• Aparatura i sprzęt laboratoryjny
  • Sporządzenie prostej wzorcowej do oznaczania chromu
  • S2 - SPEKTROFOTOMETRYCZNE OZNACZANIE CHROMU (III) i CHROMU (VI) W PRÓBKACH WODY – ANALIZA SPECJACYJNA




    Download 0.78 Mb.
    bet26/29
    Sana24.03.2017
    Hajmi0.78 Mb.
    #2008
    1   ...   21   22   23   24   25   26   27   28   29
    S2 - SPEKTROFOTOMETRYCZNE OZNACZANIE CHROMU (III) i CHROMU (VI)
    W PRÓBKACH WODY – ANALIZA SPECJACYJNA

    Chrom w przyrodzie występuje głównie w postaci chromu (III) i chromu (VI). Źródłem chromu w przyrodzie są minerały oraz materiały antropogeniczne (odpady przemysłowe: metalurgiczne, garbarskie, farbiarskie, nawozy sztuczne). W zależności od pH środowiska (woda, gleba) dominują różne związki tego pierwiastka: pH<5 – jon CrOH2+ i CrO42-, pH 5-7 – Cr(OH)2+, pH>7 – CrO42- i Cr(OH)4-.

    Chrom (III) jest jednym z mikroelementów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania roślin, zwierząt, a także człowieka. Chrom (VI) jest natomiast silnie toksyczny (uszkodzenia przewodu pokarmowego, zmiany skórne) i kancerogenny. Z tych powodów niezwykle ważne jest kontrolowanie zawartości chromu w wodzie czy glebie, a w szczególności określenie zawartości chromu (III) i chromu (VI) czyli analiza specjacyjna. Dopuszczalna zawartość chromu ogólnego w wodach wszystkich klas wynosi 0.05 mg·l-1, a chromu (VI) 0.02 mg·l-1.



    Chrom (VI) w niskich stężeniach najczęściej oznacza się spektrofotometrycznie, metodą prostej wzorowej z użyciem 1,5-difenylokarbazydu. Związek ten w środowisku kwaśnym reaguje z chromem (VI), dając produkt o różowofioletowym zabarwieniu. Maksimum absorpcji produktu występuje przy długości fali =540 nm (=4.3·104 l·mol-1·cm-1). Reakcja jest charakterystyczna dla jonów Cr (VI), dlatego też oznaczenie zawartości chromu (III) możliwe jest po jego wcześniejszym utlenieniu za pomocą nadsiarczanu amonu. Oznaczenie przebiega więc w dwóch etapach. W pierwszym oznacza się zawartość chromu (VI), a w drugim całkowitą zawartość chromu po utlenieniu chromu (III). Zawartość chromu (III) określa się z różnicy zawartości chromu uzyskanych z obu pomiarów.

    Odczynniki

    roztwór 1,5-difenylokarbazydu o stężeniu c = 0.5%



    roztwór H2SO4 (1:1)

    roztwór podstawowy dichromianu potasu K2Cr2O7 o stężeniu c(K2Cr2O7) = 2 g/l

    próbka wody

    roztwór nadsiarczanu amonu (NH4)2S2O8 o stężeniu c = 1%

    Aparatura i sprzęt laboratoryjny

    kolby miarowe pojemności 25 ml

    7 szt.

    kolba miarowa o pojemności 100 ml

    1 szt.

    pipeta jednomiarowa o pojemności 20 ml

    1 szt.

    pipety wielomiarowe pojemności 5 ml z podziałką co 0.1 ml

    3 szt.

    pipeta wielomiarowa pojemności 1 ml z podziałką co 0.1 ml

    3 szt.

    cylinder miarowy pojemności 25 ml

    1 szt.

    zlewki pojemności 100 ml

    2 szt.

    szkiełko zegarkowe (do przykrycia zlewek 100 ml)

    2 szt.

    zlewka o pojemności 25 lub 50 ml

    1 szt.

    pipetka z tworzywa

    1 szt.

    spektrofotometr UV/VIS SPECOL 11 z kuwetami o szerokości 1 cm
    Sporządzenie prostej wzorcowej do oznaczania chromu

    1. Przygotowanie roztworu wzorcowego K2Cr2O7 o stężeniu c(K2Cr2O7) = 2 g/l.

    Do kolby o pojemności 100 ml wprowadzić 1 ml podstawowego roztworu K2Cr2O7 o stężeniu 2 g/l. Kolbę dopełnić wodą destylowaną do kreski i całość dobrze wymieszać

    2. Przygotowanie roztworów wzorcowych.

    a) do 6 kolbek o pojemności 25 ml odmierzyć odpowiednio:



    Download 0.78 Mb.
    1   ...   21   22   23   24   25   26   27   28   29




    Download 0.78 Mb.

    Bosh sahifa
    Aloqalar

        Bosh sahifa



    S2 - SPEKTROFOTOMETRYCZNE OZNACZANIE CHROMU (III) i CHROMU (VI) W PRÓBKACH WODY – ANALIZA SPECJACYJNA

    Download 0.78 Mb.