IPv6 protokoli IPv6 4-versiyaning vorisi bo‘lgan Internet protokolining yangi versiyasini
ifoda etadi. IPv4 ga nisbatan IPv6 dagi o‘zgarishlarni quyidagi guruhlarga ajratish
mumkin: Adreslashning kengayishi. IPv6 da adres uzunligi 128 bitgacha
kengaytirilgan (IPv4 da 32 bit), bu esa adreslash iyerarxiyasining ko‘proq
darajalarini ta’minlash, adreslashtiriladigan tugunlar sonini oshirish, avto-
konfiguratsiyani soddalashtirish imkonini beradi. Multikasting-marshrutlashtirish
imkoniyatlarini kengaytirish uchun adres maydoniga «scope» (adreslar guruhi)
kiritilgan. Adresning yangi «anycast address» turi aniqlangan. U mijoz so‘rovlarini
serverning istalgan guruhiga yuborish uchun foydalaniladi. Anycast adreslash
o‘zaro harakat qiluvchi serverlar to‘plami bilan foydalanish uchun mo‘ljal -langan
bo‘lib, ularning adreslari mijozga oldindan ma’lum bo‘lmaydi. Qo‘shimcha
optsiyalar. IP-sarlavhalar optsiyalari kodlashtirilishining o‘zgartirilishi p aketlarni
qayta adreslashtirilishini yengillashtirish imkonini beradi. Op tsiyalar uzunligiga
bo‘lgan cheklovlarni kamaytiradi va kelajakda qo‘shimcha optsiyalar kiritilishini
yanada ochiqroq qiladi. Ma’lumotlar oqimlariga belgilar qo‘yish imkoniyati.
Muayyan transport oqimlariga tegishli bo‘lgan, ular uchun jo‘natuvchi qayta
ishlashning muayyan tartibini so‘ragan paketlarga belgi qo‘yish imkoniyati,
masalan, TOS (xizmatlar turi)ning nostandart turi yoki ma’lumotlarga vaqtning
real tizimida qayta ishlash joriy qilindi. Xususiy almashishlarni identifikatsiyalash
va himoyalash. IPv6 da ma’lumotlarning yaxlitligini va istalganda xususiy
ma’lumotni himoyalash uchun tarmoq obyektlarida yoki subyektlarida
identifikatsiyalash tasnifi joriy qilingan.
IPv6 paketlar formati 2-rasmda IPv6 sarlavhasining formati aks ettirilgan.
«Versiya» maydoni Internet protokoli versiyasining 4 bitlik kodi raqami.
Ustuvorlikning 4 bitlik «Ustuvorlik» maydoni IPv6 sarlavhasida jo‘natuvchiga
paketlarni yetkazishning nisbiy ustuvorligini identifikatsiyalash imkonini beradi.
Ustuvorliklarning qiymatlari ikki diapazonga bo‘linadi. 0 dan 7 gacha kodlar trafik
ustuvorligini berish uchun foydalaniladi. U uchun jo‘natuvchi ortiqcha yuklanish
ustidan nazoratni amalga oshiradi (misol uchun, ortiqcha yuklanish signaliga
javoban TSR oqimini pasaytiradi). 8 dan 15 gacha bo‘lgan qiymatlar trafik
ustuvorligini aniqlash uchun foydalaniladi. U uchun ortiqcha yuklanish signaliga
javoban oqimni pasaytirish amalga oshirilmaydi. Misol uchun, doimiy (turg‘un)
chastota bilan yuboriladigan «real vaqt» paketlari holida.
«Oqim belgisi» — oqim belgisining 24 bitlik kod maydoni IPv6 sarlavhasida
jo‘natuvchi tomonidan paketlarni ajratish uchun foydalanilishi mumkin. Ular
uchun marshrutlashtiruvchida maxsus qayta ishlash talab etilmaydi. Misol uchun,
nostandart QoS yoki «real-time» xizmati kabi. Ma’lumotlar o‘lchami — belgisiz
16 bitlik son. O‘zida ma’lumotlar maydonining oktetlardagi uzunlik kodini
tashiydi va u paket sarlavhasidan so‘ng keladi. Agar kod 0 ga teng bo‘ls a, u holda
ma’lumotlar maydoni uzunligi jumboq ma’lumotlar maydonida yozilgan bo‘ladi va
u o‘z navbatida, optsiyalar zonasida saqlanadi. Keyingi sarlavha — 2 bitlik
ajratuvchi. IPv6 sarlavhadan keyin bevosita keluvchi sarlavha turini
identifikatsiyalaydi. IPv4 protokoli ishlatadigan qiymatlardan foydalanadi.
Qadamlarning chegaralangan soni (paketning maksimal yashash vaqti) — 8 bitlik
belgisiz butun son. Paket o‘tuvchi har bir tugunda bittaga kamayadi. Qadamlar
nolga teng bo‘lganda paket yo‘q qilinadi. IPv4 dan farqli o‘laroq, IPv6 tugunlari
paketlarning maksimal yashash vaqtini belgilanishini talab etmaydi. Shu sababli
IPv4 «time to live» (TTL) maydoni IPv6 uchun «hop limit» — qadamlarning
chegaralangan soni deb nomlangan. Amaliyotda unchalik ko‘p bo‘lmagan IPv4
ilovalar TTL bo‘yicha cheklovlardan foydalanadilar. «Jo‘natuvchi adresi» va
«Qabul qilib oluvchining adresi» maydonlariga adres uzunligi IPv4 ga nisbatan
