|
Microsoft Word alkimyogar ziyouz com doc
Pdf ko'rish
|
| bet | 48/67 | | Sana | 28.11.2023 | | Hajmi | 308,52 Kb. | | #106877 |
Bog'liq Alkimyogar (Paulo KOELO) @worldof bookswww.ziyouz.com kutubxonasi
48
yordamim zarurligini aytdi.
— Yo‘q, bu men emas, balki boshqa yo‘lovchi — angliyalik. Seni izlagan o‘sha.
— Meni topgunicha u ko‘p kishilar bilan uchrashishi lozim. Biroq u to‘g‘ri yo‘ldan
borayapti. U faqat kitoblarga qarayotgani yo‘q.
— Men-chi?
— Agar sen biror narsani istasang, butun Olam istaging ro‘yobga chiqishiga xayrixohlik
qiladi, — Alkimyogar keksa Malkisidqning so‘zlarini takror aytdi va bo‘zbola O‘z Taqdiri
yo‘lidan borishga ko‘maklashadigan yana bir odamni uchratganini angladi.
— Sen menga ta’lim berasanmi? — so‘radi u.
— Yo‘q. Sen zarur narsalarni bilasan. Men faqat seni xazinang tomon yo‘llayman, xolos.
— Biroq sahroda jang ketayapti, — takrorladi Santyago.
— Sahro menga tanish.
— Men xazinamni topganman. Menda tuya va pul bor, ularni billur savdosi bilan
shug‘ullanib, ishlab topganman, yana elliktacha tilla tangam bor. Endi yurtimda men boy
hisoblanaman.
— Biroq bular seni ehromlarga bir odim ham yaqinlashtira olmaydi, — eslatdi
Alkimyogar.
— Mening Fotimam bor. Bu xazina qolgan hamma boylikdan ustun.
— Undan ehromgacha bo‘lgan yo‘l ham uzoq.
Ular jim qolishdi va ovqat yeyishga kirishishdi. Alkimyogar shisha idishning tiqinini
ochib, Santyagoning stakaniga allaqanday qizil suyuqlik quydi. Bu vino ekan, bo‘zbola
umrida hali bunaqasini tatib ko‘rmagandi. Biroq Qonun vino ichishni ta’qiqlaydi.
— Odamning og‘zidan kirgani emas, balki og‘zidan chiqqani yomon, — dedi Alkimyogar.
Vino ichib Santyago yayradi. Biroq Alkimyogar hanuz uni sergaklantiradigan gaplarni
aytardi. Ular chodirning eshigi oldida yonma-yon o‘tirishib, to‘lin oy yog‘dusida
yulduzlarning xira tortib borayotganini kuzatishardi.
— Ich yana — bu seni chalg‘itadi, — dedi Alkimyogar, vinoning bo‘zbolaga ta’sir qilganini
payqab. — Kuchingni yig‘, jang oldidagi jangchiday. Biroq unutma, sening yuraging u
yoqda, xazina yotgan joyda. Uni topish kerak, bu yo‘lda nimaniki tushunib yetsang, his
etsang, barchasi mazmun-mohiyat kasb etadi. Ertaga tuyangni pulla va ot sotib ol.
Tuyalarning fe’li bemaza: charchoq nimaligini bilmay lo‘killagani-lo‘killagan. Keyin
tuyqusdan tappa yotib o‘lib qoladi. Ot esa sekin-asta toliqadi. Yo‘rg‘alashiga qarab yana
qancha yurishini va qachon yiqilishini bilsa bo‘ladi.
Oradan bir kun o‘tib, kech kirganda Santyago, otni yuganidan yetaklab, Alkimyogarning
chodiriga keldi. Shu orada Alkimyogar ham chiqib keldi, otiga mindi, qirg‘iy esa uning
chap kiftidan joyini egalladi.
— Menga sahroda tiriklik alomatini ko‘rsat, — dedi u. — Bu yerda tiriklik alomatini topa
olgan kishigina xazinani qo‘lga kiritadi.
Ular oydinda qum tepalar oralab yo‘lga tushishdi. “Buni uddalashim qiyin, — o‘yladi
Santyago. — Men sahroni bilmasam, undagi tiriklik alomatini topolmayman”.
U Alkimyogarga qarab bu haqda gapirmoqchi bo‘ldi, biroq cho‘chidi. Ular bo‘zbola
qirg‘iylar parvozini kuzatgan toshlar yoniga kelishdi.
— Uddalay olmayman deb qo‘rqaman, — dedi Santyago baribir ichidagini yashirib
o‘tirmay. — Sahroda tiriklik alomati borligiga ishonchim komil, biroq uni men topa
olmayman.
— Tiriklik yashashga chorlaydi, — dedi unga javoban Alkimyogar.
Bo‘zbola uni tushundi, yuganni bo‘shatdi va ot qum, tosh oralab o‘ziga yo‘l topib yura
boshladi. Alkimyogar otning izidan yurib kelardi. Shu zayl yarim soat o‘tdi. Xurmozorlar
Alkimyogar (qissa). Paolo Koelo
|
| |
