175
nomlaymiz. Yuklangan funksiyalar chaqirilganda, qaysi funksiyani chaqirish kirish
parametrlarining soniga, ularning tipiga va navbatiga bog'liqdir.
Yani ism
yuklanishida funksiyaning imzosi rol o‗ynadi. Agar kirish parametrlari va ismlari
ayni funksiyalarning farqi faqat ularning qaytish qiymatlarida bo‗lsa, bu yuklanish
bo‗lmaydi, kompilyator buni xato deb e'lon qiladi. Funksiya yuklanishi asosan
ayni ishni yoki amalni farqli usul bilan farqli ma'lumot tiplari ustida bajarish
uchun qo‗llaniladi. Masalan bir fazoviy jismning hajmini hisoblash kerak bo‗lsin.
Har bir jismning
hajmi farqli formula yordamida, yani farqli usulda topiladi, bir
jismda radius tushunchasi bor bo‗lsa, boshqasida asos yoki tomon tushunchasi bor
bo‗ladi, bu esa farqli ma'lumot tiplariga kiradi. Lekin amal ayni hajmni hisoblash.
Demak, biz funksiya yuklanishi mexanizmini qo‗llasak bo‗ladi. Bir hil amalni
bajaruvchi funksiyalarni ayni nom bilan atashimiz esa, dasturni o‗qib tushunishni
osonlashtiradi. Kompilayator biz bergan funksiya imzosidan (imzoga
funksiya
ismi va kirish parametrlari kiradi, funksiyaning qaytish qiymati esa imzoga
kirmaydi) yagona ism tuzadi, dastur ijrosi davruda esa funksiya chaqirig'idagi
argumentlarga qarab, kerakli funksiyani chaqiradi. Demak,
funksiyani chaqirish
uning nomiga bog‘liq ekan. Proseduralar esa, albatta, uning imzosida prosedura
nomi kirish va chiqish parametrlari, albatta,
keltirilishi kerak, chunki prosedura
tarkibida bir nechta qaytariladigan qiymatlar, albatta, biror bir parametrlarga
bog‘langan bo‗ladi.
