boshlanib, u asta-sekin tana va ildizga o‘ta boradi. Agar daraxt tanasining
po‘stlogi halqa shaklida qirqib olinsa, daraxt o‘sishdan to‘xtab, quriy boshlaydi.
Yog’ochlik.
Daraxtdagi tapaning yog’ochlik qismi (po‘stloq) ost,
mag‘iz va o‘zakdan iborat. Kambiy hujayralarining rivojlanishi (kuzda
susayib, yozda tezlashadi) natijasida, yillik halqalar hosil
bo‘ladi. Chunki kambiy hujayralarining rivojlanishi va bo‘linishidan
hosil bo‘lgan yangi hujayralarning tananing yog’ochlik qismiga o‘tadigan
miqdori ko‘p bo‘lib, ular yirik va yupqa po‘stloqli bo‘ladi. Natijada,
yog’ochlikning bahor faslida hosil bo‘lgan qismidagi rovak to‘qimaning zichligi
kam va yumshoq bo‘ladi. Yog’ochda, xususan, kuzda kambiyning aktivligi
susayadi, hujayralar maydalanib, qalin po‘stloqli bo‘la boradi va zichligi
ortadi. Oqibatda, yoz faslida hosil bo‘lgan yog’ochning qattiqligi yuqori
bo‘ladi. Yog’ochlikka o‘tgan kambiy xujayralarning zichligi kam bo‘lgan
qismi oqishroq tusga ega bo‘lib, zichligi ortiq bo‘lgan qismining rangi qoramtir
bo‘ladi. Bu hol daraxtning o‘sish davrida har yili takrorlanib, o‘z navbatida,
yillik halqalarning hosil bo‘lishiga sabab bo‘ladi. SHuning uchun daraxt
yoshini aniqlash maqsadida kesilgan g‘o‘lalarning ko‘ndalang qirqimidagi
yillik halqalar hisoblanadi. Yillik halqalarning ortishi natijasida tana
yo‘g‘onlasha boradi.
Yog’ochning kundalang qirqimi buyicha qaraganda, halqalar aylana
shaklda, radial qirqimi buyicha, to‘g‘ri chiziqlar ko‘rinishida va tangental
qirqimi buyicha qaraganda, uchi shox tomonga qaragan burchaklar shaklida
namoyon buladi. Daraxtning yoshiga qarab, halqalarning zichligi va
qattiqligi orta boradi. Pustloqda yaqin joylashgan yillik halqalarning zichligi
kam, g‘ovak bulib, u orqali ildizdan olingan ozuqa moddalar pastdan yuqoriga
qarab ko‘tariladi.
