Η ακραία εκδοχή της αγοράς
Το κεφάλαιο, ελεύθερο από τις δεσμεύσεις της αναπαραγωγής της κεφαλαιοκρατικής σχέσης, λόγω της μετατόπισης της παραγωγικής διαδικασίας, ή της απειλής αυτής της μετατόπισης, αποδεσμευόμενο από τις όποιες ρυθμίσεις της χρηματοπιστωτικής λειτουργίας και από το κόστος της φορολογίας που επέφερε η συρρίκνωση του προοδευτικού χαρακτήρα της φορολογικής κλίμακας, επενδύει στον εαυτό του.
Νέα χρηματοπιστωτικά προϊόντα σχεδιάζονται και κατασκευάζονται, ή ήδη υπάρχοντα ανασύρονται από το περιθώριο και τίθενται στο κέντρο των κερδοσκοπικών επενδύσεων. Η χρηματοπιστωτική «βιομηχανία» παράγει τα «καινοτόμα προϊόντα» της; Παράγωγα, σύνθετα χρηματοπιστωτικά πακέτα, εγγυήσεις εξασφάλισης κινδύνου (CDOs, CDSs), τιτλοποιήσεις υποθηκών και δανείων, μοχλεύσεις κεφαλαίων, swaps παντός τύπου (συναλλαγές επιτοκίων, συναλλάγματος, τιμών, εγγυήσεων κ.λπ.), στοιχήματα προοπτικών αγοράς ή πώλησης, παράγωγα συναλλάγματος κ.λπ., προστίθενται στην κερδοσκοπία συναλλάγματος, τιμών πρώτων υλών, ενέργειας και τροφίμων.
Η στιγμή των μαθηματικών έχει φθάσει. Καινοτόμα χρηματοπιστωτικά προϊόντα σχεδιάζονται και τιτλοποιούνται, ενώ οι οίκοι πιστωτικής αξιολόγησης παρακολουθούν και εγγυώνται την αξία τους. Η αυτοποίηση και αυτοαναφορά του συστήματος φτάνει το ιστορικό της ζενίθ. Το παράδειγμα του αποτελεσματικού, αλάνθαστου καθαρού λόγου της ελεύθερης από τις ανορθολογικές επεμβάσεις του πολιτικού αγοράς αγγίζει πλέον την κοσμική του αποκάλυψη. Ο εξοστρακισμός της πραγματικής κοινωνίας, η απώθηση του πολιτικού επιτρέπει την επιβολή της καθαρότητας της ακραίας εκδοχής της αγοράς.
Με τη βοήθεια της τεχνολογίας της πληροφορικής και την χρήση ταχύτατων ηλεκτρονικών υπολογιστών συστηματοποιείται το παρελθόν ως βάση επεξεργασίας και υπολογισμού μελλοντικών πιθανοτήτων. Πίνακες, διαγράμματα και εξισώσεις διαφορικού λογισμού υπολογίζουν τις προοπτικές των τιμών ως δεσμευτικών δεικτών ενός μελλοντικού παρόντος που προκύπτει από τον σημερινό υπολογισμό του μέλλοντος (Vogl, 2010 σελ. 83 κ.ε., Fox, 2009)32.
Ο χρόνος και η προσδοκία του μελλοντικού αποτελέσματος συγκροτεί άλλωστε τον πυρήνα της κερδοσκοπικής λειτουργίας. Η μαθηματική δέσμευση των πιθανών αποκλίσεων της πορείας των τιμών, η μαθηματική δέσμευση της πιθανότητας εξασφαλίζει τον έλεγχο του μέλλοντος. Οι κρίσεις εξοβελίζονται από το παράδειγμα, αφού η καθαρότητά του έχει εξοβελίσει, έχει υποτάξει μαθηματικά το πολιτικό, την κοινωνία, την λειτουργία του πραγματικού κόσμου. Το παράδειγμα του κόσμου ως πλέγματος και σχέσεων τιμών ταυτίζει τον υπολογισμό της μεταβλητότητας των τιμών με τον ορθολογικό, καθαρό από εξωοικονομικούς παράγοντες έλεγχο της πραγματικότητας. Η διαμεσολάβηση της πραγματικότητας από τις τιμές και η ταύτισή της με αυτές δεν αποτελεί μόνο καθαρή μετανεωτερική θεώρηση της πραγματικότητας, αλλά εντάσσοντάς την στη μαθηματική δέσμευση των πιθανοτήτων ενσωματώνει ελεγκτικά την απροσδιοριστία της.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ ο όγκος των συναλλαγών συναλλάγματος είχε φθάσει το 2010 τα 995 τρισ. δολάρια, ο όγκος των συναλλαγών παραγώγων τα 601 τρισ., ο όγκος των συναλλαγών μετοχών και ομολόγων τα 87 τρισ., ενώ ο όγκος των παραγομένων αγαθών και υπηρεσιών, δηλαδή το Παγκόσμιο Ακαθάριστο Προϊόν (η πραγματική οικονομία), ανήρχετο σε 63 τρισ. δολάρια33. Και όλα αυτά παρά την τραπεζική κρίση του 2007/2008.
|
