|
MA’RUZA 25.
DISPERS SISTEMALARNING KOAGULYaTsIYaSI
|
| bet | 63/69 | | Sana | 23.05.2024 | | Hajmi | 1,78 Mb. | | #251021 |
Bog'liq Маъруза o’zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxsus ta’lim vaz (1)MA’RUZA 25.
DISPERS SISTEMALARNING KOAGULYaTsIYaSI.
REJA:
Gidrofob zollarning koagulyatsiyasi.
Koagulyatsiya ostonasi. Shults-Gardi qoidasi.
Koagulyatsiyaga doir muxim qoidalar.
Koagulyatsiyaning DLFO nazariyasi.
Koagulyatsiya tezligi.
Kolloid sistemalarda dispers fazaning solishtirma sirti katta bo’lganligi sababli erkin energiya ham katta bo’ladi. Shuning uchun kolloid sistemalar termodinamik jihatdan barqaror bo’la olmaydi. Termodinamikaning ikkinchi qonuniga muvofiq, erkin energiya minimumga intilishi kerak. Kolloid zarralar bilan suyuqlik orasidagi chegara sirt kamayganidagina kolloid sistemada erkin sirt energiya minimumga erisha oladi.
Agar dispers faza bilan dispersion muxit orasida o’zaro kuchsiz ta’sir mavjud bo’lsa kolloid sistemalar barqaror bo’lib, vaqt o’tishi bilan ularning disperslik darajasi o’zgaradi, ya’ni zarrachalar yiriklashadi. Yiriklashish tezligi kolloid sistemalarda xar xil bo’ladi. Masalan, oltin zolining disperslik darajasi 30-40 yilda o’zgarmasligi mumkin. Ba’zan biror modda qo’shilganda kolloid holatini bir necha sekund ichida yo’qotadigan zollar ham bo’lishi mumkin. Liofob zollarda disperslik darajasining kamayishi ikki yo’l bilan borishi mumkin.
qayta kristallanish natijasida mayda zarralarning yirik zarrachalar bilan birikishi yoki singishi;
dispers faza zarrachalarining bir-biriga yopishib yiriklashuvi.
Kolloid zarrachalarning molekulyar kuchlar ta’sirida o’zaro birlashib, yiriklashish jarayoni koagulyatsiya deb ataladi.
B.V.Deryagin zolning koagullanish chegarasi bilan koagullovchi ionning valentligi (Z) orasida boqlanish borligini topib, tenglamani quyidagicha o’zgartirdi:
bunda A - umumiy konstanta;
- dielektrik konstanta;
T - absolyut temperatura.
z-koagullovchi ion valentligi
Endi kolloid sistemalarni koagulyatsiyaga uchratadigan asosiy sabablarni ko’rib chiqamiz, uni “koagulyatsiya qoidalari” deb ataladi.
Zolga ma’lum miqdor elektrolit qo’shilganda kolloid sistemalar koagulyatsiyalanadi.
Har qaysi kolloid eritma “koagulyatsiya chegarasi” deb ataladigan miqdordagi elektrolit ta’sirida koagulyatsiyaga uchraydi.
Koagulyatsiya kolloid sistemaning “izoelektrik holatiga” yaqin sharoitidan boshlab sodir bo’ladi.
Kolloid zarracha ishorasiga qarama-qarshi zaryadli ion koagulyatsiya xosil qiluvchi ion hisoblanadi.
Ionlarning valentligi ortishi bilan koagulyatsiya ta’siri kuchayadi.
(Bu Shultse-Gardi qoidasi deb ataladi)
Elektrolitlarning (ionlarning) valentligi ortishi bilan koagulyatsiya jarayonining kuchayishi yuqori valentli ionlar ta’sirida kolloid zarrachadagi qo’sh elektr qavatining siqilish effekti ortishi sababli ortadi.
Hozirgi paytda elektrolitlar ta’sirida sodir bo’ladigan koagulyatsiya statika, fizika, eritmalar nazariyalari va molekulalararo kuchlarga asoslangan holda tushuntiriladi.
Bu sohada dastlabki miqdoriy hisoblashlar 1941 yilda Deryagin va Landau tomonidan, shu paytning o’zida Gollandiya olimlari Fervey va Overbek tomonidan bajarildi. Shuning uchun ham bu nazariya olimlarining nomlarining bosh xarflaridan iborat bo’lib, DLFO nazariyasi deb ataladi.
Bu nazariyaga binoan koagulyatsiyaning sodir bo’lishi 2 kuchga boqliq: biri Van-der-Vaals (tortilish) kuchlari bo’lsa, ikkinchisi zarrachalar orasidagi o’zaro elektrostatik itarilish kuchlaridir; bu ikki kuch ikki kolloid zarracha orasidagi yupqa suyuqlik qavatida birgalashib ta’sir etib, “yoruvchi bosimni” vujudga keltiradi (ruschasiga “rasklinivayushiesya davlenie”). Agar ularning ta’siridan musbat yoruvchi bosim paydo bo’lsa, bu bosim zarrachalarning bir-biri bilan birlashib ketishiga yo’l qo’ymaydi; binobarin koagulyatsiya sodir bo’lmaydi. Agar manfiy yoruvchi bosim paydo bo’lsa, zarrachalar orasidagi suyuqlik qavati torayib, zarrachalar bir-biri bilan birlashib ketadi; binobarin koagulyatsiya sodir bo’ladi. DLFO nazariyasiga muvofiq Shultse-Gardi qoidasi quyidagi nisbat ko’rinishini oladi:
Bundan kelib chiqadiki, agar biror zolni koagulyatsiyaga uchratmoqchi bo’lsak, 1 valentli elektrolit oladigan bo’lsak undan 1l eritmaga 729 millimol, 2 valentli elektrolit oladigan bo’lsak 64 millimol va 3 valentli elektrolitdan 1 millimol kerak bo’lar ekan.
Koagulyatsiyaning ham ikki turi bo’ladi.
Neytralizatsion koagulyatsiya. Bunda koagulyatsiya kolloid zarrachalarning zaryadlanishi va -potentsialning kamayishi natija- sida sodir bo’ladi.
Kontsentratsion koagulyatsiya. Bunday koagulyatsiya yuqori kontsentratsiyali elektrolit qo’shish natijasida sodir bo’ladi. Bu koagulyatsiya qo’sh elektr qavatning diffuzion qismi kichrayishi natijasida sodir bo’ladi.
Neytralizatsion koagulyatsiyada ko’shilgan elektrolit zarracha zaryadini neytrallab zarrachani qayta zaryadlay olganida kuzatiladi.
Koagulyatsiyaga oid hodisalar tabiatda juda keng tarqalgan va ularning turmushda, hayotda ahamiyati kattadir.
Masalan, qand ishlab chiqarish sanoatida qand lavlagining sharbatini tozalashda koagulyatsiya jarayonidan keng foydalaniladi. Suvdagi organik moddalar odatda manfiy zaryadli bo’ladi. Suvga avval xlor qo’shilib, suvdagi bakteriyalar yo’qotilgandan so’ng, suvga oz miqdorda temir sulfat yoki alyuminiy sulfat qo’shiladi. Bu tuzlar gidrolizlanadi. Hosil bo’lgan gidroksidlarning musbat zaryadli kolloidlari suvdagi organik moddalarning manfiy zaryadli kolloidlarini koagulyatsiyalaydi. Natijada hosil bo’lgan koagulyantlar cho’kadi va suv tiniydi.
Koagulyatsiyaning qo’llanilishiga yana bir misol tuproqning hosil bo’lishidir. Tuproq juda murakkab kolloid sistema deb qaraladi. Tuproq zarrachalarining katta-kichikligi, ularning shakli, tuproqda har xil mineral moddalarning erishi ularning miqdori va tabiati tuproqning yutish qobiliyatiga buning natijasida uning unumdorligiga katta ta’sir ko’rsatadi.
Tuproq toq jinslarining nurashi, yuvilishi, gidrolizlanishi kabi xodisalar natijasida hosil bo’ladi. Bunday jarayonlar oqibatida SiO2, Al2O3, Fe2O3 kabi suvda erimaydigan oksidlar, ularning gidroksidlari va tarkibida metall bo’lgan ( MeO hamda Me2O) eruvchan oksidlar hosil bo’ladi.
Tuproqdagi suvda erimaydigan tarkibiy qismlarning gidrolizlanishi va ular orasida sodir bo’ladigan uzoq muddat davom etadigan o’zaro koagulyatsiya jarayonlari tufayli strukturalangan koagulyantlar, ya’ni o’z xossalari bilan koagellarga yaqin gellar (iviq moddalar) hosil bo’ladi. Ana shunday har xil kolloid kimyoviy jarayonlarni uzoq vaqt davomida sodir bo’lishi xilma-xil tuproqlar paydo bo’lishiga sabab bo’ladi.
Balchiqlarning paydo bo’lishi ham koagulyatsiya jarayonining natijasidir. Ko’p daryolarning quyilish joylarida balchiqlar hosil bo’ladi. Daryolarning suvida juda ko’p organik gumin moddalar bo’ladi, ular minerallardan kelib chiqqan zarralarni daryo tubiga cho’kib ketishidan saqlab turadi. Shu sababli suv ancha loyqa bo’ladi.
Agar shu suv dengiz suvi bilan uchrashsa dengizning sho’r suvi ta’siridan koagulyatsiya sodir bo’ladi. Natijada ekin uchun juda zarur serunum tuproq hosil bo’ladi.
Katta daryolarning (Nil, Evrat, Misisipi, Volga, Don, Dnepr, Amudaryo, Sirdaryo, Dunay) quyilish joylarida ana shunday unumli tuproqlar hosil bo’lgan.
Koagulyatsiya jarayonini har xil yo’llar bilan tezlatish mumkin.
Endi shu yo’llarning bir-ikki xilini ko’rib chiqamiz.
Kolloid eritmalarga (zolga) har xil elektrolitlar qo’shib koagulyatsiya jarayonini tezlatish mumkin.
Kolloid eritmaga boshqa kolloid qo’shib koagulyatsiyani tezlatish mumkin.
Kolloid eritmani qizdirish yo’li bilan koagulyatsiya jarayonini tezlatish mumkin.
Kolloid eritmalarga elektrolit qo’shilganda koagulyatsiya sodir bo’lishini eng birinchi bo’lib kolloid kimyo sohasida ish olib borgan buyuk olimlar Faradey, Grem, Selmi va boshqalar kuzatganlar.
Faradey bu hodisani oltin gidrozolida ilmiy ishlar olib borib aniqlagan. Bu kuzatishlar quyidagi natijalarga va xulosalarga asos bo’la olishini keyinchalik aniqlaganlar.
Masalan:
1) Agar kolloid eritmaga har qanday elektrolitdan etarli miqorda qo’shilsa koagulyatsiya sodir bo’ladi.
Koagulyatsiya sodir bo’lishini bevosita oddiy ko’z bilan ko’rish mumkin bo’lsa u ochiq koagulyatsiya, ko’rish mumkin bo’lmasa, yashirin koagulyatsiya deyiladi.
Ochiq koagulyatsiya bo’lishi uchun elektrolit kontsentratsiyasi koagulyatsiya kontsentratsiyasi (koagulyatsiya chegarasi, ya’ni koagulyatsiya uchun kerak bo’lgan miqdor) qiymatidan ortiq bo’lishi kerak.
Koagulyatsiyaga elektrolitning faqat bir ioni, u ham bo’lsa kolloid zarracha zaryadiga qarama-qarshi ion sabab bo’ladi. Musbat zaryadli kolloidlar anionlar ta’sirida manfiy zaryadli kolloidlar kationlar ta’sirida koagulyatsiyaga uchraydi.
Koagulyatsiyaga uchrayotgan kolloidning koagulyatsiya chegarasi birinchi navbatda koagulyatsiyaga uchrayotgan ionning valentligiga boqliq ekan. Valentligi qancha katta bo’lsa koagulyatsiyalash kuchi ham shuncha kuchli bo’ladi. Agar bir valentli kationning koagulyatsiyalash qobiliyati bir desak, ikki valentlikning qobiliyati 70, uch valentlikniki esa 550 bo’lar ekan.
Masalan: temir gidroksid zolini - Fe(ON)3ni bir valentli elektrolit NaCI koagulyatsiya uchratishi uchun 51 mmoll kerak bo’lsa, ikki valentli elektrolit VaSI2 udan 0,69 mmoll, uch valentli elektrolit AICI3 dan 0,093 mmoll kerak bo’lar ekan. Elektrolitning koagulyatsiya kontsentratsiyasi (koagulyatsiya chegarasi) 1l zolga qo’shilgan elektrolitning millimol miqdorlari bilan ifodalanadi.
Shults va Gardi elektrolit ionining valentligi bilan uning koagulyatsiyalash kuchi orasida boqliqlik borligini topdilar.
Shults va Gardi qoidasi shunday ta’riflanadi:
Koagulyatsiyalovchi ionning valentligi qancha katta bo’lsa, uning koagulyatsiyalash kuchi shuncha ko’p va koagulyatsiya uchun kerak bo’ladigan kontsentratsiyasi shuncha kam bo’ladi.
Bir xil ionlar bilan birikkan Li,Na, K,Rb,Cs katonlarining manfiy kolloidlarni koagulyatsiyalash ta’siri kuyidagi tartibda o’zgaradi:
Cs>Rb>NH4>K> Na>Li
Cl-, Br-, NO3-, J- ionlarning musbat kolloidlarni koagulyatsiyalash ta’siri (kation bir xil bo’lganida):
Cl- >Br- >NO3- > J-
katorga muvofik keladi. Bu kabi katorlar kolloid ximiyada liotrop qatorlar deyiladi.
Koagulyatsiya jarayonini har qanday jarayonlarga o’xshab ma’lum vaqt ichida sodir bo’ladi. Shuning uchun ham u kinetik jarayon hisoblanadi. Koagulyatsiya tezligi kolloid sistema zarrachalarining broun harakatiga ularning o’zaro ta’siriga (boshqacha aytganda zarrachalarning o’zaro tortirish sferasi radiusi kattaligiga va diffuziya koeffitsientiga) va sistemadagi zarrachalarning dastlabki kontsentratsiyasiga boqliq.
Agar ikkita zarracha bir-biri bilan birinchi to’qnashgandayoq o’zaro birikib yirik zarracha hosil qilsa, bunday koagulyatsiya tez koagulyatsiya deb ataladi va uning tezligi kolloid zarrachalarning broun harakatining intensivligiga boqliq bo’ladi va qo’shilayotgan koagulyatsiyalovchi elektrolitlarning kontsentratsiyasiga boqliq bo’lmaydi.
Agar koagulyatsiya tezligi qo’shilayotgan elektrolitlarning kontsentratsiyasiga boqliq bo’lsa, bunday koagulyatsiya sust koagulyatsiya deb ataladi.
Kolloid eritmaning loyqalanishi, keyinchalik cho’kmaga tushishi va zol rangini o’zgarishi koagulyatsiya sodir bo’lganini bildiradi.
Ayni zolni koagulyatsiyaga uchratish uchun kerak bo’ladigan elektrolitning minimal miqdori ayni zolning koagulyatsiya chegarasi deb ataladi.
Koagulyatsiya chegarasi odatda 1 litr zol uchun hisoblanadi. Agar tajriba uchun V ml zol olingan bo’lsa zolning koagulyatsiyalanish chegarasi
tenglama bilan hisoblab topiladi. Odatda bu tenglama quyidagicha yoziladi:
Bu erda: N - elektrolitning mollar bilan ifodalangan kontsentratsiyasi.
V - elektrolit eritmasining xajmi.
W- zolning litrlar bilan ifodalangan xajmi.
- elektrolitning koagulyatsiyalash chegarasi.
Koagulyatsiya osotonasini yana quyidagi tenglamalar bilan xisoblab topish mumkin:
a) mmoll
bunda s elektrolitning kontsentratsiyasi, n- koagulyatsiyalovchi ion valentligi, a- suvning miqdori, b-elektrolitning miqdori.
b)
bunda Sel-elektrolitning kontsetratsiyasi, Vel-elektrolitning koagulyatsiyaga uchragandagi eng kam miqdori, Vzol- zolning miqdori
Ilgari kolloid eritmaga elektrolit ko’shilganda kolloid zarrachalarning zaryadi nolga teng bo’lib qoladi, deb faraz qilinar edi. Lekin Povis va Ellis tekshirishlarining ko’rsatishicha, bu xulosa tajribada tasdiqlanmadi. Povis koagulyatsiya sodir bo’lishi uchun granulaning zaryadi va dzeta-potentsiali batamom nolga teng bo’lishi shart emasligini As2S3 zoli misolida ko’rsatdi; dzeta-potentsial ma’lum qiymatiga ega bo’landa xam koagulyatsiya vujudga kelaveradi. Zol sezilarli tezlik bilan koagulyatsiyalana boshlagan vaqtdagi dzeta-potentsial kritik dzeta-potentsial deyiladi. Ko’pchilik zollar uchun kritik dzeta-potentsialning qiymati 25-30 millivoltga teng. Ko’pincha, dzeta-potentsialning qiymati koagulyatsiya vaqtida 70 mv dan 30-25 mv gacha pasayadi. Lekin dzeta-potentsialning pasayishi koagulyatsiyaning asosiy sababi emas: ba’zan dzeta-potentsial koagulyatsiya vaqtida kam o’zgaradi.
MA’RUZA BO’YIChA TAYaNCh SO’Z VA IBORALAR:
Koagulyatsiya
| |
Dispers faza zarrachalarining yiriklashishi.
|
Ochiq koagulyatsiya
| |
Koagulyatsiya sodir bo’lishini ko’z bilan ko’rish mumkin.
|
Yashirin koagulyatsiya
| |
Koagulyatsiya sodir bo’lishini ko’z bilan ko’rib bo’lmaydi.
|
Koagulyatsiyalovchi ion
| |
Bevosita koagulyatsiyani yuzaga keltiruvchi ion.
|
Energetik barer
| |
Zarrachalarning bir-biriga birikishi uchun engish kerak bo’lgan itarilish kuchi.
|
Tez koagulyatsiya
| |
Zarrachalar bir-biri bilan birinchi to’qnashgandayoq koagulyatsiyalanadi.
|
Sekin koagulyatsiya
| |
Koagulyatsiya tezligi qo’shilayotgan elektrolitning kontsentratsiyasiga boqliq bo’ladi.
|
Koagulyatsiya chegarasi (kontsentratsiyasi)
| |
Zolni koagulyatsiyalash uchun kerak bo’lgan elektrolitning eng kichik miqdori.
|
MA’RUZA BO’YIChA SAVOLLAR:
Koagulyatsiyani qanday faktorlar yuzaga keltiradi?
Koagulyatsiyaga misollar keltiring.
Koagulyatsiyaga oid muhim qoidalar qaysilar?
Ochiq va yashirin koagulyatsiyalar nima?
Elektrolitlar ta’siridagi koagulyatsiyaga izoh bering.
Shults-Gardi qoidasi nima?
Koagulyatsiyaning DLFO nazariyasini tushuntirib bering.
Koagulyatsiya tezligi nima?
Koagulyatsiyaning qanday turlari bor?
Sust koagulyatsiya nima?
MA’RUZA BO’YIChA FOYDALANILGAN ADABIYoTLAR:
K.S. Axmedov, H.R. Rahimov. Kolloid ximiya. T, 1992, 141-154 betlar.
Yu.G. Frolov. Kurs kolloidnoy ximii. M., Ximiya, 1982, s. 278-287.
S.S. Voyutskiy. Kurs kolloidnoy ximii. M., 1976. S.286-301.
|
| |
