• Gipotetik-deduktiv nazariyalar
  • Aksiomatik nazariya
  • O„zbekiston respublikasi oliy va o„rta maxsus ta‟lim vfzirligi islom karimov nomidagi toshkent davlat texnika universiteti




    Download 1,17 Mb.
    Pdf ko'rish
    bet49/59
    Sana20.05.2024
    Hajmi1,17 Mb.
    #245620
    1   ...   45   46   47   48   49   50   51   52   ...   59
    Bog'liq
    Mamadiyeva N.X. Falsafa (Mantiq qismidan)

    “Mazmundor” nazariyalar
    da ma‟lum bir sohaga oid faktlar sistemaga 
    solinadi, umumlashtiriladi va tushuntiriladi. Ular asosan tajriba natijalari
    empirik materiallarga tayanadi, ularni tahlil qiladi, tartibga soladi va 
    umumlashtiradi. Ana shuning uchun ham ularni “tajribaga tayanuvchi 
    nazariyalar”, deb atashadi. “Mazmundor” deb atalishiga sabab, ularni 
    matematika va mantiqdagi formallashgan nazariyalardan farq qilishdir. 
    Mazmundor nazariyalarni sof empirik nazariyalar deb bo„lmaydi. Ular 
    faqat empirik materiallargagina emas, balki nazariy qonunlarga ham 
    tayanadi. Masalan, mazmundor deb hisoblanadigan Ch. Darvinning 
    evolyutsiya nazariyasi, I.P. Pavlovning oliy asab faoliyatining shartli 
    reflektorlik nazariyasi va shu kabilar chuqur nazariy g„oyalarga suyanadi, 
    ular yordamida to„plangan materiallarni ratsional usul bilan anglaydi, 
    qayta ishlaydi va tushuntiradi. 
    Gipotetik-deduktiv nazariyalar 
    tabiatshunoslikda uchraydi. U turli xil 
    mantiqiy kuchga ega gipotezalar sistemasidan iborat bo„lib, unda mantiqan 
    kuchlilaridan mantiqan kuchsizroqlari deduksiya qilinadi. Gipotetik-
    deduktiv sistemani gipotezalar zanjiri (ierarxiyasi) tarzida olib qarash 
    mumkin. Bunda empirik asosdan uzoqlashgan sari gipotezaning kuchi ortib 
    boradi. 
    Gipotetik-deduktiv nazariyalarning o„ziga xos jihatlaridan biri undagi 
    gipotezalarning darajalari bo„yicha qat‟iy izchil joylashishidir. 
    Gipotezaning darajasi qanchalik yuqori bo„lsa, xulosalarni mantiqiy yo„l 
    bilan keltirib chiqarishda uning ishtiroki shunchalik ko„p bo„ladi. 
    Aksiomatik nazariya
    – nazariya elementlarining katta qismi kichkina 
    boshlang„ich asosdan – asosiy aksiomalardan deduktiv yo„l bilan keltirilib 
    chiqariluvchi nazariyadir. Aksiomatik nazariyalar matematikada quriladi. 
    Aksiomatik metod birinchi marta Evklid tomonidan elementar 
    geometriyani qurishda muvaffaqiyatli ishlatilgan. Mazkur geometriyaning 
    asosiy aksiomatik tushunchalari “nuqta”, “to„g„ri chiziq”, “tekislik” bo„lib, 
    ular ideal fazoviy obyektlar sifatida olib qaralgan; geometriyaning o„zi esa 
    fizikaviy fazoning xususiyatlarini o„rganuvchi ta‟limot sifatida talqin 


    67 
    qilingan. Matematikaning taraqqiyoti davomida aksiomatik metod 
    takomillashib borgan, uni qo„llash mumkin bo„lgan sohalar doirasi 
    kengaygan. Xususan, asta-sekin Evklid aksiomalarining faqat geometrik 
    obyektlarnigina emas, balki boshqa matematik va, hatto, fizik obyektlarni 
    ham tasvirlash uchun yaroqli ekanligi ma‟lum bo„ldi.
    Aksiomatika tabiatshunoslikda ham qo„llaniladi. Tajriba bilan bog„liq 
    bo„lganligi va shuning uchun ham zaruriy ravishda empirik talqinga 
    muhtoj ekanligi sababli tabiyotshunoslikning faqat o„zagini tashkil 
    etadigan tushunchalarnigina aksiomalashtirish mumkin. 

    Download 1,17 Mb.
    1   ...   45   46   47   48   49   50   51   52   ...   59




    Download 1,17 Mb.
    Pdf ko'rish

    Bosh sahifa
    Aloqalar

        Bosh sahifa



    O„zbekiston respublikasi oliy va o„rta maxsus ta‟lim vfzirligi islom karimov nomidagi toshkent davlat texnika universiteti

    Download 1,17 Mb.
    Pdf ko'rish