| I r I m
gdzie:
-
Podział elektrod ze względu na rolę odgrywaną w układzie pomiarowym
-
elektrody wskaźnikowe – potencjał elektrod jest zależny od stężenia jonu (względem którego elektroda jest odwracalna) w badanym roztworze
-
elektrody porównawcze – potencjał ich powinien być stały , niezależny od składu roztworu badanego
Elektrody wskaźnikowe decydują o możliwościach analitycznych potencjometrii, gdyż dany jon (substancję) można oznaczać potencjometrycznie tylko wówczas, gdy istnieje czuła na ten jon (lub czuła na jon wchodzący w reakcję analityczną z danym jonem) elektroda wskaźnikowa. Potencjometrycznie można oznaczać stężenia jonów wodorowych (pH) oraz wielu innych jonów (kationów i anionów).Przykładowe elektrody wskaźnikowe to elektroda srebrowa, elektroda platynowa, elektroda szklana, elektroda antymonowa, oraz elektrody jonoselektywne inne niż szklana.
Drugim elementem ogniwa pomiarowego (obok elektrody wskaźnikowej) jest elektroda porównawcza. Znajomość właściwości tej elektrody jest bardzo ważna, gdyż niewłaściwy dobór i przygotowanie elektrody porównawczej może być źródłem największych błędów przy pomiarach SEM. Elektrody porównawcze, zwane też elektrodami odniesienia, muszą charakteryzować się stałym, powtarzalnym potencjałem, praktycznie niezależnym od składu badanego roztworu. Spośród wielu możliwych układów odniesienia jedynie standardowa elektroda wodorowa, elektroda chlorosrebrowa i kalomelowa znalazły praktyczne zastosowanie.
-
|
