| Surtmalarning biosamaradorligini in vitro usulida aniqlash
Bu surtmalarning asosiy, uning terapevtik faolligini ifodalovchi, ko‘rsatkich hisoblanadi. In vitro usulida surtmalardan ta’sir etuvchi moddalarni ajralib chiqish tezligi baxolanadi.
1-usul: agar-agarga to‘g‘ri diffuziya usuli. Agar-agarga ta’sir etuvchi moddaga mos keluvchi reaktiv solinadi. Ta’sir etuvchi moddani agar-agarga diffuziya tezligi uning turli xil rangga bo‘yalganligiga qarab o‘lchanadi.
2-usul: dori moddalarni membranalar orqali o‘tishiga asoslangan (Kruvchinskiy usuli).
Dorivor moddalarni surtmalardan ajralib chiqish tezligini aniqlash uchun belgilangan vaqt oralig‘ida muhitdan namunalar olinib, maxsus formula orqali dori moddani necha foizi yoki gramm miqdori muhitga o‘tgani aniqlanadi va maxsus chizmalar yoki jadvallar tuziladi.
Membrana sifatida sellofan plyonkasi qo‘llanilishi mumkin.
Surtmalarning biosamaradorligini in vivo usulida baxolash in vitro usullari yordamida surtmalarning biosamaradorligini to‘liq baxolanishi imkoniyatini bermaydi.
Shuning uchun in vivo usullari qo‘llaniladi.
Ularning bir necha turlari ishlatiladi.
1. So‘rilgan dori moddalarni miqdorini aniqlash. Odamning yoki hay-vonlarning terisiga belgilangan miqdorda surtma surtiladi va shu joyga bosim (100 mm simob ust.) ta’siri ko‘rsatiladi.
Teri ostiga so‘rilgan moddalarning miqdori surtma namunalarining qoldig‘i bo‘yicha aniqlanadi (ya’ni teriga surtilgan surtmani namunasini va so‘rilmagan qoldig‘ining ayirmasi bo‘yicha).
Gistologik tekshirishlar bo‘yicha.
| 