BAYON MATNLARI UCHUN NAMUNA
HAMISHA SHUNDAY BO‘LAVERMAYDI
Bir kuni ko‘chada sayr qilib yurgan kishi yo‘l chetida o‘tirgan keksa odamni ko‘rib
qoldi. U mo‘ysafidning qarshisiga kelib, murojaat qildi:
– Otaxon, ulug‘ yoshli inson ekansiz, anchagina uzoq hayot yo‘lini bosib o‘tgansiz.
Shubhasiz, juda dono bo‘lsangiz kerak.
Ayting-chi, mana, men kuchliman-u,
ammo hech
qayerdan ish topa olmayapman. O‘g‘lim giyohvandlikka berildi,
qizimni ham yaxshi
tarbiyalay olmayapman. Ayolim esa kun bo‘yi uyda o‘tirsa ham, hech qayerga qaramaydi.
Xo‘sh, men bu vaziyatda qanday yo‘l tutishim kerak? Nima qilsam, bularning hammasini
o‘zgartira olaman?
Qariya javob berdi:
– Eshiging ustiga kichkinagina taxtacha osib, unga “Hamisha shunday bo‘lavermaydi”
deb yozib qo‘y.
– Shu xolosmi? – hayron bo‘ldi erkak.
– Shu xolos, – javob qildi keksa kishi.
U uyiga borib, qariya aytgandek qildi. Bir qancha vaqt o‘tgach, uning o‘g‘li
giyohvandlikni tashladi. Qizi bir yaxshi yigit bilan oila qurdi. Ayoli ham o‘zgardi va
risoladagidek bekaga aylandi. Erkakning o‘zi esa serdaromad ishga joylashdi va ko‘p o‘tmay
mashina ham sotib oldi.
Kunlarning birida u tanish ko‘chadan o‘tib borayotib,
ikki yilcha oldin keksa
mo‘ysafidni uchratgan joyida to‘xtadi. Qariya hali ham shu yerda o‘tirgandi. Erkak uning
oldiga yaqinlasharkan, mashinadan tushmagan holda, uning oynasini ochib, so‘z qotdi:
– Ha, boboy, haliyam o‘tiribsizmi? Mana, men, ko‘rib turganingizdek, ancha narsaga
erishdim. O‘g‘lim giyohvandlikni tashladi, qizimni turmushga berdim. Ayolim ham yaxshi
rafiqaga aylandi. O‘zim ishga joylashdim va endi martabali boshliqman.
Siz esa haliyam
o‘shandek o‘tiribsiz, no‘noq chol! Xo‘sh, endi menga nima deb maslahat berasiz?
Bu gaplardan qariyaning chehrasi o‘zgarmadi, aksincha,
u suhbatdoshiga xotirjam
tikilgancha dedi:
– Haligi taxtacha bor edi-ku, shuni olib tashlamagin…
(Ruschadan Muhabbat Sharifova tarjimasi)
