayd qilish; 7) jarayon parametrlari va uskunalar holatida berilgan qiymatdan farqlarini nazorat qilish; 8) texnologik uskunalarning himoya va blokirovka vositalari ishini tahlil etish; 9) texnik vositalar komplekslari holatini diagnoz qilish va oldindan aytish; 10) texnologik jarayonlarni olib borish, shuningdek, texnologik uskunalarni boshqarish uchun axborot va ko’satmalarni operativ ravishda tayyorlash; 11) yuqori bosqichli va qo’shni boshqarish tizimlari bilan axborotning avtomatik almashinishini ta’minlash.

Texnologii jarayonni bevosita boshqarish masalasi TJABT larning boshqarish funktsiyasini tashkil qiladi. Bunda boshqarish ta’sirlari operatorning ishtirokisiz avtomatik tarzda amalga oshirilishi mumkin, yoki operatorga ma’lum bir ko’rsatmalar ko’rinishida berilishi (bularni operator qabul qilishi yoki rad etishi mumqin), yoxud operator ko’rib chiqqandan so’ng avtomatik tarzda ta’sir etishi mumkin. TJABT larning boshqarish funktsiyalari quyidagilardan iborat: 1) texnologik jarayonning ayrim parametrlarini rostlash; 2) bir marotaba mantiqiy boshqarish (himoya, blokirovka qilish); 3) kaskadli rostlash; 4) ko’p aloqali rostlash; 5) diskret boshqarishda dasturli va mantiqiy operatsiyalarni bajarish; 6) texnologik jarayonning turg’un holatini optimal boshqarish; 7) texnologik jarayonning noturg’un holati va uskunalar ishini optimal boshqarish; 8) boshqarish tizimini moslashtirgan holda butun texnologik ob’ektni optimal boshqarish.

TJABT larning yordamchi funktsiyalari quyidagilardan iborat: 1) tayyor mahsulot ishlab chiqarishda smena va kunlik vazifalarga operativ o’zgartishlar kiritish; 2) hisoblash masalalarini hal etish; 3) texnologik uskunalarning to’la ishlashini nazorat qilish; 4) tizimdagi g’ayri-tabiiy vositalarni oldindan ko’rsatish; 5) yuqori bosqich tizimlar bilan aloqani ta’minlab berish; 6) tizimning texnologik vositalar buzilishini oldindan ko’rsatish.

Avtomatlashtirilgan boshqarish tizimi (ABT) axborotni to’plash, ishlov berish va taqdim etishning texnik vositalari va algoritmlarining majmuasidan iborat bo’lib, u korxonani yoki ayrim jarayonlarni kibernetika usullari asosida boshqarishni ta’minlaydi [ 6,7 ].

Boshqarish ob’ektiga qarab texnologik jarayonlarni boshqarish tizimi va korxonalarni tashkiliy-ma’muriy boshqarish tizimlari farq qilinadi. Ham u, ham bu vazifalarni qo’shib olib boruvchi - integrallangan ABT (IABT) deb ataluvchi ABT ham bo’lishi mumkin.

ABT avtomatik tizimlardan farqli o’laroq odam-mashina tizimlaridir. Bunday tizimlarda boshqarish vazifalari odam va texnik vositalar o’rtasida bo’linadi. Biroq avtomatlashtirilgan tizimlarning odam-mashina tabiati ABT da ayrim vazifalarni to’liq avtomatlashtirish mumkinligini, ayniqsa, texnologik jarayonlarni bevosita raqamli boshqarish darajasida inkor etmaydi.

Avtomatlashtirilgan boshqarish tizimining asosiy tarkibiy qismlarini sanab o’tamiz.

Boshqarishning texnik vositalari. Bular avvalambor boshqaruvchi hisoblash mashinalari (BHM), keyin boshqaruv ob’ekti bilan aloqa qilish (bog’lanish) qurilmasidir, bu qurilma texnologik jarayon haqidagi axborotni qabul qilishni va boshqaruvchi ta’sirlarning yoki axoborot signallarining shakllanishini ta’minlaydi:

- mashinaga xizmat ko’rsatuvchi xodimlar tomonidan axborot kiritiladigan turli qurilmalar (masalan, teletayp, perfolentalardan ,perfokartalardan kiritish, boshqarish organlari bo’lgan pultlar va hakazo) va axborotni avtomatik qayd etish qurilmalari (bosuvchi qurilmalar, turli xil qayd etuvchilar, indiqatorli panellar va hokazo). Keyingi paytlarda hisoblash texnikasining agregat vositalari rivojlanishi bilan BHM tushunchasi ko’pincha «boshqaruvchi hisoblash kompleksi» (BHK) tushunchasi bilan almashtirilmoqda. Bu tizimning markaziy yadrosi endi agregat blanklardan komplektlash bilan bog’liq bo’lib, ularni protsessorga (operatsion qurilma va markaziy boshqaruv bloki) va operativ xotirlash bloklari (OXB) ga bo’lish qabul qilingan.

Tashqi MT - bu boshqariluvchi ob’ektda turli holatlarda boshqarish tartibini belgilovchi dasturlar to’plamidir. Boshqacha qilib aytganda, tashqi MT tizimning vazifalarini belgilab beradi, ya’ni uning boshqarish jarayonida qila oladigan ishlarini va bunda uning ob’ektga nisbatan faoliyat ko’rsatishi qanday ekanini belgilaydi.

Ichki MT - bu tizim texnik vositalarining ajralmas qismi bo’lib, u buyurtmachiga tayyorlovchi - zavod tomonidan shu vositalar bilan birgalikda yetkazib beriladi. Unga tizimning turli qismlarining bir-biri bilan o’zaro ta’sirlanishini tashkil etish uchun mo’ljallangan dasturlar to’plami kiradi. Bu hol, uning boshqarish algoritmini kiritish va qayta ishlashni, bu algoritmni BHM da amalga oshirishni va tizimdan ishchi dasturlarni bajarish natijalarini chiqarishni ta’minlashni anglatadi. Bundan tashqari, ichki MT tarkibiga, odatda, nazorat dasturi va texnik vositalar diagnostikasi dasturi, shuningdek, masalan, tizimni ob’ektda sozlash uchun mo’ljallangan ba’zi yordamchi dasturlar kiradi.

Mahalliy avtomatik qurilmalar. Ular texnologik jarayonning ayrim qismlarini mexanizatsiyalash va avtomatlashtirishga mo’ljallangan. Ularga turli xil vazifani bajaruvchi individual rostlagichlar, qurilmani shikastlanishdan himoya qiluvchi mahalliy qurilmalar, yuqordan berilgan buyruq bo’yicha ishlovchi avtomatik ishga tushirish qurilmalari kirishi mumkin.

SHunday qilib, tizim tarkibida tizim byurtmachisi ifodalashi kerak bo’lgan yagona maqsadga bo’ysindirilgan, yetarlicha murakkab va o’zaro uzviy bog’langan boshqaruvchi bo’g’inlar majmuasini qarab chiqish zarur. U murakkabligiga qaramay, dastavval boshqarish tizimini butunicha tasavvur qilish, uning vazifalarini tushunishi va bu vazifalar amalda qanday bajarilishini tasavvur qilishi zarur.

Tizimni qora quti tarzida qarab chiqish - bu uning haqida tashqi tavsiflari bo’yicha va dastavval uning chiqishlarining kirishlariga bog’liq bo’lishi bo’yicha fikr yuritish demakdir. Bunda ichki tuzilish hisobga olinmaydi. Boshqacha aytganda, tizim qanday bajarayotganidan qat’iy nazar nima bajarayotgani muhimdir.

Boshqarish tizimini bunday tashqi baholashda quyidagi asosiy parametrlarni ajratib ko’rsatish mumkin:

1.Kirishlar va chiqishlar soni - bu son birinchi

2.Axborotning qiymatiy tavsiflari - bu tizimning kirishlariga qanday axborot kirishining va chiqishlarida qanday signallar shakllanishining qiymatidir. Bu tizimning vazifalarini miqdoriy baholashga, ulardan eng muhimilarini ajratishga (masalan, avariya signali), birinchi navbatda aynan nimani avtomatlashtirish talab qilinishi

3.Tizimning tez ishlashi - bu kirish signallarga chiqishlarning aks ta’siri tezligidir. Bu ko’rsatkichning qiymati tizimning boshqarish jarayoniga kiritayotgan kechikishlar haqida fikr yuritishga imkon beradi. Tizim chiqishlarining buzilish ehtimoli-bu, pirovardida, uning ishonchliligi ko’rsatkichidir.

SHunday qilib, tizimning kirish va chiqishlarini, shuningdek, ularning funktsional bog’lanishlarini tekshirish «tizim to’g’risida yaxlit, uning vazifalari to’g’risida va turli xil tavsiflar to’g’risida dastlabki tushuncha beradi.

Boshqarish tizimi, xizmat ko’rsatuvchi xodimlar va ob’ektning o’zaro ishlashi natijasida vujudga keladigan boshqarish konturida ikkita asosiy jarayon kechadi: texnologik jarayon (u boshqarsh ob’ekti hamdir) va bu ob’ektni boshqarish jarayoni. Boshqarish shundan iboratki, ob’ektga boshqaruvchi ta’sirlar uzatilib, ularning maqsadi texnologik jarayonning asosiy tavsiflarini berilgan chegaralarda ushlab turish, shuningdek, uning ayrim bosqichlarini ishga tushirish va to’xtatish. Boshqarish tizimi boshqaruvchi signallarni faqat kerakli joyga uzatilishinigina emas, balki kerakli vaqtda uzatilishini ta’minlashi zarur, u boshqariluvchi jarayonning o’tish tezligi bilan belgilanadi. Bu talab odatda bunday ifodalanadi: tizim ishlab chiqarish bilan yagona tempda ishlashi kerak yoki boshqacha qilib aytganda real vaqt masshtabida ishlashi kerak.

Zamonaviy EHM larning tez ishlashini hisobga olib, bunda, yagona muammo boshqaruvchi signallar juda tez ishlab chiqariladi va ularni kerakli vaqtgacha tutib turish kerak bo’ladi, deb o’ylash mumkin. Haqiqatda esa bu oson ish emas. Tizim ishini vaqt bo’yicha tashkil etish muammosi ba’zan juda jiddiy bo’ladi. Buning ikkita sababi bor:

- birinchi sababi shundaki, boshqaruvchi signallarni ishlab chiqish jarayonlari juda murakkab bo’lishi mumkin (foydalanilayotgan boshqarish usulining murakkabligidan yoki dastur muvaffaqiyatsiz tuzilganidan), ya’ni juda ko’p operatsiyali bo’lib, ularni bajarish vaqti tizim reaktsiyasining maksimal yo’l qo’yilgan vaqti bilan o’lchovdosh (bir xil) yoki xatto undan ortiq bo’ladi (bunday murakkab ishga misol tariqasida ob-havo ma’lumoti xizmat qilishi mumkin: hozir bor bo’lgan ertangi kun ob-havo ma’lumotining aniqligini orttirish uchun sutkadan ko’ra mashina vaqti ko’proq kerak bo’ladi, binobarin, ma’lumot kerak bo’lmay qoladi: bunday holda murakkab ishlarni boshqarish sifatidan voz kechib, soddalashtirish kerak bo’ladi);

-ikkinchi sabab shundaki, ayni bir tizim ayni bir vaqtda ko’pchilik iste’molchilarga xizmat ko’rsatishi kerak (xususan, xizmat ko’rsatuvchi xodimlar, ob’ektning ayrim qismlari, boshqaruv operatsiyasining yuqori sathlari) va boshqaruvchi signallarni ishlab chiqish hamda chiqarib berish, kelayotgan axborotni qayd qilish, buxgalteriya va iqtisodiy masalalar va hakazo juda ko’p masalalarni hal qilishi kerak; bu yerda, vujudga keladigan vaqt muammosi vaqtni ajratish rejimi yordamida hal qilinadi.

Vaqt ajratish rejimi dasturchining yordamisiz unga maxsus qurilmalar (terminallar), masalan, pult yoki bosuvchi mashina yordamida ulangan har bir kishiga yagona mashinadan foydalanishga imkon beradi. U boshqarish jarayonida ishchi dasturlarini bajarish tartibini o’zgartirishga va turli foydalanuvchilarga mashinaga bir-biriga halaqt bermagan holda amalda bir vaqtda ishlashga imkon beradi.

Tizimning jamoa bo’lib foydalaniladigan rejimida ishlashida EHM ning samaradorligi keskin ortadi, chunki u yanada to’la yuklanad va uning resurslaridan yaxshiroq foydalaniladi.

Mashina vaqtining foydalanuvchilar o’rtasida bo’linishi ikki yoqlama amalga oshirilishi mumkin:

- apparatura yordamida; bunda, turli foydalanuvchilar uchun o’zining, faqat ular uchun mo’ljallangan qurilmalar, ya’ni operativ xotira yoki protsessor kabi qurilmalar beriladi;

- programma yordamida; bunda, ayni bir qurilmalar barcha foydalanuvchilarga belgilangan, ketma-ketlikka mos holda beriladi. Bu holda foydalanuvchilarning talablari bo’yicha masalani tez hal qilish hisobiga ularda BHM dan bir vaqtda ishlash mumkinligi tushunchasi paydo bo’ladi, aslida esa bunda foydalanuvchilarning EHM bilan bog’lanish qurilmasi mashinaning o’zidan ancha sekinroq ishlagani uchun bir vaqtlilik bo’lmaydi.

TJABT da vaqtning dasturli bo’linishi keng tarqalgan. Bunda tizim uzilishlar bilan ishlaydi deyiladi, ya’ni bir dastur boshqasini uzishi mumkin. Bunda, qaysi masala boshqasidan muhimligini va mazkur texnologik jarayonning turli xususiy boshqarish algoritmlari qanday afzallikka egaligini aniqlash zarur.

Zamonaviy boshqarish tizimlarida uzilish quyidagicha bajariladi. BHM ga nisbatan hap bir tashqi qurilma, shu jumladan boshqarish ob’ekti ham zarur bo’lganda o’zining mashina bilan ishlashning bu hol uchun maxsus dastur bo’yicha ishlash ehtiyoji haqida ma’lum qilib, bog’lanishni (aloqani) tanlash signalini ifodalashi mumkin. Bunday dastur, tabiiyki, mashina xotirasida saqlanishi kerak. Talab kelganda mashina o’z ishini vaqtincha uzadi, bu uzilish sodir bo’lgan joriy dastur o’rnini xotirlaydi va chaqirilgan dasturni bajarishga o’tadi. Bu dasturni bajargandan so’ng va boshqa talab bo’lmasa, mashina uzilgan joriy dasturga qaytadi. Uzilishga bir vaqtda keladigan bir nechta talab bo’lganda ular xizmat ko’rsatish uchun navbatga tizilishadi. Uzilishlar tizimi shunday tarzda tashkil etiladiki, bunda, turli xil talablar uchun turlicha afzallik belgilanadi va juda past afzalikka ega bo’lgan talab yuqoriroq afzallikdagi talab bilan uzilishi mumkin, ya’ni uzilishlar ichida uzilishlar bo’lishi mumkin.

Uzilishga bo’lgan talabni ikki guruhga ajratish mumkin: ma’lum vaqt oralig’idan kech qolmagan holda ishlov berilishi kerak bo’lgan talablar (aks holda axborot yo’qotiladi yoki biror narsani o’zgartirib bo’lmaydi) hamda o’z navbatini istagancha vaqt ko’tishi mumkin bo’lgan talablar. Talablarning birinchisiga misol tariqasida boshqarish ob’ektidan kelayotgan nosozlik signallari xizmat qiladi, ularga muvofiq, masalan, avariyaga yo’l qo’ymaslik uchun tezkor ishlar qilish lozim. Real ob’ektlar uchun bunday signallarga ishlov berishga ajratiladigan vaqt ba’zan millisekundlar bilan o’lchanadi. Ikkinchi guruh signallariga misol tariqasida qayd qilish qurilmasidan kelayotgan signal xizmat qilishi mumkin, bu signal qurilmaning navbatdagi simvolni bosishga qabul qilish uchun tayyor ekanligi haqida xabar qiladi.

Zamonaviy TJABT larda, odatda, uzilishning yana bir turi - taymer bo’yicha uzilish ko’zda tutiladi. Taymer bu qurilma yoki dastur bo’lib, uning chiqishda berilgan vaqt oraliqlarida, ko’pincha, elektr impulsi ko’rinishidagi signal (o’ziga xos metronom) shakllanadi.

Taymer bo’yicha uzilish tizimda vaqtni ajratish ishini biror xil tashqi yoki ichki sabablarga bog’liq bo’lmagan holda tashkil etishga imkon beradi. Bu holda yangi dasturga keyinchalik joriy dasturga qaytib o’tish taymer shakllantiradigan berilgan vaqt oraliqlari orqali davriy amalga oshiriladi. Bunday uzilishga misol nazorat dasturiga o’tish xizmat qilib, uning yordamida tizimning asosiy qurilmalarining sozligi tekshiriladi.

Vaqtni ajratish (bo’lish) bilan ishlovchi tizimda maxsus dastur bo’lishi kerak, u uzilishga bo’ladigan talablarni shakllantirish uchun mo’ljallangan bo’lib, u navbat tartibini va turli foydalanuvchilar dasturlarining bir-biriga o’zaro ta’sirini yo’qotishini kuzatadi.

Boshqarish tizimini yaratishning boshlang’ich bosqichida ko’p jihatdan bo’lajak tizimning qiyofasini belgilovchi qarorlar qabul qilinadi. Asosiy masalalardan biri boshqarish tizimig yuklanadigan vazifalarni aniqlashdan iboratdir. Bu masalani hal qilish texnologik jarayonni va boshqarish vazifalarini tahlil qilishga asoslanadi. Natijada quyidagilar aniqlanishi kerak:

- jarayonni optimallashtirish imkoniyatlari va samaradorlik mezoni; - inson boshqarish vazifalarini bajara olmagan hollarda bevosita avtomatlashtirilishi kerak bo’lgan texnologik jarayon qismlari (masalan,boshqarish tezligi bo’yicha qattiq talablar bo’lgani uchun);

- faqat xizmat ko’rsatuvchi xodimlar yordamida avtomatik qurilmalar ishtirokisiz boshqarish mumkin bo’lgan texnologik jarayonlar qismlari;

- boshqarilishi insonga yuklanishi mumkin bo’lgan texnologik jarayon qismlari, lekin bunda ular u yoki bu hollarda optimal amalga oshirilmaydi. Hamma masalalar uchun va dastavval odam ishtirokida xal qilinadigan masalalar uchun tizimning axborot vazifalarini aniqlash zarur, ya’ni qaror qabul qilish uchun kerak bo’ladigan yoki xizmat ko’rsatuvchi xodimlarga ma’lumot uchun beriladigan axborotni berishning umumiy hajmi va shakli.

БО

ИЭМ

Д

БХМ

ИЭМ

Д

БХМ

Tizimning vazifalarini aniqlash uchun birinchi yaqinlashishda avtomatlashtirilgan boshqarishni markazlashtirish darajasini ham aniqlash zarur, ya’ni hamma vazifani BHMga va xizmat ko’rsatuvchi xodimlarga yuklash yoki mustaqil ishlay oladigan yohud BHM dan boshqarilishi mumkin bo’lgan mahalliy avtomatik qurilmalarga qoldirish ham zarur.

Tizimning vazifalari belgilangandan so’ng bu vazifalarning qaysi biri texnologik jarayon uchun muhim va javobgarli ekanini aniqlash lozim. Tizimning hamma vazifarini ularning muhimligi va tizim bajarishi zarurligi darajasi bo’yicha terib chiqish zarur, ya’ni ular orqasidan texnologik jarayonni tahlil qilish asosida va boshqarishning umumiy maqsadli vazifasiga ega bo’lib, biror afzalligini aniqlash zarur.

1.2. SHo’rtan gaz kimyo majmuasi texnologik jarayoni bayoni

2001 yili O’zbekistonning Qashqadaryo viloyati G’uzor tumanida ishlab chiqarish quvvati bo’yicha Osiyoda birinchi birinchi o’rinda turuvchi tabiiy gazni qayta ishlovchi kompleks (SHGKM) ishga tushirildi.

Etilen qurilmasining issiq sektsiyasi SHo’rtan gaz-kimyo majmuasining etilen tsexi tarkibiga kiradi, xom ashyoni tayyorlash, dispertsiyalangan moyni (DOX) ekstraktsiyalash, etanning piroliz pechlari bo’limlarini o’z ichiga oladi.

Piroliz jarayonida tarkibida, etilen ishlab chiqarish uchun zarur bo’lgan, komponentlar mavjud bo’lgan piroliz gazi olinadi.

Xom ashyoni tayyorlash zaruriyati, etilen olish uchun pechlarda gazsimon etanning termik parchalanish jarayoni (piroliz) ning murakkabligidan kelib chiqadi.

Etanni piroliz jarayonining samaradorligiga bir qator muhim parametrlar ta’sir etadi. Temperatura, reaktsiya zonasida bo’lish vaqti va bosim, koksning hosil bo’lish tezligi belgilovchi omillar hisoblanadi.

Bosim, ikkilamchi reaktsiyalarda jarayonning asosiy mahsuloti – olefinlarni hosil bo’lish darajasini belgilab beradi. Nomaqbul jarayonlarni to’xtatish, asosiy mahsulotlarning miqdorini oshirish, hamda quvurlarning ichki yuzasida koksning hosil bo’lish tezligini pasaytirishga uglevodorodlarning partsial bosimini pasaytirish bilan erishiladi. Xom ashyoni suv bug’lari bilan suyultirish (adiabatik to’yinish) usuli bilan partsial bosimni pasaytirishga erishiladi. Suyultirish darajasi xom ashyoning koks hosil qilishga moyilligiga bog’liq bo’lib, etan uchun bug’/etan nisbatining optimal qiymati 0,3 dan ortiq bo’lishi lozim.

Uglevodorodlarning piroliz jarayoni, quvurlarning ichki yuzasida, asosan ugleroddan tashkil topgan, qattiq kokssimon mahsulotning hosil bo’lishi bilan boradi.

Koks piroliz jarayoniga yomon ta’sir etadi, natijada issiqlik o’tkazish sezilarli pasayadi, asosiy mahsulotning chiqishi kamayadi va qo’shimcha (ikkinchi darajali) mahsulotlarning chiqishi ortadi, quvurlar materialining yemirishi va eskirishi tezlashadi, pechlarni ta’mirlar o’rtasida ishlatish davri qisqaradi va bir qator boshqa nomaqbul omillar paydo bo’ladi.

Quvurlar devorlarida koks qatlamining hosil bo’lish tezligi bir qator omillarga bog’liq bo’lib, ulardan asosiylari - reaktsiyaning temperaturasi, xom ashyoning reaktsiya zonasida bo’lish vaqti, uglevodorodlarning partsial bosimi, qoplanish (plenka) effekti, quvurlar materialining kimyoviy tarkibi, hisoblanadi.

Koks hosil bo’lishidan himoyalan usullari bir qator tadbirlarni ko’zda tutadi. Xom ashyo tarkibiga koks hosil bo’lishini sekinlashtiruvchi ingibitorlar, shu jumladan oltingugurt birikmalarini qo’shish yuqori samaradorli hisoblanadi.

Ingibitorlarning ta’siri, reaktsiya quvurlarining yuzasida himoya qatlamini hosil bo’lishiga asoslangan, bu esa:

• 
  piroliz mahsulotlarining polimerlanish va kondensalanish jarayonlarining;
  
• 
  quvurlar materiallari tarkibiga kiruvchi metallarning, koks hosil qluvchi katalitik ta’sirini bartaraf etadi.
  Metallar (yun. metalleuo - qaziyman, yerdan qazib olaman) - oddiy sharoitda yuqori elektr oʻtkazuvchanligi, issiq oʻtkazuvchanligi, elektr oʻtkazuvchanligi, elektr magnit toʻlqinlarini yaxshi qaytarishi, plastikligi kabi oʻziga xos xususiyatlarga ega boʻlgan oddiy moddalar. M.
  
  

Xom ashyoga qo’shiladigan oltingugurtli birikmalar piroliz jarayonida reaktsiya natijasida uglevodorodlar va vodorod sulfidiga parchalanadi. O’rin olish reaktsiyalari natijasida hosil bo’ladigan metall (nikel, temir) sulfidlari katalitik ta’sirga ega bo’lmaydilar.

Koks hosil bo’lishiga qarshi ingibitor - dimetildisulfid (DMDS) ning ta’sir etish mexanizmi:

Ingibitor piroliz gazi tarkibida mavjud bo’lgan vodorod bilan, past temperaturalar sharoitida, o’zaro ta’sir etib metall sulfidlari hosil qiladi:

DMDS N₂ → MeSH

DMDS N₂ → DMDS H₂S

Yuqori temeraturalar sharoitida, mazkur birikmalarning, to’yingan birikmalarni ajratib chiqarib, parchalanishi amalga oshadi, bunda metall yuzasida koks qatlami hosil bo’lmaydi