mumkin bo’lgan kattaliklari haqida yaqinlashgan ma’lumotlarni ishlatishga to’g’ri
kelgani sababli, modelni adekvatligini baholash masalasi kelib chiqadi. Tabiiyki,
faqat mavjud jarayon (ob’ekt)ni modellashda bunday masalalarni yechish mumkin.
Matematik modellash usullari matematik modelda tajriba o’tkazishga imkon
beradi. Bunda modellash sharoitlari to’liq hajmda nazorat qilinadi va modellash
natijalariga hisobga olinmagan tasodifiy omillarning ta’sir ko’rsatishi yo’qotiladi.
Bu usullar zamonaviy
kompyuterlar yordamida, nisbatan katta bo’lmagan xarajat
bilan, ob’ektning mumkin bo’lgan barcha variantlarini tadqiqot qilish, uning aso-
siy xossalarini o’rganish, uni takomillashtirish rezervlarini ochib berishga imkon
beradi. SHu bilan birga ishlatilayotgan model doirasida optimal yechimlarni
qidirib topish doimo kafolatlanadi [5].
Matematik modellash xech qachon fizik modellashga qarshi qo’yilmasligini
doimo nazarda tutish kerak. U ko’proq fizik modellashni
matematik ifodalash
vositalari va sonli taxlil aslahalari bilan to’ldirishga yaraydi. Mohiyati bo’yicha
fizik modellash usullari ham tekshirilayotgan ob’ektdagi jarayonlarning matematik
ifodasi va uning fizik modeli aynan o’xshashligiga asoslanadi. Biroq ular, umumiy
matematik tenglamalardagi ba’zi aniqlovchi komplekslarni taqqoslash asosida,
matematik ifodalashning aniq xossalarini ko’rib chiqmaydi.
Hozirgi vaqtda fizik modellash usullari yangi sifat olmoqda. Ular matematik
model tenglamalariga kirgan koeffitsientlarning o’zgarish chegaralarini topish
uchun ishlatilishi mumkin. Bu bilan matematik ifodalangan jarayonni
masshtablash va modelni o’rganilayotgan ob’ektga adekvatligini o’rnatish im-
konini beradi.
